Donderdag 50 April 1908 5 centiemen per nummer 62"e Jaar 4047
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN. EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID
Frankrijk
tot voorbeeld.
Heldin van het kwaad
DE BERISPING.
Tuin- en Landbouw.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan istweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men Schrijft in bij C. Van «Ie Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31
en in allo Postkantoren des Lands.
CUlUl'K «UiJM.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. i-00 Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aalst, 29 April 190R.
Onze Belgische liberalen en socialis
ten staan in bewondering voor 't gene
i zij in Frankrijk zagen gebeuren en roe-
i pen ons, Belgen, gedurig toe Ziedaar
voorbeelden die men hier te lande zou
moeten navolgen of naleven.
Volgens de liberale haantjes vooruit
en de roode hoofdmannen is de Fransche
Regeering de eenigste die oprecht volks
gezind is.
Wanneer hier in België door de
catholieke Meerderheid wetten worden
gestemd welke bijdragen moeten lot
zedelijke en stoffelijke opbeuring van
burger, landbouwer en werkman dan
roepen rooden, groenen en blauwen
immer toe
Oe kent niets van de zaak alle utce
zoogenaamde volkswettenzijn maar pronk-
wetten, ja, facadeicelten.
Maar reacht wat Wanneer wij zullen
mester zijn en de voorbeelden zullen in
toepassing brengen die onze Fransche
vrienden ons geven dan zal 't wat anders
i Zijn
Inderdaad, ja, dan zal 't wat anders
zyn
Maar burger, boer en werkman zullen
het best gewaar worden dat het wal
anders is...
j Hedendaags dank aan de doeltreffende
maatregelen en wetten door 't catholiek
Ministerie in leven geroepen hebben
landbouw, handel en nijverheid zich
ontwikkeld, i. a. w. ze zijn met rasse
schreden vooruitgegaan, hij zooverre
dat er eene redelijke welvaart heerscht.
Ook dank aan 't wijs beleid, aan het
spaarzaam bestuur onzerCath. Ministers
zyn de verbruiks belastingen onbedui
dend voor de werkersstanden.
En inderdaad al de voedingsstoffen
al wat onontbeerlijk is voor het leven
der menschen, wordt bjj den invoer in
ons land niet belast, komt dus vrij van
I tollasten binneD.
Het brood, het zout, de petrol, de luci-
ferkens of stekjes zijn in België vrij van
alle lasten.
Welnu in Frankrijk zijn al die stoffen
en voorwerpen belast en moeten er dus
veel duurder betaald wordeD.
Op het zout wordt eene belasting van
19 centiemen per kilogr. geheven
DOOR EVG. I.Ellv.
23e VERVOLG.
Haar uitstapje duurde meer dan twee
uren, en dien geheelen tijd was zij in ge-
peinzen verzonken.
Op eene hoogte gekomen, bleven hare
oogen bij toeval op een schilderachtig dal
rusten, waar zich een Zwitsersch huisje
j verhief, dat de rentmeester van baron van
Sangedaar, twee jaar te voren, had laten
i bouwen om zelf in te gaan wonen. Zekere
omstandigheden hadden hem dit belet en
zeer lang had hij vruchteloos gepoogd een
huurder te vinden.
Laura was dus zeer verrast rook te zien
opgaan uit den schoorsteen van de Muksen,
gelijk men deze woning heette, naar den
naam van het dal waarin ze gelegen was.
Tegelijkertijd zag zij er een grooten
Newfoundlander uitkomen, gevolgd door
een man met breedgeranden hoed en dich
ten baard. Hij zette zich op eene bank aan
ae deur, en, toen de amazone voorbijreed
op een dertigtal meters, stond hii op en
groette beleefd.
De maagd ondervroeg haren dienaar,
doch kon niet de minste bijzonderheid no
pens den vreemdeling te weten komen.
Toen zij de poort van El6egem binnenge
reden was, vond sij haren broeder op het
De petrol die in België van 12 tot 15
centiemen wordt betaald, kost in Frank
rijk 50 k 60 centiemen den liter omdat
het gouvernement 30 centiemen rechten
den liter eischt.
De luciferkes of stekjes zijn in Frank
rijk zesmaal duurder dan in België ten
gevolge der belasting die er op gelieven
wordt.
En mag eene Regeering die zulke
belastingen in stand houdt wel aan
spraak maken op den naam van volks-
regeering
Neen, een Regeering die belastingen
blijft heffen op zaken door 't volk dage
lijks gebruikt, is geene volksregeering.
't Werkende volk moet zulk eene Re
geering afkeuren en verachten.
En de ouderdomspensioenen.
Dagelijks spotten blauwen, rooden en
groenen met het pensioen van 65 frank
dat onze Belgische catholieke Regeeriug
aan 't volk gunt.
Maar zouden onze blauwe en roode
cartelisten niet beter doen hunne Fran
sche vrienden met die spotternijen te
bejegenen
De Fransche ouderlingen wachten
nog altyd naar het hun beloofde pen
sioen. En zo kunnen nog lang wachten;
ze worden met beloften gepaaid en met
beloften vult men geene hongerige ma
gen.
Nu, wanneer de arme Fransche dut
sen van honger, van koude, van ellende
klagen en om hun pensioentje smeeken,
dan worden zo afgeschept met het onver
anderlijke antwoordDe kas is ledig
Maar indien er geen gold in kas is
voor 't pensioentje der ouderlingen, dan
is er toch geld genoeg in om de jaarlyk-
sche parlementaire vergoeding te ver-
hoogen van 6,000 tot 15,000 franks, zoo
maar eene vermeerdering van 9 duizend
frank. Lap ze me daar
Nu dat onze Belgische socialistische
Kamerleden dit benijden valt niet te be
twijfelenen moesten ze er de macht toe
hebben ge zoudt ze zien lekken en trek
ken dat het eene roode benedictie zoo
zijn.
En boven dit alles zouden godsdienst
oorlog on dwingelandsche vervolgingen
tegen Priesters en kloosterlingen ge
pleegd worden en dat zijn, volgens de
rooden en blauwen ook voorbeelden die
hier dienen nageleefd te worden
gras, in de schaduw eens kastanjebooms.
Roel sprak zij dad ïlijk, wist ge dat in
de Muksen iemand woont.
Welja, sedert de laatste week.
En wie is het.
Ge begrijpt dat me zulks niet aanbe
langt en 't is dus bij toeval dat ik vernomen
heb, wat ik u ga zeggen. Deze gebuur heet
Joris Zoetberg en moet zich bezighouden
met landschapsschilderen, want hij gaat
nog al dikwijls schetsen nemen. De wedu
we Bansak, zijne oude huishoudster, zegt
ook dat hij machtig veel schrijft, 't Is du6
een mengelmoes van schilder en letterkun
dige.. en alzoo niet veel bijzonders. Nog-
tans is hij onbeschroomd, want eergisteren
heeft hij me stout aangesproken om mij
verscheidene inlichtingen over de streek te
vragen. Ik heb onwillens eenigen tijd met
hem gesproken, en ik zal u maar bekennen
dat hij me tamelijk bevallen is... Misschien
wilde hij zich hier wel doen uitnoodigen.
't Is mogelijk, zeide Laura maar
laat ans gaan middageten, want de wan
deling heeft me hongerig gemaakt.
Zeg, hernam Roel, met zijne gewone
onachtzaamheid, uwe vraag nopens dien
schilder-letterkundige heeft me doen ver
geten u een nieuws aan te kondigen..., een
groot nieuws voor u en ik zal herhalen
wat ik u vroeger reeds zegde leg de hand
op uw hart, want het gaat alarm slaan
Och wat zijt ge vervelend, broeder,
en welk een leelijk stelsel heb» gij, met
Neem dit kind aan en voed het voor
•dij op ik zal er u voor beloonen d. Die
woorden komen van de dochter van
Pharao, zy sprak ze tot de moeder van
Mozes, toon zij haar het kindje toever
trouwde, dat zij in een biezen korfje
tusschen het riet van den Nijl had ge
vonden.
Mij dunkt dat de H. Kerk ook die
woorden tot do ouders richt, wanneer
zij hun het kind ter hand stelt dat zij
door het doopsel van de eeuwige dood
heeft gered.
En wat bij de opvoeding bet meest
noodig is en dikwijls het meest ont
breekt, is de tucht. De tucht zonder
dewelke al het overige niet kan dienen,
behelst de bewaking, de vermaning en
de berisping. Wat de berisping aangaat:
1. Zij moet gedaan worden De
ouders mogen nooit zeggen Ze zijn
wijzer, zij zullen zich van zelf wel bete-
ren-. Wat brengt een akker van zelf
op, indien hij niet beploegd, noch be
werkt, noch bezaaid wordt? Onkruid
en doornen.
De ouders mogen ook niet zeggen Ze
zijn wijs genoeg; ze weten wat ze doen
en laten moeten. Neen, zij hebben
geene ondervinding, gij wel. Daarbij
gij blijft ouders tot uwen sterfdag toe,
en zyt verplicht uwe kinderen te bestie
ren en op den goeden weg te houden,
hoe oud zij ook mogen zyn.
2. Zij moet op behoorlijken tijd gedaan
worden. Niet volgens uwe grillen
b. v. vandaag eene fout bestraffen en
morgen nietvandaag eene kleine fout
grootelijks bestraffen en morgen eene
groote door de vingeren zien Ook nooit
onvrijwillige misslagen straffen of na
tuurlijke gebreken bekijven. Doch ook
nooit fouten van opgezetten boozen wil
laten doorgaan, vooral wanneer de kin
deren zich niet beteren willen.
3. Zij moet op behoorlijke wijze gedaan
worden. Nooit met oploopendheid,
gramschap of gevloek dan immers mist
de berisping haar doel de kiuders ge
voelen ook dat de ouders zei ven op die
wyze misdoen. De berisping moet altijd
gedaan worden met kalmte en redenee
ring.
De ouders mogen de kinderen nooit
slaan tenzjj een weinig, in de jonge
jaren, wanneer zij nog onbekwaam zijn
om reden te verstaan.
Zij mogen ook nooit tot straf opleggen
wat de kinderen moeten achten en lief
hebben.
En in do berisping moeten vader en
moeder altijd ééne koord trekken en
malkander niet tegenwerken. Daarom
zal moeder als dikwijls de teederheid
van heur hart moeten onderdrukken en
denken dat de liefde, gelijk de zon, zich
al dikwyls achter de wolk van vaders
strengheid moet verbergen.
Pastoor Vossaert had op zekeren Zon
dag zijne beminde parochianen eene
duchtige en welverdiende berisping ge
geven. Jamaar, die beminde parochia
nen, gelijk het dikwyls gaat, namen hot
hoog er. kwalyk op; en opdat pastoor
Vossaert het wel zou geweten hebben,
gingen zy 's nachts op den dorpel zyner
voordeur eenen schildwacht zetten zon
der hoed of muts op. 's Anderendaags
's morgens, als pastoor Vossaert naar de
kerk ging, vond hy den kadeê daar
stake stijf vervrozen op zynen dorpel.
De pastoor stak dat in zyne mouw
den schildwacht niet, maar de poets die
zyne parochianen hem gebakken had
den. En, peisde hy alzoo, ik zal hun dat
Zondag aanstaande betaald zetten. Die
Zondag kwam, en pastoor Vossaert ging
op zijnen preekstoel Beminde paro
chianen, zei hy, ik heb daar over acht
dagen eene pil gegeveD voor uw deugd
en welzijn, en ik heb van 's ander
daags mot voldoening gezien dat zij
gewerkt heeft
E. V. D.
iemand altijd zoo te doen wachten, als ge
zijne nieuwsgierigheid opgewekt hebt.
Wel lieve, mijn professor in letter
kunde heeft me altijd gezegd, dat de be
langstel ing grooter wordt naarmate men
de oplossing van eene 2aak behendig weet
te rekken. Welnu, Frederik van Borluit
was nog niet uit de wolken gekomen
Frederik, zegt gij Spreek dan, pla
ger, ge doet me kwaad worden I
-- Frederik, ja die is... hier... Nu kent
gij het groot geheim i
Laura voelde zulk eene ontroering dat
zij zich op eene bank liet neervallen.
Ha, dat pakt u, zeide de jongeling.
Maar indien het eenvoudige nieuws zijner
aankomst u in zulk een treurigen toestand
brengt, wat zal het dan wezen als ge u in
zijne tegenwoordigheid zult bevinden Er
is gelukkiglijk middel om den slag te bre
ken. Weet dus dat de lieve neef schrikkelijk
vermoeid is en hij op een kussenbank van
de groene kamer is ingeslapen. Ik geloof
dat het, in 't belang uwer zenuwen, goed
zou wezen, hem in de armen van Morpheus
rustend te zien. Dat zou al helpen om u
den man meer eigen te maken... Kom, ge
zult hem door het venster kunnen beschou
wen.
Roel nam zijne zuster bij de hand en
voerde ze naar een der vleugels van het
slot. Laura wierp eenen gretigen blik in
het vertrek, waar de reiziger nog altijd
■liep.
Toestand van den landbouw op
het einde der maand Maart 1908 (naar
de verslagen der Staatslandbouwkundi-
gen.)
De beoordeelingen over den wasdom
der veldvruchten verschillen eenigzins
sedert eene maand.
In menige streek moest men perceelen
tarwe herzaaiën, door de vorst bescha
digd.
De gerst heeft nog meer geleden, zon
der dat men zeggen mag dat zy in
't algemeen mislukte.
De rogge ziet er zeer goed uitmis
schien zelfs is zy wat te weelderig. In
de Kempen en in Vlaanderen heeft de
laatgezaaide rogge nochtans van de
koude geleden en eonige perceelen zullen
moeten ingeploegd worden.
Op de slecht beschutte gronden is het
koolzaad vernietigd.
De klaver is redelijk schoon in 't alge
meen. De inkarnaat klaver heeft zoo
goed niet aan de koude weerstaan als
de gewone klaver.
In menige streek zal men meer sui-
kerbeeten planten, nu dat de prijs ervan
gestegen is Om de wintergranen te
vervangen welke door de koude vernie-
nigd werden, zal men ook meer land
aan de haverteelt besteden.
Men zal min vlas zaaien omdat de
tegenwoordige pryzen niet winstgevend
genoeg zijn.
In het Zuiden van Luxemburg, plant
men meer en meer paardenboomen,
die aldaar goede opbrengst geven. In
een groot gedeelte dor Ardennen zal
men, op het onlangs ontgind braakland,
aardappelen planten, haver zaaien en
weilanden aanleggen.
Gedurende de eerste helft der maand
werd er op het land niet gewerkt; voor
het oogenblik zelf kan men op vele
akkers niet ryden.
De prys der landbouwprodukten is
een weinig gedaald. Voor de granen
wordt deze vermindering door sommi
gen toegeschreven aan de onmogelijk
heid om den veldarbeid voort te zetten.
Daaruit volgde dat er meer gedorscht
werd en alzoo werden meer produkten
ter markt gebracht. Dit kan onkel op
zekere plaatsen eenigen invloed gehad
hebben en het is van weing belang voor
de groote markten, die voor een zeer
klein gedeelte door inlandsche produk
ten bevoorraad zijn.
De prijs van het vlas is gedaald.
De tabak onderging eene merkelijke
prijsvermindering.
De gerst wordt moeilyk verkocht.
De prys van het hooi is merkelyk
O I fluisterde zij, ziedaar wel zijne
trekken,., maar wat is hij veranderd, groote
jod 1
Niet mooi, he lachte Roel spottend.
Mogen zijne geesteshoedanigheden zijne
leelijkheid vergoeden.
Frederik sch oot nu juist wakker, en, de
oogen naar het raam wendende, bemerkte
hij de twee jongelieden, die ijlings verdwe-
IV.
Laura en Roel de Dak begaven zich naar
het vertrek, waarin Frederik van Borluit
zich bevond, die van zijnen kant naar bui
ten kwam om hen te groeten.
De maagd gevoelde eene ontroering, die
hare wangen deed gloeien en haar hart
kloppen.
Eindelijk stond zij vlak tegenover den
nieuw aangekomene, wien zij hare bevende
hand aanbood, zeggende
Wees welkom, neef, iedereen is hier
gelukkig over uwe terugkomst,
Frederik stamelde eenige woorden, waar
mede hij zijne blijdschap betuigde terug op
Elsegem te zijn.
Intusschen veranderde hij van houding,
en zijn gelaat kwam in 't volle daglicht.
Laura, die het woord ging hernemen,
maakte eene plotselinge beweging, welke
den graaf niet ontBnapte.
't Ia dat degene die zich tegenover haar
De boter blyft zeer duur.
De verhandelingen van mager vee
zyn zoo talrijk niet als op andere jaren,
omdat men later dan gewoonlijk de
dieren op de weiden zal kunnen bren
gen. Schoon vee wordt nochtans duur
verkocht.
Het vetmesten is weinig winstgevend
en menige boer zoo volgaarne meer
melkkoeiën houden, kon hy gemakke
lijker het daartoe noodige werkvolk
vinden.
De melkkoeiën worden veel gevraagd.
De kalveren zyn aan hooge pryzen.
De prijs der vette varkeDs vermin
dert. De viggens zyn een weinig opge
slagen gedurende de maand, maar voor
liet oogenblik, zijn zy wat goedkooper.
De handel in paarden is van weinig
belang.
MAGAZIJN van
BEHANGPAPIEREN
en allerhande
MEUBILEERING—
Karei. VAN1 DE PUTTE,
Aalst, 29, Korte Zoutstraat, 29, nevens
't Bureel van De Dbndbrbode.
Spoedige bediening.
Matige prij zen.
bevond, van nabij gadegeslagen, veel meer
veranderd^ was, dan zij het eerst had ge
dacht Een gedeelte van zijn gelaat was
onzichtbaar, doordien, een dichte baard
het bedekte de oogen lagen diep in hunne
verslenste kassen en schenen als van leven
beroofd. De jaren, het verdriet en de ver
moeienissen hadden den knappen jonkman,
wiens beeld zoo levendig in 's meisjes geest
gegrift was, wreedaardig misvormd.
Ik begrijp uwe verbazing, lieve nicht,
zegde hij maar hoe kon het anders met
een zwerversleven zooais ik er een geleid
heb Eenige maanden verblijf alhier
zullen me echter spoedig het verlorene doen
terugwinnen.
Laura zette zich neer en noodigde hem
uit haar na te volgen hierop legde zij hare
hand derwijze dat hij den diamant moest
zien, dien hij haar vroeger had geschonken;
doch hij scheen er niet de minste aandacht
op te geven.
Ik kom in eene zeer droeve omstan
digheid terug, sprak hij treurig.
Gij hebt ongelukkiglijk te lang ge
wacht, antwoordde Laura.
Ja, doch ik kan me niets verwijten
ik heb moeten toegeven aan dingen, die
niet afhankelijk waren van mijnen wil....
hn wie zou overigens zulk eene gebeurtenis
hebben kunnen veronderstellen.
((Wordt voortgezet.)