Stad Aalst.-Werkbeurs ÉAELST. Allerhande nieuws. Frankrijk. Vereenigde Staten, MAGAZIJN van BEHANGPAPIEREN en allerhande —MEUBILEERING— Karel "VAM DE PUTTE, Aalst, 29, Korte Zoutstraat, 29, (nevens 't Bureel van De Denderbode.) Matige prijzen.Spoedige bediening Worden gevraagd 3o Breisters voor alle soorten van werk, op fabriek of te huis, 2 kleermakers, 1 goede koetsier, goede wevers. Vragen werk. 1 bobijnder, 1 magazijnier, 1 schrijn werker. Creemboter. Markt van Woensdag 3 October 1906 72 kilogrammen ter markt. Prijs fr. 3,20 tot 0,00 per kil. De Nieuwe Almanak van Aflligeni vooi* 190T is klaar. Wij rekenen erop dat geen onzer ge achte Lezers hem zal willen missen. Hij is uitnemend schoon en rijk ver sierd met de portretten van al onze Ministers sinds i83o tot heden toe. De lezing is zeer leerrijk, verzettend en kluchtig waarlijk het nuttige met het aangename gepaard. Hij is van heden af te bekomen op ons bureel en bij onze verkoopers aan 15 conten, 3O centiemen. Men zegge 't voort. De aljjemeene snijlessen die eertijds in de Kostschool der Dames van Maria gegeven wierden aan Jufvrou wen, die zelfs geene leerlingen waren van gemelde school, zullen van i*" Octo ber aanstaande, in de Vrijheidstraat, 3g, Aalst, gegeven worden den Dinsdag van iedere week, aan 12 fr. de driemaanden. De afzonderlijke lessen op aanvraag, aan fr. 1,50. Gabrielle TEURREKENS, Gediplomeerde Snijdster. Wil men te Roesselare Verviers volgen Na de staking der spinners, die een frank per week opslag kregen, volgen de verwers, en vervolgens de voddensor- teerders, die na eenige dagen ook voldoe ning kregen. Nu liggen drie of vier we verijen stil. Sedert eenigen tijd doet men ver anderingen aan de kerk te Afsné. Het werk is nu bijna voltooid. Zaterdag waren werklieden aan het gewelf aan 't werken toen het eensklaps instortte. Zekere Jan Van den Oostende werd medegesleept, verscheidene ribben ge broken en gekwetst aan den rechtervoet. Men denkt dat dit lichaamsdeel voor goed zal gebrekkelijk blijven. De metserdiener Vincke die juist langs eene ladder naar boven kwam werd ook medegesleept, doch kon zich aan eene ijzeren staaf vastgrijpen en kwam er met den schrik van af. Van den Oostende is met het rijtuig van het Rood Kruis naar het gasthuis van Gent overgebracht. Zijn toestand is voldoende. Hij woont te Zwijnaarde, op de grens van St-Denijs-Westrem en is vader van acht kinderen. Admirraal Togo is ziek.Ja, ad miraal Togo is ziek, en de koningin van Engeland die oneindig veel van den admiraal houdt, maar nu tijdelijk te Ko penhagen verblijft, is over de ziekte inge licht. Gelukkig schijnt alle gevaar gewe ken, want volgens het laatste gezond- heidsbulletijn, was de wonde waaraan de admiraal leed goed aan het genezen. Er was voor geene verwikkelingen meer te vreezen... En H. M. zuchtte van voldoe ning. In dit alles is geene hoegenaamde kwes tie van den grooten Japanschen" admi raal, die de Russische vloot vernielde, maar van een klein Japansch hondje, de lieveling der koningin van Engeland. De zorg voor het dier werd, op bevel der koningin, toevertrouwd aan den voor- naamsten veearts van Kopenhagen, dok ter Lorentzen, die ontdekte dat admiraal Togo een stukje glas had in een poot ge trapt en dat aan het dier eene leelijke wonde had toegebracht. Het stuk glas werd uit de wonde ge haald en spoedig daarop begon deze te heelen. Gedachte. Een zot heeft het veel gemakkelijker om eenen steen in de bron te werpen, dan tien wijzen om hem op te halen. Tramongeluk. De tramrijtui, gen, die de buitengemeenten bedienen- rijden te Luik des morgends zeer vroeg, om de werklie van de dorpen naar de stad te brengen. Zaterdag morgend kwamen zoo twee trams, elk bestaande uit eer. electrisch en twee sleeprijtuigen uit Hollogne en Beyne Heusay. Beide treinen moesten van af Bois-de-Breux dezelfde lijn volgen tot Luik. Op iederen tram had een honderdtal mannen plaats genomen. De dikke mist had de rails vochtig gemaakt en op deze plaats waar de weg nog al stijl afdaalt, begon dt achterste tram met overdreven snelheid te rijden. Vruchteloos versnelde de machinist van den voorsten trein ook zijnen gang, ter wijl die van den tweede de remmen sloot't hielp niet de wielen schoven voort over de rails en een hevige schok volgde. De werklieden sprongen in wanorde uit dj rijtuigen zoodanig Jat een arme doofstomme met den voet onder de wielen raakte. Die voet werd afgereden. Gelukkig gebeurden er geene andere ongelukken. Een heer der me Basse-Wez te Luik, wilde zijne vrou w aangenaam ver rassen. Hij had 480 fr. gespaard om voor haar met dit geld een ireschenk te koopen ter gelegenheid van haar naamfeest. Wan neer de man de bankbriefjes, achter eene kas onder vodden verborgen, wilde nemen, bestatigde hij dat muizen aldaar hun nest hadden gemaakt en dat de knaagdiertjes de kostbare biljetten had den verslonden. Nog maar vier waren er ongeschonden gebleven. Te Jambes (Namen) kwam een ren tenier van Brussel over de baan naar Namen gereden op het oogenblik dat een balspeler over den weg liep om eenen weggevlogen bal op te rapen. De auto sleepte den 18-jarigen jongen wel 5o me ters verre mee. De getroffene had geene uitwendige wonden maar hij scheen nog al erg inwendig kwetsuren te hebben. Maar daar te Jambes eene hevige vijand schap heerscht tegen de automobielrijders was dit feit genoeg om de volkswoede te doen losbersten. Men uitte tegen hem doodsbedreigingen, men wilde hem in het water werpen en de reizigers moesten naar het gemeentehuis vluchten en be scherming aan de policie vragen. De po litiecommissaris moest mede plaats ne men in het rijtuig en de rijders tot buiten het dorp vergezellen, terwijl de menigte op den weg door de gendarmen werd tegengehouden. Te La Louvière kregen twee vrien den twist om eene som van 5 fr. Een van beide werd zoo woedend, dat hij een revolver trok en op zijnen tegenstrever drie schoten loste, die allen troffen. De gekwetste werd stervend weggebracht, terwijl de moordenaar werd aangehouden. Het werk is Zaterdag te Verviers gestaakt ir. de chocolaad- en lekkerkoek- fabriek van M. Jacques, rue des Fabri- ques; deze had bemerkt dat sedert eenigen tijd pakken chocolaad en stukken lekker- koek verdwenen en hij verwittigde de policie, die na onderzoek proces-verbaal tegen een tiental werklieden opstelde. De patroon dankte ze dadelijk af en de andere werklieden hebben daarop het werk gestaakt. Zij schreven aan den patroon dat eene afvaardiging hem hunne grieven zou komen uitzetten. Over het lock-out geen nieuws. Al de zaken staan stil, vooral in den kleinhandel en de handelsreizigers, die hier komen om zaken te doen, klagen dat zij niets verkoopen. De kleinhandelaars durven hunne winkels niet bevoorraden, uit vrees dat zij met hunne waren zullen blijven zitten. De pogingen om eenen verzoenings- raad te vormen leiden nog altijd schip breuk. De beteekenis van een bezoek der Engelsche en Amerikaansche consuls te Verviers is eenigzins verkeerd uitgelegd en men heeft daaraan veel meer belang gehecht dan het verdiende. Hunne taak is, gelijk men weet, hunne regeeringen op de hoogte te houden van de toestanden der nijverheid en den handel. En het is om met dit doel eenige berichten in te winnen, dat die heeren te Verviers zijn geweest. Zaterdag avond, rond 6 ure, waren Rudolf Duchêne en A. Bernard bezig met een blok arduin van vijf duizend kilos te lossen van eenen waggon aan de Isabelle-Bruneellaan, te Namen. Een 15 jarige knaap, Ferdinand Judex, stond cok op den waggon, waarop de kraan ge plaatst was. Het tegengewicht der kraan had niet gewerkt en viel schielijk naar beneden. De ketting sleepte langs het blok arduin, de waggon wipte op en viel in de Maas, welke nevens de Bruneellaan loopt. Rudolf Duchène en de knaap vielen in den stroom. De knaap was dertig meters ver geslingerd. Goed zwemmer zijnde, bereikte hij spoedig den oever. Duchêne was door den zwong der kraan op de borst en hoofd getroffen en was half bewusteloos. Hij zonk in de diepte, doch kwam gelukkiglijk weer bo ven en werd gered. De waggon met de kraan weegt vijf en dertig duizend kilos. De streek langs de grens, te Komen (België), is sedert geruimen tijd het too- neel van ijselijke misdaden. Inbraken, aanrandingen, liefdedramas, bloedige twisten, volgen elkander onophoudelijk op. Het departement van Rijsel levert meer dan een ander zijner reeks misdaden op, waarvan de daders dikwijls onbekend blijven. Een nieuw drama heeft thans de streek in verslagenheid gebracht. Op het gehucht Voorstraat, te Komen, woont de landbouwer Victor-Jozef Braem, 37 jaar oud, met zijne vrouw Marie Des- camps, 3o jaar oud. De echtgenooten hebben een kind, een meisje van 21/2 jaren oud. Donderdag had Vicior Braem met zijne vrouw aardappelen uitgedaan. 's Avonds keerden zij samen naar huis. Terwijl de vrouw het avondmaal bereid de, ging de man met eenen lantaarn op den hooizolder. Toen de man naar beneden kwam, werd een vuurschot op hem gelost. De lantaarn werd stukgeschoten. Be vreesd kwam vrouw Braem buitenge- sprongen en vond haren man in eenen bloedplas liggen. Zij riep om hulp en eenige geburen die, op het gerucht van het schot waren buiten gekomen, kwamen ter plaats. Victor Braem had de volle lading in de linkerzijde gekregen. De doorschoten ingewanden kwamen uit de afzichtelijke wonde. Na eenige stonden van krampachtige bewegingen, stierf het slachtoffer in de armen zijner vrouw. Het baarde onmiddellijk groote ver wondering dat de hond van Braem geen het minste geblaf had laten hooren. De politiecommissaris werd verwittigd evenals de gendarmen. Eerst werd;en vluchtig onderzoek ingesteld ten huize van het slachtoffer en vervolgens in het huis der moeder van Braem, die recht over het huis van het slachtoffer woont. De gendarmen klopten op de deur en op de vensters, doch niemand kwam opendoen. De moeder van het slachtoffer was nochtans te huis. Men stampte daarop de deur in. De politiecommissaris ondervroeg de vrouw. Zij verklaarde stellig geen geweer te bezitten. De gendarmen doorzochten de woning, niettegenstaande de tegenstribbelingen der vrouw en vonden weldra in eene kamer een nieuw jachtgeweer, een twee loop, verdoken, dat in twee stukken ge scheiden was. Onmiddellijk bemerkten de gendarmen dat eene kardoes afgetrokken was. Eene afgeschoten kardoes zat in den anderen loop. Deze verspreidde eenen reuk alsof zij nog maar sedert eenigen tijd afgeschoten was. I)e vrouw kon niet uitleggen van waar het geweer kwam. Eene ruit der kamer was gebroken. Wellicht had de moorde naar zijn geweer in de kamer geworpen 1 De politiecommissaris deed de oude vrouw bij het lijk van haren zoon bren gen. Geene spier van haar wezen vertrok toen zij bij het lijk kwam, en de ijselijke wonde in de zijde getoond werd. De vrouw werd terug in haar huisje gebracht en tot 's morgens bewaakt. Het parket van leper kwam Vrijdag namiddag ter plaats. De weduwe van het slachtoffer werd eerst ondervraagd. Zij ging met het par ket 'naar eene partij land, voorbij den boomgaard, waar de oude vrouw, eenige dagen geleden, twist was komen zoeken tegen haren zoon en zelfs bedreigingen had geuit. De oude moeder werd dan ondervraagd. Zij werd door vragen overstelpt, doch loochende hardnekkig de misdaad ge pleegd te hebben. De vrouw, geboren Barbara Van de Velde, is in de streek gekend voor eene kwade vrouw. Het parket heeft haar naar het gevang van Komen gebracht en Zaterdag mor gend naar Ieperen gevoerd. Tusschen de weduwe Braem en haren zoon heerschte sedert geruimen tijd eene slechte verstandhouding. De vrouw wilde haren zoon uit het het hofstedeke verdrijven. Zij zond hem verscheidene malen den deurwaarder. Zelfs werd de zaak voor den rechter gebracht. De weduwe werd in het onge lijk gesteld. Zij uitte dikwijls bedreigin gen jegens haren zoon. Men ziet dat het parket redens had om de oude vrouw, niettegenstaande hare loocheningen, in verzekerde bewaring te brengen. Het slachtoffer was de jongste zoon der weduwe Braem. Nadere bijzonderheden. De zoon Henri Braem bewoonde met zijne vrouw en eene dochter, eene hoe/e, die zijne moeder toebehoorde. De moeder bewoonde eene andere, kleinere hoeve, 5o meters van daar. Er was bestendig twist tusschen moeder en zoon. De eerste wilde Henri doen verhuizen, en de twee de weigerde, gesteund als hij was door een notareel huurceel. Donderdag had men weer hevige ruzie gehad en, toen Henri des avonds rond 8 ure aan de deur zijner woning stond, werd hij door een geweerschot in den buik getroffen. Zijne vrouw snelde toe en vond hem dood op den dorpel liggen. Deze laatste beweerde op den deurdorpel van moeder Braem eene menschelijke gedaante te hebben gezien en men deed in hare wo ning eene huiszoeking. Onder eenen hoop hout vond men een nieuw geweer, waarvan de loop nog naar de poier rook. De oude vrouw beweerde van niets te weten en zij toonde zich totaal onver schillig aan hetgeen gebeurd was. Toen men haar bij het lijk bracht, zegde zij Ja, bij is dood, goed dood. Men vernam toen dat moeder en zoon in den loop van den dag getwist hadden, en dat zij hem met den dood bedreigd bad. Het parket van Ieperen heeft de moe der naar de gevangenis doen brengen. Eene geruchtmakende aanhouding. De volgende opschuddiugwekkende tijding wordt gemeld Maria Descamps, vrouw van het slacht offer is Zondag aangehouden. Het is zij die te Wervik het geweer heeft gekocht, waarmede Victor Braem doodgeschoten werd. Ziehier in welke omstandigheden De policie kwam Zaterdag avond bij M. Vanderstyn, wapenmaker, wonende Nieuwstraat, 33, te Wervick, en vroeg of hij aan eene vrouw van de wijk Ten Brielen geen geweer had verkocht. Ja, antwoordde M. Vanderstyn, aan vrouw Braem. Gij kent deze oude vrouw. Het is de weduwe van Henri Braem niet, die het geweer heeft gekocht, maar wel de vrouw van den pachter Victor Braem. Zij is nauwelijks dertig jaar oud. Hoe, 't is de jonge vrouw.... Die het geweer heeft gekocht. Zij is op 14 September, rond 9 ure 's mor gends bij mij gekomen en heeft een pens- jageisgeweer gekocht, van kaliber 16. Zij heeft ook tien kardoezen gekocht. Geweer er. kardoezen samen kosten fr. 27,50. Dj dochter van den wapenverkooper bevestigde wat haar vader verklaard had. Dit alles bracht een grooten omkeer te weeg. M. Vanderstyn en zijne dochter werden verzocht naar de woning van het slachtoffer te gaan. Zonder de minste aarzeling herkenden zij de jonge weduwe. Deze, ondervraagd, loochende een ge weer te hebben gekocht, doch de wapen maker en zijne dochter hielden stellig hunne verklaringen staande. Marie Des camps beweerde steeds dat zij zich moes ten bedriegen. De policiekommissaris Deraeve deed het huis van het slachtoffer onderzoeken, doch ontdekte niets verdachts. Twee gendarmen werden naar het huis gezonden om Marie Descamp des nachts te bewaken De jonge weduwe ging te bed, maar om 4 ure 's morgends kwam zij in de keuken bij de gendarmen en bekende dat zij het geweer had gekocht. Zij wilde echter niet zeggen waarom zij zich het geweer aangeschaft had. Marie Descamp is aangehouden en naar leper gebracht, waar de onderzoeks rechter haar onderhoord heeft. Het geheim is verre van opgeklaard te zijn. Met welk inzicht heeft Marie Descamps het geweer gekocht Was het voor haren man, die misschien pensjager was, evenals bijna iedereen in de streek Wie heeft de misdaad begaan Is Marie Descamps medeplichtig Ziedaar eenige punten die moeten klaargetrokken worden. Marie Descamps heeft aan den onder zoeksrechter bekend dat zij soms door haren man mishandeld werd. Deze was zeer gierig. Eene gebuurvrouw, Marie Vanbesyn» is verscheidene malen tusschengekomen* Het schijnt toch dat er slechte verstand houding in het gezin hec rschte. De begraving van het slachtoffer moest Maandag plaats hebben. Men denkt dat de begraving door het parket zal tegenbevolen worden, ten einde Marie Descamps in tegenwoordigheid te brengen van het lijk van haren man. DE SCHEIDING. De Croix van heden neemt de redevoering, door Clémenceau Zondag in Vendée uitgespro ken, onder handen. M. Clémenceau, zegt het blad, heeft het dogma afgevallen, waarvan hij geen woord kent het dogma is overigens zijne marot. Reeds in 1889 sprak hij daar over in de Kamer, maar dat bekwam hem slecht, want Mgr Frep- pel gaf hem toen een cathechismuslesje, dat niet weinig aan eene geduchte af straffing geleek. Van de scheidingswet heeft hij eene wet gemaakt, gunstig voor de Kerk en zijne verwondering uitgedrukt, omdat Rome weigert zich te gedragen naar de voor waarden der Fransche wet, die juist te zijnen gunste werden afgekondigd. Dat is weer een van die paradoxale stellingen van M. Clémenceau. Er is hier geen kwestie van eene gestemde wet, maar wel van eene geschonden overeenkomst. De Paus heeft niets te stellen met eene wet, die niet kon gestemd worden, zoolang de overeenkomst, die ze nutteloos maakte, niet was afgezegd. Welnu, de concordataire overeenkomst is nooit afgezegd bij het Vatikaan. En eene wet tegen de overeenkomst kan de Paus niet erkennen. Hij houdt zich aan de gesloten overeenkomst, door hem en Frankrijk geteekend. En M. Clémenceau wet dat wel. Hij zegt zelf dat die wet geen meesterstuk is, dat hij ze hevig heeft gekritikeerd. En daartoe bestond reden, want 't was een voudig de bedriegelijke schending van een door beide partijen gesloten overeen komst. En aldus weerlegt het blad heel de redevoering van den minister. Men meent te droomen, zegt het, wanneer men dat alles hoort, want Clémenceau's redevoe ring is eene ware aaneenschakeling van paradoxen. Wanneer men vraagt de wet toe te lichten, zoo besluit het, dan grijpt eene prachtige verontwaardiging hen aan: Onze wet toelichten Dat nooit Wat is die wet, die men weigert toe te lichten, dan wel waard I Indien M. Clémenceau wel degelijk de vrijheid en verzoening der Franschen wil, zooals hij zegt, dan is bij wel schul dig, daar hij het eenige middel verwerpt om Frankrijk's vrijheid en eendracht terug te geven. Clémenceau heeft zaterdag te L Roche sur Yan weer eene redevoeri; gehouden, waarin, onder veel macch; vellism tegen de Kerk, hij ook verklaar; dat htt gouvernement in zake de scbi dingswet niets zal toegeven en het ge vemement niet kan onderhandelen q eene vreemde mogendheid over es Fransche wet. Ook Sarriên, in eene redevoering gesproken te Louhans, verklaarde dat wei zonder zwakheid zal worden uitj voerd. M. Peul Meunier zal bij de heropenir der Kamer een wetsvoorstel neerlegga houdende afschaffing van pensioenen toelagen aan de geestelijkheid, die nieti dienst staat van cultusvereenigingen. De Zondagrust. In de rc schillende ambachten in Frankrijk gj het nog altijd in zake de Zondagrust, bakkersbazen hadden nu besloten dat rustdag de Zondag zou zijn voor allen; gelijk en men dan de bakkerijen zou sb ten. Dat willen de gaste n niet. Zij eisctj den rustdag op beurt. Zaterdag hiei> zij eene talrijk bezochte vergadering.il terdag aanstaande zou dan de stak; worden uitgeroepen. De pasteibakkers hebben de rust; beurt aangenomen, maar zij zullen; alle gunsten afschaffen, die vroeger v. den toegestaan. Zij zullen geen gens heeren meer betalen, geen betaald v® meer geven enz. Automobielongeluk. Een& gische ingenieur, die met zijne auto: biel naar Parijs reed, is bijna verongd te Ferté-Jouarre. Hij reed eene slt helling af, toen de chauffeur eenskla gewaar werd dat de rem niet meer wei'; Daar nu de weg beneden eene sclie bocht maakt, vloog de automobiel re vocruit en sloeg tegen den muur ta villa. De ingenieur, M. Beausy, zeer erg gekwetst. De personen die'a vergezelden, kwamen er met lictt kwetsuren af. Het tempeest in Alabama. 1 gens de laatste berichten over deu ss in Noord-Amerika, heeft zich te M; het ongeluk dat Galveston in 1903: herhaald. De orkaan die woensdag bï woedt nog altijd en heeft groote vem tingen aan de kust van Florida tot L: siana toe aangericht. De handelswijk Mobile lijkt een uitgestrekt meer, wu de puinhoopen van ingestorte huizee rijzen. Donderdag nacht was de stri volslagen duisternis gedompeld. Tm handhaven de orde en hebben bevti dieven neer te schieten. Op straat diiji alle mogelijke voorwerpen in hetrc Hut aantal dooden wordt op 5o gescii Na Mobile is Pensacola het zwaars: teisterd. De berichten van daar zijn; ter nog niet bevestigd. Langs dei drijven vele wrakken van schepen. Het fort Morgan dat aan den ir: van de baai van Mobile ligt, mo«: verwoest zijn. De storm waait met een snelheid' 90 mijlen in het uur. Later wordt nog gemeld Het aantal slachtoffers van hd: peest bedraagt thans 75, de meesS gers. Acht stoombooten, waarvan! tot den dienst der douane behoorend, gezonken, benevens tal van kleineren tuigen. Men vreest dat de bemas dier booten is omgekomen, wat h«i tal slachtoffers nog veel zou vergroe De wateren van de baai werders geweld in de stad gejaagd en eenige:! stonden de straten zeven voet diep03 water. Al de kerken zijn beschadigd cathedraal van Christchurch is erg| teisterd. De herstelling zal wel 40,0 dollars kosten. De slapelhuizen op kaaien zijn op veel plaatsen vernield,! der andere ook de nieuwe gebouwenn de Mobile and Ohio en de Louisvilk Nashville-spoorwegen. Veel stooma? rijen zijn geheel vernield en eene m planken en balken zijn door de wat: de heele stad rond gevoerd, HondsH balen katoen zijn naar zee meeges!: en de andere zijn door het water besc digd. Het dak van het geneeskundig) sticht is weggerukt. Het museum, gesticht voor jonge meisjes en de sci voor creoolsche juffers zijn bescbaij De oogst van vruchten en groente Zuid-Alabama en Missisipi, alsook van kan katoen en suikerriet zijn' nield. Uit Pensacola wordt geseind Het tempeest van Donderdag ka vreeselijke verwoestingen aangericht.! en-twintig personen zijn verdronken 2000 zijn zonder schuilplaats. Dei]: rantainestatie van Santa Rosa is vernis In het gasthuis, dat door de wats werd weggerukt, waren acht Engel» zeelieden, waarvan er drie verdronk zijn, benevens de ziekenverpleegsters,- andere konden zich redden, na den ca len nacht met wrakhout te hebben ros gedreven. De forten Penkens en N Rac zijn bijna geheel vernield. De soü ten moesten naar de hoogten vlucb» De Amerikaansche zeestatie is ergj schadigd. Er zijn vele dooden. VeelM ten van de static zijn gezonken. Tal J andere, waaronder 19 vreemde scheps zitten op de kust, 23 visscbersbooten een honderdtal sloepen zijn verloren. Va scheidene Engelsche steamers kregen® stige averij. Te New-York is men ongerust 0 vier kanonneerbooten, van welke geen tijdingen heeft, namelijk de xen, de Machias, de Isla de U zen en de Gloucester. Zij bevona zich tot herstelling op de werven Pennsylvaniê, op 't oogenblik van tempeest.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1906 | | pagina 2