Donderdag 14 Juli 1910 5 centiemen per nummer 64sie Jaar 4275 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. van de Stad en 1 Arrondissement van Aalst. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Neen ze zijn tegen den Godsdienst niet Een flamingant van over 50 jaar, Voorheen en nu. Nederlandsch Maria-Congres Zondagrust. Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee- sening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden fr. i-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont- rongen zijn ten laste van den schuldenaar. Men Schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31 en in alle Postkantoren des Lands. RBODE. Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. i-00 Vonnissen op 3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen hij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureel® van dit blad. CU1QUK 8UU« /kclst, 13 .lult 1 DID. "Weinige dagen geleden wordteParijs een banket aangeboden aan de Fransche vrijdenkers of godverloochenaars, ter gelegenheid hunner herkiezing als ka merleden. Een Belgisch Kamerlid, socialist Fur- nèmont, was er tegenwoordig. Aan heildronken ontbrak het natuur lijk niet. De heer Fernand Buisson, die op 't Fransch politiek tooneel een der voor naamste rollen speelt, verklaarde dat, volgens hem, de anti-katholieke strijd ton einde was en dat hij moest vervan gen worden door een werk van inrich ting van hetwereldlijk werk Een ander Franschman, de heer Beauquier is integendeel van gedacht, dat de oorlog tegen de R.K. Kerk maar pas begonnen was. Men moei zegde hij den strijd voortzetten en de fakkel van den strijd tot de werkende klas bren gen. De Belgische socialist Furnémont maande de Fransche vrijdenkers aan op hunne hoede te zijn tegen alle gevaarlij ke beleefdheid en toegevingen. Verders moedigde hij de Fransche Vrijdenkers tot werken aan en noodigde ze uit deel te nemen aan 't Congres der vrijdenke rij dat in Augustus aanst. te Brussel zal gehouden worden. De heer Augagneur nam dan het woord en drukte vooreerst zijne tevre denheid uit omdat men de kans heeft gehad het beginsel der vrijdenkerij in Madagascar toe to passen. De anti katholieke strijd is nauwelijks begonnen zegde hij, dcKerk vrij geworden zijnde is dreigender dan ooit, Ook na de optreden der Bisschoppen tegen de wereldlijke school, moeten do vrijdenkers de godsdienstige gedachten bevechten, De strijd is voortaan tusschen degenen die geloóven en degenen die niet gelooven. De heer Augagneur, zegde verder, dat hij vijandig is aan de vrijheid van onderwijs en drukte zijne verwondering uit dat de revolutionaire socialisten het monopool van het onderwijs in hun program niet hebben geschreven. Spreker eindige zijne redevoering met eenen oproep tot ieverige en onverdro ten propaganda 't land door. 9e Vervolg. Dus de heer Buisson die dacht dat de strijd tegen het katholicism, tegen de R. K. Kerk uitgestreden is, was alleen van zijn gedacht. De drij andere sprekers integendeel meende dat de godsdienst oorlog nu maar voor goed begint. Socialist Furnémont, de vertegen woordiger der Belgische vrijdenkerij, was daar zeer wel op zijne plaats; onge twijfeld zal hij daar ook hebben gezegd hoe zeer de Belgische vrijdenkers er naar snaken om het voorbeeld te kun nen naleven dat hen in Frankrijk wordt gegeven. Denkt toch niet, waarde lezers dat dit zal belettten dat onze Belgische feuzen bij eerste gelegenheid zuilen omen beweren dat ze den R. K. Gods dienst niet vijandig zijn, Men zou dit kunnen aannemen ware het niet dat de strijd tegen den Gods dienst de voornaamste rede van bestaan is van 't liberalism of roodc en blauwe geuzerij. Het was den 26 September 1859, dag der inhuldiging van de Colonne du Congres, waarvan dc eerste herstelling heden voltrokken is, Conscience, ten dien tijde Arrondis9e- ments-kommissaris te Kortrijk, en professor Heremans, die als officieele mannen, dien dag ook meêgeholomd hadden, trokken te wege naar '1 koffij- huis Les Trois Suisses om daar wat uit te rusten vooraleer hunne terugreis naar Kortrijk on Gent aan te vatten. Op den hoek der Passage, komt hun daar almeteens eene soort van have- looze en versnuisterde wildzang te gemoet geloopoD, die er uitzag met zijne wilde gebaren als eeu woelzieke student. Wie is dat daar nu? Vraagt Cons cience aan zijnen makker Heremans maar 'tis dichter Moyson, antwoordt deze. Hemel wat mag hij nu uitgeste ken hebben Moyson, zonder dralen duwt hun beiden onder de oogen een blad papier dat het volgende spotlied bevatte Caulate te exécuteersn door de délégués, der Vlaamsche gemeenten ter occasie van d'inauguratie der Colonne du Congrès, 25 Sept. 1859. Colonnewat zalige souvenirs 't Is spijtig dat zooveel martyrs In Belgie's wieg het leven lieten. Dupa Duporum Et in smcula smculorum. O ja, martyrs, dat is het woord, Zy vochten voor d'indépendance.. Jan hield zijn lijf en Pier verloor 'l; In alle dingen is er chance. Wij staan hier nu, wij staan hier nu; Wij zijn de Vlaamsche députatie... Colonne bonjourColonne salut Gij provoqueert onze admiratie. Adieu Colonne, uw steen en brons Zijn fransch tot in hun ornamenten-. Maar toch zil er iets in van ons... Ze zijn betaald met onze centen. Dupa Duporum Et in smcula smculorum. Conscience, die gezapige officieele man met zijn reesera kruisken op de borst, sloeg zijn armen open van veront- weerdiging en wilde wat tegenstribbe len tegen deze schijnbare bespotternij van eene officieele inhuldiging; maar niet te doen. Hel lied wierd gezongen en rondge strooid in de koffljhuizen 's avonds weergalmde het langs de straten en berokkende menige twist tusschen flaminganten en... anders gezinden. Volgens D. Staroger, oog-en oorge tuige. Het gebeurt niet zelden dat men brave menschen hoort zeggen Waarom moe ten de priesters zich bemoeien met patronaten, met dagbladen, met confe renties, met gymnastiek en andere dingen Dat gebeurde vroeger niet. Het kan goed zijn dat dit vroeger niet gebeurdemaar was dat vroeger noodzakelijk Vroeger waren de ouders er op uit om op hunne kinderen te letten terwijl zij aangroeiden in jaren zij zoVgden er voor dat de kinderen te huis bewaard bleven tegen allen invloed van het slechte zij droegen er zorg voordat de kinderen 's avonds niet gingen waar zij niot moeten; vroeger werd er in de huisgezinnen gezorgd voor goede lezin gen, deftige uitspanningen, aangenaam en nuttig verzet; vroeger zouden de ouders er een schelmstuk in gezien hebben hunne kinderen bloot to stellen aan de duizende gevaren van straat en looperij. HelaasHoe is dat alles veran derd Moeten dan do priesters hunne zending niet vervullen met voor de kinderente doen wat de ouders verwaar- loozen te doen Vroeger zouden de ouders zich ge schaamd hebben boeken, gazetten en andere geschriften in hun huis te hebben waarin God wordt miskend en getergd, Zij hadden zich sinds hun huwelijksdag ver, heel ver van elkander verwijderd, en ééns hadden ze elkaar toch lief Doch in dien ze slechts van dezen afschuwelijken schuldenlast bovrijd kon worden, indien ze het schrikkelijk gedraai van het wiel van de roulette slechts uit haar hoofd kwijt kon raken, zou ze nooit meer spelen... het spel nooit meer tusschen hen laten komen... John nooit meer vergeefs om hare liefde laten vragen Voor het diner was er eene kleine pauze. Iedereen lachte en praatte nu. Mevrouw Nethercombe maakte onbeduidende opmer kingen, vriendelijk met haar tafelgenoot pratend en naar Margaretha uitkijkend. Margaretha bevond zich aan den anderen kant van het vertrek, met kapitein Arling ton naast zich die nergens anders oog voor had, dan voor haar die tegenover Lord Dunsdale en diens metgezel stond. Dat is Lord Croft, zei Margaretha plotsoling. Kent ge hem, Jack Jack wendde zijn blik van Alice's wit twoilet en weclderigo, donkere lokken met de snoer parelen er doorheen gevlochten, af, om hem op den man te richten, die te- genover hem stond en levendig met Alice praatte, en plotseling verandorde zijn ge- ij laat. Dat Lord Croft zei hij. Margaretha zijt ge daar zeker van Margaretha's hand, die haar open gevou- u wen v aaier vast hield, beefde plotseling. Ja, dat is Lord Croft, antwoordde ze. Ik hoorde hem voorstellen. Jack stond stil, starend alsof hij zijn ji eigen oogen niet vertrouwde, terwijl zijn ';j gezicht langzamerhand oen verhoogde kleur aannam. Dat... Lord Croft Onmogelijk, Mar garetha zei hy. Vlug keerde Margaretha zich tot hem. Waarom... waarom riep ze op lui den fluister toon uit. Waarom spreekt ge op dio manier over hom. Jack Kent ge hem of weet go iets, dat mot hem in ver band staat Hebt ge hem weleer meer ge zien Kapitein Arlington aarzelde, dwars door het volle vertrek naar de slanke gestalte aan den anderen kant van do kamer kijkend. Lord Croft hield den blik op Alice's le vendig gelaat gericht. Zyne donkere oogen keken, terwijl zij sprak, dools geamuseerd; deels verveeld in haar betoovcrenden blik, en iets van zijne lusteloosheid verdween, terwijl hij naar haar keek en luisterde. Jack Arlington fronste de wenkbrauwen toen hij naar dit groepje keek en Marga retha's begeerigen blik op zich gericht de Kerk bestreden, de goede zeden aan gerand Moet de priester niet denken aan zooveel zielen waaraan goed is te verrichten door goede lezingen Moet hij de verdediging niet opnemen van God en Kerk en zeden Vroeger zag men geene rondreizende commis-voyageurs in goddeloosheid in verderfelijke leerstelsels, in liheralis- mus, in socialismus, steden en dorpen afloopen om de menschen door leugens en bedrog van de ware loer af te trek ken. Moet de priester de waarhoid niet verkonden en wreken Vroeger als er eene maatschappij tot nul en vermaak werd opgericht, dan bleef het bij echt nut en eerlijk vermaak nu zijn vele maatschappijen van ver maak enkel een voorwendsel om geesten op den doolweg te brengen en harten en zielen te bederven. Moet de priester er niet voor zorgen dat zulke maat schappijen geene oorzaak, geene gele genheid van kwaad worden? En zoo met zooveel andere dingen? Waar goed te doen is daar is do priester op zijne plaats waar het kwaad te bestrijden is daar is zijne tegenwoordigheid, zijne medewerking noodzakelijk. En brave menschen die daar iets tegen zeggen doen slechtzij redeneeren niet, en willen de noodzake lijkheid van de rol des priesters in onze maatschappy niet begrijpen. «o AVERIIODE. Het programma der te behandelen stof voor het Maria-Congres te Averhode is als volgt lc Sectie. DeH.MaagdDe Geloofs leer en de Eercdienst. 1. Uitleg over de Marialeer Maria- logie 2. De ketterijen en derzelver bestrij ding. 3. Vermeerdering van geloofsleven door Maria. 4. Uitleg over den titel Onze Lieve Vrouw van het H. Hart. 5. Gebeden er. praktijken: Angelus. De Drie Weesgegroeten. De Ro zenkrans. Het Klein Officie. Scapulieren. 6. FeestenLiturgische. Plaatse lijke. voelde. Neon, neen... het is niet mogelijk, stamelde liij. Ik dacht een oogenblik dat hij een andere man was. Natuurlyk heb ik hem op een afstand in het Heerenhuis, reeds gezien. Hij hoeft zich, sinds hij uit Afrika kwam en hier zijn titel verkreeg, naam gemaakt. Maar ik had hem nog nooit van zoo dichtbij gezien, en een oogenblik dacht ik... Wat... wat? riep Margaretha uit, toen hij weer aarzelde, doch op dat oogen blik verhinderde eene voorwaartsche be weging onder degenen, die het dichtst bij de deur stonden, hem te antwoorden. Het diner was gereed. Lord Dunsdale was met zijn gast verdwenen, en de overigen volgden naar do eetkamer. Het was slechts een klein gezelschap, doch do meeste aanwezigen vergaten dien avond nooit. Margaretha met Jack aan ha- ro linkerhand en een overvloed van roodc anemonen on gedempt electrisch licht tus schen hen en Alice herinnerde hem haar geheelo le ven. Jack was in het beginne nogal stil, zich trachtend te herinneren wat hem vaag door het hoofd spookte... wat hij van Lord Croft af wist, of verno men had doch weldra vergat hij het na denken, en was zich slechts Margaretha's verhoogden blos en lief gezicht bewust. Een weinig verder zat mevrouw Sher man met den man naast zich, dien zij jaren geleden bemind had, terwijl tegenover haar hare zuster zat, die ze tot aan den rand van 7. Openbare vereering in parochiën Titels op bijzondere plaatsen. Kerken en kapellen, aan Maria toegewyd. 8 Tijdschriften. Almanakken. Devotieboeken. 9. Bedevaarten. Congregaties. Broederschappen. 2e Sectie: DeH. Maagd De Zedenleer en de Maatschappelijke Arbeid. 1. Maria Onbevlekt en de Zuiverheid. 2. Maria en het huisgezin. 3. Verheffing van het zedelyk leven door Mariavereering. 4. Bestrijding der onzedelijkheid by personen en bij de gemeenschap. 5. De invloed van Maria op de verhef fing der vrouw. 6. Maria-vereering en opvoeding der jeugd. 7. Maria-vereenigingen in Holland en drankbestrijding. 3e Sectie: De H. Maagd: De Geschie denis en de Kunst. 1. In België. De Geschiedenis ia 2. In Holland. De Geschiedenis in Holland. 3. In Holland. Tjjdens de Hervor ming. 4. Nieuwe bloei der Maria-vereering. 5. De Beeldhouwkunst. Do Schil- kunst. Dichtkunst. Muziek. Bouwkunst. Wij herinneren onze lezers dat het Congres zal gehouden worden op 26, 27 en 2S Augustus a. s. De inschrijving is bepaald op 1 fr. voor hen die tevens het verslagboek verlangen dat een schoon en lijvig boekdeel zal zijn 4 fr. Indien men verlangt voor de Congres dagen zijn nachtverblijf op voorhand te bespreken (wat aan te raden is), vrage men inlichtingen aan het Secretariaat van het Congres te Averbode. Ieder die verlangt een verslag in te dienen over bovengemelde stof, gelieve het te doen vóór den 19 Augustus. Het eerste Nederlandsch Maria- Congres belooft waarlijk heerlijk en belangrijk te wezen. Vooral zyn reeds vele Hollandsche sprekers toegezegd en België zal voorzeker bij zyne Noorder buren niet willen achterblijven. den afgrond had gebracht. Het scheen Lord Nethercombe too, alsof de schaduw, die tusschen hem en zijne vrouw lag, zich zelfs over het verblindende wit van Mevr. Dunsdale'8 tafellinnen had uitgespreid, en voor Mevrouw Nethercombe ratelde boven alle geluiden en al het gelach, boven het drukke stemmengegons, liet gesnor van eone roulette uit, die nooit ophield. Aan het andere eind der tafel wende Alice ziek tot Lord Croft. Zy nam hem go- heel in beslag. Het kon baar niet schelen, dat Mevrouw Dunsdale met hem wenschto te spreken. Niets andeis boezemde haar belang in, dan dat zij zelf met hem wilde redekavelen, en dat ze zijne belangstelling wildo opwekken. En zij slaagde. De uit drukking van verveling was van Lord Croft's gelaat verdwenen. Hy had opge houden, naar de anderen om zich heen tc kijken. Hij keek naar haar. Een fijne blos was op bare wangen ver schenen. Hare oogen schitterden. Ze had er nooit mooier uitgezien, en zij had noot inne mender onzin gebabbeld. Lord Croft, ernstig en somber, had ver geten, hetgeen hij plan gehad had, zich te herinneren... alles wat hy had willen vergeten. Gedurende de twaalf maanden, die hij in Engeland door had gebracht, had den moeders vergeefs gehengeld, en doch ters vergeefs al het mogelijke gedaan om indruk op hem to maken. Lord Croft stel de nergens belang in, dan in politiek. Zei don werd hy ergens anders gezien, dan in Van's middags tot middernacht, eenige dienstdoende Apotheker, op Zondag 17 Juli 1910, M. Bonner, Bisschopstraat. het Heerenhuis of op zijn buitenverblijf, waar hij even hard werkte, als in de stad, en toch was hij rijk, jong en knap, en kon hij, indien hij het wilde, van het leven ge nieten, als slechts weinigen. Doch blyk- baar stelde hij enkel en alleen belang in zijn werk, en er gingen vage geruchten, dat er iets geheimzinnigs rondom hem was. Het was onmogelijk dat een jonge man zoo op zyn werk gesteld kon zijn, ei" moest noodzakelijk iets achter steken. Wellicht werkte hij om zijne gedachten te verdrij ven. Men kon niet weten, en er gebeuren zonderlinge dingon in Afrika, waar hij ge woond had, voordat hij zijn titel verkreeg. Misschien lekte er op den een of andere dag nog weieens iets uit. Onderwijl was Alico geslaagd, waar ieder ander gefaald had. Hij had zich ge heel tot haar gekeerd, de ernstige uitdruk king was van zyn gelaat verdwenen, ter wijl er iets in zyne oogen gekomen was, dat zij ook in de oogen van andero mannen gezien had. Zij glimlachte bij zichzelf. Ze had een begin gemaakt. Hij zou haar weer willen zien... en weer. Dezen avond zou hunne kennismaking nietoindigen. Het was slechts een begin, en binnen eenigen tjjd... oh, ja, binnen eenigen tyd... zou ze mevrouw Croft zijn. Ze was tot een vast besluit ge komen. Toen do dames van tafel opstonden, keek ze hem aan. Wordt voortgezet. t

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1910 | | pagina 1