Zondag 8 Juli 1906
S centiemen per nummer.
579te Jaar r3859
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Voor den Landbouw.
zonderlinge verdwijning
Orde en Reinigheid.
Pilatus Daens te Luik.
De Gulden Sporenslag.
LANDBOUWBELANGEN
DE DENDEFBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De pry's ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in by C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CHIQUE SUUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3d* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen by accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemds landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
AALST. 7 JULI 1906.
Een hoogst belangrijk wetsontwerp
wordt op 't oogenblik in 't Ministerie
van Binneulandsche Zaken en Openbaar
Onderwijs bereid 't welk van groot nut
zal zijn voor onze landbouwnijverheid.
Men kan het in de volgende artikels
samenvatten
Art. 1. In elk canton zal men
landbouwscholen van lager onderwijs
inrichten, om aan de jonge landlieden
den akkerbouw teleeren.
Art. 2. In elke school zal de
praktijk bij de theorie gevoegd worden.
Perceelen land zullen gekocht of in
pacht genomen worden om den akker
bouw in de praktijk te leeren.
De gedachte van een lager landbouw
onderwijs in te richten, dagteekent van
gisteren niet. {Sedert meer dan twintig
jaren had de heer toeziener F. Lonay,
in een onderzoek dat ten stadhuize van
Verviers in 1886 plaats had, de aan
vraag gedaan om van de Regeering
zulk een onderwijs te bekomen.
De heer Lonay vroeg onder andere
1° dat de Staat, de Provinciën en de
Gemeenten, een ernstig landbouwon
derwijs in de Gemeen ten zouden inrich
ten.
2° dat dit onderwijs drie graden zou
bevatten het lager, het middelbaar en
het hooger onderwijs.
3° dat het lager onderwijs zou gege
ven worden in de lagere scholen, het
middelbaar onderwijs in bijzondere
middelbare landbouwscholen en dat de
hoogere graad zou toevertrouwd blijven
aan de Landbouwinstituten van Gem-
bloers en Leuven.
4° dat de middelbare scholen de leer
lingen zouden onderrichten in de land-
bouwnijverheden die in iedere streek
tot stand kunnen gebracht, ontwikkeld
of verbeterd worden.
5° dat bij iedere middelbare land
bouwschool, eene model-hofstede zou
gevoegd worden, om aan de leerlingen
de practijk te leeren. Desnoods, zouden
daar eene of meerdere hofsteden der Ge
meente voor kunnen dienen.
6° dat de middelbare scholen op de
zelfde gronden zouden ingericht worden
als de Hoogere Landbouwinstituten.
7° dat het bestuur dezer scholen aan
landbouwkundigen of aan personen die
bijzondere studiën gedaan hebben, zou
den toevertrouwd worden.
8° dat het lager onderwijs, in de lan
delijke Gemeenten ingericht zou wor
den met het doel aan de kinderen de
grondkennissen te geven die zij in hun
dagelijks leven noodig hebben.
9° bij iedere lagere school, zou een
uitgestrekte hof moeten gevoegd wór
den, die door de leerlingen onder de
leiding der onderwijzers onderhouden
wordt.
EENE
9* vervolg.
VII.
't Huis aan den kruisweg van Granby.
Gedurende de geheele reis kwam telkens
de vraag bij mij op, om welke reden toch
M. Blake in dezen tijd van het jaar zoo
plotseling op reis ging, en waarom bij
een plaatsje, zoo onbeduidend als Putney,
tot het doel zijner reis had gekozen.
Maar toen ik ongeveer ten vijf uren in
den namiddag te Putney uit mijnen wa
gon en op 't perron stapte en M. Blake
inlichtingen hoorde vragen over eene
diligence tusscben deze stad en een nog
veel kleiner dorpke, dat meer oostwaarts
lag, steeg mijne verbazing ten top en hij
scheen zeer teleurgesteld te zijn, toen hij
hoorde dat deze diligence slechts eenmaal
per dag, namelijk 's morgends afreed.
Ik vrees dat gij tot morgen zult
moeten wachten, zegde de spoorwegbe
ambte, tenzij de eigenaar van het hotel
daarginds voor u zou willen doen inspan
nen. Er is vandaag iemand begraven,
en...
Ik bleef niet langer staan luisteren,
10° dat de grondige landbouwken-
nissen ook in het programma der meis
jesscholen zouden ingeschreven wor
den.
Ziedaar maatregelen van het allerge
wichtigste belang waarop de aandacht
der Regeering werd ingeroepen.
Het is onbetwistbaar dat zulk een on
derwijs indien het degelijk is, geroepen
zal zijn om veel goeds ten platte lande
te stichten immers het zal den land
bouw meer en meer op den weg des
vooruilgangs brengen.
Wij en velen met ons hopen dat het
Ministerie van binneulandsche zaken
en openbaar onderwijs het practisch
landbouwonderwijs zal inrichten en
zijne pogingen met goeden uitslag zul
len bekroond worden
Dijnsdag voormiddag had, ter Groole
Feestzaal van 't Stadhuis, de plechtige
Prijsuitreiking plaats aan de werkersge
zinnen welke zich door orde, reinigheid
en spaarzaamheid doen onderscheiden.
36 prijzen waren uitgeloofd.Onze Konink
lijke Harmonie luisterde het f.iest op.
Talrijke Dames en Jufiers van 't Werk
der christene moeders (St-Martinus) en
der Confrérie Sl" Elisabeth (St-Jozef) wa
ren aanwezig om hulde te brengen aan
de overwinnaars.
Onze achtbare heer Burgemeester M.-L.
Gheeraerdts hield voor 't afleveren der
prijzen de volgende redevoering op de
welke wij de bijzondere aandacht onzer
arbeiders inroepen
Dames en Heeren
Het loffelijk gebruik onderhouden door
ons Bureel van Weldadigheid, van ter
gelegenheid van de jaarlijksche Kermis,
prijzen te vergunnen aan de huisgezinnen
die zich onderscheiden door ïeinigheid
en werkzaamheid, legt ons eene eerste
plicht op. In den naam van het Gemeen
tebestuur moeten wij de dankbare gevoe
lens uitdrukken verwekt door de persoon
lijke opofferingen van de Dames en
Heeren die zich gelasten de noodlijdenden
ten huize te bezoeken en hulp en onder
stand aan de meest behoeftigen te ver
schaffen. Dit verheven werk van barm
hartigheid wordt door alle medeburgers
die den werkersstand openhartig genegen
zijn met eerbied en erkentenis aan
schouwd.
Terloops van uwe bezoeken laat gij
niet na, ik ben er van verzekerd, aan de
arme huisgezinnen bijzonder aan te prij
zen dat zij in het verzorgen van de kinde
ren, in het bereiden van het dagelijksch
voed?el, in het gansche huishouden de
volkomenste reinigheid zouden doen heer-
schen. Met weinige moeite kunnen aldus
gevaarlijke ziekten afgekeerd worden
immers wanneer eene besmettelijke ziekte
ergens ontstaat, kan er eene eerste oor
zaak soms van zijn het gebrek aan nood
zakelijke verzuivering.
maar spoedde mij naar het hotel, dat hij
had aangewezen, liet den eigenaar roepen,
en vroeg of hij voor geld of goede woor
den nog dien middag naar Melville kon
laten rijden. Hij verzekerde mij dat dit
onmogelijk was, daar de stallen geheel
ledig waren.
Zoo iets gebeurt bier geen tweemaal
in de vijf jaren, zegde hij. Maar de oude
gierigaard, die overleden is, was wel een
rare kerel, maar toch in den geheelen
omtrek een bekende persoonlijkheid, en
iedereen, hetzij man, vrouw of kind, die
maar een peerd, muilezel of ezel kon
vinden, heeft er gebruik van gemaakt.
Zelfs de spatzieke merrie van den dokter
werd geprest, hoewel zij kreupel is en bij
het opgaan van den kleinsten heuvel een
half dozijn malen blijft staan om weer op
adem te komen. Gy zult op de diligence
moeten wachten, mijnheer.
Maar ik heb haast, zegde ik, toen ik
M. Blake zag binnenkomen. Ik moet nog
dezen avond voor zaken in Merville zijn,
en ik zou er iets voor over hebben als ik
er in tijds was.
Maar de hotelhouder schudde het hoofd,
ik liep weg, hield mij of ik zeer teleurge
steld was en ging in de deur staan, waar
ik M. Blake hetzelfde gesprek hoorde
voeren met denzelfden ongunstigen uit-
slag.
Hij nam het echter niet zoo kalm op als
ik/ hoewel hij een man was van de terug-
Over eenige maanden is eene wijk onzer
stad getroffen geweest door eene typhus -
koorts die er geruimen tijd de bewoners
bedreigd heeft. Dank zij de beste zorgen
door onze nooit genoeg geprezene gast
huisnonnen aan de lijdenden gebracht, is
slechts een overlijden te betreuren ge
weest op de zeven en dertig gevallen die
in het hospitaal zijn bestatigd geworden.
Ons volk van Aalst heeft in deze pijnlijke
omstandigheden getoond dat het in het
hart gevoelens van dankbaarheid bewaart
voor zijne weldoeners. Met diepen eerbied
zagen wij die aandoenlijke betooging op
27 Mei, wanneer, omringd van vrienden,
kennissen en geburen, de genezenen tot
openbare hulde aan de zelfopoffering der
Hospilaalzusters bloemtuilen, kaarsen en
geschenken in de kapel van het gasthuis
gingen opdragen.
Wij waren dan ook gelukkig te mogen
herdenken dat ons Stedelijk Bestuur er
kan op roemen aan de Stad dit prachtig
hospitaal te hebben bezorgd met zijne
ruime en luchtige ziekenzalen gansch
beantwoordende aan de noodwendigheden
van onzen tijd. De belangrijke geldsom
men die de Stad aan het grootsch werk
dezer stichting heeft besteed zijn door
niemand overdreven bevonden Deze
uitgaven verzekeren eene duurzame hulp
aan onze noodlijdende medeburgers.
De uitvoering en voltrekking van dit
ontwerp strekt tot eer van het Bestuur dat
het beraamd en besloten heeft.
Eene andere oorzaak van de uitbarsting
eener besmettelijke ziekte is wel het water-
bederf. En hiertoe wordt de inrichting
van waterleidingen onontbeerlijk.
Het Gemeentebestuur is sedert jaren
met deze belangrijke kwestie bekommerd.
Een algemeen ontwerp ligt thans voor
handen en wordt door de belanghebhende
Steden onderzocht. Voor onze Stad is de
zaak btslist Wij verwachten nog slechts
de toestemming van andere plaatselijkhe
den en de goedkeuring der Hoogere
Besturen.
Sinds een jaar zijn wij ook menigmaal
geroepen geweest onze tusschenkomst te
verleenen in geschillen tusschen patronen
en werklieden. Met de grootste bereidwil
ligheid en de vredelievendste gevoelens
hebben wij de klachten van de eenen en
der anderen aanhoord. Wij zijn er soms
in gelukt tot eenen bevredigenden uitslag
te geraken, en aldus een einde te stellen
aan de betwistingen. I)e onderhandelin
gen hebben ons dan ook bewezen dat het
gezond oordeel den werkman meer en
meer overtuigt van de nietigheid dezer
vermetele stellingen die in schijn zijne
lotsverbetering betrachten maar enkel uit
komen op verleidende en onmogelijk te
verwezenlijken beloften.
Eindelijk aan al degenen die hier ver
gaderd zijn om den prijs af te halen die
zij verdiend hebben richten wij onze
welgemeer.de gelukwcnschen de prijs
winnaars zullen er voorzeker aanhouden
om nog meer oppassenheid te toonen in
het zuiver houden van hunne woning.
Het huiselijk geluk, de gezondheid hangt
er van af. (Geestdriftige toejuichingen).
houdende natuur om te veel van zijne
stemming te laten blijken.
Het vooruitzicht op een langen verve
lenden avond in een klein hotel scheen
hem bijna ondragelijk, maar ten slotte
onderwierp hij zich aan de macht der
omstandigheden, omdat het niets anders
kon, maakte gebruik van hetgeen de
slecht voorziene keuken hem kon ver
schaffen, en ging toen zonder plichtple
gingen naar zijne kamer, waaruit hij niet
voor den volgenden morgend weer te voor
schijn kwam.
Bij dit alles had hij vermeden zijn naam
op te geven, en nog dienzelfden avond
had ik mij de zekerheid verschaft, dat hij
in de stad volkomen onbekend was.
Ik had het zoo weten te schikken dat
de kamer naast de zijne voor mij werd
bestemd, doch dit kostte mij een slape-
loozen nacht, want M. Blake bleef uur in
uur uit met groote stappen heen en weer
loopen en met zulk een onberispelijke
regelmatigheid, dat mijne zenuwen er
alles behalve aangenaam werden door
aangedaan.
Vroeg in den morgen namen wij plaats
in de deligence, hij achterin, ik vooraan.
Er waren nog meer passagiers, maar het
trok mijne aandacht, dat hij niet met hem
sprak, zelfs zag hij gedurende den langen
rit niet op van uit den hoek, waarin hij
zich scheen verschanst te hebben.
Ten twaalf uren bereikten wij het doel
Le Courrier de Bruxelles van woens
dag 11. deelt meê dat Pilatus Daens
Dijnsdag avond te Luik eene voordracht
heeft gehouden bij de geavanceerde
christene democraten ofte groene socia
listen in de welke hij de Regeering op de
hevigste wijze aanviel.
Op zekere oogenblikken is zijne taal
gansch revolutionnair geweest.
Het Evangelie, zegde hij, leert ons
Vraagt en men zal u geven. Wij
hebben gevraagd en wij hebben niets
verkregen.
Zoekt en ge zult vinden 11. Te ver
geefs hebben wij gezocht en niets hebben
wij bij de clerikalen gevonden.
Klopt en men zal u openen Wij
hebben geklopt en de deur is gesloten
gebleven.
Ehwell wij zullen die deur instampen.
ti Bij de opening van den wetgevenden
zittijd, voegde Pilatus erbij, blijft er aan
de oppositie eene zaak te doen. De toe
stand is onuitstaanbaar en revolutionnair,
het land ter oorzake der deloyale toepas
sing van de E. V. niet kunnende hopen,
de Regeering omver te werpen, zou in
blok moeten heengaan en weigeren te
beraadslagen met lieden die de nationale
vertegenwoordiging vervalschen en op
rechte politieke dieven zijn. D
En dat alles omdat de Brabantsche
hopplanters Pilatus den Bouchoutberg
hebben doen afrollen.
Medeburgers
Dijnsdag aanstaande, un Juli, is het
weerom de verjaardag van den Slag der
Gulden Sporen. Dat roemrijk feit was de
grondsteen van Vlaanderens grootheid
Zonder Breidel en De Coninck, zonder
die koene klauwaerts van i3o2, ware
ons Vlaanderen, heden geen Vlaanderen
meer, ons België, geen België Daar
om weze dc 1 ie Juli, dc groote hoogdag
van onzen Vlaamschen stam
't Is op dien heuglijken dag, dat onze
vaderen eens getoond hebben aan hunne
geslachten, wat'zij wilden, en wat zij
vermochten. t Is op dien dag, dat zij
ons hebben toegeroepen, dat het hunne
schuld niet zou geweest zijn, wanneer
later eens, der Vlamen aloude zeden bijna
zouden uitsterven o neen 1 want daar
hebben zij hun bloed te Kortrijk op het
Groeningenkouter voor vergoten daar
steeg de kreet op van Vlaanderen, vrij
heid 1 geweldige kreet, die wij allen,
nu nog, als waardige kroost dier dappere
voorvaderen zouden moeten hooren; waar
ons bloed in onze aderen van zou moeten
opbruischen I
Immers, wat zoude er van ons gewor
den zijn, wij, onafhankelijke Vlamingen,
nu, indien we den slag der Gulden Spo
ren niet hadden Reeds eeuwen zouden
wij aan Frankrijk gekluisterd liggen wij
onzer reis, een stadje van nog minder
beteekenis dan menig dorp zoo onbe
duidend dat het mij steeds onbegrijpe
lijker werd wat deze rijke man in een
plaatsje als dit toch zocht om zulk eene
lange en onaangename reis voor te ma
ken.
Plotseling echter hoorde ik hem be
velen geven om een peerd te doen zadelen,
dat onmiddellijk na het diner voor de
herberg moest gereed staan.
Dit was iets wat ik niet had verwacht,
en het bracht mij min of meer in verle
gen beid, want hoewel ik het tot heden zoo
had ingericht, dat ik M. Blake kon in
't oog houden zonder dat ik bij hem eenig
vermoeden jegens mij had opgewekt, kon
ik nu voor de derde maal niet weer pre
cies hetzelfde doen, wat hij voornemens
was, zonder zijne aandacht op mij te ves
tigen, wat noodlottig voor mijne plannen
zou kunnen zijn. Toch kon ik hem r.iet
alleen laten wegrijden, waardoor ik hem
uit het oog zou verliezen juist op het
oogenblik nu mijne nasporingen van
eenig belang schenen te zullen worden.
De herbergier, een beweeglijk zenuw
achtig manneke, hielp mij onbewust uit
deze moeilijkheid.
Gaat gij naar Perry, mijnheer
vroeg hij aan M. Blake reeds sedert drie
dagen verwacht ik hier iemand die naar
Perry moet.
Die man ben ik, viel ik hem in de
zouden geene Vlamingen meer zijn maar
Franschen, ons eigen aard en wezen ware
verfranscht.
Wij zouden dan, de kruisbeelden uit
onze scholen zien gerukt worden, onze
priesters en kloosterlingen uit ons mid
den zien verbannen wij zouden de ker
ken zien gesloten worden
Hadden wij den Gulden Sporenslag
niet gehad, waar zoude onze duurbare
onafhankelijkheid gebleven zijn die
men verleden jaar met zooveel luister in
alle steden en dorpen gevierd heeft, en
waar wij nu zo:i fier over zijnl Ons klein,
dcch duurbaar Belgenland, ons vader
land, hadde nooit het daglicht gezien
nooit hadden wij de vrijheden genoten
waarin wij leven nooit die weelde en
welstand maar wij hadden ons kloeke
Vlaa nsche ras zien uitsterven, onder de
dampende luchten van Frankrijk
Neen, dus, den n" Juli kunnen wij
niet laten voorbijgaan, als een gewone
dag den nn Juli, ja, 't zij U een heilige
dag, als die uwer onafhankelijkheid I
En daarvoor, medeburgers, dien dag de
herten omhoog Toont wie ge zijt, waar
dige afstammelingen dier kloeke mannen,
die eens zoo moedig streden voor onze
vrijheid, die iedere Vlaming zoo duur
baar aan t' hart ligt.
Medeburgers, doet dien dag, op uwe
huizen dus, de vlagge wappren, de
vlagge onzer onafhankelijkheid, de vlagge
onzer vrijheid, welke onze voorouders
den nn Juli hebben verwonnen.
Dus, Vlamingen, op en dat niemand
aan zijne plicht te kort kome I Kl.
Maar clen duivel. Even
als zijnen ouderen broeder Het Verbond
van Aalst van verachtelijke nagedachte
nis, is De Dendergalm nu eindelijk aan
de gevolgen van overdaad aan godver
loochening, godsdiensthaat, papenvrete-
rij, schijnheiligheid, logentaal en volks
bedriegerij, dubbelzinnigheid en meer
andere kwalen de liberale drukpers eigen,
onder de verachting van alle eerlijke be
zweken.
Bezweken Dood I ja, goed dood.
Pierlala zingtDe dooden komen niet
meer weêrom... Maar Pierlala zal het mis
op hebben wat De Dendergalm betreft.
Naar 't schijnt zal 'men hem nog wel
eens of meer terugzien
Een nieuw liberaal orgaantje gaat he
den zondag verschijnen getiteld De
Volksvriend, uitgever M. Van den
Broeck-Jacobs. M. Van Branteghem ge
wezen uitgever van 0 De Dendergalm
wordt over boord gesmeten en ter beloo
ning zijner diensten biedt men hem de
plaats aan vanfabriekwerker.... O
liberale dankbaarheid 1...
Wat gaat De Volksvriend zijn
Wij zullen het afwachten... Naar 't schijnt
gaan mannen die wekelijks over de Vaart
raadscheeren geholpen door schoolpcdan-
ten optreden. Weinig of geen verandering
dus 1
rede, en vervolgde niet zonder eenige
brutaliteit, en ik hoop dat gij mij niet lang
zult laten wachten. Een peerd onmidde-
lijk na het diner, verstaat ge Ik ben
reeds twee dagen te laat en duld dus geen
uitvluchten.
En om alle vragen te voorkomen, die
zeker niet zouden uitblijven, stapte ik
naar de eetkamer, en zag daarbij zoo
barsch mogelijk, zoodat hij mij niet meer
durfde aanspreken.
Gedurende de maaltijd zag ik dat M.
Blake nu en dan het oog op mij vestigde,
maar ik beantwoordde zijnen blik niet en
deed of ik in het minst niet op hem lette
ik gebruikte haastig mijn diner, en be
steeg het eerste peerd, dat werd voortge
bracht, alsof het voor mij van het hoogste
belang was tijd te winnen.
Maar slechts weinige minuten was ik op
weg of ik hield de teugels in, daar ik mij
niet herinnerde dat ik M. Blake iets had
hooren zeggen aangaande de richting die
hij dacht te nemen.
Na eenige oogenblikken zag ik hem ook
langzaam den weg oprijden. Een heuvel
tje verborg mij aan zijn oog, en ik begon
zeer langzaam te rijden, totdat hij mij
bijna had ingehaaldjtoen reed ik in flinke
galop voort daar ik vreesde zijne achter
docht optcwekken als ik hem voor mij liet
uitgaan, toch werd het mij nu nog te
lastig, daar ik hem geerue in 't oog wilde
houden en toch niet telkens durfde omzien.
Landbouwers, opgelet!
Verleden jaar, tengevolge van den nat
ten zomer, heeft de aatdappelplaag groote
verwoestingen aangericht en voor gevolg
gehad, dat de opbrengst veel geringer
was. Die besproeid hadden, hebben goede
zaken gedaan.
Tiet wankelbaar weder dat we thans
hebben, doet vreezen dat de plaag vroeg
zal optreden. Daarom stel niet lang uit
eene eerste maal te besproeien, als de
plaag daar is, ware het te laat. En de
aardappels staan in 't algemeen toch zoo
schoone.
Het bereiden van Bordeaux'sche pap
is zeer eenvoudig.
Smelt (oplossenj a k. blauwen aluin in
10 1. warm water in een houten vat. Voeg
daarbij 80 liters zuiver water. Bluscht
intusschen 1 k. goede witkalk, maak daar
eene kalkmelk mede van 10 liters en giet
deze zachtjes bij de oplossing van blau
wen aluin en ge bebt 100 liters Bor
deaux'sche pap.
Men heeft gemiddeld van 800 tot 1200
liters per hectare noodig voor elke be
sproeiing, dus omtrent 20 kilos blauwen
aluin per hectare en per keer.
De tweede en de derde bespoeiïng heb
ben plaats met tusschenpoozen van 2 tot
3 weken, volgens den groei der planten
en de hevigheid der plaag.
Doch opgelet, zegden wij, want in
't land van Aalst, misschien ook elders,
loopt er een vertegenwoordiger van een
Brusselsch huis rond, om de boeren van
dien bleekblauwen of groenachtigen aluin
te verkoopen, aan half geld, doch zonder
waarborg van zuiverheid. Wij zijn er in
gelukt zulk een staal in handen te krijgen.
Na het zelf onderzocht en de vervalsching
bestatigd te hebben, zonden wij er een
staal van naar het Laboratorium van
Gent. En de ontleding, die wij den 22
Juni laatst ontvingen, bewees dat dit aluin
was met slechts 17 °/0 zuiverheid AI
't ander, dus 83 was vervalsching,
schrijft de bestuurder van 't Laboratorium.
En op de faktuur die voor ons ligt, staat
ire Qualité !l Zooals 't nog al dikwijls
gebeurt was hier wederom goeden koop,
DUREN KOOP I
Echten blauwen aluin moet eene zui
verheid hebben van 98 tot 99
L. VERSNICK,
Secretaris van het Landbouwcomice,
Herzele.
De verwereldlijking der gast
huizen. Maandag werd in den Ge
meenteraad van Antwerpen, op voorstel
van citoyen Terwagne, na eene hevige
woordenwisseling, de verwereldlijking der
gasthuizen aangenomen met i3 stemmen
tegen 11 en 10 onthoudingen.
De socialisten hebben voor gestemd,
en zich dus nog hatelijker getoond dan
de liberalen, die zich in meerderheid ont
houden hebben, daar zij wel weten dat
de Antwerpsche bevolking van de verwe
reldlijking der gasthuizen niet wil weten.
Doch eindelijk verdeelde zich de weg
in tweeën en had ik daar eene (geschikte
gelegenheid om te blijven staan en om
te zien.
Hij was ongeveer vijftig stappen achter
mij. Ik wachtte tot hij mij genaderd was,
maakte toen eene stijve buiging die naar
ik meende met het eenmaal door mij aan
genomen karakter overeenkwam en vroeg
hem of hij ook wist welke weg naar Peny
leidde, daar ik zoo haastig was vertrok
ken dat ik vergeten had naar den weg te
vragen
Hij beantwoordde mijne buiging, wees
links en zegde
Ik weet dat dit niet de weg is naar
Perry, daarna sloeg bij kalm dien weg in.
Daar stond ik voor eene moeilijke
vraag. Indien ik hem, ondanks dit duide
lijk antwoord toch volgde, zou ik mij zelf
onmiddellijk verraden toch mocht ik
geen anderen weg nemen.
Ik besloot een list te baat te nemen,
door rechts te gaan totdat hij uit het ge
zicht was,en dan terug te keeren naar den
weg links en hem zoo snel als ik kon te
volgen.
Ik wendde dus rechts en galoppeerde
ongeveer vijftien minuten in noordelijke
richting toen keerde ik weer terug en
reed met eene snelheid, waartoe ik de
oude merrie, die men mij had gegeven,
nooit in staat had geacht.
(Wordt voortgezet.)
