Zondag 19 Januari 1908 5 centiemen per nummer. 62s,e Jaar 1018. Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en f Arrondissement van Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Socialistische Samenleving. Leergang van Moeshovenierderij. STANHOPE In den Opstelraad van het «Veegblad» DE DENDERBODE Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee- keoing van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-26 voor zes maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont- vtuigen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' 31, en in alle Postkantoren des Lands. CUBQUK HUCM. Per drukregel. Gewone 16 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op 3** bladzijde 60 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. - Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota riggen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van dit blad. Aalst, 18 Januari IDOM. In 't begin der maand December 11. schreef Het Volk van Gent Er is eene partij de socialistische die, in bladen en boeken en tijdschrif- ten de leer verkondigt dat men al zijne driften en lusten moet vol- doen en dat het bereiken van 't genot het hoogst mogelijk ge- luk uitmaakt. Is het te verwonderen dal lieder- lijke wulpschaards, van alle plicht besef ontvreemd, ook in liederlijke misdadigheid het genot der voldoening hunner driften gaan zoeken In zyn nr van 9 December volgende riep Vooruit stout weg u L-eze taal is gemeen en des te sch-.ndelijker ornaat zij vaisch is... Wie is de socialist Volk o die ge- schreven heeft waarmede gij ons begin- sel beschuldigt. Zoo, zoo, Vooruit, 't is vaisch dat er in roode bladen, boeken en tijdschriften geleerd wordt dat men al zijne driften en lusten moet voldoen en dat het he reiken van 't genot het hoogst mogelijk geluk uitmaakt... Dus vaisch nu toch maar zeker volgens uw schrijver F. H. Kent die roode scribent dan de wer ken niet geschreven en uitgegeven door de socialistische beroemdheden Wij zullen hem dan wat behulpzaam zyn. Ter zake dus Wanneer men de socialistische schrij vers raadpleegt ondervindt men dat hunne gedroomde socialistische samen leving, als richtsnoer van handel en wandel, de hertstochten van den mensch aannemen. u Het waar geluk, zegt Fourrier, een Fransche schrijver, bestaat alleen in het voldoen zijner driften het heil is niets anders dan vele neigingen te hebben, en de middelen om ze in te i volgen. Al die wysgeerigc grillen,die men plicht noemt, hebben geen betrek met de natuur de plicht komt van de mensclmn.de aantrekking integeu- deel van God. Tusschen de leerstelsels van Fourrier en Bebel bestaat er over dit punt maar bitter weinig verschil. Bij beiden gaat de schaamteloosheid tot walg en afkeer. Men oordeele De mensch, zegt Bebel, om wezen- lyk gelukkig te zyn, moet al zyne hartstochten kunnen voldoeu, in geene mag hij tegenkanting ontmoeten, want, een drift die de mensch is aangeboren, dus een natuurdrift moet bevredigd worden.» (Bebel De Vrouw bl. 411 on passim.) Dus lossen teugel aan al de onzedelijke neigingen eener bedorvene natuur. Al de daden en werken zijn even zedelijk, even wettig, even rechlveerdig, want allen hebben als drijfveer de eene of andere drift.... In den socialistischen toekomststaat, zullen de menschon leven lijk in het dierenryk. De roode apostel Bebel leert ons in do volgende regelen hoe het alsdan gaan zou. De vrouw geniet vermaken, ver- - keert en onderhoudt zich met haars gelijken, of met mauuen die haar be vallen, en waar de gelegenheid zich voordoet. In de keuzo der liefde is zij vrij, zoo goed als de man verlooft zich, zij sluit een huwelijk (?J uil geeue andere beweging dan uil neiging, Dit huwelijk is, even als in de grij- ze oudheid, een privaat verdrag, zon- der tusscheiikomst van den eeneu of anderen ambtenaar, maar het ouder- scheidt zich hierin van vroeger dat de vrouw niet door koop of gift iu de handen des mans valt, wiens slavin zij werd, die haar naar believen ver- slooten kon. De mensch moet in de mogelijkheid verkeeren, over zijne sterke natuur- 0 drift, even vrij te kunnen beschikken, s als over ieder andere natuurdrift. De bevrediging der geslachtdrift is net zoo goed ieders persoonlijke zaak, als de bevrediging van elke andere natuurdrift. Hij is daarvan niemand rekenschap verschuldigd, eeu ouberoepen heelt zich daarin met le mengen. Versland, d beschaving, onafhankelijkheid zulten tot eene rechte keus leiden eu haar v ergemakkelyken. Komt er onver- uraagzaamheid, ontgoocheling, weer- zin tusschen, dan gebiedt de zedelyk- i) beid;?!?j deze onnatuurlijke,eu daarom 1 onzedelijke geworden verhouding te breken. (De Vrouw, bl. 421 eu 422.) Dus in andere woorden wil dit zeg gen als'l wyf aan den man niet meer aanslaat, als hy er zyn goesting van üeeft, laat hij ze loopeu en neemt eeu ander wijf als de man aan 'l wijf niet meer aanslaat laat ze hem vlotten en trekt met 'nen anderen op... Het is dan de onbetwistbare waarheid wat Het Volk schreef eu door Vooruit wordt gelogenstraft. Ten slotte zeggen wy Wij lasteren of liegen hoegenaamd niet wanneer wy de socialisten beschul digen alle lamiliebanden te w illen ver breken eu hetmeuschdom even als in het di'u-eudom te doen leven... Eu natuurlijk zyu wy bekrompen geesten, dompers omdat wij de socialis tische leerstelsels van Fourrier en Bebel als watgelyk uitkrijten, want zegt Bebel (op cit. bladz. 423) de verstan- dige vindt die stelsels heel natuurlijk; alleen de bekrompen zeden predikers kunnen dit als afkrurlijk houden. Alwie zich in 't walgelijk slijk zijner onbeteugelde driften niet wentelt, is een versta do en bekrompen zedepredikant. IV. De vruchtalwisseling in den Moestuin. Naarvolgens hunne noodwendighe den, de wijze waaropzij zich inden grond gedragen, en hunne physiologi sche eigenschappen, worden de moes kruiden gerangschikt of verdeeld in drie verscliillige reeksen, te weten de blad planten de wortel en knolplanten, en de moeskruiden met droge vruchten. Evenwel, treil men in den moestuin eene vierde reeks moeskruiden aan, namelijk, de doorlevende planten,die tot eene of andere der drie eerste reeksen behooren. De moeskruiden der drie eerste reek sen volgen elkander beurtelings op in de vructitafwisseling eerst komen de droge vruchten, opgevolgd uoor de bladplanten, welke op hunne beurt door de wortel- eu knolplanten vervan gen worden. Dit vruchlafwisselingsstel- sel is bijgevolg van drie jaren, om deze reden drie jaar lij ksche vruchtafwisse ling genaamd, soms nog ten onrechte vierjaarlyksche vruchtafwisseliug geheetcn. De vierde reeks van groenten, de doorlevende planten bijgevolg, blijven verscliillige naeeiivolgende jaren op dezelfde plaats. Evenals alle vlinderbloemige planten, hebben de droge vruchten het vermogen de vrije stikstof der lucht te vestigen, eu aldus den grond aan dit kostbaar be standdeel te verrijken zy vergen ge woonlijk geene stikstofmesten, teuzy soms bij het begin van den groei en in sommigebijzoudere gevallen. Meesttijds, worden er hun bijgevolg noch stalmest, noch beer, noch scheikuudige handels- slofvetten toegepast. De minerale zouten daarentegen, fosfaat- en potaschmesteu, zullen overvloedig aangewend werden daai' de vlinderbloemige gewassen de groole verbruikers vau fosfoorzuur, po- tascn eu kalk zijn. De bladplanten, die de vlinderbloemi gen opvolgen, vinden te huuuer beschik king eeneu aan stikstof verrijkten, doch aan fosfoorzuur en potascb uitgeputteu grond. De bladplanten vergen groole hoeveelheden rechtstreeks opneembare stikstof; zij bevinden zich allerbest hy eene versche stalmest bemesting beer, ammoniaksulfaat, zullen hun met ont breken, wil men eene overvloedige blad en stengel opbrengst bekomen. Even wel, oefenen de potaschzouten eveneens een zeer voordeeligen invloed uit op de ontwikkeling der groene deelen dezer reeks moeskruiden. Eene aanwending fosfaatmest kan insgelijks winstgevend zijn. Daar de bladplanten een oppervlak kig wortelgestel bezitten, voeden zij zich hoofdzakelijk in het bovendeel der bouwlaag. De wortel- en knolplanten, dieper schietende in den grond, benutti gen gedeeltelijk de nitraten in de onder lagen van den grond doorgezegen, en die voor alle andere planten zouden ver loren gaan. Zij trekken veel voordeel uit eene vervroegde bemesting goed ontbonden stalmest. Evenwel, in een zeer rijken grond aan oud vet, kunnen zij eene stalmest bemesting missen, zelfs vreezen zij versch stalmest, hetwelk het sprietelen der wortelen veoorzaakt. Fosfoorzuur en potascb zijn hun onmis baar zij vergen er groule hoeveelheden van, evenals de stikstofmesten mede werken de voortbrengst wortelen en knollen merkelijk te vermeerderen. (Verboden nadruk). Jan. de Amerikaansche detective. 8* Vervolg. Maar die zwarte dingen, die ze voor bet gezicht hebben, Mulic vroeg Daisy, die haar vrees met kon overwinnen. Dat iB juist het aarüigste. rils ze die zwarte dingen met voor nauden, zouden ze elkaar daüelijk erkennen, en clan was het geen maskerade. Wat is dat, maskerade Als de een met weet, wie de andere is. Zie nu 1 Daar komt een generaal, daar een Indiaan en een Ziguenerin. Een Indiaan en een Zigeunerin 1 herhaalde een stem achter hen. Ze was van een gemaskerde, in zwart en rooden domino, die nu naast Daisy kwam 6taan Verschrikt borg de kleine haar gezichtje in de rokpiooien van het kamermeisje. El Daisy 1 lachte de gemaskerde zijt ge hang voor mij Ik üoe u immers mets. Met eene snelle beweging wierp hy domino en masker al en siond nu in het kostuum van mauoos voor naar. Op üc rechterwang vau het buitengewoon knappe gezicht was een anker geteekend. Terwijl hg den domino op een itoel legde, trad van de andere zijde ongemerkt eene gedaante binnen, gedrapeerd in een breed, plooiend gewaad van blood rood witte kleur. Een met sterren bezette man tel hing over de schouders en hel lier op geheven hoofd getooid met een vrijheids- muis. Een snellen blik werpend op het groepje by den pilaar, gleed de vrijheidsgodin zon der een gedruisch achter ee kamerscherm, dat het kabinet in twee helften deelde, ging zitten op een d<van en hield zich oogenschijntijk druk bezig met het recht- semkken narer rokpiooien. Alan burton want hij was de ma troos wendde zich intuascheu weer tot zijn nichtje. Nu, liefje, zijt ge nu ook bang voor uw oom Het kind kwam langzaam naderbij, hem monsterend met kritischen blik Wat ziet ge er komiek uit oom 1 Da.sy, verwonderd het hoofd schuddend. En uw gezicht is vuil i_,e jongeman trok het kindje naar zich toe. Daisy, Daisy lachte hij, ge zijt nog geen salondame 1 2-iet ge dan met, dat het een anker is t Ik heb het geschilderd, orn aat ik nu een matroos ben. Hij babbelde zoo ïeverig met het aardige kindje uat hij niet opmerkte, hoe twee dames binnenkwamen, de eene in het schitterend kleed van de zonnekoningin, de Miers esq klein, sierlijk figuurtje, uls Carmen uitgedost. Beiden waren gemas- kerd. Toen zij Alan en het kind zagen, bleven zij staan. De jongeman, die haar tegenwoordigheid niet vermoedde, wendde zich naar de ka menier, die met onverdeelde aandacht naar het gewoel in de balzaal keek. Hoe komt het Millie, vroeg hij, dat gij hier met Daisy ziit Waar is haar meid Het meisje ue ;d beleedigend. Mevrouw heeft mij de jonge juffrouw Daisy toevertrouwd, antwoordde zij snib big. Waar de meid is, gaat mij niet aan. Zoo merkte hij Alan op. 't Komt mij voor, dat ge... Plotseling hield hij op en zag naar het kind. Alsof men het kind niet aan mij kon toevertrouwen I vervolgde de kamenier, rood van verontwaardiging. Ge denkt zeker... Millie, ge wordt onbeschaamdsprak Alan boos. Doch Millie ging onverstoorbaar voort Oe denkt zeker, omdat ik een arm meisje ben, dat de vrouw des huizes uit goedhartigheid mij in dienst .genomen heeft.., Wilt ge nu zwijgen, beet Alan, die zijn geduld verloor, haar toe. Ik doe mijn plicht. Mevrouw heeft mij gezegd wat ik te doen heb, dus... O, als mevrouw zulke wijze bevelen heeft uitgedeeld, viel Alan haar snel »n de der VIJF EZELS. Aan do wanden, een driehoek, passet- en truweel daaronder twee doods hoofden. Aan tafel de President, een vooruit strevend Democraat, zijn Vriend en twee ledige drijpikkels. De treins van Brussel zijn in retard door de mist. Stil peinzend stapt Vieze Wannes de zaal rond, de linkerhand in den broekzak, de andere met den knevel of de gouden horlogieketling spelende. Hij bekijkt deD offlci'-elen uitslag der laatste kie zing eu zucht Jongen, 't gaat niet, hoor myn vestje was versleten 'k heb ze gekeerd. De voedering was weldra gescheurd en gelapt 'k heb ze weer gedraaid en uit den nieuwen doen wasschen. Nu ziet ze groen. In Mei is 't kiezing. Dat ik terug catboliek werd 't Zal wel de vijfde keer zijp, maar 't ware toch 't zekerste van 't spel. De Voorzitter. We zijn dus geko men aan het tweede blad, tweede kolom van ons eerst verschijnend nummer. Ik heb zelf een artikeltje gemaakt, dat ik, zin voor zin, ga voorlezen. Indien er iemand aanmerkingen te maken heeft, dat hij spreke Ons kwam deze week een ongetee- kende brief toe, of liever geteekend Vidi, vol spot en schimp op eene catbo- lieke familie. Democraat. Gaat ge weer beginnen met spot en schimp en laster Iedereen heeft er zijnen buik van vol. van het schoon werkje dat we hier verrichten De President. Geduld, jongen, ge duld. Ik ga voort. De opsteller van dien brief moet voorzeker een discipel van den H. Loyola wezen, gezien zijn jesuietschen stijl en zijn manier om achter den rug iemand te hekladderen. (Vieze Wannes keert zich om en be kijkt den lezer.) Democraat. Dat is beter. De Vriend. Voorzitter, daar is een woord te veel. Schrijf Loyola kortaf, in plaats van den H. Loyola. Voor ons en zijn er toch geen heiligen, 't Overige is heel goed. Achter den rug hekladderen, is goed gedacht. Maar, onder ons ge zegd, dat kunnen wij toch fijn, hé Wij spreken van geestelijken, maar zeggen niet in welk land of in welke stad zij wonen. Wij spreken van baardemans, maar of het Hottentotten of Zoulou's zijn, daar kan de lezer naar rieken. Achter den rug zoo moet het gaan; anders ware het te gevaarlijk. Vieze Wannes. President, mag ik u myn gedacht zeggen, laat dan heel dien zin weg. De Jesuieten in 't alge meen en hun stichter in '1 bijzonder ver dienen ieders bewondering, 't Is daarom dal wij ze bekampen. Vele liberale hoofd mannen prijzen hun onderwijs en be treuren grootelijks dat zij door onze vrijzinnige politiek verplicht werden, hunne kiuderen uit hunne gestichten to (rekken. Ik moet bekennen dat ik zelf hun ouderwijs aan dat van den Staat verkies. DemocraatAan u is geen rechte kant te krijgen. Draait de wind weeral, misschien Gij zijt nog geen drie maand bij ons en ge zijt het hier al beu Zeg het maar rechtuituw kazak is weer versleten hé Wannes. Mijnheeren, als ik zelf mijp gedacht niet meer mag zeggen, dan heb ik hier niets meer te verrich ten. (Hy staat op, en flaptem de deur vliegt toe en hy is de trappen af.) President. Democraat, ge hebt moer verstand van lichtbeelden dan van poli tiek. Gij hitst hem altijd op. En moest hy nu alles uitbrengen 'k Ga er ach ter. (Hij stormt de trappen af, en komt weldra, met Wannes aan den arm weer boven, zeggende Ne jonge neus en gij, ne mensch van jaren luistert daar naar Daarbij, go weet wat we u beloofden voor de kiezing dat beloven wij u nog maar help ons eerst zege pralen. Wannes. Ja, ja, veel beloven en weinig geven.... Democraat. Doet zotte Wannes in vreugde leven. Wannes. Wat durf je zeggen, ge- meone rekel President. Allons, allons, du calme, Messieurs ik ga voort. rede, terwijl hij rijn domino weer opraapte, dan ruim ik het veld. Het is tijd tusschen beiden te komen, fluisterde de dame in het kleed der zonne koningin haar begeleidster toe. Zij nam het masker af en ging, gevolgd door Carmen, die er schrik in had, naar de twis enden toe. Ik vrees Alan, regde ze half schert send dat Millie zich onbehoorlijk tegen u gedragen heeft. In uwe oogen zal zij wel n.et het ideaal van een welopgevoed dienstmeisje zijn. En mag ik mij de vraag veroorloven, of gij het meisje voor geschikt gezelschap voor Daisy houdt? sprak hij, met onder drukten toorn. Zij is in mijn dienBt, antwoordde de dame uit de hoogte. Overigens acht ik het niet noodig, over hare eigenschappen ii haar tegenwoordigheid te twisten. Over haar behoeft ge u niet ongerust te maken. Mag ik ten minste weten, waar Daisy's meid zich ophoudt begon Alan nogmaals. In haar kamer, luidde 't kalme ant woord Zij heeft zware hoofdpijn, zoodat zij zich niet met het kind kan bezighouden, Kom eens hier, Daisy Met weerzien liet lan het kind los, dat hij nog omarmd hield. Daisy sprong met een uiiroep van blijdschap naar haar moe der toe. Wat zijt ge schoon, moeder 1 Toe neem mij mee naar de muziek 1 We moeten echter doen opmerken, dat hij geen flinke leerling is van de Jesuieten, want hij kan zijn haat en nijd niet wegsteken de jaloerschheid en de valschheid liggen in iederen zin be sloten. De Vriend. Proficiat Dat is wel Zoo in eenige woorden al onze gebreken opsommen, dat is wel. Hebt ge dat alleen gevonden Jaloerschheid en valschheid, twee woorden die alles be vatten wat wij sedert drie maanden doen En dat duwt ge nu al op den rug der Jesuieten. Wel Heel wel Onze geleerde medeopsteller met zijne ge- enregistreerde artikels heeft daar toch aan mcêgeholpen zeker? Jammer, dat hy nog niet hier is. (Hij kijkt naar zijne horloge.) Voorzitter. Ja. maar 't is niet ge daan. In cauüa venenüm. Luistert. We wisten niet, dat in het catho- lieke kamp zoo'n haatdragende kerels zitten. - Democraat. President, dat is nog al stout. Iedereen weet dat wy de spe cialiteit hebben der anonieme brieven. Met de laatste kiezing hebben meestal de catholieken eenen stortvloed naam- looze geschriften gekregen.En vanwaar die kwamen, dat weet iedereen 't en is zoo moeilijk niet om raden. De Vriend. Wat denkt Wannes tVannes. Zeg maar op, president. Die verklaring sloot wel met onzen handel en wandel zy zegt wel het tegenovergesteld van hetgene wij mee- nen en doen want wy zijn allen groote liefhebbers van anonieme papierkens. Maar, enfin, wij schryvcn toch niet voor de Aalstcnaars, die voor een duit gezond oordeel hebben. En wat de ande ren betreft, ik zie niet, waarom wij hun dit niet zouden opdisschen. De President. Aangenomen dus. Ik eindig. a Uit eerbied voor die catholieke fa milie, die ten andere zeer achtbaar is, deelen we dat schrijven niet moê te meer daar we ook geene rekening hou den met anonieme brieven. Vieze Wannes. Om dezelfde reden, keur ik dat totaal goed. Democraat. Maar,daar is toch geen enkele ezel die niet weet «lat wy alle catholieke familiën willen eerrooveo en dal, hoe achtbaarder ze zyn, hoe meer wij er op gemunt hebben. Dat is te vet, dat is te grof(Hy ver trekt.) Zijn Vriend. Ik ben voor 'tgrof. Hoe grover, hoo beter. President. Dus, aangenomen. Maar Wannes, van iets anders ge sproken. Er zijn vrienden, die vreezen dat ge uwe goesting hebt van intervieweren, omdat onze vaart mislukt is. en dat ge zelfs weer genegen toont voor de catho lieke party. Zijt ge al bij vader geweest, lieve ling i vroeg vrouw Burton, zich bukkend naar haar stiefdochterke. Ge weet, wij moeten dikwijls naar hem gaan zien. Wat 'n teedere zorg mompelde Alan spottend voor zich en luid voegde hij er bij Ik was zooeven bij mijn broeder, me vrouw. Als ik mij niet vergis wenschte hij u een oogenblik te spreken. Daisy gaat ge met oom mee Hij stak de hand uitdoch de kleine schudde krachtig het kopje en verklaarde Neen, ik blijf bij moeder. Boos wilde hij zich al omkeeren en heen gaan, toen de tweede gemaskerde Car men hem in den weg trad. Wat zijt gij een brombeer, mijnheer Burton zegde ze plagend, als het huiselijke dingen geldt. Hul u waardig in uw domino; als matroos ziet ge er te weinig mannelijk uit. Ach, jufvrouw Winnie I riep de jonge man, verheugd haar handen vattend en in de lachende oogen blikkend Ik behoef eigenlijk uw gezicht in het geheel niet te zien uw stem en uwe stoute woorden hebben u dadelijk verraden. En ik antw orde zij schalks, her kende u aan uw s echte luim. Het is jam mer, dat gij de voortreffelijkheden van onze Millie niet weet te waardeeren maar die mannen... o, daar spelen ze een wals Haar voetjes begonnen al te trippelen van ongeduld. Die is voor mij, juffr. Winnie, niet waar vroeg Alan. Doch hij kreeg geen antwoord. Carmen was reeds gevlucht naar de balzaal. Het voorhoofd fronsend volgde hij haar, zich weer in den domino stekend, en het masker voordoend. Toen hij weg was, sprak mevr. Burton tot de kamenier Ge kunt hier wachten, Millie, tot ik Daisy terugbreng. En nog iets als in het vervolg mijnheer Burton weer met u spreekt, moet ge hem behoorlijker ant woorden. Vergeet dat niet Kom hartje 1 Zij nam de hand van het kind en wilde het kabinet verlaten, toen plotseling een gestalte voor haar opdook, op wier ver schijning zij met evenveel angst als verlan gen had gewacht. Het was de Vrijheids» godin. Een oogenblik stond Lea Burton beslui teloos toen wenkte zij de kamenier. Ik moet even iemand spreken, zei ze breng Daisy naar mijnheer en zeg hem, dat ik dadelijk kom. Ga maar liefje Zij kuste de kleine op het voorhoofd ga maar naar vader 1 Moeder komt dadelijk. Slechts met tegenzin volgde het kind de kamenier. Zoodra ze weg warenbevestigde Lea haar masker voor het gelaat en sprak de Vrijheidsgodin aan. die oprees uit hare afwachtende en met eene buiging naderbij trad (Wordt voortgezet.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1908 | | pagina 1