Zondag 10 Januari 1909
5 centiemen per nummer
63"® Jaar 4119
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en t Arrondissement van Aalst.
Over militarism.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
NIEUWJAARSGIFTEN
voor Z. H. deo Paus en de
Slachtoffers der aardbevingen
STANHOPE
Roode heerschappij.
Eeu gelukkig volk.
Schepencrisis te Gent.
Staatsspoorweg.
DE DENDERBODE.
Dit j)lad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men Schrijft in bij C. Van <1© Putte-Goossena, Korte Zoutstraat, Nr 31
en in alle Postkantoren des Lands.
CHJKJSJiS MUUH.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1-00 Vonnissen op
34# bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureel© van
dit blad.
.Veiat, 9 Januari 1909
IN SICILIË.
Alhoewel wij uit hoofde van
plaatsgebrek niets hebben kunnen
meêdeelen over de aardbeving in
't Zuiden van Italië, moeten onze
geachte lezers er toch reeds van
gehoord hebben.
Deze verschrikkelijke ramp die
de steden Messina en Reggio, als
ook talrijke parochiën van de Sici-
liaansche en Calabreesche kusten
komt te verwoesten, heeft de gan-
sche wereld door eene onbeschrij
felijke ontroering verwekt.
Geen land ter wereld of een
kreet van medelijden voor de be
proefden klimt ten hemel op elk
een gevoelt in zijn hert de begeerte
geboren worden om de ongeluk-
kigen ter hulp te komen
En voor ons, Katholieken, welk
is het beste en het zekerste middel
om die begeerte tot liefdadigheid
te voldoen
Voor ons is er geen beter en
zekerder middel dan den oproep
van 't werk der nieuwjaarsgiften
voor Z. H. Pius X, mildadiger te
ondersteunen.
Immers op dit oogenblik aan Z.
H. den Paus geven is geven aan
de geteisterde Sicilianen en Cala-
breezen. De allereerste hulp die
gezonden werd, kwam van Z. H.
Pius X. Die eerste hulp was een
treffend bewijs der koninklijke
mildadigheid met de welke Z.
H. den Paus zijne kinders, zoo
wreedelijk door de ramp getroffen
is ter hulp gekomen. Z H. Pius X
schonk reeds een millioen franks.
Wij sluiten ons dus aan bij den
BOND der katholieke dagblad
schrijvers om een dringend beroep
te doen op het hart der katholieke
Vlamingen
Wij herhalen het, geen beter en
zekerder middel is er voor ons,
Katholieken, dan onze aalmoezen
aan de zorgen van Z. H. den Paus
toe te vertrouwen. Wij zullen dan
de onbetwistbare zekerheid heb
ben dat ze goed zullen besteed
worden, i. a. w., dat zij zullen te
goede kome aan onze wezenlijke
geloofsgeno'e I.
jpggT" De ins^.hr vingen mogen
gezonden worden ten Bu-
reele van De Denderbode.
Een telegram uit Rome aan de
Presse Nouvelle, en officieel
bevestigd, meldt
De Paus heeft zijn voornemen
uitgedrukt de sommen, verza-
meld door de Belgische inschrij-
ving der Pauselijke Nieuwjaars-
giften, te bestemmen voor de
hulp aan de slachtoffers van de
ramp in Sicilië en Calabrië.
Mijnheer en Dame Achilles Eeman en
Zonen. fr. 50.00
Mej. Jeannette Haegeman. 10.00
Naamloos. 5.00
De Denderbode. 5.00
de Amerikaansche detective.
36* Vervolg.
Kan ik dien man niet zien vroeg
Lea na eene pooB.
Niet vóór ge toegestemd hebt in zijn
voorwaarden.
Zal hij niet daarvan af te brengen
zijn
Neen, in geen geval. Hij wil trouwens
ook niet ander» met u onderhandelen dan
door mij.
O, dan heb ik op geen medelijden
meer te hopen
Dus ge stemt toa vroeg Sibylle,
onbewogen. Om der wille van het kind
moogt gij niet weigeren,
Laat mij dezen avond tijd om na te
denken 1 zegde Lea, wier opgewondenheid
geweken was voor eene plotselinge moede
loosheid.
Mij wel, sprak de oude, maar vergeet
niet, dat elk uitstel en elke weifeling ge
vaarlijk is.
Zij verliet de kamer en de ongelukkige
jonge vrouw bleef alleen. Een bittere
smart deed haar hart krimpen. Zij had ge
meend, dat de lijdenskelk tot den bodem
geledigd was, doch het noodlot had nog
erger voor haar bereid. Het was niet ge-
De liberale militaristen nemen tot
alles, 't is te zeggen, lot liegen, bedrie
gen en beioven hunne toevlucht om
sommige katholieken tot het stelsel van
den persoonlijken dienstplicht te over
halen. En zoo beloven zij dat de vrij
stelling der priesters en kloosterlingen
zal geëerbiedigd blijven.
De liberalen, in die zaak, op hun
woord gelooven is bij Satan te biecht
gaan. Niet zoodra waren ze meester in
't land of die vrijstelling der priesters
en kloosterlingen ware naar de maan.
Immers reeds in 1886 hebben de logie-
gasten besloten dat de vrijstelling der
priesters en kloosterlingen moest afge
schaft worden.
En onze hedendaagsche liberalen zijn
van gedacht niet veranderd en inder
daad de ooren steken uit
Op een feestmaal van de burgerwacht
van Henegouw heeft generaal deHeusch
eene redevoering uitgesproken in welke
hij zegde dat alle Belgen, of zy eene
u buize dragen of eene klak moeten
soldaat worden.
Bravo roept de liberale Chronique,
maar wat doet gij met degenen die den
drietip dragen!
Zie, daar steken de ooren van den
liberalen ezel uit. Indien de liberalen
het alleman soldaat vragen, het is in
den grond, om de priesters ook den
ransel op den rug te doen gespen en
alzoo de aanwerving der priesters
moeilijker te maken.
Het Alleman soldaat is voor hen,
een machien tegen den Godsdienst ge
richt.
Nu, en omdat wij den persoonlijken
algemeeneD dienst verstooten en vijandig
zijn aan alle verdere verzwaringen der
noeg, dat zij den uitersten stap van ver
deemoediging had gedaan door een toe
vlucht te zoeken bij hen, die zij in het
diepst harer ziel verachtte, nu moest zij
ook nog zichzelf ten offer brengen.
De gedachte wond haar zoo op, dat de
pas geweken koorts weer in haar aderen
begon te woelen.
Wat moet ik doen Wat moet ik
doen prevelde zij in wanhoop.
Haar geheele zijn verzette zich tegen de
gedachte, die duivels in menschelijke ge
daante te gehoorzamen maar moest zij
niet voor Daisy dat offer brengen, zij, de
uitgestootene, die eigenlijk niets meer te
verliezen had
Door zulke overwegingen trachtte zij
moed te winnen voor het ware besluit, en
toen Sibylle een uur later naar haar kwam
zien, verraste zij die met de verklaring, dat
ze bereid was, 't gevraagde offer te brengen.
Dus ge wilt werkelijk met dien man
trouwen, liefje riep de oude, met moeite
hare vreugde verbergend.
Ja, als het zijn moet. Waar is hij
O, niet ver. Ge stemt dus toe in alle
voorwaarden en ge zweert woord te houden.
Ik wil alles doen, als ik zeker kan
z^n dat Daisy Burton ongedeerd terugge
bracht wordt.
Nu goed... dan zal ik het Frans zeg-
gen-
Frans!?... Verbijsterd staarde Lea
haar aan. Meent ge uw zoon Die ont
vluchtte tuchthuisboef?
krijgslasten in bloed en geld kryten de
liberale militaristen ons uit voor slechte
vaderlanders.
Wij bekommeren ons bitter) weinig
met dit verwijt van slechte vaderlanders
en blijven het niemand gedwongen
soldaat, het vrijwilligersleger voor
staan 't welk, volgens ons, meer dan
voldoende is om de inwendige rust te
bewaren en ons onafhankelijk volksbe
staan te verdedigen.
Een leeraar aan het lyceum, een bur
gerlijk Gollegie, te Clermont in Frank
rijk, de beer Girod, komt een werk in
't licht te geven, 't welk beschrijft wat
de houding of de rol van den Staat zijn
moet volgens de gematigste opvatingen
van de Fransche radikale partij, en
men weet het, de party met de welke
onze Belgische radikalen aan 't zelfde
zeel spannen.
Vooreerst begint de heer Girod aan
de ouders het recht te ontzeggen hunne
kinders op te voeden.
Dit radikale of roode stelsel wordt
niet alleen afgekeurd en bestreden door
de katholieken, maar zelfs de heer
Bourdeau, een der schrijvers van Le
Journal des Débals een der meest ge
zaghebbende organen van Parijs, be
strijdt het op zijne beurt.
In zijne beweegreden treft men onder
ander 't volgende aan
De Staat is slechts eene groote
vereenigiug door de maatschappij inge
steld met een uitsluitend tydelijk doel,
om den vrede onder hare leden te doen
heerschen, de veiligheid van hunne
personen en hunne goederen te verze
keren en ze te beschermen tegen de
aanvallen van 't buitenland.
Aangaande dit doel, is de overeen
komst om zoo te zeggen eenparigdaar
om zijn die voorwaarden wettig.
Maar nevens dit hoofddoel, heeft de
Staat natuurlyk ook nog nevendoelen,
en zoo hy geloofspunten wil opdringen
dan wordt hy een dweeper en tezelfder-
tijde zedepreker en filantroop hy gaat
zijne zending te buiten en wordt dwin
geland.
De burgers verbonden zich nooit
zich aan de wil der meerderheid te
onderwerpen voor een ander doel dan
dat voor 't welk de Staat is ingericht
geworden.
De onbevoegdheid van den Staat
komt nog klaarder te voorschyn naar
mate hij zijne tusschenkomst uilstrekt
op 't gebied van maatschappelijke werk
zaamheid die altijd meer en meer inge
wikkeld voorkomt. 1,
De heer Bourdeau doet verder be
merken dat de heer Girod het recht van
den Staat vóór dat der ouders plaatst.
O, dat behoeft ge zoo niet uit te
schreeuwen. Ja, het is Frans.
Lea bracht de hand aan haar hoofd. Zij
kon de samenhang niet vatten.
Hoe kan het Frans zijn stamelde
zij. Ge zegt toch, dat hij uw zoon is 1
Dat is hij, en daarvoor schaam ik
mij in 't geheel niet.
Ja, maar wie... ben ik dan kwam
het sidderend over Lea's lipgen.
Gij Sibylle bedacht zich een
oogenblik. Gij Och, het behoeft nu niet
langer verzwegen. Gij zijt...
Niet uw dochter Het klonk als een
jubelkreet. Niet uw kind
Neen. Wij hebben u enkel aange
nomen en grootgebracht. Aan ons hebt ge
te danken wat ge geworden zijt.
Lea hoorde niet meer, wat de vrouw
sprak. Met gevouwen handen stond zij
daar, de oogen ten hemel gericht.
- God, ik dank u voor deze weldaad 1
Vergeef mij, wat ik had willen doen O,
welk een geluk I
Deze blijdschap beviel Sibylle in het ge
heel niet. Maar wat zou ze zeggen Vroe
ger of later had Lea het toch moeten ver
nemen. En als zij maar inging op de ge
stelde voorwaarden, was er toch niets ver
loren.
Terwijl zij zich nog met deze gedachten
bezighield, vertoonde Frans zich aan de
deur. Het was de eerste maal, dat hij zich
in Lea's kamer liet zien. Toen de jonge
vrouw hem zag, kwam eene straal van
Dit princiep zullen wij voor goed
aannemen, antwoordt de Schrijver
wanneer de Staat 't bewys zal hebben
geleverd dat hy elk van zijne onderda
nen bemint, lijk een vader zijne kinders
lief heeft.
Ook stelt de heer Bourdeau nog de
volgende vraag
Behoort het den Staat, niet enkel
zich onledig te houden met de maat
schappelijke vraagstukken maar de
maatschappelijke kwestie op te lossen
De redeneerende socialisten (klein
In getal) beweren dat de aangroei der
toederen nog van grooter belang is dan
e verdeeling ervan.
De aangroei is de eerste vereischte,
de vrije werking van de persoonlijke
voorhandneming en het verzekerd bezit
der vruchten van deze werking. 1»
Men bemerke wel dat hy welke dat
schreef geen katholiek is en dat hy de
liberale en socialistische leerstelsels af
breekt.
De heer Bourdeau erkent in zake van
onderwijs en opvoeding het volstrekste
recht der ouders, en hierin is hij met
ons, katholieken, volkomen 't akkoord
even als wij ontkent hy dat recht aan
den Staat.
Dat volstrekte recht zouden de socia
listen aan de ouders willen ontrooven,
en de liberalen niet min, alhoewel zij
voor 't oogenblik het zoo verre als de
socialisten niet drijven willen; doch
weldra zouden zij voor de roodjes de
vaan moeten strijken.
Onder economisch opzicht eischt de
lieer Bourdeau dat elkeen de vruchten
geniete van zijn werken en zwoegen,
terwijl de socialisten ze,zoo niet gansch,
toch gedeeltelijk, ten voordeele van den
Staat willen inpalmen.
Wij aanschouwen het als een teekeo
des tijds dat een liberaal de zienswyze
der soci"li zilte van onderwijs en
van staatshuishoudkunde afkeurt en be
strijdt....
Bewijst dit niet dat de leerstelsels van
't radikalism en socialism onmogelijk
te verwezenlijken worden geoordeeld,
zelfs door onverschilligen in gods
dienstzaken en vrijdenkerij
De dagbladen van vreemde landen
wijden van tijd tot tijd aau ons Vader
land de lofïelijk8te artikelen.
La Croix, van Parijs, vooral spreekt
met den grootsten lof over het kleine
Bölgenland. Ziehier de grondgedachte
van een zijner artikelen
Waar zijn nu onze (Fransche)
fameuse godsdiensthaters, die immer
op alle tonen schreeuwen, dat een land,
hetwelk onder den hiel van 't klcrika-
lism ligt, gedoemd is ten onder te gaan.
Dat zij hunne oogen op België wer
pen, waar de katholieken, en dat reeds
sedert jaren, de teugels van het bewind
in handen hebben
hoop in haar oog. Zij richtte zich op, en op
een toon, die Sibylle zoowel verbaasde als
verontrustte, sprak zij tot haar
Een uur geleden nog hield ik mij
voor het ongelukkigste wezen op aarde,
hulpeloos in uwe handen overgeleverd,
zonder een ander levensdoel dan de bevrij
ding van Daisy Burton. Nu echter...
De oude viel haar in de rede met een
toornigen kreet en wilde haar te lijfdoch
bliksemsnel had Frans den arm zijner
moeder gegrepen en teruggetrokken.
En echt...? zoo wendde hij zich be
daard tot Lea.
Weet ge van het voorstel, dat deze
vrouw mij heeft gedaan vroeg Lea, hem
vas: aanziende.
Frans knikte en antwoordde ruw lachend:
Mijn oudje waagt het niet, iet» buiten
mijn weten te doen.
Zij heeft mij ook gezegd, dat gij Daisy
kunt terug vinden.
Zoo Heeft ze dat
Gij alleen wist waar het kind was,
zegde Lea dringend.
Hm Hm l
En gij wildet het maar onder ééne
voorwaarde aan de zijnen terugbrengen.
En die was
Dat ik met u trouwde.
Een eigenaardige uitdrukking vloog over
het gelaat van den ontsnapten gevangene.
Nu ja, zegde hij aarzelend, mijne oude
neemt het niet altijd zoo nauw met de
waarheid, maar ditmaal heeft ze gelyk
- Ziedaar eene natie, wier grondwet
telijke Koning, eene hoofdkerk doet
bouwen, ter eere van het H. Hart, het
Te Deum bijwoont en zelfs op den drem
pel eener kathedraal deze woorden uit
spreekt En nu. Eminentie Mgr,
Mijne Heeren, laten wy voor het altaar
nederknielen om den Almachtige te
vragen, dat Hij zich gewaardige zyne
mildste gunsten over België te bly ven
uitstorten
b Ziedaar een land, dat, verre van zich
tegen het zoogenaamd zwart gevaar -
te verdedigen, en uit zyn schoot de
gevreesde paters en de gevaarlijke non-
nekens te verbannen, hun integendeel
de grenzen wagenvryd openzet en inde
breede plooien van zijn vaandel eene
schuilplaats bezorgt.
En die natie zoo paterachtig van
aan de kap tot aan do sandalen, mag
zich tegenwoordig beroemen de wijste
wettenen instellingen te bezitten, het
gelukkigste volk der wereld te zijn
En op denzelfden toon gaathetFransch
katholiek dagblad voort met België te
bewierooken op maatschappelijk gebied.
Dat is wat meer gezegd dan de vitte
rijen van beknibbelaars, die hier te
lande, deels uit kwade trouw, aanhou
dend schimpen op onze instellingen, op
ons voorbeeldig Staatsbestuur
De Gentsche Gemeenteraad besprak
op Donderdag 31 December 11. de Stads-
begrooting voor 1909.
Het liberaal Schepencollegie «telde
voor eene toelage van 5000 fr. te stem
men aan eene liberale maatschappij om
soep te laten verschaffen aan de behoef
tige leerlingen der offlcieele stadsscho
len.
De katholieke Raadsleden teekenden
hiertegen krachtdadig protest aan daar
de leerlingen der vrije katholieke scho
len er van verstoken bleven. Zy stelden
van hunnen kant voor eene School-
kantien in te richten waar de leerlingen
van alle scholen zonder onderscheid
soep zouden bedeeld worden. Die bedee
ling zou derwijze gebeuren dat geen de
minste dwang op de leerlingen of op
hunne ouders zou kunnen uitgeoefend
worden ten voordeele van welkdanige
andere school.
Kon men meer verdraagzaamheid
aan den dag leggen
De socialisten verklaarden dit voorstel
bij te treden maar Ai. Do Ridder, liberale
Schepen van Onderwijs, bestreed het
voorstel met uiterste hardnekkigheid.
Volgens hem mogen, lijk het liberale
program het voorschrijft do offlcieele
Stadsscholen alleen er van genieten.
Het geld van al de lastenbetalers mag
dus uitsluitolijk gebruikt worden om
propaganda te maken voor de offlcieele
Stadsscholen die te Gent ware geuscbe
scholen zijn.
En zoo verre dreef Schepen De Ridder
g»had. Hoe bevalt u het voorstel vroeg hij
cynisch.
Lea zag hem minachtend aan en wend
de zich weer dit Sibylle. Hare oogen fon
kelden, haar lichaam beefde van veront
waardiging.
En aan dien man wildet ge mij
boeien In het geloof, dat ik uwe dochter
was, gaf ik uit wanhoop mijne toestem
ming. Maar nu ik weet, dat geen droppel
van uw bloed in mijne aderen is, is uwe
macht over mij verdwenen. Tot geen prijs
neem ik dat voorstel aan.
Wat 1 Als een tijger barstte Sibylle
uit. Gij wilt Frans niet trouwen
Nooit Ik ben niet meer bang voor u.
Uit schaamte voor de wereld, om door te
gaan voor uwe dochter de dochter van
zulke ouders heb ik mij laf laten dwin
gen. Maar nu lach ik om alle dreige
men ten. Ik zal naar de mijnen terugkee-
ren, Daisy vinden en van u rekenschap
vorderen.
Daisy vinden Het wijf grijnsde
hoonend. Neen, dat zult ge niet. En let op
mijne woorden het kind zal nooit weêr
het daglicht 2ien. En als gij niet toestemt
morgen de vrouw van Frans te worden, dan
zal de policie u hier weghalen als de moor
denares van Jozef Siebel.
Als door den bliksem getroffen, deinsde
Lea terug. Aan die beschuldiging, welke
zij met geen enkel bewijs zou kunnen
weerleggen, had zij niet gedacht. Zou zij,
op het oogenblik dat zij zich uit de klauwen
het, van uitdrukkelijk te verklaren dat
moest het voorstel der katholieken ge
stemd worden, hij, liever dan het uit te
voeren, zyn ontslag geven zou.
M. Braun, Burgemeester, voegde er
by dat het gansche Schepencollege zou
aftreden.
Het voorstel der katholieken werd,
ondanks die dreigementen, gestemd met
23 stemmen tegen 14.
't Schepencollege gaf ten gevolge zyn
ontslag.
Ziedaar een voorbeeld van francma-
consche onverdraagzaamheid die bewijst
hoe dringend noodzakelijk het is eene
wet te stemmen welke al de onderwyt
gestichten, wat de verdeeling der toela
gen betreft, op den zelfden voet zouden
behandeld worden.
Maar zoo hevig is de liberale macon-
nieke godsdiensthaat dat die liberale
Schepenen niets konden toegeven aan de
katholieken zonder wier hulp bun be
houd aan 't bestuur der Stad onmogelijk
was.
Het liberaal princiep of niets, zegde M.
Braun.
Ja, zoo hardvochtig is de godsdienst
haat der liberalen dat ze zich wreken
willen op onschuldige hongerlijdende
kinders. 't Is schandaal
Woensdag werd er overgegaan tot
de verkiezing van de Schepenen.
Nu daar de katholieken en socialisten
het drykleurig Schepencollege voor
staan, werd er slechts overgegaan tot
de vervanging van 4 Schepenen. Het
Burgemeesterschap eu de vyfde zetel
wordt aan de liberalen overgelaten.
Werden Schepen verkozen
Katholieken MM. Siffer en Van de
Vyvere
Radico - Socialisten de gezellen
Anseele en Cambier.
Nu, dit alles zal niet beletten dat de
groote zeeveraar van Chipka zal bly ven
beweren dat sedert de invoering van
't evenredig stelsel te Gent alles op
wieltjes loopt
De beer Braun, Burgemeester, heeft
ook zijn ontslag Z. M den Koning aan
geboden en is naar 't zuiden vertrokken
om er zyne familieleden te vervoegen.
Onze Achthtre Volksvertegenwoordi
gers, de H.H. Woeste en De Sadeleer
hebben van den Heer Minister van
Spoorwegen den volgenden brief ont
vangen
Waarde Collegas,
Ik laat Ued. met genoegen weten dat
de trein n' 3071 die uit Brussel vertrekt
om 22 u. 2i m. naar Gent, van den l*n
Mei aanstaande in Denderleeuw zal
stilstaan.
Aanvaard. Waarde Collegas, myne
oprechte groetenis.
Get. Joris Helleputte.
van die vrouw gered waande, toch nog
vallen als een offer van hare laagheid.
Dit was haar te machtig. Zij duizelde en
zou gevallen zijn al» Fran» hsar niet hsd
opgevangen.
Met eene zorg, die Sibylle ten hoogste
zeer bevreemdde, legde hij de bewu»teloo*e
op haar bed.
Nu hebt ge wat schoons uitgericht
zegde hij barsch tegen de oude. Wilt ge
dat ze onder onze handen sterft
Wat geeft dat We hebben nu toch
niets meer aan haar.
Zoo, dacht ge dat Neen, hoor, die
maken wij wel tam, maar zij moet in leven
blijven.
Och, kom, dat kopstuk zal niet toe
geven.
Ik zeg van wel. Ik heb uwe kunsten
al beproefd, nu probeer ik: Zorg eerst, dat
ze weer bijkomt voor de rest zorg ik. Als
de doktor komen moet haal hem dan of
liever, ga er heen en laat u wat voor
haar geven, een slaapmiddeltje, bij voor
beeld.
Sibylle was vol bewondering voor de
slimheid van haar jongen en deed haar
best Lea tot bewustzijn te brengen. Dit
gelukte, doch hare kracht wat uitge
put bleek lag zij in haar kussen van de
laatste voorvallen, had zij slechts een
flauw besef.
Wordt voortgezet.
