Verplichtend
Zondag 13 Januari 1907
3 centiemen per nummer.
37"e Jaar 3913
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
onderwijs.
zoüderliDge verdwijning
Ue Gas kwestie.
Zondagrust.
Ditjes en datjes.
DE DENDERBODE
Tit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kefling van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. i-76 voor dry maanden, voorop |_te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
va ïgen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
cijiquk auuM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3«* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in dan voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele vaa
dit blad.
AALST, 12 JANUARI 1907.
Onze achtbare Staatsminister en
Volksvertegenwoordiger. M. Woeste
heeft in de eerste aflevering der Re
vue générale van nieuwjaar 1907
4ene belangrijke studie meêgedeeld
over verplichtend onderwijs, i. a. w.
Schooldwang.
'tls eene helder klare verkorting
van al wat voor en tegen deze hervor
ming reeds is gezegd geweest.
Onze achtbare Volksvertegenwoordi
ger doet de verschillende reden kennen
waaromliy diehervorming bestrijd!, die
vroeger ook door de liberale leiders
Orts, deBrouckere en Verliaegen werd
gekampt, maar die heden door liberalen
en socialisten als een punt van hun ge
meenzaam programma wordt voorge
staan.
Hier en daar treft men calholieken
aan welke den leerplicht bijtreden,
doch altijd met de uitdrukkelijke waar
borg dat het onderwijs in overeenkomst
zou wezen met hel geweten en de gods
dienstige belijdenis der ouders.
Nu die hoofdzakelijke waarborg Ireft
men nergens aan met volkomene verze
kering van vastheid en duur. Maar wat
meer is, is die waarborg niet onveree-
nigbaar mei do volkomene uitvoering
van het radxco-socialistisch programma?
Onbetwistbaar, want het hooger bedoeld
programma bevat niet alleen de leer
plicht maar tevens de kosteloosheid en
de verwereldlijking der school gepaard
met de rechtstreeksche ofonrechtstreek-
sche afschaffing van het vry onderwijs.
De zoo vordienslrijke Staatsminister
bewijst dat de vrijheid en de overtuiging
zoo doeltreffend medewerken tol ont
wikkeling van het lager onderwijs als
een knevelend, schadelijk en gevaarlijk
dwanggezag.
In vijftig jaren tijd, van 1850 tot 1905,
is het getal der onderwezen militianen
met 34,50 ten honderd vermeerderd
Wanneer men in acht neemt dat de
propaganda voor 't onderwijs nu kracht
dadiger is, dan over 50 jaren, dan mag
men voorzien dat, kortelings, de ver
houding der ongelelterden zal onbedui
dend geworden zijn.
4- 4
De voorstaanders van 't verplichtend
onderwas herhalen op alle tonen dat
125 duizend Belgische binders van alle
onderwy» verstoken blijven en dat die
toestand verdwijnen moet*
Zich steunende op de ofllcieelc stati
stieken, stelt onze achtbare Volksverte-
43* Vervolg.
Ik geloof, zegde zij zacht, en het
was of de herinnering aan al het doorge
stane leed weer bij haar opkwam, dat zij
het huis niet zijn binnengedrongen om
mij te zotken. Zij hadden gehoord dat gij
zeer rijk waart en het gezicht van de
ladder, die tegen het nieuwe bijgebouw
stond, was voor ben eene te grooie ver
zoeking. Ik geloof dat zij kwamen met
het doel om te stelen, want eenige dagen
te voren hadden zij de kamer tegenover
uw huis gehuurd. Zij hadden bijna getD
geld meer, en hoewel zij nog wat ver
borgen hadden in den kelder van het
oude huis in Vermont, durfden zij de stad
niet uitgaan om het te halen. Toch was
mijn broeder wel genoodzaakt dit te doen.
Tot hunne groote verbazing zager, zij mij
in uw huis. Zijstonden op het dak van
het bijgebouw, en openden juist hel blind
dat ik voor het open raam had toege
maakt eenige minuten voor ik ter ruste
ga, «et ik altijd een raam open toen ik
uit mijnen atoel opstond, waarin ik had
zitten mijmeren, de gas opdraaide en mijn
haar begon los te maken, waardoor zij
mij natuurlijk herkenden. Onmiddelijk
lieten zij mij een zeker signaal hooren,
genwoordigcr vast dat die liberale be
wering tegen do waarheid strijdt
De cijfers die hij aanhaalt zijn zoo
afdoende dat de voorslaanders van den
schooldwang hunne bewijsvoering om
draaien, ze op hunne beurt aanhalen en
zeggen
Als dat alles waarheid is, waarom
wijst ge dan de hervorming af die wij
voorstellen? Deze zou alleenlijk een
feitelyken bestaanden toestand be-
krachtigen zonder er iets by te voe
gen
Maar onze achtbare Staatsminister
blyft het antwoord op die strikvraag
niet schuldig en zegt
Ik antwoord vooreerst dat de taak
van den wetgever niet bestaat in het
maken van nultelooze wetten ver-
volgens, dat liij geen gevaarlyk prin-
ciep mag bekrachtigen eindelijk, dat
wij het recht willen behouden, inge-
val onze tegenstrevers terug aan hot
bewind zouden komen en in de open-
bare scholen het zoogezegd onzijdig
onderwijs invoeren, onze kinderen uit
de scholen te trekken, zelfs dan wan-
neer er, in de gemeente, geene andere
scholen zouden beslaan, aan welke wy
ze zouden kunnen toevertrouwen.
Die bewijsvoering, gestaafd door de
ondervinding en vooruitzicht, is, onzes
dunkens, volstrekt afdoende.
Den schooldwang bevechten is geens
zins een bewijs van vijandigheid aan de
verspreiding van 't onderwys.
De voorzichtigheid is de leiddraad
van ons, calholiekenimmers men hoeft
voorzichtig te zijn met haat vol le tegen
strevers die zich van de leerplicht willen
bedienen als het beste middel om tot de
volkomene uitroeiing van den Gods
dienst te geraken.
In een volgend schrijven zullen wij
spreken over de uitslagen welke men
met den schooldwang heeft verkregen
in andere landen waar hij lot stand
werd gebracht.
Eindelijk is het licht met volle stralen
verschenen uit het keldergat van 't lo
kaal der Vijf Ezels
De e^ipjEHAVijjoui redevoeringen her
zien en verbeterd nadat het officieel
verslag der zittingen van den Gemeen-
toraad is verschenen, maar in den ech
ten zin niet verbeterd, van do vier
vermaarde deskundigen, MM. DeBlieck,
Leveau, Van der Schueren en Verhulst,
zyn de verledene week, onder blauwen
omslag, in onze Stad uitgedeeld ge
worden.
Die meesterlijke gewrochten zijn
waardig van het verslag door die helden
vroeger uitgegeven over de Stadsbegroo-
ting voor 1906, 't welk zorgvuldig zal
dat ik helaas maar al te dikwijls goed
kende, en zij geboden mij het licht uit
te doen om veilig naar binnen te kunnen
komen. In het eerst was ik te zeer ont
steld om over de gevolgen mijner daad
na to denken en met een onbestemd ge
voel dat zij mijn verblijf hadden ontdekt
en gekomen waren om mij raad of hulp
to vragen, deed ik wat zij zegden. On-
mid lelijk klommen zij naar binnen en
stonden hunne forsche gestalten voor mij,
spookachtig verlicht door het zwakke
schijnsel van eene verwijderde straatlan-
teern.
Wat verlangt gij vroeg ik met eene
stem, waarin ik nauwelijks de mijne her
kende. Waarom komt gij op deze wijze
den nacht en door een venster, vijftig
voet boven den grond, bij mij insluipen
Zijt gij niet bevreesd dat men u zal be
trappen en terugzenden naar de gevange
nis waaruit gij zijt ontvlucht Hun ant
woord deed mij het bloed verstijven, en
bracht mij tot het besef, wat ik gedaan
had door twee ontsnapte veroordeelden
toe te staan een huis binnen te treden,
dat niet het mijne was.
Wij moeten geld hebben, en wij zijn
voor niets bang, nu gij hier zijt. En zon-
dei acht te slaan op mijn schrik en ont
steltenis, vertelden zij mij zeer bedaard
dat zij bij mij in de kamer zouden wach
ten tot alles in huis sliep, en dan zou ik
ongetwijfeld wel den weg wijzen naar de
zilverkast, of wat nog beter was, naar dc
brandkast of waar het ook was dat M-
Blake zijn geld bewaarde. Ik begretp dat
zij in de meening verkeerden dat ik dionst-
bewaard blijven ad memoriam eeter-
nam om de bestuurkennissen der libe
ralen te laten waardeeron.
Die vier uitmuntende redenaars heb
ben hunne redevoeringen laten vooraf
gaan door eene zoogezegde beknopte
samenvatting of klare uitlegging der
gaskwestie.
Het is dit factum dat wy heden een
weinig gaan onderzoeken, opdat onze
geachte medeburgers zouden kunnen
oordeelen over de bestuurkennissen
onzer Aalstarscho liberale Diogenen.
Eerst en vooral vangen zij hun factum
aan met eene grove leugen, eene tast
bare leugen voor eenieder. Devergun-
d ning werd aan de Socié'é central
gegeven zonder openbare aanbetteding
En dit wordt zonder omkijken be
weerd ondanks al de ruchtbaarheid, ge
geven aan de aanbesteding en al de
voorstellen gedaan aan 't Stedelijk Be
stuur door de hier bestaande en andere
gasmaatschappijen.
Overigens is er wel iemand in Aalst
die niet weet sedert lioo langen tijd de
gaskweslia in studie was gelegd, ook
welke ervaren personen hierover ge
raadpleegd werden en hoe er van de
studiën van elders ook is gebruik ge
maakt geweest
Maar laten wy dit ter zijde, de libe
ralen volgen steeds de raadgevingen na
van hunnen aartsvader Voltaire Liegt
en blijft liegen er zal toch al iets
van overblijven.
Maar komen wij tot ons onderwerp
terug.
Hoe zouden de liberalen de toekom
stige Stadsverlichting gewenscht heb
ben
De geniale gedachten onzer liberalen
dienen zeer aandachtig gelezen en over
wogen te worden door onze Medebur
gers. Zij zullen zich dan kunnen over
tuigen van de bekrompenheid dezer
hoogmoedige geesten, van hen die ver
metel genoeg zijn om lesten van ba-'
stuur aan hunne collegas te geven en
die durven boweren dat zij alleen de be
langen der Aalttenaars kennan en ver
dedigen.
4
Volgent hunne berekening zouden
onze liberalen het bestaande gatgesticht
met woonhuis, fabriek en leidingen
aankoopen voor de som van 150 dui
zend franks.
Het bestaande gatgesticht aankoopen
en behouden ware vooreerst eene over-
groote dwaasheid begaan het gasfa
briek opgericht in 1852, op eencn grond
alsdan gelegen op 't uiteinde der Stad,
het voormalig Mestplein, is heden in
't midden van Aalst gelegen. Is het wen-
schelijk dit gesticht aldaar te behou
den In alle andere Steden tracht
men liet zooveel mogelijk te verwijderen
van de verzamelde woonhuizen.
bode was, en liet hen eerst in dien waan.
Maar toen zij mij, in eene plotselinge
uitbarsting van woede, omdat ik mijn
hulp weigerde, op zijde stieten en naar de
deur liepen met het blijkbare doel om
naar beneden te gaan, verbat ik in mij
nen angst alle voorzichtigheid en smeekte
hun dringand, niemand in huis eenig
leed te doen, omdat zij in het huis waren
van mijnen echtgenoot. Natuurlijk miste
deze bekentenis hare uitwerking niet.
Zij bleven staan, maar slechts om mij
met vragen te overstelpen, tot dat zij de
geheele waarheid wisten. Ik kon geen
grooter dwaasheid begaan hebben dan
hen zoo in mijn vertrouwen te nemen.
Oogenblikkelijk kwam by hen het plan
op om gtbiuik te maken van mijne ge
heime verbintenis met zulk een rijk man,
door mij met zich te nemen en hem geld
af te persen. De zilverkast en zelfs de
brandkast werden betrekkelijk onbedui
dend in hunne oogen. Thans was naar
hunne meéning eene zaak, die hun won
deren beloofde, om mij te ontvoeren en
met mijn geluk tot inzet, met mijn echtge
noot te onderhandelen en zich zóó van
belangrijke «ommen meester te maken.
Zij wilden alle gevaar trotseeren om dit te
beproeven. Maar hiertegen kwam ik tot
hunne groote verbazing in verzet, want
zij konden maar niet begrijpen, dat er
nog iets was waarop ik meer prijs stelde
dan op geld Te vergeefs sprak ik hen
van mijne liefde te vergeefs dreigde ik
dat ik hunne plannen en hun verblijf zou
verraden. De goudmijn, die zij ztellig ge
loofden onverwncbt ontdekt te hebben,
De beslaande gebrekkige en vcrsle-
tene leidingen in de straten behouden
wie kan zich toch de mogelijkheid hier
van inbeelden Begrijpen die kneu
kels dan niet dat er hier geenszins kan
aan te denken vallen Bijgrijpon zij niet
dat de verlenging der leidingen onmo
gelijk is door den slechten staat en da le
kleine omvattingen zoodat onder alle
opzichten, eene radikale vernieuwing
een eerste vereischte is wil men voor
deel doen
Een vakman zal zich afvragen hoe
M. Do Blieck het aan hnord zou leggen
om met de bestaande leidingen en de
huidige inrichting van liet gesticht, bij
voorbeeld, do kerk van Mijlbeek te ver
lichten immers het uiteinde der leidin
gen aan de Moorselbaan zijn van onvol
doende dimensies om in de verbinding
tot aan de kerk eene genoegzame hoe
veelheid gas te brengen.
Men zou aan de gasleiding eene uit
breiding geven van omtrent 4000 me
ters, zeggen de vier deskundige liberale
Raadsheeren, terwijl er spraak is van
het getal straatlanleerns onmiddelijk
van 365 op 550 le brengen.
Mot deze uitbreiding zou dit een lan-
leern maken op een afstand van onge
veer 20 tot 22 meters, terwijl de gewone
afstand wordt berekend op 60 meters.
Hoed af voor zulke cijferaars
Overigens stelt u gerust, waarde Me
deburgers. er kan bier geen spraak zijn
van eene uitbreiding van 4000 meters,
want de catholieke Meerderheid van
den Raad heeft besloten van zooveel
mogelijk de bevolkte wijken en de
grooie buitenwegen op gansch 't grond
gebied onzer slad door gaslanteerns te
verlichten on zoo min mogelijk voor
taan nog gebruik te msken van petrole
lampen. En lot dit einde voorziet men
niet eene uitbreiding van 4000 meters
maar wel eene onmiddelijke verlenging
der leiding van ongeveer 20 duizend
meters 't zij meer dan het dubbel van
de bestaande gebrekkige leiding en
waarvan onze geniale liberale bestuur
<iers beweren nog te kunnen gebruik
maken...
Maar aan wie willen die vinnigo ke
rels doen gelooven dat al de benoodigde
uitgaven voor aankoop van woonhuis,
fabriek oude en nieuwe leiding maar
tot eene totale som zou beloopen van
250 duizend franks Zie dal heet men
te Dendermonde nabij Lebbeke Krenten
raus.
De winsten der Maatschappij die he
den de vergunning uitbaat, beloopen,
volgens de opgave van haren bilan van
30 juni 1900 tot fr. 53454,05. De Maat
schappij heeft dien uitslag niet alleen
verkregen door de uitbating der ver
lichting maar ook grootendeels door ha
ren handel in houillekolen, 't gene zeer
nadeelig is geweest voor tal onzer
neringdoeners. Met de nieuwe vergun-
beloofde te veel, om er zoo gemakkelijk
afstand van te doen.
Gij moet int t ons meegaan, zegden zij
zoo niet gewillig dan met geweld, en te
gelijk grepen zij mij aan, wierpen eenen
stoel omver, en rukten eene gordijn af,
die ik had vastgegnpen. Totn wilde ik
hen toonen, dat ik mij niet door mishan
delingen van dien aard liet dwingen dat
ik zelfs niet vreesde mijn bloed te zien
vloden en dat zij slechts hunnen tijd
verbeuzelden, als zij wilden beproav. n
mij met geweld te ontvoeren. Ik bracht
mij zelve de wonde aan den arm toe,
waarvan het lidteekcn zoo straks uwe
aandacht trok. En dit maakte indruk
ten minste in zoo verre dat zij mij niet
m- cr aanraakten. Inlusschtn waren hunne
bedreigingen, voornamelijk tegenover u,
van dien aard, dat zij mij waarlijk be
angst maakten, en ik ten slotte gevoelde
dat mij ni^ts anders zou overblijven dan
hen te volgen. Ik zocht einige zaken bij
elkander, waarop ik den meesten prijs
stelde, zooals mijn trouwring en eene
photographic van u zeiven, M. Blake,
die Mevr. Daniels zoo goed geweest was
mij te geven ik zette mijr.en hoed op,
deed mijnen mantel aan, en zegde dat ik
met hen meê zou gaan, omdat zij dit van
mij vorderden. Ik had de kracht en den
moed niet hen langer le weerstaan. Zelfs
toen gij onverwachts voor mijne deur
stond, gaf mij dit niet de geringste hoop.
Wat zou het baten of ik het geheele
huis in opstand bracht Mijn zoo troipv
bewaard geheim zou er door worden ont
dekt, en het leven van mijn echtgenoot
ning zal er een einde gesteld zijn aan
die leurdorij met houillekolen.
Maar welk is het aandeel der action-
narissen in deze winsten waarmeê onze
liberale Bollen do kortzichtige lieden
willen verblinden
Welnu die actionnarissen zullen vol
gens den bilan in kwestie 5 ten honderd
van hun ca pi taal opstrijken... Zouden
MM. De Blieck en Van der Schuaren
zich vergenoegen met zulke karige wins
ten in hunno brouwerijen
Medeburgers go bemerkt dat de
winsten door het bestaande gasgesticht
voor 't jaar 1906, toegelaten hebben aan
de actionnarissen eene dividende te be
talen van 5 ten honderd en onze vier
liberale prulpraters durven komen voor
uitzetten dat er met een capitaal van
250 duizend franks, honderd duizend
franks winst in te palmen is voor de
Stad Aalst. Dit zou 40 ten honderd uit
maken.
Wat gedacht maken die mannen zich
toch van de Aalstenaars om zich in te
beelden dat zulke kolosale domheden
zullen geslikt worden
Indien er oene Maatschappij in staat
was om met keunis van zaken te oor
deelen over de winsten die de uitbating
der gasverlichting kon bijbrengen dan
was het wel de Aelstersclio en nogthans
heeft zy hel niet gewaagd eenige ver
mindering toetestaan op de voorwaarden
van het huidig contract.
De tegenwoordige vergunning zal
eindigen op 12 Mei 1912 dus binnen
5 jaren, en er blijven nog, volgens den
hooger beroepen bilan, 900 gewone
actiën actions ordinatres) bestaan ver
beeldende de som van 450 duizend franks,
die de waarde der gebouwen en verdere
afhankelijkheden zou dienon uit te ma
ken. Het is bij 't eindigen dezer ver
gunning dat men met meer kennis van
zaken over de gedane winsten zal mogen
oordeelen.
En dan slechts zullen de actionnaris
sen welen of zij in dividenden niet een
gedeelte van hun capitaal hebben ont
vangen Immers hetgeen door de libe
rale alweters geschat wordt als bob
bende eene waarde van 150 duizend
franks, woonhuis, fabriek, gronden, lei
dingen enz. komt nog in het laatste
bilan der Maatschappij voor de som van
617,948,81 franks.
4 4
Hot kiezerskorps van Aalst beter
onderricht dan de liberale verlichters,
zal voorzeker met de aanst. gemeente-
kiezing zich wel wachter-dc algemeene
belangen toe te vertrouwen aan die felle
kleppers die bier willen komen vygen
voor citroenen verkoopen.
Bij het weinige dat wy hier hooger
aanhalen, kan eoniedcr zich overtuigen
dat al het geld dat da liberalen zouden
cr zeker door worden in gevaar gebracht.
Bovendien moet gij wel bedenken dat zij
mijne naaste bloedverwanten waren, dat
ik hen dus moeilijk kon verraden tenzij
zij bepaald eene misdaad wilden begaan.
Voor de metste vrouwen zou het zeker
eene moeilijke taak zijn geweest uit het
venster te ontvluchten, doch mij viel dat
zoo moeilijk niet. Zcoals gij weet ben ik
vrij wel in het wilde opgegroeid, en eene
ladder van veertig voet af le dalen was
voor mij betrekkelijk cenc kleinigheid.
Maar wat mij moiilijk vitl, wat ik ver
schrikkelijk vond, wat mijne voeten zwaar
als lood en wat mij krankzinnig maakte
dat w; s, dat ik losgerukt werd van een
leven van stillen vrede om terug te keeren
naar eene omgeving vol zonde en bederf.
En dit alles was de oorzaak dat ik, op
straat gekomen, eene poging deed om ti:
ontvluchten. Ik slaagde er in mij uit dc
handen van mijnen vader en broeder los
te rukken en de poort te b niken, die bij
uw huis behooit, doch daar zeg ik de
oogen van hem, wiens ongenoegen ik het
meest vreesde, mij gestreng van de anderc
zijdc aanzien. Met schrik bedenkende dat
hij nooit geweten had en noott weten
mocht, dat ik zoolang met hem in het
zelfde huis had gewoond, ijlde ik terug
en viel weer in dc armen van de mannen,
wien ik zoojuist ontvlucht was. Met wcik
doel gij daar waart, M. Blake, of waaiom
gij de poort niet hebt geopend en mij
niet gevolgd zijt, is iets wat ik niet zeggen
kan.
Dc poort was op slot, antwoordde
M. Blaks. Gij zult u herinneren dat zij
bestedsn aan de oude vervallen inrich
tingen van het bestaande Gasgesticht,
geen het minste nul of voordeel zou
bybrungen en het enkel eene onbetwist
bare geldverspilling zou zijn van
250 duizend franks, zouder de duizen
den te rekenen die er zouden opvolgen.
Zulke plannen zyn waardig uitge
broeid to worden in de hersenpan van
lieden die poutrelles voor balken
aanschouwen.
Wij willen heden onze bedenkingen
over de liberale toelichting betrekkelijk
de gaskwestie hierby bepalon,verzekerd
zijnde er nog te moeten op terug komen
daar de kelder-donquichotten dit
ezelkan zullen bestijgen om met October
aanst. ten strijde te paradeeren
Van 's midda ;s tot middernacht eenige
dienstdoende Apotheker, op Zondag i3
Januari 1907, M. Meganck, Le ipildstr.
I>e«l 1*00111 van Petit Bleu
worilt niet verwezenlijkt. Van een bezoek
der Nedei landsche K iningin in België
en van h.^el de daarbij gedroomde misb en
scène komt niets.
Dus geen bezoek aan Brugge, Antwer
pen noch Brussel, geene Hollandsche,
Duiische of Eng» lsche oorlogschepen I...
Waar haalde hij dat toch
Uit Amsterdam schrijft'men aan de
EToiLEdathcelhetr.il uws daar beschouwd
wordt als een proefballon van wege de
partijgangers der entente Hollando-
Belge
jiivitsclivan^at.
Krachtens eene beslissing van M. den
Minister van Landbouw, zullen de dub
bele vischverlovcn, van 2 en 4 fr., voor
taan g'ldig zijn voorde vergur.de kana
len, alsook in alle kleine waterlooper. in
't algemeen.
Ten einde alle betwisting in zake van
vergunning te voorkomen heeft het be
stuur van wateren en bosschen struik-
boekj s laten drukken, ten behoeve der
vissctiers, bestemd toor h'.l uitoefenen
van den cohtrool en bevattende de v:r-
schill'ge vormen van de door den staat
afgtleveidc verloven.
De nationale Commissie der
kleine burgery, die woensdag andermaal
z iting hiel-l, onder voorzitterschap van
M. Koch, heeft eenige wenschen gestemd
betrekkelyk de spoorwegen, als de ver
lenging van der. dutirtijd dei licen- en
weerkaarten, de uitbreiding van hetabon-
nementstelfiel, unz.
Ook vraagt de commissie de verminde
ring op vijf eer tb men, van de brb. fwisse-
ling, vt rzonden onder open envelop.
mat eene veer gesloten wordt, en slechts
met eenen sleutel kan gecpend worden,
dien ik niet bij mij had.
Mijn vader had hem, fluistarde zij
hij had eene geheele week noodig om hem
in zijn bezit te krijgen, en dit gelukte
hem eindelijk op denzelfden dag, toen hij
er gebruik van maakte. Ik geloof dat men
hem in het slot had laten steken.
Men moet maar op zijne dienstbo
den vertrouwen, zegde ik tot mij zeiven.
Den volgenden morgend, vervolgde
zij, legden zij mij de zaak duidelijk uit.
Zij zouden mij toestaan weer dadelijk
naar huis terug le keeren, indien ik hun
beloofde hunne belangen te bevorderen,
door bij u sommige aanspraken als uwe
vrouw te doen gelden. Al wat zij noodig
hadden, zegden zij, was een aardig som
metje en uwe hulpen invloed om onge
hinderd dit land te verlaten. Indien ik
hen hierin wilde helpen. Maar natuurlijk,
kon ik nietz van dien aard toestemmen,
en het gevolg hiervan was lange weken
van gevangenschap en lijden weken,
die ik nu niet betreur, omdat zij mij de
verzekering hebben gegeven van uwe
achting, en de overtuiging dat, waarheen
ik ook ga, gij mij met uwe gedachten, uw
medelijden 100 niet uwe liefde zult vol-
g«n,
En toen zij hare geschiedenis verhaald
en hiermee aan zijn verlangen had vol
daan, nam zij weer dezelfde terughouding
aan, die als een onoverkomelijke muur
tusschen hem en haar scheen te staan.
(Wordt voortgezet).
