zrzr t oDdpr LZ rn6"Poat ~n 6 frank 6 ia-'- Donderdag 20 December 1906 centiemen per nummer. o78,c Jaar 5906 21 7 ODkOSlen d6r kWiltatiëD d0OT de p™< m ELEONORA. Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst. godsdienst, huisgezin, eigendom. Andere taktiek. VADERLAND, TAAL. VRIJHEID. Het alkoolverbruik verminderd. Slecht gebruik van de tong. DENDERBODE de Stad k fro»iir ervaij is.- tweemaal ter week voor ei. Stat ™,Vn k mSailden' T°°ropi:te beWCT' - De ieechrOvtog 'a .gen zijn ten laste yan den schuldenaar. Men schrijft in b« O. Van de Putte-Goossens, Korte Zontstraat. N' 31, en in alle Postkantoren des Lands. AALST, 19 DECEMBER 1906. De provinciale senateur voor Luik, grootmeester van 't maconnism, M. Magnelte, erkent dat toen vroeger zijne partijgenoten over de daken uitbazuinden dat ze den DEN GODSDIENST eerbie- digen, zij slechts uit taktiek handelden Nu, heden, zegt M. Magnette, volgen wij liberalen en socialisten eene andere taktiek en dit in eene gar.sch tegenover gestelde richting. In stee van uit te kraaien dat we vol eerbied zijn voor den Godsdienst, vallen wij hem openlijk aan. Wij bereiken aldus hetzelfde doel, zegt de grootmeester van 't maconnis n, en ver klaart het in de volgende regelen versche nen in a Le Rallement het orgaan van M. Janson, de groote, groote man onzer dagen, volgens Groene Pib van Chipka. In een artikel, onlangs in Le Ralle- ment verscheuen, werden de verrassing en de diepe teleurstelling vastgesteld in de anti-klerikale rangen veroorzaakt door de magere uitslagen in den Vlaamschen buiten bekomen met het ontzaglijke pro* pagaadewerk dat men er heeft uitgevoerd. Ook heeft men zich bezig gehouden met de middelen om binnen te dringen en opschudding te verwekken vooral om binnen te geraken in de dichte en on doordringbare rangen die het gros en het hart van het vijandelijk leger uitmaken. Sommigen hebben voorgesteld de taktiek te laten varen die tot hiertoe werd gevolgd ten opzichte der godsdienstige leering en van het geloof. Volgens hen mag men zich niet meer beroepen op den eerbied voor den godsdienst zelf, terwijl men de mannen aanvalt die hem vertegenwoordigen. Men moet vlakaf BESTRIJDEN HETGEEN DE GROOTE OORZAAK van het kwaad, hetgeen de ware vijand is, namelijk ie godsdienstige leeringen EN GELOOFSPUNTEN. Ik heb reeds, in Le Ralliement en in verscheidene redevoeringen en voor drachten, gelegenheid gehad om te ver klaren dat ik het volkomen eens ben met degenen die in deze zienswijze deelen. Dat is ten minste zonder omwegen, rechtzinnig gesproken en dit is onbetwist baar. De nieuwe liberale, socialistische tak tiek is dus <le godsdienstige leering <le geloofspunten bestrijden en ze uit de harten te verdrijven. CUIQUE gUUM. Per drukregel. Gewone 16 centiemenRekiamen fr. i-00Vonnissen op 3** bladzijde 50 centiemen. - Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij acccord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrijdag in den voormiddag Voor de advertentien uit vreemde ianden zich te wenden ten bureele van dit blad. Onze catholieke vrienden in stad en buiten wezen dus op hunne hoede. Wacht u van de schijnheilige blauwe profeten die u zullen komen zeggen wij eerbiedigen den Godsdienst, de gods dienstige ceremoniën en de Priesters j Wacht u van de groene judassen die U zullen aanprediken dat de libtralen en socialisten ook christene menschen zijn. Wacht U dus van de blauwe roode en groene profeten 't zijn afgezanten der logiegasten, de handlangers van Satan 4Xe Vervolg. Ofschoon gelukkig, zijne dochter zoo lang mogelijk te kunnen behouden, ver wonderde de graaf zich toch, dat zij on ophoudelijk de talrijke en vurige aanzoe ken, waarvan zij het voorwerp was, van de hand wees. Eleonora zal toch ten minste voor u nog vroeg genoeg een besluit nemen, zegde de keizerin zekeren dag, toen graaf Wladiroff haar, bij gelegen heid over dit punt zijn hart geopend had. Maar mijn waarde Michaël, ging zij glimlachend voort, wanneer gij het ech ter verlangt, zal ik er haar bij gelegenheid wel over spreken. Natuurlijk bood die gelegenheid zich spoedig aan. Een jonge prins, gunsteling van den Czaar, erfgenaam van een der hoogste adeltitelSj het jonge meisje meermaals aan het hof ontmoet hebbende, werd er op verliefd en vroeg zelfs aan de Czarina hare tusschenkomst bij de eerejuffer. Die week was juist Eleonora in dienst bij de vorstin. Toen het uur van het verhoor voorbij was, maakte de keizerin gebruik van een oogenblik vrijheid en riep het meisje. Eleonora kwam met eerbiedige vroo* Het verslag, door M. TibbaUt opge maakt, namens de middenafdeeling die de begrooting van 's lands middelen heeft onderzocht, stelt vast dat, dank aan den nationalen voorspoed, de inkomsten der staatsspoorwegen, in het afgeloopen jaar, met 23 miljoen vermeerderd zijn, dat de tolrechten 3 miljoen meer hebben opge bracht en dat er ook aanzienlijke ver meerdering is in de opbrengst der recht- streeksche en onrcchtstreeksche belastin gen. Op dien algemeencn regel is tr echter ééne uitzondering, die opmerkenswaardig IS, en gelultlcig mag gennetnd worden namelijk de opbrengst van bet accijnsrecht op den alkool. In haar algemeen vertoog schat do regeering op 2,061.000 frrnk de vermin dering welke, in 1907, de invoer en accijnsrechtèn op den brandewijn zullen ondergaan en zij wenscht er zich, met reden, geluk over. 't Is een zegepraal in den strijd tegen het drankmisbruik. Het verbruik van sterke dranken ver mindert. Dat is een vastgesteld ft it. Immers, de dalende beweging, alhoewel veranderlijk, is aanhoudend en beant woordt aan nieuwe gewoonten door de bevolking aangenomen. Het verbruik per inwoner, dat 10 liters en 3 centiliters bedroeg van 1890 tot 1894, is in 1906 gedaald tot 5 liters 62 centiliters. Het is dus nagenoeg op de helft gekomen. De verhooging der rechten, welke den opslag van den alkool heeft veroorzaakt, is niet vreemd aan dien uitslag zij valt samen met de plotselinge daling van het gebruik. Deze fiskalc maatregel komt aldus voor als een praktisch behoedmid del tegen het drankmisbruik. Volgens de regeering moet men zich voortaan ver wachten aan eene gedurige vermindering der ontvangsten zij meent deze te mogen schatten op een miljoen frank 's jaars. Deze vermindering van inkomsten, voor sommigen onverwacht, maar door de regeering voorzien, wordt voorzeker door iedereen gewenscht. Zij geeft een zedelijken vooruitgang aan en als men nagaat hoe langzaam zeden en gewoonten veranderen, hoe moeilijk de zegepralen op ingewortelde misbruiken behaald wor den, heeft men het recht op dien vooruit gang fi.-r te zijn. Daarentegen heeft het verbruik van bier eene neiging tot vermeerdering en tot vervanging van het verbruik van jenever. Daarenboven, zijn de stokers en slijters van sterke dranken liet over *t alge meen eens om de vermindering van het alkool- verbruik vast te stellet;. Er schijnt, op dat punt, geen twijfel meer mogelijk. Reden te meer, voor du bestrijders van liet drank misbruik om hunne pogingen te verdub belen, ten einde het gewonnen voordeel niet alleen te behouden, maar hel nog voortdurend uit te breiden. Niets bezit meer aantrekkingskracht dan de goede uitslag. Eene verkregene bekeering brengt andere bekeeringen mede. Hel voorbeeld is meer overtuigend dan de welsprekendste redevoeringen. Indien in het begin de verspreiding der denkbeelden traag vooruitgaat, verkrijgen zij weldra gemakkelijk de kracht van een onwaatclaanharen StrOOm. Het beste bewijs daarvan ngt iu üc uit breiding van den ondcrlingen bijstand, die zooveel moeite gehad heeft om te ontstaan, maar die thans België op den eersten rang stelt. Waarom zou men niet eveneens mogen hopen in de beweging tegen het drankmisbruik, waarvan de strijders over dezelfde middelen beschik ken het geloof in de inrichting, de ver kleefdheid in de werking en de aanmoe diging der openbare besturen. Vooruit dus, catholieke ieveraars tegen het drankmisbruik Vooruit voor het zedelijk en stoffelijk welzijn van het volk, voor de eer en den voorspoed van het Vaderland leeuw en is niet meester van zijne woor den anderen temt hij, ja I maar zich zeiven, neen Ook zijn zij talrijk, die godvruchtige schrijvers die met den H. Gregorius van Nazianze bekennen dat het hun uiterst moeilijk valt alle ongeregeldheid der tong te vermijden. En zij zeggen luidop dal groote inspanning gevorderd wordt om tot eene voikomenc beheersching der tong te geraken. Moet ik u de feiten opnoemen waar de praters aan blootgesteld zijn Neen, gij kent ze genoeg. Gij weet genoeg hoe die mannen die 't altijd alleen weten te ver tellen, vele woorden laten ontsnappen die tegen de waarheid, tcger.denaastenliefde, tegen de ootmoedigheid, tegen den eer bied aan de oversten verschuldigd. De tong is als de deur van de ziel. I11 de huizen waar de deur altijd openstaat, zooals spoorhallen en andere openbare gebouwen, daar ziet men alle slag van ge meen volk binnentreden desgelijks wor den de herten dergenen wier mond te veel opengaat, gemeenlijk gevuld met fouten en ondeugden. Met te veel praters gaat het gelijk in den winter met eene verwarmde kamer, als men de deur te dikwijls openzet, de warmte trekt er uit. Zoo verdwijnt ook de inwendige vurigheid uit het hert derge lijkheid, met eene mengeling van een eerbied en gemeenzaamheid toegesneld, om op de toegestokene hand der Czarine eenen kus te drukken en wachtte tot het hare majesteit behaagde, haar de voorge nomen orders te geven. Op een teeken der vorstin nam Eleo nora-plaats aan hare voeten op een zeer lagen zetel. Het is over u zeiven, dat ik in dit oogenblik wil spreken, mijn kind, zegde Alexandra op dien zachten, weiwillenden toon, die haar dadelijk ieders genegen heid deed winnen. Het jonge meisje vestigde een ernsti- gen blik op de meesteres. Uwe majesteit behandelt mij met eene goedheid, die mij waarlijk verlegen maakt. Ik ben daar waarlijk zeer dank baar voor. sprak zij met hare harmonie volle stem. Luister wel, Eleonora. Ik heb een oogenblik op mij genomen, uwe moeder le vervangen, zooals zij dit zou hebben gedaan... Mag ik hopen dat gij mij zult antwoorden met die openhartigeid en dit vertrouwen waarop zij recht zou hebben i Het is slechts op die voorwaarde dat ik dit onderhoud begin. Uwe Majesteit weet, welk recht zij heeft, cm mij alles te zeggen. Ook weet zij dat ik niet veinzen kan en min nog met haar dan met ieder ander, was des meisjes antwoord. De keizerin liet haren blik op Eleo nora'» gelaat rusten, legde denkend den Hoe jammer dat de goede tongen zoo zeldzaam en de slechte zoo ovtr/Ioedig zijn 1 Waar mag dat aan liegen De H. Jacobus, die ons bijzonder tegen de tong waarschuwt, zal het ens leertn Ziet, zegt hij, de tong is een klein lidmaat, maar onvermoeid en duor niemand te temmen. De mensch, bevestigt de II. Augustinus, temt de wilde dieren, maar zijne tong niet hij bedwingt eenen vinger op het voorhoofd en begon lang zaam en ieder woord overwegend. Ik heb het mij zeiven als eene zoete gewoonte gemaakt, u bij mij te hebben, Eleonora. Het meisje luisterde met eerbiedige aandacht. En ik zou gelukkig zijn, kon ik u voor goed aan het hof gevestigd zien, altijd in mijne nabijheid hebben... Be- grijpt gij niet, dat er spraak is van eene verbintenis... van eene echtverbintenis, wel te verstaan Elconora's aandacht overgrootte. Ik kom tot het doel, ging de keize rin voort. Prins Gregorius Karkow, dien gij reeds dikwijls bij den keizer zaagt, Is getroffen geweest door uwe verdien sten hij heeft mij gesmeekt, bij u zijne vooispreekstcr te zijn en voor hem uwe hand te vragen. <c Wat moet ik antwoorden Mag ik of liever mag hij hopen Gij zult een gelukkige maken tn denk er wel aan, kind, Gregorius is de eerste de beste niet. Overigens, ik meen reeds opgemerkt te hebben, dat hij u niet mishaagt. Heb ik mij bedrogen Eleonora sidderde. Een levendig rood overdekte baar voorhoofd, maar verdween weer onmiddelijk. En langzaam hare wimpels opslaande, staarde zij met door- schijnenden blik de keizerin in het gelaat. Beider blikken ontmoetten elkander. Uwe Majesteit zal mij veroorloven, haar te bedanken voor die welwillende te babbelen zonder reden of overleg. In den overdreven trek naar babbelen erkennen wij wispelturigheid en uitge stortheid, en onder den vloed van woor den vermoeden wij gebrek aan zin en oordeel. Veel woorden gebruiken om wei nig te zeggen, vordert geene bekwaam heid de kunst bestaat in veel te zeggen met weinig woorden. Evenals de genees- lieeren aan de tong kunnen zien of het inwendig lichaam gezond is, zoo erken nen wij aan de tong de deugd en 't ka rakter der menschen. Hoe langer de to: g, hoe ongunstiger ons oordeel, a 't Zijn dwazen, zegt de H. Schriftuur, die het hert op hunne lippen hebben, de verstan- digen dragen hunne tong in het hert (Eccle XXI. 29.) 't Is dus verkeerd gere kend, als men meent dat men voortdu rend het woord moet voeren en over alles zijn gevoelen zeggen om een goed ge dacht van zijnen persoon te geven. Nog eene armoede voor degenen die hunne tong niet weten te bedwingen, is dat zij niemands genegenheid bezitten. Iedereen zwient zich voor hen. Sabel en degen zijn niet zoo geweldig als slechte tongen de wonden door deze veroorzaakt zijn zoo moeilijk te heelen als zij gt mak kelijk toegebracht worden. 2ij weten al tijd twist en tweedracht te stoken, droef heid, rampen en vernieting te zaaien. Is het dan te verwonderen dat iedereen er bang voor is Mijnheer Ryckeman had z^jn portret laten maken door eenen kunstschilder met hooge befaamdheid en 't was ook wonderschoon gelukt. Mijnheer was er fier over. Hij bad het gehangen in zijne beste kamer en al de vrienden die hem kwamen bezoeken, leidde hij daar binnen en toonde bun zijn poitret, zeggende Zie eens hoe schoon ik daar hang I Niet waar, zei Kobe Snul, de vriend die hem 't laatst bezocht, gij hangt daar niet goed tusschen de twee vensters ge moet uw portret, juist aan den anderen kant hangen, dan zal het daglicht er op vallen en 't zal veel schooner voorkomen. 'k Geloof het ook, zei Mijnheer Ryckeman. En als vriend Kobe weg was Hij l eeft gelijk, zei Ryckeman ik ga mij verhangen. En Mie de meid had het gehoord en zij vertelde aan Belle de gebuurvrouw Octl dat is nu toch iet, zei ze, onze Mijnheer spreekt van niets anders meer dan van zich te verhangen het zal er door den duur nog van komen. En Belle vertelde het voort en hel ge rucht liep en liep voort, en het gerucht l-«- >*.--> rtnrn Annr M RurL-a. man zich verhangen had. Wel dat is toch iet, zti men, zoo een brave man 1 En de koster zelfs kwam toegeloopen. Is 't toch waar vroeg hij. Wel ja, het was waar Mijnheer Ryc keman had zijn portret verhangen op een andere plaats. Ah die tongen 1 die tongen (De Boer). E. V. D. tusschenkomst, zegde zij met zachten, maar tevens fleren glimlach zij zal mij ook vergeven indien ik haar verzoek, prins Karkow, te bedanken, voor de eer, die hij mij wel heeft willen aandoen. Is het eene weigering, waar gij mij meê belust vroeg de Czarine met eene stem, die zij vruchteloos streng poogde te maken. Antwoord mij nog niet gij zoudt nu misschien neen zeggt n en ik verlang dat gij mijn voorstel overwegen zoudt. Heb ik noodig aan Uwe Majesteit le bevestigen hoe zeer ik haar bemin cn acht antwoordde h< t jonge meisje met streelende stem. Moet ik ook het g- luk uitdrukken, van in hare nabijheid te blij ven leven, indien... Indien Eleonora, volledig die uitdrukking ik verlang en desnoods tisch ik het. Indien het mijn lot is, aan het hof te blijven leven besloot zij nu moedig. Dit geluk biedt zich voor u aan, mijn kind I Gij moogt vertrouwen in mijne genegenheid Gregorius is een edelman en bezit, naar hij mij beschijnt, al wat noodig is om u gelukkig te mak n. Ik heiken zijne verdiensten... Maar Uwe Majesteit zal mij veroorloven haar te zeggen dat ik prins Karkow niet kan beminnen, zelfs al waren die verdiensten tien maal grooter. Kind, ik aanvaard op dit oogenblik geene enkele beslissing Ik verlang... ik eisch.., dat gij overweegt. De partij, De strijd tegen den mist. In de Noordzee worden zonderlinge proefne mingen genomen. Er is kwestie van te trachten met een toestel, door eenen Engelschman, den heer Acktken, zeer vernuftig gevonden, den mist te verdrijven. O li noodig te zeggen dat zulk kostbare vocrdcelen zou opleveren voor de zee vaart. Het tuig beslaat hoofdzakelijk uit eer.e ra die in de atmosjheer, met eene macht van 140,000 veils, de hertziaansche stroo men zendt en zulks in eenen omtrek van ito meters. De proefnemingen schijnen zeer voldoende uitslagen te hebben opge leverd. die ik u voorstel, heeft, voor zoo veel ik weet. reeds de goedkeuring uws vaders. Zij kan u dus niets anders dan toelachen en ik hoop dat gij, zonder ons daartoe te dwingen, ons volledige voldoening zult geven, door de wenschen, van dieh armen Gregorius te vervullen... Laat mij hem ten minste eeriige hoop geven het zal nog tijd genoeg zijn hem te waarschuwen, wanneer gij in die zonderlinge weigering blijft volharden. 6 Bij het begin van dit onderhoud heeft Uwe Majesteit zich gewetrdigd, een beroep te doen op mijn vertrouwen en ik zal haar daar altijd dankbaar voor zijn I hernam het meisje met vaste stem. Nu, ik kan Uwe Majesteit er niet mtê onbe kend laten, dat mijn besluit onherroepe lijk genomen is en dat hel van mijnent wege eene laf bid zou zijn, mijn antwoord uit testellen Ik zal nooit Karkow zijn. Die weigeringen, elkaar zoo vaat en zoo stellig opvolgend, verbergen een ge heim, Eleonora, zegde de keizerin streng. Een poos zag zij het meisje zwijgend in de oogen, en ging toen voort Uw hart is niet meer vrij, Eleonora E11 vaster, strenger werd de blik, die de vorstin nu onderzoekend op de dochter van graaf Wladiroff vestigde. Op deze vraag, die zij zich zei ven nooit had gesteld, ontroerde Eleonora en haar gelaat kreeg zulk eene uitdrukking van angst en lijden, dat Alexandra er mede lijden meê kreeg. (Wordt voortgozet).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1906 | | pagina 1