Donderdag Ï7 December 1908 5 centiemen per nummer 651"6 Jaar 4112
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN. EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
VERÏËERD.
LESSEN.
MOEDERHART!
Oostacker -Lourdes.
Leest en verspreidt
De Denderbode
EEN EN ANDER.
DE DENDERBODE.
Dit olad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men Schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUE HUL'M.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1-00 Vonnissen ep
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aelsl16 December 190M
Het is glad verkeerd van wege Katho
lieken, bij wie men eene ernstige plichts
betrachting mag veronderstellen, libe
rale, socialistische, of zelfs onzijdige
bladen te koopen en in het openbaar te
lezen.
Wij zeggenbij wie men eene ern
stige plichtsbetrachting veronderstellen
mag wy spreken van de anderen niet
er zijn van die kwalijk gedraaid en die
in alles hun eigen weg opgaan en naar
geene reden luisteren. Als zij zich in
beelden Onzen Lieven Heer een vlas
baard te kunnen aandoen, dan beklagen
wy ze eenvoudig. Wij spreken dus van
hen, die uit onachtzaamheid handelen.
Zonder het te willen, vermeerderen
die lezers by gelegenheid van vijandige
bladen de macht der goddelooze druk
pers. Zij dragen, in zekere mate bij om
haar toe te laten nog grooter verwoes
tingen aan te richten. Ieder eentje is er
een, en vele kleintjes maken een groot.
Wie zijn plicht beseft, stopt de vijanden
van ons Geloot geen duimkruid in de
hand om onzen Godsdienst te bevechton.
Dat is een kant van de zaak. Er is een
tweede, veel ernstiger. Door het lezen
van gazetten gericht tegen den gods
dienst, maakt gy u plichtig jegens u
zei ven en jegens anderen.
Jegens u zei ven, omdat gij u blootstelt
door slechte indrukken, greintje voor
greintje, uwe goede gevoelens te verlie
zen. Bij herhaling gaat het sneller; men
beproeve dit niet te loochenen.
Bij het lezen van een aanval, laat ons
zeggen, van een dier uitgevonden kleri-
cale schandalen waarvan de goddelooze
pers in haar rampspoedigen veldtocht
tegen de Kerk een specialiteit heeft ge
maakt, eiwel, wat gebeurt er De eerste
opwelling is tegen den uilvinder en het
blad doch daarna duikt de twijfel op,
die Mephistopheles van het stuk, en
gezegt: Zou daar toch niets van waar
zjjn De Vlamingen, zonder ze te wil-
'Qn kwetsen, zyn afstammelingen van
enspiegel zij herhalen zoo gaarne
zyn gekend woordwaar het rookt, is
vuur.
Het ministerie in Engeland had een
wetsvoorstel neergelegd, waarin de
godsdienstige begrippen van het Engel-
sche volk over het hoofd werden gezien;
een wetsvoorstel zooals de Belgische
liberalen ook er een zouden voorleggen.
3e Vervolg.
- De ellendeling Ik herken /eer wel
deze Btem, welke voor onze negers onop
houdend den zweepslag of de opsluiting
vroeg. Ach, meesteres, wees op uwe hoede,
mistrouw, hem uw neef is tót alle misda
den bekwaam, Hij haatte uwen vader, wien
hij nooit heeft kunnen vergeven hem niet
als schoonzoon aangenomen te hebben.
De nacht brak aan...
Wees gerust, goede vrouw, antwoord
de de gravin, ik zal mij verdedigen. Tot
weerziens, ik hoop u hier l>ij den terug
keer naar St-Domingo wederom te ont
moeten.
Eene lichte huivering doortrok de lede
maten van Eva, als zij zich aan tafel be
vond, rechtover haren neef om voor het
vertrek een weinig te eten.
Voor den verder af te leggen weg, had
men geene kar meer. Men hoefde de baan
af te leggen op kleine paarden, gewoon de
bergen te beklimmen. De Gros-Morne ver
hief zich zeer hoog.
Eva en haar neef begonnen de bergach
tige ligging te beklimmen, de gravin was
eene wakkere rijderes, flink hield zij zich in
den zadel, terwijl zij geen oogenblik haren
makker uit het zicht verloor. Straks voor de
negerin had zij op hare stoutheid geroemd,
nu werd ay echter verlegen.
En wat is er gebeurd
En Katholieken èn protestanten, die
geloovig zyn, hebben laten hooren dat
zy van zulk wetsvoorstel niet wilden;
dat zij niet zouden dulden dat een mi
nisterie de godsdienstige gevoelens
eener natie zou met voelen tredenen
het ministerie is verplicht geweest het
wetsontwerp terug te trekken tot zyne
eigene schande.
Het heeft eene les gehad en om aan
't roer te blyven zal het er van profl-
teeren zooals wij hier zeggen.
Maar wat moeten wij daaruit leeren
1. Dat men nooit moet wanhopen in
den strijd, als men weet dat men eene
goede zaak verdedigt
2. Dat wij hier in België de meer
derheid zyn, wij, katholieken, en dat
het onze plicht is de rechten der meer
derheid te doen gelden
3. Dal, daar wij volstrekt niet willen
hooren van verplichtend onderwijs,
omdat de vryheid ons kan geven wat
wjj noodig hebben, dat wij geenen voet
moeten achteruit wijken en vrank en
vrij en moedig en onversaagd onzen
wil moeten kenbaar maken, en van ons
katholiek Ministerie moeten eischen
dat het naar den wil der meerderheid
luistere.
Het is ons eens gezegd geweest 't is
jaren geleden Gij, Belgen, gij zyt
haantjes vooruit op het terrein der wer
ken maar gij durft u niet katholiek ge
noeg toouen in het publieke leven.
Laten wij dat verwijt niet meer ver
dienen: Recht door zee en onze rechten
doen gelden
Dijnsdag werd het jubeljaar der Ver-
schyuingen van O. L. Vrouw gesloten,
ter gelegenheid van den feestdag van
O. L. Vrouw Onbevlekt Ontvangenis,
door de onthulling van een beeldwerk
boven de buitenzijdeur in de kerk aan
de grot van Slootendries, langs den
kant van het Heiligdom.
Reeds van Maandagavond werd de
plechtigheid aangekondigd door klok-
kegelui en kanonschoten.
Dijnsdag van in den vroegen morgend
stroomde eene groote volksmenigte
naar het heiligdom. De kerk was bij elk
der missen om 6, 7, 8 en 9 uren te i
klein.
De plechtige hoogmis werd door dui
zenden geloovigen bijgewoond. Hon
derden en nog honderden geloovigen
kenden in den tempel geene plaats meer
vinden.
Eens aan de planterijen gekomen, zou
zij zich alleen nog in de macht van haren
neef bevinden. Indien hij van die omstan
digheid gebruik maakte om haar te bena-
deelen Wie zou het weten Wie zou
haar beschermen
Gij hebt de venijnige vrouw gezien,
gij hebt tot haar toegesproken zegde Pa-
blo, eensklaps de stilte verbrekende. Ik had
mijne dienstboden opgelegd ze overal op te
zoeken om ze de verdiende kastijding te
geven.
Dit recht hebt gij niet antwoordde
levendig Eva.
Eh Gij denkt dat ik zou wijken deze
oude zinnelooze door zweepslagen om te
brengen Maar, zij is de aanvoerster der
opstandelingen, de oorzaak der woelingen
welke op mijne eigendommen zijn uitge
broken. 't Is geheel edelmoedig van uwent
wege zulk schepsel, zulke heks, te verde
digen indien uwe planterijen verwoest
zijn geworden, wie anders dan zij is er de
schuld van geweest Gedenk, nicht, dat de
woestaards die vrouw alB een tooveraarster
beschouwen, als een wezen dat klaar in de
toekomst ziet, en zij haar blindelings heb
ben gehoorzaamd.
En wie zegt u, Poblo, dat onze plan
terijen niet zouden geleden hebben, waret
gij een toegevender meester geweest
Denkt gij het recht te bezitten deze lieden
als gemeene dieren te behandelen Gij ver
geet, mijn neef, dat deze arme negers schep
sels zijn van den goeden God, dat zij met u
door oorsprong en bestemming gelijk zijn.
De godsvrucht was wellicht nooit
stichtender, dan dezen dag, op den wel
ken zoovele vreemdelingen van alle ge
westen naar O. L. Vrouw waren ge
komen om Haar te vereeren en Haar
hulp en troost af te smeeken.
In de plechtige Hoogmis waren aan
wezig op het hoogkoor M. Baron Alb.
Van Loo, burgemeester van Oostakker
op de voorbehoudende plaatsen Mej.
Roels, die het beeldwerk heeft geschon
ken Mevr. de burggravin du Bus en
hare dochter, in wiens dienst op het
kasteel van Jabbeke, het ongeluk van
Pieter De Rudder, een jongeling van
30 jaar, die met zijne zuster het ouder
lijk huis bewoont. De jongeling was
gedurende de plechtigheid hevig ont
roerd en stille tranen vloeiden over zijne
wangen tijdens de plechtige jubelmis.
Ook de E. H. Onderpastoor van Jab
beke was bij de plechtigheid aanwezig,
vergezeld door 50 parochianen.
Om 3 uren werd de verordening aan
de kerkdeur afgelezen door den Z. E. H.
Kanunnik Segers van St-Jan-Baptist,
te Gent, gevaardigd door Z. D. H. Mgr.
Waffelaert, Bisschop van Brugge, en
inhoudende het kerkelijk oordeel nopens
de mirakuleuze genezing van Pieter
I)e Rudder van Jabbeke.
Het stuk behelst de toedracht der
wonderlijke genezing van den bevoor
rechte en het onderzoeken der kerke
lijke getuigenis der geestelijke over
heden.
Men weet dat Pieter De Rudder den
16 Februari 1867 het linkerbeen werd
gebroken door het omslaan van eenen
boom.
Ondanks de beste zorgen van Dr Van
Hoestenberghe, van Stalhille en van Dr
Verriest, van Brugge, verergerde de
wonde zoo zeer, dat het noodig werd
het been af te zetten, wat De Rudder
weigerde, en hterom werd hij door de
geneesheeren verlaten.
De Rudder hoopte op den bijstand
van O. L. Vrouw van Lourdes-Oostak-
ker en ging er henen met zyne vrouw
den 7 April 1875, dus 8 jaar later. Voor
het beeld der Moeder Maagd bekwam
bij eene volkomene en plotselinge gene
zing. De ontroering der ooggetuigen
beschrijven van deze mirakuleuze gene
zing ware onmogelyk.
Door-de zorgen van het bisdom van
Brugge werd volgens de kerkelijke
voorschriften een nauwkeurig onder
zoek ingesteld, en thans verklaart Mgr
Waffelaert dat de genezing van Pieter
De Rudder mirakuleus is en moet toe
geschreven worden aan eene bijzondere
tusschenkomst van God, verkregen door
Ik bewonder u, nicht. Een mission-
naris zou niet beter prediken. Gij zult mij
toelaten dat ik uw oordeel niet bijtreed Zij
zijn onze gelijken niet, zij dienen vergele
ken aan wilden en wij, blanken, moeten
ons gezag over die laag gezonken en be
krompen wezens uitoefenen. De slagen, de
lichamelijke pijnigingen alleen kunnen hun
tot overweging en rede brengen Beschouw
nu de schoone uitslagen, verkregen door
hun deze vrijheid te gunnen
Eva zweeg, vreezende haren gevoelloo-
zen neef al te erg gekwetst te hebben. Pa-
blo behield ook het stilzwijgen. De wacht
bleef een weinig achteraan.
SomB hoorde men vreemdsoortig gerucht.
Op de takken der boomen sprongen apen
en in het hooge gras vernam men het ge-
sjerp der Serpenten.
Zelf dacht Mevrouw de Merinville een
oogenblik een geweer te hebben bemerkt
Zij stelde zich voor dat de eene de andere
slaaf zich over de wreedheid zijns meeBters
wilde wreken, maar de Spanjaard, half in
geslapen op zijn paard, reed voorbij zonder
het gevaar dat hem bedreigde, opgemerkt
te hebben.
Hoe dapper Eva ook was, zij begroette
met vreugd den opkomenden dageraad.
Zooals den vorigen dag, hield zij stil om
wat «it te rusten. Het was stikkend heet,
de nacht had geen koelte aangebracht de
schapen zelf, staande aan de kanten van de
Vieux-Morne, lieten droevig hun geluid
hooren.
Denzelfden avond moest men de woning
de voorspraak der Allerheiligste Maagd
Maria.
Daarna werd het beeldwerk boven de
zijdeur onthuld. Het is een bas relief
van de hand van den beeldbouwer De
Glerq van Meirelbeke, voorstellende de
grot met het O. L. Vrouwenbeeld, en de
aanroeping van Pieter De Rudder en
zyne vrouw, den 7 April 1875, dag
zyner genezing.
Het beeldwerk vormt een prachtig
meesterlyk geheel.
Tijdens de onthulling, door ontelbare
geloovigen bygewoond,werden de klok
ken geluid, het kanon bulderde en
vreugdekreten en jubelzangen klonken
uit duizenden monden. Het was een in
grijpend schouwspel, ter eere van de
Moeder der Goddelijke genade
Daarop volgde een plechtig Lof, ge
zongen door den Z. E. H. Kanunnik
Seghers, waarna Te Dedm, en zegen
met het H. Sacrament.
Daarna ging de Eerw. Pater Superior
naar de grot een bezoek brengen aan de
plaats waar het mirakel gebeurde. Om
ringd door de tallooze geloovigen gaf hy
uitleg over de wondere gebeurtenis en
allen samen stortten een vurig gebed ter
eere van O. L. Vrouw.
Na de Hoogmis en na het Lof werd
do bisschoppelijke brief van Mgr Waffe
laert aan de geloovigen uitgedeeld.
Zeggen wij ter eere van allen die aan
dit slichtend teest meêwerkten, dat de
aandoenlijke plechtigheden, ondanks de
ongelooflijke volksmassa in de beste
orde afliep.
En toch moeten wy eene pijnlijke ge'
beurtenis meèdeelen, 's morgens van dien
schoonen dag gebeurd.
Theresia Vermeersch, ongeveer 70 jaar
oud, echtgenoote van Hippoliet Beyst,
wonende in de Meerschstraat, to Oost
acker begaf zich naar de 8 urenrais.
Eensklaps viel zy voor het klooster der
Broeders van Liefde ten gronde.
Onmiddelijk L.iinengodragen in de
woning van den Eerw. Heer Bestuurder
Redant, was de ongelukkige reeds eene
zalige dood gestorven. De Gentenaar.
Wie een ahouuement
neemt voor 1909 zal liet
l>lud gratie ontvangen, van
heden al lot Nieuwjaar.
Voorwaarden aan 't hoold
va li "T blad.
van Pablo bereiken men rustte enkel een
paar uren.
Vooraleer de planterijen van Eva te be
reiken, bleef er eene rivier te doortrekken,
de paarden stonden diep in het water.
Met eene beweging, een teeken kon de
Spanjaord zijne nicht in het water werpen.
Had hij dit gedacht De gravin meende in
zijnen oogslag alle slechtheid te vinden en
zij beefde. Zij voelde haar hart toegenepen
toen zij de stukken muren zag der woning
waar zij hare jeugd had doorgebracht loen
zij vaststelde hoe de hovingen en a&nhoo-
righeden verwoest waren Eva wendde de
oogen af van dit tooneel.
Welnu, mijne nicht, sprak Pablo
schertsend, wat zegt gij Dit hebben uwe
goede vrienden, de negers, gedaan zij
verdienen inderdaad dat gij ze verdedigt 1
Gelukkiglijk hebben zij mij een dak gelaten
om te schuilen.
Trots alles, moest de gravin de haar aan
geboden gastvrijheid aannemen, doch zij
zou er geen misbruik van maken. De zaak
waarnemer zou haar des anderendaags ver
slag geven en zij hoopte gauw de zaak af te
handelen, van dewelke het fortuin harer
kinderen afhing,
De woning van Pablo was eene mijl ver
der gelegen en het was pindonker toen de
reizigers ter bestemmingeplaats kwamen.
Zij wilde geen eer doen aan het bereid
eetmaal, en vroeg om zich in de haar be
stemde kamer te verwijderen.
Dit gebouw opgetrokken in arduin en
steen, omringd van hekkens en grachten,
De huurprijzen der woningen te
Parys stygen op verbazende wijze.
Volgens eene statistiek, door het mi
nisterie van arbeid uitgegeven, werd
een zelfde logement te Parijs betaald ala
volgt
In 1810 80 fr.
1850 120 i
1870 220 i
1900 320
1903 350
't Is echter niet alleen te Parijs dal
alles opslaathier is 't even zoo.
Drie vragen. Er zyn drie belang
rijke dagen in 's menscben leven: Wan
neer hy geboren wordt, wanneer hij
trouwt en wanneer hy sterft. Doch hoe
gewichtig deze dagen ook zyn, wordt
hunne belangrijkheid by velen overtrof
fen door drie vragen, die zich daarbij
voordoen, namelijk of de geborene een
jongen of een meisje is, wat de bruid
aan heeft en wat de overledene heeft
nagelaten.
Hoelang duurt een automobiel.
- Volgons berekeningen in Frankrijk
gemaakt, is het leven van een automo
biel maar 4jaar.
Het is dus een kostelijk ding daar het
zoo rap verslijt.
Zwiteersche herbergen. Zwit
serland, dat de vreemdelingen by dui
zenden aantrekt, heeft natuurlijk veel
herbergen.
In 1905 waren er ongeveer 17 duizend
waarvan 6000 hotels.
Voor eene bevolking van 3 1/2 miljoen
menschen maakt dat eene herberg op
150 inwoners.
Het Zwitsersch Staatsbestuur is onge
rust geworden over dat aangroeiend
getal herbergen en heeft beslist geene
nieuwe patenten van herbergier meer te
verleenen.
In België is er eene herberg op 40
menschen en er komen or nog altyd by.
Voor de visschere. Oordeelende
dat het visschen met de lyn zeer nadee-
lig is aan de karpersoorten op het tijd
stip van het kuitschieten dezer visschen,
heeft de heer minister van Landbouw
beslist, dat de vischvangst voortaan zal
verboden worden van den derden Zon
dag van Maart tot den eersten Zondag
van Juni, op de plaatsen, waar de kar
pers zich in groot aantal vereenigen.
had zekerlijk aan zijne sterkte te danken
dat het van vernieling en brand was ge
spaard gebleven. Pablo kwam er zelden
hij bracht het grootste deel van zijn leven
door te St-Domingo, met te spelen en te
drinken in gezelschap van andere losban-
digen.
Twee dienaars, een oud Spaansch gezin,
dat reeds lange jaren in het gebouw werk
zaam was, waren alleen met de huiselijke
zorgen gelast.
De vrouw geleidde Eva in de kamer,
waar Senora d'Aranjuez, moeder van Pablo,
overleden was. Alles getuigde er van orde
loosheid het droevig uitzicht dezer kamer
was niet geschikt om de gedachten van
Eva (e verlustigen.
De nicht van Pablo, evenals alle zenuw
achtige lieden, had een zonderling voorge
voel zij dacht haar bedreigd.
In plaata zich terust te leggen, bleef zij
op, hoe afgemat zij ook was, bereid om
zich desnoods te verdedigen. Zij opende
het venster, toegang tot het balkon verleo-
i ende. Alles was stil in den omtrek, de
boomen bewogen zich niet, geen geluid der
vogelen liet zich hooren. Eva keek naar
het uurwerk dat aan haren band hing het
was middernacht het uur van de misdaad,
van het verraad. Arme Eva 1 Hare vreea
was maar al te gewettigd. Eene vreeselijke
misdaad werd op dit oogenblik aan het
ander uiteinde van bet verblijf beraamd.
Wordt voortgezet.
