Donderdag 51 December 1908 5 centiemen per nummer 65"e Jaar 4116 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM VADERLAND, TAAL, VRIJHEID Nieuwjaarswensch. MOEDERHART Nieuwjaarswenschen. EEN Ej\ ANDEH. DE DENDERBODE Dit jDlad verschynt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee- kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men Schryft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31 «n in alle Postkantoren des Lands. CLIQUE MCJU» Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1-00 Vonnissen op 3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van :it blad. AeU.3D Oecember 190S Geschiedenis dei Zalig Nieuwjaar Heil en Zegen Klinkt alom uit hart en mond Zalig Nieuwjaar allerwegen Galmt dit blijde woord in 't rond 2 Zalig jaar aan allemenschen Weet gij, lezers lief, wat schat, Weet gij wel wat zoete wenschen 'tZalig Nieuwjaar al bevat Zalig jaar dat is eéne bede 't Zegt u voorspoed en geluk 't Spreekt u 't woord van heil en vrede 't Zegtgemis aan ramp en druk. Zalig jaar in oude tijden, Was die heilwensch reeds in zwang, Kwam die groet elk hart verblijden Zalig Nieuwjaar Leve lang Zalig jaar dat zyn de wenschen Die de booze zelve doet Ja het hart van alle menschen Kent dien gullen wensch en groet. Zalig jaar 1 wensch ik aan allen; Ik aanzie het als een' plicht docht die wensch u wel bevallen n mijn minzaam volksgedicht. Lllea wensch ik vele jaren Jan geluk en kalme vreugd, Uan gezondheid en welvaren 7an vooruitgang in de deugd. loge God uw zwoegen zeg'nen 5n met schoone vruchten kroön locht Hij milden dauw doen reg'nen ,n uw arbeid ryk beloon fait 'tu lastig soms te werken, (enk dat God, de Schepper leeft, >at uw loon, Hij zal beperken lij die loon naar daden geeft. 10 In vooral in uw geheugen loud decs lesje diep geprint: lat alwie schept zijn verheugen n het werk, zijn' Hemel wint. 5e Vervolg. Indien zeer bijzondere, groote belan- mijne aanwezigheid hier niet vergden, ou ik zelfB de lijkkist tot Frankrijk verge eld hebben dergene welke u zoo vroegtij- ig is ontrukt, en mijne tranen bij de uwe oegen. Maar, eilaas deze droevige vol- oening is mij niet gegeven. Een trouwe iienaar, Mercutio, de zaakgelastigde der ;ravin Eva, zal zich met de noodige schik- ingen gelasten. Hij zal u zeggen dat wij Hes gedaan hebben wat mogelijk is om *n zoo kostbaar leven te redden. O, kon le doode spreken, zij zou er getuigenis van even. Zij is gestorven als slachtoffer van laren moed. Buigen wij het hoofd, bemin- le neef, voor de ondoordringbare besluiten er Voorzienigheid. Een dag zal aanbreken bt wij ze inden Hemel zullen terugvin- len. Ik hernieuw u, Heer en beste Neef, de Jitdrukking van mijn innige spijt, in af wachting dat ik dezelve u mondelings in 'rankrijk zal komen uitdrukken. Pablo d'Aranjuei. Een schrijver der 16e eeuw verhaalt ons, hoe men alsdan het Nieuwjaar wenschte. Op den len Januari zegt hij, wanneer het jaar en gansch onze tijdrekening begint, bezoekt de eene vriend den andere zij geven malkander de hand, wenschen zich een zalig Nieuw jaar, en vieren dan dien dag met aller hande feestelijke gebruiken en drink partijen. Volgens een oud gebruik geeft men ook geschenken Toch nog veel hooger klimt de gewoonte dezer geluk- wenschingeu. Reeds de oude Romeinen riepen elkander toe: Annum novum faustum felicemque tibiEen zalig Nieuwjaar by welken wensch men eenige giften voegde. Deze bestonden uit honig en vruchten, later ook uit geld en zilvermunten, alsook uit kunst gewrochten van edel metaal. Dit laatste gebruik vinden wy ook in de middel eeuwen, gelijk zeer duidelijk blijkt uit verschillende brieven. In *t jaar 1367, schrijft de gravin van Nassau, aan hare moei Mechtildis van Gueldern, gravin van Cleve Zoo zendt u myn gezel man eene munt waarop een klim mende leeuw staat, hetgeen gij aldus moet verstaan, dat gij steeds hooger in zijn hart klimt. Met dien brief was een ring van de gravin en eene munt van haren gemaal als geschenk gevoegd. Hertog Willem van Saksen zond in 1474 aan hertog Albrecht eenen kleinen leeuw met dit schrijven Wij sturen UE. hierbij eenen jongen leeuw voor het Nieuwjaar en wenschen UE. daar- meê vele aangename, gelukkige en ge zonde jaren. De oudste nog bewaarde gedrukte nieuwjaarswensch werd gedrukt te Augsburg, tusschen 1450 en 1465, en toont de moeder Gods met haar kind op een schipje. Het goddelijk kind houdt eene papierrol, waarop te lezen staat i Trek op het zegel, wij zijn aan 't land, en brengen een goed jaar voor menige hand. «Ook van den eersten Duitschen kopergraveerder, den zoogenoemden E. S., wiens naam Diet vastgesteld is, be staat nog een nieuwjaarswensch uit het jaar 1466. Op eene rijk en voortreffelijk gegraveerde bloem, die het aanbrekende jaar voorstelt, staat het Kindje Jesus, dat een lint houdt welk deze woorden bevatEin goot selig jor Dezelfde wensch een goed zalig jaar staat ook reeds op do almanakken van dezen tyd. De schriftelijke gelukwenschingen bleven toch nog in 't gebruik. Eene EERSTE DEEL. I. Twaalf jaren later. 't Is tien uren. De markiezin de Guada- mina bevindt zich in een prachtig hotel der Elyseesche Velden te Parijs en heeft haren opschik geëindigd om zich naar het bal der Keizerin (i) te begeven. Doosjes, strikjes en andere toebehoorten liggen nog op tafel. Welke juweelen zou den haar best passen om zich door allen te doen opmerken Paarlen of diamanten Deze belangrijke vraag werd reeds een half uur besproken. De eene en andere juf frouw, daarover geraadpleegd, zegde haar gedacht, en eindelijk werd iemand om eene aangewezen doos gezonden. Het uur vordert, sprak zij, en ik zou niet aanwezig zijn om zijne Majesteit bij zijn intrede in de zaal te groeten. Eensklaps hoorde men een hevig ge klingel der bel. Dit gerucht sneed de laatste woorden af der dame, welke verschrikte. Wie komt er ons op dit uur storen Het zal toch geen bezoek zijn En zich tot Pepita richtende, Bprak zij In alle geval, zeg dat ik voor niemand sprekelijk ben. Twee minuten verloopen. Pepita die zich gespoed had om de haar (i) Zoo noemde men de bals van den Maandag, waarvoor de uitnoodieingea veel geringer waren dan voor de groote leesten welke eiken Winter tweemaal plaats hadden. gewone formuul daarvoor wa3 deze God geve u en ons allen een goed zalig nieuwjaar, en na dit leven het eeuwig leven Amen. Uit het jaar 1496 hebben wij eenen geschreven nieuwjaarswensch van de Nurnberger kloosterzuster Bri- gitta Holzschuherin. In de 16c en 17e eeuw, nam de ge woonte van geschenken te geven, sterk toe met voorliefde wierden bakwerk, honig en soms ook neusdoeken gekozen. Toch het godsdienstig karakter der nieuwjaarswenschen hield zich staande. Uit het jaar 1624 stamt het eerste nieuwsblad - de Frank forter Postzei- tung, dat zijnen lezers eenen geluk- wensch bracht Dèwyl het jaar 1624 nadert, zoo wenschen wij den goeden lezer, door het nieuwgeboren Christus kind, onzen lieven Emmanuel en vrede vorst, een vroolijk jaar en nog vele volgende vreedzame en vreugdevolle jaren, gedurende welke vrede en eenig- heid in 't heilig Romeinsch Rijk moge heerschen en alleman vreedzaam en gerust onder de vleugels van den Arend moge wonen Amen. Amen, Amen Tegen het einde van de 17e en in 't be gin van de 18'eeuw, kwam de gewoonte op nieuwjaarswenschen te sturen aan aiien voor wie men eene verplichting meende te hebben Men schreef aan ver wanten en vrienden, aan beschermers en oversten, aan allen wier welwillend heid men zocht. De gedrukte nieuwjaarswenschen van onzen tyd verschillen hemelbreed van die der vroegere eeuwen. Het gods- dienslige is er met weiniue uitzonde ringen heel en gansch uit verdwenen eene andere wereld spreekt tot ons. - En hier, gelijk overal, moeten do Katholie ken op hunne borst kloppen. Omdat er een hoopje heidenen in ons midden leven, moeten alle godsdienstige gebrui ken uit het openbaar verwyderd wor den, het gebed aan tafel, het Christus beeld in de ontvangstzalen, de naam van God uit de redevoeringen, enz., enz. Onze voorouders verstonden anders hunne plichten, zij schaamden zich niet katholiek te zijn en katholiek zich te toonen. Wanneer zal men toch eindelijk begrijpen, dat men niets wint met déze toegevendheid tegenover ongeloof en modern heidendom, wanneer zullen alle Katholieken eindelijk den raad van hunnen goddelijke» meester bevolgen Laat uw licht schynen voor de men schen, opdat zij, uwe goede werken ziende, uwen Vader prijzen die in de Hemelen is. opgelegde boodschap te volbrengen, keerde terug binnen en zegde verlegen Verbeeld u, madame de markiezin, dat ik te laat gekomen ben. Deze domkop gen van knechten handelen nooit anders. Zij hadden reeds in de spreekplaats eene vrouw geleid, welke op de dringendste wijze madame over eene kiesche zaak zou moeten spreken. Ik heb getracht haar weg te krijgen, onmogelijk, zij houdt zich vast aan den zetel, waarin zij eenvoudig had plaats genomen en zweert dat zij hem niet zal verlaten zonder u gezien te hebben. Welke stoutheid zegde de eerste kamenier. Die vrouw is ongetwijfeld eene bedelares. Ik durf wedden dat zij slordig gekleed is. Zij heeft het uitzicht rijk te wezen. Of zij jong of oud, schoon of leelijk is, dit zou ik niet kunnen zeggen. Een dicht floers bedekte haar gelaat. Te meer, ik vergat het bijna, zij hteft mij dit papier overhandigd, waarop haar naam staat geschreven, De markiezin stak ongeduldig de hand uit. Geef gauw, riep zij, in plaats van daar uwen tijd te verpraten. Kunnen twee woorden voldoende zijn om gansch eene vrouw om te keeren M' de Guadamina bezag het papier en begon uit al hare ledematen te huiveren. O, wie zou nog de zegevierende schoon heid van eenige stonden te voren in haar herkend h bben, de eenige vrouw van het Hof, wier bevalligheid degene van de Kei zerin gold Zeer waar. LaPatrie van Brugge schryft Het gebeurt nog al dat men men schen ontmoet die zeggen O 1 de liberalen zyn veel veranderd sedert hunne boruchte vervolgiugen ze zijn veel meer bezadigd en ze zouden voorzeker niet meer doen zooals ze vroe ger gedaan hebben. Hun haat is ver zacht en wy mogen ze zonder te veel vrees aanzien, ten minste voor wat het geweld van hun optreden betreft. Welnu dat is eene dwalingde libe ralen van heden hebben den dweepzuch- tigen aard van hunne geuzen voorgan gers overgeërfd, en de kloosters zijn nog liet voorwerp van hunne razernij, even als de vrije school en al de instellingen welke kunnen bijdragen om den katho lieken Godsdienst te versterken. Dat is de juiste en de zuivere waar heid. Al degenen die de liberalen van by kennen en aan het werk zien weten dat. Ten andere, de geuzen zeiven verdui ken geenszins hunne inzichten en her halen gedurig dat ze niet beters vragen dan te kunnen doen gelijk in Frankrijk. Dat zegt genoeg Oud en versleten. Het liberaal blad La Chronique is soms wreed voor de liberalen Hel heeft reeds geschreven over een 30tal jaren, dat de liberalen al duitenkliever8 zijn. Nu zegt het dat het oud doktriuair materiaal n moet verwezen worden. Het pastoors eten moet uit zijn voor de liberalen, zegt het, er is iets beters te doen de groote bespreking der sociale kwestie vraagt al de liberale bezorgd heid. Het liberalism kan maar groeien met zijne werking uil le breiden. La Chronique spreekt als een boek, maar of de liberale party zal luiste ren dat iseene andere kwestie en of zij zich melde sociale kwestie kan bezig houden dat is nog wat anders. Het wedervaren der liberale werkers- maatschappijen van overal schijnt wel te beduiden dat de werklieden weinig vertrouwen stellen in de liberalen. Is dat met of zonder reden Gevangenen. Sedert 1903 is het onderhoud der gevangenen van 1,17 fr. tot 1,38 daags geklommen in België. Om het bedrag van den onderhouds- dag vast te stellen, trekt men de op- Eene bediende boog zich naar Pepita en sprak stil Maar beziet eens uwe meesteres welk verschil, welke verandering 1 Wat komt zij leelijk voor onder dit kostuum, dat haar straks zou deed onderscheiden. Het uitwerksel van den opschik is mislukt. Hoe jammer? En wat zal mijnheer zeggen Ik heb twee nachten doorgewerkt om dit kleed af te maken Vervloekt schepsel zegde zij op luider toon aan het adres van de vrouw, die gansch hun werk had ge stoord. In plaats van daar te blijven staan als aan den grond genageld, jufvrouwen, snelt tot deze indringster en werpt ze de straat op. De markiezin hoorde deze woorden uit spreken en scheen als uit eenen droom te ontwaken. Plotseling stond zij van haren stoel op en naar de jufvrouw ziende, welke deze woorden had uitgesproken, zegde zij traag Bekommer u niet met wat anderen aangaat, ik oordeel voortaan uwe diensten overbodig, gij kunt heengaan. Wat u be treft, Pepita, gij zult hier op mij wachten, binnen eenige oogenblikken ben ik terug. En terwijl de drie vrouwen elkander ver wonderd beschouwden, greep zij een licht en liep den grooten trap af zonder dat de sleep van het kleed haar scheen te hinde ren. Als een wind vloog zij door twee salons en bleef staan op den dorpel der spreek plaats, waar de vrouw met den naam van brengst van het werk der gevangenen af van hetgeen men in het geheel betaalt voor voeden, kleeden, wasschen, bewa ken enz. De kost van het onderhoud verschilt van gevang tot gevang. Zoo beloopt de onderhoudsdag te Mar- che 10,33 frank. Dat komt waarschijnlijk omdat er daar weinig gevangenen ziju hetgeen tot eere strekt aan de Luxemburgsche bevolkiDg. Maar aan zulken prijs zou men voor de gevangenen van Marche beter een kwartier huren in een voornaam hotel, dan zou men er met 5 of 6 fr daags van afzijn. In hel geheel heeft het onderhoud der gevangenen in 1907, de som van fr. 2,632,777,75 gekost. Dat komt op 30 centiemen per Belg en per jaar. Het Duitsche leger aan de Bel gische grens. Een Hollaudsch blad klaagt de ongemeene bedrijvihheid van het Duitsche leger op de Hollandsch- Belgiscbe grens aan. Het blad vraagt zich af waarom er dagelijks luchtballen, uit Duitschland komende over Hollandsch en Belgisch Limburg trekken waarom Kafderkir- chen en Kempen, twee onbeduidende Duitsche dorpjes zulke belangrijke han- gaars en spoor wegkaaieu hebben; waar om op vredestijd meer dan 20 duizend soldaten van liet voetvolk en verschei dene regimenten huzaren op min dan 60 kilometers van de grens gekazer neerd zijn Voor deze maal is het genoeg, voegt hel blad er by, doch deze lyst is verre van geëindigd. Altyd volgens het Hollandsch blad, zouden de Duitschers langs Hollandsch- Limburg in België willen dringen by eenen mogelijken oorlog tusschen Duitschland en Frankrijk. Schoone waarheden. 1. - De armoede komt soms kloppen aan de deur van den neerstigen man, maar geraakt er nooit binnen. 2. De oog van den meester doot meer werk dan zijne twee handen. 3. Eene ondeugd, zooals dronken schap en ontucht kosten meer van on derhoud dan twee kinderen. 4. Koop nooit iets onnuttig, anders zult gij spoedig rerkoopen wat u noodza kelijk is. bedelares-indringster betiteld, ongelukkig haar verbeidde. Als de onbekende naderende voetstappen in de salons had gehoord, hief zij het floers van voor haar aangezicht, en welhaaast naar de meesteres snellende, riep zij Concha, mijne lieve Concha, zult gij mij na zooveel verloopen jaren kunnen herkennen Ik ben Eva, uwe ongelukkige vriendin. Zij staat voor u. Met een hoogmoedig teeken, stootte Me vrouw de Guadamina degene af, welke hare armen opende Ach. madame, eerbiedig de dooden. Ik weet niet met welk doel gij de naam mijner vriendin genomen hebt om bij mij te geraken. Een oogenblik was ik ongerust. Eilaas, de truk gelukt niet Mijne teerbe minde Eva is thans twaalf jaren overleden. Overigens, in uwe wezenstrekken herken ik haar geenszins. Nog zie ik haar met hare zachte, schitterende oogen, haar lief tooi sel, hare slanke gestalte, hare schoone stem. Dit alles ligt mij in het geheugen..., En van dit alles bezit ik niets meer, klonk droevig de stem der bezoekster, Gij hebt gelijk, Concha, de schoone gravin de Merinville bestaat niet meer. Zij is zoo erg vervallen, zulk armzalig wezen geworden, zoo uitgeput door ongelukken dat het ver haal er van u onwaarschijnlijk zou voorko- Wordt voortgezet).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1908 | | pagina 1