m Donderdag 24 September 1908 5 centiemen per nummer 628le Jaar 4088 POLITIEK. Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 1 Arrondissement van Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Heldin van bet kwaad Groote booswichten. Pauselijk jubilee. EEN ENANDEIi. DE DENDERBODE Dit jolad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee- kening van den volgenden dag. De prys ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving aindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men Schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31 an in alle Postkantoren des Lands. CUIQUE auvM. Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. i-00 Vonnissen op 3d8 bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heoren Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van dit blad. Aelai23 September I90H Veel wordt er over politiek gesproken en geschreven, doch weinige lieden treft men aan die klaar en duidelijk kunnen uitleggen wat eigenlijk politiek is. Voor velen is de politiek eone zaak heel vreemd aan den Godsdienst, als eene zuivere bestuurlijke zaak. Anderen willen van de politiek niets weten, ze bekommeren er zich meê lyk met 't jaar 40 en in hun oog is zij an ders niets dan partijschap, konkelfoes en knoeierij. Te nauwernood denken zij er aan ten dagen van kiezing en zoodra ze achter den rug zijn dan is alle politiek uit hun geheugen. Dus zooveel hoofden zoeveel zinnen. Maar de politiek is de kunst om een land te beslieren en dusvolgens vervat zij noodzakelijk de kwestie van geld, van belastingen, van ambten en voor- deelen, van godsdienstige en tijdelijke zaken, van beleid' en berekening, van zuinigheid, voorzorgen vooruitzicht... Alle lieden lot welken maatschappe- lyken stand zij ook behooren hebben het grootste belang in de politiek van hun I land. Maar de politiek is nog meer zij strekt zich uit tot alle maatschappelijke betrekkingen van den mensch Maar om dit goed te begrijpen moeten wij eene duidelijke kennis hebben van het wezen van den Staat, van de burger lijke samenleving. Altijd en overal hebben er Staten be staan grootere en kleinere konink rijken, keizerrijken, republieken, her togdommen, graafschappen, enz, Hoe en waarom werden die Staten enz. geslicht Omdat de menschcn eene natuurlijke behoefte hebben aan vereeniging en samenwerking met andere menschen. Immers onmogelijk kan de mensch alleen leven, onmogelijk alleen voor zien in zyne allerdringendste noodzake lijkheden. De eerste natuurlijke samenleving is de familie, het huisgezin, welke nood zakelijk is tot haar behoud door de ver menigvuldiging van het menschel ijk geslacht. Nu, God zelve heeft daartoe het huwe- weljjk ingesteld en geheiligd en daarom ook heeft de familie hare natuurlijke plichten en rechten nooit Eug. Lkë\. Zij kwamen voor het venBter, waarlangs zij waren binnengekomen. Frederik sprong het eerst buiten en hielp daarna zijne gezellin. Maar op het oogenblik dat deze op zijnen Behouder steunde, greep hij haar geweldig de hand waarin zij het papier hield, dat zij aan den graf had ontrukt, en wrong zooda nig haar gewricht dat zij het stuk moest loslaten, waarvan hij zich meester maakte, terwijl ze eenen kreet van smart en woede liet ontsnappen. Terzelfdertijd viel de lantaarn neder en doofde het licht uit. De weduwe hoorde haren medeplichtige schaterlachend heenloopen. Zij bleef staan als door den bliksem ge troffen, en het duurde eenige oogenblikken eer zij den zwaren stap hoorde, die op eenige schreden van haar weerklonk. Zij meende dat het Frederik was, die terug kwam, doch plotseling voelde zij zich met den arm gegrepen, en eene krachtdadige stem liet deze woorden aan haar verbijsterd oor weerklinken Volg mijzonder een woord te zeggen of u te verweren, ofwel heeft uw laatste uur geilagon I Maar ieder huisgezin, op haar eigen staande, is niet bij machte al hare plich ten te volbrengen, al hare rechten te handhaven en te verdedigen. Natuurlijk is hieruit vereeniging en samenwerking met andere huisgezinnen voortgesproten een zelfde gewest be wonende, uit don zelfden stam voort spruitende, eene zelfde taal sprekende, enz. on zoo zijn de verschillige volkeren ontstaan. De geschiedenis leert ons hun nen groei en bloei tot ze de thans be staande Staten, Keizerrijken, Koning- dommen enz. zijn geworden. Noodzakelijk moeten er in iederen Staat overheden en onderdanen zijn. Het natuurlijk einde en doel van den Staat is het maatschappelijk goed van allen bestendigen en uitbreiden de rechten van allen verzekeren, handha ven en verdedigen... Nu, daartoe moeten allen vereenigd samenwerken. Maar opdat velen tot dit doel zouden kunnen samenwerken, is er gezag en bestuur noodig. Er moet dus eene Overheid zijn die bestiert, die gebiedt en onderdanen die er zich aan onderwerpen en gehoorzamen. AI3 nu een Staat, eene talrijke be vol king telt.millioenen en millioenen inwo ners. dan is hun bestuur eene zeer moeilijke taak. eene ware kunst... En deze kunst is de politiek... Het is dus voor een volk niet onver schillig volgens welke politiek het be stuurd wordt. Die politiek moet waar lijk nationaal zijn en het gemeenebest tot richtsnoer hebben Echte dieven, schrijft onze confrater van 't Land van Audenaarde, zijn het, de menschen, die op een andermans goeden naam uit zijn, als de duivel op een zieltje. Dieven zijn het, de menschen die alle mogelijke oude koeien uit de sloot halen en langs den publieken weg te zien leg gen. Dieven zijn het, die ieders doopceel lichten en den inhoud daarvan aan de groote klok hangen. Dieven zijn het, die, zoodra zij een schandaaltje te weet zijn gekomen, geen oogenblik rust meer hebben, voor dat zij dat nieuwsje uitgebazuind hebben zij loopen huis-in, huis-uit om dat zaakje aan de man te brengenop straat houden zij Jan en Piet staande, om hun over- kropt gemoed lucht te geven en dan met XVIII Dien nacht werd de bewoner der Muksen, die tegen zijne gewoonte tamelijk vroeg was gaan slapen, gewekt door een naar gezang, waarin de naam van Borluit dik wijls terugkwam Hij luisterde en herkende de stem van Zwarte An, die niet ver van het huis moest wezen. Hierover verontrust, stond hij op en deed zijn venster open doch de stem scheen zich te verwijderen. Op zijn uurwerk ziende, bestatigde hij dat het kwart na middernacht was. Ik zal die heks moeten opvolgen, sprak hij, in zijn eigen, want 't is waar schijnlijk niet zonder reden dat zij zoo laat op gang is. Hij kleedde zich haastig aan, en eenige stonden daarna trachtte hij de bedelares op het spoor te volgen. Deze hield echter eensklaps op met zingen. Niettemin ver volgde hij zijnen weg 1 n kwam op eene kleine vlakte, in de nabijheid vanElsegem. Bij toeval den blik naar dien kant rich tende, zag hij met groote verbazing een licht flikkeren op de eerste verdieping van de verlaten heerenwoning, Het scheen hem dat hij het slachtoffer was eener zinsbegoocheling, doch een nauwkeuriger onderzoek overtuigde hem van het tegenovergestelde. Gelijk we reeds gezien hebben, was de nacht duiBter en stormachtig de regen zedig en neergeslagen oogen, met een godzalig gezicht, onder het loozen van diepe zuchten, te klagen dat de wereld tegenwoordig toch maar slecht is. Mannen en vrouwen van de kwaad sprekende gemeente, weet gij wat gij zyt Gij zijtals de scherpe doornenstruik, waarlangs zelfs geen onschuldig schaapje kan gaan, zonder iets van zijn schoone vacht te moeten laten niemands naam komt zonder letsel langs uw venijnig- scherpe tong. Distelen, doornen steken zeer, Maar kwade tongen nog veel meer. Gy zijt als de honden, die tegen eiken voorbijganger blaffen. Gij zijt gelyk aan de hyena's, welke dieren zoo verzot zijn op menschen- vleesch, dat zij de graven openkrabben om de lijken te verslinden zoo woelt ook gij de geheime zonden en gebreken, die reeds lang begraven en vergeten zyn, naar boven. Gij zijt als de zwijnen, die het liefst in het sly k rondwentelen; evenzoo wroet gij het liefst in het vuil der ondeugden van uwen evenmensch. Gij zijt als de kikvorsehGn, waar mede koning Pharao en zijn land ge plaagd werd, welke groengebroekte beestjes overal op- en aanzaten. Gij zijt als een zeker soort vliegen, die... maar nu hebben de leden van het kwaadsprekersgilde ecretilels genoeg. Weet ge wat de H. Augustinus deed om zich de kwaadsprekers van het lyf te houden Hij liet aan den muur van zijne eetzaal een latijusche spreuk hechten, welkevrij vertaald luidt als volgt: Ieder, die er van houdt htcaad te spreken van aftcezi- genicete, dat hetn de toegang tot de tafel verboden is. Het ware niet slecht die waarschu wing te plaatsen in de herbergen, salons en rechtovor de koffietafels van menig huis en vooral in 't bureel van Hersen loos op Cliipka. Zaterdag morgend heeft de H. Vader eene gelezen Mis gecelebreerd aan het altaar van Sint-Pieters' zetel in de Vati- kaansche basiliok. Het offlcieele feest is uitgesteld tot zestiende Novf-mrf.r, maar het intieme karakter der plechtigheid van Vrijdag morgend, maakte haar nog roerender. De Paus was aan het altaar terzij ge staan door de bisschoppen van Treviso doorweekte den nog vochtigen grond en maakte de baan glibberi gDe schilder had aan een sterk nieuwsgierigheidsgevoel toegege ven toen hij de oude bedelares opvolgde, en nu dreef hem dat zelfde gevoel er toe aan. om naar het slot te stappen, waar iets buitengewoons scheen plaats te hebben. Toen hij in de dreef gekomen was, be merkte hij dat het geheimzinnige licht uit de kamer straalde, welke de graaf vroeger bewoond had. Bij deze ontdekking, begon zijn hart te kloppen en hij bleef eenigen tijd beweegloos staan, alsof hij niet wist welk besluit tc nemen. Opeens werd weer alles duister, maar eenige minuten later zag hij een flauw schijnsel door de vensterblinden van de gang komen. Intu8schen was hij het slot genaderd en hij bevond zich nu in de nahijheid van het lage venster, dat Frederik en mevr. d'Al- neux hadden opengestooten. Terwijl hij zich" afvroeg, of hij langs denzelfden weg binnen zou gaan, hoorde hij een gerucht van stappen en zag hij licht verschijnen in het vertrek waar het venster toe behoorde. Hij ging achter den hoek des muurs staan en wachtte met de overtuiging dat er kwaad doeners in het spel waren. Eenige seconden later viel het tooneel voor dat wij geschetst hebben. Toen Zoetberg den man zag vluchten sprong hij ijlings vooruit en kon zich, en Padua, door zijne vier secretarissen en de andere prelaten der pontificale familie. Edelwaohten in groot uniform, met getrokken degen, vormden deeerewacht van weerszijden het altaar. 8cardinalen en talrijke bisschoppen en prelaten waron tegenwoordig. Op den eersten rang bemerkte men den broer en de drij zusters van den Paus, die allen, op 18 September 1858, de wijding en de eerste Mis van Jozef Sarto bijwoonden. Woonden nog de Mis bij de beevaar- ders van Venetië, die van Toulouse en de duizenden katholieke jongelingen, deelnemers van het congres, wier ban nieren rond hot altaar als eene kostbare kroon voor den allerhoogste officiant vormden. Zijne Heiligheid celebreerde met den hem door de jeugd aangeboden kelken droeg de kasuifel, jubilee-geschenk der pauselijke gendarmen. Na de Mis zegende Zyne Heiligheid het nieuwe labarum van het Verbond der Katholieke Jeugd en, na den plech- tigen Pauselijken Zegen, verwijderde Z. H. zich langs do H. Sacramentskapel, waar de cardinalen, prelaten en voor name personen Hem hunne gelukwen- schen kwamen aanbieden. Zijne broeders, zusters, neven en nich ten volgden den Paus in zijne bijzonder appartementen, waar zij den dag van 18 September 1858 nog eens doorleefden. De Sixtijnsche kapel, onder de leiding van Dom Porosi, zong het Tu es Petrus bjj de intrede en liet vertrek des Pausen en, onder de Mis, onder andere een over heerlijk nieuw Ave Maria. M. Beernaert. De toestand van den achtbaren Staatsminister is in zoo verre verbeterd, dat men binnen kort eene volkomen genezing te gomoet mag zien. Hij denkt in het begin van October naa r België terug te keeren. Reiskussens. Naar het voorbeeld van hetgeen in Frankryk en Duitschland gebeurt, zal het spoorwegbeheer eerlang het verhuren van reiskussens op het spoor in openbare aanbesteding leggen. In elke voorname spoorhal zal een verhuurburecl ingericht worden, dat moet bediend worden door een gepen - sioeneerd spoorwegbeambte. Koolmijnen in Limburg. Ziehier hoe het voor het oogenblik ondanks de duisternis, van de vrouw meester maken. XIX Op de woorden welke hij uitgesproken had, antwoordde zijne gevangene slechts met eene poging om te ontsnappen. Daarna had zij uitgeroepen Wie zijt ge, dat gij u vermeet mij vast te houden Laat mij los, ik heb niemand kwaad gedaan. Hemel riep Joris Zoetberg uit, 't is zij, altijd zij Ha nu herken ik u, hernam de we duwe geruster, en ik heb ook het recht van te zeggen 'tis hij, altijd hij Kom nog eens, laat me los. Ja, hernam de kunstenaar, doch gij gaat mijnen arm nemen en mij vergezellen naar mijne woning. En zoo me dat niet bevalt Joris stak den arm der weduwe onder den zijnen, drukte hem tegen zijne zijde en sprak Dit leert u genoeg dat gij me niet ontsnappen zult ge zijt in mijne macht en ge zult er in blijven tot we samen, bij mij, eene uitlegging gehad hebben over eenen toestand welke reeds te lang geduurd heeft. Mijnheer,antwoordde zij met bevende stem, ge zijt een ellendeling en ge zult rekenschap geven voor het geweld dat ge mij aandoet. Volmaakt zoo, beste mevrouw, ik zal gelegen is met de werken aan de Lim* burgsche koolmijnen. Te Coursel en te Zolder, werkt men stlllekens aan. Te Coursel is men nog niet aan de kool- lagen gekomen to Zolder is men volop in den koolgrond zoo het schijnt, is de toestand er voldoende, doch minder goed dan de eerste boringen hadden doen hopen. Op het grondgebied van Genck werkt men dag en nacht, met groote vlijt, te Winterslag (Evence Coppée', en te Wa- terscheyd (André Dumont). De vakman nen die de werken te Winterslag bestu ren, verklaren zich zeer tevreden waarschynlyk zal de myn van Winter slag de eerste vaardig zijn. Te Water- scheyd is men tot eene diepte van onge veer 250 meters gekomen men hoopt de eerste koollagen to vindon op eene diepte van ongeveer 490 meters. De groep dor Luikenaars die tot nu toe niets heeft kunnen verrichten omdat er, te Brussel, geene beslissing genomen wordt betreffende den verkoop van grond door de gemeente Genck aan de Luikenaars gedaan die groop, zeg gen wij,heeft besloten maar te beginnen, in de overtuiging dat de verkoop einde lijk toch zal goedgekeurd worden. Te Asch hebben alle opzoekingen opge houden men heeft er rijke koollagen gevonden doch te diep om eene winst gevende uitbating toe te laten. In de Maasvallei ligt alles stil. tot groot spijt der maatschappij Limburg- Maas, die gehoopt had dat zij dit jaar de werken in het groot zou kunnen begin nen. Het gerucht is in omloop dat do verkoop van gemeentegronden aan de maatschappij gedaan door de gemeenten Eysden, Vrucht en Mechelen, niet zal goedgekeurd worden, tenzij mits aan zienlijke veranderingen. De wijnoogst in Zuid-Italié be looft dit jaar no<* rijker te zijn dan in 1907.De regen in Juli was voor de wijn druiven zeer gunstig. Ook weel men niet waarheen de druiven eu den wijn van het vorige jaar te zenden De vaton zijn nog met ouderen wijn gevuld. De Staat tracht in dezen nood op verschil lige manieren te voorzien. De accijns op het gedistilleerd wordt verlaagd, de verbruiksbelasting wordt opgeheven,op de spoorwegen reducties op de vracht prijzen toegestaan, op het vervalschen van wijn een zeer strenge wet gemaakt, uitvoerpromies worden toegezegd, enz. Maar dit alles maakt aan de crisis goen eind. Men wil nu ook trachten de drui ven in groote hoeveelheden als dessert- druiven tot zeer lage prijzon te oxpor- teeren. u volkomen rekenschap geven over mijne handelwijze te uwen opzichte maar gij zult uwe rekening ook moeten maken en ik verzeker u dat dit niet zoo gemakkelijk zal wezen Ik wijk voor het geweld, hernam zij, maar ge zult me geen enkel woord meer hooren spreken. En inderdaad, zij deed den mond niet open tot beiden de Muksen bereikt hadden. Gij gaat binnentreden, zonder gerucht te maken, zeide Joris Zoetberg weet dat het kind van Paul Thuriot en Anna Badon onder dit dak slaapt. Terwijl hij aldus sprak, bemerkte hij dat Mevr. d'Aulneux eene soort van onmacht nabij was. Wat wilt ge van mij, mijnheer spreek, wij kunnen elkander hier ook wel uitleg geven. Neen. antwoordde hij, ik wil dat ge binnentreedt. Hij deed de deur open en liet zijne gezel lin voor hem binnengaan, daarna bracht hij ze in zijne studeerkamer, ontstak eene waskaars, en wees haar eene kussenbank aan, waaropzij zich meer liet vallen dan zitten ging N11 ge verzekerd zijt, sprak hij, dat ik u waarlijk ken, hoop ik dat gij uw masker zult afdoen. En het uwe, zult ge dat ook afdoen. Misschien Wordt voortgezet.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1908 | | pagina 1