ELEONORA.
Kieskronijk.
AELST.
Allerhande nieuws.
Holland.
Frankrijk.
Duilschlaiul.
Zwitserland.
/EEVISCH HANDEL
H. Arys-De Paepe.
Koeistalmest,
De christene democraten te Gent.
Men meldt dat M. Robbereeht, han
delaar te Thielt, candidant der christene
democraten voor de Kamer Ie Gent zal
zijn Verleden jaar was M. Robbereeht
candidaat te Thielt-Roeselare, op de lijst
van het anti-catholiek cartel.
Creemboter. Markt
van
Woensdag 13 Maart 1907,
83 kilogrammen ter Markt.
Prijs fr. 3,20 per kilo.
AALST. Werkstakingen. De
werkstaking der espadrillen of pantoffel
makers duurt voort.
De metsers werkzaam aan den opbouw
der 175 werkmanswoningen op Mijlbeek
voor rekening der -N. M. Filteries réunies»
zijn in werkstaking ter oorzake dat ze
accoord hebben gemaakt dat alle 14 da
gen hun loon moet worden betaald en
aangezien ze langer moeten wachten
eischen ze regelmatige betaling. Accoord
is accoord en als dit zoo is, dan hebben de
metsers recht meer regelmatigheid te
eischen Maar of werkstaken wel het beste
middel is
Lede. Schurken zijn ingebroken
bij den jachtwachter August Lemmens,
wonende wijk Heipias. Zij zijn met een
groote hoeveelheid beeten weggegaa zij
hebben ook eene hesp medegenomen die te
drogen hing, na een stuk vleesch opgeëten
te hebben dat zij in de kamer vonden. De
jachtwachter, door het gerucht ontwaakt,
liep om hulp bij de geburen. Middelerwijl
sloegen de dieven op de vlucht.
MOEDIG. Het kindje van Emma
Erauw, 2 12 jaar oud, speelde Maandag
te Cherscamp op den koer en geraakte in
den beirput De wed Buysse, een gebrek
kelijk mensch. zag heten niets raadplegende
dan haren moed, ontdeed zich van hare
krukken en liet zich in den beirput glijden
Gelukkiglijk was de put niet diep en ze
stond er maar half lijf in zij greep 't kind
en hield het boven den beir. Op hare hulp
kreten kwamen geburen toegesneld die het
kindje boven haalden en de vrouw verlosten
uit haren toestand. De wed. Buysse, eene
6ojarige vrouw verdiend waarlijk eene
schoone belooning.
Aan de vergrootingswerken van het
Gemeentehuis te Buggenhout zijn, door het
omklinken van stellingplanken vijf werk
lieden en eenig maierieel als gereedschap,
steenen, kalkbakken van eene groote hoogte
gevallen. De werklieden zijn allen erg ge
kwetst, een hunner zelfs doodelijk.
Over eenigen tijd kreeg een wissel
agent van nabij de Beurs te Brussel, het
bezoek van eenen oud-financier. C. ge
naamd die hem verscheidene stadsobliga-
ties verkocht. Nu zaterdag verwittigde de
gezegde wisselagcnt het parket deze titels
ernstige veranderingen hadden onderg <ak,
namelijk door afwassching. En inderdaad,
bij middel van een vergrootglas, kon men
opmerken dat de nummers veranderd wa
ren. Onmiddelijk vaardigde de onderzoeks
rechter d'Oultremont een aanhoudingsman
daat uit. C. was over een jaar reeds te
Nizza aangehouden en, in België terugge
bracht, veroordeeld. Hij had onlangs de
gevangenis verlaten. Hij werd nu op nieuw
aangehouden en in de gevangenis opgeslo
ten. De aangehoudene is een gewezen con
sul van eene Zuid-Amerikaansche repu-
re publiek.
Later. Er bestond dwaling, toen de
dagbladen meldden dat de gewezen finan
cier D. de titels welke hij aan een wissel
agent had verkocht, vervalscht en hemum-
merd waren. Hij had eenvoudig zijn vroege-
ren truk gebezigd en oude, weerdelooze
papieren in den handel gebracht, door ze als
borg te geven voor eene leening, welke hij
wilde aangaan. Hij bood zich aan onder
zijnen echten naam, maar noemde zich in
genieur in de kopermijnen van Spanje en
consul van Paraguay. Daar men in zijn
woning slechts weinig van die met nietig
heid getroffen titels heeft gevonden, denkt
men dat hij een medeplichtige heeft.
Men herinnertzich dat Henri M., een
jonge bankbediende, onder een nagemaakt
53® vervolg.
Eleonora, voortaan markiezin de Haule,
trad de kamer binnen, die zij gedurende
twee jaren als hofjuffer der vorstin betrok
ken had en wisselde haren bruidstooi tegen
een reiskostuum.
Vervolgens nam zij afscheid van den
prins en de prinses Dolgourouski, van graaf
en gravin Renos aw, bij dewelke zij het
ontbijt had aanvaard in gazelschap van
slechts twee genoodigden, Stefaan en Wre-
na, en daarop stapten de jong getrouwden
in de Bleepingcar die hen naar Frank
rijk zou voeren.
Te Haule, op het familiedomein van den
markies, zouden zij de twee maanden ver
lof doorbrengen, die de jonge diplomaat be
komen had. alvorens zich naar zijn nieuwen
post te Rome te begeven, waar hij voor
taan aan het gezantschap gehecht zou blij-
Hij had haast om zijne jonge vrouw bij
de markiezin, zijne moeder, in te leiden,
niet twijfelende of hij zou, door de moe
derlijke zorgen, waarmee deze haar zou
omringen, zijne geliefde Eleonora de verla
tenheid, zoo niet doen vergeten, dan toch
vergoeden, waartoe de hartvochtigheid van
handteeken, eene som van 25,000 fr. wist
af te truggelen van de bank, waar hij werk
zaam was. Toen dit goed gelukt was pro
beerde hij eene tweede maal, maar dan
verwittigde de bank de firma welker hand
teeken de dief had nagemaakt Nu kwam
zijn Bpel uit en hij moest vluchten om niet
aangehouden te worden. De policie, die
hem sedert dien tijd nog altijd zocht, heeft
hem eindelijk geklist in eene herberg nabij
de Beurs Hij ging op den loop en de agen
ten volgden hem, terwijl zij op hun alarm-
hoorntje bliezen. Doch hij viel onder het
loopen en wilde weer opstaan en een huis
binnen vluchten. Dat was zijn ongelijk. Nu
werd hij gepakt en meêgeleid onder den
toeloop van meer dan twee honderd perso
nen.
Een kleine, maar moedige redder.
Over eenige dagen was het kind van
Jozef De Stoop, van Nokere Lindenhoek,
voor een oogenblik aan de waakzaamheid
zijner moeder ontsnapt en in den mestput
gevallen, die wel 2 meters diep is en vol
water stond.
Zijn 7jarig broertje, de kleine Julien De
Stoop, werd door de moeder gelast te gaan
zien waar het kind was, en zag de muts
van zijn zustertje boven water uitsteken.
Zonder een oogenblik te aarzelen, kroop
hij in het water zoover hij kon, en gelukte
er eindelijk in de muts vast te krijgen,
waarmede hij zijn zustertje naar hem trok
en bovenhaalde. Het kind dat reeds geene
teekens van leven meer gaf, droeg hij in
zijne armen in huis, waar de vader seffens
de kunstmatige ademhaling toepaste, ter
wijl hij geneeskundige hulp inriep waar
door de redding nu om zoo te zeggen vol
trokken is.
Die koelbloedige en vastberaden handel
wijze van een kind van1 7 jaren, in een
oogenblik dat de minste aarzeling den
dood voor gevolg heeft, verdient ongetwij
feld eene belooning en 't schijnt dat het
gemeentebestuur zich te dien einde de zaak
aantrekt.
Sinds eenigen tijd werden in Lokeren
verschillige vlasdiefstallen gepleegd.
Verledene week stool men bij M. Seys-
sens op de Spoele, eene partij vlas ter
waarde van 1000 fr.
Men kreeg vermoedens op de gebroeders
G. vlaskoopmans. Ze werden dan ook
van dicht bij bespied en Zaterdag avond in
de volgende omstandigheden aangehouden
De gebroeders G.., reden met eene
geladen steekkar den Kouter op De
achtbare heer policiecommissaris werd ver
wittigd. Men verloor echter de kar uit het
oog en de gebroeders G. werden op het
policie-commissariaat ontboden.
Afzonderlijk ondervraagd verklaarde de
eene dat de steekkar met vellen geladen
was, die bij V... werden afgelost de an
dere sprak van leemen te hebben vervoerd.
V... ontboden, verklaarde dat erbij hem
niets gelost werd door de gebroeders G...
Ingezien deze tegenstrijdige gezegden,
werd het parket verwittigd, dat de vlas-
koopmans deed aanhouden.
Zij zijn Zaterdag avond naar het gevang
van Dendermonde overgebracht.
Toen zondag morgend de koster van
O. L. Vrouwkerk te Hoboken, in de kerk
kwam, bestatigde hij dat dieven tijdens den
nacht de offerblokken opengebroken en ge
ledigd hadden. Er was geen spoor van
braak aan 't gebouw te bemerken, zoodat
men veronderstelt dat de dieven zich Zater
dag avond hebben laten insluiten en des
's morgend8 weer onopgemerkt de kerk
hebben verlaten. De koster meende bene
den eenig gerucht gehoord te hebben, toen
hij boven de klok luide. Men veronderstelt
dat een vijf-en-twintigtal franks gestolen
zijn.
In de gemeente Loth is een grenadier,
die in verlof was om zijne ouders te bezoe
ken, plotseling zinneloos geworden. Hij
was reeds eenigen tijd neerslachtig en sprak
zelfs van zelfmoord. Nu wilde hij, in den
toestand van zinneloosheid gekomen, met
een groot broodmes zijne moeder en zuster
vermoorden. Men heeft hem in veiligheid
gebracht.
Zaterdag nacht deed de jachtwachter
P. Verschaere, van Waarschoot, met zijnen
zoon eene ronde tusschen Waarschoot en
Lembeke, toen zij eensklaps wildstroopers
zagen, die met eenen lichtbak waren uitge
gaan.
graaf Wladiroff haar veroordeelde, en die
haar zoo zeer deed lijden.
Arme Michaël Hij was waarlijk te be
klagen
Nog liever met eigen hand zijn hart ver
brijzelend dan zijne dochter eene andere
geloofsbelijdenis te veroorloven dan de zijne
en in zijn waanzinnigen hoogmoed verge
tende dat er boven alle vorsten en volkeren
«en Meester is, die eiken opstand tegen
zijne leer straft, onderging hij die straf in
al hare strengheid.
Hij werd somber en zwijgend, vluchtte
zijne beste vrienden, die hij met een vinnig
gebaar het zwijgen oplegde, wanneer dezen
in zijne tegenwoordigheid den naam uit -
spraken van het kind, dat hij gebannen had.
Vruchteloos verliepen maanden en jaren;
drie maal reeds was Eleonora moeder ge
worden en had zij hem telkens, in naam
der onschuldige engelen, gesmeekt, om de
vergiffenis van hunnen grootvader. Hij
bleef onverbiddelijk en zond haar geen tee-
ken van leven, zelfs geen gelukwensch tot
antwoord.
Langzamerhand begon hij zich verlaten
te gevoelen. Men zegde stil van hem dat
hij, bij zijnen ijzeren wil, ook een bronzen
hart had. En de stille toegenegenheid, die
men hem had toegedragen, veranderde in
eene koude onverschilligheid.
Allen verwijderden zich van hem, met
uitzondering van den graaf en de gravin
Renoslaw en Stefaan. Dezen alleen bleven
hem getrouw.
De wildstroopers zetten het dadelijk op
een loopen, achtervolgd door de Verschae-
re's, toen eensklaps een der wildstroopers
een schot loste. Niemand werd echter ge
troffen.
De Verschaere's antwoordden met drie
schoten en vonden eenen hoed, die een der
wildstroopers in den brand had gelaten.
De gendarmen, van het voorval verwit
tigd, begaven zich naar de woning van den
verdachte, wiens vrouw verklaarde dat de
hoed aan haren echtgenoot toebehoorde.
Het parket wordt verwacht, om de zaak
nauwkeuriger te onderzoeken.
Zondag avond werd een jongeling,
Richard Dejonghe, oud 23 jaar, door den
herbergier Snauwaert, wonende Wolle-
straat te Brugge, uitgenoodigd dezes keu
ken te verlaten waar hij zich bevond in
gezelschap van de dochter de6 huizes. De
jongeling stribbelde tegen er werden van
weerskanten hevige woorden gewisseld,
toen eensklaps de herbergier een zakmes
greep en het in de zijde van Dejonghe stak
De wonde, alhoewel erg, is niet doodelijk.
De dader is aangehouden en in het gevang
opgesloten.
Te Wevelghem brandde eene groote
hofstede af. De vader, de moeder en zes
kinderen waren reeds te bed en het is niet
zonder moeite dat zij levend de vlammen
ontkwamen. Eenige hunner hebben zelfs
ernstige brandwonden bekomen. Een kind
werd met levensgevaar door de pompiers
gered.
Eene figurante van den schouwburg
te Luik was door haren minnaar verlaten.
Onder een valschen naam bood zij zich ten
zijnent aan. De jongeling door de portier
ster geroepen, kwam beneden. Het meisje
goot hem den inhoud van eene flesch vitri
ool, welke zij onder haren caban verborgen
hield, in het gelaat Hij werd vreeselijk
verbrand. Het meisje werd aangehouden.
Een sluiswachter te Houx, ging met
zijnen zoon de Maas over. Het was donker
en zij gingen over de sluisdeuren Beiden
zijn, te midden der rivier van hunne smalle
loopplank gevallen en verdronken. De zoon
was slechts 10 jaar. Een Sjarig dochterke
verdronk over eenige maanden.
Fen schip vergaan. Van Nieuwe-
diep meldt men aan de N. R. Ct.
Met klein wrakhout zijn hier drij lijken
van jonge zeelieden aangespoeld, vermoe
delijk afkomstig van een in de Haaksgron-
den verongelukt schip Zondag avond werd
een driemaster in de nabijheid gezien, die
stellig in de gronden is geraakt.
Later wordt nog gemeld
Het op de Haaksgronden verongelukte
schip is vermoedelijk de Engelsche drie
mastschoener Wolton van Barrow,
welk schip Zondag avond bij de Haaksgron
den werd gezien Aangespoeld is een afge
broken naambord, waarop met gele letters
b Barr
De heele bemanning moet verdronken
zijn.
Volgens een bericht uit Delfzyl heeft men
uit Borkum vastgesteld dat de sleeper
Antwerpen 15 i> in brand stond. De slee
per O Peter Wessel ging ter hulp maar
vond niets meer. Zaterdag ging de Fries
land op zoek. Men vreest dat de boot met
man en muis vergaan is.
Dood van Casimir Perier.
Parijs, 12 Maart
M. Casimir Perier, oud-president der
republiek, is dezen nacht overleden.
Jean Casimir Perier, zoon van Auguste
en kleinzoon van Casimir, beide beroemde
Staatslieden, die in de geschiedenis van
Frankrijk eene groote rol hebben gespeeld,
werd geboren in 1847.
In 1876 werd hij lid der Kamer gekozen,
na in 1871-72 kabinetsoverste geweest te
zijn van den minister. Auguste Casimir
Perier, zijn vader.
Casimir Perier was republiekein, doch
hij droomde eene heel andere republiek als
de tegenwoordige ook werd hij veeleer
versleten voor een conservatief en stemde
hij, trouwens, tegen alle uitzonderings
wetten.
Dezen alleen lieten zich door zijne gril
lige inborst niet afschrikken. Half uit me
delijden, half om de belofte te houden, die
zij, voor haar vertrek, aan Eleonora hadden
gedaan, schikten zij het zoo, dat zij hem
zoo veel mogelijk ontmoetten, ten einde in
de brieven, die zij naar zijne kinderen zon
den, veel over hem te kunnen spreken.
Maar het was nog niet genoeg dat hij
door het hart leed hij moet ook nog in
zijne eigenliefde gepijnigd worden hij
moest gevoelen dat zijn afgod leemen voe
ten had dat het geluk, waarvan de wortel
alleen aan de aarde vast is, weldra vernie
tigd wordt.
Die dag bleef niet uit.
In het hooge ambt, dat hij bekleedde,
had hij zich vele vijanden gemaakt de
eene haatte hem om zijne onverbiddelijke
strengheid in het handhaven der tucht, de
andere uit ieverzucht, ter oorzake van den
hoogen post, tot den welken hij was op
geklommen.
Zijne vijanden maakten gebruik van zijne
herhaalde afwezigheden, om hem aan het
hof verdacht te maken en hem de ongenade
des keizers op den hals te halen, zoodat
weldra een dekreet volgde, waardoor hij in
beschikbaarheid werd gesteld.
Dat was de doodslag voor den man, die
heel zijn leven de liefde, de genegenheid
voor al wat eerbiedwaardig is, had opge
offerd voor de vereering, de vergoding zij
nor vorsten.
Door zijne geboorte en door zijne fortuin
hoorde hij ook veel meer thuis in adellijke
kringen dan wel elders.
Voorzitter der Kamer, voorzitter van het
ministerie, werd hij in 1894, na den moord
op president Carnot, tot president der repu
bliek gekozen.
Hij bleef dit ambt slechts vervullen van
27 Juni 1894 tot ro Januari 1895, toen
hij onverwacht zijn ontslag gaf en voor
goed vaarwel zegde aan het politieke
leven.
Nooit is het geheim van dit ontslag ont
sluierd geworden en tot hiertoe weet men
nog niet welke de aanleiding was van die
geruchtmakende gebeurtenis.
Zijne laatste oogenblikken.
M. Casimir Perier is overleden, gisteren
avond ten 10 uren, aan de gevolgen eener
borstontsteking, waaraan hij sedert eenige
maanden lijdend was.
Al de zijnen omringden het sterfbed,
evenals de zeer eerw. h. Pastoor zijner
parochie, die hem bediend had.
Sedert een drietal dagen voelde MCasi
mir Perier zich minder goed, maar hechtte
geen belang aan die ongesteldheid, en gis
teren middag zat hij aan tafel met zijne
familieden.
Eerst om 5 uren werd hij door eene crisis
overvallen, zoodat hij te bed moest gaan
ten 10 uren nieuwe crisis. Mevr. Casimir
Perier en hare familie snelden toe, maar
alle hulp was overbodig. De dood had reeds
haar werk volbracht.
Revolverdrama. Zaterdagavond
rond 8 ure heeft in een hotel te Parijs zekere
Jolibois, een schrijnwerker, gepoogd eene
vrouw te verworgen. De baas van het hotel
en zijn bediende kwamen er tusschen om
de vrouw te redden. Jolibois haalde toen
een revolver uit den zak en schoot op den
baas en den garjon. De eerste werd ge
kwetst en de tweede werd gedood. Jolibois
vluchtte toen maar werd achtervolgd door
den agent Lucien Monnier en door M.
Cupillot, onder-luitenant der reserve. Hij
loste nog verscheidene revolverschoten,
waardoor de agent gedood werd en Cupillot
gekwetst. Deze laatste is naar het gasthuis
gebracht.
De moordenaar werd door het volk aan
gehouden, dat dreigde hem in stukken te
scheuren. De agenten hadden de grootste
moeite om hem uit de handen te halen en
hem te beschermen.
VREESELIJK TREURSPEL. Uit
Dresden wordt gemeld dat in den nacht
van Zaterdag tot Zondag M: Wilsdorf, ge-
pensionneerde algemeene boschwachter der
koninklijke domeinen, zijne vrouw en vijf
kinderen heeft doodgeschoten, het zesde
kind erg gekwetst en Zondag zichzelven
gedood heeft. De reden dezer wanhopige
daad zou armoe zijn.
Sedert lang zoo meldt men later, klaagde
Wilsdorf dat hij de zijnen niet kon voeden
met zijn pensioen. Zijn stoffelijke toestand
werd gedurig moeilijker, zoodat hij ten
slotte besloot er een einde aan te stellen.
Maandag morgend nu vond de eigenaar
van het huis waar Wilsdorf woonde een pot
melk voor de deur sta <n, welke daar reeds
den vorigen dag door eene melkverkoopster
was neergezet. Dat wekte de aandacht.
Men meende dat er een ongeval was ge
beurd, men verwittigde de policie, die de
deur deed openbreken. En toen kreeg men
het vreeselijk schouwspel te zien.
De oudste dochter van Wilsdorf lag in
haar bloed badend ten gronde. Zij ademde
nog en werd naar het gasthuis gebracht. In
de kamer der moeder lag deze dood op haar
bed, het hoofd met een kogel doorboord In
de kamer waar de vijf andere kinderen
sliepen vond men vijf koude en reeds ver
steven lijken. Alles duidt aan dat er eene
vreeselijke worsteling heeft plaats gehad
tusschen den vader en de oudste dochter.
De meubelen dragen er de sporen van.
Eindelijk werd de ongelukkige getroffen
door eenen kogel en stortte ten gronde nabij
de deur. Wat den moordenaar betreft, die
lag op eene rustbank in zijn werkkabinet
met doorboord hoofd. De kinderen waren
11 tot 22 jaar oud. Wilsdorf zelf was 52
jaar oud, zijne vrouw 40.
Naar 't schijnt hadden de buren de fami
lie sedert Vrijdag niet meer gezien, zonder
dat zulks vermoedens opwekte.
De wanhoop overmeesterde hem deze
treurige tijding sloeg zijne hoogmoedige
ziel zoodanig neer, dat hij er bijna het ver
stand bij verloor.
O leven riep hij uit, wat zijt gij
wreed, met hen zelfs, die men uwe geluk
kigen noemt. Duizendmaal beter ware het,
er een einde aan te stellen.
En, als door eene onzichtbare macht
bewogen ging hij naar zijne bibliotheek,
nam plaats voor eene schrijftafel, die bela
den was met wetenschappelijke werken en
tijdschriften van allen aard en met vaste
hand wierp hij eenige woorden op een per
kament, dat hij vervolgens met zijn wapen
schild zegelde
Ik stelde mijne dochter, Eleonora Wla-
diroff, markiezin de Haule, tot mijne al-
gemeene erfgename aan.
(Get.) Michaël, graaf Wladiroff.
Vervolgens opstaande, nam hij uit eene
trophee een kunstig bewerkten revolver,
deed de veer ervan spelen, laadde hem.
Maar engelen waakten over het leven
van den schuldige. Voor den Oppersten
Rechter hadden het lijden van Irma, de
opoffering van haar leven en de vurige ge
beden van Eleonora genade gevonden.
Eensklaps liet hij met een bitteren glim
lach op de lippen het wapen zakken.
Wat ik ging doen, is het werk van
eenen lafaard, zegde hij. En hij wierp den
revolver verre van zich.
SUKKELAARS. Eenige dagen gele
den is te Zurich een troep Singhaleezen
("inboorlingen van Ceylon) aangekomen. De
troep, 12 man sterk, die zich onder leiding
van een impresario in verschillende Euro-
peesche steden zou laten bekijken, zou ver
leden woensdag doorreizen naar München.
Maar aan de statie heeft de impresario hen
in den steek gelaten. Daar stonden de arme
geelbruine menschen, zonder geld en zon
der zich verstaanbaar te kunnen maken
ze kennen namelijk geen enkele Europee-
sche taal. De policie heeft hun voorloopig
onderdak bezorgd.
Lcopoldslranl, 14, /Valst.
Prijzen voor 14, i5 en 16 Maart. 1907
TARBOT de kil. fr. 2,00
T AltltOTTirVtS «/j kilo i,a5
1IRIL.ROT fr. x,5o
Orniijt» /.alm dm i/t kilo fr. 0,00
Versche Znlm den kil. fr. 0,00
Ualieljauw, fr. 0,80
(■riet fr. o,5o 0,70, 1,00, 2,00, 3,00
Tongen (koppel) fr. 1,00, 2,00,
Selielviscl» fr. i,i5, en 2,00
Steur 0,00
Roodbaarden (rougels) fr. i,5o en 2,5o
Pladijs 't stuk fr. o,i5 o,5o 0,70 1,5o
Nieuwe Landolium Ir. 0,75
Rog fr. 0,75, tot 2,5o 3,oo en 4,00
Makreelen 't stuk fr. 0,70
Kreeften fr. 2,00, 4,00 en 6,oo
Garnalen in doos fr. 1,00"
Garnalen versch fr. 0,60
Hollandsch Haring 0,10
Maatjes Beute nieuwen
Haring fr-. 2,5o
Melkers Haring nieuwen 0,20
Tongen, groote, midden
en klein soort.
De Stierenhou
ders d r volgende J3
Gemeenten zijn over-
eengekomen tot h;t -"Tn_
volgende besluit ^-r.-tT
Vcor het dekken eener Koei, 1 frank.
Voor eene tweede maal in de zelfde
duchtigheid 0,50 frank.
Mijlbeke, Herdersem, Wieze, Moorsel,
L- bbeke, Baardegt-m, Meldert, Erembo-
degem en Denderbelle.
Mrn vraagt yoor de Stad en
omligg nde, solvabelen persoon zich wil
lend-. gelasten met verkoop van alle soor
ten van Bieren opvaten en flesschen. Ver
zekerde broodwinning. Inlichtingen te
vragen ten Bureele van De Dbnkbr-
bode. 137.
JAARLIJKSCHE VENDITIE
van
Hooi, Strooi,
Betteraven, Erwtrijs Brandhout,
Ie Erpe.
Da Notaris EEMAN, te Erpe. zal op
Maandag 1 April 1907. (tweede Paascbdag),
om 1 uur narden, namens de nagenoemde
personen, te Erpe, op de nageraelde plaatsen,
in het openbaar verkoopen
AAN DE DORPPLAATS.
1® Namens Mev. W* Menieman, nabij het
Dorp 50 koopen Masteluinen Strooi.
2° Namens de kinderen Emmanuel De Sae-
delear, nabij het Dorp, 10 koopen liaveren
Strooi en 5 koopen Roggen Strooi.
3" Namens M. Jan De Boeck, Dorp, 40
koopen Koeistalmest, 5000 kil. Betteraven en
koopen Hooi.
4° Namens do kinderen Van Gucht, Dorp,
6 koopen Koeistalmest en 3 koopen Erwtrjjs.
5° Namens MKarei De Kerpe), Dorp, 4000
kilos Betteraven.
6° NameD8 M. Job. Veldeman. nabfj het
Dorp, 15 koopen Erwtrijs, ,5 koopen Hooi.
WIJK KAT.
7° Namens M. Karei Van der Uucht, Kat,
2000 kilos Betteraven, 8 koopen Brandhout.
8° Namens Camiel De Somer, nabij de Kat,
8 koopen Hooi.
Op het oogenblik kwam een zonnestraal
door eene spleet der gordijn de schilderij
verlichten, voorstellende Irma, korten tijd
na haar huwelijk.
Het was, alsof haar blik met zachte,
maar tot in de ziel dringende strengheid
zich op hem vestigde, alsof hare half geo
pende lippen tot hem een smeekgebed
richtten.
Die blik en die glimlach wekten bij hem
herinneringen op aan dagen van geluk. En
de bron van liefde, die hij opgedroogd
waande, deed opnieuw zijn hart kloppen.
Opnieuw herinnerde hij zich dat hij vader
was.
En opnieuw zich de twee geliefde beelte
nissen voor den geest roepend, die met hem
het leven gedeeld hadden, riep hij zich ge
heel zijn verleden voor den geest.
O riep hij, moeBt ik, om tot zulk
einde te komen, u beiden slachtofferen
Welk verfoeilijk wezen ben ik dan toch I...
Moet ik zoo mijne grove fouten herstellen
Lang bleef hij de nieuwe beeltenis aan-
fitaren mompelend
Beminde Irma Lieve Eleonora, ver
geeft... vergeeft mij
En op de knieën vallend voor het por
tret begon hij te weenen, hij die dacht,
dat hij niet weenen kon, uitroepend
Uw God heeft u gewroken Hij heeft
overwonnen Ik geloof in Hem 1...
(Wordt voortgezet).