Zondag 29 December 1907 5 centiemen per nummer. 62,le Jaar 4012. Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. N ieuwj aarsgiften voor den Paus. De werkerspensioeneti Onze Franschmans. DE DENDERBODE. Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee- keöing van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor (le Stad B frank met den Post verxonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maandenfr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving sii.digt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont- ja ïgen lijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' 31, en in alle Postkantoren des Lands. CU1QIJK ailllM. Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissei. op 34* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herbalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van dit blad. Aalst, 2H Dt'i'omber ll>OT vorige jaren, opent de Bond eke Dagbladschrijvers van Zooals de vi der Catholieke België de inschrijving voor de nieuw jaarsgiften aan den Paus, onder de hooge bescherming van Z. Em. Car- dinaal Mercier, Aartsbisschop van Me chelen, en HH. Hoogw. de Bisschoppen ven België Over tien jaar gesticht, is het werk der Nieuwjaarsgiften voor den Paus, van eerst af, door de Belgische catlio lieken onthaald geweest met eene ware genegenheid en edelmoedigheid, die nog steeds aangegroeid zijn. Elk jaar werd die betooging van hulde eu verkleefd heid aan den H. Stoel vernieuwd, in een zelfde gevoelen van kinderlijke liefde, al de standen der samenleving vereenigd. Eene bijzondere omstandigheid zet ons dees jaar aan. om aan onze inschrij ving een builengewonen luister te geven, want, volgens den wensch, door de Bis schoppen in hunnen laalsten herder lijken brief uitgedrukt, moet zy de jubelgift van België aan den Paus uit maken, ter gelegenheid van de 50e ver jariug der priesterlijke wijding van Zjjue Heiligheid Pius X. DeH. Vader heeft zich geweerdigd het aanbod te aanveerden dat hem voorgelegd werd, de opbrengst der inschrijving te beste den aan de ouderwijs- en liefdadigheids instellingen der nieuwe St-Jan-Berch- mansparochie te Rome. Hü. Hoogw. de Bisschoppen willen ook dat die jubelbetoogingeene berede neerde onderwerping zij aan de onder richtingen van den Paus. Belgcnland, zoo schrijven de Bisschoppen in hunnen brief, zal zorgen dat het bij geen enkel ander ten achter blyve, om vol ijver, met hert en geest, de richtingen te vol gen, zoo duidelijk door onzen Opper herder aangewezeu... Meer dan ooit is hel noodig, nadruk ie leggen op die ou Verbreekbare vereeniging van de leden met hel hoofd op de bestendige, innige oudergeschiktheid, die alle de leden, üelzij afzonderlijk, heizij teza men genomen, afhankelyk maakt van hun opperhoofd... Gejubbeld en dank gebracht aan God, omdat Hy ons gaf eenen herder naar ziju hart die ons afkeerde van de vergiftigde weiden en mild bediende mei hel voedsel van weienschap en lee- riug. a Laten wij allen, door onze gowil- ligheid, door onze gebeden, door onze communiën, door onze giften, en, is 't mogelijk, door onze tegenwoordigheid aan den voel van zijnen troon in de Eeuwige Stad, Jaten wy allen, om het meest, hem betuigen dat wy voor hem in het horie dragen, dat wy jegonsiem willen al de gevoelens, al de plichten der kinderlijke liefde. Die oproep van onze eerbiedweerdige Herdei?zal beantwoord worden, wy hebben er de zekerheid van. Al de catho lieke huisgezinnen zullen zich willen i '"A. de iubelbetooging die ToorSci worcll. eu daar de moeilvjk- heden van den tegen woordigen Ud een beletsel sclMjuen te adilett aleilen aan de vertveieidyking van bet ontwerp ue veiw<- betooging te d nat elkouzer atcb baasle om des alLr en te ruimer deel te nemen iaïïe bSdrijvmg voor de nieuwjaars. t «St ons, op de aanvallen der g' san van bel Pausdom, antw oorden met eeüü verdubbeling van liefde en iIiAPfdlieid. eu dat in deze plecli- T3" 'mLeubeid bel catboJieke Belgen- fS rnb weerdtg Wele te tonnen van ibbaëlvew'wzdnverleddo. De inschrijving is van heden rC ge- 0Pne^inschrijvingslijst zal te gelijker f^anor al de cntbolieke dagbladen bêt tod afgekondtgd w orden. Üft^wonJen in een" album, dat den zaine _..i Hö nnhi-anvst der inschrii der inschrijvers zullen ver- Li Vader n- - viilg aa'aangeboden worden. Het bureel wan den Bond der Ca- tbolieae dagbladschrijvers ru ondervoorzitters, Be Voorzitter, Aoo.VAN NYLEN, JcuMOUUNaSSE FgjutiitD NEURAY. ae Pmninnmeezter, De Schrijver, g^lDBCEUSTBft, Uo MALUB. de opbrengst der inschrij De inschri'vingen mogen gezon den worden aan het bureel van De Denderbode Korte Zoutstraat, 31, te Aalst, of aan M. Leo Mallié, schrijver 62, Bergstraat, Brussel. IN FltANklllJU. Meermalen reeds hebben wij er de aandacht op ingeroepen dat de Fransche radicalen en socialisten, ondanks hun gestadig bollen op hunne genegenheid en liefde voor de werkerstanden, er toch niot in slagen kunnen eene wet pp de werkerspeusioenen tot stand te brengen. Reeds zeven jaren is onze Belgische wet op de ouderdomspensioenen in wer king en bjj duizenden telt men ze die van hare weldoende vruchten genieten.. Maar dit belet met dat blauwen, roo- den en groenen maar altijd den spot blij ven dry ven met deze wet. Hoe dikwerf reeds hebben zo 't deuntje herhaald van 't pensioentje van 9 centen daags En hoe dikwerf hebben wij de drie kleurige redenaars en schry velaars liooren herhalen dat hunne Fransche partijgenooteu een ander, een mildadi- ger pensioeu aan de oude werklieden zouden bezorgd hebben Maar onderzoeken wij eens tot hoe verre de Fransche grootsprekers het reeds met liuuue pensioenwet gebracht hebben... Niet ver, neen...In Februari 1906, dus wauueer onze Belgische wet reeds ze ven jaren in werking was.heeftde Fran sche Kamer, als lokaas voor de aanst. kiezingen, eene pensioenwet gestemd, naar de opgaven van eene bijzondere commissie voorgezeten door den rooden oud-minister Millerand. Uit kracht dezer wet zouden alle loon arbeiders van huu loou twee ten honderd moeten storten in eeno kas van wer kerspeusioenen en de werkgevers moe ten er eene gelijke som in storten. De dubbele storting was uitsluitend bestemd voor hel stichten van een pen sioenfonds. Geen ouderscheid werd er gemaakt voor de stortingende loonarbeiders van handel en landbouw wareu gelijk ge steld met de uy verheids werk liedeu. By middel van Staatstoelagen zou het peusioeu op 360 fr. 's jaars gebracht worden... Maar zy die te oud wareu eu uiel gestort haddeu, zouden niet 65 fr. bekomen gelyk bier te laude maar slochta 60 frank 's jaars. De Kamer had hiermèe geen vrede en zy vermeerderde de toelagen aan deze die te oud wareu om te hebben kunnen storten tol 120 frank. De dienstboden en pachters werden op den zelfden rang der loonarbeiders gebracht. Nu dit zou de uitgaven met 143 millioen frank ver meerderen... Daarby werd de ouderdom van in genotlrediug op 60 jaren ge bracht, 't gene 't getal der rechthebben den verdubbelde en weèral eene meer dere uitgave van 83 millioen... Nu zoo werden de uitgaven eerst op 58 millioen geschat op omtrent 256 mil lioen gebracht eu dit was maar om te beginnen... Bovendien zou het over- gaugstydstip de uitgaven tot 300 mil lioen doen klimmen. Op dien voel had de Kamer het ont werp gestemd als lokaas voor de kiezin gen. Doch het Senaat had ook zijn woord te zeggen. Hel stelde eene Oommissie aan welke zich weinig genegen toont het wetsontwerp te aanveerden lijk de Kamer het gestemd heeft. Niet dat de Commissie vijandig is aan 't priuciep van '1 ouderdomspensioen, maar ze dynst terug voor de ontzagelyke uitgaven die de hervorming zal veroor zaken. De Commissie is vijandig aan de onbe paalde tusschenkomst van den Staat waarvan 't bedrag uiet te schatten is, en steil voor te beslisseu dat de tusscheu- kumst van den Staal nooit lot meer dan 100 millioen zal mogen beloopen. Eu hoe zou de Staal zich die 100 mil lioen verschaffen Wel met eene vermeerdering van 80 millioen op de erfenisi echten en eene belasting op 't inkomen... Van T berucht milliard dat de roof de klooster- eu kerkgoedereu zou opge bracht hebben, is dus geen spraak meer... Neen, neen, alles en nog wat daar bij is aan de maat en den strijker der blauwe en roode leepe maffen blijven plakken... Het Senaat heeft ook, lijk de Kamer het vroeger deed, de belanghebbenden geraadpleegd. Op 9,582 antwoorden waren de twee derden vijandig aan de verplichtende stortingen. De werklieden stemden er wol is waar, in meerdeheid voor, maar de werkgevers stemden er tegen... Doch deze stemming bracht iets anders in 't daglicht. Nevens het woordje neen der werkgevers las men het woordje ja Nu, dat woordje ja was een guns tig antwoord op de vraag of men de voorkeur gaf aan het Belgische stelsel, namelijk, het stelsel der vryheid onder steund door staatstoelagen... Dit stelsel, onlangs nog voor de be langhebbenden eene onbekende zaak, wordt thans ais het redmiddel met vol komen vertrouwen begroet. En 't gevolg hiervan Wel dat on getwijfeld binnen kort de Fransche Se naat Commissie eene afveerdiging naar België zal zenden met last de werking onzer pensioenwet nog beter te leeren waardeeren. Zoo staan de zaken in Frankrijk. De Fransche broeders en vrienden onzer blauwen, rooden en groenen die, sedert zeven jaren beloven, meer te zullen doen voor de werklieden dan ons calholiek Ministerie en zyne Meerderheid, zullen zich eindelijk gelukkig achten hunne pensioenwet op den Belgischen leest te kunnen schoeiën. En dan zullen de blauwe, roodc en groene spotters den bek in de pluimen te houden hebben Syndicaten voor de Franschmans. Er wordt op onze dagen veel gespro- keu en geschreven over de syndicaten. Waarom zou er ook geen spraak zijn syndicaten voor de Frauschuiaus. Het zijn werklieden gelijk de andere, en voor wie met deu toestand dier uitwij kende werklieden bekeud is, is hel klaar, dat zy op vreemden grond in slechtere voorwaarden verkeeren dau vele andere. Het is een onbetwistbaar en natuur lijk recht, dat ieder meusch heeft van zyn lot te verbeteren, als hij dit doet door middels, die rechlvoerdig zyn eu legeu de chrislelyke liefde uiet slryden. Hier en daar zyn er nog kortzichtige meuscheu.te veel ingeuomen met oudér- wetsche en verstokte gedachten, die de chrislene syndicaten met eeu wautrou- wig oog aauzieu. Als wy mogen ons geuachl zeggen, wy zeggen vlakaf Die menscheu zyn mis, eu zij missen omdat zy niet klaar zieu in deu wareu toestand der zaken. Zy meeueu dat de syndicaten inge richt zyn ten nadeele der palroneu en bazen. Dal de socialisten uil geest van klassenstrijd, om den workmaii plegen deu baas op te hitsen, syndicaten slich ten, dat is zonneklaar, eu wy onder vinden het iu zekere streken vau België. Maar dal de chrislene syndicaten legen de bazen geslicnt zyn, dal is valschheid en leugen. Immers een christen werkerssyndi caat is eene vereeuigiug van werklie den, die rekening noudeude van dc wederzydsche plichten en rechten van patroon en werkman, trachten, door rechlveerdige en chrislene middels hun loten werk voorwaarden te verbetereu. Wat is er daarin af te keureu, waf is er daariu onrechtveerdig of ouchrisleu Eendracht maakt macht, zegt de leus van ons landkooplieden stichten maat schappijen om geld te winnen action- narisseu of aaudeolliebbers stichten maatschappijen om yzerwegen, tram of mijnen uit te haten wal valt er daarop te zeggen, als alles rechtvaardig gaat 1 Zouden onze Franschmans, ten groote deele nog christen gebleven, niettegen staande de slechte vourheeldou, die zij maaralle dikwijls voor oogeu hebben in Frankrijk, vau dat recht vau rechl veerdige eu christeue vereeniging geen gebruia mogen maken, welk niemand betwist voor üooger genoemde mannen, die soms min chrislene eu rechlveer dige middels inspannen om geld te winnen 7 Men hoort nog somtijds mannen met verachting spreken van de Fransch mans gelukkiglijk liet is daar het klein getal, mannen die zeggen Dat volk is ruw en onbeschaafd. Die zulken praat vertellen, zijn doorgaans mannen die onze Franschmans van bij niet kennen, en in plaats van zoo te spreken zy zou den beter doen te icerken om dien toe stand dier werklieden te helpen ver beteren dan zouden zij dikwijls onder vinden, dat onder een ruw uiterlijk, dikwijls betere gevoelens te vinden zijn dan by deze, die in hun gedacht goed be schaafd, zijnmaar in 07is gedacht te teel beschaafd zijn. Zij zouden dikwijls ver wonderd zijn, dat, ingezien de opvoe ding welke zy genoten hebben, en de voorwaarden en omgeving waarin zij hen bevinden, de Franschmans niet veel slechter zijn. Onze Franschmans hebben ongetwij feld het recht van vereeniging, en de werkgevers zouden moeten tevreden zijn de chrislene syndicaten te hebben, om in die syndicaten deftige en eerlijke werklieden te vinden, die in plaats van werkstaking en omwenteling te maken, aan hunne meesters onderdanig zijn on goed werk verrichten Ten andere, dat de werkgevers eens goed het volgende overwogen, en het zal mogelijks voor menigeen eene nuttige overweging zijn: Het is liet oogenblik r.iet meer te vra gen zullen de syndicaten tot stand komen, ja, of neen Die vraag is bezig met haar zelven op te lossen, daarvan is alle klaarziende mensch die de heden- daagsche strekking van gedachten na gaat, overtuigd en de ondervinding leert reeds, dal de syndicaten er onver mijdelijk zullen komen. Maar dn vraag is: Wie zal hot doorhalen,de syndicaten, die den klassenstrijd bewerken, geene rekening houden vau de plichten der werklieden en do rechten der werkge vers of te wel de syndicaten, die de rechten der werklieden verdedigen maar ook en wel bijzonderlijk de plichten der werklieden voor OOgen leggen. De oplossing dier vraag zal grootendeels afhangen van de gedragslijn der werk gevers tegenover de chrislene syndicaten en ook van de werking der voorstaan ders der chrislene volksbelangen. Kon die oplossing christen zijn op onze 12,000 Westvlaamsche, 24,000 Oostvlaamsche en 4,000 Heuegouwscho i Franschmans toegepast worden,'1 is le peizen dat de Fransche werkgevers en onze uitwijkelingen van weerkanten reden zouden hebben om tevreden te zijn. De syndicaten voor de Franschmans zijn er noodig, want als men den toe stand wel nagaat, waarin die werklie den verkeeren, is het klaarblijkend, dat hij nog veel to wenschen laat. Die slaat van ondergeschiktheid is het natuurlijk gevolg van hunne afzondering en hun gemis van vereeniging en zal onvermij delijk voort blijven beslaan, tot dat onze uitwijkende werklieden door welinge richte syndikaten zullen vereenigd zijn. Wy moeten bekennen, en aan de Fran sche patronen die hulde bewijzen, dat een groot getal onder hen ons werkvolk wel behandelen, en dat somtyds ook, eenige onzer werklieden, wat voorbeel diger zouden kunnen zijn in hunne han del wy ze ten opzichte hunner werkge vers. Daarin zyn zy grootelijks af te keuren eu berispeiyk. Noglhaos het is ook bewezen, dat er een merkelijk getal Frausehe patronen zijn, die in hunne onderhandelingen met onze werklieden, verre zyn van rechtveerdig, christen en broederlijk te werk te gaan. Uil dat alles blijkt, dat de fransche boeren eu patronen, die ouzo werklieden wel be handelen, van de syndicaten niet moeten bevreesd zijn, want onze chrislene syn dicaten zullen den klassenstrijd niet be trachten, de werklieden geenc onge gronde rechten toekennen, en de boeren geene onredelijke en onrechtveerdige voorwaarden opleggen. Van eenen anderen kant zullen die syndicaten veel bijdragen om onze werk lieden, die nu aan hunne plichten jegens hunne uitlaudsche meester te kort blij ven, (ot betere gevoelens te brengen. De syndicaten zullen dus alleen le vree zen zyn voor die hoeren, met manches- teriaansche gedachten, die ouzo werk lieden aanzien als levende werktuigen om geld te winii.;i, en voor die "werk lieden die aan ltmg.cn plicht jegens hunne werkgevers te kort blyveu. Eu zulke vrees zal voor die boeren en die werklieden deugdelijk zijn, en misschien 't begin van eene christelijke en recht- veerdigere handelwijze. Bijgevolg die syndicaten zullen in plaats van twist en klassenstrijd tot stand te brengen, eene oorzaak zijn van goede betrekkingen tusschen patronen en werklieden, en een werk van maat schappelijke bevrediging. Opdat de syndicaten tot eene doelma tige werking zouden kunnen komen, zou het noodig zijn, dat zij overal tot stand kwamen waar er werklieden naar Frankrijk gaan, daarenboven dal zij per provincie verbonden waren, met een algemeen hoofdvorbond voor West- Vlaanderen, Oost-Vlaanduren en Hene gouwen, want zonder algemeenheid, eenheid van werkingen verbinding, is het onmogelijk duurzame en afdoende uitwerksels te bekomen. Daarenboven, om de syndicaten meer bestendigheid, krachtdadiger werking, wettelijke voor deeion en wettig bestaau te geven, ware het wenschelyk ze in te richten als vak- vereeniging, in overeenstemming met de wel op de beroepsverenigingen. Binst den verleden winter wierd een syndicaat voor oogst- en beotenwerkers gesticht, te Veldeghem. In de streken waar ouze Fransch mans hot werk gaan verrichten in do steenbakkerijen, in do hasten of suiker fabrieken, zouden die syndicaten moe ten geschikt zijn iu overeenstemming meJ de voorwaarden van dat werk. Wij deelen de bijzonderste bepalingen mede van het oogst- en beelenwerkerasyndi- caat van Veldeghem 1.) Het syndicaat is gesticht om do uitwijkelingen naar Frankrijk bij te staan in hunne stoffelijke en zedelijke belangendaartoe zal het alle mogelijke rechlveerdige middels inspannen. 2 De Fransche boeren nemen de ver plichting aan, de Belgische werklieden een geschreven akkoord, in dubbel op gesteld, en wederzijdsch onderteekend, te geven, met juiste aanduidingen der werkvoorwaarden. Een dubbel zal in 't bezit blijven van den boer; het ander dubbel in hezitder werklieden. 3.) Indien geen enkel werkman der werkersploeg de Fransche taai verstaat, zal het werkakkoord in de Fransche en Vlaamsche taal opgesteld en ondertee- kend zijn; of wordt liet akkoord alleen lijk in de Fransche taal opgesteld, voor aleer de werklieden het akkoord onder- teekenen, zal het syndicaat het recht hebben het workakkoord te onderzoeken en aan de werklieden de bepalingen van het akkoord kenbaar te maken. 4.) De Fransche boer is verplicht de werklieden ten minsle acht dagen voor hunne afreis te verwittigen, om de noo- dige bereidingen voor hunne reis te kunnen nemen. 5.) De Fransche boer neemt de ver plichting aan, de werklieden te belaleu in geldspeciën, gangbaar in Frankrijk, zoodat van de bepaalde som in hel werk- honIraki niets mag afgehouden worden voor levering van mondsbehoeften of andere waren, tenzij met toestemming van al de werklieden van de ploeg. 6.) De Fransche boer is verplicht, wel verlichte, verluchte en verwarmde za len of barakken ten dienste der werk lieden le stellen voor verblijf en ver nachting. Die verblijf- eu vernaebtiugs plaatsen zullen afzonderlyk zijn voor mans en vrouwspersonen 7.) De Fransche boeren, staan aan onze werklieden het recht toe tot de volledige zondagrust, tenzij bij hoogdringendheid en om groote schade te vermijden, hel noodig ware 's Zondags en de gehodene heiligdagen te werken; in dit geval nog, zyn zij verplicht 1. aan de werk lieden den noodigen tijd te verleenen, voor liet kwijten hunner godsdienstige plichten 2.) eene vergoeding of bij loon, boven aangegaan akkoord, te betalen vau 25 centiemen per uur. 8.) De werklieden hebben het recht bij het voltrekken van het werk, liet afgedaan werk in den oogst, de beeten en andere landswerken te doen afineten, door eenen bevoegden landmeter. De kosten van afmeting zullen gedragen worden, bij helft door den boer, en bij helft door de werklieden. 9.) Zoolang de Fransche wet op de werkongevallen niet toepasselijk is aan al do Belgische landbouwwerklieden in Frankrijk werkende, neemt de boerde verplichtingeuaan.die werklieden tegen werkongevallen te verzekeren op gelij ken voet met de werklieden, die thans onder toepassing vallen van deFranscha wet op de werkongevallen. 10.) Op het einde van het bineeren der beeten en het inoogsten van den oogst, zullen de werklieden het recht hebben onmiddellijk betaald te worden. Noch- thans, indien de werklieden op hen de verplichting genomen hebben in Frank rijk le verblijven of naar Frankrijk weder te keeren voor liet uitdoen der beeten, zal de boer het recht hebbeu, tot na het uitdoen der beeten, 10 van tiet overeengekomen loon voor het bineeren af te houden, als waarborg van de aan- veerde verplichting van het uitdoen der beeten. 11.) In geval van onverschil tusschen den Fransclien hoer en de Belgische werklieden, behoudende werklieden het recht de tusschenkomst van het syndi caat in te roepen, om, zoo mogelijk, tot eene vriendelyke overeenkomst te gera ken. 12.) Kan het onverschil, niet door eene vriendelyke overeenkomst gere geld worden, het syndicaat zal door alle wettige middels, die in zijn bereik zijn, de werklieden bijstaan om hunne ge krenkte rechten te verdedigen. Bijna al onze Franschmans zijn naar huis gekomen, het ware dus het gepaste oogenblikde hand aan het werk te slaan; kon men dezen winter het vraagstuk der syndicaten bespreken en in het werk stellen, wij zouden aan die 40,000 werk lieden, die het bestaan voor hun huisge zin iu den vreemde moeten gaan zoeken, eenen grooten dienst bewijzen op gees telijk, zedelijk en stoffelijk gebied. Pius X en <le Druk- pern. De heer Jean Lehosin, opatel- ler van het Fransch catholiek blad Croix db Limoges verhaalt als volgt een ver hoor welk hij had bij den H. Vader De Paus moest weten wat mijn beroep was, en het scheen hem eene voldoening, te vernemen, dat ik mij wijdde aan de dag bladpers. K Oh, de pers, zei de H. Vader, men i> begrijpt nog maar steeds hare belangrijk- beid niet. Noch de Geloovigen, noch de n Geestelijken zijn er genoegzaam van door- drongen. De ouderen beweren dat het iets nieuws is, en dat men vroeger ook wel goed kon stichten zonder die dagbladen. Maar 't is gemakkelijk gezegd «Vroe- ger, vroeger De hardhoofdige raen- sch n letten er niet op, dat vroeger het vergif der Blechte pers niet overal ver- spreid was, en dus het tegenvergif der goede dagbladen niet zoo dringend nood- s zakelijk. Het gaat nu niet zooals vroeger Wij behooren niet meer aan vroeger, maar n aan het nu En nu is het een feit, dat o het geloovige christenvolk wordt bedro- gen, vergiftigd, en ten gronde gericht door de ongelo vige dagbladen. Men zal vergeefs kerken bouwen, missies preken, n scholen stichten alle goede werken, alle pogingen zuilen vruchteloos zijn, als ii men niet te gelijker tijd het afwerend en aanvallend wapen bezigt eener oprecht b catholieke pers. De ondervinding heeft ons ook geleerd hoe waar het is wat Z H. de Paus zegde. Geene vergaderingen of congressen of er wordt hulde aan dc pers en dagbladschrij vers gebracht onder de algemecne toejui chingen. Maar nauwelijks zijn de vergaderingen en congressen ten einde of 't is vergeten immeis dan hoeft men niet met der daad op te treden, 't is te zeggen, de perB te helpen dcor mededeelingen, inlichtingen, abonne menten... Als men dan nog maar geen autaar tegen au laar opricht gelijk het soms gebeurt en 't gene meestal noodlottige gevolgen heeft voor 't nieuwe en 't oude autaar. Vele catholieken, overtuigde kampioenen nochtans der catholieke zaak, toonen zich onverschillig aan hunne plaatselijke catho lieke Drukpers. Zij nemen eene houding aan als of het hun niet aanging of de catho lieke zaak weinig of veel vooruitgaat of verdedigd wordt. Dat ze de woorden van Z. H. den PauB ernstig overwegen en zich herinneren wat Le Journal de Bru- xelles - in 't begin deze maand schreef te gelegenheid van 't zilveren jubelfeest van twee veteranen der catholieke pers, name lijk, dat het greot catholiek publiek zich niet genoeg rekening geeft wat verdiensten een dagbladschrijver be zit welke een kwaart eeuwg heeft toe gewijd a.-.n die moeilijke, nedengfe etf vooral ondankbare taak!

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1907 | | pagina 1