Donderdag 21 Juli 1910 5 centiemen per nummer G4slc Jaar 4277 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 'I Arrondissement van Aalst. 1 LIEFDE 1)11 ÖVIRM GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Godsdienst en Zedeleer, Oyer Stadslofen. De Kantbloemen. Over meisjesopvoeding. Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee- sening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men Schrijft in by C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31 en in alle Postkantoren des Lands. CHIQUE 8UUM. Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1-00 Vonnissen op 3d8 bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen hij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van dit blad. Aelst,20 .lull I910. Eene der leerstelsels die het libera lism hedendaags met genoegen vooruit ziet, is in 't volgende vervat u De zedeleer is gansch onafhankelijk van den Godsdienst. Tot staving hunner bewering voegen de liberalen er bij Men kan een zeer zedelijk mensch zijn, zonder eenigen godsdienst aan te kleven of te belijden. Wij willen geenszins de waarheid van dit laatste gezegde betwisten, maar wij doen opmerken dat het volstrekt niet kan ingebracht worden als bewijs van den eerstgemelden regel, namelyk De zedeleer is gansch onafhankelijk van den Godsdienst. En inderdaad, omdat enkele personen wier opvoeding en omgeving gansch van den godsdienstigen geest des Kris- tendoms zijn doordrongen, zich op zede lijk gebied volkomen onberispelijk weten te houden, hoewel zij alle godsdienstige overtuiging hebben laten varen, daaruit blijkt het niet dat eene samenleving zonder Godsdienst evengoed de wetten der zedelijkheid zou eerbiedigen dat de massa den breidel des Goloofs niet noo- dig heeft om den drang der driften te beteugelen. Immers wat is de zedeleer zooniet de wetenschap van de plichten die wij als mensch te vervullen hebben de weten schap der regels die al ons doen en laten moeten beheerschen plichten en regels die gestaafd zijn op het onderscheid tus- schen het goede en hot kwade. De zedeleer is dus eene wet en als dusdanig veronderstelt zij eenen wet gever of een gezag, die het recht en de macht bezit ons regels en plichten voor te schrijven. Waar nu zal men eenen wetgever, een gezag, vinden welke door iedereen dient erkend, aanzien en gehoorzaamd te worden, zooniet binnen en buiten het menschdom; zooniet in de bovennatuur lijke sferen, die de Godsdienst ons leert kennen Wat moet er van eene zedeleer ge worden, zooals de liberale vrijdenkers ze droomen Volgons de liberale leer moet eeniegelijk zich zijn eigene zede leer vormen. Maar die eigene zedeleer zou niet alleon toegevend zijn voor de driften waaraan elke mensch onderworpen is, zij zou ook gestadig aanleiding geven tot botsingen, omdat baar het karakter van gezag, stevigheid en algemeenheid ontbreekt, waardoor zy alleen invloed uitoefenen kan. Noch de wetenschap, noch de politie, van wier bemoeiing sommige vrijden kers allo goeds verwachten voor de vestiging van de zedeleer der toekomst, zijn bij machte de regels en wetten te doen aannemen, die de samenleving beheerschen moeten, zoo deze niet, door onzedelijkheid verkankerd, wil naar den afgrond gaan. De Godsdienst alleen die niet enkel leert welke plichten de mensch jegens zijnen Schepper, jegens zijnen naasten, jegens zich zeiven to vervullen heeft, maat' die tevens ook de hulpmiddelen verschaft om die plichten Da te leven ja, de Godsdienst alleen maakt een zekeren, een stevigen, een bestendigen en onwrikbaren grondslag uit voor de zedeleer G. v. L. Onder dezen titel deelt onze Confrater 't Land van Oudenaarde n 't volgend schrijven mêa «waarop wij de ernstige aandacht onzer achtbare lezers inroepen: De bezitters der stadsloten zijn waar lijk te beklagen hunne titels zijn in de vier laatste jaren merkelijk afgeslagen. Het verlies voor deze geringe spaarders bedraagt talrijke miljoenen, want het getal der stadsloten is zoo groot dat een afslag van weinig fraDken aanstonds een verlies van verschillige miljoenen frank veroorzaakt. Ziehier in éénen oogslag den beurs- prijs der bijzonderste stadsloten met premiën op vier jaren afstand STADSLOTEN BEURSPRIJS 2% intrest. 1906 1908 1910 Brussel 1905 100 95 95 Antwerpen 1903 103 96 927/8 Luik 1897 89 82 75 1/4 Luik 1905 101 94 923/8 Gent 1896 90 82 75 3/4 Oostende 1898 86 78 721/4 Schaarbeek 1897 84 78 1/2 727/8 Brussel-Zeehaven 89 82 1/2 75 1/4 De oude bezitters dezer stadsloten die sedert minstens vier jaar hunne titels aangekocht hebben,ondergaan een groot verlieszelfs in de twee laatste jaren is deze jammerlijke toestand gedurig nog verergerd, bij zoo verre dat hedeudaags gelijk" welke bezitter van stadsloten min of meer geld verliest op zijnen aankoop prijs. 10® Vervolg. Gy zijt een van die afschuwelijke mannen, die niet dansen, is 't niet zei ze. En ik veronderstel, dat gij en Lord Duns- dale den geheelen avond over politiek zult zitten praten. Oh, ik hoor u beide reeds... belasting op de suiker, en vreemdelingen- weten tarief veranderingen. Stel u voor, ta rief-verand oring te bespreken op do maat van een wals Zy lachte. Ik zal van avond dansen, zei hy ern stig, als gij met mij dansen wilt. Hare oogen schitterden. Kom mij vroeg vragen, fluisterde ze. HOOFDSTUK VII. Bedrog. Het bal was in vollen gang de groote balzaal was met een vroolijkc menigte zich bewegende gestalten gevuld, en onder het electrisch licht wierpen juweelen kleurige stralen... roode en groene cn geele... toen mevrouw Sherman aan Lord Crowley's arm ongemerkt de zaal verliet. Lord Croft danste voor de derde maal mei Alice. Zy waren juist voorbij gegaan, terwijl haar donker hoofdje met haar parelsnoer versierd, zich dichtbij zijn schouder bevon den. Eene dame dio dichtbij de deur stond, keek mevrouw Sherman vcelbeteekenend aan en trok de schouders op. Men begon Alice en hare flirten reeds te kennen. Zes weken geleden was het Lord Crowloy ge weest. Iedereen herinnerde zich nog het bal waarop zij ondanks mevrouw Nether- combe, vijfmaal achter elkander met hem gedanst had, on de ontvangst daar toen zij geweigerd had mot hem te sproken en niemand kon licht de diepo haat en groote woede vergeten die zich op zijn gelaat had den afspiegeld, toon zij hem ter zijde schoof. Slechts een oogenblik waren deze gevoelons zichtbaar geweest. Sinds dien tijd was hij altijd uitermate vormelijk be leefd, doch sommige menschen wachtten op ontknoopingen. En onderwijl viel er niet op Alice te rekenen. Men hield ook haar in het oog... wachtend op hetgeen zij nu doen zou. Van avond was liet Lord Croft. Morgen zou het ongetwijfeld weer een ander wezen. De volgende week zou ook die wellicht ver geten. Ondertusschen stond echter toch Lord Croft in gunst. Mevrouw Sherman zag de blikken en glimlachjes en vervolgde kalm haar weg. Zij had niets te maken met Alice. Het kind Welke is de oorzaak van dezen bekla- gensweerdigen toestand Waarom zijn do stadsloten, eertijds zoo gevierd, zoo gezocht, zoo ijzervast, zelfs langzaam, doch gestadig in prijs opklimmend, hedendaags zoo deerlijk afgevallen, zoo verlaten en verwaarloosd De groote aantrekkelijkheid der stads- loton, niettegenstaande hunnen bitter kleinen intrest van 2 is en blijft nog altijd de kans van hot aanwinnen eener groote premie. De booge premie is het lokaas, het gouden kasieel, de droom, het genot en de hoop van den bezitter der premieloten De schamele bezitter van één enkel lot alhoewel de leening menige honderd duizenden, zelfs mil joenen loten bedraagt, droomt zoo ge makkelijk den weg tot de fortuin te betreden Zijn lot van Brussel, Antwer pen, Gent of Luik is voor hem de moge lijkheid, de kans, misschien wie weet de zekerheid van eenen zoo vurig en lang gewenschten cn verwach ten rijkdom Rechuit gesproken, de kans eener booge premie te winnen in de trekkin gen der stadsloten, is bijna nietig. Het getal der hoogere premies is zoo bitter klein in vergelijking met de kolossale hoeveelheid der sladsloteu, dewelke minstens eenigo honderd duizenden zelfs soms drie tot vier miljoenen bedraagt In deze voorwaarden bestaat de kans eener groote premie bijna niet voorden bezitter van een klein getal loten. Menige spaarder, gedurende vele ja ren in zijne hoop en zijne vorwachting eener groote premie immer teleurge steld, eindigt met der. moed en de hoop, en meteen ook zijne premieloten te laten varen. Er wordt veel geklaagd dat de steden een overgroot getal hunner eigen pre mieloten in kas houden eu alzoo in de trekkingen, geheel dikwijls do hoogere premies voor den neus der kleine spaar ders weghalen. Sommige steden hebben onder dit opzicht buitengewoon veel geluk gehad Men weet hoe dikwijls de stad Luik door de kans begunstigd geweest is, en over eenige dagen nog heeft de stad Antwerpen het groot lot harer trekking gewonnen. Daaraan is niets te veranderen. De steden hebben het recht gelijk welk hunner loten in kas te houden, of ze te verkoopen wan neer, hoe en hoeveel 't hun best schikt. Al de bestaande loten eener uitgifte nemen altijd deel aan de trekkingen met evenveel recht en reden als de loten in omloop gebracht. De leening der stad Brussel van 1905 bedroeg 422 1/2 miljoen frank, verte van haar broer Hendrik wist hoe ze voor zich zelf zorgen moest, en hare gevoellooze zelfzucht en onbeschaamdheid vermaakten mevrouw Sherman. Agnes was degene die ze haatte, en ze haatte haar met een doode- lijken haat, die by sommige vrouwen eene eigenaardigheid is. Gedurende al die acht tien jaar had zij nooit vergeten of vergo- ven, en gedurendo al die achttien jaren had mevrouw Nethercombe dit nooit bo- grepen. Toen het met de liefde niet gegaan was, had mevrouw Sherman hare eerzucht aangekweekt, en in beide gevoelens had Agnes haar gekrenkt Hoe duidelijk her innerde Joan zich dit alles nu, torwyl ze aan Lord Crowley's arm van het eene ver trok ir. iiet andere kwain Lord Nethercombe stond op den boven gang, toen zij dien door gingen, en een vreemd licht schitterde in hare helder blauwe oogen. Nooit vergeten 1 Nooit ver geven 1 Nooit had ze opgehouden zicli do opgewonden droomen, gedeeltelijk vol ecrzicht doch ook vol l.efde, te herinneren, die ze achttien jaar geleden gedroomd had. Lord Nethercombe zag er nog byna pre cies dezelfde uit als toen. Hij zag er nu wat vermoeid... wat ouder cn een weinig grij zer uit, dat was alles. Toon zo hem passeer de, herinnerde zij zich weer, hoe koud hare hand in de zijne gelegen had, hoe donker de kamer was geweest, cn hoe van heel ver zijne stem geklonken had, toen hy haar achttien jaar geleden verteld had, dat hy met hare zuster Agnes ging trouwen genwoordigd door 4,225,000premieloten aan 2%, waarvan enkel 2,960,000 loten uitgegeven werden, zoodat de stad 1,265,000 loten in kast achtergehouden heeft. Ingezien de steden soms met zulko kolossale hoeveelheid loten aan de trek kingen deelnemen, ware het dan te ver wonderen dat de hoogere premies zeer dikwijls den weg naar de stadskas inslaan Docli ze had geen oogenblik hare zelf- behoersching verloren. Agnes had haar weieens gezegd dat, indien zij gemarteld werd op de pijnbank, zij geen enkel toeken van pijn zou geven, dan wanneer ze flauw viel, en soms dacht mevrouw Sherman, dat het waar zou kunnen zijn, soms vroeg ze zich af, of zo eigenlijk, behalve de alles overtreffende haat voor hare zuster en haar eerzucht, wel iets gevoelde. Indien Agnes er niet geweest ware, zou ze nu hertogin zyn geweest Hare kleino hand omklemde kraebtig haar waaier. Hoelang was het geleden, dat de Hertog van Eloester haar bijna ten hu welijk gevraagd had Zij had geweten, dat hy haar niet lief had. Zij had geweten dat hij wanhopig verliefd was op het meis- jo, dat naderhand zijn vrouw werd, en dat hij haar uit spijtigheid getrouwd zou heb ben, maar daar gaf zy niet om. Zij zou hem toch genomen hebben, indien Agnes niet tusschenbcido gekomen was. Agnes had zich tusschen hen geplaats... Agnes had hom op allerlaatst met hot meisjes, dat hij lief had. verzoend. En Joanna was een zaam achter gebleven. De hertog had het andere meisje getrouwd eu Joanna was vergeten, en Agnes had den haat, die hare zuster jegens haar koesterde, belangryk doen toenemen. Na dien tyd had Joanna gewacht, ziek van eerzucht, brandend van verlangen om mevrouw Nethercombe, die eene gunste linge der groote wereld was, te overvleu- Het land vindt geene opofferingen te groot om alles, wat eenigszins den na- tionalen kunstsmaak onzer hedeudaag- sche geslachten kan vormen, zooals schilderijen, teekeningen, meubels, be hangsels, porselein, glaswerk en andere merkwaardigheden in onze muzeums te verzamelen. gelen, wachtende op eene gelegonhoid om een schitterend huwelyk te doen, en ver geefs wachtend. Ze had geen enkel ander huwelijksaan zoek ontvangen, dan dat van Maurice Sherman, cn hij, hy had met groote vol harding jaren en jaren gewacht, todat hy eindelijk toegaf. Hij was byna miljonnair, en indien zij geen titel kon voroveren, kon ze ten minste toch gold hebhen, en eens zou gold haar wellicht do kans verstrekken, waar ze naar verlangde... de kans om Agnes naby te streven. Eindelijk naderde ze nu haar doel. Zo had maanden doorgebracht met pogingen om Mevrouw Nethercombe over to halen, kaart te spelen, en nog eens maanden om haar te leeren dobbelen, en nu kon ze on getwijfeld voldaan wezen. Eenmaal op het hellend vlak was, het gemakkelijk gevallen om voorwaarts to gaan, en had mevrouw Nethercombe zich spoedig genoeg in moei lijkheden bevonden, waar ze nooit van ge droomd had. Nu stak zy tot hare ooren toe in de schuld haar bruidschat die vroeger altijd onaangestast was gebleven, was ver dwenen, en ze had Lord Nethercombe zoo veel gevraagd, als zo slechts gedurfd had. Joanna wist dit maar al te goed. Wordt voortgezet. Indien nu toch eens al de menschen, zegt liet Handelsbladdie naar pater Rutten luisteren, eens wildeu hooren naar zijn woorden en toepassen wat hij voorhoudt. Ja, dan zegevierde de Vlaamsche be weging onmiddelijk. Hoor wat hij uitriep op St-Baafspleiu, te Gent, tot duizende Vlamingen, aldaar to samen gestroomd om den verjaardag vau den Sporenslag te vieren Philippina van Vlaanderen, die kwijnt in don Fransclien kerker, is het zinne beeld der dochters onzer bemiddelde standen, die men nog altijd opgesloten houdt in den engea kerker eener ver- franschte opvoeding Zij leven in Vlaanderen, maar niet met Vlaanderen. Jonkheden, zult gij langer dulden dat men van uwe zusters, van uwe verloof don, van de moeders van ods nageslacht, naaapsters make van den vreemde, waar geen eigenaardigheid meer in steekt, die hun moedertaal ontleerden voor wat kreupel Fransch, waar onze Zuiderbu ren te recht meè lachen, en die zelfs de edelheid cn de fierheid onzer Vlaamsche beweging niet meer kunnen beseffen. Zult gij hun niet leeren, door woord, door pen cn voorbeeld, eigen schoon hooger schatten dan vreemden blaai en trotsch zijn op eigenwaarde Neen, bij dc jongens zal 't niet meer aan geestdrift cn overtuiging te kort schieten, want juist de tegenwerking heeft dc Vlaamsche beweging doen worden dio machtige stroom, die alles en allen meesleept in zyue geweldig rollende baren. Een nieuw geslacht is geboren, het geslacht dat morgen over heel Vlaande ren nieuwe huisgezinnen zal stichten. En 't en mag niet en 't en zal niet, dat in die gezinnon de vrouw het werktuig zal wezen, om af te breken, wat wij onze zonen hebben gemaakt en wat onze zonen uit geestdrift zijn geworden eeu Vlaamsch geslacht Het meisjesonderwijs zal vervlaamscht worden, of al ons werken dient tot niets. Een groep kunstwerksters werd ver geten de kantwerksters. Door naald en draad, meer dan door penseel, ets naald of beitel, heeft do vrouw haren in vloed verzekerd in de kunsten. Het tus senwerk onzer vlaamsche kantwerk sters is heel de wereld door bekend en alle beschaafde volkeren hebben hun werk gewaardeerd. De werksters heb ben aan hunne kanten hun eigenaardig karakter en goeden smaak met zooveel bijval weten te geven, dat zij onder de schoonste worden gerekend. Deze kunst gaat ongelukkiglijk te loor. Van alle wetenschappelijk- en teeken- onderricht verstoken, hebben onze kant werksters geene kunstvormigo oplei ding genoten on volgen zij hunnen ge wonen slenterdaarbij hebben onze welstellende klassen de nationale schoon heden verwaarloosd om de mode te volgen, die het voddenwerk der fabriek boven hel betooverend speldenwerk verkiest. Zoozeer is de kwaal ingekankerd dat vele dames een «Mechelsche» of «Brus- selsche kant van machienwerk niet kunnen onderscheiden. Wij zouden aan onzen plicht on onze overlevering te kort komen zoo wij op onze beurt geene edelmoedige pogingen in 't werk steldon om deze kunst berop te beuren en geene helpende hand reik ten aan onze 50,000 Vlaamsche kant werksters, die verplicht zijn door dit edel werk hua brood te verdienen. Met dit doel is een komiteit van dames ontstaan, onder do benaming a Do Kant- bloemen. Het zal het onderrichten de leerjaren der kantwerksters trachten te verbe teren. Het zal trachten den kant zyue eer lij ko plaats te gunnen in alle toekom stige buitenlandsche tentoonstellingen. Bij gelegenheid zal het schoono kan ten aankoopen, dio het Icq geschenke kan geven aan de afdeeling van vrou wenkunst in onze muzeums. Deze werking, die bestemd is om het lot onzer kantwerksters te verbeteren en de fijnste onzer nijverheden te

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1910 | | pagina 1