Donderdag 15 Augusti 1907 5 centiemen per nummer, 57ste Jaar 5973
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Ie Godsdienst in
't openbaar leven
'?ert Vader en Moeder,
er> !,:jf als s,oken
Moeten de leelijke
meisjes trouwen
Aan de bewoners van
Sint-Jozefsparochie.
Tooneelprijskainp
der Catharinisten.
VI
DEDENDERBODE.
j^it Wad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
fcing van den volgenden dag. De prys ervan is tweemaal ter week voor
5 Stad B frank met den Post versonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
PDden fr. 1-7B voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
gen xyn ten laste van den schuldenaar.
I schrijft iD by O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' 31,
in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUE MUüN.
Per drukregel. Gewone 16 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen ep
a4* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij acccord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele vaa
dit blad.
lalat, itugusti 1DOJ.
Hoeven wy onzen Godsdienst in 't
tjenbaar leven te verdedigen en voor
staan
Voorzeker En waarom niet
De Godsdienst is eene persoonlijke
jrestie, eene private zaak, beweren
__vestie, ei
Aaneenoi
Aangenomen. Maar als do Godsdienst,
i private zaak, goed is, als Hij zijnen
ddoenden invloed doet gevoelen op de
renswijze der menschen, dan is hij
"■k een waarachtig goed voor de samen-
iesi/Wg 't is immers goed voor de
a (jSwnlaving dat alle menschen recht-
jjmWpen, braaf zyn.
't Is dus van belang dat de Godsdienst
h, openbaarlijk kunne vertoonen en
't openbaar leven nooit mag men or
ih onverschillig aan ioonen en voor-
ker niet ten tyde van kiezingen.
""Maar, hoe zou een mensch kunnen
verschillig zyn aan den Godsdienst
Nooit bestond er een volk op de
Jreld zonder Godsdienst. Gaat waar
wilt, tot by de minst beschaafde
lkeren, overal treft men de verzuch-
ig aan van den mensch om een Gods-
jQinst te belyden't is voor hem als
ae ingeboren noodzakelijkheid
Onze R. C. Godsdienst staat in ver-
nd met de meest ernstige en bolang-
m*» vraagpunten van ons menschel ijk
'tustaan en wezen. Immers hebbeD wij
ne onsterfelijke ziel, is God de looner
n bet goed en de straffer van het
vaad
OeGodsdienst beantwoordt deze vra-
n klaar en duidelijk en ze zyn voor
is allen hoogst belangrijk.
Onbetwistbaar oefent de kennis der
itwoorden op deze vragen een heilza
en en gewichtigen invloed uit, op het
ien en laten van een volk.
Men voege er de geboden by van onzen
Odsdienst die zeer belangrijk zijn voor
cbize samenleving.
b :En indordaad Hy beveelt ons de liefde
>t onze ouders na God, de gehechtheid
c!a getrouwheid aan 't vaderland, do
tchtveerdigheid, den eerbied van de
jPederen, der faam, van het leven van
j.azen evenmenschHij gebiedt ons de
schendbaarheid van het huwelyk en
jjnryft ons de broederlijke liefde voor,
u' iEe vervolg.
Süg WaB reeds gebroken en de ge-
tatitrekkengeheel veranderd, verrieden
en naderenden dood, die zijn ijskoude
tauw reeds op het aangezicht gezet had.
*an het hoofdeinde knielde vrouw Ger-
rud, met de eene hand onder het kussen
teunde zij het moede hoofd aan het voe-
Weinde knielde en bad Reta.
Tuischen beiden stond de pastoor.
Uebhard wenkte dankbaar met de oogen.
Brave christen, sprak de pastoor
ilE §.CrU8t Cn gelaten Eerst wi,,en w'j
En hij bad de litanie der stervenden,
loen stond hij op.
0°SOTblil i» gekomen, uw
fH!i i" wel „iet bekeerd,
K ie hoe een braaf cbn»'en
Ite'ft. Ik ga hem halen.
IGebhud rag ten hemel. Hij waa geheel
«t al overgegeven in Heeren wil.
Gustaaf trad binnen.
ÜV.l! ■nUittpri!t<:liik e" onbeschrijf.
EnTg. W" Z,j° laat8te krachtsin-
van in vrede te leven met onzen even
mensch...
Geene samenleving kan blijven be
staan als deze deugden niet geoefend
worden.
Men mag dus, in 't belang der samen
leving niet onverschillig zyn aan den
R. G. Godsdienst welke deze deugden
voorschrijftja, aan allen beveelt ze te
oefenen.
Neen, dus, wij mogen in 't openbaar
leven niet onverschillig zyn aan onzen
Godsdienst, maar
Met 't kruis in top
Zoo varen tcij
Door 't wereldtij
o Ten hoo'gen hemel op
J. M. J.
Schoone vraag zal men zeggen
tracht gij de door de natuur misdeelde
meisjes uit te sluiten voor de huwelijks
vreugde welke ook ten andere hare
redelijke eigenschappen en deugden zijn
Denkt gij er aan een dam te werpen tus-
schen schoon en leelijk Waar zult gij
beginnen en waar zult gij eindigen
Voorzeker, het zou my bezwaarlyk
vallen een afdoende antwoord te geven
op eene ondervraging in dergelijke be
woordingen gesteld. En daar ik nog
veel minder een aanhanger ben van het
Amerikaanscho stelsel, dat dehuwely-
ken tusschen leelyken en mismaakten
niet erkent, om reden dat het ras «r nog
meer door verbasterd wordt, zal ik u de
toelating vragen de zaak onder een
ander lichtte beschouwen.
De man, die in 't huwelyk treedt,
myne kleine lieve vriendinnen, jaagt
noodzakelijkerwijze een ideaal na een
min of meer edel ideaal, ik beken het
volmondig, maar toch slechts een ideaal.
Drie drijfveeren kunnen hem leiden
de schoonheid, de fortuin en het ver
stand, niettegenstaande onder ons do
candidatcn zeer zeldzaam zijn, die enkel
met het laatste voldoening hebben.
Het scliynt mij dus toe dat eon jong
meisje, dal ten huwelijk is gevraagd,
eens diep moet nadenken en zich daarbij
eens moet afvragen
Waarom dingt M. X... naar mijne
hand
Wanneer het antwoord luidt Om
dat ik schoon ben ga dan niet verder.
Die oorzaak ontslaat u van nog langer
te zoeken naar iets anders. Wanneer
uwe oprechtheid u toelaat te zeggen
Omdat ik verstandig ben vergewist
u dan van de waarheid dezer veronder
stelling. Maar indien gij u door de
natuur misdeeld weet en dat de beweeg
reden van den aanvrager u ontsnapt,
pas op, pas dan wel op, vooral wanneer
uwe leelijkheid gekruid is met eene
saus van duiten, want er is niets meer
waarschijnlijk dan dat de vryer slechts
het hof maakt aan uw bruidschat.
En dan is er nog iets anders
De voornaamste band der liefde is de
verleidelijkheid der vrouw. Neem die
weg, past op dan voor het toeval der
onvermijdelijke tegemoetkomingen
ducht dan het juk eener mededingster
tegen dewelke gij slecht zoudt gewapend
zijn om den stryd uit te houden
Ik ga niet tot het besluit dat elk leelyk
meisje veroordeeld is om oude jonge
dochter te worden maar er bestaat er
geene enkele die niet met heel veel om
zichtigheid moet handelen in geval er
zich een verloofde voor haar aanmeldt.
D.
Gustaaf, sprak de pastoor plechtig,
uw arme, arme vader wil heden nog
heengaan naar het land des vredes, in het
Hemelsche Jerusalem daar wil hij uit
rusten van al het leed, dat gij hem veroor
zaakt hebt. Het is een wonderbare schik-
kings Gods, dat gij, zwervend door de
wereld, heden juist hier moest zijn.
De paBtoor wachtte een oogenblik.
Het was zoo stil in het vertrek, dat men
zijn hart hoorde slaan. Aller blikken waren
op de oogen van meester Gebhard gericht,
die Gustaaf oogen zochten.
Maar Gustaaf hield zijn oogen nederge
slagen.
Uw vader, zoo ging de pastoor
voort, i> wil u al het harteleed vergeven,
dat gij hem bereid hebt. Gods vloek rust
op u. mijn zoon, die vloek, welke alle kin
deren vervolgt, die hunne ouders niet
eeren, maar,zooals gij, met voeten treden.»
Weer wachtte hij een oogenblikl
- Vraag dan uw vader vergiffenis en
wees voor uwe arme moeder een brave,
goede zoon. Al kunt gij hier te lande niet
blijven, de wereld is groot en God is over
al. Overal kunt gij vroom en gelukkig zijn.»
Gustaaf stond daar onbeweeglijk, gevoel
loos. Wel was hij beschaamd en zag hij
verlegen voor zich neer.
Geef uw stervenden vader daarop de
hand, mijn zoon n
Hij zweeg alweder. Elks adem stokte.
De stervende zag omhoog ten hemel. Het
offer was volbracht.
Itemiiule Parochianen.
Troostelijk is bet voor een Priester
hert en stichtend voor iedereen hoe over
al, de gansche Gatholieke Kerk door,
de godsvrucht tot den H. Jozef verspreid
is en vurig geoefend
België nochtans schynt hierin uit te
nemen bijna geene landstreek is er
vooral in Vlaanderen waar geen
prachtige tempel is opgebouwd den
H. Jozef toegewijd als 't ware om de be
scherming van dien machtigen patroon
van Kerk en land over degehcele streek
te bekomen en te bewaren.
Het land van Aalst ook heeft het groot
geluk dergelijken tempel te bezitten
de nieuwe kerk van Sint- Jozefspa-
rochie sedert vele jaren werd zij op
gebouwd maar tot heden nog bleef zy
onvoltrokken. Sinds lang was het de
droom der Geestelijke Overheid, de
vurige wensch der parochianen, stede
lingen en buitenlieden dat onze zoo
schoone kerk door een even schoonen
toren zou bekroond worden
Nog enkele maanden geduld, en de
droom zal verwezen tl ij kt, de vurige
wensch zal vervuld zijn
Nochtans, wy mogen het u niet ver
bergen, Beminde Parochianen, geduld
alleen is niet voldoende zoo groote
Gustaaf reikte niet de hand aan zijn
stervenden vader.
Toen nam de pastoor die vadermoor-
dende rechte en legde ze in de vaderhand.
Hij knielde neer en begon de laatste ge
beden Gebhard stief.
De priester boog zich over hem heen en
fluisterde hem vrome verzuchtingen in het
oor Jezus, Maria, Jozef
Jezus, Maria... nauw hoorbaar.
Jozef was niet meer dan een zucht.
Gebhard was niet meer.
Toen barstte aller droefheid los. Moeder
Gebhard en Reta snikten luide, en door de
geopende deur drong het weenen en jam
meren der huisgenooten Gebhard was
steeds voor allen een goede meester ge
weest.
Gustaaf bad niet, weende niet, maar
sloop stil weg, naar het achterkamertje.
Reta ijlde hem achterna en wierp zich voor
hem op de knieën.
Gustaaf, Gustaaf, bad ze, niet nu
keert gij weer tot God. Ach, word weder
een braaf mensch, een goed christen, een
liefdevolle zoon voor uwe arme moeder
die zoo zeer lijdt om uwentwille. Alles is
vergeten Alles
Wrevelig gaf hij ten antwoord, terwijl
hij zich van haar afwendde en op het ven-
terglas een deuntje trommelde
Geef mij een glas jenever, de dood
ven den oude heeft mij de maag aangegre
pen. Maar nu zal het beter worden. Ik heb
vermogen en wil 't hebben cn spoedig ook.»
werken veroorzaken groote kosten, vra
gen veel middelen
Ondanks de milde toelagen van het
Stadsbestuur, toch moet er nog veel door
de christene liefdadigheid geschonken
worden.
Het is waar, en met innige voldoening
mogen wy het u mededeelen, de prach
tige tombola die wij ten voordeele der
kerk hebben ingericht, geniet overal,
den grootsten byval talrijke buitenpa
rochiën reeds hebben geerne eane milde
bijdrage geofferd tot do vol (rekking van
zoo een grootsch werk. Het is waar
ook, dat wij rekenen op de hulp van al
onze medeburgers geen enkel Aalste-
naar, wy verhopen het, zal de voldoe
ning willen derven toch iets te hebben
bygebracht aan het opbouwen van Sint
Jozefskerk.
Doch het blijft even waar, Beminde
Parochianen, dat gij het zyt die den
grooten slag moet geren aan u, bewo
ners van Sint Jozefsparochie, aan u door
eene milde gift die elk zal regelen
naar zjjn vermogen edelmoedig mee
to werken aan de kerk die gij om zoo
vele opofferingen met fierheid moogt de
uwe noemen
Opdat iedereen do gelegenheid zou
hebben zyne offerande bij te brengen,
hebben wij een Comiteit gesticht uitslui-
telyk gelast met het plaatsen onzer
loten. Wilt, als 't u belieft, aan doze be
reidwillige personen een gunstig ont
haal verleenen, verspreidt ook gij zelven
loten overal en zooveel gy kunt, 0,50 fr.
het lot.
Prachtige prijzen zyn reeds gekocht
en van heden af uitgesteld in de Leo
poldstraat n° 58, doch zoo velen nog
ontbreken ten allen tijde zullen zij met
veel dankbaarheid aanveerd worden ten
huizo der Eerw. Geestelyken en ook in
voornoemd lokaal Kattestraat, n° 58.
Wy durven hopen, Beminde Paro
chianen, dat gij allen aan onzen drin
genden oproep uiterst welwillend en
zeer mildig zult beantwoordenwij ver
zekeren u eene rechtzinnige en blijven
de dankbaarheid, en beloven vurig te
bidden opdat als loon uwer mild
heid de machtige H. Jozef uwe huis
gezinnen zou beschermen en de Heer u
vergoeden door rijke zegeningen.
Eerbiedig verkleefd in O. H. J. C.
D. WILLEMS,
Pastoor van Sint Jozef.
Aalst, den 1 Augusti 1907.
Wy zijn overtuigd dat die oproep niet
zal onbeantwoord blyven zoo van we-
gc dc parochianen van S' Martinus en
van Mylbekeals van wege de parochia
nen van Sl Jozef. De liefdadigheid der
christene bevolking dor stad dia zich
nooit vruchteloos laat aansporen wan
neer het de ondersteuning geldt van
welkdanige goede werken, zal voor
zeker medewerken om het grootsch en
godvruchtig werk door den Heer Pas
toor Willems ondernomen ten goede
brengen.
Reta zuchtte diep.
Gij zult vader en moeder eeren
sprak zij ernstig.
Versleten poespas hoonde hij. Hier
blijf ik niet. Die vrome gezichten gaan mij
niet, de politie zou ook wakker kunnen
worden, aldus ik ga, geld geld hoor,
zijn stem werd dringend, en het schoon
ste ligt voor mij. Maar hoort ge vrome
ziel zorg voor geld, anders sta ik hier
voor niets in.
Zoo spotte hij.
Langzaam slepende stappen naderden.
Vrouw Gertrud trad de kamer binnen. Zij
was doodbleek. Het hoofd omhoog, had de
ongelukkige moeder iets majestatisch over
zich, in het zwarte kleed en met die witte
haarkroen. Zij vatte Gustaaf in de oogen
en ging recht op hem af. Toen viel zij op
de knieen, greep zijne handen en weende
en smeekte
- Gustaaf, boven ligt uw arme vader. Hij
is gestorven van leed.Dat leed hebt gij hem
aangedaan. Zij stokte. Ach, Gustaaf,
Gustaaf, mijn zoon, mijn eenig, geliefd
kind, maak toch alles weer goed, gij kunt
het nog word een ander mensch, verzoen
u met God, word een brave zoon, wees mijn
kind, mijn troost, mijn hoop voortaan. Uwe
moeder is oud, wit is hcur haar, mijn kind,
zij heeft het zoo zwaar geboet, ijselijk
zwaar, dat ze te goed was voor haar zoon.
Vergeef het haar. Up de knieën vraagt zij
u vergiffenis. Zij hesft u te lief gehad. Dat
is haar eenige schuld. Vergeef het haar cn
Aan dezen wedstrijd uitgeschreven
te gelegenheid van het 800* verjarings
feest der stichting van de Roderykka-
mer, zullen volgens de algemeeue voor
waarden, slechts acht maatschappijen
deelnemen. Wy laten hieronder denaam
en zetel dezer laatsten alsook de op te
voeren stukken en dag der optreding
volgen. 6
190T.
22 September, De Eendracht, Sl Jans-
Molenbeek Eerloos drama en De
Speelman op 't dak, zangspel.
3 November. De Kunstminnaars, S'
Jans-MolenbeekKermisklok, Doods
klok. drama on De Duivel op 't Dorp
blijspel met zang.
15 December, Ordewacht, Borgerhout;
De Weldoeners der Menschheid,
drama en Eene Uitvaart, blijspel.
1908.
19 Januari, De Ongeleerden, Lier
Zwarte Griet, drama en De Man die
de broek draagt, blijspel.
2 Februari, Willem OgierkringAnt
werpen De Goudboer, drama en
Onder Ons, blyspel.
23 Februari, Taal en Vrijheid, Mecho-
len Langs Doomenweg, drama en
Een schat van een vrouw, blyspel
met zang.
15 Maart, De Meibloem, Brussel
Verloren Eer, drama en Vader
Pluimsteen, zangspel.
29 Maart, De Wijngaard, Brussel
Roze Kate, drama en Schampavie,
zangspel.
I)e toegangsprijs tot deze vertoonin
gen is vastgesteld als volgt
Voorbehouden genummerde plaatsen
van nummer 1 tot 60, fr. 3,00;
do volgende nummers, fr. 2^50.
Niet voorbehouden benedenplaatsen
fr. 2,00. Baleon fr. 1,00 en 0,50.
Abonnementen geldig voor 6 vertoo
ningen, zyn verkrijgbaar aan den prijs
van fr. 7,50 bij M. Maühits Beecioian,
Schatbewaarder. De abonnementen kun
nen per briefwisseling besteld worden.
blijf bij haar. Zij is nu alleen, geheel alleen
en de moeder verlangt zoo naar haar kind.
Gustaaf, Gustaaf, dat kunt gij mij niet wei
geren, dat heb ik toch wel aan u verdiend.
Alles, alles kunt gij hebben, maar blijf bij
uwe arme, ongelukkige moeder, Gustaaf.
Hij maakte onverschillig de hand uit de
hare los cn ging achteruit. Kom, kom,
geen comedie. dat is mij lastig. Hoor eens,
zorg voor mijn geld, ik heb er recht op, ik
laat u hier het adres waar gij het te sturen
hebt. Voor alsnu, geef mij wat gij hebt. r.
Vrouw Gertrud Btond op. Reta hielp
haar.
Het sneed door het hart, de arme moeder
te zien, een beeld der smart, zoo niet der
wanhoop.
Maar een ehristen wanhoopt niet.
's Namiddags sloop Gustaaf uit het huis,
zonder afscheid, zonder handdruk.
Twee dagen later begroef men meester
Gebhard.
De geheele stad nam deel aan de begra
fenis. Hoe geheim ook men de tegenwoor
digheid van Gustaaf had gehouden, er was
toch iets uitgelekt, en het scheen dat allen
den ontaarden zoon wilden vervangen en
den armen vader het laatste geleide geven
naar het graf.
Gustaaf was en bleef verdwenen.
Men had hem het zoo hard verlangde
geld bezorgd, en de moeder tot het einde
toe zwak blijvende, had hem veel meer
doen toekomen, dan waarop hij eigenlijk
recht had. Wordt voortgezet.
