Donderdag 28 Januari 1909 5 centiemen per nummer 65^ Jaar 4124
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
MOEDERHART!
GODSDIENST. HUISGEZIN. EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Maatschappelijke
toestand in België.
De krisis in de wereld.
De steken der insecten.
EEN EN ANDEIt.
DE DENDERBODE
lit Dlad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder
ling van den volgenden dag. De prys ervan is tweemaal ter week voor
Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
anden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
digt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
ïgen zijn ten laste van den schuldenaar.
len Schrijft in bij C. "Van de Putte-GoosHens, Korte Zoutstraat, Nr 31
in alle Postkantoren des Lands.
CUIOKJK •UUM.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1-00 Vonnissen op
3d8 bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendiagen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aelst, 2T Januari 1909.
Algemeen beschouwd mogeu wij vast
tellen dat België nog leeft onder eenen
foeden indruk.
Vele goede gebruiken en gewoonten
yn bewaard gebleven en talryk zijn de
lelgen die nog trouw zijn aan de over-
iveringen door hunne ouders en voor
aten, nagelaten.
Doch hoe spijtig dat er toch reeds
ok aangetroffen worden, die, vroeger
uogetrouw aan den Godsdienst en aan
ie aloude schoone gebruiken hunner
oorvaderen, zich in onze dagen laten
erleiden door predikanten van valsche
lerstelsels, door lieden die slechts ten
oei hebben Godsdienst, Vorst en Va-
erland ten onder te brengen.
Die predikanten verleiden die huisva-
ers welke eens fier waren op hunne
uiselijke deugden en vroeger tijd eiken
vond, na de afmattende dagtaak, ge
zeglijke stonden sleten rond den huise
Ijken aard omringd van vrouw en kin-
ers.... En nu zitten zij tusschen pot
n kanluisterende naar de bedrieglijke
edens der roode en groene huichelaars,
leroode kroeg moet immers draaien....
De verleide vaders en zonen vergeten
Ie eersten dat t' huis eene vrouw en
anderen hen wachten, de tweede dat
oms een oude vader, moeder, of kleine
Toertjes en zustertjes naar hunne tegen
woordigheid verlangen daar zij ze in
irmoede en ellende dompelen
Zy! dië vaders, vergeten datzy hunne
.inders, door hun slecht voorbeeld, den
reg aanwijzen naar den afgrond, waar-
d zij reeds zoo diep verzonken liggen.
Zij vergeten die zonen dat zij het 4®
lebod Gods miskennen Eert vader
n moeder, n
Zij vergeten dus beide hunne heiligste
•lichten.
Ja, in die helsche roode spelonken en
iroegen wordt eerst en vooral al wat
[Odsdiènstig is onder de voeten getre-
len en dan ook allerhande plannen
egen bet gezag beraamd.
En de gëvolgen hiervan Verminde-
ing der broederlijke naastenliefde, haat
nnijd voor alle Overheid, voor al wat
ret en macht is, om eindelijk stryd
usschen de verschillige standen onzer
amenlëving te verwekken... in de hoop
ran troebel waterken te verkrijgen
im eer en geld op te visscheu
Ziedaar het doel der roode en groene
ipruiers
9e Vervolg.
En ongerust zijnde, verhaastte zij den
itap, nalatende de lantaarn uit te dooven,
welke zij in hare bevende hand hield. Daar
ik aan het gaan niet gewoon was, had ik
groote moeite ze op te volgen Op zekero
plaats gekomen, waar verschillige gangen
uitgaven, aarzelde zij een oogenblik. Ver
volgens vervolgde zij den weg die volgens
haar gedacht naar de plaats leidde van de
vallei.
Ik hoor niets meer, zegde zy hy
beeft ons spoor verlaten. Nog een weinig
moed, wij zyn er haast. De gang werd
langsom lager. Buig u een weinig om u
het hoofd tegen het gewelf niet te stooten.
Dit was gemakkelijker gezegd dan ge
daan mijne ledematen als door eene lange
beweegloosheid verlamd, hadden de noo-
dige slapheid niét meer, en de zenuw
kracht welke mij tot dan had rechtge-
houden. bógon mij te verlaten. De dikke
dampkring dezer plaatsen was niet be
stemd om mij terug op te wekken. Ik
wendde nochtans eene laatste poging aan.
De vrouw stelde plotseling hare lantaarn
ten gronde.
De vrees had mij de geestestegenwoor-
digheid doen verliezenik heb my van weg
De krisis is nog altijd aan de orde
van den dag-, gelijk het eer altijd een
onderwerp is waarmede men alle soor
ten van onderhoud kan beginnen.
't Is ten gevolge der krisis dat onze
yzeren wegen 7 millioen te kort komen.
Wij hebben reeds vroeger gezegd
waarin dat tekort bestaat, namelijk
hierin, dat men tekort komt om 3'/i
per cent te trekken van het kapitaal dat
in de spoorwegen steekt.
Zooals wij het dan ook zegden het
is spijtig dat de ontvangsten der spoor
wegen verminderd zijn, maar daar is
niets aan te doen, de krisis beeft in alle
landen der wereld haren noodlottigen
invloed doen gevoelen.
Onze Oosterburen, de Duitschers zyn
nog veel erger getroffen dan wy, Bel
gen.
Daar zyn al de ontvangsten van den
Staat merkelijk kleiner dan voor 1908
voorzien was.
Van begin April tot einde November
1908 hebben de Duitsche douanen maar
735 millioen opgebracht in plaats van
de voorziene 838 miljoen, dus 103
miljoen te kort.
De posterijen die in hetzelfde tijdvak
429 miljoen hadden moeten afwerpen,
hebben er maar 404 gegeven dus 25
miljoen te kort.
Al de te korten samengesteld komt
men tot cCn totaal van 132 miljoen
mark, of 165 miljoen franks, de mark
doet 1,25 fr.
Het is nu, in dezen tijd van krisis, dat
het Duitsch Gouvernement zijne stem
laat hooren, niet om aan te kondigen
dat de uitgaven moeten beperkt worden,
maar om meer geld te vragen, tot ver
sterking van vloot en leger.
Er zyn niet minder dan 500 miljoen
mark of 625 miljoen franks noodig, om
het leger en de vloot in staat te stellen
en te houden, zoodanig dat zy het hoofd
kunnen bieden aan eenen m'ogelijken
aanval, en opdat het Duitsche Gouverne
ment krachtig zijne eischen in de we-
derlaudsche aangelegenheden kunnen
handhaven.
"t Is eene zeer lastige zaak voor
de Duitschers. Onmogelijk is het zich
door de mededingende Mogendheden te
laten overvleugelen, dan zou de Duit
sche invloed en meteen de Duitsche han
del en nijverheid oenen gevoeligen knak
krijgen.
Maar van den anderen kant drukken
de belastingen op de Duitschers al
zwaarder eu zwaarder.
Men heeft uitgerekend dat elke Duit-
scher 54 mark of 68 fr. per hoofd be
taalt voor allerlei belastingen.
Indien men 625 millioen frank meer
belastingen vraagt dan zal dat ruim 10
fr. per hoofd meer zyn, daar de bevol
king van het Duitsche rijk tot 60 mil
joen inwoners beloopt.
Hoewel Duitschland eene oorlogvoe
rende Mogendheid is, en dat elke Duit-
scher zijn land wil geacht en geëerbie
digd zien, toch komt er een verzet in de
bevolking tegen die nieuwe stijgende
belastingen.
Niet alleen de katholieken en de so
cialisteD teekenen er verzet tegen aan,
maar ook partijgangers van het Gou
vernement beginnen te mompelen, en te
zeggen dat er met meer spaarzaam moet
omgegaan worden met de openbare gel
den.
Voor ons Belgen zijn er twee lessen
uit dien toestand te trekken
Vooreerst mogon wy met genoegen
vaststellen dat wij veel minder belastin
gen te betalen hebben dan de Duitschers
daarvoor mogen wij degenen danken
dio 's lands zaken beheeren
In de tweede plaats mogen wij wyzen
op het Duitsche volk, dat hoewel tot
eeue oorlogvoerende natie behoorende,
toch verzet aanteekent tegen de over-
drevene krygsuitgaven.
België is een onzijdig land, dat, vol
gens de algemeene denkwijze, weinig
of niets te duchten heeft van wege zyne
naburen.
Waarom zouden wij ons dan uit alle
kracht niet verzetten tegen de overdre-
vene krygsuitgaven welke eene kleine
kapel van militaristen ons op denhals
wil schuiven
Nu, in dezen tijd van krisis moet men
met meer zorg dan ooit, ryden en om
zien.
Steeds is het menschelijk lichaam,
toevallig of niot, ten prooi van alle
soorten vau insecten, nu eens afschuw
wekkend maar schadeloos, zooals de
wandluis, dan weer worden zij als ge
vaarlijk beschouwd, als de dolvlieg, de
moskiet, de wesp, de mug enz. enz.
In den grond is een steek van een
insect een klein ongeval zonder erge
gevolgen het is voldoende er aanstonds
zorg aan te besteden, opdat alles spoor
loos verdwijne.
Het bijzonderste is zich niet te krab
ben maar seflens natte doeken met eau-
vergist, wij moeten op onze stappen terug-
keeren, zegdè zij.
En opnieuw doortrokken wij de galerij.
Terug aan de splitsing der wegen geko
men, hief de vrouw haar lantaarn op om
beter te zien.
Ja, 't is wel zoo ik zie mijne dwa
ling in ik heb den linkerkant genomen
in plaats van den rechter ik heb het ge-
lukkiglijk. bytyds bemerkt en de misslag
is herstelbaar. Kom,hernemen wy den weg.
Maar in de al te vlugge beweging welke
zij maakte om hare lantaarn lager te hou
den, doofde het licht uit en wij stonden in
de volledigste duisternis.
Heilige Maagd 1 riep de vrouw uit, wij
zijn verloren Ik heb stekjes vergeten,
I onmogelijk deze lantaarn terug aan te
steken.
Laten wy in dit geval tot mijn ge
vang terugkeeren wy zullen morgen beter
onze maatregelen nemen.
Gy hebt dit gemakkelijk te zeggen
Hoe kunnen wy langsheen deze onder-
aardsche gangen klaar komen. Wij hebben
maar eene kans op redding, en wel als
Pietro ons ontdekt Maar neori, zooeven
achtervolgde hij ons niet de schrik alleen
deed mij zulks gelooven de dronkaard
slaapt met gesloten vuisten en denkt geens
zins aan ons.
By zijne ontwaking zal hy toch uwe
afwezigheid opmerken en de verdwijning
zijner gevangene hy zal ons opzbeken.
Nbótt wÜ hy sich inbeelden datwy
dezen weg verkozen hebben om te vluch
ten, dien weg waar beweerd wordt dat
allerlei spoken zijn... Wy zullen hier zon
der redding blijven, den hongerdood ten
prooi Hoe dwaas ben ik geweest aan
uwe smeekingen gevolg te geven, Pietro
ongehoorzaam geweest te zyn! Ik zie nu
hoe wreed ik ben gestraft.
Ik zweeg. Wat moest ik antwoorden
aan deze vrouw, welke ik in haar ongeluk
had gestort Waarlijk, het noodlot viel
op ons. Zooals de reiziger verdwaalde in de
catacomben van Rome, welker geschiede
nis ik gelezen had, moest ik daar blijven,'
in die duisternissen, in afwachting dat de
vreeselijkste dood aan ons lijden een einde
stelde.
In vergelijking mèt diéh toestand, kwam
mijn gevang benijdenswaardig voor en ik
had veel gegeven om er terug te zyn. Myn
eenigste troost berustte in het gedacht dat
ik-.nog gelukkiger was dan mijne gezellin,
dat ik uit hoofde van mijnen zwakken toe
stand, zoo lang niet zou lijden Wel
haast werd mijn verstand als beneveld. Ik
gaf mij geen gedacht meer der wezenlijk
heid. De hemel had medelijden met mij.
Een uur, misschien twee uren verliepen
eensklaps kreeg ik het bewijstzijn terug
men schudde mij hevig aan den arm, ik
opende de oogen de vrouw stond voor
my, haar lantaarn brandde..
Sta op, sprak zij wy hebben veel
tyd verloren de dag zal welhaast aan
breken.
de-cologne, zoutwater, azijnwater of
zuivere azijn of beter nog een druppel
iode opleggeu. Voor de pijnlijke steken
(bie, wesp, mug) bevelen wij het volgen
de mengsel aan dat zonder dralen kan
aangewend worden
Ammoniak, 15 gram. Collodion,
5 gram. Salycilisch zuur, 0,50 gram.
By gebreke daarvan, gewoon loog
zout gebruiken. Vooral de angel uit de
wonde trekken.
Er zijn gevallen, wel is waar, zeer
zeldzaam, wanneer de steken van ern-
stigeren aard zyn. Als men by voor
beeld door een zwerm wespen omringd
en overal gestoken wordt, kunnen daar
geduchte gevolgen uit voortvloeien,
koorts, koud vuur. Ruiteu de hierboven
aangeduide behandeling, wordt de rust
van noode met koude baden, veel cham
pagnewijn, of sterke alcool drinken.
Eindelijk zullen wij nog eene gebeur-
telijkheid aanstippen, waar men zich
dient voor te hoeden Het gebeurt som
tijds dat vruchten (beziën en pruimen in
't bijzonder) eene werp inhouden, die er
in gekomen is door eene opening te bo
ren in de vrucht en er in gebleven is.
Wanneer men de vrucht zonder bijten
inslikt, steekt het insect het binuendeel
van den mond of der keel, en ongeluk
kiglijk laat de dood zich dan niet lang
wachten, de opzwelling der keel en der
tong de verstikking voor gevolg heb
bende.
Dus, onderzoekt eerst de vrucht alvo
rens ze in den mond te steken en wan
neer men eene opening in het omhulsel
vindt, snijdt ze dan door. Gy zult zoo
doende een zeer zeldzaam ongeval ver
mijden, waarvan er nochtans, ik her
haal het, voorgaandens zijn.
Dokter J...
Vloed en ebbe als beweegkracht.
Elkeen kent de watermolens, door
de kracht van het stroomende water in
beweging gebracht.
In Europa bestoudeu de watermolens
eer men de windmolens kende, die
door de kruisvaarders uit het Oosten
naar hier werden overgebracht.
In Amerika worden nu nieuwerwet-
sche en overgroote watermolens ge
bouwd tot het voortbrengen van elek
triciteit.
Duitsche ingenieurs hebben nu ge
dacht, ook de kracht van vloed en ebbe
te benuttigen tot het voortbrengen van
electriciteit.
Heb ik, bijgevolg, gedroomd f Het
scheen mij dat dit licht was uitgedoofd en
dat ik u nevens mij hoorde klagen en om
hulp roepen.
Ja, eerst werd ik wanhopig, nadien
wilde ik alle krachten verzamelen om tegen
het lot te strijden, dat ons bedreigde, ik
heb langsheen deze onderaardsche wegen
gekropen, overal tastende.
Hier en daar stootte ik tegen men-
schenbeenderen, scheurde mijne kleederen,
schrabde mij ten bloede aan hoeksteenen.
Ik- heb een uitweg gevonden, waarover
Pietro mij had gesproken een half ver
rotte ladder heeft mij naar het vertrek
gebracht, eertijds door mevrouw d'Aran-
juez betrokken, 't Is deze kamer welko
men u tien jaar geleden, den avond uwer
aankomst, tot nachtverblijf gaf. Van daar
heb ik mij naar de keuken begeven alwaar
ik mijne lantaarn heb aangestoken. Wees
nu gerustik zal mij van weg niet meer
bedriegen.
De oude Spaansche trok my, om zoo te
zeggen voort, wy bereikten het uiteinde
der gangen, verborgen door groote boomen
en struikgewas
Het was dag, en de winter naderde. O,
wat was het aangenaam na eene zoo lange
gevangenschap zich op het struikgewas te
mogen werpen, de buitenlucht in te ade
men, een windje over mijn gelaat te voelen
zweven 1
Vaarwel, sprak eensklaps de vrouw
ik h©ë mijne belofte gehouden, vergeet
Daartoe vangen zy bij hooge tij, in
groote bassijns het zeewater op, om het
bij lage tij te laten afloopen. In het af-
loopen brengt het eenen watermolen in
beweging.
Dergelijke molens, bestonden reeds
maar op kleine schaal, van in de 12®
eeuw, namelijk te Dieppe op de Seine
in Frankrijk.
Niets nieuws ouder de zon
Iets voor de huisvrouwen.
Laat geen plekje ledig staan
Laat geen speld verloren gaan,
Stap nooit over onde bullen
Hier een spaander, daar wat krullen
Met een handsvol gruis erby
Viert de kachel hooggetij.
Hier een knopsgat bijgestikt,
Daar een hemdsmouw aangeflikt.
Voor een stuiver naald en garen
Kan men vrij wat plunje sparen,
Zijn de schoen van den tred
Fluks een zool erbij gezet.
Ziet nooit op een roggesneê,
Breekt geen kofflebooD in twee.
Eten moet men, wil men werken,
Eten om het lijf te sterken
Maar geen overdaad van spijs
Noch aan drank, tot welken prys.
Wie een stroohalm liggen laat
Wie een halve cent versmaadt
Zal een arme duiker blijven,
Nimmer boven water drijven.
Voorspoed laat het u gezeid,
Is een kind van zuinigheid.
De Vinger God». De stad Messint
was sedert eenigen tijd een broeinest van
godsdiensthaters, die nog kort voor de
aardbeving, op een nacht, eene vergt»
dering hadden gehouden, waarop de tf-"
schuwelijkste godslasteringen werden
uitgebraakt. Een hunner spotbladen
o Telephono had in zijn Kerstmis
nummer eene schandelijke nabootsing
van de Novene tot het Kindeke Jesus
gedrukt waarin onder andere het vol
gende te lezen stond O lief kindeke,
ware Mensch en ware God, uit liefde tot
uw Kruis, laat de groote stem hooren,
zend allen eene aardbeving.
Zouden die vloekende vrijdenkers de
groote stem nu gehoord hebben
Het geheimzinnige prikkelt steeds de
nieuwsgierigheid. Die zijn deur te sterk
grendelt, doet vermoeden dat hij schat
ten verbergt.
de uwe niet ik keer terug by Pietro.
Zal hij u niet mishandelen, u voor
mijne vlucht verantwoordelijk stellen
De Spaansche schudde het hoofd.
Komaan 1 Ik zal hem aan 't verstand
brengen dat gij zonder eenige hulp het
middel gevonden hebt om te ontsnappen,
dat gij sedert jaren met een stuk yzer hebt
gepoogd het slot los te krijgen. Hij bemint
mij en gelooft alles.
Dit gezegd hebbende, hernam zy al loo-
pende den weg naar het kasteel.
Ik stond daar als aan den grondgenageld,
zeer verlegen. Ik wist niet wat er van my
ging geworden De aandoeningen van den
nacht hadden mij letterlijk gebroken ik
nam een boomtak waarop ik mij steunde
en ik sleepte my tot aan een boschje. Daar
sliep ik in. Als ik wakker werd,zag ik eene
negerin,welke mij aandachtig beschouwde.
Bedrieg ik mij riep ik uit. Zy't gü
Margarita niet, de dochter mijner trouw#
Dolores
Ja, meesteres, 't is dezelve. Marga
rita is bereid u dienstig te wezen, u des
noods te verdedigen.
Genoeg had ik geleden opdat het toeval
mij eindelijk zou begunstigen. Deze onver
wachte ontmoeting bracht mij redding aan.
Ik vertelde mijn wedervaren dat de nege
rin al weenende aanhoorde. Vervolgens
wierp zij zich op de knieën, zooals zij voor
het beeld van O. L. Vrouw deed, en zij
kuste mij de band.
(Wordt voortgeset.)
