Donderdag 14 Juli 1910
5 centiemen per nummer
64sie Jaar 4275
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
van de Stad en 1 Arrondissement van Aalst.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Neen ze zijn tegen
den Godsdienst niet
Een flamingant van
over 50 jaar,
Voorheen en nu.
Nederlandsch
Maria-Congres
Zondagrust.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
sening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. i-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
rongen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men Schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31
en in alle Postkantoren des Lands.
RBODE.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. i-00 Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen hij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureel® van
dit blad.
CU1QUK 8UU«
/kclst, 13 .lult 1 DID.
"Weinige dagen geleden wordteParijs
een banket aangeboden aan de Fransche
vrijdenkers of godverloochenaars, ter
gelegenheid hunner herkiezing als ka
merleden.
Een Belgisch Kamerlid, socialist Fur-
nèmont, was er tegenwoordig.
Aan heildronken ontbrak het natuur
lijk niet.
De heer Fernand Buisson, die op
't Fransch politiek tooneel een der voor
naamste rollen speelt, verklaarde dat,
volgens hem, de anti-katholieke strijd
ton einde was en dat hij moest vervan
gen worden door een werk van inrich
ting van hetwereldlijk werk
Een ander Franschman, de heer
Beauquier is integendeel van gedacht,
dat de oorlog tegen de R.K. Kerk maar
pas begonnen was. Men moei zegde hij
den strijd voortzetten en de fakkel van
den strijd tot de werkende klas bren
gen.
De Belgische socialist Furnémont
maande de Fransche vrijdenkers aan op
hunne hoede te zijn tegen alle gevaarlij
ke beleefdheid en toegevingen. Verders
moedigde hij de Fransche Vrijdenkers
tot werken aan en noodigde ze uit deel
te nemen aan 't Congres der vrijdenke
rij dat in Augustus aanst. te Brussel zal
gehouden worden.
De heer Augagneur nam dan het
woord en drukte vooreerst zijne tevre
denheid uit omdat men de kans heeft
gehad het beginsel der vrijdenkerij in
Madagascar toe to passen. De anti
katholieke strijd is nauwelijks begonnen
zegde hij, dcKerk vrij geworden zijnde
is dreigender dan ooit,
Ook na de optreden der Bisschoppen
tegen de wereldlijke school, moeten do
vrijdenkers de godsdienstige gedachten
bevechten,
De strijd is voortaan tusschen
degenen die geloóven en degenen
die niet gelooven.
De heer Augagneur, zegde verder, dat
hij vijandig is aan de vrijheid van
onderwijs en drukte zijne verwondering
uit dat de revolutionaire socialisten het
monopool van het onderwijs in hun
program niet hebben geschreven.
Spreker eindige zijne redevoering met
eenen oproep tot ieverige en onverdro
ten propaganda 't land door.
9e Vervolg.
Dus de heer Buisson die dacht dat de
strijd tegen het katholicism, tegen de R.
K. Kerk uitgestreden is, was alleen van
zijn gedacht. De drij andere sprekers
integendeel meende dat de godsdienst
oorlog nu maar voor goed begint.
Socialist Furnémont, de vertegen
woordiger der Belgische vrijdenkerij,
was daar zeer wel op zijne plaats; onge
twijfeld zal hij daar ook hebben gezegd
hoe zeer de Belgische vrijdenkers er
naar snaken om het voorbeeld te kun
nen naleven dat hen in Frankrijk
wordt gegeven.
Denkt toch niet, waarde lezers dat
dit zal belettten dat onze Belgische
feuzen bij eerste gelegenheid zuilen
omen beweren dat ze den R. K. Gods
dienst niet vijandig zijn,
Men zou dit kunnen aannemen ware
het niet dat de strijd tegen den Gods
dienst de voornaamste rede van bestaan
is van 't liberalism of roodc en blauwe
geuzerij.
Het was den 26 September 1859, dag
der inhuldiging van de Colonne du
Congres, waarvan dc eerste herstelling
heden voltrokken is,
Conscience, ten dien tijde Arrondis9e-
ments-kommissaris te Kortrijk, en
professor Heremans, die als officieele
mannen, dien dag ook meêgeholomd
hadden, trokken te wege naar '1 koffij-
huis Les Trois Suisses om daar wat
uit te rusten vooraleer hunne terugreis
naar Kortrijk on Gent aan te vatten.
Op den hoek der Passage, komt hun
daar almeteens eene soort van have-
looze en versnuisterde wildzang te
gemoet geloopoD, die er uitzag met zijne
wilde gebaren als eeu woelzieke student.
Wie is dat daar nu? Vraagt Cons
cience aan zijnen makker Heremans
maar 'tis dichter Moyson, antwoordt
deze. Hemel wat mag hij nu uitgeste
ken hebben
Moyson, zonder dralen duwt hun
beiden onder de oogen een blad papier
dat het volgende spotlied bevatte
Caulate te exécuteersn door de
délégués, der Vlaamsche gemeenten ter
occasie van d'inauguratie der Colonne
du Congrès, 25 Sept. 1859.
Colonnewat zalige souvenirs
't Is spijtig dat zooveel martyrs
In Belgie's wieg het leven lieten.
Dupa Duporum
Et in smcula smculorum.
O ja, martyrs, dat is het woord,
Zy vochten voor d'indépendance..
Jan hield zijn lijf en Pier verloor 'l;
In alle dingen is er chance.
Wij staan hier nu, wij staan hier nu;
Wij zijn de Vlaamsche députatie...
Colonne bonjourColonne salut
Gij provoqueert onze admiratie.
Adieu Colonne, uw steen en brons
Zijn fransch tot in hun ornamenten-.
Maar toch zil er iets in van ons...
Ze zijn betaald met onze centen.
Dupa Duporum
Et in smcula smculorum.
Conscience, die gezapige officieele
man met zijn reesera kruisken op de
borst, sloeg zijn armen open van veront-
weerdiging en wilde wat tegenstribbe
len tegen deze schijnbare bespotternij
van eene officieele inhuldiging; maar
niet te doen.
Hel lied wierd gezongen en rondge
strooid in de koffljhuizen 's avonds
weergalmde het langs de straten en
berokkende menige twist tusschen
flaminganten en... anders gezinden.
Volgens D. Staroger, oog-en oorge
tuige.
Het gebeurt niet zelden dat men brave
menschen hoort zeggen Waarom moe
ten de priesters zich bemoeien met
patronaten, met dagbladen, met confe
renties, met gymnastiek en andere
dingen Dat gebeurde vroeger niet.
Het kan goed zijn dat dit vroeger niet
gebeurdemaar was dat vroeger
noodzakelijk
Vroeger waren de ouders er op uit
om op hunne kinderen te letten terwijl
zij aangroeiden in jaren zij zoVgden
er voor dat de kinderen te huis bewaard
bleven tegen allen invloed van het
slechte zij droegen er zorg voordat
de kinderen 's avonds niet gingen waar
zij niot moeten; vroeger werd er in de
huisgezinnen gezorgd voor goede lezin
gen, deftige uitspanningen, aangenaam
en nuttig verzet; vroeger zouden de
ouders er een schelmstuk in gezien
hebben hunne kinderen bloot to stellen
aan de duizende gevaren van straat en
looperij. HelaasHoe is dat alles veran
derd Moeten dan do priesters hunne
zending niet vervullen met voor de
kinderente doen wat de ouders verwaar-
loozen te doen
Vroeger zouden de ouders zich ge
schaamd hebben boeken, gazetten en
andere geschriften in hun huis te hebben
waarin God wordt miskend en getergd,
Zij hadden zich sinds hun huwelijksdag
ver, heel ver van elkander verwijderd, en
ééns hadden ze elkaar toch lief Doch in
dien ze slechts van dezen afschuwelijken
schuldenlast bovrijd kon worden, indien
ze het schrikkelijk gedraai van het wiel
van de roulette slechts uit haar hoofd kwijt
kon raken, zou ze nooit meer spelen... het
spel nooit meer tusschen hen laten komen...
John nooit meer vergeefs om hare liefde
laten vragen
Voor het diner was er eene kleine pauze.
Iedereen lachte en praatte nu. Mevrouw
Nethercombe maakte onbeduidende opmer
kingen, vriendelijk met haar tafelgenoot
pratend en naar Margaretha uitkijkend.
Margaretha bevond zich aan den anderen
kant van het vertrek, met kapitein Arling
ton naast zich die nergens anders oog voor
had, dan voor haar die tegenover Lord
Dunsdale en diens metgezel stond.
Dat is Lord Croft, zei Margaretha
plotsoling. Kent ge hem, Jack
Jack wendde zijn blik van Alice's wit
twoilet en weclderigo, donkere lokken met
de snoer parelen er doorheen gevlochten,
af, om hem op den man te richten, die te-
genover hem stond en levendig met Alice
praatte, en plotseling verandorde zijn ge- ij
laat.
Dat Lord Croft zei hij. Margaretha
zijt ge daar zeker van
Margaretha's hand, die haar open gevou- u
wen v aaier vast hield, beefde plotseling.
Ja, dat is Lord Croft, antwoordde ze.
Ik hoorde hem voorstellen.
Jack stond stil, starend alsof hij zijn ji
eigen oogen niet vertrouwde, terwijl zijn ';j
gezicht langzamerhand oen verhoogde kleur
aannam.
Dat... Lord Croft Onmogelijk, Mar
garetha zei hy.
Vlug keerde Margaretha zich tot hem.
Waarom... waarom riep ze op lui
den fluister toon uit. Waarom spreekt ge
op dio manier over hom. Jack Kent ge
hem of weet go iets, dat mot hem in ver
band staat Hebt ge hem weleer meer ge
zien
Kapitein Arlington aarzelde, dwars door
het volle vertrek naar de slanke gestalte
aan den anderen kant van do kamer kijkend.
Lord Croft hield den blik op Alice's le
vendig gelaat gericht. Zyne donkere oogen
keken, terwijl zij sprak, dools geamuseerd;
deels verveeld in haar betoovcrenden blik,
en iets van zijne lusteloosheid verdween,
terwijl hij naar haar keek en luisterde.
Jack Arlington fronste de wenkbrauwen
toen hij naar dit groepje keek en Marga
retha's begeerigen blik op zich gericht
de Kerk bestreden, de goede zeden aan
gerand Moet de priester niet denken
aan zooveel zielen waaraan goed is te
verrichten door goede lezingen Moet
hij de verdediging niet opnemen van
God en Kerk en zeden
Vroeger zag men geene rondreizende
commis-voyageurs in goddeloosheid in
verderfelijke leerstelsels, in liheralis-
mus, in socialismus, steden en dorpen
afloopen om de menschen door leugens
en bedrog van de ware loer af te trek
ken. Moet de priester de waarhoid
niet verkonden en wreken
Vroeger als er eene maatschappij tot
nul en vermaak werd opgericht, dan
bleef het bij echt nut en eerlijk vermaak
nu zijn vele maatschappijen van ver
maak enkel een voorwendsel om geesten
op den doolweg te brengen en harten en
zielen te bederven. Moet de priester
er niet voor zorgen dat zulke maat
schappijen geene oorzaak, geene gele
genheid van kwaad worden?
En zoo met zooveel andere dingen?
Waar goed te doen is daar is do
priester op zijne plaats waar het
kwaad te bestrijden is daar is zijne
tegenwoordigheid, zijne medewerking
noodzakelijk. En brave menschen die
daar iets tegen zeggen doen slechtzij
redeneeren niet, en willen de noodzake
lijkheid van de rol des priesters in onze
maatschappy niet begrijpen.
«o AVERIIODE.
Het programma der te behandelen
stof voor het Maria-Congres te Averhode
is als volgt
lc Sectie. DeH.MaagdDe Geloofs
leer en de Eercdienst.
1. Uitleg over de Marialeer Maria-
logie
2. De ketterijen en derzelver bestrij
ding.
3. Vermeerdering van geloofsleven
door Maria.
4. Uitleg over den titel Onze Lieve
Vrouw van het H. Hart.
5. Gebeden er. praktijken: Angelus.
De Drie Weesgegroeten. De Ro
zenkrans. Het Klein Officie.
Scapulieren.
6. FeestenLiturgische. Plaatse
lijke.
voelde.
Neon, neen... het is niet mogelijk,
stamelde liij. Ik dacht een oogenblik dat
hij een andere man was. Natuurlyk heb ik
hem op een afstand in het Heerenhuis,
reeds gezien. Hij hoeft zich, sinds hij uit
Afrika kwam en hier zijn titel verkreeg,
naam gemaakt. Maar ik had hem nog nooit
van zoo dichtbij gezien, en een oogenblik
dacht ik...
Wat... wat? riep Margaretha uit,
toen hij weer aarzelde, doch op dat oogen
blik verhinderde eene voorwaartsche be
weging onder degenen, die het dichtst bij
de deur stonden, hem te antwoorden.
Het diner was gereed. Lord Dunsdale was
met zijn gast verdwenen, en de overigen
volgden naar do eetkamer.
Het was slechts een klein gezelschap,
doch do meeste aanwezigen vergaten dien
avond nooit. Margaretha met Jack aan ha-
ro linkerhand en een overvloed van roodc
anemonen on gedempt electrisch licht tus
schen hen en Alice herinnerde hem haar
geheelo le ven. Jack was in het beginne
nogal stil, zich trachtend te herinneren
wat hem vaag door het hoofd spookte...
wat hij van Lord Croft af wist, of verno
men had doch weldra vergat hij het na
denken, en was zich slechts Margaretha's
verhoogden blos en lief gezicht bewust.
Een weinig verder zat mevrouw Sher
man met den man naast zich, dien zij jaren
geleden bemind had, terwijl tegenover haar
hare zuster zat, die ze tot aan den rand van
7. Openbare vereering in parochiën
Titels op bijzondere plaatsen. Kerken
en kapellen, aan Maria toegewyd.
8 Tijdschriften. Almanakken.
Devotieboeken.
9. Bedevaarten. Congregaties.
Broederschappen.
2e Sectie: DeH. Maagd De Zedenleer
en de Maatschappelijke Arbeid.
1. Maria Onbevlekt en de Zuiverheid.
2. Maria en het huisgezin.
3. Verheffing van het zedelyk leven
door Mariavereering.
4. Bestrijding der onzedelijkheid by
personen en bij de gemeenschap.
5. De invloed van Maria op de verhef
fing der vrouw.
6. Maria-vereering en opvoeding der
jeugd.
7. Maria-vereenigingen in Holland
en drankbestrijding.
3e Sectie: De H. Maagd: De Geschie
denis en de Kunst.
1. In België. De Geschiedenis ia
2. In Holland. De Geschiedenis in
Holland.
3. In Holland. Tjjdens de Hervor
ming.
4. Nieuwe bloei der Maria-vereering.
5. De Beeldhouwkunst. Do Schil-
kunst. Dichtkunst. Muziek.
Bouwkunst.
Wij herinneren onze lezers dat het
Congres zal gehouden worden op 26,
27 en 2S Augustus a. s. De inschrijving
is bepaald op 1 fr. voor hen die tevens
het verslagboek verlangen dat een
schoon en lijvig boekdeel zal zijn 4 fr.
Indien men verlangt voor de Congres
dagen zijn nachtverblijf op voorhand te
bespreken (wat aan te raden is), vrage
men inlichtingen aan het Secretariaat
van het Congres te Averbode.
Ieder die verlangt een verslag in te
dienen over bovengemelde stof, gelieve
het te doen vóór den 19 Augustus.
Het eerste Nederlandsch Maria-
Congres belooft waarlijk heerlijk en
belangrijk te wezen. Vooral zyn reeds
vele Hollandsche sprekers toegezegd en
België zal voorzeker bij zyne Noorder
buren niet willen achterblijven.
den afgrond had gebracht. Het scheen
Lord Nethercombe too, alsof de schaduw,
die tusschen hem en zijne vrouw lag, zich
zelfs over het verblindende wit van Mevr.
Dunsdale'8 tafellinnen had uitgespreid, en
voor Mevrouw Nethercombe ratelde boven
alle geluiden en al het gelach, boven het
drukke stemmengegons, liet gesnor van
eone roulette uit, die nooit ophield.
Aan het andere eind der tafel wende
Alice ziek tot Lord Croft. Zy nam hem go-
heel in beslag. Het kon baar niet schelen,
dat Mevrouw Dunsdale met hem wenschto
te spreken. Niets andeis boezemde haar
belang in, dan dat zij zelf met hem wilde
redekavelen, en dat ze zijne belangstelling
wildo opwekken. En zij slaagde. De uit
drukking van verveling was van Lord
Croft's gelaat verdwenen. Hy had opge
houden, naar de anderen om zich heen tc
kijken. Hij keek naar haar.
Een fijne blos was op bare wangen ver
schenen. Hare oogen schitterden. Ze had er
nooit mooier uitgezien, en zij had noot inne
mender onzin gebabbeld.
Lord Croft, ernstig en somber, had ver
geten, hetgeen hij plan gehad had, zich
te herinneren... alles wat hy had willen
vergeten. Gedurende de twaalf maanden,
die hij in Engeland door had gebracht, had
den moeders vergeefs gehengeld, en doch
ters vergeefs al het mogelijke gedaan om
indruk op hem to maken. Lord Croft stel
de nergens belang in, dan in politiek. Zei
don werd hy ergens anders gezien, dan in
Van's middags tot middernacht, eenige
dienstdoende Apotheker, op Zondag 17
Juli 1910, M. Bonner, Bisschopstraat.
het Heerenhuis of op zijn buitenverblijf,
waar hij even hard werkte, als in de stad,
en toch was hij rijk, jong en knap, en kon
hij, indien hij het wilde, van het leven ge
nieten, als slechts weinigen. Doch blyk-
baar stelde hij enkel en alleen belang in
zijn werk, en er gingen vage geruchten,
dat er iets geheimzinnigs rondom hem was.
Het was onmogelijk dat een jonge man
zoo op zyn werk gesteld kon zijn, ei" moest
noodzakelijk iets achter steken. Wellicht
werkte hij om zijne gedachten te verdrij
ven. Men kon niet weten, en er gebeuren
zonderlinge dingon in Afrika, waar hij ge
woond had, voordat hij zijn titel verkreeg.
Misschien lekte er op den een of andere
dag nog weieens iets uit.
Onderwijl was Alico geslaagd, waar
ieder ander gefaald had. Hij had zich ge
heel tot haar gekeerd, de ernstige uitdruk
king was van zyn gelaat verdwenen, ter
wijl er iets in zyne oogen gekomen was,
dat zij ook in de oogen van andero mannen
gezien had.
Zij glimlachte bij zichzelf. Ze had een
begin gemaakt. Hij zou haar weer willen
zien... en weer. Dezen avond zou hunne
kennismaking nietoindigen. Het was slechts
een begin, en binnen eenigen tjjd... oh, ja,
binnen eenigen tyd... zou ze mevrouw
Croft zijn. Ze was tot een vast besluit ge
komen.
Toen do dames van tafel opstonden,
keek ze hem aan.
Wordt voortgezet.
t