Zondag I September 1907
5 centiemen per nummer.
618,e Jaar 5978
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Voor de
arbeiders
DE GOUDKUIL
Heuleboekjes.
Zondagrust.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
Itening van den volgenden dag. De prys ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 6 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. i-76 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N* *1,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUIS AUUB9.
Per drukregel. Gewone IS centiemenReklamen Ir. i-ooVonnissen ep
bladiijde 60 centiemen. - Dikwijls te herhalen bekendmakingen by accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den djjnsdag en vrijdag
in dan voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aalst, 31 August! 1ÖOJ
Het is door velen niet geweten en
anderen hebben het uit 't hoofd ver
loren hoe ons catholiek Ministerie het
belastingstelsel derwijze heeft weten in
te richten dat de arbeidersstanden er
zoo licht mogelijk door getroffen wor
den.
Het is noodig er van tyd tot tijd de
aandacht op in te roepen en er tevens
eenigen uitleg over te geven.
In ons land worden twee soorten van
belastingen geheven te weten recht
streeksche en onrechtstreeksche.
De rechtstreeksche belastingen zijn do
grondbelasting en de personeele belas
ting.
Welnu, de werklieden betalen geene
grondbelastingen daar zjj, over 't alge
meen geene grondeigendommen be
zitten.
Wat de personeele belasting betreft,
de werklieden zyn er, krachtens eene
wet door het catholiek Ministerie tot
stand gebracht, van ontslagen.
Die ontslaging van belasting besnoeit
echter hun kiesrecht niet.
De werkman die een huis bewoont,
voor personeel» belasting aangeslagen,
heeft recht op do tweede stem van den
huiavader ondanks hij die belasting niet
betaald beeft.
En nu de onrechtstreeksche belas
tingen.
Wat noemt men onrechtstreekache,
of liever, verbruiksbelastingen
De onrechtstreeksche of verbruiksbe
lastingen zijn taksen of inkomrechten
die de Staat heft op prachtartikels, eet
waren, dranken en allerlei vreemde
voortbrengsels by het invoeren in Bel-
gië.
Alleman, ryken en armen, betalen
die taksen en lasten.
Doch het catholiek Ministerie heeft er
voor gezorgd dat de voedingsmiddelen
des volks, van de arbeiders zoo weinig
mogelyk belast worden.
Tot bewijs onzer bewering willen wij
de getuigenis inroepen van Gezel Denis,
een hevigen tegenstrever van 't catholiek
Ministerie.
Gezel Denis, in zyne studie over ons
belastingstelsel, schat de verbruiksbe
lastingen door de werkersstanden be
taald, als men er dezen op de pracht-
voorwerpen en op den alcool uitzondert,
op 23 millioen. Het aandeel van den
arbeider wordt bepaalt op 5 fr. 79 c.
s jaars en per hoofd 't zij dus een cen
tiem en half daags...
VAN
J- H. HUTCISINSONi.
Die belasting mag men voorzeker
gering heeten. Dus de werkman die
geene prachtvoorwcrpen koopt en geen
genever drinkt betaalt niets meer.
Maar alles wel ingezien de Staat geeft
aan de werklieden meer terug dan die
23 millioen belastingen.
En inderdaad de Staat gunt jaarlijks
15 k 16 millioen voor de ouderdoms
pensioenen, 14 millioenen aan de ver
gelding der milicianen, 1U millioenen
prijsverminderingen op de werksmans-
koepons van den IJzerenweg. 't zij te
samen 39 a 40 millioenen.
En men voege hierby de talrijke cre-
dieten en toelagen die jaarlijks verleend
worden om de belangen van de werkers
standen te bevorderen en hun levenslot
te verbeteren. Eu onder dit opzicht
herinneren wij de toelagen verleend aan
de mutualiteiten, spaargilden, samen
werkende maatschappijen, vakscholen,
verzekeringskringen, enz. enz....
Ziedaar bewijzen in overvloed om te
doen uitschijnen dal onze blauwe, roode
en groene tegenstrevers 't volk wetens
en willens bedriegen wanneer zij zeg
gen
Het catholiek Ministerie deed
niets voor de werkersstanden.
Maar hiermeè zoeken vooral de libe
ralen hunne eigene schuld op een ander
mans schouders te laden.
Immers z(j liberalen deden nooit iets
voorde werkersstanden... Verre van er
iets voor te doen, werkten zy uit alle
hunne krachten de wetten en maatre
gelen tegen die het catholieke Ministerie
ten voordeele der werklieden voor
stelde.
En hier roepen wy andermaal de ge
tuigenis in van do hevigste tegenstrevers
van ons catholiek Ministerie in.
In eene meeting te Doornyk randde
wijlen Bara het catholiek Ministorie
aan, omdat het, volgens hem, de be
langen van werkman en landbouwer te
veel verwaarloosde.
Gezel Hambursin, een der roode lei
ders, die tegenwoordig was,logenstrafte
hem op krachtdadige wijze.
De liberalen zyn altyd de vyanden
van werkman en landbouwer geweest,
zegde hij. Wanneer de catholieke Minis
ters wetten en maatregelen ten voordeele
van werkman en landbouwer voordroe
gen werden ze hardnekkig door de libo-
ralan tegengewerkt. Ja, riep Gezel
Hambursin uit, de liberalen zyn altijd
de vijanden der werkende klas en van de
landbouwers geweest en zij weigerden
hun bet stemrecht dat hun door de
calholieken werd gegund.
Le Peüple, het orgaan der Brus-
selsche socialisten, wat schreef liet l
Luistert
Wat deedt Gij, liberalen, voor het
werkvolk gedurende 60 jaar t
Gij hebt ons pastoors, paters en
nonneuvleesch opgedischt,.dat vleesch
is slecht en lastig om verteren en toch
gaat gij maar voort ons dat. maagon-
stellend voedsel op te disschen.
Weest voorzichtig, het volk zal u
de schotels en tellooren op den kop
stuk slaan.
Wy bekennen dat het catholiek
Ministerie den weg der democratie
insloeg cn dat liet bestreden werd
door de liberalen die, tijdens hunne
heerschappij, alle hervormingen ver
onachtzaamden.
En Vooruit het Gentscho roode orgaan
Wat hebt ge gedaan (liberalen) voor
het werkvolk Niets
De hervormingen voor het volks-
welzijn, zyn hot werk der catholie-
ken.
Toen de wet op de ouderdomspen
sioenen werd voorgedragen stemdo er
een enkele liberaal voor, M. Flóchet
van Luik. Al de overige liberale kamer
leden stemden er tegen of onthielden
zich...
Wijlen M. Bauduin, liberale volks
vertegenwoordiger voor Leuven, riep
uit dat de wet op de ouderdomspen-
sioenen een spotding was, eene paro-
die zoo kostelijk voor de schatkist als
wanhopend voor de toekomst.
Nog meer bewyzen zouden wij kun
nen voorbrengen, maar de bovenstaande
zyn voldoende om aan te toonendat wan
neer d« liberalen ons, catholieken.als de
vijanden van de arbeidersstanden uit
krijten zij eenvoudig hunne eigene
schuld op onze schouders willen laden.
Wy, catholieken zijn de voorstaan
ders, de verdedigers der belangen van
werkman en landbouwer, daarom zullen
zij ook in de aaast. gemeente kiezingen
voor do catholieke candidaten, voor
hunne ware vrienden stemmen
Leve de catholieken Weg libe
ralen en socialisten
29' Vervolg.
De duisternis hing nog steeds over de
oppervlakte van de zee, en de brik ver
toonde zich als een onduidelijke plek; doch,
zooals de kapitein zegde, de dag brak aan,
en wij hadden niet lang achter den rotswal
vertoefd, of wij zagen, door de spleet in
den wal ziende, het vaartuig duidelijk lig
gen. Het dek was bijna gelijk met het
water, want het was reeds na vier ure, en
tusschen het schip en de wal zagen wij
twee zwarte stippen op de golven dansen.
Dat waren de booten met het scheepsvolk,
dat de brik wilde zien zinken.
Opeens ging er uit twintig schorre keelen
op verschillende toonen een langgerekt
O o-o-oh op, als by een prachtig vuur
werk. Daarop volgde eene uitbarsting van
klachten want zij, die in de booten zaten,
waren dichterbij dan wij, en zagen ook wij
hoe de brik statig en langzaam, als door
eene reuzenhand opgelicht, haar boeg om
hoog stak, totdat de groote mast onder
water was en da fokkemaBt de zee raakte
tu toen, met eon hevigen ruk, door het
verschuiven van den ballast, verdween zij
voor altijd uit onzeoogen.
En terwijl zij den weg ging, vanwaar
geen terugkeer mogelijk is, rees er een
akelig gekerm op van doodsangst en wan
hoop, uitgestooten door een ongelukkig
wezen, in de wilde verwarring der vluchi
achtergelaten of vergeten, en nu mee naar
de diepte gesleurd. Het was een vreeselijke
kreet als van eene vrouw, die verdrinkt, en
angstig zagen wij elkander aan bij ons
allen zweefden een naam op de lippen, die
geen onzer durfde uitspreken.
Verduiveld als hij haar heeft laten
verdrinken.., riep ik, een revolver uit mijn
gordel halend.
De kapitein en Healy volgden mijn voor
beeld de grauwe morgendschemering ver
lichtte hun vastberaden gelaat. Zoo wacht
ten wij, onder de beschutting van den
rotswal, dc komst der booten... en hem.
De eenige plaats, waar de booten landen,
was de strook zand waar wij met onze
revolvers de wacht hielden, en hierop
stuurden zij aan, zoodra dc brik gezonken
was.
Zij waren misschien eene halve kabel
lengte van ons verwijderd, en langzamer
hand konden wij de gezichten onderschei
den. Angstig en gespannen zochten wij naar
Melisse, doch tot onze toenemende ontstel
tenis zagen wij haar in geen der beide
Veel menschen klagen dat de Spaar
kas, sedert het jaar 1902, enkel 3 ten
honderd intrest geeft aan de spaarboek
jes tot een bedrag van 2,000 frank
eens dal het spaargeld boven de 2,000
bedraagt, wordt de intrest voor geheel
de weerde van het spaarboekje vermin
derd op 2 ten honderd, hetgeen toch zeer
weinig is.
Doch voor alle spaarders hestaai er
een gemakkelijk en doodeenvoudig mid
del om nog altijd voort 3 t. h intrest
te trekken van hun spaargeld, hoe groot
het bedrag ook weze, en dit middel is
het aankoopen van gen renteboekjg.
Ieder bezitter van een spaarboekje,
mag ten allen tijde, gelyk welk een
deel van zyn spaargeld, voor gelijk
welk bedrag, doen omzetten in Belgische
staatsrente, die 3 t. h. opbrengt. Op
deze manier kan ieder die meer dan
2UU0 frank spaargeld heeft, altijd 3 t. h.
trekken van geheel zyne spaarsom, in
volle zekerheid en onder waarborg van
den Staat. Daarom is bet voordeelig en
verstandig, nooit meer dan 2000 frank
op het spaarboekje te laten slaan, en het
overige te besteden om by middel van
een renteboekje, zich Belgische rente
aan 31. h. te verschaflen.
In ieder spaarboekje vindt men ingo-
lascht twee bladon rooskleurig papier
met zwarte strepen in talrijke vakken
verdeeld. Deze twee bladen rooskleurig
papier, dat is het ronteboekje, hetwelk
nooit van het spaarboekje raag afge
scheurd of gescheiden worden. Als men
zegt een renteboekje nemen of koo-
pen, dit wil zeggen dat de bezitter van
een spaarboekje, de Spaarkas belast voor
zijne persoonlijke rekening met een
deel van zijn spaargeld, Belgische rente
titels te koopen het bedrag der aange
kochte rentetitels, alsook van den jaar-
lijkschen intrest, wordt ingeschreven
op de twee rooskleurige bladen van uw
spaarboekjen. Alzoo is alles effen en
klaar alzoo zyt gij bezitter van een
renleboekje.
De spaarder die begeert een rente
boekje te bekomen, 'tis te zeggen, de
Spaarkas te gelasten Belgischo slaats-
rente te koopen voor zyne persoonlijke
rekening, heeft enkel het volgende te
verrichten. Hy gaat met zijn spaar
boekje naar het postbureel, en vraagt
aan den postmeester voor zulke of zulke
som Belgische rente te koopen: hij heeft
alleenlijk zyn handteeken te zetten op
een gedrukt blad papier de postmeester
zorgt daarna voor het overige. De aan
koop van Belgische rente, tot een bedrag
van 3000 frank, geschiedt zonder onkos
ten boven deze som, eischt de Spaarkas
een commissieloon van 1 frank per 1000
frank aangekochte rente.
Wilt gij naderhand uwe Belgische
rente geheel of gedeeltelijk verkoopen
verwittig uwen postmeester deze zai
u den dag stellen waarop gij het geld uit
zyne handen moogt afhalen. De post
zorgt dus voor alles de spaarder heeft
noch moeite, noch geloop, noch onkost.
Dit alles is uiterst eenvoudig en gemak
kelijk. Men moet geene papieren ont
vangen, noch bewaren, noch bezorgen
alles slaat aangeteekend op de rooskleu
rige bladen van uw spaarboekjen, het
welk in geval van diefte, brand of ver
lies, aanstonds ongeldig verklaard en
door een nieuw hoekje van dezelfde
weerde vervangen wordt.
Het bezit van een renteboekje dat
minstens 100 frank intrest jaarlijks op
brengt, geeft recht op eene bijgevoegde
stem in do kieziugen voor Kamer, Se
naat, Provincie en Gemeente het ren
teboekje moet daarvoor minstens 3,350
frank bedragen.
G) C) O Of de liberale min
derheid te Aalst op de
booten In de voorste boot stond Derrick
overeind, om den koers aan te geven, en
grimmig staarden wij naar het prachtige
doelwit, dat hij ons bood.
Misschien omdat zij zoo vol was, kwam
dc eerste boot niet handig aan wal golf op
golf liet zij voorbijgaan, zonder er gebruik
van te maken, om eindelijk dwars het zand
te raken. Ieder oogenblik verwachtte ik,
dat zij zou omslaan. Doch, als om met de
onbekwame zeelieden den spot te drijven,
zetten opeens de goiven haar hoog en
droog op het zand, en Derrick staptte uit,
steeds bedreigd door mijnen revolver. De
kapitein bemerkte mijne beweging.
Doe geene overhaastte dingen, jongen,
zegde hij, de hand op mijnen arm leggend.
Daarop gaf hij ons zijne bevelen.
Wij mochten echter eerst handelend
optreden wanneer ook de tweede boot aan
wal zou zijn. Dan zou het aantal tegenstan
ders wel verdubbeld wezen, maar, zooals
de zaken stonden, konden wij evengoed
twintig als tien man in bedwang houden,
en wij waren niet van plan een hunner te
laten ontsnappen.
De tweede boot landde flink. Daddy
Mulhns stond aan het roer en welk een
ongelukkig figuur hij soms op zee maakte,
als het op landen aankwam, wist Daddy
altijd den mcesten spoed te paren aan het
minste gevaar. Daarbij waren toevallig in
zijne boot de beste roeiers, en met krachtige
Blagen en een waarschuwenden roep, zet-
Van 's middags tot middernacht, eenige
dienstdoende Apotheker, op Zoniiag 1
September 1907, M. Meirsachaut,
Korte Zoutstraat.
ten zij haar een eind op het strand, waarop
zij zich bij hunne makkers voegden. Aan
ons, de eerste vluchtelingen van het zin -
kende schip, scheen niemand te denken.
Het plotselinge van de ramp had hun zeker
al het andere doen vergeten, en toen hun
kostbaar leven gered was, kwamen hunne
tongen los. Pratend en lachend vereenigden
de twee groepen zich.
Nu gaf de kapitein het teeken, en onge
zien bereikten wij het zand door'de opening
in den rotswal. Healy ging rechts, ik links
en de kapitein bezette het middenterrein.
Het oogenblik was gelukkig gekozen, want
zij waren aan het twisten over het landen
van de booten en in de hitte van den strijd
vermoedde geen hunner, wat hen wachtte,
tot zij op een stap of tien van ons genaderd
waren en de kapitein hun met donderende
stem toeriep
Handen omhoog Allen handen om
hoog Op straffe des doods
Bij het laatste woord schoten wij over
hem heen.
De verrassing was volkomen. Zoodra zij
ons zagen, greep een wilde schrik hen
aan; als angstige schapen stoven zij uiteen.
De kalmsten zochten vergeefs in gordel of
zak naar de wapens, die er niet waren,
terwijl de anderen de vlucht namen. Doch
de zeeën, de glibberige granietrotsen deden
hen weldra terugkeeren.
Het was een mcnschenval, zoo ichoon
als meu zich kan voorstellen, en binnen
hoogte van hare taak was in den
Gemeenteraad.
Als eene der bijzonderste redens van
de noodzakelijkheid eener minderheid
in den Gemeenteraad wordt het nazicht
ingeroepen over de geldelijke zaken, en
zoo ook beweren onze liberale contro
leurs triomf to mogen schreeuwen om
dat den geldelyken toestand door hen is
besproken geweest.
M. De Blieck, twee jaren vervolgens
by de behandeling der Stadsbegrooting.
heeft getracht den twijfel te trekken
over de oprechtheid van de cijfers dei-
voorzieningen volgens hem do ont
vangsten waren overdreven en dc uit
gaven van den gewonen dienst werden
door buitengewone middelen gedaan.
Ongelukkiglijk is geene van zijne
voorzeggingen verwezenlijkt geweest.
VV on neer telkens de rekeningen gesloten
worden, kan eenieder bostatigen hoe
leelijk, hoe dwaas de hoofdman der libe
rale minderheid zich bedrogen heeft, en
hij zelf,verledene jaar,heeft het onrecht
streeks moeten bekennen, daar hij zich
wel gewacht heeft eenige critiek te ma
ken op de beramingen van de gewone
begrooting voor 1907.
M. de Burgemeester, in de laatste zit
ting van den Gemeenteraad, wanneer hij
de cijfers opgaf waarmede de laatste
rekening van de Stad is vastgesteld, trok
er de aandacht op dat door de aanwinst
die de Stad jaarlyks doet in de vordee-
ling van het Gemeentefonds, de gowono
diensten een overschot laten van ontre-
veer 10,000 fr.
lu plaats van het kolossaal deficit van
verscheidene duizenden franks dal voor
zegd was, blijft er op eene gewone reke
ning van ruim 630,000 fr. een overschot
van 10,000 fr.
Zie, van harte wenschen wij dat de
heer Schepen Baron do Bethune, bij de
aanstaande bespreking over de rekening
volkomen zou hersteld wezen om eens
zyne weerwraak over zijnen belager te
nemen en te toonen hoe dom M. De
Blieck in dezo bespreking is geweest.
Van eenen anderen kant, de vermeer
deringen die de Stad bekomen zal in
de volgende jaren iu de opbrengst van
het Gemeentefonds, geven nog de ver
zekering dat de gewone inkomsten van
de Stad en de belastingen zooals zij nu
beslaan, lal van jareD nog de aan
groeiende lasten van het bestuur zullen
best rijden kunnen.
u Na de kiezing verhooging der con-
tributiën, schreeuwende liberalen,want
de jaarljjksche inkomsten zijn ontoerei
kend geworden om de onkosten van het
dagelijks bestuur te betalen.
Het bewijs van de noodzakelykheid
van nieuwe lasten is tot heden nog niet
door M. Do Blieck noch door iemand
geleverd al wat M. De Blieck des we
gens heeft verteld en geschreven is ge
steund op grove dwalingen voortko
mende uit de gedurige verwarring van
do begrooting of het voorziene, met de
rekening of het wezenlijke.
Waarlijk onze controleurs zijn te
haastig geweest om huunc bestuurlijke
en finaucici le kennissen te toonen zy
moeten maar eene ernstige kwostie
aanvatten om er nevens to slaan.
een minuut werden, op bevel van den
kapitein, alle handen omhoog gehouden.
Door het wegloopen der anderen was
Derrick alleen, vooraan in het midden ge
bleven, en nooit zal ik den woedenden,
kwaadaardigen blik vergeten, waarmee hij
den kapitein aanzag.
Het was gelukkig voor hem, dat wij niet
even laaghartig waren als hij, want dan
hadden wij hem zeker doodgeschoten op
het oogenblik, toen al onze grieven tegen
hem bovenkwamen. De kapitein ging naar
hem met de vra ig
Schurk, waar ia het meisje
Wie bedoelt ge, kapitein Melisse i
O, die is veilig geborgen.
Hoe veilig geborgen Wij hoorden...
Een vreeselijk geschreeuw toen dc
brik zonk zegde Derrick, met moeite zijne
gedachten verzamelend. En gij dacht dat
zij het was Wel zóó gemeen ben ik toch
niet
Maar het was toch de gil eener
vrouw.
Neen, het was de zwarte. De zaak is
zoo, kapitein de neger was zoo dronken,
dat hij niet met ons kon vluchten en dus...
Hebt gij hem laten verdrinken, niet
waar
Nu, zoo moet gij het niet opvatten,
kapitein. Het is onze schuld toch niet, dat
hij zoo dronken was. Wij misten hem eerst
toen hij niet meer te redden was, niet
waar, jongene
let Bealuur der stad Aalst is
allo jaren verplicht eenige stadsgronden
te verkoopen om de twee eindjes van
't jaar aaneen te kDoopeu
Als men dat leest in de Volktyatci
zou meu haast gaan gelooven dat er in
Aalst, bij gebrek aan geld, niet een
openbaar werk wordt aangevangen en
dat telkens iedero inaaud om do wedden
der bedienden te betalen er een stukje
bouwgrond aan den eersten liefhebber
den beste wordt verkocht.
Wil men nu weten, zonder van andere
werken, te gewagen, hoeveel meiers
kasseiwerk er sedert 1 januari van dees
jaar, in do straten der stad zijn gelegd
geweest met nieuwe materialen of vol
komen herlegd met oude stoonen
Ongeveer zes duizend vierkante
meters... Daarin wordt niet eens begre
pen de gewone herstellingen die onop
houdend voortgezet worden.
Is er óen gebouw van do stad waarvan
het onderhoud te wenschen laat en
waarvan de toestand niet veel beter
Mordt gesteld dan meost al de eigenaars
hunne verhuurde eigendommen verzor
gen
Dat do stadsontvanger soms uitbetaald
is, moet niemand verwonderen.
Geen enkel werk van eenig belang
verrichten en dan nog geld in kas heb
ben, ja, dat ware mot roden te beknib-
bolen
IiL»er»Ie snullen die
de zoogezegde u Volksgazet o in den kel
der van 't lokaal De vijf Ezels aan-
eonflansen, komen soms nog eens terug
op het laten bestelen der stadskas, bij
zoo verre dat ze een oneerlijke bediende
zouden willen verontschuldigen en ande
re deftige lieden welke voorzeker niet
gelast waren standvastig aan de kas op
wacht te staan met dit feit te betich
ten.
Volgons dit liberaal ezelsprinciep
zyn de bedrogene en bestolene lieden
plichtig en de dieven moeten als eerlijke
lieden aanschouwd worden.
Mogelyk zal men ons tegenwerpen
dat het stelen by zekere liberalen gansch
onmogelijk is geworden door do goode
voorzorgen die ze in acht nemen. Maar
't is aan eenieder niet mogelyk, wanneer
men tijdelijk zyne woning, colfre-fort
enz. moet verlaten, van geld en huisge
zin to laton bewaken door twee gendar
men.
t Gedacht kan goed schijnen aan ze
kere personen, maar, onzes duukens,
zal tiet de goedkeuring van iedereen niet
verwerven.
De jongens stemden toe.
Maar ik zie het meisje niet 1 zegde de
kapitein.
Derrick zag over zijne schouder
Zeg eens, daar achteraan haal de
ellewaar eens voor den dag 1 De schoon
vader van het meisje smacht naar haar
gezichte, voegde hij er met iets van zijne
vroegere onbeschaamdheid bij.
Ik had hem wel een vuistslag willen
geven, toen op een teeken van den kapitein,
twee van zijne makkers, voorzichtiger dan
ik gedacht zou hebben, uit de eerste boot
een zeil oplichtten, waaronder Melisse, met
't hoofd op den arm, rustig als een kind lag
te slapen.
Wel, kapitein, zijt gij nu tevreden
vroeg Derrick. En ben ik nu wel zoo ge
meen als gij dacht
De blijdschap dat Melisse ongedeerd was,
deed mij zachter over den kerel oordeelen.
Hoe slecht hij ook zijn mocht, hij had toch
nog eenig broederlijk gevoel, en daarvoor
had ik hem de hand kunnen drukken, als
niet de kapitein, die nu vrijer ademhaalde,
geroepen had
Komaan, jongens helpt een handje
om hen te binden
Zenuwachtig zag Derrick naar de koord,
die op den grond lag'
Zeg eens, kapitein vroeg hij. Gij
zijt toch niet van zin. ons op te hangen.
(Wordt vqortgeeH.)
