Donderdag 51 December 1908 5 centiemen per nummer 65"e Jaar 4116
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID
Nieuwjaarswensch.
MOEDERHART
Nieuwjaarswenschen.
EEN Ej\ ANDEH.
DE DENDERBODE
Dit jDlad verschynt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men Schryft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31
«n in alle Postkantoren des Lands.
CLIQUE MCJU»
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1-00 Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
:it blad.
AeU.3D Oecember 190S Geschiedenis dei
Zalig Nieuwjaar Heil en Zegen
Klinkt alom uit hart en mond
Zalig Nieuwjaar allerwegen
Galmt dit blijde woord in 't rond
2
Zalig jaar aan allemenschen
Weet gij, lezers lief, wat schat,
Weet gij wel wat zoete wenschen
'tZalig Nieuwjaar al bevat
Zalig jaar dat is eéne bede
't Zegt u voorspoed en geluk
't Spreekt u 't woord van heil en vrede
't Zegtgemis aan ramp en druk.
Zalig jaar in oude tijden,
Was die heilwensch reeds in zwang,
Kwam die groet elk hart verblijden
Zalig Nieuwjaar Leve lang
Zalig jaar dat zyn de wenschen
Die de booze zelve doet
Ja het hart van alle menschen
Kent dien gullen wensch en groet.
Zalig jaar 1 wensch ik aan allen;
Ik aanzie het als een' plicht
docht die wensch u wel bevallen
n mijn minzaam volksgedicht.
Lllea wensch ik vele jaren
Jan geluk en kalme vreugd,
Uan gezondheid en welvaren
7an vooruitgang in de deugd.
loge God uw zwoegen zeg'nen
5n met schoone vruchten kroön
locht Hij milden dauw doen reg'nen
,n uw arbeid ryk beloon
fait 'tu lastig soms te werken,
(enk dat God, de Schepper leeft,
>at uw loon, Hij zal beperken
lij die loon naar daden geeft.
10
In vooral in uw geheugen
loud decs lesje diep geprint:
lat alwie schept zijn verheugen
n het werk, zijn' Hemel wint.
5e Vervolg.
Indien zeer bijzondere, groote belan-
mijne aanwezigheid hier niet vergden,
ou ik zelfB de lijkkist tot Frankrijk verge
eld hebben dergene welke u zoo vroegtij-
ig is ontrukt, en mijne tranen bij de uwe
oegen. Maar, eilaas deze droevige vol-
oening is mij niet gegeven. Een trouwe
iienaar, Mercutio, de zaakgelastigde der
;ravin Eva, zal zich met de noodige schik-
ingen gelasten. Hij zal u zeggen dat wij
Hes gedaan hebben wat mogelijk is om
*n zoo kostbaar leven te redden. O, kon
le doode spreken, zij zou er getuigenis van
even. Zij is gestorven als slachtoffer van
laren moed. Buigen wij het hoofd, bemin-
le neef, voor de ondoordringbare besluiten
er Voorzienigheid. Een dag zal aanbreken
bt wij ze inden Hemel zullen terugvin-
len.
Ik hernieuw u, Heer en beste Neef, de
Jitdrukking van mijn innige spijt, in af
wachting dat ik dezelve u mondelings in
'rankrijk zal komen uitdrukken.
Pablo d'Aranjuei.
Een schrijver der 16e eeuw verhaalt
ons, hoe men alsdan het Nieuwjaar
wenschte. Op den len Januari zegt
hij, wanneer het jaar en gansch onze
tijdrekening begint, bezoekt de eene
vriend den andere zij geven malkander
de hand, wenschen zich een zalig Nieuw
jaar, en vieren dan dien dag met aller
hande feestelijke gebruiken en drink
partijen. Volgens een oud gebruik geeft
men ook geschenken Toch nog veel
hooger klimt de gewoonte dezer geluk-
wenschingeu. Reeds de oude Romeinen
riepen elkander toe: Annum novum
faustum felicemque tibiEen zalig
Nieuwjaar by welken wensch men
eenige giften voegde. Deze bestonden
uit honig en vruchten, later ook uit
geld en zilvermunten, alsook uit kunst
gewrochten van edel metaal. Dit laatste
gebruik vinden wy ook in de middel
eeuwen, gelijk zeer duidelijk blijkt uit
verschillende brieven. In *t jaar 1367,
schrijft de gravin van Nassau, aan hare
moei Mechtildis van Gueldern, gravin
van Cleve Zoo zendt u myn gezel
man eene munt waarop een klim
mende leeuw staat, hetgeen gij aldus
moet verstaan, dat gij steeds hooger in
zijn hart klimt. Met dien brief was
een ring van de gravin en eene munt
van haren gemaal als geschenk gevoegd.
Hertog Willem van Saksen zond in
1474 aan hertog Albrecht eenen kleinen
leeuw met dit schrijven Wij sturen
UE. hierbij eenen jongen leeuw voor
het Nieuwjaar en wenschen UE. daar-
meê vele aangename, gelukkige en ge
zonde jaren.
De oudste nog bewaarde gedrukte
nieuwjaarswensch werd gedrukt te
Augsburg, tusschen 1450 en 1465, en
toont de moeder Gods met haar kind op
een schipje. Het goddelijk kind houdt
eene papierrol, waarop te lezen staat
i Trek op het zegel, wij zijn aan 't land,
en brengen een goed jaar voor menige
hand. «Ook van den eersten Duitschen
kopergraveerder, den zoogenoemden E.
S., wiens naam Diet vastgesteld is, be
staat nog een nieuwjaarswensch uit het
jaar 1466. Op eene rijk en voortreffelijk
gegraveerde bloem, die het aanbrekende
jaar voorstelt, staat het Kindje Jesus,
dat een lint houdt welk deze woorden
bevatEin goot selig jor Dezelfde
wensch een goed zalig jaar staat
ook reeds op do almanakken van dezen
tyd.
De schriftelijke gelukwenschingen
bleven toch nog in 't gebruik. Eene
EERSTE DEEL.
I. Twaalf jaren later.
't Is tien uren. De markiezin de Guada-
mina bevindt zich in een prachtig hotel
der Elyseesche Velden te Parijs en heeft
haren opschik geëindigd om zich naar het
bal der Keizerin (i) te begeven.
Doosjes, strikjes en andere toebehoorten
liggen nog op tafel. Welke juweelen zou
den haar best passen om zich door allen
te doen opmerken Paarlen of diamanten
Deze belangrijke vraag werd reeds een
half uur besproken. De eene en andere juf
frouw, daarover geraadpleegd, zegde haar
gedacht, en eindelijk werd iemand om eene
aangewezen doos gezonden.
Het uur vordert, sprak zij, en ik zou niet
aanwezig zijn om zijne Majesteit bij zijn
intrede in de zaal te groeten.
Eensklaps hoorde men een hevig ge
klingel der bel. Dit gerucht sneed de laatste
woorden af der dame, welke verschrikte.
Wie komt er ons op dit uur storen
Het zal toch geen bezoek zijn
En zich tot Pepita richtende, Bprak zij
In alle geval, zeg dat ik voor niemand
sprekelijk ben.
Twee minuten verloopen.
Pepita die zich gespoed had om de haar
(i) Zoo noemde men de bals van den Maandag,
waarvoor de uitnoodieingea veel geringer waren
dan voor de groote leesten welke eiken Winter
tweemaal plaats hadden.
gewone formuul daarvoor wa3 deze
God geve u en ons allen een goed zalig
nieuwjaar, en na dit leven het eeuwig
leven Amen. Uit het jaar 1496 hebben
wij eenen geschreven nieuwjaarswensch
van de Nurnberger kloosterzuster Bri-
gitta Holzschuherin.
In de 16c en 17e eeuw, nam de ge
woonte van geschenken te geven, sterk
toe met voorliefde wierden bakwerk,
honig en soms ook neusdoeken gekozen.
Toch het godsdienstig karakter der
nieuwjaarswenschen hield zich staande.
Uit het jaar 1624 stamt het eerste
nieuwsblad - de Frank forter Postzei-
tung, dat zijnen lezers eenen geluk-
wensch bracht Dèwyl het jaar 1624
nadert, zoo wenschen wij den goeden
lezer, door het nieuwgeboren Christus
kind, onzen lieven Emmanuel en vrede
vorst, een vroolijk jaar en nog vele
volgende vreedzame en vreugdevolle
jaren, gedurende welke vrede en eenig-
heid in 't heilig Romeinsch Rijk moge
heerschen en alleman vreedzaam en
gerust onder de vleugels van den Arend
moge wonen Amen. Amen, Amen
Tegen het einde van de 17e en in 't be
gin van de 18'eeuw, kwam de gewoonte
op nieuwjaarswenschen te sturen aan
aiien voor wie men eene verplichting
meende te hebben Men schreef aan ver
wanten en vrienden, aan beschermers
en oversten, aan allen wier welwillend
heid men zocht.
De gedrukte nieuwjaarswenschen van
onzen tyd verschillen hemelbreed van
die der vroegere eeuwen. Het gods-
dienslige is er met weiniue uitzonde
ringen heel en gansch uit verdwenen
eene andere wereld spreekt tot ons. - En
hier, gelijk overal, moeten do Katholie
ken op hunne borst kloppen. Omdat er
een hoopje heidenen in ons midden
leven, moeten alle godsdienstige gebrui
ken uit het openbaar verwyderd wor
den, het gebed aan tafel, het Christus
beeld in de ontvangstzalen, de naam van
God uit de redevoeringen, enz., enz.
Onze voorouders verstonden anders
hunne plichten, zij schaamden zich niet
katholiek te zijn en katholiek zich te
toonen. Wanneer zal men toch eindelijk
begrijpen, dat men niets wint met déze
toegevendheid tegenover ongeloof en
modern heidendom, wanneer zullen alle
Katholieken eindelijk den raad van
hunnen goddelijke» meester bevolgen
Laat uw licht schynen voor de men
schen, opdat zij, uwe goede werken
ziende, uwen Vader prijzen die in de
Hemelen is.
opgelegde boodschap te volbrengen, keerde
terug binnen en zegde verlegen
Verbeeld u, madame de markiezin,
dat ik te laat gekomen ben. Deze domkop
gen van knechten handelen nooit anders.
Zij hadden reeds in de spreekplaats eene
vrouw geleid, welke op de dringendste
wijze madame over eene kiesche zaak zou
moeten spreken. Ik heb getracht haar weg
te krijgen, onmogelijk, zij houdt zich vast
aan den zetel, waarin zij eenvoudig had
plaats genomen en zweert dat zij hem niet
zal verlaten zonder u gezien te hebben.
Welke stoutheid zegde de eerste
kamenier. Die vrouw is ongetwijfeld eene
bedelares. Ik durf wedden dat zij slordig
gekleed is.
Zij heeft het uitzicht rijk te wezen.
Of zij jong of oud, schoon of leelijk is, dit
zou ik niet kunnen zeggen. Een dicht floers
bedekte haar gelaat. Te meer, ik vergat het
bijna, zij hteft mij dit papier overhandigd,
waarop haar naam staat geschreven,
De markiezin stak ongeduldig de hand uit.
Geef gauw, riep zij, in plaats van
daar uwen tijd te verpraten.
Kunnen twee woorden voldoende zijn
om gansch eene vrouw om te keeren
M' de Guadamina bezag het papier en
begon uit al hare ledematen te huiveren.
O, wie zou nog de zegevierende schoon
heid van eenige stonden te voren in haar
herkend h bben, de eenige vrouw van het
Hof, wier bevalligheid degene van de Kei
zerin gold
Zeer waar. LaPatrie van Brugge
schryft
Het gebeurt nog al dat men men
schen ontmoet die zeggen
O 1 de liberalen zyn veel veranderd
sedert hunne boruchte vervolgiugen ze
zijn veel meer bezadigd en ze zouden
voorzeker niet meer doen zooals ze vroe
ger gedaan hebben. Hun haat is ver
zacht en wy mogen ze zonder te veel
vrees aanzien, ten minste voor wat het
geweld van hun optreden betreft.
Welnu dat is eene dwalingde libe
ralen van heden hebben den dweepzuch-
tigen aard van hunne geuzen voorgan
gers overgeërfd, en de kloosters zijn nog
liet voorwerp van hunne razernij, even
als de vrije school en al de instellingen
welke kunnen bijdragen om den katho
lieken Godsdienst te versterken.
Dat is de juiste en de zuivere waar
heid. Al degenen die de liberalen van
by kennen en aan het werk zien weten
dat.
Ten andere, de geuzen zeiven verdui
ken geenszins hunne inzichten en her
halen gedurig dat ze niet beters vragen
dan te kunnen doen gelijk in Frankrijk.
Dat zegt genoeg
Oud en versleten. Het liberaal
blad La Chronique is soms wreed voor
de liberalen Hel heeft reeds geschreven
over een 30tal jaren, dat de liberalen al
duitenkliever8 zijn.
Nu zegt het dat het oud doktriuair
materiaal n moet verwezen worden.
Het pastoors eten moet uit zijn voor
de liberalen, zegt het, er is iets beters te
doen de groote bespreking der sociale
kwestie vraagt al de liberale bezorgd
heid.
Het liberalism kan maar groeien met
zijne werking uil le breiden.
La Chronique spreekt als een boek,
maar of de liberale party zal luiste
ren dat iseene andere kwestie en
of zij zich melde sociale kwestie kan
bezig houden dat is nog wat anders.
Het wedervaren der liberale werkers-
maatschappijen van overal schijnt wel
te beduiden dat de werklieden weinig
vertrouwen stellen in de liberalen.
Is dat met of zonder reden
Gevangenen. Sedert 1903 is het
onderhoud der gevangenen van 1,17 fr.
tot 1,38 daags geklommen in België.
Om het bedrag van den onderhouds-
dag vast te stellen, trekt men de op-
Eene bediende boog zich naar Pepita en
sprak stil
Maar beziet eens uwe meesteres
welk verschil, welke verandering 1 Wat
komt zij leelijk voor onder dit kostuum,
dat haar straks zou deed onderscheiden.
Het uitwerksel van den opschik is mislukt.
Hoe jammer? En wat zal mijnheer zeggen
Ik heb twee nachten doorgewerkt om dit
kleed af te maken Vervloekt schepsel
zegde zij op luider toon aan het adres van
de vrouw, die gansch hun werk had ge
stoord. In plaats van daar te blijven staan
als aan den grond genageld, jufvrouwen,
snelt tot deze indringster en werpt ze de
straat op.
De markiezin hoorde deze woorden uit
spreken en scheen als uit eenen droom te
ontwaken. Plotseling stond zij van haren
stoel op en naar de jufvrouw ziende, welke
deze woorden had uitgesproken, zegde zij
traag
Bekommer u niet met wat anderen
aangaat, ik oordeel voortaan uwe diensten
overbodig, gij kunt heengaan. Wat u be
treft, Pepita, gij zult hier op mij wachten,
binnen eenige oogenblikken ben ik terug.
En terwijl de drie vrouwen elkander ver
wonderd beschouwden, greep zij een licht
en liep den grooten trap af zonder dat de
sleep van het kleed haar scheen te hinde
ren.
Als een wind vloog zij door twee salons
en bleef staan op den dorpel der spreek
plaats, waar de vrouw met den naam van
brengst van het werk der gevangenen
af van hetgeen men in het geheel betaalt
voor voeden, kleeden, wasschen, bewa
ken enz.
De kost van het onderhoud verschilt
van gevang tot gevang.
Zoo beloopt de onderhoudsdag te Mar-
che 10,33 frank.
Dat komt waarschijnlijk omdat er
daar weinig gevangenen ziju hetgeen
tot eere strekt aan de Luxemburgsche
bevolkiDg.
Maar aan zulken prijs zou men voor
de gevangenen van Marche beter een
kwartier huren in een voornaam hotel,
dan zou men er met 5 of 6 fr daags van
afzijn.
In hel geheel heeft het onderhoud der
gevangenen in 1907, de som van
fr. 2,632,777,75 gekost.
Dat komt op 30 centiemen per Belg
en per jaar.
Het Duitsche leger aan de Bel
gische grens. Een Hollaudsch blad
klaagt de ongemeene bedrijvihheid van
het Duitsche leger op de Hollandsch-
Belgiscbe grens aan.
Het blad vraagt zich af waarom er
dagelijks luchtballen, uit Duitschland
komende over Hollandsch en Belgisch
Limburg trekken waarom Kafderkir-
chen en Kempen, twee onbeduidende
Duitsche dorpjes zulke belangrijke han-
gaars en spoor wegkaaieu hebben; waar
om op vredestijd meer dan 20 duizend
soldaten van liet voetvolk en verschei
dene regimenten huzaren op min dan
60 kilometers van de grens gekazer
neerd zijn
Voor deze maal is het genoeg, voegt
hel blad er by, doch deze lyst is verre
van geëindigd.
Altyd volgens het Hollandsch blad,
zouden de Duitschers langs Hollandsch-
Limburg in België willen dringen
by eenen mogelijken oorlog tusschen
Duitschland en Frankrijk.
Schoone waarheden.
1. - De armoede komt soms kloppen
aan de deur van den neerstigen man,
maar geraakt er nooit binnen.
2. De oog van den meester doot
meer werk dan zijne twee handen.
3. Eene ondeugd, zooals dronken
schap en ontucht kosten meer van on
derhoud dan twee kinderen.
4. Koop nooit iets onnuttig, anders
zult gij spoedig rerkoopen wat u noodza
kelijk is.
bedelares-indringster betiteld, ongelukkig
haar verbeidde.
Als de onbekende naderende voetstappen
in de salons had gehoord, hief zij het floers
van voor haar aangezicht, en welhaaast
naar de meesteres snellende, riep zij
Concha, mijne lieve Concha, zult gij
mij na zooveel verloopen jaren kunnen
herkennen
Ik ben Eva, uwe ongelukkige vriendin.
Zij staat voor u.
Met een hoogmoedig teeken, stootte Me
vrouw de Guadamina degene af, welke
hare armen opende
Ach. madame, eerbiedig de dooden.
Ik weet niet met welk doel gij de naam
mijner vriendin genomen hebt om bij mij
te geraken. Een oogenblik was ik ongerust.
Eilaas, de truk gelukt niet Mijne teerbe
minde Eva is thans twaalf jaren overleden.
Overigens, in uwe wezenstrekken herken ik
haar geenszins. Nog zie ik haar met hare
zachte, schitterende oogen, haar lief tooi
sel, hare slanke gestalte, hare schoone
stem. Dit alles ligt mij in het geheugen...,
En van dit alles bezit ik niets meer,
klonk droevig de stem der bezoekster, Gij
hebt gelijk, Concha, de schoone gravin de
Merinville bestaat niet meer. Zij is zoo erg
vervallen, zulk armzalig wezen geworden,
zoo uitgeput door ongelukken dat het ver
haal er van u onwaarschijnlijk zou voorko-
Wordt voortgezet).