Zondag 7 April 1907
5 centiemen per nummer.
.17'* Jaar 5957
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Congres
der Rooden.
DE GOUDKUIL
Ouders
Leest en overweegt
Catholieke en Grond
wettelijke Vereen iging
DITJES en DATJES.
DE DENDERBODE.
Pit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verionden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eii.digt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
va ïgen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CU1QUE MUIJJM
Per drukregel. Gewone 16 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3** bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heereu Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aalst, 6 April 190T.
Onze Belgische roodo socialisten heb
ben, zooals gewoonlijk, op de twee
Paaschdagen te Brussel Congres gehou
den.
Vooreerst werd beslist dat er een af
zonderlijk Congres zal plaats hebben om
de Congokwestie te bespreken.
Eene discussie heeft plaats gehad tus-
schen Vlaaraschc en Waalsche socialis
tische volksvertegenwoordigers betrek
kelijk de verdeeldheid onder lien in zake
dor stemming over het amendement
't welk de kennis der Vlaamsche taal
aan de mijningenieurs voorschrijft.
Eindelijk kwam men tot akkoord
het voorstel van gezel Camiel Huysmans
werd aangenomen bepalende dat de so
cialistische kamergroep gelast wordt,
bij de tweede stemming over de mijn
wet, een tekst voor te stellen, zeggende
dat de mijningenieurs die in betrekking
verkeeren met Vlaamsche arbeiders de
taal dezer laatslen moeten kennen.
Dit besluit werd met eenparigheid
aangenomen min de stem van gezel Na
poleon Smeets die oordeelt dat de voor
gestelde maatregel niet radicaal genoeg
Het geschil lusschen de gezellen Hu-
bin en Picard kw am ook ter discussie.
Men zal het zich herinneren Hubin zeg
de openbaarlijk Ier Volkskamer dat
gezel Picard een KWAKZALVER is.
Gezel Bertrand was van oordeel dat
het geraadzaam was hun vuil lijnwaad
in familie te wasschen en bestreed dus
de openbare bespreking der zaak hij
stelde voor't geschil naar eene bijzondere
Commissie te verzenden. Ondanks dit
verzet werd de openbare discussie be
sloten.
In eene hevige bewoording heeft ge
zel Hubin zijne houding verrechtvcer-
digd. Hij haalde eene reeks artikels aan
door gezel Picard in a Le People af
gekondigd en die, volgons hem, gansch
strydig zijn aan de lèering en de taktiek
der socialistische partij.
Het zijn eenvoudig ware uitdagingen,
riep hij uit, tot de arbeidersstanden ge
richt; 'tis in eene vlaag van gewettigde
verontwaardiging dat ik gezel Picard
als een kwakzalver heb voorgesteld
en ik hoef er niets van in te trekken....
Gezel Dewinne trad, in naam van
Le Peuple als de verdediger van
gezel Picard op.
Spreker wees op de groote diensten
door gezel Picard aan do socialistische
partij bewezen hij strijdt voor alge-
VAN
J. Kt. IIUTCIIINSON'.
8" Vervolg.
Boven wbb hel een vreeselijk lawijd.
Blijkbaar was de troep aan boord gekomen,
en nu deden zij als landkrabben trouw hun
best, de bevaren matroozen te hinderen in
hunne werkzaamheden.
Het schip was reeds gekeerd, zooals ik
zag aan de veranderde richting der sterren;
en Daddy Mullins maakte zich druk op het
achterschip en schreeuwde met schorre
stem bevelen toe aan een matroos die nog
aan wal 6tond.
Helpt dien kabel eens losmaken
Jawel jawel klonk het brommende
van den oever.
Werp dien kabel los
Daar is hij
Plassend viel hij in 't water.
Vooruit nu hoorde ik Mullins roe
pen tegen de mannen in den sleepboot,
toen zij hun kameraad van wal hadden op
genomen. Daar liep iemand langs het luik
ik zag naar boven, en kreeg een eind koord
vlak in mijn gezicht.
Dat waa juist waarop ik gewacht had, en
ik verzeker u, dat ik de gelegenheid niet
ongebruikt zou laten voorbij gaan. Ik greep
de koord en begon ze zeer voorzichtig in te
palmen, waal ik wist niet, wie er misschien
meen stemrecht van af 1866 in 1886
deed hij onze vrienden vrijspreken in
zake van het groot complot, 't Is uit
dankbaarheid dal de blauwe en roode
provinciale Raadsleden van Henegauw
hem senateur hebben verkozen. Nu om-
dal gezel Hubin die zienswijze niel
deelt, daarom moeten wij hem niet
volgen.
Nog eonige sprekers werden gehoord
en onder ander gezel Deslrée die de
vrijheid van den schrijver verdedigde,
waarna het Congres zich aansluit bijbel
voorstel van gezel Lekeu. 'I welk aan
den opstolraad van Le Peuple op
legt de artikels naar de scheurmand le
verwijzen die in strijd zouden zijn met
de leerstelsels en de taktiek door de
vroegere congressen vastgesteld...
Onbetwistbaar is deze beslissing een
triomf voor gezel Hubin, die zegde
De algemeene raad heeft den afgod
niet durven aanraken hel Congres
zal het doen. Ik bewees eenen dienst
aan do partij dit weze mij voldoende.
(Luidruchtige toejuichingen, zegt Le
Ptuple.
Des maandags was de zitting woelig
en zelfs op zekere oogcnblikken zeer
woelig.
De kwestie van het cartel of kiesver-
bond met de liberalen voor de gemeente-
kiezingen kwam te berde.
Gezel Vandervclde stelde, als alge
meene taktiek, een verbond met de libe
ralen voor, met het doel overal tot de
uitsluiting der calholieko minderheden
te geraken en aldus het ministerie te
dwingen het algemeen stemrecht toe le
staan.
Gezel De Brouckère deed bemerken
dat het cartel met de liberalen lot nu
toe alleen aan deze laatslen voordeelig is
geweest, eu tot uitslag heeft gehad den
invloed der liberalen ten nadeele der
socialisten te versterken en uit te brei
den.
Die zienwijze werd door de meerder
heid gedeeld en na eene tamelijk lang
durige discussie besloot het Congres de
dagorde van gezel Vandervelde te ver
vangen door een voorstel der gezellen
De Brouckère en Destréo luidende
Do ontvoogding van het volk moet de
vrucht zijn van zijne syndicale en po
litieke werkzaamheid.
Dus het Congres verklaarde zich vijan
dig aan 't cartel met de liberalen.
Melden wij ook dat het Congres in
zyne zitting van Maandag voormiddag
gezel Bonenfant van Ath uit de partij
heeft verbannen ten gevolge van zijnen
twist met gezel Royer, een Brusselaar
en beschermeling van den grooten raad,
die candidaat wil zijn te Doornijk in de
eerstkomende kamerkiezingen.
Weldra zullen de roode verworpelin
gen zoo talrijk zijn dat ze een bond zul
len kunnen stichten...
op het dek was, en gij begrijpt, dat ik wei
nig lust had, iemand's hulp in te roepen.
Het touw scheen maar geen eind te wil
len nemen golvend als een slang kwam
het naar beneden, el voor el, vadem voor
vadem, tot dat het mij voorkwam, dat een
kwaadwillige hand alle koorden aan boord
had aaneen geknoopt, om mijn geduld op
de proef te stellen.
Eindelijk hield het op ik trok nog eens
goed hard om te zien of het 6terk genoeg
was, bevochtigde mijne handen op zee
mansmanier, pakte de koord aan en begon
te klimmen.
Ik hing aan het touw, toen ik mij ver
beeldde een ruk te voelen, alsof iemand er
tegen had geschopt, ik wachtte even om te
luisteren. Ik hoorde niets verdachts en
begon mij weer met handen en voeten naar
boven te werken.
Terwijl ik omhoog klom met het vaste
besluit, mij uit het ruim te werken, was er
dicht bij het luik een vreeselijk lawijd, ver
gezeld van schreeuwen en tempeesten, zoo
als ik gehoord had.
De stem herkende ik het was die van
Beau Billy. En ik vroeg mij af, welk onge
luk of onrecht den neger nu weer zou over
komen zijn, dat hij zoo te werk ging. Maar
overigens sloeg ik weinig acht op zijn ge
brul alsof er een hond aan den oever had
staan janken.
Het kwam mij niet in het hoofd, dat er
verband kon bestaan tusschen de liederlijke
taal van den zwarte en mijn pogingen om
Deze laatste maanden heeft in Ant
werpen liet Col lepe van Burgemeester
en Schepenen eonige dozijnen ontucht
huizen door de Policie doen sluiten. Te
dezer gelegenheid schrijft een Ant-
werpscli dajjblad de volgende zeer pe
gronde bemerkingen, welke de ouders
van den buiten moeten doen nadenken
eer zij hunne dochters toelaten naar
DE STAD TE GAAN DIENEN.
't Is droevig om zeggen, maar het
meerendeel dier rampzalige schepsels
zijn meisjes van den buiten uit Vlaan
deren, Polder, Kempen- en Hageland.
Zij kwamen meest als dienstmeid naar
de stad, werden van den goeden weg
gebracht in slechte posten of door on
deftiger. omgang, geraakten op straat
door berispeliiken dienst of wangedrag,
en verzeilden ten slotte in verdachte
koten waar ze meer en meer verkan
kerden naar ziel en lichaam.
Wat kan er van die soort nog voort
komen Ze zi jn na eenigen tijd zoodanig
geraffineerd in 't kwaad, dat zij alle
besef van eerlijkheid of eigenweerde
verliezen, ze leiden een ellendig leven
komen gewoonlijk rampzalig aan hun
einde.
Welnu, vele van die verworpelingen
zijn zoo niet groot gebracht. In luin kin
derjaren, op hun dorp, waren zij mis
schien toonbeelden van deugdzaamheid
en vroomheid. Maar't ongeluk wilde dat
zij in slechte handen vielen, dat zij zich
lieten bepraten door bedorven gezellin
nen, die haar meelokten naar danskoten
en verdachte bijeenkomsten.
Gevaarlijke posten en gezelschappen,
dat zijn de slruikelstecnen waar zoovele
meisjes over vallen, helaas maar al te
dikwyls om niet meer op tc staan.
Daarom kunnen wy de ouders niet
genoeg op 't harte drukken, dat zy goed
moeten inlichtingen nemen vooraleer
hun dochters in eenen post te laten gaan.
Van den eersten post hangt dikwerf
de gansche toekomst af.
Vooral, ze laten zich niet verblinden
door zoogezegde hooge loonen want
als deze moeten dienen om 'l ongeluk
te bewerken hunner kinderen, dan is 't
beter ze te versmaden dan ze te zoeken.
De ouders moeten weten by welke
soort menschen hun kinderen hunnen
intrek nemen of deze geen gevaar loo-
pen in betrekking te komen met perso
nen op wier zedelykheid iets te zeggen
valt, oi ze geen verderfelijke voorbeel
den onder 't oog krijgen of ze wel vol
doende vrijheid genieten 0111 de plichten
te vervullen die een deftig calholiek
opgebracht meisje te kwijten heeft.
Vader en moeder moeten te allen
tijde een strenge waakzaamheid uitoefe
nen over hel doen en laten hunner
meisjes in de stad. We bekennen het,
'tis niet altijd een gemakkelijke taak.
vooral als de ouders verre van de stad
wonen maar als ieder doe wat hij kan,
zich geene moeite ontzie, dan komt er
zeker veel terecht van hetgeen in het
ander geval onvermijdelijk verloren
gaat.
uit her ruim te geraken. Wel is waar werd
er voortdurend aan het touw gerukt en ge
trokken, maar dit schreef ik toe, aan de
voetstappen, die van alle kanten op het
geschreeuw van Billy aankwamen, en in
plaats van langzamer, klom ik zoo snel
mijne krachten het toelieten, want ik over
legde, dat zulk een drukte en verwarring
mij de veiligste kans bood, om ongezien op
het dek tc komen en over boord te springen.
Ik klom dus Billy's verwenschingen tege
moet, niet wetend en er ook niets om
gevend, wie of wat er de aanleiding toe
was.
En toen mijn oogen boven het luik uit
kwamen, zag ik, onder eene onbeschrijfe
lijke mengeling van tegenstrijdige aandoe
ningen, hoe de zaken stonden.
Ik hield den neger bij het been vast 1
Onmiddellijk begreep ik, hoe het gebeurd
was doch voor Billy zelf, die met den rug
naar mij toe stond cn niets vermoedde van
mijn tegenwoordigheid bleef de zaak een
ondoorgrondelijk geheim.
De zwarte was juist op het o:genblik dat
ik het langste eind kabel inhaalde, over het
slecht verlichte dek gekomen en had toe
vallig den voet gezet in een ring van het
touw, dat zich door mijn gewicht als een
6chroel"om zijn knoesel sloot en spotte met
alle pogingen om zich ervan te bevrijden,
terwijl de voortdurende spanning door mijn
klimmen veroorzaakt, gevoegd bij zijn eigen
razend springen en schoppen, het touw in
hst vleesch deed dringen.
van het Arrondissement Aalst.
Het Midden-Comiteit der Catholieke
en Grondwettelijdo Vereeniging van hel
Arrondissement heeft verleden Dijnsdag,
ten iokale van den Catholieken Kring
l'Union te Aalst, eene zeer belang
rijke vergadering gehouden. Al onze
cath. Senatoren en Volksvertegenwoor
digers waren aanwezig en namen aan
de bespreking der verschillige punten
van het dagorde deel.
M. Van Vreckem, Voorzitter legt aan
de vergadering den politieken toestand
bloot van ons Arrondissement. Met ge
noegen mochten wij vernemen dat den
toestand voor ons thans bloeiender is
dan ooit.
Het verslag over de inrichting en de
werkzaamheden van het Bestendig Bu
reel gedurende liet jaar 1906, door den
Heer De Vrieze, Schrijver, voorgedra
gen, wordt geestdriftig toegejuicht en
zonder opmerkingen goedgekeurd.
Buiten de te nemene maatregelen voor
de aanstaande Gemeente- en Wetgevende
kiezingen werd de wet op het Vergun
ningsrecht druk besproken. De H H.
Leden drongen er op aan dat er aan die
wel zoo spoedig mogelijk veranderingen
zouden toegebracht worden.
Verders werd er besloten, dat de
jaarlijksche algemeene Vergadering der
Afgevaardigden op 20 Mei a s. (25 Sin-
xendag) le Herzele, zal gehouden
worden.
OP GOEDEN VRIJDAG. - Sedert
verscheidene jaren werden te Parijs,
door de vrijdenkers en vrijmetselaars,
op Goeden Vrijdag, vleeschbanketten
gehouden, ten einde den spot te dry ven
met de voorschriften der H. Kerk.
Vrijdag nu heeft er geen enkel derge
lijk banket plaats gehad. De deelnemers
van aanzien aan die smulpartyen der
vrijdenkerij worden zeldzaam.
Mailliade ging er niet meer heen
Mirbeau had openlijk verklaard dat liet
vleesclieten uit godsdiensthaat eene
domme betooging was en Berthelot, de
groote man der vrijdenkerij, is dezer
dagen overleden.
Ook is de vrijmetselarij ontroostbaar
over dat verval van den iever der god
deloosheid bij hare aanhangers.
Hier te Aalst was het souper bij de
De uiting van zijn schrik en pijn was
buitengewoon grappig om te zien en
ofschoon het onmenschelijk, en bovendien
gevaarlijk was, lachte ik zoo hard, dat ik
meende, te zullen vallen.
Wonder dat niemand van degenen, die
den neger ter hulp schoten het hoorde. Zij
stonden tusschen hemen den scheepswamd,
in twee ongelijke groepen verdeeld door het
touw dat tusschen hen doorliep en ergens
aan de verschansing was vastgemaakt.
Bijna al de opvarenden waren daar
bijeen, en als de een of ander op het denk
beeld was gekomen, om het touw van de
verschansing los te maken, dan was ik zeker
met verbazende snelheid in het ruim geval
len, en de eerste oorzak van Billy s krank
zinnig gedrag, zou voor altijd een geheim
zijn gebleven.
Doch, gedeeltelijk door het onzekere licht
op het dek, gedeeltelijk, wijl de aandacht
van alle aanwezigen geheel op Billy geves
tigd was, niemand dacht op dit eenvoudig
hulpmiddel, en terwijl de toegesnelde hel
pers van alles veronderstelden cn gisten,
kwam Derrick er aan met een lantaarn.
Ongelukkig voor mij, verrees juist op dat
oogenblik mijn hoofd boven het luik en
ofschoon het licht van den lantaarn mij in
staat stelde den toestand in een oogwenk
te overzien, belette het mij tevens, onge
zien weer te verdwijnen langs denzelfden
weg dien ik gekomen was.
Derrick liet het licht op den neger vallen,
tegelijk beschenen de stralen mijn gelaat.
Wlf Kullen luier Kien.
- Het geliefkoosd woord van burge
meester Braun. heeft in Frankrijk eene
nieuwe toepassing gevonden.
Eene groote schets van den teekenaar
Lemot verbeeldt eene zaal in een gast
huis Op het voorplan ligt eene ongeluk
kige gekwetste te zieltogen Eene zieken
dienster, alhoewel wereldlijk, smeekt
een dikken heer - bestuurder of ge
neesheer van het gasthuis die haar
met minachting beziet.
Men moet eenen priester ontbieden,
roept de ziekendienster uit. Die man ligt
te sterven.
Zeer goed, luidt het antwoord. Dat
hij eerst eene vraag schrijve, op geze
geld papier dat hy die onderteekene
en zijn handteeken doe legaliseeren door
den commissaris, daarna zullen wij
zien
De lezing is voldoende om het
verstand bezig te houden, het te voeden,
te verheffen, te zuiveren, en ik heb nim
mer begrepen dat de rijke menschen
zich konnen vervelen met de hulp eener
bibliotheek, noch zelfs konnen bedorven
worden. Het is de luiheid die de groote
bron is van bederf, en de lezing alhoe
wel weinig vermoeiend, is voldoende
om de luiheid te verdrijven.
E. P. Lacordaire.
BLOEMPOTTEN De wanden
der bloempotten moeten poreus zijn
'tis te zeggen, dat de buitenlucht door
liet steen der potten tot aan de wortels
dringen kan. Men weet immers dat de
lucht eene groote rolt speelt, niel enkel
in de ontwikkeling van takken en bla
deren, maar ook in de vocdselopname
van het wortel gestel. De wortelharen
hechten zich gaarne aan de kleine onef
fenheden der potwanden vast en zuigen
daar de indringende lucht op.
Daarom is het verkeerd do potten rood
to verwen, of de bloemen in porseleinen
of geglazuurde potten te zetten, in de
welke de plant slecht gedijdt, bij ge
brek aan den noodigen luchttoevoer.
Laat de gewone steenen potten zooals
ze zijn en schuur van tijd tot tijd den
pot af, zoodat hij proper en open is de
plant zal er goed in gedijen en er te lie
ver om zijn.
Tijd en toeval kunnen niets doen
voor hen, die niets voor zichzelven wil
len doen. Canning.
Wal <I«» geuzerli /.ou
wlllt-11. De liberale Chronique
raagt dat de priesters, die over de hel
durven preêken, zouden gestraft wor
den, omdat zij vreest dat er menschen
zouden zijn die daardoor voor de libe
ralen niet meer zouden stemmen. Het
Brusselsch vrijmetselaarsblad is dunkt
ons nog gematigd het had wel in eens
kunnen vragen dat er aan de priesters
volstrekt zou verboden worden te preê
ken. In Frankrijk komt men daar reeds
toe, en de Belgische Combisten zijn
daarvoor in geestdrift.
Derrick ontdekte mij en nu werd het ernst.
Hallo riep hij, met zijn vrije hand
op mij wijzend, zoodat alle blikken naar
mij gericht werden. Ik geloof dat de duivel
zelf u in den strik gevangen heeft, Billy
Billy wende het hoofd om en staarde mij
angstig aan. Daar hij echter dichter bij mij
was dan Derrick, herkende hij mij dadelijk.
Ziet het is de jonge heer Tinker,
mijnheer riep hij op heeschen toon.
Och, kom riep Derrick.
Hij naderde het luik en zag mij scherp en
ongeloovig aan. Weldra zag ik, dat hij mij
herkende, en dat die herkenning hem ge
noegen deed.
Hcaly, help eens een handje, vlug
wat zegde hij tot den man, die naast hem
stond, hij zette den lantaarn op den grond
en schoot op mij af als een valk.
De Ier kwam hem ter hulp. Derrick nam
mij in mijnen kraag, Hcaly in den band
van mijn broek en met een fiinken zet stond
ik op het dek.
Nauwelijks raakten mijne voeten de
planken, of Derrick liet zijne onbeschaamd
heid den vrijen loop.
Billy, riep hij, de lantaarn zoo hou
dend, dat het volle licht op mij viel, hier
hebt gij uw evenbeeld De zwarte kwajon
gen van Tinker, ho, ho, ho
Hij berstte uit in een spotlach, waarna
de andren instemden.
Mijn bloed kookte. Niet omdat hij mij
▼oor zw3i:t uitschold. Ik had mij niet gc-
wasBchen sinds den vroegen morgend en
DE GROENE SOCIALISTEN van
Chipka, Somergem enz., hebben meer
maals verklaard dat er in Frankrijk
geene godsdienstoorlog bestaat, maar
wil men eens oordeelen op welke wijze
onze catholieke geloofsgenooten in
Frankrijk behandeld worden, men neme
kennis van 't volgende dat M Barrés,
onlangs tot lid der Fransche Academie
verkozen, in eene vergadering dor Pa-
trie ï'ran^.aise n verhaalde.
Hy schetste de wijze af op de welke
de Fransche onderwijzers, om de gunst
hunner godsdiensthatende meesters te
winnen er hunne catholieke leerlingen
behandelen uit spotterny met de chris
telijke leerling.
Op zekeren dag kreeg een meisje van
zever, jaren, dat de fout had begaan
des Zondags naar de Mis te gaan, be-
vel in volle klas op eene tafel te gaan
n staan en vóór hare medeleerlingen liet
Onze Vader op te zeggen.
Onze Vader, die in de hemelen
zyt....
d Weihoe. uw vader is in de he-
melen Maar ik heb hem daar over
de straat zien gaan I
11 Men kan denken hoe de schoolkin-
deren lachten.
Geef ons heden ons dagelijksch
brood....
d Zoo, 't is uw vader niet die u
brood geefthy is nochtans bakker f
De kleine stikte van verlegenheid
en vrees, doch zij moest het Onze
Vader tot het einde opzeggen.
Den volgenden Zondag ging zy nog
naar de Mis. De onderwijzer deed haar
den Maandag weèr op de tafel klim-
i) men. Dezen keer moest liet meisje het
Wees-gegroet opzeggen
1 Wees gegroet, Maria
Zoo ge kent die vrouw, daar gy
haar groet Men groet slechts de vrou
wen welke mon kent.
Toen stond een tienjarige knaap
recht en zegde tot den onderwijzer dal
hetgeen hy deed zeer slechts was en dat
de moeder van het meisje zulks niet zou
gedogen.
Mijnheeren, zegde M. Barrés, dat
toonecl verontwaardigt U het kan u
niet verwonderen gy kent ontelbare
feiten van dien aard.
Dit alles is immers geene vervolging
in de oogen van onze Belgische blauwe
en roode vrijdenkers en vooral van de
groene volksfoppers
BAKKERS BAKKERS!!
De liberalen zijn u toch zoo genegen,
zoo willen ze het u toch wijsmaken na
dat ze uwe rekening in den stedelijken
Raad hebben gemaakt en de leveringen
van brood aan '1 Armbestuur aan eene
coöperatief wilden bestellen.
Vraagt eens wat er tot hiertoe belet
heelt eene liberale samenwerkende bak
kerij in te richten
Vraagt antwoord bij den bierleveran
cier der roode socialisten
het roet van de schouw, de kleverige suiker
siroop uit het vat en het stof uit het ruim
van de brik, zouden mijn gelaat zeker even
grouw gekleurd hebben als dat van Billy
zelf. Neen, dat woord kwajongen was mij
te kras. Ik moet bekennen dat het dwaas
was, maar in mijn oogenblikkelijke drift
haalde ik mijn mes te voorschijn en deed
een uitval naar hem.
Gelukkig zag Healy mijn hand naar mijn
gordel gaan en sloeg hij snel mijn arm in
de hoogte, anders had ik zeker, tot mijn
eigen verderf. Derrick aangevallen. Het meB
werd door het luik naar beneden geworpen;
ik ging een stap achteruit en bracht in
mijne woede, dat Healy dus mijn plan ver
ijdeld had, dezen een stoot toe, die hem op
den grond wierp want behalve dat Billy
mij goed onderricht had gegeven, was ik een
sterke jongen, en als ik kwaad was, kon ik
een vaatje van een halven duim dik, stuk
slaan.
Toch oefende ik mij liever op menschen-
hoofdsn, en deze voorkeur werd ruim
schoots ingewilligd, want allen stormden
op mij los. Twee wierp ik er op den grond,
en toen. met Derrick's ijzeren vingers om
mijne keel en een dozijn handen, die mij
aangrepen, bezweek ik nog stecdB in den
blinde vechtend tegen de overmacht. Der-
riek zette zijne knie op mijne borst, cn zoo
staarde wij elkander uitdagend aan. Hij
was bleek van woede.
Wordt voortgezet.
