Donderdag 30 Januari 1008 5 centiemen per nummer
62*e Jaar 4021
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
Onzijdig onderwijs.
GODSDIENST. HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID
VERKEERD.
Heldin van het kwaad
EEJM EK AiXDElt.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschynt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee
kefling van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschr ijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
va ïgen lyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in by C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' 81,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUE MUUM.
Per drukregel. Gewone 16 centiemen; Reklamen fr. 1-00Vonnissen op
bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen by acccord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissec moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën ait vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aalst, SO Januari I9U8.
Wat verstaat men door onzijdig on
zijdig onderwijs, lijk de liberalen en
socialisten hel zouden willen tot stand
Q?
De liberalen en socialisten verstaan
door onzijdig onderwijs, namelijk, dal
er in de schoolboeken noch van God,
noch van zijn gebod gesproken wordt.,
dus de christelijke leering verbannen
en bovendien 't Christusbeeld of alle
heiligenbeeld uit bet schoollokaal ver
wijderd.
In Frankrijk is het onderwijs verwe
reldlijkt en onzijdig. In de leerboeken
is nimmer spraak van God, van O. L.
Vrouw, van de Heiligen.
Godslastering, spotten met de Heili
gen, met de godsdienstige ceremoniën,
met de Priesters is er ten volle toege
laten.
Maar dat schijnt nog niet voldoende
te zijn voor de geusche leermeesters,
ware duivels in menschenvleesch.
Wat onlangs, ja, zeer onlangs, voor-
Pevallou is te Issy-les-Mouleneaux, nabij
'arys, bewijst het ten duidelijkste.
Wij laten hier 't gebeurde volgen en
roepen er de bijzondere aandacht onzer
geachte lezers op in
Een jonge onderwijzer maakle terwijl
de leerlingen, in eene andere klas, do
les van meetkunde bijwoonden, in zijne
eigene klas, eene soort van groote pop,
of ledeman. Tot hoofd diende eon kussen,
en een kiel over een stok of bessemsteol
verbeelde het lijf. De onderwijzer plaat
ste dat tegen het zwarte bord waarop
hy een kruis had geteekend.
Nu, in *t bovenvak van het kruis had
hy de letters geschreven I. N. R. 1. de
vier letters welke men op do Christus
beelden boven het hoofd van onzen
Zaligmaker bemerkt.
Op een kleiner bord nevens 't groote
geplaatst las men't volgende schanda
lig opschrift
Piscijnen NT 100 en een pijl wees
naar de pop tegen 't groote bord
Natuurlijk toen de leerlingen thuis
kwamen van de school, vertelden zy
wat er was voorgevallen.
De catholieke ouders waren veront-
weerdigd. Ze kwamen samen en beslo
ten eene klacht te doen by de school-
over bed en.
Ze zonden een streng vertoog maar ze
klopten aan Doovemansdeur. De geusche
onderwijzer, de bespotter van God, wer.l
zelfs niet berispt.
En daar de vrije catholieke scholen
gesloten zijn, moeten de catholieke
ouders hunne binders toevertrouwen
aan dien duivel in menschenvleesch.
Catholieke ouders, nu zult ge hegrij
pen wat de liberalen en socialisten ver
staan door onzijdig onderwijs.
Gedenkt u, dat zoo de liberalen en
socialisten hier meester worden gij u
aan 't zelfde verwachten moogt
Er werd en er wordt nog al eens
verkeerd gesproken en gedaan
Moeder Koba deed eene schup kolen
in den papketel in plaats van de kachel
dat was verkeerd gedaan
Pachter Toon nam een kaartje voor
Brussel en hij moest te Brugge zijn dat
was verkeerd gedaan
Meesier Godleven leerde aan zijne
kinderen, dat Breda de hoofdstad is van
Holland dat was verkeerd gedaan
Jan Baptist deed eerst zijn schoenen
aan en dan zijne kousen dat was ver-
keeed gedaan
Ja, dat alles was verkeerd; maar er
zijn menschen (en hun getal is wellicht
grooter, dan wij denken durven) die
insgelijks verkeerd doen in zaken van
groote aangelegenheid.
Het is niet zoo heel erg een ketel pap
te bederven Het is niet zoo heel erg
eene vergeefsche reis te doen Het is
niet zoo heel erg het mis te hebben aan
gaande de hoofdstad der Hollanders!
Het is ook niet zoo heel erg zijne kou
sen over de schoenen aan te trekken
Maar O, die ongelukkige maar's
Verkeerd is het, als meu zijne dienst
boden huurt, in huisha.lt, zonder te
weten wie zij zijn Mud men niet eerst
naar hun gedrag onderzoeken Of is
het misschien geene groote zaak schoe -
lievolk in huis te hebben, en daaraan
kinderen toe te vertrouwen
Verkeerd is het. als men naar knecht
of meid niet omziet als men zich niet
aantrekt of zij hunne godsdienstplich
ten vervullen als men zich niet gelegen
laat aan hun gedrag op straat als men
niet eens weet waar en met wien zij
hunnen vrijen tijd doorbrengen
Verkeerd is het, als ouders en over
sten om eene onnoozelheid, om eene
DOOR EUG. LEËHI.
IO*5* VERVOLG.
Tusschen dit en veertien dagen, zoo
ge wilt doch eerst zult gij u zeiven moe
ten geweld doen en u voor uwen vader gaan
aanbieden, om hem uw besluit mede te
deelen. Mocht gij ook nogmaals verstooten
worden, gij zult uw plicht vervuld hebben,
en uwe poging zal u later ten goede aange
rekend worden.
Overwonnen door de bewijsredenen zijns
raadsgevers, beloofde Frederik van Borluit,
reeds s anderendaags naar Elsegem te
gaan.
Hij had overigens voor dien tocht een
ander oogwit zijn nichtje, Laura de Dak,
vaarwel te zeggen.
Daar hij dit voornemen uitte, vroeg de
grondbezitter wie die Laura was.
't Is mijne nicht, antwoordde hij
hare moeder is eene Borluit, welke op
negentienjarigen leeftijd met den baron de
Dak in 't huwelijk trad. Deze 6tierf kort
daarna en liet haar slechts een zeer mager
fortuintje achter en twee kinderen. Deze
zijn bijna altijd op Elsegem mijn vader
maakt van Laura zijnen afgod, en de laat-
Bte maal, toen ik hem gezien heb, heeft hij
kleiuigheid in gramschap ontsteker,
legen kinderen on dienstboden, vloeken
en tieren, schelden en razen Of meenen
zij misschien, dat in zulke school eene
les van zachte manieren is te halen
Verkeerd doen die ouders, die hunne
kinderen toevertrouwen aan de eerste
de beste kindermeid verkeerd doen de
ouders, die hunne kinderen ter school
zenden hij meesters, die den jongen kop
zullen vol pompen met wetenschap, maar
die hart en ziel ijdel van goed laten, en
bovendien soms ook tegelijk opblazeD
met iets meer dan ijdele wetenschap
Verkeerd handelen zul ken, en do dag
zal komen, dat die ouders zullen schreien
en weenen, kermen en zuchten over de
oneerbiedigheid, onrechtvaardigheid,
ondankbaarheid, en... ontaardheid hun
ner veelbelovende telgen
Verkeerd doen de ouders, die wel hun
best doen om hunne kinderen goede ma
nieren te loeren die over hun kroost
waken in huis eu ook daar huiten
maar die tevens zekere aangebrande
romans niet voor hen verbergen die in
hunne tegenwoordigheid eene al te vrije
taal voeren. Dat alies is verkeerdeu
mag geen anderen naam hebben, dan
bouwen en afbrekenvuur en water
me aangekondigd, dat hij tegen alle wet
boeken in, zorgen zal Laura alles na te
laten Indien ik van mijne erfenis moet
ontbloot worden gun ik haar eer aan Laura
dan aan ieder ander, 't Is een allerliefst en
beminnelijk kind, dat zeer veel van my
houdt
Welnu, zeide van Eezaat lachend,
uw plan is geteekend gij zult met haar
trouwen, indien God u beiden leven laat.
Welken ouderdom heeft zij
O I nauwelijks acht jaar.
Dat past Binnen elf, twaa'f jaar,
kan het gedacht dat ik nu opper zeer goed
bewaarheid worden, dewijl utv huwelijk
ongeldig is. Hiernaar kunt gij u gerust
regelen. Indien uw vader zich dus niet laat
vermurwen, iets waaraan gij u moogt
verwachten, kunt gij door Laura de Dak
terug in 't bezii van uwe erfenis komen.
Frederik g imlachte Droef en sprak
Mijn waarde beschermer en vriend,
dit zijn droomen Ik wil er zelfs niet aan
denken, ik heb genoeg met de treurige
wezenlijkheid om mijnen geest bezig te
houden. Ik zal morgen dus i aar Elsegem
gaan, en mij haasten u verslag te geven
over mijn bezoek.
XII
Met het kraaien van den haan, zette
Frederik van Borluit zich op weg naar de
vaderlijke woning,
Eenige belangrijke cijfers
over onze spoorwegen. Het kapi
taal dat gestort is in ons spoorwegnet
van den Slaat, beliep op 1" Januari 1907
de overgroote som van 2 milliard 330
millioen 672,930,77.
De werkelijke lengte dezer lijnen be
draagt 4,072 kilometers, met te zamon
17,803,486 loopende meters stalen en
ijzeren rails. Het eflektief van het ver-
voermateriaal bedraagt 3,466 lokomo-
tieven, 2,370alzouderlyke tenders, 8,565
reizigers eu 73,325 goederen u agous.
Er zijn 1,326 statiën, hallen en stand
plaatsen op geheel het net van den
Staatsspoorweg.
Voeg hierbij de overgroote kosten
van de eerste plaatsing der lijnen, aan
werving van gronden, maken van we
gen, enz., enz., eu op het einde zal men
wel begrijpen dat voornoemde groote
som noodig geweest is voor deze uitba
ting.
Eene bijzonderheid zalhewyzen welke
fabelachtige sommen worden uitgege
ven voor zekere toëbehoorlen liet aan
tal dwarsbalken, waarop de rails wor
den gelegd, bedraagt meer dan 6 mil
lioen. En daar elk dwarshout eene
waarde heeft van 5 éi 6,35 fr. vertegen
Hoe meer hij naderde, hoe meer hij den
moed liet zinken doch zijne belofte aan
heer Van Eezaat belette hem rechtsomkeer
te maken en de moeilijke poging te vermij
den.
Eindelijk zag hij de torentjes van het
oude kasteel boven de boomen uitsteken en
weldra bevond hij zich in de lange dreef
van eikeboomen; die naar het heerenverblijf
voerde. Alles rondom was stil en eenzaam;
geen hondengeblaf, geen spoor van men
schen, geen rook in de hoogeschoorsteenen,
geen teeken van leven waar men zich ook
wendde.
Frederik bleef met bang gemoed voor
den bijzoi.dersten gevel staan en beschouw
de hem met eenen langen blik. Al de blin
den van de benedenverdieping waren ge
sloten en de gordijnen waren boven zonder
uitzondering neergelaten.
Eensklaps hoorde hij eene huisklok het
uur slaan in de gebouwen, nabij de stallen,
en hij zeide in zich zeiven dat daar wellicht
iets moest te vinden zijn.
Hij klopte aan eene lage deur. Niemand
kwam opendoen. Hij klopte andermaal en
wilde zich gaan verwijderen, toen een
sleutel in het slot draaide.
Een oud manneken met eenen grijzen
jas verscheen en vroeg den bezoeker wat hij
verlangde.
Gij kent me dus niet meer, Kobus
vroeg de jonge man.
Wel 1 lieve hemel toch 't is onze
jonge graaf in persoon riep de oude huis-
woordigt dit alleen reeds een kapitaal
van 30 tot 40 millioen.
Leesbaar schrijven. Over eenige
weken meldden wij dal de heer Minis
ter Descamps, de aandacht der opzich
ters van het onderwijs geroepen had
over het feit dal de leerlingen onzer
scholen erbarmelijk slecht schryven.
Een schoon schrift is van meer prac-
tisch nut dan men wel denkt. Tot bewys
diene het volgende De Belg heeft in
den vreemde de reputatie dat hy niet
kan handteekenen.
Een Amerikaansche handelaar, ver
tegenwoordiger en deelgenoot in eene
transatlantische maatschappij hield eens
staan dat de Belgen zich meer schade
berokkenen dan zij vermoeden door hun
slecht schrift.
Uwe brieven, zegde hij, zelfs uwe
handelsbrieven zijn dikwijls eene verza
meling hanenpoolen die den lezer ont
moedigen.
Wat uwe handteekens betreft, men
zou moeten zot zijn om het ontcijferen
ervan te beproeven
Daar wij gewoon zijn aan brieven in
machiensclirift worpen wij in de papier-
mande uwe onleesbare toezendingen.
Ziedaar waarhij het komt dat uwe aan
biedingen van uitvoer of uwe vraag
naar prijslijsten dikwijls onbeantwoord
blijven.
Die Yankee heeft gelijk menschen
die belangrijke zaken doen kunnen hun
nen tijd niet verspillen aan slecht
schrift.
Het ordewoord is dus schoonschry-
ven en schryf met de machien gelijk de
Amerikanen.
K
Nederland's handel met België.
De Nieüwe Rott. Cour. meldt
Onze handel met België was het vo
rige jaar zeer belangrijk zoowel onze
invoer naar België als de uitvoer van
België naar ons land is sterk toegeno
men. De invoer met circa 146 millioen
kilogram, de uitvoer met circa 104 mill,
kilogr. In het geheel zouden wij naar
België 1,391,744,216 kilogr. koopwaren
met eene waarde van 284,170,000 francs;
wij ontviDgen uit België 1,975,122,659
kilogr. koopwaren met eene waarde
van 286,629,00vi francs. Onze voornaam
sto uitvoerartikelen waren levend vee,
boter, houtwerken, conserven,groenten,
granen, ijzerwaren, vlas, visch, tabak
en kolüe. De voornaamste invoerartike
len waren cacao, steenkolen, granen,
ijzererts, glaswerk, suiker, meel en
kunstmeststoffen.
Onze uitvoer van vee is met eene
waarde van ruim 3 millioen francs ge
stegen, die van boter met 1.5 millioen,
die van koffie met 2.5 millioeD, die van
linnen en vlas met 1.6 millioen, die van
huiden met 1.8 millioen franks, terwijl
slechts enkele artikelen een kleinen
achteruitgang toonen. zooals meubelen,
katoen Runstartikelen en hop.
Uit België kregen wij ruim 361 mill,
kilogr. steenkolen, 70 mill, kilogr.
kunstmeststoffen, 190 mill kilogr. 40
mill, kilo meel, 410 mill, kilo ertsen,
287 mill, steenen, 69.5 mill, kilogr.
suiker. De invoer van granen is met
ruim 8.5 mill, franks vermeerderd, die
van ruwe en geraffineerde suiker met
7.1 mill., die van drogerijen met 2 mill,
frank, terwijl eene vermindering valt
waar te nemen bij paarden en veulens,
caoutchouc, tramrijtuigen, zink, schei
kundige stoffen en lynkoeken.
G root Lief-
I» O I G II EIDS-
FEiiST. Den
Maandag 10 Februari
aanstaande, zal er, ter
groote Feestzaal van
het Landhuis, een
Groot Liefdadig
heidsfeest gegeven
worden ten voordeele der armen onder
steund door 't Werk der Damen van
liefdadigheid.
De Dames zullen ten huize kaarten
aanbieden en wij hopen dat onze geachte
lezers haar een gued onthaal zullen
voorbehouden.
ULEIWE BUItGUtl.V.
Zondag 19 Januari vergaderden te Brus
sel de afgeveerdigden der verschillende
Beroeps verbonden van het land.
Uit alle streken des lands kwamen de
afgeveerdigden der Kleine Burgerij kla
gen namens hunne vereemgingen over
de weinige voldoening die zy bekwamen
van wege liet middeustandsambt.
De kleermakers, de schilders, de bak
kers, de reizigers en bedienden en ande
ren hebben beurtelings hunne grieven
blootgelegd nopens de afschaffing van
leergangen en toelagen of over de niet
uitvoering dor beloofde hervormingen.
De vergadering is het eens geweest,
zonder onderscheid van politieke denk-
wyze, om hare ontevredenheid uit te
drukken over liet middenstandsambt en
heeft de Vereeniging voor studie eu
verdediging der belangen van de Kleine
Burgerij gelast een protestvorgadering
te beleggen, die zal gehouden worden te
Brussel, op 9 Februari aanstaande en
waarop de afgeveerdigden van al de
Vereenigingen der Kleine Burgerij zul
len uitgenoodigd worden.
bewaarder. Wat komt gij slecht van pas,
mijnheer Frederik.
Hoezoo dan
Omdat het kasteel gansch ledig is,
weet ge.
En waar bevindt zich mijn vader
dan
Hij is vertrokken met mevrouw de
baronnes de Daken hare twee kinderen.
Vertrokken ritp Frederik smartelijk
uit. En waar zijn ze naar toe gegaan
Dit zal u zonderling schijnen, maar
ik weet er in 't geheel niets van Ik en
mijne vro w, weet ge, wij hebben de kin
deren willen doen praten, maar 't is nutte
loos geweest. Mijnheer de graaf moest
overigens zijne redens hebben, opdat men
niet weten zou waar hij heen ging, want
hij heeft al de dienstboden weggezonden
en hun een jaar loon betaald. Al de bood
schappen weet ge, die voor hem aankomen,
moeten afgegeven worden aan den notaris
deze weet dus waar uw vader woont, maar
alle duivcien uit de hel zoo min als alle
engelen uit den hemel zijn in staat zijne
tong te verroeren al6 hij wil zwijgen Wat
er ook van weze, wij zijn veroordeeld hier
te blijven en ik verzeker u dat het niet ver
makelijk is. Wij mogen dat gedeelte van
het slot bewonen, weet ge, waar vroeger
het klooster bestaan heeft, maar we zouden
er ons wel van wachten, weet ge, mijne
oude Claar is verschrikkelijk bang den prior
eens te ontmoeten, die gelijk ze zeggen, nu
cn dan rondwandelt, weet ge.
Goed, mijn beste Kobus, onderbrak
Frederik, ik dank u tot ziens.
En hierop ging hij henen.
Wat is hij vermagerd, de ongelukkige,
sprak de grijsaard hij ook ziet er uit gelijk
iemand van de andere wereld, maar ik be
klaag hem niet, want zeker is het door zijn
gemeen huwelijk, dat de oude graaf ver
dwenen is en wij hier alleen moeten zitten
koekeloeren.
Aldus mompelende, trad de oude dienaar
naar binnen en grendelde de kleine deur
met nijdig geweld.
XIII
Frederik stapte opnieuw de dreef binnen,
langs waar hij g komen was, en wierp
eenen langen droeven blik op die oude,
grootsche woning, waar hem het levens
licht geschonken werd, waar hij den laat-
sten zegen zijner stervende moeder mocht
ontvangen, waar hij gedurende zoovele
jaren toch zulk gelukkig leven leidde, in
het genot van al de vermaken die de rijk
dom en genegenheid eens liefdevollen
vaders schenken kunnen.
Bij deze gedachten, kwam zijn gemoed
vol, brandende tranen vloeiden over zijne
wangen, en hij moest zich op eenen boom-
siam neerzetten om niet te vallen.
Werdt voortgezet.
