Donderdag 2o Augusti 1900 5 centiemen per nummer. J7st€ Jaar 5872 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst. ELEONORA. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. De Encycliek over de religiezaken in Frankrijk Jubelfeost van Mgr Stillemans- Eene belangrijke verklaring. EEN EN ANDER. DE DENDERBODE. Pit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee- kemng van den volgenden dag. De prijs ervan istweemaal ter week voor de Stad G frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden fr. 1-76 voor drjj maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont- vangen zyn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bii O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' 31, en in alle Postkantoren des Lands. CHIQUE SUUM Per drukregel. Gewone 16 centiemenReklamen fr. i-00Vonnissen op S4* bladzijde 60 centiemen. - Dikwijls te herhalen bekendmakingen bü accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heereu Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele vaa dit blad. AALST, 22 AUGUSTI 1906. De Paus heeft gesproken voor den tweeden keer. De Fransche kerkvervolgers hadden gedacht dat Pius X zou terugkomen op de eerste veroordeeling die hij tegen de wet over de scheiding van Kerk en Staat had uitgesproken dat hij, volgens het spreekwoord, water in zijnen wijn zou gedaan hebben en getracht te huizen met de Sanculotten der XXe eeuw. Hunne hoop is teleurgesteld het was den Paus onmogelijk de Kerk in Frankrijk onder den dwang en het juk der Logie te doen bukken, en zonder vrees en zonder aar zeling en zonder omzien naar tijdelijk lijden of verlies, zegt hij non possumus, wij kunnen geen vrede hebben met die wet, en zooals wij ze eens doemden in haar wezen doemen wij ze nu in hare toepassing. Ze staan stom voor dat durven, de kerkvervolgers en na hun eerste stom staan slaan zij tot woede over en in hunne woede verdraaien zij de waarheid en doen zij den Paus den rol spelen dien zij gespeeld hebben 't Is den oorlog verklaard aan den Staat zoo luid het eensgezind in al hunne bladen. Den oorlog I... wie verklaarde die Het Gouvernement schafte het gods dienstig onderwijs af, het verjoeg de kloosters, het palmde hunne goederen binnen, het dwong met geweld de kerken in om de goederen der kerken op te schrijven, toen vaardigde het eene wet uit. waardoor de Godsdienst met Priesters en kerken en al wat er bij hoort zou af hangen van den Staat, waarbij de heiligste feaken zouden onderworpen zijn aan de willekeur der ergste vijanden der Kerk en nu is dat Gouvernement schaamteloos genoeg te zeggen men verklaart ons den oorlog Neen, mannen der Loge, gij hebt in uwe woede beslist en besloten de Kerk te vervolgen en haar op wettelijke manier zoo onder uwen knellenden hiel te hou den dat haar het leven onmogelijk zou worden de Kerk haar goddelijken oor sprong, haar goddelijk recht, hare godde lijke instelling indachtig, roept het luide door den mond van haar Opperhoofd Ik heb recht op zelfbestaan, ik heb recht op vrijheid, ik heb recht op eigenbe heer, ik heb recht op onafhankelijk zijn: ik wil uwe wet van onderdrukking niet ondergaan, ik wil geene slavernij, ik 24* Vervolg. En hare dochter in de armen drukkend, zegde zij Dezen morgen, Eleonora, is een groot geluk u overkomen misschien zal dezelfde God, dien gij ontvingt, u reeds dezen avond eene groote opoffering vra gen... Gij zult altijd goed en edelmoedig zijn, niet waar, kind O 1 ja moeder, ik zal alles doen wat ik kan, om te bekomen dat gij genezen zoudt riep het kind in vervoering. Irma wendde het hoofd om, ten einde bare tranen te verbergen. En moest ik niet genezen,dan zoudt gij u zonder morren onderwerpen, is het niet Want Hij is de meester. Ik hadde nog lang voor u willen leven, om u nog veel smarten in het leven te sparen.... maar de goede God roept mij. Hij oor deelt het ongetwijfeld beter dat ik henen .ga. Maar van uit den hemel zal ik nog óp mijne lieve Eleonora waken. Gij moagt mij dan in uw gebed nog alles zeg gen ik zal dan niet meer kunnen ant woorden, maar zal u toch hooren en be minnen... Het kleine meisje was bleek geworden. Een groote schrik sprak uit de oogen van bet kiud, toen het zegde ben vrijgeboren in het bloed van Christus, en ik veroordeel uwe wet, uwe inzichten, uwe plannen en doem ze als onrechtveerdig, onaanneemlijk en slecht. Dat heet geene oorlogsverklaring, dat heet zijn recht doen gelden, in de fierheid van het bewustzijn van zijn recht, van de heiligheid onschendbaarheid van zijn recht. Zoo sprak Petrus over twee duizend jaar tot den tyran, en zoo spreekt Pius X heden. Zij meenden, de mannen van Combes, poeier in d'oogen te smijten met te zeg gen dat zij de Kerk vrij maakten, dat zij den eoredienst van zijne banden wilden ontdoen, en dan sluiksch en onder de hoede en het gezag der Wet troebel in de Kerk te brengen om ze des te gemakke lijker te bevechten, te ondermijnen, en zich van hare goederen meester te maken; maar nu zal dit niet gaan zij zullen nu met open visier moeten optreden en zij zullen zich niet kunnen verschoouen met te zeggen dat de Paus en de Bisschoppen gewillig het hoofd gebukt hebben voor de vervolging en deze in de hand hebben gewerkt. Neen, zegt de Paus, geen middel van ons te verstaan, tenzij dat door de Wet erkend worde dat de inrichting zelve der Kerk, de rechten van haar Opperhoofd en van de Bisschoppen, en hun gezag op het beheer der kerkelijke goederen geëer biedigd zullen zijn. Zoo lang dat niet is kan de Paus geene Wet goedkeuren en moet hij het woord van Petrus non possumus spreken, al moest de wreedste Neroniaansche ver volging losbersten tegen de Kerk. Tegen slechte wetten moeten de krachten Waar heid en Recht ingespannen worden zij zijn geene strijdkrachten, maar rechts krachten en zoowel als zij de overhand hebben gehad op al het geweld van Roomsche keizers, van kleiner dwinge landen en vervolgers, van protestantsche kuiperijen en van de moorderijen der sanculotten, zoowel zullen Recht en Waarheid, Combismus en Logiekuipe- rijen overwinnen. Het uur der vervolging zal waarschijn lijk geslagen zijn in Frankrijk mogen 'de Franschen het uur der verlossing uit het juk der tyrannie van de Vrijmetselarij waarnemen, en toonen dat zij nog iets in 't hert hebben van dat geloof en van dien moed die hunne Christene voorvaderen bezielden. Mogen zij den strijd der Duitschers gedenken in den Culturkampf: Bismarck en zijne helpers waren andere kerels dan den fijnen Waldeck-Rousseau of den onbeschoften Combes, en zij hebben moeten erkennen dat ook zij niets ver mochten tegen de Rots van Petrus. Willen de Fransche catholieken geloovig zijn zooals de Duitschers het waren in woord en in werken dan zal uit eene voorbijgaande vervolging de Kerk in Frankrijk heerlijk opstaan en nog glans- njker bloeien dan zij ooit gebloeid heeft in hun Vaderland. Den 20 September aanstaande zal het vijftig jaar geleden zijn dat Z. Hoogw. Mgr. Stillemans, Bisschop van Gent, de heilige priesterwijding heeft ontvangen. Deze werd hem inderdaad, den 20 Sep tember 1856 toegedien 1 door wijlen Mgr. Delebecque. Naar wij vernemen zal die halve eeuw priesterschap van den eerbiedwaardigen prelaat gevierd worden met een plechtig kerkelijk jubelfeest, op Zondag 23 Sep tember aanstaande. Dien dag zal Z. Hoogw. zelf, in de hoofdkerk van Sint-Baafs, de pontifikale Mis celebreeren. Al de cathnlieke maat schappijen van Gent zullen tot die plech tigheid uitgenoodigd worden en in de hoofdkerk hunne aangewezene plaats heb ben. Men verzekert ons dat nog andere fees telijkheden worden voorbereid waarvan het programma, op tijd en stond, zal be kend gemaakt worden. Neen, moeder, verlaat mij niet, sterf niet, of ik zal ook sterven... Neem mij meê Lang duurde dit onderhoud tusschen moeder en dochter,tot eindelijk Eleonora, op de vraag, of zij eiken dag voor haren vader zou bidden, antwoordde Moeder, ik zal catholiek blijven en bewerken dat papa ook als goed christen sterve... En gij weet hoe ik iets willen kan. Een aangekomen brief van de mar kiezin de Haule kwam eene gelukkige af leiding brengen in dit gesprek. Zij en Louis verrasten moeder en dochter met gelukwenschen. Een kleine armband met de woorden denk aan mij, was bij den brief van Louis gevoegd en dit overstelpte het kind met ware vreugde. lags nadien riep Irma hare trouwe dienares, om afscheid van haar te nemen, en toen deze bij de andere dienstboden kwam, beweenden allen de aanstaande dood van haar, die zij de Engel van 't Kasteel noemden. De nacht was slecht. Geen oogenblik kon Wrena het bed der lijderes ver laten. Ook gevoelde Irma wel dat zij de aarde ging verlaten, en zij vroeg de laatste Sacramenten. Dank, nu, zegde zij, lieve, goede vriendin, dank voor al wat gij voor mij en mijn kind deedt... Kon ik nu,al vorens te sterven, Michael nog eens zien I Maar, Welk is volgens Uwe Majesteit de grondslag der opvoeding Deze vraag werd gesteld aan de moeder koningin Margaretha van Italië. Met eene vaste overtuiging antwoordde zij De Godsdienst en bijzonder voor de vrouwen, waarvan het karakter door eene godsdienstige onderrichting edeler wordt. Een meisje in den godsdienst opgebracht, zal haar eigen veel meer eerbiedigen dan een die aan niets gelooft. Deze waarheid springt in 't oog in alle omstandigheden van het leven. De jonge dochter, die aan niets gelooft krijgt den naam van een groot verstand, maar zij is geenzins, in waarheid, eene moedige ziel. Zij heeft geene verheve gedachten meer. Haar hart is versteend door de koude ondervin dingen en kan haar de noodige sterkte niet geven tegen tegenspoed en droef geestigheid van het leven. Den dag waarop de wereld haar niet meer kan voldoen, zooals het noodlottig gebeurt is het haar onmogelijk de hulp in te roe pen eener hemelsche kracht. De vrouw zonder godsdienst is eene bloem zonder geur zij verdient slechts medelijden. En nochtans vindt men mannen, die beweeren dat de Godsdienst in de school niet noodig is, in de opvoeding niets te zien heeft. Indien de ouders meer op de woor den van deze koningin nadachten en er gehoor aan gaven, zouden wij zoovele meisjes niet vinden, bijzonder in groote steden, die geenen teugel kunnen stellen aan hunne onverzadelijke driften en daar mede alle eergevoel en gezondheid ver liezen. De opvoeding van een meisje kan dus niet te godsdienstig zijn. Ouders past op, en ziet naar welke scholen gij uwe kinderen zendt. Gij zult u dan soms geene verwijten moeten doen. De schoonzoon is een zoon of een vijand, volgens de schoonmoeder. Gravin Olga. Niemand is tevreden over zijne fortuin en niemand is mistevreden over zijn ver stand. G. Deshoulièrbs. De menschen zonder wilskracht laten de zaken gaan zooals zij willen, hopende dat alles zal wel gaan. Riccoboni. dit zou te veel geluk zijn, niet waar Wrena En toch tracht ik zoo... Een nieuwe krisis overviel haar, die tot aan den morgen voortduurde. Toen de zon begon te reizen en een schemerlicht den schijn der nachtlamp verdoofde, scheen het alsof eensklaps het gezang der vogelen daar buiten onder broken werd door het gerucht dat een galoppeerend paard maakt op den grint weg. Irma sidderde. God zij gedankt, bracht zij uit; daar is Michael 1 Wrena wil zoo goed zijn, hem te gemoet te gaan. En op hetzelfde oogenblik wierp Mi chael eenen toesnellenden stalknecht de teugels toe. Vermoeid, bleek, met de haren in wan orde en bestoven kleeren, snelde hij de trappen van het terras op. Hij boog voor Wrena, die op zijnen ondervragenden blik antwoordde, met de woorden Irma zendt mij u te gemoet, graaf. Wc-es man. Zij is zoo zwak dat eene te sterke ontroering het noodlottig einde zou verhaasten. En haar, die hij voor achttien maanden in blakende gezondheid had verlaten, stervend terugziende, gevoelde graaf Wladiroff eene zoo hevige ontroering dat hij, indien hij geen steunpunt had ge vonden, in geheel zijne lengte zou neêr- gevallen zijn. Ouu worden. Ondanks al de voor schriften der wetenschap, schijnt het beste middel om oud te worden, naar Bulgariö te gaan wonen. Dat is, inderdaad, het land van Europa waar men het oudst wordt. Met eene be volking van 3,8oo.ooo inwoners, telt het meer dan 3,8oo honderdjarigen, terwijl Duitschland, met zijne 55 miljoen inwo ners, er slechts 78 telt, Engeland slechts 146, Frankrijk 2i3 en Zwitserland niet éénen. Geheel het schiereiland der Balkans, waar men nochtans tamelijk woelig leeft, is gunstig voor het bereiken van een hoogen ouderdom. OokRumenië en Servië tellen te zamen 1,657 honderdjarigen, 't is te zeggen, meer dan al de groote mogendheden samen. Wellicht zou het getal honderdjarigen er nog veel grooter zijn indien men er de menschen zelfs de koningen niet Ja, dat was zijne beminde Irma, on danks haar marmerbleek gelaat en bet lijden, dat hare trekken had verwoest. Hare blonde lokken omkransten nog haar gelaat hare ontkleurde lippen droe gen nog den zoeten glimlach en het inner lijke leven schitterde nog in hare oogen. En toen de vrouw, hare armen uit strekkend met hare nog zoetluidende stem murmelde Mijn lieve Michaël, ik wachtte u I toen ontspande zich het stroeve gelaat van den graaf. Met de han den voor de oogen, op de beide knieën vallend, weende hij als een kind. Vergeef mij 1 snikte hij, en leef, opdat ik kunne herstellen I... Verlaat mij niet, Irma I Vraag aan uwen God dat bij u late leven... en ik zal in Hemgelooven, ik zal Zijnen naam zegenen I Leef nog, opdat ik u kunne beminnen I O I gij zijt te jong om te sterven, dat kan niet Geloof en liefde kunnen het lijden ver zachten maar het vernietigen niet. Toch was de opoffering groot voor Irma. Zy was nog zoo jong en zoo zeer bemind,om te moeten sterven Maar die flauwhartigheid duurde slechts een oogenblik. Zij verhief haar gemoed tot den Gekruiste en bij Hem weer kracht puttend, uitte zij ook haar comsumma- tum est Dikke tranen stroomden langzaam over hare wangen, waarop reeds de dood hare kenteekena vertoonde. Met hare armen om zijnen hals leunde zij met haar hoofd zoo gemakkelijk en straffeloos naar de andere wereld zond. •k Duiven en zwaluwen. Bij den laatsten duivenprijskamp uit St-Denis, deed de heer Delahaye, die de duiven losliet, eene zwaluw mede, welke hij tezelfdertijd als de duiven in vrijheid liet. De zwaluw, die haar nest had onder de poort van M. Delahaye te Montignies- sur-Sambre, werd rood geteekend, ten einde haar goed te kunnen onderscheiden. De zwaluw was om xo u. 20 m. terug de eerste duif te n u. 35. De zwaluw had de 215 kilometers met ccnc gemiddelde snelheid van 2, i5o me ters per minuut afgelegd de eerste aan gekomen duif bad met eene snelheid van 1,225 meters per minuut gevlogen. KLACHTEN. Men weet dat de nikkelstukken zonder gaatjes ingetrokken worden. Zij worden in de bank en bij de ontvangers aanvaard, doch moeten onge schonden zijn. Degenen, die veel nikkelstukken uit te wisselen hebben, mogen die in beursjes doen ten bedrage van 5o fr. De beursjes, die den naam van den af- gever moeten dragen worden zonder na te zien tegen 5o fr. zilveren geld uitge wisseld. Nadien telt men de nikkels en de ge schonden stukken worden doorgekapt en den afgever terugbesteld. Er wordt geklaagd dat de Bank uiterst kieskeurig is in het aanvaarden der ont munte nikkelstukken. Voor het minste gaatje of barst dat er m is, een stukje dat er uit is, wordt het muntstuk geweigerd. De ingetrokken nikkelstukken zijn be stemd om hersmolten te worden. Al is er een gaatje in of een stukje af, dan zijn ze toch nog altijd zwaarder dan het nieuwe nikkelstuk met gaatje, dat er uit zal ver vaardigd worden. Die kleine beschadiging is nietig wat de innerlijke waarde van het metaal aan gaat, maar de Bank vindt er een voor wendsel in tot weigering. Die maatregel, tegen welke» het pu bliek onmachtig is, is noch rechtvaardig noch billijk. De handelaars, bij wie men nu zooveel mogelijk met ontmunte nikkels betaalt, lijden er eene aanzienlijke scbaé door. Bij de intrekking der koperen centen was men zoo lastig niet. Het ware ook beter, konden de afgegeven nikkels dade lijk nagezien en nageteld worden. Dat zou alle beknibbelingen en alle betwistin gen voorkomen. (Fondsenblad.) op zijne borst en gedurende eenige oogen- blikken smolten beider tranen en kussen te zamen. Toen de eerste blijken van wanhoop bij den graaf voorbij waren, zegde zij met eene stem, die zoo zwak was, dat Mi chael zijn oor aan hare lippen moest brengen Arme vriend, wanhoop nooit wij zullen elkander in den hemel wederzien. Ik heb geleefd voor mijnen God en voor u, en ik sterf ook voor Hem en voor u... Ja, wij zullen elkaar weervinden. God kan degenen, die Hij zelf vereenigd heeft, niet voor eeuwig scheiden... Ik laat u Eleonora. Wees voor haar, wanneer zij niemand meer heeft dan u, eene moeder en een vader. Ik zal niet ophouden u te beminnen, goede vriend, de liefde is sterker dan de dood... Wij zullen eens vereenigd zijn En hare koude lippen op zijne handen drukkend, zegde zij nog Vaarwel, mijne lieve, goede vriend: omhels mij nog eens... En terwijl de graaf nog eens zijne sid- derende lippen drukte op de schoone oogen, die hem voor de laatste maal aanblikten, steeg hare schoone ziel ten hemel. Michaël hield nog slechts een zielloos lichaam in de armen. (Wordt voortgezet).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1906 | | pagina 1