Donderdag 17 Januari 1907 5 centiemen per nummer 579te Jaar 5914
ELEONORA.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN. EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Vergunningsrecht.
SiEN en ander.
DE DENDERBODE.
Pit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, vooropte betalen. De inschrijving
eii.digt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
vaigen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N* 3i,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUK «VJUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3** bladzijde 60 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij acooord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele vaa
dit blad.
AALST, 16 JANUARI 1907.
Dank zij het aanhoudend aandringen
der catholieke Vereenigingen, van de ca-
tholieke Senateurs en Volksvertegenwoor
digers, heeft het Ministerie eindelijk aan-
kondigd dat er weldra een wetsontwerp
zal neêrgelegd worden tot wijziging der
wet betrekkelijk het vergunningsrecht.
Wat het aangekondigde wetsontwerp
zal bepalen, kan wellicht afgeleid worden
uit het schiijven dat daarover in Le
Journal de Bruxelles wordt nuêge-
deeld.
Men bemeike wel dat bedoeld Brussel-
sche orgaan aanzien wordt als het offi
cieus orgaan van den heer Minister van
financiën de Smet de Naeyer. Dit schrij
ven luidt als volgt
a Men weet hoeveel betwistingen de
toepassing der wet van 19 Augustus 1889
heeft uitgelokt en in welke maat zij ge
diend gediend heeft in d« kiesstrijden.
Doch men heeft geen voldoende
juist denkbeeld van den invloed dien deze
wet heeft gehad op het getal en den aard
onzer drankslijterijen,
In 1889 bestonden er in België slechts
6,089 herbergen waar alleen bier of ge
giste dranken werden verkocht (bierhui
zen). Het getal der slijterijen van sterke
dranken, was i85,o36.
In 1906 telde men 92,390 bierhui
zen. Er waren 116,723 slijterijen van
sterke dranken, waaronder 44,772 aan
het vergunningsrecht onderworpen en
71,951 vrij van dat recht.
1 De vergelijking dezer cijfers is, in
meer dan één oogpunt, belangwekkend.
Zij stelt vooreerst vast hoe lang het voor
recht, door de wet van 1889 aan de oude
herbergiers toegekend, blijft voortduren.
Zij bewijst ook dat de verhouding
der herbergen met het getal inwoners
weinig verminderd is. Indien men al de
herbergen, van welken aard ook, te za-
men telt, stelt men vast dat er in 1889, in
België, ééne herberg was voor 33 inwo-
woners.
Terwijl de verhooging van het ac-
cijnsrecht op i5o frank per hektoliter,
vergezeld van de propaganda tegen drank
misbruik waarop de matigheidsgenoot
schappen, gesteund door de openbare
besturen, zich toeleggen, het cijfer van
het verbruik aanzienlijk hebben doen
verminderen is het getal der herbergen
□iet verminderd.
45* Vervolg.
De lichten der lusters en muurkande
labers werden tot het eindeloozè weer
kaatst in de spiegels. Het gepraat en de
gezelligheid werden opgewekt door alle
mogelijke middelen.
Liefhebbers van whist of schaakbord
vonden de talrijke speeltafels steeds ge
reed staan twee pianos eene in een
aangrenzend vertrek en de andere aan het
einde der groote zaal stonden altyd open
en waren steeds voorzien van cenen rij
ken keus der nieuwst verschenen muziek
stukken, werken der groote meesters,
naar keuze van jonge lieden of andere
van jaren.
Langzamerhand raakten de salons ge
vuld. Hier en daar werden groepen ge
vormd.
In de eene praatte men levendig en
vroolijk in de andere met het bijzonder
voorbehoud, dat eigen is aan degenen,
die doorgaans gereed zijn een min allc-
daagsch gesprek te voeren.
Met Stefaan op eene sopha gezeten,
leende de jonge markies slechts met ver
strooidheid het por aan het gesprek van
zijnen vriend. En, elke maal als de bel
het binnentreden van nieuwe bezoekers*
fanknndigde, wendden zijne blikken zich
Voorzeker hebben de herbergen
waar enkel bier verkocht wordt op de
openbare gezondheid de verderfelijke uit
werksels niet welke de slijterijen van
sterke dranken medebrengen. Doch ieder
een weet dat in vele herbergen van de
eerste soort (zoogezegde bierhuizen) de
alkool in 't geheim verkocht wordt.
Van den anderen kant is het al te
groot getal herbergen in zichzelven eene
maatschappelijke plaag.
Het groothertogdom Luxemburg
heeft door eene wet van 18 Juni 1898,
een gelijk regiem ingevorr voor al de
slijterijen van dranken, '1 zij dat het ge
giste dranken geldt, zooals genever en
brandewijn.
Al die slijterijen zijn, te rekenen van
het in werking treden der wet, onder
worpen aan eene openingstaks, verschil
lende van 200 tot 1,000 frank, volgens
de belargrijkluid der siktie. Deze ope
ningstaks sluit de jaarlijksche of vergun
ningstaks niet uit, door de wet van 2
Maart 1885 bepaald op 3o tot 125 frank,
volgens de sektie.
In de Seraatzitting van 20 Decem
ber 1906 heeft M. de graaf de Smet de
Naeyer dat stelsel geprezen, dank aan het
welk het groot-hertogdom nog slechts
éénc herberg per 75 inwoners telt.
x Men mag voorzien dat or.ze wetgeving
zich zonder veel tegenstand zal aanslui
ten bij het instellen eener openingstaks
op de nieuwe herbergen. Verscheidene
gemeenten hebben reeds dien weg inge
slagen. Op voorstel der catholieke raads
leden heeft St-Gilles-bij-Brussel verleden
jaar een dergelijk voorstel aangenomen.
Tezelfdertijd als de nieuwe herber
gen eene openingstaks zullen moeten
betalen zal het betamen ze strenge voor
waarden op te leggen, zoowel wat de
zedelijkheid der herbergiers, als wat de
gezondheid der lokalen aangaat.
Onzes inziens zou de gelegenheid
gunstig zijn om nog eene andere hervor
ming te bestudeeren die, zonder de ver-
kregene rechten te schaden, een nuttigen
v.eerslag zou hebben. Wij willen spreken
van de beperking van het getal herbergen.
Geene machtiging tot het openen eener
nieuwe herberg zou mogen verleend
worden in eene gemeente waar het getal
herbergen eene zekere verhouding zou
bereikt hebben, bij voorbeeld ééne her
berg voor 75 inwoners.
Wel is waar is er geene volstrekte be
trekking tusschen het getal herbergen en
de uitbreiding van het drankmisbruik.
Doch het ware kinderachtig te betwisten
dat er tusschcm beide eene zekere verhou
ding bestaat. Wie, bijvoorbeeld, kent het
met zichtbare belangstelling en ongeduld
naar de breede ingangdeur.
Vera, thans gravin Renoslaw, bemerkte
de twee vrienden en nam plaats in hunne
nabijheid in der. hoek, waar zij zich had
den teruggetrokken. Zij had er een waar
genoegen in, den zoon van eene vriendin
terug te zien, wiens vertrek zooals men
zich herinneren zal zoo kort eene der
grootste gebeurtenissen van haar leven
was voorafgegaan.
Re :ds het tweede bezoek van den jon
gen diplomaat was voor deze goede en
getrouwe vriendin zijner moeder geweest
met haar had hij lang gesproken over het
verleden en, wellicht zonder het te wil
len, haar zijne plannen voor de tcekomst
ontsluierd.
Een hartelijk gesprek was ook nu ont
staan tusschen onze drie personen, ge
sprek waarvan een groot deel Eleonora
betrof, toen men eindelijk de namen van
generaal Wladirolf en zijne dochter aan
kondigde.
Dit verstomde het gesprek in de afge
zonderde groep.
Louis verborg zich cenigszins achter
de gravin en Stefaan staarde, ondanks de
ontroering, die zich van hem meester
maakte en zich zelfs op zijn gelaat aftee-
kende, het nieuw gekomene paar met de
grootste belangstelling aan.
Eleonora had den arm losgelaten van
haren vader die, door den prins verwel
komd, dadelijk naar de groepen geleid
werd, waar mee zijne tegenwoordigheid
gebruik niet van hel rondgaan, dat zoo
wel in de stad als op dén buiten bestaat
en waarbij, in elke nieuwe herberg welke
men binnentreedt, de drinkpartij opnieuw
begint
Wij houden het er voor dat bedoeld
schrijven naar alle waarschijnlijkheid de
zienswijze uitdrukt van den heer Minister
van financiën en hierom roepen wij er de
aandacht op in der belanghebbenden.
EEN SPREKEND FEIT. - M' Ra-
bier is ondervoorzitter der Fransche Ka
mer, Mr Rabier heeft eene dochter die
ziek is.
Om deze zieke te doen verzorgen heeft
de volksvertegenwoordiger van Orléans,
zich gewend tot eene Congregatie, die
gdukkiglijk nog niet verjaagd is, en ge
vraagd dat men eene Zuster van Liefde
sou doen komen.
Het personeel dier Congregatie is niet
talrijk. Ook hebben zij reeds dikwijls de
aanvraag van zeer goede catholieken van
de hand gewezen om eene verpleegster ten
huize te zenden. Nochtans op de aan
vraag van Mr Rabier, anti-catholieke
volksvertegenwoordiger, lid van den
bloc verslaggever der wet tegen de
kloosterlingen, hebben zij spoedig eene
Zuster afgestaan.
Mr Rabier wierd dus gediend en naar
het schijnt nog al goed want hij houdt
niet op den ijver, het geduld en de zelf
opoffering der Zuster op te hemelen.
Iets springt nochtans in 't oog Waar
om verkiest die papenvreter de verzor
ging der Zusters boven die der leeken,
hij die overal, in de kamers, op de tri
buun luid lucht geeft aan zijn anti-catho-
licismus
Waarom indien hij de Zusters verkiest,
geeft hij aan zijne medemenschen die van
hetzelfde gedacht zijn, niet hetzelfde
voordeel
Indien hij het betreurenswaardig vindt
dat er Zusters in de hospitalen en gestich
ten van krankzinnigen zijn, waarom dan
zelf het slecht voorbeeld geven met er
eene te vragen r
O, die liberale logiek I
De Bananen. Een Ameri-
caansch geleerde schrijft dat de bananen
de vrucht der toekomst zijn, de vrucht
welke het menschdom van den honger
dood redden zal, als alle andere gewassen
van onze planeet zullen verdwenea zijn.
verlangde. Zonder verlegenheid, met den
zwii r en «le gemakkelijkheid, eigen aan
de personen, die in de voorname wereld
't huis zijn, stapte zij de zaal door, aller
eerst naar het whisttafeltje, waar de huis
meesteres zich bevond.
Zij nam de hand aan, die de prinses
haar, met een vriendelijk lachje volgens
het in zwang zijnde gebruik, toestak, om
die, zich buigende, aan hare lippen te
brengen. Dan bleef zij naast het speelta
feltje staan als om met eentn dwalenden
blik, de aanwezigen in oogenschouw te
nemen en hier met eenen hoofdknik, daar
met eenen glimlach de groeten die haar
van links en rechts werden toegestuurd
te beantwoorden.
Zij droeg een kleed van bleek-rood
crepon, geborduurd met kleine tuiltjes
pompadour hare lange, licht-kaslanje-
bruine haarvlechten vielen zwierig op
hare schouders en deden zoo hare schoone
gelaatskleur des te meer uitkomen.
Voor alle sieraad droeg zij eene roos,
in het haar, een dunnen gouden ring om
den rechterpols en aan den rechter schou
der een strik van blauw lint, waurop het
diamanten naamcijfer, haar herkennings-
teeken voor den rang van eerejuffer der
keizerin.
De piano in de aangrenzende zaal liet
zich hooien.
Een jong muziekant liet de eerste too-
nen hooren van den Lof der Tranen,
van Schubert, omschreven door Listz.
Eene schaduw van droefgeestigheid
De bananen worden op gemakkelijke
wijze voortgeteeld.
Vijf-en-twintig jaren geleden was de
vrucht onbekend te Costa Rica. Thans
wordt zij ir geplant en, enkel de op
brengst van drze kleine republiek, is meer
dan voldoende om het derde der bevol
king van den aardbol te voeden.
In 1904 werden 6 millioen regimen
bananen uitgevoerd.
Van den anderen kant is de helft van
den aardbol geschikt voor de bananen
teelt. Wat de opbrengst betreft, per hec-
taar geeft de banaan i33 maal meer dan
•le aardappelen.
Een hectaar bananen kan 200,000 kilos
voedingstof opbrengen.
Gelukkige kerels die bananenetera I
Vermogen van «len Gods
dienst. In het hart van ieder
mensch ligt een ingeboren verlangen naar
geluk welk hij zoekt in God ofwel in hem
zeiven en wat hem omringt.
Zoekt hij dit bij God, Wie alleen zijn
waar geluk kan uitmaken, dan vindt hij
rust, vrede, liefde, deugd Zoekt hij het
integendeel buiten Hem, in zich zeiven of
in de schepselen, zoo wordt hij eeD onge
lukkig slaaf van den hoogmoed, de wulps
heid en andere ondeugden welke hem tot
rijn ongeluk leiden.
Het getal nochtans der goddeloozen
die op het einde huns leven met terug
komen en wenschen eene troostelijke
eeuwigheid in te treden is klein Diderot
verlangde bij zijne dood eenen priester
om zijne biecht te spreken zonder mij,
zeide Condorcet sprekend van d'Alem-
bert, zoude hij ondergeduikt zijn de
aartskelter Voltaire, volgens Dr Tronchin,
in zijne woede-razernij-aanvallen liet
dan eens dezen akeligen kreet hooren
Eilaas I ik ben verlaten door God en
door de menschen zijne hoogmoed was
zoo ver gestegen dat hij vol nijd en af
gunst zegde Gelooft gij dat ik veel lijd
inet God aanhoudend te lasteren Zou
Jesus-Christus meer verstand hebben dan
ik Rousseau eveneens was zinneloos
van hoovaardij zoodat het soms wel ge
beurt dat de terugkeer van goddeloozen
moeilijk ja zelfs onmogelijk bijna wordt
door de langdurige twijfels, vrijwillige
dolingen wordt de rechte rede zoo ver
duisterd, verblind dat die afgedwaalden
niet meer vermogen het ware licht te zien
en alzoo in eindelijke verblindheid deze
wereld verlateu..
X. Y. Werkm.
teekende zich op haar gelaat af, bij het
hooren van dit stuk. Toch wilde zij zich
naar de plaats begeven, waar de quatuor
gevormd werd, toen zij, het hoofd om
wendend eenige stappen van daar, Ste
faan en gravin Renoslaw opmerkte.
Een straal van vrengde vertoonde zich
nu op het gelaat, dat een oogenblik te
voren door eene wolk dreigde overtogen
te worden.
Naderend nam zij plaats in eenen leeg-
staanden zetel en kwam zoo rechtover
den canapé zitten, op denwelken Stefaan
en zijn vriend gezeten waren.
Eleonora drukte hartelijk de hand, die
de gravin haar toestak, en twee vingers
reikende aan M. Orlof, beklaagde zij zich
over hem, omdat hij dien namiddag vruch
teloos had doen wachten naar de muziek
van les huguenots, die hij haar stellig
beloofd had.
Ik meende u vergiffenis te vragen
voor mijne nalatigheid, maar ik stond er
nu op, dat de plichtige, hij, die er de
schuld van is, u zelf zijne verontschuldi
gingen aanbood, antwoordde Stefaan met
eenen glimlach Louis aanduidend.
Deze stond op en stamelde eenige
woorden.
Het jonge meisje, dat in het begin niet
had gezien dat deze derde persoon tot
't gezelschap behoorde, werd rood en
groette zonder spreken dengene dien men
haar voorstelde, wendde zich weer tot de
gravin en praatte met haar nog eenige
stonden half luid voort.
ESPERANTO. val de algemeenc
wereldtaal dit maal gelukken
Het is buiten twijfel dat het Esperanto,
sedert eenige jaren, eene groote uitbrei
ding heeft genomen. In alle landen, zelfs
in Japonië, worden er tijdschriften in het
Esperanto uitgegeven Wel een degelyk
bewijs dat de taal van Doktor Zamenhof
overal bijtreders heeft gevonden.
De Esperantisten hebben reeds twee
algemeene vergaderingen gehouden, eene
te Boulogne a /Zee en eene te Geneve,
waarop meer dan duizend personen
tegenwoordig waren.
In België bestaan er esperantische
groepen te Antwerpen, Brussel, Leuven,
Luik en Verviers, in welke steden ook
avondlessen zijn ingericht. Het Ant-
werpsch stadsbestuur heeft daarvoor zelfs
een subsidie van 3oo ir. toegsstaan.
MISLUKT SCHANDAAL. Het
gerucht was in omloop gebracht dat mén
bij de zwartzusters te Rupelmonde, twee
millioen gestolen had, waarvan 5oo,ooo
frank in bankbillettcn. Dit was koren op
den antiklerikalen molen. Het ging er
'nen gang bij de goed ingelichte pers.
Na genomen inlichtingen blijkt
i* Dat er geene 2 millioen maar 3oo,000
frank gestolen is.
2* Dat dit kapitaal den eigemlom niet
is van 't klooster, dat niets anders bezit
dan de gebouwen waar liefdadigheids
werken zijn ingericht.
3° Dat de zware bestolenen 40 zusters
zijn, die hun geld aan de overste in be
waring hadden gegeven en waarvan
't grootste getal besloten had, na de deod,
het geld aan de familie te vermaken.
Dit is de waarheid 1 En als men dan
mededeelt dat men er 2 millioen gestolen
heeft dan trekt het er nogal op.
Laat ons nu die som eens aanzien lijk
zij is: 3oo.ooo fr. die moeten dienen voor
het onderhoud van 40 zusters en daarbij
nog voor ontelbare kostelooze diensten
die de zusters bewijzen.
Gemiddeld is er dus van elke zuster
9000 fr. aan 3 °/o P" jaar, komt tot een
jaarlijksch inkomen van 270 franken.
Zulke som is juist genoeg om niet van
honger te sterven 1
Indien onze anti-godsdienstige pers
een schandaal wil op touw zetten, voor
wat de rijkdommen der kloosters betreft,
dan zullen zij elders moeten gaan zoeken.
Hier slaan zij den bal mis.
Vera richtte op Stefaan eenen blik van
verstandhouding en het gesprek meer al
gemeen willende maken, richtte zij beur
telings het woord tot Eleonora en de twee
vrienden, om op die wijze Eleonora on
rechtstreeks te verplichten met den nieuw
gekomene ook nu en dan te spreken.
Hoewel zij met groote gemakkelijkheid
elk der haar toegerichte vragen beant
woordde, scheen zij toch niet in het be
zit van hare gewone kalmte.
De eerbiedvolle blik van den jongen
markies, dien zij nu en dan op haar ge
vestigd zag, bracht haar, zonder dat rij
wist waarom, in de war. Zijne manne
lijke en toch zachte stem brachten eene
niet te bepalen herinnering in haar te
weeg. een denkbeeld aan iets, dat rij
vroeger had gekend, en naarmate de jon
geling voort sprak, kwam eene onuitdruk
kelijke ontroering hare ziel vervullen.
En toch kwam de naam van den vriend
harer jeugd niet voor haren geest.
Hoe ook hadde zij in dien grooten
struischen jongen man, met zijn verstan
dig en ernstig gelaat, zijn kouden blik,
die toch waar het pas gaf, zacht en vroo
lijk kon zijn, den vluggen knaap kunnen
herkennen, die haar vroeger zoo kon doen
lachen en in haar geheugen gegrift was,
maar met goudblonde lokken om het blo
zende gelaat, zooals hij er uitzag op den
dag. dat bij afscheid kwam nemen j
(Wordt voortgezet).
