Zondag 9 September 1900 3 centiemen per nummer. 37* Jaar 3877 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Ouders, denkt en overweegt zonderlinge verdwijning Mislukt Communism. Het plukken en bewaren van fruit. Zondag-rust. Wat ze doen zouden. Congres van Mechelen. OENDERBODE Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere treek onder dagtee- kening van den volgenden dag. De prijs ervan istweemaal ter week voor de Stad 5 frank met den Post verionden 6 frank 's jaars, fr. 3-26 voor zes maandenfr. 1-76 voor drjj maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zontstraat, N' 31, en in alle Postkantoren des Lands. cuique «ura. Per drukregel. Gewone 16 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen ep 3** bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen by accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heereu Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrydag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde lauden zich te wenden ten bureele van dit blad. AALST, 8 SEPTEMBER 1906. ER AAN Medeburgers, christene Ouders, Voog den, gij allon die ziellast hebt, gij, die eenigo verantwoordelijkheid draagt in de opvoeding van kinders, ja, denkt er aan en overweegt. De vacanliedagen snellen voorbij weldra zal er keus te doen vallen van eene goede of slechte school. Die keus is allergewichtigst, want de school oefent een levenslangen gezegenden ofnood- lottigen invloed uit op die jeugdige har ten. Denkt dus en overweegt wel die ge wichtige plichtvervulling. Het orgaan der firma van de vyf ezelskoppen raadt u aan uwe kinders naar de offlcieele scholen te zenden waar er bekwame onderwijzers zijn aange steld, terwijl de onderwijzers der vrye catholieke scholen onbekwaam zijn om de vereischte zedelijke en stoffelijke princiepen aan hunne leerlingen in te boezemen Want, schrijft het orgaan der vijf ezelskoppen. Men huiverteen vrij geweten schrikt bij de gedachte, hoe een jong brein gevoed door de onveranderlijke grondbeginselen van een verkankerd eeuwenoud dogma misvormd in de wereld kan worden gezonden, onbekwaam tot iets verhevens, verdrukt, verdrongen tot de allerlaagste sporten van het maatschappelijk leven. Dus liet vrije callioliek onderwijs deugt niet, Wij willen het vraagstuk der liberale menschelijke zedenleer voor 't oogenblik ter zijde laten en ons bepalen de be kwaamheid der onderwijzers te behan delen. De voorstaanders van het officieel on derwijs willen als onbetwistbare waar heid doen doorgaan hunne beweering, als zou het onderwijs in de offlcieele scholen, vooral in de steden, degelijker, vruchtbaarder, voortreffelijker zijn als het onderwijs dat de leerlingen ter vrije aangenomeno scholen ontvangen Die bewering door de verwaandheid der een en en de berekende trouweloos heid der anderen verspreid, is eenvou dig eene onwaarheid om niet te zeggen leugen. Het onderwijs der catholieke onder wijsgestichten moet hoegenaamd voor dat der officieole scholen niet onderdoen. De opvoeding die men in de catholieke scholen geeft overtreft verre deze der liberale scholen. Waarom anders zenden de bemiddelde liberale ouders hunne zonen en dochters EENE i6e vervolg. Wanneer men het ziet, houdt men den adem in, het is alsof men een eleclrischen schok gevoeltmaar wanneer men u tien minuten later vraagt of de oogen, die u zoo boeiden, blauw of zwart waren, of de lokken, die als een stralenkrans dat schoo- ne voorhoofd sierden, bruin of rood wa ren,dan zoudt gij zelfs geene poging doen daarop een antwoord te geven. Het was de uitdrukking in dat gelaat die u meêsleepte. Gij wist zelf niet of deze vrouw schoon was of niet gij dacht daar zelf niet aan het was, alsof gij had opgezien naar een kalmen avondhemel en een lichtende straal plotseling uw oog had getroffen. Vondt gij dat schoon Gij vraagt er niet naar. Maar uit hetgeen ik zag, kreeg ik den indruk dat het gelaat blank als ivoor en de oogen van uiterst donkere tint waren, terwijl het haar schitterde met een eigenaardig gouden glans. Gij durft het wagen, hoorde ik M. Blake, als met moeite uitbrengen. Nu wendde ik mij naar hem om. Met eendeels vertoornden, deels dreigenden Daar de catholieke onderwijsgestichten Nu dit is licht te begrijpen de libe ralen weten dat er de geest van zelfsop- offering en toewijding heerscht, terwijl hij, in de offlcieele scholen, van jaar tot jaar, verzwakt en zelfs gedeeltelijk ver dwenen is. Geen wonder ook de overdrevens begunstiging die het liberalismus aan de offlcieele onderwijzers die zich tot zijne handlangers wilden verlagen wist te be- toonen, heeft de goede gevoelens in veler hart gedood en de zucht naar winstbejag en voordeden verkreeg de bovenhand. Dat dit de waarheid is moei men be- sluifen uit de klachten die M. Frick, Burgemeester van Sint-Gillis (Brussel), een overtuigd liberaal en vrijmetselaar van in Mei 1903, in La Chronique meêdcelde. Wij willen eenige uittreksels zijner jammerklachten laten volgen en de schrijvelaars van de firma der vijf ezelskoppen kunnen erover mediteren: Is het onderwijs ingericht, zelfs op volmaakte wijze, en in alle graden, clan is de maatschappelijke werking nog verre van volledig te zijn. c De opvoeding ontbreekt. Er zijn nog te veel slecht opgevoede kinderen. Naast eene school wonen is dikwijls een ongemak. Geven de leeraars zich de moeite niet het in- en uilgaan van het jonge volkje streng te bewaken, dan zijn de gehuren te beklagen, zoo luid ruchtig, geweldig en zonder eerbied voor personen en zaken zijn de kinde ren. De kostelooze lagere scholen lijden niet alleen aan dit gebrek. Do brave burgers, die zich soms eene ongeloof lijke moeite geven om hunne kinderen eenige grondbeginselen van opvoeding in te planten, beweren dat zij deze gauto vergeten in de offideele scholen. Wanneer men de nota onzer brief wisselaars leest, schijnt daaruit te blij ken. dat sommige hunner collegas in dit opzicht volstrekt niet onberispelijk zijn. Is het mogelijk, 'zooals zij schijnen te verstaan te geven, dat onderwijzers leeraarsschoolhoofden zelf ter school gaan bijna gelijk een klerk naar zijn bureel. Zij worden betaald om latijn, rekenkunde, spraakleer of welke andere geesteswaar ook, gedurende vijf of zes uren daags aan den man te brengen. Zij brengen slipt hunne taak ten uitvoer. Zij leggen aan liunne jonge toe hoorders, die er van onthouden wat zij kunnen of willen, de regels uit van de weglating van 't voegwoord, de kunst der kubiebsworteltrekking, of de ge heimen van het verleden deelwoord. Dat onze hinderen na die weten- schappelijken spijs genoten te hebben, alle welwillendheid, alle goede manieren vergetendaar bekommeren zich de Zee- blik, zag hij naar den zwijgenden detec tive, en strekte de hand naar de schilderij uit, alsof hij scheen te wachten tot Grijce gereed zou zijn. Ik begrijp niet, hoe gij zoo vermetel durft zijn om om Was dit de trotsche man van te voren, thans zoo aarzelend, zoo verward, met bleeke lippen en bevende handen Ik heb u mijnen wensch tc kennen gegeven om mij zelf te rechtveerdigen, zegde mijn chef met eene eerbiedige bui ging, En dit is mijne rechtveerdiging. Ziet gij die kleur van het haar der vrouw, wiens portret hier hangt met het gelaat naar dien wand gekeerd Is het 't zelfde hair of niet van de vlecht, die gij zoo even in de hand hebt gehad eene vlecht, dit zweer ik u, die ik zeer zorgvuldig heb verzameld uit den kam van het arme schepsel, dat de kamer hierboven be woonde. Maar dat is niet alles, ging hij voort, toen M. Blake min of meer ont roerde let eens op de kleeding, waarin deze vrouw is geschilderd donkere, zware blauwe zijde, zooals gij ziet die breede, fijn bewerkte kraag, waarvan men het patroon bijna kan onderscheiden, die broche, en ziet gij ook die rozen, die zij in de hand heeft En wees nu zoo goed met mij naar boven te gaan. Te ontsteld om te kunnen spreken, stond M. Blake, de trotsche aristocraat, als een kind op en volgde toen gewillig den detective, die met vasten stap raars niet om. Hij is gedurende den ver- eischten tijd in zijne klas ik ging zeggen op zijn bureel geweest. Hij heeft zijne taak volbracht. En Burgemeester Frick klaagt, klaagt steenen uit den grond omdat de offlcieele onderwijzers hunne zending nim.mer aanschouwen als een apostelschap. Onze liberale tegenstrevers hebben dus hoegenaamd geene reden om 't libe raal onderwijs en zijne leeraars tot in den derden geuzenhemel te verheffen. Onbetwistbaar hebben zij geene reden om te beweren dat die onderwijzers en dit onderwijs de eenige goede zijn hier te lande dat dit onderwijs 't vrije catholiek en aangenomen onderricht verre overtreft en algemeen zou moeten gemaakt en aan de ouders opgedrongen worden. De onvcrdachtbare getuigenis hunner eigene partijgenooten is daarom hunne grootspraak en hunne verwaandheid den bodem in te slaan Ouders Voogden wilt ge deftig opgevoede en wel onderwezene kin ders hebben, zendt ze naar de catho lieke onderwijsgestichten. Eenige dagen geleden schreef gezel Vandervelde, met teedere ontroering, in le Peuple, over eene poging tot com munistische colonisatie in de bosschen van Stockel (bij Brussel) door eene groep libertairs of anarchisten. Vriendschap, onbaatzuchtigheid, terugkeer tot do goede natuur, dat alles had gezel Van dervelde, millioenair en socialistische leider, daar opgemerkt. Nu, volgens een blad dat de anarchis tische denkbeelden aankleeft, heerscht er ruzie in de bosschen van Stockel eene uitdrijvingsmachien is daar aan 't werk, alsof het in Vooruit zelf ware Ziehier hoe gemeld orgaan, l'Affranchi, de feiten verhaalt Vier maanden geleden kwam in de colonic een nieuweling aan, die in de kas stortte al wat hij bezat, 't is te zeg gen 18 frank. Weduwnaar en vader van vier minderjarige kinderen, had hij vroeger geld moeten ontleenen aan zijne gezellen. Hij had voorgenomen hun dat geld terug te geven en meende in staat te zijn dat te doen na gedurende vier maanden op het veld gearbeid te hebben in de communistische colonie. Van het geld dat zijn werk in de gemeenzame kas had doen komen meende hij 70 frank te mogen afnemen. Tegenover deze daad van zuiver communism zegt l'Affranchi, kwam de hoofdman der colonie verzet en, op eigen gezag, zonder de andere leden te raadplegen, jaagde hij S... wegen be dreigde hem zelfs met eencn rovolver, indien hij nog den voet in de colonie durfde zetten. Sedert dat oogenblik 't is VAffranchi die het verzekert is er van niets an ders spraak meer dan van de gemeene lasteringen der communistische leiders le weerleggen, de maskers af te rukken, enz. enz. Hetzelfde blad zegt dat zijn verlcooper, die propegandenummers uitdeelde aan de deur van het Maison du Peuple, be- leedigd en geslagen werd door eene bende van een twintigtal jonge socialis ten. Wat M. Vandervelde betreft, die be vindt zich in Zwitserland en bekommert zich niet meor met wat er in de bosschen van Stockel omgaat. voorging naar de verlaten bovenka mer. Gij zegt dat ik u beleedig, wanneer ik verklaar niet te gelooven dat er tus- schen u en dat meisje, die Em«ly, geener lei betrekking bestond, zegde Grijce, terwijl hij de gas aanstak en de bewuste bureelschuif opend.:. Zult gij dit nog langer volhouden tegenover hetgeen ik u hier laat zien Nu trok hij den doek weg, die alles bedekte, en toonde het netge- vouwen kleed, den breeden kraag, de broche en de verwelkte rozen. Mevr. Daniêls verzekert dat dit alles aan Emily, de naaister behoorde,dat zij het heeft meêgebracht. Durft gij be weren, dat dit alles niet juist zoo voor komt op het portret beneden M. Blake uitte eenen kreet en zonk op de knieën voor de schuif neer. Groote God luidden zijne woor den, wat zie ik Plotselings bevende en met gloeiende oogen stond hij op. Waar is mevrouw Daniêls riep hij en belde. Ik moet haar dadelijk spreken. Laat de huishoudster hier komen, bevool bij toen Fanny bedeesd glimlachend in de deur verscheen. Mevrouw Daniêls is uit, antwoordde het meisje, zij is uitgegaan, zoodra het diner was afgeloopen, mijnheer. Uitgegaan op dit uur Ja, mijnheer, tegenwoordig gaat zij zeer dikwijls uit, mijnheer. Eenige fruitsoorten als kerzen, prui men, abrikozen, perziken, enz., worden meest geheel rijp geplukt en tot onmid- delijk gebruik of het bereiden van con fituren bestemd. De vroege peer- en appelsoorten mag men eenigen tijd vóór hunne volkomene rijpheid plukken. De late soorten laat men zoo lang mogelijk op de hoornenkleine vorst kan hun weinig schaden. Voor 't plukken zijn er zekere voor zorgen van noode, namelijk de vruchten zoo weinig mogelijk te kwetsen en ze niet van hunnen steel te berooven. Daar hij de meeste fruitsoorten de bloemknop pen, de volgende jaren, bij voorkeur op dio plaats ontstaan waar ze nu vruchten gedragen hebben, moet er vooral op ge - let worden de twijgjes er het minst te schaden. Alvorens het fruit op zijne bestendige plaats te brengen legt men het eenige dagen in eeno wel verluchte en verlichte plaats, opdat een deel van het overtollig vocht der vruchten kunne verdampen. Daarna wordt het fruit in do fruitkamer gebracht. Deze plaats verkieze men bij voorkeur donker, van eenen tamelijken en gelijkmatigen warmtegraad, zonder tocht en droog. Om eene droge lucht te bekomen kan men in de plaats een bak zetten met ongebluschte kalk die de vochtigheid der lucht opslorpt. Iedere soort legt men bij elkaar en zoodanig dat de vruchten elkander niet raken. Daarvoor kan men zich bedie nen van een latwerk dat men tegen de muren plaatst. Alle acht dagen moot mende fruitka mer eens bezoeken om de rotte vruchten te verwijderen. Van 's middags tot middernacht eenige dienstdoende Apotheker, op Zondag 9 September 1906, M. Bonner, Bisschop straat. De heer des huizes fronste het voor hoofd. Laat haar, zoodra zij terugkomt, bij mij komen, bevool hij, en liet liet meisje heengeen. Ik weet niet, wat ik hiervan denken moet, zegde hij du op vreemden toon, terwijl hij nogmaals op de schuif toetrad en een blik op den inhoud sloeg, die zoo wel van verlangen als van twijfel scheen te getuigen. Ik kan u geen uitlegging geven hoe dit alles hier in de kamer is gekomen, maar als gij met mij naar be neden wilt gaan zal ik trachten u andere zaken meer begrijpelijk te maken. Hoe hoogst onaangenaam het ook voor mij is, iemand in mijn vertrouwen te nemen, zijn de zaken te ver gegaan, dan dat ik nog langer zou mogeD hopen, mijne per soonlijke aangelegenheden te kunnen ge heim houden. XI. L U T T R A Mijnheeren, zegde hij, toen hij ons weer in zijne studeerkamer had geleid, gij hebt u veroorloofd en ik moet erken nen niet zonder reden, de gevolgtrekking te maken dat het origineel van dit por tret, en de vrouw, die zoo lang als naai ster in mijn huis heeft gewoond, dezelfde zijn. Gij zult die meening niet lang koes teren, wanneer ik u meêdeel dat deze Onze Belgische liberalen zijn onbe schaamd genoeg om zich voortdurend als do eenige verdedigers der vrijheid voor te stellen. Zelfs gaan zij zooverre van te durven zeggen dat ze den R. C. Godsdienst eerbiedigen uit oorzake der vrijheid. Men zou dit gereedelijk kunnen aan nemen ware het niet dat ze niet ophou den hunne bewondering uit te drukken en hunne goedkeurende toejuichingen te laten hooren over den godsdienstoor log dien hunne Fransche logiebroers voeren. Meermaals hebben de blauwe en roode organen geschreven, gezegd en herhaald dat Frankrijk ons voorbeelden geeft die hier dienen nageleefd te worden. Ten tijde van den Duitschen Cultur- kampf zegden en schreven onzo liberalen 't zelfde. Wil men de voorbeelden kennen die hier dienen nageleefd te worden, moes ten onze liberalen en socialisten hier te lande meester worden, dan zie men welke plannen de Fransche fraucraagons in hunne duistere spelonken smeden. Het blad Acasia het orgaan der francmagons, stelt ons onbewimpeld een der plannen van de moortelbroeders on der oogen. Een truweel broeder het geval bespre kende waarin GEENE godsdienstige vereenigingen zouden gesticht zijn ge worden, schryft Er bestaai reden om, in de parochiën, tot vereffening en verdeeling over te gaan. Men zou burgerlijke maatschap- pijen of maatschappijen van deelne- ming stichten, gezegd maatschappijen van opeisching waarvan de vrij- metselaars de ziel zouden zijn, doch waarvan de groote massa zou samen- gesteld zijn uit profanen of nictvrij- metselaars. De kerkgebouwen zouden noodzakelijk openhaar moeten ver- kocht worden. Wie zou de vrijmetse- laars beletten zich als burgerlijke maatschappij in te richten om de ker- ken aan te koopen De zelfde francma?on zegt ons verder wat hij voorstelt met de aldus aange kochte kerken te doen. Opgelet In die gebouwen, sedert eeuwen langs alle kanten opgericht aan het godsdienstig bijgeloof en aan de pries torlijke overheersching, zullen wij wellicht, op onze beurt, gemachtigd worden onzo leerstelsels te prediken. In do plaats der klerikale gebeden die er nog weergalmen, zullen het de hamers, de batterijen en de toojuichin- gen van onze orde zyn die er de breede gewelven zullen doen dreunen. Overbodig daarover in wydloopige uitleggingen te treden. Dus de priesters verjaagd, de kerkgoederen en kerksie raden geroofd, do kerkgebouwen open- baarlyk verkocht, oi»4oi theaters, dans zalen en stapelhuizen te dienen gelijk ten tijde der Sansculotten van de jaren 1790 van akeligo nagedachtenis. Ziedaar wat ons zou te wachten staan moesten de liberalen en socialisten meestor wor den in ons land En de groene k ra watten heulen met de blauwen en rooden meé. Belgische Volksbond. Oproep tot de Leden der Christene Vakvereenigingen. Het XIV* Congres van den Belgischen Volksbond, dat den 23» en 24 Septem ber aanstaande te Mechelen plaats heeft, zal hijzonder belangrijk zijn voor de werklieden, die overtuigd zijn dat de opbeuring van hunnen stand in goed en degelijk ingerichte vakvereenigingen gelegen is. Immers al de bestaande christene Landsbonden van beroepsvereenigingon, al de christene Vakvereenigingen, wet tig erkend of niet erkend, hebben hunne deelneming toegezegd aan het Congres. Bovendien zal den eersten dag van het Congres eene algemeene vergadering plaats hebben, op dewelke de besluitse- len van het merkwaardig verslag van den Eerw. Pater Ruttkn zullen bespro ken worden, handelende over de chris tene Vakbeweging ln Belgis Bij die gelegenheid zal het belangrijk vraag stuk van de beperking van den arbeids duur te pas komen, hetwelk op dit oogenblik al de politieke partijen bezig houdt en dat de werklieden ten hoogste aanbelangt. Komt dus talrijk op, werklieden van alle vakken, naar het Congres van den Belgischen Volksbond Namens het Bestuur De Schrijver, Gust. EYLENBOSCH. Gent, 5 September 1906. schilderij, hoe vreemd het u ook moge toeschijnen, het portret is van mijne echtgenoote. Echtgenoote I Ik geloof dat wij beiden versteld stonden, maar die uit roep was alleen van mij. Wij wisten Diet dat gij ooit getrouwd waart geweest. Dat is ten minste iets, wat zelfs aan de aandacht der detectives is ontsnapt. En toen weêr op zijn natuurlijken, hoffe- lijken toon Ik heb haar nooit als mijne vrouw erkend, en wij hebben ook nooit te samen gewoond, maar als de zegening van den geestelijke man en vrouw kan verbinden, dan is die vrouw zooals gij haar daar ziet, mijne echtgenoote. Nu stond hij op en keerde langzaam het lieve en toch zoo indrukwekkende gelaat weer naar den muur, zoodat thans het andere portret, dat zijner nicht, dat van gansch andere schoonheid was, weer voor ons zichtbaar werd. Ik zou niet verplicht zijn, zegde hij, hieromtrent verder met u te spreken. Ik heb u meêgedeeld, wat niemand tot op dit oogenblik ooit uit mijnen mond heeft vernomen, opdat het zou dienen om mij te zuiveren van onjuiste vermoedens, die gij jegens mij zoudt kunnen koesteren. Maar voor iemand van mijn karakter is halve geheimhouding en de praatjes, die daaruit voortvloeien, nauwelijks minder pijnlijk dan openhartigheid. Indien ikmij niet verder over de zaak uitlaat, zult gij onmiddellijk vele gevolgtrekkingen ma- KOLENVOORTBRENGST. Uit 't verslag van het bestuurder mijnen voor het eerste half jaar 1906 blijkt dat de provincie Henegouw aan kolen heeft opgebracht in de mijnstreek van Bergen 2,475,754 ton in 't Centrum 1.794,231 ton en in de mijnstreek van Charleroi 4,°99,55o ton. Wat de geheele voort- brengst van het land betreft, deze bedroeg 11,870,940 ton, t;geu 10,387,7x5 ton in het eerste half jaar van 1905. dus eene vermeerdering van 83,225 ,0n- In 1905 bedroegen de stocks 5x0,078 ton, Thans bedragen zij slechts 362,333 ton. ken, en mijn naam, zoo niet de hare, zullen voor ik het weet, het middelpunt van allerlei praatjes worden misschien van nog slechter en sterker vermoedens, dan waarvan ik thans het slachtoffer ben geworden. Mijnheeren, ik boud u voor eerlijke mannen, misschien zijt gij echt- genooten en vaders op uwe wijze ook trotsch en ieverzuchtig op uwen goeden naam,en dien van uwe verwanten. Indien ik geluk u te overtuigen, dat geheel mijn doen en laten van den laatsten tijd hoe genaamd niet in verband staat tot het meisje, in welks Ixelang gij immers op 't oogenblik uitsluitend optreedt, mag ik dan op uw stilzwijgen rekenen, met be trekking tot mijne handelingen en de ware beweegredenen daarvan Gij kunt op mijn stilzwijgen reke nen, voor zoover het zaken betreft waar- meê de politie niets te maken heeft, ant woordde Grijce. Om over andere zaken te spreken zou ik ook geen tijd hebben. En deze jonge man O, hij is volkomen te betrouwen, wanneer het hem past te zwijgen. Zeer goed, dan reken ik op u. Men kon het dezen man met zijn in zichzelf gekeerd karakter aanzien, welk een zwaren strijd het hem kostte zijn innerlijk leven, zijne gai.sche eigenaar dige levensomstandigheden voor ons open te leggen. Na eene korte stilte begon hy zijn verhaal (Wordt voortgezet.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1906 | | pagina 1