Zondag 28 October 1906
3 centiemen per mi miner
37"e Jaar 3891
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
liberale propaganda
en Vrijdenkerij.
zonderlinge verdwijning
De Hoppe-
tentoonstellingen
Ditjes en datjes.
DE DENDERBODE
Pit blad verschijnt den "Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
keoing van den volgendon dag. De prijs ervan istweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post vertonden 6 frank 's jaars, fr. 3-26 voor zes
maanden fr. 1-76 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eii.digt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
/a igen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. N' 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUE SIJUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00 Vonnissen op
3*" bladzijde 60 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij acccord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele vaa
dit blad.
AALST. 27 OCTOBER 1906.
De algemeene raad van den bond der
auli-catholieke propaganda, zoo lezen
wij in de liberale organen, vergaderde
onder voorzitterschap van M. Fernand
Cocq, Grootmeester der vrijmetselarij.
Na zich onledig te bobben gehouden
met verschillige zaken van inrichting
en der aanst. belonging van den onder
wijsbond ten voordeele van den school
dwang, ving de vergadering het onder
zoek aan betrekkelijk den algemeenen
toestand des lands met het oog op de
femeentélijke verkiezingen van 1907.
erschillige leden deden hunne ziens
wijze te dien opzichte kennen.
De liberale drukpers zwijgt over wat
daar zoo al gezegd werd, doch naar
't gene Le Ralliement 't orgaan der
magonnieke leiders, er over schrijft, is
liet gemakkelijk te raden.
Le Ralliement betreurt den onbe-
duidenden uitslag van den anti-catho-
lieke propaganda op den builen.
Ziedaar meer dan dortig jaren, jam-
mort het magonniek orgaan, dat ik
mijn aandeel bijbreng voor de liberale
propaganda op den builen. Wanneer
ik den algelegden weg overzie en het
bilan maak dezer propaganda, bestatig
ik, men moet het openlijk bekennen,
dat bilan is zeer mager. De uitslagen
zijn, ik zal niet zeggen nul, maar on-
beduidend.
Maar hoe dit te keer gegaan 1 Le
Ralliement raad zijne vrienden aan
er maar los door te gaan en de Religie
krachtdadig aan te vallen.
Indien schrijft het magonniek or-
gaan, men er niet toe besluit de religie
van den Paus, het Pausdom, openlijk
en rechtstreeks aan te vallen, zal de
propaganda zijn wat ze tot hiertoe is
geweest, onbeduidend om uiet te zeg-
gen nutteloos, omdat zij noodzakelijk
negatief, oppervlakkig, onbepaald zal
wezen.
De tactiek tot heden in voorkeur,
bestaande in het eene voor het andere
te sparen, eene soort van anticatho-
liekwipspel, heeft failliet gemaakt.
De Fl&ndre libérale schreef in
1877
De politieke uitslagen der catholieke
leerstelsels willen bevechten zonder
den moed te hebben die leerstelsels
zeiven aan te vallen, 't is zich op voor-
hand veroordeelen tot machteloosheid
en onvruchtbaarheid. Dit was eene
kracdtdadige en duidelijke, eerlijke en
loyale taal. Een staatsman, een voor-
naam staatsman, zegde men, heeft
beweerd dat het de denkwijze is van
een persoon en niet van de liberale
partij. Indien het zoo was dan beklaag
ik de liberale partij want zij zou hare
a3* vervolg.
Ook zal de verloving van Evelijn Blake
met den schatrijken graaf de Mirac, die
in dien tijd werd publiek gemaakt, er
wel eenigen invloed opgehad hebben.
Hoewel ik nooit, zelfs niet in de meest
hartstochtelijke oogenbhkken mijner liefde
jegens haar uit bet oog had verloren, dat
iemand van haar karakter de weelde van
groote rijkdommen als een haar toeko
mend recht beschouwde, en hoewel ik
door haar stilzwijgend te verlaten cn een
geheim huwelijk te sluiten ongetwijfeld
het recht had verloren om mij over hare
handelingen te beklagen, was mijn eigen
liefde er toch zeer door gekrenkt.
Ik had tot heden te veel gewicht ge
hecht aan hare gent genheid jegei.s mij
om mij te kunnen vereenigen met de ge
dachte, dat zij zoo spoedig mij zou kun
nen vergeten ter wille van greote rijk
dommen en een hoogen titel.
Dat zij aan eene groote fortuin en ten
hoogen rang een zelfde offer bracht als
ik, was destijds in mijne oogen geene
verontschuldiging van naar gedrag. Ik
was een man en niet beter of slechter dan
andere mannen zij, eene vrouw, bad de
verzoeking, waarvoor ik bezweken was,
moeten weerstaan.
beste voorslaanders, de vrijdenkers,
van haar zien scheiden.
Overigens, een andere staatsman,
nog in leven en zoo voornaam dan de
eerste (M. Combes) heeft zich anders
uitgedruktDe verdraagzaamheid is
een verraad, wanneer zij den Staat aan
den vijand levert.
't Is wat in België gebeurt. Ons land
is aan den eeuwenouden vijand gele-
verd het Pausdom. De jesuïlen in
korten rok die ons beheeren zijn in
hunnen rol. Voor hen is het eene plicht
hun land te leveren aan 't Pausdom.
Zij voeren getrouwelijk het mandaat
uit dat hun is toevertrouwd door den
Aartsbisschop, vertegenwoordiger van
den Romeinschen Paus.
Een talentvolle schrijver die meer
goeden zin bezit dan menige politie-
kers, heeft ten opzichte der Kerk ge-
schreven De Iverk van Rome is een
Staat... Wanneer onze Staatsmannen
vragen dat zij zich tot het geestelijk
domein zou bepalen, tenzij dat ze
waarlijk te onnoozel zijn, 't is
waarschijnlijk dat ze spotten met haar
of met ons. En wanneer wij de eene
of andere minister ons zullen hooren
verklaren dat de Bisschoppen zich
moeten bepalen tot hunne geestelijke
zending, zullen wij denken dat hij niet
weet wat een Bisschop is of gebaart
liet niet te weten.
Waarlijk, M.M. Antole Franco en
Emiel Combes, deelen het gedacht
niet van dien Staatsman onzes lauds
die in eene redevoering uitriep dat de
superstitie eene noodwendigheid is
der mensehelijke ziel.
Hieruit blijkt ten overvloede dat de
vrijmetselarij een aanval in regel tegen
de R. C. Religie besloten heeft. Overi
gens hiervan hebben wij ons reeds van
over 14 dagen kunnen overtuigen, want
't orgaan der liberale firma Vijf ezels
koppen deelde op bevel der logie arti
kels meé waarin de helsche religiehaat
doorstraalde
to Geul en (e Brussel.
De hoppekweek is van groot belang
voor twee streken van Belgiëhet Land
van Aalst en de omstreken van Pope-
ringo.
De hoppe is daar wat het vlas is langs
de oevers der Leie, de suikerbeeten in
de Polders en suikerijen in de zware
gronden.
De hoppeboeren hebben ook de hoof
den bijeen gestoken en dit jaar hebben
ze voor de derde maal eene tentoonstel
ling ingericht in de Brouwerijschool
van Gent.
Deze werd geopend vrijdag, door den
heer Marines.
MM. de Kerchoved'Exaerde en Bru-
En onwillekeurig vergeleek ik hare
houding bij die van Lutira, terwijl zij op
den dorpel van de kamer stond, van haar
geluk beroofd, doch geheel vervuld van
eene toewijding, die door mij niet werd
begrepen, terwijl zij zegde
Ik beminde u en nog heb ik u lief,
mijn echtgenoot zoo lief heb ik u, dat
ik u verlaat. Wanneer de dag komt of
mocht komen - dat mijne tegenwoordig
heid of toewijding u nuttig kan zijn, zal
geen macht op aarde, behalve de dood,
mij van u verwijderd houden.
Ja, terwijl andere gestalten en andere
gelaatstrekken in mijne herinnering ver
flauwden, begon haar gelaat, hare gestalte
al mijne gedachten in beslag te nemen.
Doch juist dit strekte niet om mijne
gemoedsstemming ie verbeteren en dat
kon moeilijk anders, bij de herinnering
aan alles wat was voorgevallen. Integen
deel, het maakte mij moedeloos en slecht
geluimd. Ik wenschte te vergeten dat ik
verbonden was door eenen bund, die, zoo
de wereld het wist, mij tot bitere schande
zou strekken. Want in dezen tijd was het
ware karakter van haren vader en broeder
bekend geworden, en ik was gehuwd met
de dochter van een veroordeelden misda
diger.
Toch kon ik haar niet vergeten. Haar
laatste blik, toen zij heenging, was mij als
met gloeiende trekken in het geheugen
gegrift.
Nacht en dag zweefde zij mij voor den
neel, Schepene van Gent, woonden de
opening bij.
Deze tentoonstelling overtreft hare
twee voorgangsters.
Vooreerst de hoeveelheid hoppe, op
de tentoonstelling vertegenwoordigd, is
veel grooter dan verleden jaar, hoewel
er nu maar 318 stalen zijn tegen 385
over jaar.
Ten tweede, do hoedanigheid der hoppe
is beter.
Over eenige jaren had de inlandsche
hoppe maar eenen gemeenen naam hij
onze brouwers en de Duitscho hoppe
werd verre voorgetrokken.
Het Staatsbestuur heeft echter lessen
doen geven van hoppekweek de land
bouwers zijn er naar gaan luisteren en
ze hebben spoedig begrepen dat er veel
te verbeteren viel in liunne manier van
doen.
Zij zijn beginnen werken op de nieuwe
aangeduide wijze en dadelijk hebben zij
er profijt bij gevonden.
Van de tentoongestelde stalen hebben
de meesten boven de 500 punten op 600
behaald, en zullen dus met de hoedanig
heid prima bestempeld worden, als
zij ook min dan 14 por cent vochtigheid
en min dan 5 per cent stammeljès in
houden.
De twee eereprijzen werden toegekend
aan MM. De Coninck-Van den Bossche
en Amaat Van der Smissen, van Aalst.
Vorder eerste prijzen, Groene Belle
aan M. De Coninck-Van den Bossche, te
Aalst Cagniaux, M. Vermeiren, He-
kelgem Witter Rank, J.-B. Van Nieu-
wenhove, Sinte Catharina-Lombeek
Buvrinet (Poperinge), M. Jules Harde
man, te West-Outre.
Ver scheidenen, M. Louis Van de Vel
de, Hekelgem.
De tentoonstelling te Brussel is ook
allerbest gelukt.
M. Ortmans, Voorzitter der Landsfe-
deratie van Brouwers, heeft den Minister
van Landbouw bedankt voor de aanmoe
diging waarvan de inrichters der ten
toonstelling 't voorwerp zijn geweest en
voor de milde toelagen, verleend aan de
landbouwers, ten einde ze te brengen
tot eene volmaaktere voortbrengst.
De heer baron vander Bruggen, Mi
nister, beeft de inrichters der tentoon
stelling geluk gewenscht en bevestigd
dat de Regeering bezield was met de
beste inzichten voor de brouwerij nijver
heid dat hij voort, doorliet toekennen
van toelagen, ondernemingen in den
aard van de tentoonstelling van Brussel
en Gent zou beschermd hebben.
De poging, ondernomen door de maat
schappij do Belgische Bronwers zal
ongetwijfeld de beste uitslagen opleve
ren zij zal voor gevolg hebben de in
landsche hoppe le doen evenaren aan de
vreemde, zoo voor wat aangaat de hoe
danigheid als de volmaaktheid.
De Belgische brouwers halen eere van
hun werk
geest, tot ik eindelijk besloot haar zoo op
het doek te brengen, wellicht zou zij door
dat middel uit mijne gedachteD, of althans
uit mijne droomen verdwijnen.
De schilderij, die gij dezen avond hebt
gezien, is hiervan den uitslag. Geboren
met een genialen aanleg, waarmee ik het
in andere omstandigheden misschien ver
zou gebracht hebben, was dit werk voor
mijn vrije geoefende hand niet zoo moei
lijk.
Van dag tot dag zag ik haar schooner
op het doek te voorschijn komen en dik
wijls trof mij de uitdrukking van haar
geestig en gevoelvol oog, het werk ver
vulde mij met eene koortsachtige gejaagd
beid, en moeilijk kon ik mijzelf weerhou
den des nachts op te staan, om hier en
daar nog een toets aan te brengen aan de
golvende gouden haren, of die zachte en
toch zoo doordringende oogen, die mij
steeds aanzagen met dienzelfden blik, die
mijn vader deed heengaan voor zijn tijd,
en mij,ja mij oud van geest maakte
in de schoonste en krachtigste jaren mijns
levens.
Eindelijk was het gereed en stond zij,
als levend, voor mij, in dezelfde klceding
en met nagenoeg dezelfde uitdrukking,
als in dat oogenblik dat ik nimmer zal
vergeten.
Ook de rozen, die ik haar, bij ons ver
trek van Froy in de hand had gegeven,
als een zichtbaar bewijs dat ik haar als
mijne bruid beschouwde, eu die zij zelfs
t In eene beeldtaal, schreef zekere
Jan Van Laeken, in den Rooden Voor
uit van Gent, op 4 April 1899 dan
dansen wij op stuk getrapte kro-
nen, scepters, geweren, kanonnen,
mijters en geldkoffers.
Zoo zullen wij dansen den doo-
dendans van 't capitalism.
't Is goed dit eens van tijd tot tijd aan
de liberale capitalisten le herinneren,
zij die de bondgenoten zijn der socia
listen.
Ze zijn legen deu
Godsdienmt niet. L'Avenir
du Tournai8JS, oen sectarische liberaal
orgaan le Doornijk vorschijnende, schreef
dezer dagen
De liberalen gaan nog naar de kerk
voorliet doopsel, do communie, het
huwelijk en de dood. Zij gelooven niet
0 aan de Sacramenten en toch ontvan-
gen zy ze om te doen gelijk ieder-
i) een. - O, wilden de liberalen het
voorbeeld maar geven, en niets meer
te doen hebben met cermoniën zonder
ij beteekonis, dan zou het getal burgers
die den bras zouden geven van de
religie overgroot zijn. De liberalen
die de Kerk bevechten en er toch nog
gebruik van maken, werken vóór de
Kerk omdat zij aldus belang aan de
Kerk geven. Niets meer willen te doen
hebben met de Kerk. doen alsof zij
niet bestond,dat is de manier om haar
ten onder le krijgen. Zoo moeten wij
ze in hare grondvesten aanvallon en
niet ze met woorden, aanvallen en ze
met daden ondersteunen.
Diezelfde liberalen die nu aldus recht
uit spreken, zullen als 't kiezing is
komen zweren bij hoog en bij laag dal
zij niet tegen de Godsdienst zijn.
Ellendige huichelaars
LEVE HET OPENEN DER
GRENZEN Op het oogenblik.
dat de liberalen als bezetenen schreeu
wen leve het openen der grenzen
weg met de catholieke volksvertegen
woordigers weg met den Minister die
de grenzen sluitis er bestatigd ge
worden, dat meer dan 300 stallen op
Fransch grondgebied, grenzend aan
België, besmet zijn, in zooverre dal de
Regeering het sluiten van het bureel van
Abeele heeft moeten bevelen.
Dus de muilplaag, die zooveel mil-
lioenen schade aan den Belgischen land
bouwer heelt veroorzaakt, heerscht in
Frankrijk en in Holland die ziekte kan
opnieuw onze stallingen komen besmet
ten, waaruit zij, drie jaar geleden, ver
dreven is, dank zij den Minister vander
Bruggen, dank zij de catholieke Volks
vertegenwoordigers, die den Minister
van Landbouw ondersteunen legen de
liberalen en zekere liberale vleesch-
houwers En 't is op zulk oogenblik
dat de liberalen roepen gelijk bezetenen
om het openen der grenzen te bekomen,
waardoor de muilplaag voorzeker in ons
land zou dringen.
gedurende het onderhoud met mijnen
vader in de hand had gehouden, bad ik
op het doek gebracht. Niets dat de gelij
kenis kon versterken was vergeten. Het
visioen mijner droomen had ik tot wer
kelijkheid gemaakt en nu hoopte ik tot
rust te komen. Helaas, thans werd die
schilderij mijn droom.
Ik plaatste hare beeltenis achter die
van Evelijn, die sedert twee jaren boven
mijn armstoel bing, en als ik 's morgends
opstond keerde ik haar gelaat naar den
muur. Maar 's nachts zag zij op mij neer,
en werd na verloop van eenige maanden
het uitsluitend onderwerp mijner ge
dachten.
Intusschen hoorde ik niets van haar,
noch van haren misdadigen vader en
broeder geen enkele zekerheid had ik
dat zij niet op den slechten weg was ge
raakt, of voor gebrek bewaard was geble
ven. Indiër, ik haar had lief gehad, had
ik haar niet kunnen helpen, want ik wist
niet, waar ik haar zou kunnen vinden.
Hare beeltenis had ik aan den muur,
wellicht lag zij zelf voor alle leed behoed,
in het duistere cn stille graf.
De gevolgen van mijne ziekelijke over
peinzingen bleven niet uit. Eene diepe
en onweerstaanbare zwaarmoedigheid ont
nam mij allen levenslust, Zelfs het be
richt, dat mijne nicht, wier echtgenoot
eene maand na haar huwelijk was over-^
leden, in Amerika was teruggekeerd en
voornemens was bier te blijven, kon mij
Landbouwers, ge kent nu de libe
ralen zij willen uwen ondergang, den
ondergang van uwe stallen en uw vee
Onthoudt die handelwijze voor de
aanstaande kiezing, wanneer zij uwe
stem zullen komen afbedelen.
Weg met de liberalen Weg met de
bedriegers Leve Minister vander Brug
gen Leve de catholieke Volksvertegen
woordigers
RLVOLUT1E.-Onlangs
liet de roode 1. Gazette de Charleroi
hooren dat zoo zijne partij 't bewind niet
kon bereiken langs den rechten weg,
zij wel een omweg zou kunnen inslagen,
om er te geraken. Nu komt L'Avenir»
een liberaal orgaan van Doornik te ver
staan te geven dat de liberalen met ge
noegen de revolutie zouden zien losbre
ken.
Het zoekt de bevolking op te ruien en
ze den opstand tegen onze nationale
instellingen in te blazen...
't Oogenblik is bedenkelijk, roept
•1 het uit, bedenkelijker dan decatho-
lieken het zich voorstellen.
De liberalen hebben den beker van
lijdzaamheid en gelatenheid geledigd.
Heden zijn er zelfs voor den opper-
vlakkigen naspeurder onloochenbare
voorteekens dat het geduld der natio
ten einde is.
Als dat geene ophitsing tot revolutie
is, wat is het dan
Deze verklaringen, die de uitdruk
king niet is van eene afzonderlijke
denkwijze, toonen ons getrouwelijk :do
gemoedsgesteldheid aan der liberalen
die sedert 22 jaren van 't bewind zijn
verwijderd gehouden. Ze zijn le over
wegen door de capitalisten, die om hun
godsdiensthatend fanatism botte vieren,
met de roode anarchisten aanspannen.
In alle geval de Overheden, zij die ge
roepen zijn om, de openbaro rust te
behouden, de revolutie te beteugelen,
zijn verwittigd, en ongetwijfeld zullen
ze hunne plicht weten te doen
Wal schijnheilige lui-
fei*» locii Hoort ze eens de
roode socialisten hoe ze met eene schijn
heilige tronie hij hoog en hij leeg zwe
ren dat ze legen den Godsdienst niet
zijn, dat de kwestie van religie eene
persoonlijke zaak is en dat de catholieke
werklieden zich zonder eenige vrees bij
't socialism kunnen aansluiten daar een
ieders overtuiging geëerbiedigd wordt.
Wij willen thans eens te meer onze
geachte lezers laten oordeelen over dien
schijnheiligen eerbied onzer rooden door
't volgende geknipt uit Vooruit van
Gent
Mannen die ep elke wijk een en
meer theatefs hebben, waar men het
publiek binnen lokt met klokken ge-
lijk in den opera met eene bel.
Kerels die gekleed gaan met een
rok van alle kleuren, met een half of
geheel geschoren knikker, met oen
driestek op het hoold om de vogels te
verschrikken, of een calotte in
den vorm eene sauspanne zonder steel.
nauwelijks eenigszins uit mijne luste
loosheid opwekken.
Was ik op weg een hypochondrist te
worden of was mijn hartstocht voor de
schoone brunette verdwenen Ik besloot
hieromtrent allen twijfel op te heffen.
Ik zocht haar, waar ik zeker wist haar
te zullen vinden en zag dat zij schoon was
als altijd.Toch liet zij mij volkomen koud.
Een schoon jong gelaat, vol edele uit
drukking stond thans als een heldere
zonneschijn tusschen ons beiden, en ik
verliet de trotsche gravin in de volmaak-
ste overtuiging, dat de liefde, die ik dood
gewaand had, nog steeds leefde en zich
hooren deed, doch dat het voorwerp dier
liefde mijne verlorene vrouw was.
Toen ik eenmaal deze overtuiging had,
verdween mijne zwaarmoedigheid als
mist voor de vriendelijke zonnestralen.
Ik had weer hoop op de toekomst en
weer een levensdoel. Overal zou ik mijne
vrouw zoeken en haar zelfs terugbrengen
als ik haar in de macht vond van die twee
mannen, wier bestaan voor mij een
vloek was.
Maar, waarheen zou ik mij wenden
Welken gouden draad had zij achterge
laten, waarlangs ik haar in den doolhof
dezer wereld zou kunnen opsporen.
Slechts een, en die was de liefde, dia
haar zou weerhouden te ver van mij weg
te gaan. Luttra, zooals ik haar kende,
zou de stad niet verlaten, waarin haar
echtgenoot zijn verblijf hield.
Mannen die een kostuum hebben
voor elke vertooning, wit en zwart,
zijde en moiré, met goud en zilver,
kruisen en bloemen, mijteren staf, en
die alzoo burrelend gelijk koeien
hunnen God aanroepen in 't latijn, dat
niemand verstaat, gelijk de kramers
die de dieventaal spreken en allerlei
t verdachte teekens doen aan 't spel van
1 ankers en zonnen.
En zeggen dat Priesters Daens en
Fonteyne,Groene Pie met de rooden aan
spannen, er meé feest vieren en kon
kelfoezen.... Hoe diep heeft wrok en
haat de groene judassen toch doen ver
zinken
AALST. GROOTE WERKEN
DER REIZIGERSSTAT1E. In de
maand Augustus 11 werd ons aange
kondigd dat de definitieve aanbesteding
in September volgende zou plaats heb
ben daar de plans nu gereed waren. Het
collier van lasten beloopt, voegde men er
bij, tot 2.100,000 fr.
Wij zijn nu einde October en nog
hoorden wij niets aangaande die aanbe
steding. Zouden orize achtbare catholieke
Senateurs en Volksvertegenwoordigers
er nog niets over vernomen hebben
BDFFUBB. - Voor de
kiezingen in Mei II., hoorde men de
liberalen volmondig uitroepen, wij zul
len het catholiek Ministerie omverwer
pen uit eigene kracht zonder iemands
hulp... en dan is de beurt aan ons
Wat boffers Ze verkochten 't vel
van den beer eer bij geveld was. Nu dit
bewijst ons 't verslag, maandag jl. te
Gent in den kring der haantjes-vooruit
voorgelezen en 't welk deu Journal
de Gand meédeelt.
Wij knippen eruit
Met of zonder de formuul Van de
Walle vereischt de evenredige vertegen
woordiging, voor de verovering van
ééiion zetel, eene aanzienlijke verplaat
sing van stemmen welke, onder het
meervoudig stemrecht, altijd, van wegc
de democratische partijen, eene ontzag
lijke werking noodzakelijk maakt.
Indien wij aan de clerikalen telkens
éénen of twee zetels ontnemen zullen
wij, binnen acht of tien jaren, er toe
komen de clerikale meerderheid op niets
te brengen, misschien wel do clerikale
party te doen zakken tot eene meerder
heid van twee stemmen in deu Senaat
en van vier stemmen in de Kamer.
Dat is genoeg om het kwaad te
beletten dat de tegenwoordige regeering
doet, doch het is te weinig om het goed
te verzekoreu dat wy van do toeko
mende regeering verwachten. En, bij de
minste zwakheid van onzen kant, zullen
wij eraan blootgesteld zyn een ministe
rie van zaken le zien tot stand komen.
Dus volgens de Gentsclm haantjes-
vooruit moeten de driekleurige carte-
listen nog acht jaren patiëntie hebben,
en dan nog als alles goed lukt, eer zij
kunnen meester worden.... Ze zullen
dan nog meer dan eens naar Sint Job in
bedevaart moeten gaan.
Als zij niet was veranderd, moest ik
haar vinden in dit ons groot Babyion.
Mijn verstand zegde mij dat ik aan de
politie moest opdragen haar op te sporen,
maar mijn trots spoorde mij aan eerst
zelf alle middelen te baat te nemeu.
Daarom begon ik met de koortsachtige
gejaagdheid van iemand, die zich aan
eene lijdelijke hoop vastklemt, de straten
te doorkruisen, of ik onder de menigte
voorbijgangers ook toevallig hare oogen,
hare teere gestalte mocht ontdekken; eene
dwaze inbeelding, die tot geen enkelen
uitslag leidde I Ik zag noch haar, noch
iemand die op haar geleek.
Wanhopig over het mislukken mijner
pogingen, kwam er eene gedachte of lie
ver eene herinnering bij mij op.
Op zekeren nacht, nog niet lang gele
den, had ik volstrekt geen rust kunnen
vinden ik was opgestaan, had mij ge
kleed, en was naar de plaats achter mijn
huis gegaan om wat frissche lucht te
scheppen. Dit was voor mij iets zeer on
gewoons, maar het was of ik in huis zou
stikken, en dit dreef mij naar buiten.
Zooals gij reeds zult vermoeden, was dit
de nacht, waarin het naaisteike is ver
dwenen, waarover gij zoo dikwijls hebt
gesproken, maar daarvan wist ik niets
mijne gedachten dwaalden ver van mijn
eigen huis en zijne omgeving.
Wordt voortgezet.
