Zondag 19 Januari 1908
5 centiemen per nummer.
62s,e Jaar 1018.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en f Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Socialistische
Samenleving.
Leergang van
Moeshovenierderij.
STANHOPE
In den Opstelraad
van het «Veegblad»
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
keoing van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-26 voor zes
maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
vtuigen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUBQUK HUCM.
Per drukregel. Gewone 16 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3** bladzijde 60 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
- Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
riggen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aalst, 18 Januari IDOM.
In 't begin der maand December 11.
schreef Het Volk van Gent
Er is eene partij de socialistische
die, in bladen en boeken en tijdschrif-
ten de leer verkondigt dat men al
zijne driften en lusten moet vol-
doen en dat het bereiken van
't genot het hoogst mogelijk ge-
luk uitmaakt.
Is het te verwonderen dal lieder-
lijke wulpschaards, van alle plicht
besef ontvreemd, ook in liederlijke
misdadigheid het genot der voldoening
hunner driften gaan zoeken
In zyn nr van 9 December volgende
riep Vooruit stout weg
u L-eze taal is gemeen en des te
sch-.ndelijker ornaat zij vaisch
is...
Wie is de socialist Volk o die ge-
schreven heeft waarmede gij ons begin-
sel beschuldigt.
Zoo, zoo, Vooruit, 't is vaisch dat er
in roode bladen, boeken en tijdschriften
geleerd wordt dat men al zijne driften
en lusten moet voldoen en dat het he
reiken van 't genot het hoogst mogelijk
geluk uitmaakt...
Dus vaisch nu toch maar zeker
volgens uw schrijver F. H.
Kent die roode scribent dan de wer
ken niet geschreven en uitgegeven door
de socialistische beroemdheden
Wij zullen hem dan wat behulpzaam
zyn.
Ter zake dus
Wanneer men de socialistische schrij
vers raadpleegt ondervindt men dat
hunne gedroomde socialistische samen
leving, als richtsnoer van handel en
wandel, de hertstochten van den mensch
aannemen.
u Het waar geluk, zegt Fourrier, een
Fransche schrijver, bestaat alleen in
het voldoen zijner driften het heil is
niets anders dan vele neigingen te
hebben, en de middelen om ze in te
i volgen. Al die wysgeerigc grillen,die
men plicht noemt, hebben geen betrek
met de natuur de plicht komt van
de mensclmn.de aantrekking integeu-
deel van God.
Tusschen de leerstelsels van Fourrier
en Bebel bestaat er over dit punt maar
bitter weinig verschil. Bij beiden gaat
de schaamteloosheid tot walg en afkeer.
Men oordeele
De mensch, zegt Bebel, om wezen-
lyk gelukkig te zyn, moet al zyne
hartstochten kunnen voldoeu, in geene
mag hij tegenkanting ontmoeten, want,
een drift die de mensch is aangeboren,
dus een natuurdrift moet bevredigd
worden.» (Bebel De Vrouw bl. 411
on passim.)
Dus lossen teugel aan al de onzedelijke
neigingen eener bedorvene natuur. Al
de daden en werken zijn even zedelijk,
even wettig, even rechlveerdig, want
allen hebben als drijfveer de eene of
andere drift....
In den socialistischen toekomststaat,
zullen de menschon leven lijk in het
dierenryk.
De roode apostel Bebel leert ons in do
volgende regelen hoe het alsdan gaan
zou.
De vrouw geniet vermaken, ver-
- keert en onderhoudt zich met haars
gelijken, of met mauuen die haar be
vallen, en waar de gelegenheid zich
voordoet.
In de keuzo der liefde is zij vrij,
zoo goed als de man verlooft zich,
zij sluit een huwelijk (?J uil geeue
andere beweging dan uil neiging,
Dit huwelijk is, even als in de grij-
ze oudheid, een privaat verdrag, zon-
der tusscheiikomst van den eeneu of
anderen ambtenaar, maar het ouder-
scheidt zich hierin van vroeger dat de
vrouw niet door koop of gift iu de
handen des mans valt, wiens slavin
zij werd, die haar naar believen ver-
slooten kon.
De mensch moet in de mogelijkheid
verkeeren, over zijne sterke natuur-
0 drift, even vrij te kunnen beschikken,
s als over ieder andere natuurdrift.
De bevrediging der geslachtdrift is
net zoo goed ieders persoonlijke zaak,
als de bevrediging van elke andere
natuurdrift.
Hij is daarvan niemand rekenschap
verschuldigd, eeu ouberoepen heelt
zich daarin met le mengen. Versland,
d beschaving, onafhankelijkheid zulten
tot eene rechte keus leiden eu haar
v ergemakkelyken. Komt er onver-
uraagzaamheid, ontgoocheling, weer-
zin tusschen, dan gebiedt de zedelyk-
i) beid;?!?j deze onnatuurlijke,eu daarom
1 onzedelijke geworden verhouding te
breken. (De Vrouw, bl. 421 eu 422.)
Dus in andere woorden wil dit zeg
gen als'l wyf aan den man niet meer
aanslaat, als hy er zyn goesting van
üeeft, laat hij ze loopeu en neemt eeu
ander wijf als de man aan 'l wijf niet
meer aanslaat laat ze hem vlotten en
trekt met 'nen anderen op...
Het is dan de onbetwistbare waarheid
wat Het Volk schreef eu door
Vooruit wordt gelogenstraft.
Ten slotte zeggen wy
Wij lasteren of liegen hoegenaamd
niet wanneer wy de socialisten beschul
digen alle lamiliebanden te w illen ver
breken eu hetmeuschdom even als in het
di'u-eudom te doen leven...
Eu natuurlijk zyu wy bekrompen
geesten, dompers omdat wij de socialis
tische leerstelsels van Fourrier en Bebel
als watgelyk uitkrijten, want zegt
Bebel (op cit. bladz. 423) de verstan-
dige vindt die stelsels heel natuurlijk;
alleen de bekrompen zeden predikers
kunnen dit als afkrurlijk houden.
Alwie zich in 't walgelijk slijk zijner
onbeteugelde driften niet wentelt, is een
versta do en bekrompen zedepredikant.
IV.
De vruchtalwisseling in den
Moestuin.
Naarvolgens hunne noodwendighe
den, de wijze waaropzij zich inden
grond gedragen, en hunne physiologi
sche eigenschappen, worden de moes
kruiden gerangschikt of verdeeld in drie
verscliillige reeksen, te weten de blad
planten de wortel en knolplanten, en
de moeskruiden met droge vruchten.
Evenwel, treil men in den moestuin
eene vierde reeks moeskruiden aan,
namelijk, de doorlevende planten,die tot
eene of andere der drie eerste reeksen
behooren.
De moeskruiden der drie eerste reek
sen volgen elkander beurtelings op in
de vructitafwisseling eerst komen de
droge vruchten, opgevolgd uoor de
bladplanten, welke op hunne beurt
door de wortel- eu knolplanten vervan
gen worden. Dit vruchlafwisselingsstel-
sel is bijgevolg van drie jaren, om deze
reden drie jaar lij ksche vruchtafwisse
ling genaamd, soms nog ten onrechte
vierjaarlyksche vruchtafwisseliug
geheetcn.
De vierde reeks van groenten, de
doorlevende planten bijgevolg, blijven
verscliillige naeeiivolgende jaren op
dezelfde plaats.
Evenals alle vlinderbloemige planten,
hebben de droge vruchten het vermogen
de vrije stikstof der lucht te vestigen, eu
aldus den grond aan dit kostbaar be
standdeel te verrijken zy vergen ge
woonlijk geene stikstofmesten, teuzy
soms bij het begin van den groei en in
sommigebijzoudere gevallen. Meesttijds,
worden er hun bijgevolg noch stalmest,
noch beer, noch scheikuudige handels-
slofvetten toegepast. De minerale zouten
daarentegen, fosfaat- en potaschmesteu,
zullen overvloedig aangewend werden
daai' de vlinderbloemige gewassen de
groole verbruikers vau fosfoorzuur, po-
tascn eu kalk zijn.
De bladplanten, die de vlinderbloemi
gen opvolgen, vinden te huuuer beschik
king eeneu aan stikstof verrijkten, doch
aan fosfoorzuur en potascb uitgeputteu
grond. De bladplanten vergen groole
hoeveelheden rechtstreeks opneembare
stikstof; zij bevinden zich allerbest hy
eene versche stalmest bemesting beer,
ammoniaksulfaat, zullen hun met ont
breken, wil men eene overvloedige blad
en stengel opbrengst bekomen. Even
wel, oefenen de potaschzouten eveneens
een zeer voordeeligen invloed uit op de
ontwikkeling der groene deelen dezer
reeks moeskruiden. Eene aanwending
fosfaatmest kan insgelijks winstgevend
zijn.
Daar de bladplanten een oppervlak
kig wortelgestel bezitten, voeden zij
zich hoofdzakelijk in het bovendeel der
bouwlaag. De wortel- en knolplanten,
dieper schietende in den grond, benutti
gen gedeeltelijk de nitraten in de onder
lagen van den grond doorgezegen, en
die voor alle andere planten zouden ver
loren gaan. Zij trekken veel voordeel
uit eene vervroegde bemesting goed
ontbonden stalmest. Evenwel, in een
zeer rijken grond aan oud vet, kunnen
zij eene stalmest bemesting missen, zelfs
vreezen zij versch stalmest, hetwelk het
sprietelen der wortelen veoorzaakt.
Fosfoorzuur en potascb zijn hun onmis
baar zij vergen er groule hoeveelheden
van, evenals de stikstofmesten mede
werken de voortbrengst wortelen en
knollen merkelijk te vermeerderen.
(Verboden nadruk). Jan.
de Amerikaansche detective.
8* Vervolg.
Maar die zwarte dingen, die ze voor
bet gezicht hebben, Mulic vroeg Daisy,
die haar vrees met kon overwinnen.
Dat iB juist het aarüigste. rils ze die
zwarte dingen met voor nauden, zouden ze
elkaar daüelijk erkennen, en clan was het
geen maskerade.
Wat is dat, maskerade
Als de een met weet, wie de andere
is. Zie nu 1 Daar komt een generaal, daar
een Indiaan en een Ziguenerin.
Een Indiaan en een Zigeunerin 1
herhaalde een stem achter hen. Ze was
van een gemaskerde, in zwart en rooden
domino, die nu naast Daisy kwam 6taan
Verschrikt borg de kleine haar gezichtje
in de rokpiooien van het kamermeisje.
El Daisy 1 lachte de gemaskerde
zijt ge hang voor mij Ik üoe u immers
mets.
Met eene snelle beweging wierp hy
domino en masker al en siond nu in het
kostuum van mauoos voor naar. Op üc
rechterwang vau het buitengewoon knappe
gezicht was een anker geteekend.
Terwijl hg den domino op een itoel
legde, trad van de andere zijde ongemerkt
eene gedaante binnen, gedrapeerd in een
breed, plooiend gewaad van blood rood
witte kleur. Een met sterren bezette man
tel hing over de schouders en hel lier op
geheven hoofd getooid met een vrijheids-
muis.
Een snellen blik werpend op het groepje
by den pilaar, gleed de vrijheidsgodin zon
der een gedruisch achter ee kamerscherm,
dat het kabinet in twee helften deelde,
ging zitten op een d<van en hield zich
oogenschijntijk druk bezig met het recht-
semkken narer rokpiooien.
Alan burton want hij was de ma
troos wendde zich intuascheu weer tot
zijn nichtje.
Nu, liefje, zijt ge nu ook bang voor
uw oom
Het kind kwam langzaam naderbij, hem
monsterend met kritischen blik
Wat ziet ge er komiek uit oom 1
Da.sy, verwonderd het hoofd schuddend.
En uw gezicht is vuil
i_,e jongeman trok het kindje naar zich
toe.
Daisy, Daisy lachte hij, ge zijt nog
geen salondame 1 2-iet ge dan met, dat het
een anker is t Ik heb het geschilderd, orn
aat ik nu een matroos ben.
Hij babbelde zoo ïeverig met het aardige
kindje uat hij niet opmerkte, hoe twee
dames binnenkwamen, de eene in het
schitterend kleed van de zonnekoningin,
de Miers esq klein, sierlijk figuurtje, uls
Carmen uitgedost. Beiden waren gemas-
kerd.
Toen zij Alan en het kind zagen, bleven
zij staan.
De jongeman, die haar tegenwoordigheid
niet vermoedde, wendde zich naar de ka
menier, die met onverdeelde aandacht naar
het gewoel in de balzaal keek.
Hoe komt het Millie, vroeg hij, dat gij
hier met Daisy ziit Waar is haar meid
Het meisje ue ;d beleedigend.
Mevrouw heeft mij de jonge juffrouw
Daisy toevertrouwd, antwoordde zij snib
big. Waar de meid is, gaat mij niet aan.
Zoo merkte hij Alan op. 't Komt
mij voor, dat ge...
Plotseling hield hij op en zag naar het
kind.
Alsof men het kind niet aan mij kon
toevertrouwen I vervolgde de kamenier,
rood van verontwaardiging. Ge denkt
zeker...
Millie, ge wordt onbeschaamdsprak
Alan boos.
Doch Millie ging onverstoorbaar voort
Oe denkt zeker, omdat ik een arm
meisje ben, dat de vrouw des huizes uit
goedhartigheid mij in dienst .genomen
heeft..,
Wilt ge nu zwijgen, beet Alan, die
zijn geduld verloor, haar toe.
Ik doe mijn plicht. Mevrouw heeft
mij gezegd wat ik te doen heb, dus...
O, als mevrouw zulke wijze bevelen
heeft uitgedeeld, viel Alan haar snel »n de
der VIJF EZELS.
Aan do wanden, een driehoek, passet-
en truweel daaronder twee doods
hoofden.
Aan tafel de President, een vooruit
strevend Democraat, zijn Vriend en
twee ledige drijpikkels. De treins van
Brussel zijn in retard door de mist. Stil
peinzend stapt Vieze Wannes de zaal
rond, de linkerhand in den broekzak,
de andere met den knevel of de gouden
horlogieketling spelende. Hij bekijkt
deD offlci'-elen uitslag der laatste kie
zing eu zucht
Jongen, 't gaat niet, hoor myn
vestje was versleten 'k heb ze gekeerd.
De voedering was weldra gescheurd en
gelapt 'k heb ze weer gedraaid en uit
den nieuwen doen wasschen. Nu ziet ze
groen.
In Mei is 't kiezing. Dat ik terug
catboliek werd 't Zal wel de vijfde
keer zijp, maar 't ware toch 't zekerste
van 't spel.
De Voorzitter. We zijn dus geko
men aan het tweede blad, tweede kolom
van ons eerst verschijnend nummer. Ik
heb zelf een artikeltje gemaakt, dat ik,
zin voor zin, ga voorlezen. Indien er
iemand aanmerkingen te maken heeft,
dat hij spreke
Ons kwam deze week een ongetee-
kende brief toe, of liever geteekend
Vidi, vol spot en schimp op eene catbo-
lieke familie.
Democraat. Gaat ge weer beginnen
met spot en schimp en laster Iedereen
heeft er zijnen buik van vol. van het
schoon werkje dat we hier verrichten
De President. Geduld, jongen, ge
duld. Ik ga voort.
De opsteller van dien brief moet
voorzeker een discipel van den H.
Loyola wezen, gezien zijn jesuietschen
stijl en zijn manier om achter den rug
iemand te hekladderen.
(Vieze Wannes keert zich om en be
kijkt den lezer.)
Democraat. Dat is beter.
De Vriend. Voorzitter, daar is een
woord te veel. Schrijf Loyola kortaf, in
plaats van den H. Loyola. Voor ons en
zijn er toch geen heiligen, 't Overige is
heel goed. Achter den rug hekladderen,
is goed gedacht. Maar, onder ons ge
zegd, dat kunnen wij toch fijn, hé Wij
spreken van geestelijken, maar zeggen
niet in welk land of in welke stad zij
wonen. Wij spreken van baardemans,
maar of het Hottentotten of Zoulou's
zijn, daar kan de lezer naar rieken.
Achter den rug zoo moet het gaan;
anders ware het te gevaarlijk.
Vieze Wannes. President, mag ik
u myn gedacht zeggen, laat dan heel
dien zin weg. De Jesuieten in 't alge
meen en hun stichter in '1 bijzonder ver
dienen ieders bewondering, 't Is daarom
dal wij ze bekampen. Vele liberale hoofd
mannen prijzen hun onderwijs en be
treuren grootelijks dat zij door onze
vrijzinnige politiek verplicht werden,
hunne kiuderen uit hunne gestichten to
(rekken. Ik moet bekennen dat ik zelf
hun ouderwijs aan dat van den Staat
verkies.
DemocraatAan u is geen rechte
kant te krijgen. Draait de wind weeral,
misschien Gij zijt nog geen drie maand
bij ons en ge zijt het hier al beu Zeg
het maar rechtuituw kazak is weer
versleten hé
Wannes. Mijnheeren, als ik zelf
mijp gedacht niet meer mag zeggen,
dan heb ik hier niets meer te verrich
ten.
(Hy staat op, en flaptem de deur
vliegt toe en hy is de trappen af.)
President. Democraat, ge hebt moer
verstand van lichtbeelden dan van poli
tiek. Gij hitst hem altijd op. En moest
hy nu alles uitbrengen 'k Ga er ach
ter.
(Hij stormt de trappen af, en komt
weldra, met Wannes aan den arm weer
boven, zeggende Ne jonge neus
en gij, ne mensch van jaren luistert
daar naar Daarbij, go weet wat we u
beloofden voor de kiezing dat beloven
wij u nog maar help ons eerst zege
pralen.
Wannes. Ja, ja, veel beloven en
weinig geven....
Democraat. Doet zotte Wannes in
vreugde leven.
Wannes. Wat durf je zeggen, ge-
meone rekel
President. Allons, allons, du calme,
Messieurs ik ga voort.
rede, terwijl hij rijn domino weer opraapte,
dan ruim ik het veld.
Het is tijd tusschen beiden te komen,
fluisterde de dame in het kleed der zonne
koningin haar begeleidster toe.
Zij nam het masker af en ging, gevolgd
door Carmen, die er schrik in had, naar de
twis enden toe.
Ik vrees Alan, regde ze half schert
send dat Millie zich onbehoorlijk tegen u
gedragen heeft. In uwe oogen zal zij wel
n.et het ideaal van een welopgevoed
dienstmeisje zijn.
En mag ik mij de vraag veroorloven,
of gij het meisje voor geschikt gezelschap
voor Daisy houdt? sprak hij, met onder
drukten toorn.
Zij is in mijn dienBt, antwoordde de
dame uit de hoogte. Overigens acht ik het
niet noodig, over hare eigenschappen ii
haar tegenwoordigheid te twisten. Over
haar behoeft ge u niet ongerust te maken.
Mag ik ten minste weten, waar
Daisy's meid zich ophoudt begon Alan
nogmaals.
In haar kamer, luidde 't kalme ant
woord Zij heeft zware hoofdpijn, zoodat zij
zich niet met het kind kan bezighouden,
Kom eens hier, Daisy
Met weerzien liet lan het kind los, dat
hij nog omarmd hield. Daisy sprong met
een uiiroep van blijdschap naar haar moe
der toe.
Wat zijt ge schoon, moeder 1 Toe
neem mij mee naar de muziek 1
We moeten echter doen opmerken,
dat hij geen flinke leerling is van de
Jesuieten, want hij kan zijn haat en nijd
niet wegsteken de jaloerschheid en de
valschheid liggen in iederen zin be
sloten.
De Vriend. Proficiat Dat is wel
Zoo in eenige woorden al onze gebreken
opsommen, dat is wel. Hebt ge dat
alleen gevonden Jaloerschheid en
valschheid, twee woorden die alles be
vatten wat wij sedert drie maanden
doen En dat duwt ge nu al op den rug
der Jesuieten. Wel Heel wel Onze
geleerde medeopsteller met zijne ge-
enregistreerde artikels heeft daar toch
aan mcêgeholpen zeker? Jammer, dat hy
nog niet hier is.
(Hij kijkt naar zijne horloge.)
Voorzitter. Ja. maar 't is niet ge
daan. In cauüa venenüm. Luistert.
We wisten niet, dat in het catho-
lieke kamp zoo'n haatdragende kerels
zitten. -
Democraat. President, dat is nog
al stout. Iedereen weet dat wy de spe
cialiteit hebben der anonieme brieven.
Met de laatste kiezing hebben meestal
de catholieken eenen stortvloed naam-
looze geschriften gekregen.En vanwaar
die kwamen, dat weet iedereen 't en
is zoo moeilijk niet om raden.
De Vriend. Wat denkt Wannes
tVannes. Zeg maar op, president.
Die verklaring sloot wel met onzen
handel en wandel zy zegt wel het
tegenovergesteld van hetgene wij mee-
nen en doen want wy zijn allen groote
liefhebbers van anonieme papierkens.
Maar, enfin, wij schryvcn toch niet
voor de Aalstcnaars, die voor een duit
gezond oordeel hebben. En wat de ande
ren betreft, ik zie niet, waarom wij
hun dit niet zouden opdisschen.
De President. Aangenomen dus. Ik
eindig.
a Uit eerbied voor die catholieke fa
milie, die ten andere zeer achtbaar is,
deelen we dat schrijven niet moê te
meer daar we ook geene rekening hou
den met anonieme brieven.
Vieze Wannes. Om dezelfde reden,
keur ik dat totaal goed.
Democraat. Maar,daar is toch geen
enkele ezel die niet weet «lat wy alle
catholieke familiën willen eerrooveo en
dal, hoe achtbaarder ze zyn, hoe meer
wij er op gemunt hebben.
Dat is te vet, dat is te grof(Hy ver
trekt.)
Zijn Vriend. Ik ben voor 'tgrof.
Hoe grover, hoo beter.
President. Dus, aangenomen.
Maar Wannes, van iets anders ge
sproken.
Er zijn vrienden, die vreezen dat ge
uwe goesting hebt van intervieweren,
omdat onze vaart mislukt is. en dat ge
zelfs weer genegen toont voor de catho
lieke party.
Zijt ge al bij vader geweest, lieve
ling i vroeg vrouw Burton, zich bukkend
naar haar stiefdochterke. Ge weet, wij
moeten dikwijls naar hem gaan zien.
Wat 'n teedere zorg mompelde
Alan spottend voor zich en luid voegde hij
er bij
Ik was zooeven bij mijn broeder, me
vrouw. Als ik mij niet vergis wenschte hij
u een oogenblik te spreken. Daisy gaat ge
met oom mee
Hij stak de hand uitdoch de kleine
schudde krachtig het kopje en verklaarde
Neen, ik blijf bij moeder.
Boos wilde hij zich al omkeeren en heen
gaan, toen de tweede gemaskerde Car
men hem in den weg trad.
Wat zijt gij een brombeer, mijnheer
Burton zegde ze plagend, als het huiselijke
dingen geldt. Hul u waardig in uw domino;
als matroos ziet ge er te weinig mannelijk
uit.
Ach, jufvrouw Winnie I riep de jonge
man, verheugd haar handen vattend en in
de lachende oogen blikkend Ik behoef
eigenlijk uw gezicht in het geheel niet te
zien uw stem en uwe stoute woorden
hebben u dadelijk verraden.
En ik antw orde zij schalks, her
kende u aan uw s echte luim. Het is jam
mer, dat gij de voortreffelijkheden van onze
Millie niet weet te waardeeren maar die
mannen... o, daar spelen ze een wals
Haar voetjes begonnen al te trippelen
van ongeduld.
Die is voor mij, juffr. Winnie, niet
waar vroeg Alan.
Doch hij kreeg geen antwoord. Carmen
was reeds gevlucht naar de balzaal. Het
voorhoofd fronsend volgde hij haar, zich
weer in den domino stekend, en het masker
voordoend.
Toen hij weg was, sprak mevr. Burton
tot de kamenier
Ge kunt hier wachten, Millie, tot ik
Daisy terugbreng. En nog iets als in het
vervolg mijnheer Burton weer met u
spreekt, moet ge hem behoorlijker ant
woorden. Vergeet dat niet Kom hartje 1
Zij nam de hand van het kind en wilde
het kabinet verlaten, toen plotseling een
gestalte voor haar opdook, op wier ver
schijning zij met evenveel angst als verlan
gen had gewacht. Het was de Vrijheids»
godin.
Een oogenblik stond Lea Burton beslui
teloos toen wenkte zij de kamenier.
Ik moet even iemand spreken, zei
ze breng Daisy naar mijnheer en zeg hem,
dat ik dadelijk kom. Ga maar liefje Zij
kuste de kleine op het voorhoofd ga
maar naar vader 1 Moeder komt dadelijk.
Slechts met tegenzin volgde het kind de
kamenier. Zoodra ze weg warenbevestigde
Lea haar masker voor het gelaat en sprak
de Vrijheidsgodin aan. die oprees uit hare
afwachtende en met eene buiging naderbij
trad
(Wordt voortgezet.)