Zondag 27 Januari 1907
5 centiemen per nummer
57- Jaar 5917
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de S)ad en 't Arrondissement van Aalst.
JOSEPH EEMAN.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Om hooger
te klimmen.
Zondagsrust.
Kleine burgerij.
Begrafenis van den
DE DENDERBODE.
Pit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
keoing van den volgendon dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-76 voor dry maanden, vooropte betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
va ïgen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUK HOIJM
Per drukregel. Gewone 16 centiemenReklamen fr. 1-00 Vonnissen op
3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele vaa
dit blad.
AALST, 26 JANUARI 1907.
Wie op deze wereld wil zijnen maat
schappelijk en toestand niet verbeterd
zien Wie wil niet hooger klimmen?..
Alle menschen dezen naam waardig
strijden en zwoegen om hun beslaan
beter en gemakkelijker le maken Dat
heet men DE STRIJD VOOR.
'T Lt-VEN.
Talrijk zijn ze, zij die om spoedig
hooger te klimmen tol alle middelen
goede en slechte hunne toevlucht nemen
en veelal komen zij snel, ja, veel te snel
aan 't toppunt hunner ladder om dan
erbarmelijk naar beneden te tuimelen
tot hunne oneer en schade.
Gelukkig zyn zij die bedaarder en
verstandiger zijn, die het gepaster weten
aan boord te leggen om hunnen staat te
verbeteren en aldus van minderen rang
tot eenen benydendensw-aardige» stand
in de samenleving te geraken.
Die menschen welke door eene aan
houdende noeste w erkzaamheid tot eene
tamelijke hoogte geklommen zijn. waar
zij zich weten te behouden, diegenen
zijn de hesten die te vinden zijn en mo
gen zich over hun geluk verheugen.
Maar om eens tot 't getal dezer geluk
kigen te belmoren, wal hoeft er gedaan
te worden
Men moet van jongs af het bezit be
trachten der volgende eigenschappen
Vooreerst men moet zorgvuldig in zijn
hert bewaren dit goed gevoelen dal, met
moed en vertrouwen, ons oog naar
omhoog doet richten; dat goed gevoelen
dat ons de hulp in onzen levensstrijd
doet zoeken niet bij de menschen maar
welbij Hem, welke alleen oppermach
tig is en die hulp alleen geven kan.
Men moet in zijnen levenswandel
vriendelijk, minzaam en beleefd van
omgang zijn en dienst'veerdig voor
zijnen cvenaasten.
Als hoofdyereischte de eerlijkheid
zoodat eeniegelijk de overtuiging hebbe
dat men in ons volle vertrouwen stellen
mag en op onze bescheidenheid steunen.
De nauwgezetli -id moet stipt zijn
in al onze werken, opdat men ons met
veel mag gelasten en op ons staat
maken.
Slechts een woord mag men hebben
en dit moet gezegeld zijn. Wal beloofd
wordt moet uitgevoerd worden al is
het nog zoo lastig, toch moet men borg
blijven voor zijne aangegane verbinte
nis. Laat ons dan niet lichtzinnig zijn
en meer beloven dan wij kunnen uit
voeren of geven.
Vooral is het noodigonze inborst te
verbeteren derwijze dat het schadelijk
er als verderfelijk onkruid worde uiige
roeid en dan alleen zullen wij, do lessen
der ondervinding benuttigend, onze
handelwijze gansch regelen naar eene
heilzame rechtschapenheid.
Om hooger te klimmen, om iets van
tel te worden moet men halsstarig
willen Eerst grondig overwegen en
dan vooruil Voor de hinderpalen die
onvermijdelijk ons levenspad zullen
komen versperren, mag men niet terug
schrikken integendeel wij moeten zc
met kloeken moed en ijzeren wil be
vechten tot zij ons pad vrijlaten.
Vooral moet men slaaf zijn van
werk en plicht.
Wie dit is mag als een vrij man op
treden Niet terugschrikken voor het
werk al ware het nog zoo lastig maar
om den plicht gansch te volbrengen
moet men zijne taak krachtdadig tot het
einde toe weten te vervullen.
Niets wat goed en heilzaam is mag te
lastig vallen en alle gelegenheden moet
men te baat nemen welke zich voor
doen hoe gering zij ook wezen.
Aan geest en lichaam moet men door
een matig en gt-regold lev< n de
noodige krachten verzekeren, welke
men zoo noodig heeft in den strijd
voor 't loven.
Altijd moet men gewapend zijn met
taai geduld en onwui kelearen
moed, altijd bedaard of kalm blijven,
zelfs in de grootste tegenslagen en liet
droefste wedervaren des levens om in
bet leed en verlies die ons zijn overge
komen nog ons voordeel te kuunen vin
den.
Om hooger te klimmen zijn er dus
nog al talrijke vereischtcn alleen wel
getemperde karakters zijn het die liet
met geringe hulpmiddelen kunnen be
proeven.
Men verliezen uit het oog niet dat de
meusch als hij den goeden weg bewan
delt en maar wil vooruitgaan dat hij liet
kan en wel sneller zal vooruitkomen als
hij het denkt en zich ook een kracht
dadig goed getemperd karakter vormen
kan
Aan hen dus die tot hunne lotsverbe
tering werken willen, is al het boven
staande dringend aan te raden 't Is
dwaasheid le gelooven dat voorspoed,
geluk, welvaart in een woord, van den
blinden toeval van enkele kans afhangt
en wie er zich op vertrouwt zal to kort
schieten. Maar hij die zijne levenswijze
naar wal. wij hier hooger schrijven, zal
welen te schikken, zal hooger klimmen
tot waar hij zijn moet om zijnen maat-
schappelijkeu toestand te verbeteren
Van" 's middags tot middernacht eenige
dienstdoende Apotheker, op Zondag 27
Januari 1907, M. Callebaut, Boter
markt.
De nationale commissie der kleir.e bur
gerij is Dinsdag morgend vergadering
gc weest in het Paleis der Academiën,
onder voorzitterschap van M. Cooreman,
om te beraadslagen over de wenschen
door hare vierde afdeeling aangenomen.
De eerste dezer wenschen ver - laart het
patentrecht wettig in België, doch stelt
tevens vast dat de van kracht zijnde wet
geving niet meer beantwoordt aan den
tegenwoordigen toestand van handel en
nijverheid en dat er bijgevolg reden be
staat om ze te hervormen.
M. Stevens drukte het gevoelen uit dat
het voldoende was de van kracht zijnde
wetten te herzien, en, na tcnige woorden
van M. Varlez, die deze meening onder
steunde, heeft <ie vergadering zich bij het
gevoelen van M. Stevens aangesloten.
De commissie heeft vervolgens eene
rei ks wenschen aangenomen ten voor-
deele van het behoud der patinten en der
plaatselijke taksen, zonder verbiedend
karakter, die aan de rondleurders worden
opgelegd de vet koop van nieuwe koop
waren zal moeten getroffen wotden met
dezelfde taksen als het rondleuren de
eetwaren en de oudheden zullen met de
kleinste taks mogen getroffen worden.
Dn commissie heeft ook den wensch
ungedrukt te zien i° bespreken en aan
nemen eener reeks maatregels van aard
het gebruik van alcool te verminderen
2° de uitgaven veroorzaakt door de
vlet schkeuring ten laste leggen der open
bare besturen 3° het toezicht over het
vleesch op de kramen ernstiger en doel
matiger maken.
M. Lambrechts toonde aan dat de
afdeeling eenparig is geweest om te be
slissen dat de lasten tusschen de inrich
tingen van verkoop met groot capitaal
(bazats, groote magazijnen, enz.) en de
kleine vtrkoopeis billijker diet.en ver
deeld te worden. De statistieken bewijzen
dat er eene verkeerde bi scherming be
staat hoe grooter de verkoop is hoe
minder belangrijk de belasting.
Het is eene dwaling te gelooven dat
eene nieuwe patent de uitbreiding der
groot-- magazijnen zou verhinderen. Het
voorbeeld van Duitschland bewijst het.
Men moet de gelijkheid zoeker, in de
fiscale maatregelen en niet meer dan dat.
M. Van der Cruyssen deed opmetken
dat ue kleine burgerij geene bijzondere
belasting vraagt voor de groote magazij
nen. Zij is van oordeel dat de openbare
lasten niet billijk verdeeld zijn en dat
nten in de belasting door de groote maga
zijnen betaald, eene zekere opklimming
moet aannemen. Deze opklimming zou
vergoed worden door dc vermindering
der ulgemeene kosten.
Na eene beraadslaging waaraan de
heeren Brassine, Vaih z, i'runard. Van
der Cruyssinen LambrtchiS deel namen,
werd er besloten de bespreking over de
wijzigingen aan het paletustelsel toe té
brengen te verdagen tot 5 Ftbruari.
De zitting werd om xa uren gesloten.
betreurd n heer
Zaterdag 11. 19 Februari, heeft de
plechtige lijkdienst- en begrafenis van
den zoo betreurden heer Advocaat Joseph
EEMAN, te midden van eenen onge-
meenen talrijken toeloop van vrienden
en kennissen plaats gehad. Onder dc
aanwezigen bemerkte men den heel
de Kerchove, Gouverneur onzer Provin
cie, MM. Van Vrechem en Eug. de
Kercliove, Seuateurs. De Sadeleer, de
Bethunc. Pirmez. Volksvertegenwoor
digers, Cooreman en De Riemaecker,
Leden der Bestendige Deputatie. De Reu
provinciale Griffier, Pieraert, Oud volks
vertegenwoordiger, DeClippele. Arron-
dissemonts-commissaris. Schels! raete, De
Vis, Moyersoen, provinciaal Raadsleden,
Ghceraerdst, Burgemeester, Meert, De
Glieesl en Do Hert, Schepen der Stad
Aalst, de Leden van 't Bureel vac Wel
dadigheid, talrijke Rechters en Advo
caten met D'Haenens, Stokhouder aan
't hoofd, verscheidene E.E. H H. Pas
toors en Burgemecsiers van omliggende
emociiten, en meer andere voorname
heeren welke wij de eer niet hadden
persoonlijk te kennen.
Ten Sterf huize werden twee lijk reden
uitgesproken, de eerste door M D'Hae
nens, Advocaat teSt.Nicolaas, Stokhou
der der Adv oca ten hal ie van't Rechterlijk
Arrondissement Deudermonde de twee
de door M. Odilon Vanderhaegen, in
naam der Catholieke Vereeniging van
't, Arrondissement Aalst.
Lijkrede van M. D'haenens.
(Vertaling.)
Mijnheer en,
Mijne dierbare Confraters,
In naam van de Advocatenorde der
Balie van Dendermonde, heb ik den
droevigen plicht tien laatsten vaarwel toe
te sturen aan den uitmuntendén confrater
die Meester Jozef Eeman was.
En't is niet zondt r hevige ontrcerine
dat ik op dit oogenblik het woord neem,
om te z ggen hoe groot het verlies is dat
wij ondergaan en wat onzj dierbare
confrater Eeman was.
Na schitterende studiën in het St-Jozefs-
cnllegie dezer stad en na met niet min
vrucht zijne diplómas in tiet hooger onder
wijs veroverd te hebben, bekwam Jozef
Eeman 't diploma van Doktor in de Rech
ten en dat op eenen nog zeer jeugdigen
ouderdom, hij telde nog ten volle geen
22 jaren.
Hij trad dadelijk in het werkdadig leven
der Balie, onder de leiding zijns geëerden
vaders, onzen gtachter. confrater Meesier
Rudolf Eeman, en, zijn proefjaren gerin-
digd, wierd bij van af 3o Januari igo3 in
geschreven op de lijst der Orde.
Het grondige onderwijs en de zoo uit -
gelezen e opvoeding welke hem toegene-
gene meesters van 't Colligie van Aalst
rijkelijk l.adden geschonken, de groote
ondervinding en bet scherpe geestvermo
gen van Meester Eeman vader, die zijne
eerste stappen lridiie, moesten eenen ge
lukkigen wildoenden invlotd hebben op
gansch zijne loopbaan.
Hij was een onberispe lijk advocaat, en
had van zijnen plicht het volkomenste
bi grip. Een hem toever'rouwde zaak
maakte hij de zijne en eigende hij
zich toe. Hij bestudeerde ze onder al
nare vormen en wanneer hij ter zitting
kwam, breidde hij ze uit, cn gaf u oogen-
blikki lijk de overtuiging dat hij ze door
grond had. Zijn-, uiteenzetting was kort
en klaar, hij de» d de verschillende mid
delen gelden met talent en overtuiging
en wannee r de tegenstrever een of ander
afwijzingstniddi 1 scheen te hebben tegen
In t stelsel dat hij vooruitzetie, liet hit
g-past antwoord zich niet lang wachten
Soms onstuimig cn vurig in zij re weder
antwoord, soms wat koit van stof, hield
Jozef Eeman er aan volstrekt recbtscha
pet: en nauwkeurig te zijn. Zoo behaagde
ons dit rechtzinnig, loyaal, vrank en
openhartig karakter, dat allen tot zich
trok welke met hem omgingen.
Mi 11 mag zeggen dat hij aan de Balie
niets dan vrienden telde. Wij beminden
hem allen.
De Richtbank luisterde naar hem, en
men n-ag ztggen, dat, ondanks zijnen
jeugdigen ouderdom, ondat kshij onlangs
bij de Balie was ingeschreven, trokken
zijne klare uiteenzettingen, zijne schitte
rende pleidooien de aandacht der Recht
bank en brachten veel bij tot zijnen bij
val.
Zaken onl ngs voorde Rechtbank van
Koophandel en liet Hof gepletec hebben
er het beste bewijs van geleverd.
Deze zoo schitterende loopbaan zoo
rijk aan beloften, immers indien men
In eene loopbaan heeten mag, nauwiijks
acht jaar aan de Balie, proefjaren inbegre
pen, was hélas van zeer korten duur,
n de onverbiddelijke dood moest ons te
vroeg dei gene ontnemen welken wij allen
beminden.
Over eenige weken toen wij de kwaal
vernamen welke tot het noodlottig einde
leiden morst, kon men zich in 't Paleis
niet ontmo ten zor.der naar de gezond
heid van J ztf Eeman te vragen, en wan
neer men z gde dat de ziekte ongelukkig
lijk voortgirg, was de droefheid op
eenieders aangezicht te lezen.
Mijn dierbare en goide confrater, uwe
gedachtenis zal onder ons blijven, gij zult
een e.lel voorbeeld van beroepsdeugden
blijven.
Maar hoe groot het verlies van een
waardijen en geëerden confrater voor ons
zij, hoe grooter is het niet voor de zijnen
Zijne zoo waardige familie en voorna
melijk zijn vader, onze geëerde en be
minde confrater, Meester Rudolf Eeman,
zullen mij toelaten hun, in naam der
gansche Balie, de gevoelens van innige
smart en deelneming uit te drukken. Er
bestaan geen mensctielijke vertroostingen
voor zulke smart daarom sluiten zich
al de Leden der Balie hij de Familie aan
om den Allerhoogsten te vragen aan
hunnen jeugdigen confrater de waardige
belooning ie schenken voor eene loop
baan, zeer kort helaas 1 maar zeker goed
vervuld. In naam der Balie, leg ik op
deze lijkkist neder onze vriendschap, onze
smart en onze gebeden I
Lijkrede van M. Od.Vanderhaegen.
MIJNHEEREN,
Het zij mij toegelaten, in naam der
Catholieke Vereeniging van Aals eene
laatste hulde toe to brengen aan onzen
diep betreurden vriend Joseph Eeman.
Welken diepen indruk heeft op ons
allen het vernemen van zijn ziek zijn
gemaakt.
De kwaal, waaraan hij leed, was,
zegde men, zeer ernstig toch, men
wenschte. men hoopte zijne genezing,
men bad vurig voor hem en gedurende
veertien dagen leefde men tusschen hoop
en vrees. Dinsdag om 10 uren ver
spreide zich, als een bliksem, de droe
vige mare van zijn overlijden. Ilij was
dood, dood op den jeugdigen ouderdom
van 29jaren. Welken slag voor zijne
familie, zijne vrienden en kennissen
Joseph Eeman was een uilgelezen
geest. Na zijne studiën met de grootste
onderscheiding volbracht te hebben in
de Hoogeschool van Leuven, was hij
zich als advocaat kotnen vestigen in
zijne geboortesta bjj zijnen achtbaren
vader die in hem een kostbaren mede
helper vond.
Welsprekend en eene doorgronde ken
nis der rechtsleer bezittende, stak hij
seffens uit onder zijne confraters en be
kleede aan de balie eene belangrijke
plaats.
Maar Joseph Eeman vergenoegde zich
niet met zijn ambt van advocaat uit te
oefenen. Hij was een overtuigde oatho-
liek en zijn schoon talent, zijne krachten
en alle zijne begaafdheden wilde hij be
steden tot het doen zegepralen zijner
politieke gevoelens.
Hij maakte deel van het Midden-Corai-
teit der Catliolieke Vereeniging en telde
onder hare voornaamste werkers.
De sociale werken vonden in hem
een ieverigen voorstaander. Eene bij
zondere genegenheid voelde hij voor den
kleinen burgeren den werkman. Door
zijne rondborstigheid, door de ontelbare
diensten die hij hen bewees wierd hij
aanzien als een waren volksvriend en
genoot hij eenen kostbaren invloed voor
den kiosstrijd.
Zijn loopbaan, slechts begonnen scheen
schitterend te moeten wezen Allen
hadden op hem de oogen gevestigd en
zouden hem, om zijne begaafdheden en
zyne volksliefde, mei de eerste gelegen
heid geroepen hebben om de catholieken
te vertegenwoordigen in de beraadsla
gende vergaderingen.
Helaas de onverbiddelijke dood heeft
ons schielijk dezen droom ontnomen.
De mensch wikt en God beschikt.
Het verlies ons door het afsterven van
onzen betreurden vriend berokkend is
onherstelbaar 't is een bijzonder gevoe
lig verlies voor zijnen achtbaren vader,
voor zijne moeder, voor al zijne bloed
verwanten het is groot, zeer groot voor
ons allen die in hem onze hoop geplaatst
hadden.
Dat nochtans Godswil zij volbracht.
Het is met die gevoelens van christe
lijke onderwerping dat ik aan onzen
dierbaren vriend Joseph eenen laatsten
vaarwel toeroep.
Vaarwel en tot wederziens in den
Hemel.
Op 't Kerkhof werden 4 lijkreden uit
gesproken
Liikredp van Pirmez' voiks-
aj j vue vertegenwoordiger van
Charleroi, Voorzitter der Federatie van
de Catholieke Jonge Wachten van Bel
gië (vertaling)
Gods inzichten zijn ondoorgrondelijk
en wij moeten voor zijnen Wil buigen,
maar hoe wreed ook zijn soms zijne be
slissingen.
Hij komt ons te ontrukken in de vol
heid zijner krachtin, in dc krachtdadig
heid van zijnen wil, in den bloei zijner
toewijding een man op den welken wij
groote hoop vestigden en welken wij allen
hadden leeren beminnen om zijne zoo
volmaakte hoedanigheden.
Als Voorzitter der Nationale Federatie
der .Catholieke Jonge Wachten, vervul
ik de droevige zending van aan deze welke
haar schatbewaarder was een laatste vaar
wel te zeggen.
Nooit zullen wij vergeten wat de zelf
opoffering, de zelfsverloochening van
Joseph Eeman waren.
Man van rechterlijke weienschap, man
met bestuurkennis, was hij begaafd om
eene schitterende loopbaan te volbrengen.
God heeft er anders over geoordeeld,
dat zijn Naam gezegend zij
Mijnheeren, het leven en de dood van
onzen geliefden Eeman zijn voor ons
allen een voorbeeld en eene les, eene les
om ons te waarschuwen dat zelfs eene
bloeiende gezondheid ons niet beschutten
kan tegen de verrassingen van een onver
wacht einde, een voorbeeld om ons aan
te moedigen in de volbrenging der plicht
aan de welke hij altijd is getrouw geble
ven.
In naam der Nationale Federatie der
Catholieke Jonge Wachten tot weerziens,
lieve Eeman, dat God U vrede schenke I
I iiLi'iulo van M Desideer De
lj,Jli,u,c Wolf. Voorzitter der
Aalstersche Catholieke Jonge Wacht
MIJNHEEREN,
Als Voorzitter der Catholieke Jonge
Wacht, heb ik de droeve en pijnlijke
plicht te vervullen, eene laatste hulde te
brengen aan onzen zeer verkleefden en
zeer betreurden Onder-Voorzitter, Myn
heer Joseph Eeman.
Geene woorden kan ik vinden, om de
droefheid en de smart uit te drukken,
op ons allen teweeg gebracht door het
verlies van onzen waarden en edelen
vriend.
Eene merkelijke beternis scheen zich
in den toestand van Joseph verklaard to
hebben, en wy koesterden reeds allen de
vaste hoop, ons weldra in zijne volko
mene herstelling te mogen verheugen,
toen plotseling de schrikkelijke tijding
van zyn overlijden ons trof
Die treurige dag, waarop de onver
biddelijke dood. ons dezen, nog zoo jeug
digen gezel, ontrukt heeft, is diep in
onze harten geprent.
Nu hij onze rangen verlaten heeft,
zullen wij weldra de groote ruimte ge
voelen, welke hij in ons midden laai
wij zullen eerlang bestaligen dat wy
niet meer aan onze zijde hebben, dien-
gene, welke ons in alle moeilijke oogen
blikken, met zijnen wijzen raad bijstond,
welke ons opwekte telkens onze moed
verzwakte, welke immer onze ieverige
en trouwe leider was, in een woord,
diengeno welke het leven, de ziel, de
hoop onzer Jonge Wacht uitmaakte
Aan wie van ons heeft hij geen dienst
bewezen
Arm en rijk, kleinen groot, jong en
oud, allen wendden zich tot lietu, cn
steeds met dezellue vriendelijkheid, en
dezelfde dienstwilligheid, wist hij- hei
troost en hulp te geven.
Welke hinderpalen heeft hij niet over
wonnen welke ontberingen heeft hij
zich niet opgelegd om zijne medebur
gers dienst te bewijzen, om hun genoe
gen te doen, on ze te verplichten. En
nochtans was hij immer en altijd bereid
welke moeite hij zich ook geven moest,
op oen eerste verzoek zijne nieuwe dien
sten te verleenen.
Anderen hebben u reeds gesproken
over zijn onbetwistbaar redenaarstalent
en zijne talrijke kennissen.
Met recht waren wy dus trotsch en
gelukkig, zulken begaafden Onder-
Voorzitter te hebben, en ik aarzel niet
te verklaren, dat zijn al te vroegtijdig
verlies, voor ons gansch onherstelbaar
is.
Ach, waarom moest onze trouwe
vriend Joseph zoo jeudig nog, aan het
leven ontrukt worden Waarom mocht
hij zijne zoo schitterend begonnen loop
baan niet voortzetten Waarom mocht
hij niet, lange jaren nog,zich verheugen
in de oprechte genegenheid welke wy
hem allen toedroegen
De hesluiten van God zyn niet te door
gronden.
Wij zijn Christenen onderwerpen
wij ons aan Hem Schijnt het leven van
onzen duurbaren vriend zoo kortstondig
te zijn geweest, in de oogen van de
Alvoorzieuigheid was het langdurig ge
noeg, om aan haren verkorene het
eeuwig geluk te verschaffen.
Joseph was ook een der voorbeeldig-
ste zonen, begaafd met een gouden hart,
bezield met eene grenzeloozc ouderliefde,
en daarenboven, nog een aangenaam on
openhartig karakter. Hij was de troost
en het geluk zijner ouders, dc vreugde
zijner broeders en zuster, de roem zijner
familie. Allen waren er fier over, en
met reden. Immers, zyn waar talent, on
zijne hooge verdiensten verzekerden hem
eene eervolle en schitterende toekomst
Helaas, al deze prachtige vooruit
zichten zijn verijdeld De Almachtige
God heelt hem nog meer roem, nog meer
glorie willen verleenen
Mocht de tegenwoordigheid zijner zoo
talrijke vrienden, hier rond het kille
graf, mochten deze weinige woorden
uit de innige gevoelens des harten voort
vloeiende, eenigen balsem brengen aan
de diepe droefheid zijner troostelooze
ouders
Vaarwel, duurbare vriend, 'vaarwel
diepbetreurde Joseph. Gij die overleden
zijt in den vollen bloei uws levens, gij
die ons ontnomen zijt te vroeg, ja veel
te vroeg. De Jonge Wachten beminden
u zoo teederlijk. De Jonge Wachten be.
weenen u, maar zullen u niet vergeten.
In hunnen naam zeg ik u nog een
laatste vaarwel. J 1
I iiL i'orlp Van M- D- Cooreman, in
naam der Duivenliefheb-
bers-Maatschappü van 't Land van Aalst:
Geachte Heeren en Medeleden,
Het is met benepen harte, dat ik de
taak, die gij mij. in naam onzer Duiven-
liefhebbers Maatschappij oplegdet, zal
volbrengen
Immers, het geldt hier een laatste
vaarwel toe te sturen, aan hem die ons
zoo duurbaar was, aan den Heer Advo
kaal Jozef Eeman, onzen geliefden
Voorzitter.
Sinds eenigen tijd liepen er over do
gezondheid van ons aller vriend, onrust
barende tijdingen.
Elk uur dat vorderde steeg de angst
in ons midden, in dien kring van vrien
den waarvan liy de spil, de ziel was, en
toch viel ons de zware slag zoo hard,
het trof ons zoo diep toen wy vernemen
moesten, dat die goede krachtige man
de eeuwigheid was ingetreden.
Het komt ons, duivenliefhebbers van
liet land van Aalst, niet toe uwe gaven
te schetsen welke iedereen u toekende,
uwe edele ziel. uw hart dat blaakte van
liefde voor waarheid en recht, voor den
evenmensch, en voor den min bedeelde
der fortuin.
En toch hebben wij dat alles gezien,
dat alles wisten wij omdat die gevoelens
u eigen waren en gij die toepastct in ons
sport, waar dank aan u, dank aan uw
werken en veren recht en vrede
troonden en elkeen voor uw doorzicht
voor uwe kennissen met eerbied het
hoofd boog.
Aan U, betreurde Voorzitter, danken
wij alles, aan U danken wy het ontstaan
hei leven, het bloeien van onzen bond
