Donderdag 27 Juni 1907 5 centiemen per nummer 57,te Jaar 3960
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Weg het huisgezin!
Eert Vader en Moeder.
Koe men moet slapen.
EEN EN ANDEU.
DE DENDERBODE.
Dit Wad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
ketnng van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 6 frankmet den Post versonden 6 frank 's jaars, fr. 3-S6 voor see
maanden fr. 1-76 voor dr(j maanden, voorop te betalen. De inschrijvmg
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Poat ont
vangen lijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossen», Korte Zoutstraat, N' 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUK SUIJM.
Per drukregel. Gewone 16 centiemenReklamen fr. i-ooVonnissen «p
bladiyde 60 oentiemen. - Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij acooord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inaendingen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrijdag
in dan voormiddag.
Voor de ad verten tiën uit vreemde landen och te wenden ten bureele vaa
dit blad.
Wie zou er durven betwisten dat de
roode socialisten de vernietiging van
het huisgezin, van 't familieleven be
trachten
Sedert lang immers hebben hunne
leiders hieromtrent hunne leerstelsels
in 't lang en 't breed veropenbaard.
Wel is waar, dit punt wordt in den
j dagelykschen strijd zelden aangeraakt,
en het waarom is niet moeilyk te raden.
Waarom houden de socialisten zoo
veel mogelyk hunne plannen verborgen
ton opzichte van 't huisgezin
Omdat ze by ondervinding weten dat
onze bevolkingen, en vooral de Vla
mingen, nog te zeer aan 't behoud van
t huisgezin, van 't familieleven gehecht
zyn en aangaande dit vraagstuk 't minst
van al met de socialisten 't accoord
zyn.
't Is stil aan, omdat het zooveel moge
lyk zou onbemerkt zyn, dat de socia
listen zoeken te werk to gaan. Meer
e- vooruitziende dan onze liberalen staan
zy deze laatsten ieverig ter zijde in hun
work van vergoddeloozing des volks
of wetende dat het huisgezin zal in
storten, de losbandigheid heerschen,
hun ideal, ©ene samenleving lijk de die
ren, allengskens zal verwezenlijkt wor
den, zoodra de christelyke leeringen
zullen schipbreuk hebben geleden, dat
et den Godsdienst uit het hart der opko
mende geslachten zal gebannen zijn...
Een klaar bewys hiervan treffen wij
aan in Frankryk waarde onverschillig
heid in zake van Geloof en Godsdienst
op grooten voet heerscht.
In dit ongelukkig land, gansch onder
den klauw der vrymetselary, breidt de
ongodsdienstigheid zich van lieverlede
altijd meer en meer uit. en vordert men
meer en meer op 't pad 't welk naar de
vernietiging van 't huisgezin leidt.
Eenige maanden geleden werd nog
maals een grooten stap verder gedaan
op dit heilloos pad. Met groote meer
derheid werd door de wetgevende ka-
mer eene wet gestemd die de ontbinding
van huwelijk, en dus de vernietiging
van het familieleven, van den huise-
lyken haard in hooge mate vergemak
kelijkt.
Bedoelde wet bepaalt dat de scheiding,
jj tusschen twee echtelingen uitgesproken,
zonder verdere pleegvormen in volko-
mene echtscheiding kan overgaan,
krachtens eene enkele verklaring van
I een der twee gehuwden.
Dus bestaat er in Frankrijk geen
enkele hinderpaal meer, die de apostels
der vrije onafhankelijke zedeleer, belet,
wanneer zij aan hunne veranderlijke
grillen en driften gehoor geven, zich te
ontmaken van eene vrouw aan wie ze
eeuwige liefde en trouw zwoeren om er
eene andere in de plaats te nemen.
Waartoe moet zulk stelsel ons onver-
mydolyk leiden, in eene samenleving
gelijk de Fransche waaruit allen gods-
dieustgeest is verdwenen Dit kan men
allicht vermoeden. Voorzeker tot eene
ergerlijke schandalige bandeloosheid en
tot verdelging van het familieleven,
van het huisgezin...
Oh wij twyfelen er geenszins aan
de overgroote meerderheid der liberale
doctrinairs zyn voorstaanders van den
huiselyken aard; zij wenschen 't behoud
onzer voorvaderlijke zeden en vragen
niet beter dan dat ze zouden in eer
blijven.
Maar zie, toch dragen zy het hunne
bij om datgene te vernietigen wat zy
wenschen behouden te hlyven, telken
male dat zij de ongodsdienstige propa
ganda door woord en daad onder
steunen.
Nu, wat wil men toch De haat
tegen den Godsdienst benevelt zoo zeer
hunnen geest dat ze het gevaar niet be
merken, de nadeelige gevolgen niet
zien die hunne eigene werking onver
mijdelijk na zich moet slepen
Nu tal van liberale njjveraars openen
allengskens hunne oogen, beginnen
klaar te zien in den toestand en be
kennen openlijk dat ze grootelyks heb
ben gezondigd met de werkersstanden
aan den godsdieusligen invloed te ont
rukken. In plaats van de liberale ma-
connieke propapande te steunen, staan
ze nu de godsdienstige vaderlandsmin
nende vcrzedelijking der arbeidersstan
den voor tegen het roode gevaar op
«O»
I2e vervolg.
God alleen weet wat dat voor een reis
was.
Gebhard staarde steeds somber door het
raampje der deligence, en de koetsier, die
hem herkende van den eersten rit nog, kon
maar niet begrijpen, hoe dat die stille,
zwijgende man daar aanhoudend zat te zien
naar buiten, daar het toch klaar was, dat
hij niets zag van al wat daar geschiedde.
Aan eten of drinken dacht hij nauwelijks.
Het eten wilde niet door de keel.
Onwillekeurig greep hij dikwijls met de
hand bevend naar de keel, alsof hij daar
een letsel had, en dan ging er een onbe
schrijfelijk pijnlijke trek om den goedige
I ™onfd. en dan zuchtte hij diep. Het was
alsof hij een naam fluisterde.
Was het niet iets als Gustaaf
Eens, het was een klein stadje,
de postillon voerde de paarden Het was
voor een herberg op een klein plein. Het
stadje was vervallen. Alles getuigde echter
van vroegere welvaart. Hooge huizen met
r JaPSevels en hoog-, spitse, vliegende
daken, door den ouderdom zwart en be-
mosthooge ramen met machtige steenen
krutsvensters, stoepen en trappen voor de
huizen, maar overal het gras en de blauwe
We klokjes in de spleten der steenen. In het
piwn etn soort van fontein, die in een ge-
Eene zonderlinge theorie het zou
niet gepast zijn hier uitleggingen te
geven die ons van het onderwerp zou
den afleiden, verklaart dat er tus
schen de mensch en de plant eene zekere
gelijkenis in de ontwikkeling bestaat.
De werking van bet sap zooals de wer
king der vloeistoffen van "t lichaam zou
van 't oosten naar 't westen gebeuren,
zoodanig dat de toename van stof aan
dezelfde wet zou onderworpen zijn.
Verbeeld u nu een persoon die in de
richting oost-west ligt het bloed zal
dan naar de hersens vloeien en de slaap
zal slecht wezen. Plaatst hem integen
deel in de richting west-oost dan zal het
broken bekken viel. Het water, frisch en
helder, spatte, en sprong, en borrelde, en
liep, en druppelde, en kabbelde zoo ectit
praatziek door duizenden gaten en
reten, tot op straat, waar een rondloopen-
de, diepe goot zorgde voor de verdere ge
leiding naar de rivier.
Een speelziek troepje van kinderen
het was tegen den avond en de school uit,
verdrong zich rondom de fontein, en het
was een lust om te zien, hoe die kleine
joelende, kraaiende bende zich worstelde,'
om een gelegenheid machtig te worden,'
het water in oe handjes op te vangen, of
de geopende rozige mond er onder te bren
gen, en te drinken meer uit speelzucht, clan
uit dorst. Dat zag men klaar uit de panen
die er gespeeld werden. Dan kreeg cr een
met de vlakke hand een waterslag in
het proestend gezicht, dan hield men er een
vast, onder den waterloop en of hij stampte
en schreeuwde, drinken moest hij, en sloot
hij den mond, zoo ging het over het geheele
ventje, dat niet weinig tegenstribbelde.
De aanvoerder van dit tooneel was een
opgeschoten knaap, met lange, blonde
krullen, die zoowat kapitein van de bende
scheen te zijn. Het was een schoon kind,
en het scheen ook tot de fatsoenlijke klasse
te behooren want hij droeg een fluweelen
buisje.
Opeens, daar heet het onder het jonge
volkje;Gustaaf, vader komt, en Gustaaf
school achter de fontein. Maar het vaderoog
komt hem te ontdekken, greep hem met
bloed naar de roeten gevoerd worden en
de slaap zal goed wezen. Wat betreft
de houding noord-zuid, zy is verkieslijk
om dezelfde reden aan de houding zuid
noord.
Dat alles is, merkt het wel op, slechts
eene theorie. Het staat u vrij ze aan te
nemen of te verwerpen. De volgende
aanduidingen kunnen onder minder
voorbehoud, toegepast worden
De bestendige verluchting van het
vertrek speelt een groote rol in de regel
matigheid van den slaap. Men begrypt
inderdaad dat de voortdurende inade
ming der lucht, door de longen afge
geven, spoedig schadelijk wordt en na-
deelig werkt op de tydelijk verdoofde
geestesklaarheid, in dezer voege dat
het ontwaken pynlyk, zwaar en onaan
genaam is.
Het is dus zeer aanbevelenswaardig
dat men, des zomers gelyk des winters
met open vensters, of ten minste met
opgelichte scboorsteenval slape.
De werkingen van de spijsvertering
moeten volbracht zyn.
Van de vier manieren om zich uit te
strekken op den rug, op den buik, op
de linkerzyde of de rechterzyde zal men
eene van de twee laatste verkiezen
zooveel mogelijk afgewisseld.
Het is niet goed den duur van den
slaap uitermate te rekken 7 uren voor
een volwassen mensch en 9 uren voor
een kind zyn juist voldoende.
Eindelijk stippen wij aan dat de plui-
menbedden moeten uitgesloten worden.
Een goed bed is samengesteld uit een
?®ul, eene matras van wol en paards
ïaar en paardsharen kussens. Voor
kinderen bestaat er niets zoo voortref
felijk als eene matras van zeegras.
Laatste raad geen gebruik maken
van slaapmiddelen, onder andere de
chloral. De vermoeienis, desnoods een
stillenden drank zijn de beste middelen
voor eene goede nachtrust. DrJ...
DE ZOMER. Wy hebben nog
slechts weinig warme dagen gebad en
de dagen gaan weeral verkorten. Zater-
11., om 2 ure 33 's namiddags begon de
zomer. Het is de dag waarop de zon het
langst blijft schijnen, voor ons, namelijk
va u 3 ure 58 's morgens tot 8 ure 05
s avonds.
Volledigen nacht is cr tusschen 15 en
30 Juni niet het blyft in dien tyd bij
ous schemerdonker. Maar in Schotland
blyven de nachten zoo klaar, dat men
er om middernacht zonder licht een
hoek of eene gazet lezen kan. Nu eerst
wordt de zomerhitte verwacht.
Eene nieuwe behandeling van
den kanker. De Voorzitter der
Duitsche commissie, gelast met 't zoe
ken van middelen om den kanker te
genezen, M. professor von Leynden, en
zyn assistent Dr Bergell, melden eene
belangryke ontdekking. Door eene reeks
proeven hebben zy vastgesteld dat het
aangroeien van den kanker ontstaat uit
liet verminderen of het verdwynen zelfs,
van eene bijzondere giststof, welke in
den lever van gezonde personen altijd
aangetroffen wordt.
Door koslelyke en moeilyke hande
lingen welke nog moeten volledigd wor
den, trekt prof. von Leynden deze eiwit-
achlige giststoffen uit den lever van
dieren en brengt ze in de organen der
zieken, aangedaan van kankerachtige
vochten.
Hoewel het laatste woord over de
genezing van den kanker nog niet is
gezegd geworden, zijn er door deze ge
neeswijze toch verbeteringen hekomen,
by kankerslijders.
Congres der Iteenhou-
wers. Zelden zag men ean beroeps
congres zoo wel lukken als dat der
beenhouwers, welk Zondag te Charle
roi werd gehouden.
Zes honderd vakgenooten waren uit al
de hoekeu van het land samengestroomd,
om er te spreken over de belangen van
den stiel.
Ook tegensprekers hadden hunne
komst aangekondigd, doch deze hebben
zich bevredigd met een... brief ken te
zenden.
een arm vast en er volgde een openbare
kastijding, van den man, die zonder twij
fel, naar zijn uiterlijk te oordeelen, een
smid was.
Gustaaf, altijd die laffe streken, altijd
de anderen plagen, trekken van een laag
karakter, naar huis en niet meer buiten
van avond, hoor 1 Gustaaf ging en kwam
niet meer terug.
Gebhard zuchtte diep en dacht aan oom
Gustaaf, die ook eens van den stok gespro
ken had, bij gelegenheid dat een andere
Gustaaf het meer dan eens verdiend had.
Somberder werd zijn gelaat en strakker
zijn blik, naarmate hij de stad zijner inwo
ning naderde.
Hij voelde al zijn bloed vloeien van zijn
hart, dat hevig cn heviger klopte. Hoe zou
hij voor Gertrud verschijnen Wat zou hij
zeggen Hoe haar troosten en opbeuren
Hij had trouwens zelf geen hoop meer, de
minste niet. Rijk aan hoop was hij op reis
gegaan en doodarm kwam hij weer.
Arme vader Gebhard 1
De postwagen rammelde reeds over de
straatsteenen, toen hij het hoofd, dat diep
op de borst gezonken was, ophief en als
verdwaald opkeek. De postillon hield een
oogenblik stil, om hem aan zijn huis te
laten uitstappen, want Gebhard was een
aangezien burger.
Gertrud stond in de deur, en hoe lang
reeds en een knecht schoot toe om den
koffer op te nemen. Maar hoe verbleekte
vrouw Gertrud, die hem te gemoet ijlde
Een verschil. De suiker kost in
lgië, 60, 65, 70 centiemen, per kilo
in Frankryk heelt men eene wet
gestemd, waarbij de accyusrechten op
de suiker met 40centiemen verhoogd
worden.
Dat is niet gesuikerd, maar gepeperd
Die belasting moet dienen om de wyn-
vervalsching te keer te gaan, en de
wijnbouwers zyn kwaad en zeggen dat
de nieuwe belasting te klein is.
Vakvereeiiigingen. Eeni
ge cijfers uit de statistiek van bet mi
nisterie van ny verheid en arbeid
Er bestaan 40 burgersvakvereenigin-
gen voor aankoop van grondstoffen,
waaronder 15 bakkersbedrijf.
Dat van het kramersbedryf te Brussel
heeft in een jaar voor 110,000 fr. aange-
met vragenden blik, toen zij het bedroefde
gelaat van haar man zag. Hij drukte haar
stom de hand en weldra verdwenen alle
drie achter de gesloten deur.
Het was goed, dat het reeds laat was en
hun leed geen getuigen had.
Maar het was niet minder bitter. Gustaaf
was verloren. Verloren voor God, verloren
voor hen, verloren voor zich zeiven. Geb
hard had gelijk gehad. Een kind, dat zijn
ouders niet eert en lief heeft, heeft ook
geen godsdienst meer, dat staat vast.
Dat was een droevige avond. Men roerde
het avondeten niet aan, dat vrouw Gebhard
met zooveel zorg had bereid en dat dampend
op tatel stond.
Op elke uitnoodiging der vrouw schudde
Gebhard neen, neen 1
Vreeselijke uren, vree6elijke nachten
zonder rust en slaap, en op tafel lagen
hoopen maanbrieven van allen aard.
Troost bracht Reta, die den volgenden
morgenvroeg naar hen toe kwam en smeek
te Zeg mij toch alles, alles. Gij weet,
hoeveel ik van u en van den verloren
zoon houd. Ik wil uw leed deelen en u
liefhebben, totdat Gustaaf terugkomt en
zich bekeert.
Toen smolt voor het eerst het ijs, dat
vader Gebhard's ziel drukte en onder een
vloed van tranen verhaalde hij het vreeselijk
tooneel, en verzweeg niets.
- Gustaaf, Gustaaf 1 de tranen der ouders
wegen zoo zwaar in de weegschaal van
Gods gerechtigheid.
kocht. De behangers van Antwerpen
hereiken een cyfer van fr. 77,555.
De verkoopsyndicaten zyn veel talry-
ker. Men telt er 32, alleen van beenhou
wers.
Dat van de Antwerpsche beenhouwers
wijst op een zakencijfer van 2 millioen
dat van Leuven bereikt een half millioen.
Het syndicaat van meesters pasteibak
kers, het oudste van allen, tellende 698
leden, bereikt oen kapitaal van een half
millioen franks.
De Vereenigde bakkersbazen van Ant
werpen gebruikten meer dan een half
millioen kilos bloem en hun zakenoiifer
bereikt 230,000 fr.
Buiten die zyn er nog vele syndica
ten, die enkel voor doel hebben, de be
langen der burgerij te behartigen. De
provincie Antwerpen telt er zoo wat 248.
Onze Jonge Wachten.
Donderdag laatst vergaderde het bureel
der Catholieke Jonge Wachten onder
voorzitterschap van M. Pirmez.
Er werd onder andere beslist eene
groote algemeene vergadering te houden
op 15 September aanstaande, te St-Trui-
den.
De volgende verslagen zullen er voor
gedragen worden
1° De noodwendigheid tot hot vormen
van federale vereenigingen onder de
J. W. door M. Bieswal 2° De middelen
om leven in de J. W. te scheppen en ze
herop te beuren, door M. Koelman;
3° De propaganda in de gemeentekiezin-
gen door de J. W., door L. Thyron
4° De werkingen gedurende en na den
school tyd, door M. Claeys 5° Verslag
over de J. W. te St-Truiden, door M. Ma-
ris 6° Algemeen verslag der J. W. van
België door den schryver, M. Van der
Gruyssen.
u VOORUIT n ie veront-
waurdigd, omdat er manifesteer-
ders, na de Nederlandsche kiezingen,
zongen
Hang op, hang op, hang op,
Hang Troelstra aan de lantaarn.
Hang op, hang op, hang op,
Hang Troelstra aan een boom.
Om by Vooruit en zyne cartelbroe-
ders succès te hebben moet men maar
zingen
Au balcon, Roi de cartou
of A bas Malou, il faut le pendre
of; (aan het adres van M. de Smet
[de Naeyer)
Geeft hij het stemrecht niet,
We smijten met dynamiet
of twintig andere liefelijkheden uit het
blauwrood repertorium. (Hakdblsblad.)
XI. DE MOORDENAAR.
Het was een prachtige dag, zonnig en
warm een echte zomermorgen. Zoo van
die eerste dagen zomer en lente tegelijk,
nog vol bloemen en geuren, maar reed»
met volle aren als de vogelen nog zingen,
maar de nachtegaal zijn afscheidslied be
gint aan te heffen.
De morgenkoelte streek ruischand door
de toppen der machtige laan, die van de
stadspoort laidt naar het nabijxijnde woud.
Het scheen wel eene onafzienbare halle ta
zijn, door sterke, bruine zuilen gedragen,
terwijl duizenden takken sIb trotscha ge
welven opklommen naar omhoog, als de
ribben van een onmetelijke gothische kerk.
Zwijgen gingen drie mannen midden
door de laan. Het waren studenten. Hun
kleeding gaf het aan. Gustaaf «tapte in
hun midden voort. Hij was bang maar wilde
het niet schijnen, cn verborg zijn angst.
De ernst des oogenbliks scheen allen te
treffen. Het kon immers een weg des doods
zijn. Zou Gustaaf wederkeeren, of zou men
het bleeke, bebloede lijk een uur later naar
de stad vervoeren
Wat een afschuwelijke dwaasheid, een
duel. Kan iets vermeteler, dommer zijn,
dan een tweegevecht Iets schuldiger voor
God en voor de maatschappij, voor cn
familie en voorden mensch
Wordt voortgezet.
