DIRK A
bondag 7 Augustus 1910
5 centiemen per nummer
Jaar 4282
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan
van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
Onzijdig Onderwijs.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
De Kristene Syndikaten
in Duitschland.
Zondagrust.
DITJES en DATJES.
De Grafzerk en het Standbeeld
Spaansche Oproerlingen van 1576 te Aalst
Uit blad verschgnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
ïfstfl T Tolgenden da8- D« prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-26 voor zes
Idnrivfj t il n6 'T drS maauden' T00r°P t» betalen. - De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantièn door de Post ont-
vimgen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men Schrijft in bq C. Van de Putte-Goowena, Korte Zoutstraat, N' 3t
en m alle Postkantoren des Lands.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Rekiamen fr. 1-00 Vonnissen op
3*# bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen Ly accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterltfk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureel» van
dit blad.
CUIQUB 8UUM.
Augustus I OIO.
De lagere school moet oozydig zijn
zoo eischen het de liberalen en sociali
sten, opdat niemands overtuiging zou
gekwetst worden.
De Fraosche geuzen denken er ook
zoo over en, in Frankrijk, worden voor
beelden gegeven die in België dienen
nageleefd te worden.
Maar zoo denkt men er niet over in
't Duitsch keizerijk M. von Trott zu
Solz, Minister van openbaar onderwas
in Pruisen, zegde slechts weinige
weken geleden, dat zij en zijn gouver
nement de strekking bestrijden dei-
liberale partij die den Godsdienst uit het
openbaar onderwys zou willen verban
nen.
M. Beek, Minister van eeredienst en
onderwijs in Saxen, sprak eene groote
i edevoering uit ter jaarlijksche verga-
doring der opzichters van het onderwijs,
in de welke hy verklaringen deed die
niet min krachtdadig zyo dan deze van
zynen Pruisschen collega. M. Beek
sprak als volgt:
De regering heeft krachtdadig en
eenparig besloten deze (liberale) strek
king niet in bet openbaar onderwijs te
laten dringen, maar aan het volk den
kristen Godsdienst, Geloof en Zeden te
bewaren.
Dat is enkel mogelyk door het vol
komen in standhouding van het gods
dienstig onderwijs.
Ook heeft de nieuwe schoolwet,
welke aan de Kamers gaat onderworpen
wordeD, het godsdienstig karakter tot
grondzuil.
- Geene enkele tegenspraak mag er
zijn in het godsdienstig onderwijs tus-
schen Kerk en Staatdat onderwijs
moet in alle punten eenstemmig zijn
met de leering der Kerk, welke zegt dat
Christus de Zoon van God is cn onze
Zaligmaker.
Het godsdienstig onderwijs kan
enkel gegeven worden aan protestan-
sche kinderen door protestansche geloo-
vingen en aan de katholieke kinderen
door de tolken erkend door de katholie
ke Kerk.
In alles wat dit betreft, zegde de
Minister, treed dit geheel en gansch de
instellingen bij welke in de Hoogere
Kamer vooruitgezet werden door Mgr.
den Bisschop van Saxen, welke beve
stigde dat de katholieke onderwijzers
zich volkomen op het terrein der katho
lieke Kerk plaatsen.
Ik wensch hen daarover geluk.
Zoo spreekt een Minister die prote
stant is, de Saxsche bevolkingen zijn
bijna allen protestanten en de over-
groote meerderheid in de Kamers ook.
Die protestanten zeggen dus
Geene onzijdigheid want het deugt
met.
Le Patriote, n deelde dezer dagen
een schrijver meê van Dokter Hermann
over den tegen woordigen toestand der
kristene Syndikaten in Duitschland.
Wij deelden er de voornaamsto bij
zonderheden van meê
Het is 16 jaar geleden dat de kristene
werklieden van Duitschland, ziende dat
do socialisten zich in vereenigingen
samen trokken, zich ook begonnen in te
richten.
Eerst kwamen er hier en daar plaat
selijke inrichtingen tot stand; zes jaar
later, in 1900, werden die plaatselijke
inrichtingen in eenen landelyken Boud
vereenigd, welke de Bond der Christ-
liche Gewei kschaften dat is Bond der
Vak vereenigingen heet.
Sedert dien nam de inrichting der
kristene Werklieden eene groote uitbrei
ding. De heer Stegerwald. schrijver
van dien Bond, komt een verslag uit te
geven dat toelaat te oordeelen over de
ontwikkeling der Duitsche kristene
Vakvereenigingeu
In 1900 telde de Bond 387 plaatselijke
aangesloteno syndikaten met 76,744
leden
In 1904 waren er 1660 sj'ndikaten
met 118,917 leden
In 1909 heeft men 3856 syndikaten
met 280,061 leden.
Jn 10 jaren dus vertienvoudiging vaa
het getal vak vereenigingen en viervou-
diging van het getal leden.
In 1910 is reeds het getal leden tot
over de 300,000 geklommen.
Men moet echter niet denken dat de
inrichting van die vereenigingen zon
der strijd is gegaan de socialisten
hebben alles gedaan wat mogelijk was
om de katholieke werklieden naar hun
ne vereenigingen over te halen en om de
stichting der kristene syndikaten to be
letten.
Gelukkiglijk, de Duitsche katholieke
werklieden staan zeer vast in hunne
katholieke schoenen, vele Belgische
werklieden, die allen katholiek geboren
zijn, zouden een lesje aan de Duitsche
Geloofsgenooien mogen nemen-
Onder een ander oogpunt zouden zij
ook bij de Duitschers mogen ter scliole
gaan.
De Duitschers gaan uit van het begin
sel dat de weerbare werkman zichzel-
ven moet voorthelpen. Daarom ziet hij
ernietop hooge week-, maand- of jaar
gelden te betalen.
Weinigen betalen minder dan 25 frs.
per jaar ongeveer 110 duizend betalen
minstens 25 fr. per jaar ruim 100 dui
zend betalen van 30 tot 60 fr. per jaar.
Zoo beschikte de Bond voor 1909 over
een inkomen van 4.162,000 mark of
ongeveer 5 1/2 miljoen franks.— daarbij
was er omtrent 6 1/2 miljoen reserve in
kas.
Wat doet men met dat geld
In 1909 heeft men 3,843,504 mark
uitgegeven. Daarvan een half miljoen
voor de Bondspers een half miljoen
voor de propaganda een half miljoen
voor hulpgelden aan werkstakers een
miljoen en half voor hulpgelden aan
zieken, gekwetsten; begraviugskosten,
boekerijen, enz.
De sommen aan werkstakingen be-
besteed, hebben jaarlyks afgenomen, in
verhouding van den aangroei der macht
van de kristene syndikaten In 1905
meer dan 1 miljoen mark in 190S en
1909 nog geen half miljoen.
De nijverheidsoversten handelen met
de syndikaten. Van 1903 tot 1910 hebben
de KristeueVakvereenigingen deelgeno
men aan 1653 werkstakingen 717 wer
den ten volle gewonen 545 gedeeltelijk
en 391 werden verloren.
De kristene vereenigingen brachten
ook veel bij tot het sluiten van gezamen
lijke werkkontrakten, die vele moeilijk-
hflrlpn vppmijrton
Iets bijzonders over de pers." Die
Zentralblatter der christenlichen Geicerk -
schaften of Bondsbladen der Kristel ij ke
VakvereenigiDgen, wordt uitgegeven in
5 talen Duitsch, Poolsch, Italiaansch,
Fransch en Vlaamsch.
In het Vlaamsch de Christelijke
Werkman voor de Hollandsche en
Vlaamsche werklieden, welke enkel tij
delijk in Duitschland gaan werken.
Daaruit blijkt hoe groot de bezorgd
heid der Duitsche, Kristene Vak vereeni
gingen iszij denken zelfs aan hunne
vreemde werkbroeders, die. maar gedu
rende eenen tijd in hun land gaan door
brengen en doen wat zij kuunen om ze
aan de socialisten te ontrukken. Is dat
geene les voor ons in België
De Vortcdrts, het voornaamste blad
der Duitsche socialisten erkent dat de
Kristene Vakvereenigingen over een
indrukwekkend leger beschikken met
hetwelk men moet afrekenen.
Kostbare hulde
Van 'smiddags tot middernacht, eenigo
dienstdoende Apotheker, op Zondag 7
Augüsti 1910, M. Van Caelenbergh,
Leopoldstraat.
Rood blauw kartel. Te Gent
zyn er onderhandelingen aangeknoopt
om een Kartel of verbond te sluiten
tusschen liberalen en socialisten om de
katholieken van 't stadhuis te kegelen.
De liberale katoenbarons cn andere
geusche rijkaards zouden dus een ver
bond sluiten met dezeu die geen ander
doel hebben dan hun te onteigenen, i. a.
w., ten voordeele van den Staat te roo-
ven wat ze bezitten.
En men twijfele er niet aan.
Op 16 Mei 1909 schreef gezel Vander-
Velde in Le Peuple als volgt
De werkende klas heeft niet voor
doel eeno plaats te veroveren dio min
i) of meer groot is in de samenleving
zij jaagt zonder het een oogenblik uit
het oog te verliezen haar eindoel na
de politieke en maatschappelijke onteige
nt ning der burgerij.
't Is klaar en duidelijk
Parochie St.Vincentius k Paulo,
Gent. Tombola tot hel bouwen van een
Patroonschap. Uitslag der maando-
lijksche trekking. Eene obligatie num
mer 55996; le pi-ys nr 22907; 2' prijs
ur 114765
Missionnarissen. Nu weten we
het Ge meent wellicht dat do liberale
bladen tegen de priesters en de nonnen
zijn f
O '1 en doet.
uumufila- Vvo"i bewonde,'ing zegt een
die, met zelfopoffering, met risico van
hun leven, de cersto kiemen van Euro-
peesclie beschaving gaan dragen, 't zij
naar China, T zij naar Afrika... 't Zyn
vaak helden... Voor dezulken bestaat
alleen de zuivere menschenliefde
Dat zijn de goede, zegt het blauw
papier, maar dat zijn degenen die weg
trekken
En degenen dio bly ven... deugen niet.
Zonderling, he Zoohaast een priester
wegtrekt, is hij een goede, volgens het
het liberaal blad in kwestie, maar als
bij hier blijft deugt hij niet.
Verstaan confrater, verstaan
Spijtig dat de blauwe schryvelaar
zelf niet verstaat, dat de menschen zoo
veel verbeteren met weg te trekken.
Wat de noot zonder kern, de bron
zonder water, de fruitboom zonder
vrucht, de boek met ledige bladeren is,
dit is de mensch zonder deugd.
H. Bernardus.
Dompers Achteruitkruipers
dit zijn de versmadingen die de geuzen
ons, katholieken, naar 'i hoofd slinge
ren... Nu heerschap Lorand, Volksver
tegenwoordiger voor Virton heeRer in
't geusche smaad woordenboek wat bij
gevoegd en in L'Express van Luik
schrijft hy stoutweg dat de Katholieke
Volkeren de meest achterlijke zijn.
De grootheid, de macht, de rykdom,
zegt hij, en de beschaving van een volk
kunnen afgemeten worden naar den af
stand dien het scheidt van de Roomsche
afgoderij.
De achterlijke bevolkingen zijn de
kwezelachtige bevolkingen.
Hoe meer eene bevolking godsdien
stig is gebleven, hoe meer achterlijk en
ellendig zij is gebleven. Dat is eeno
algemeene wet.
De achterlijkheid der katholieke
bevolking ten opzichte der ontvoogde
bevolking wordt overal vastgesteld,
vooral in België en Zwitserland.
Zoo ook schreef Groene Pie meer
maals in Het Land van Aalst «en a De
Werkman
Groene Pie is dus 't accoord met geus
Lorand.
Wij willen alleen doen bemerken dat
België 't welk, reeds 26 jaren door Ka
tholieken wordt bestuurd, nu heden
onbetwistbaar aan 't hoofd staat van
do handelsnatiën der gaosche wereld, in
verhouding der uitgestrektheid van zyn
grondgebied en zijner bevolking. Nu dit
wordt algemeen erkend
Congres van duivenliefhebbers.
Op 13-16 October wordt te Brussel,
onder bescherming der Hegeering het
eerste wederlandsch congres van dui
vensport gehouden.
Het co nar— .J~-'
"U6««. "o ie afdeeling zal zich vooral
bezig houden met do wetgeving over
den eigendom, verkoop, jacht op reis
duiven. beschermmiddelen, duivenschie-
ten, enz. De 2e afdeoling bespreekt liet
vervoer van duiven por spoor en alles
wat hiermee in verband staat, convoy-
eerdienst, tarieven, inlichtingsdienst
over de wem-gesteltenis, loslating. op
richting vaneen nationaal verbond der
maatschappijen om de genomen beslui
ten ten uitvoer te brengen, enz. De
3e afdeeling bespreekt de militaire dui
venhokken, do duivensport in verhou
ding tot de luchtvaart en de luchtsport,
enz.
van Dirk-Martens.
Van krachten uitgeput en eeno welver
diende rust zoekende, verliet Dirk-Martons
in 1529, de stad Leuven en kwam naar
Aalst, zijno wieg en leerschool, om er zij
nen intrek to nemen bij de Wil hendelen of
Sterheoren, by wien hij als kind het latyn
geleerd had. Hij overleed er, den 28 Mei
1534, en werd begraven bij den ingang dor
kloosterkerk, ongeveer ter plaatse waar
heden de woning van den achtbaren heer
OF DE
DOOR
Petrus VAN IMUFFEL.
18* vervolg.
Godlof I dat is een groote hinderpaal weggeruimd. Maar
ik vergeet, dat wij ons moeten spoeden. Jooris verkwijnt door
twijfel en onrust 's nachts ontvliedt de slaap zijne legersponde
en hoor ik hem op zijne kamer stenend ronddwalen, tusschen
zijne tranen uwen naam met dezen van zijn kind mengen, hoor
ik hem u loven en zegenen 's morgens vind ik zijne bedstede
doorwoeld, zijn hoofdkussen natgeweend...
Jeroom beot op zijne lippen.
De dag der verlossing is nakend, zegde hij. ik snaK
van verlangen om den torenwachter te zien. Zijn wy er
haast
De twee mannen verhaastten den stap.
Zeer kort daarop drukte de sergeant den oudon Jooris
ha!ielVerhceugh™,d Gilbert, - riep hij - van Navarese heeft zich
eenen strik gespannen, waarin hij zelf gaat verwurgd .worden.
Hij noemde mij toezichter, aanteekenaar van do huizen die
verdachten inhouden of schatten verbergenluj stelde huisvesting
van manschappen en paarden onder mynebevelen.
Het wezen van Jooris blonk van vreugd, en dankend sloeg
hii de handen ten hemel.
De eerste gelegenheid de beste, beloofde de jonge man
neem ik to baat om handelend op te treden en uwe dochter
hier te brengen. Wanneer zal het gunstig oogenblik aanbreken?
de kans ons toelachen De Almachtige alleen is zulks tekend.
Hoe het zij, er dient met de grootste omzichtigheid gewerkt
moest de eletto in mij den flauwsten schijn van verraad ontwaren,
alles ware reddeloos verloren.
Lodowijk Meert, Schepen van openbare
werken, oprijst. De geleerde Paters richt
ten hunnen grijzen vriend en oud-leerling
eenen grafsteen op, mot deze molding
Hier leit begroeven Dierick Martens
d'eerste letlerdruckcre van Duitschlant,
Vrankeryke, ende deze Nederlanden.
Hy sterf A" XV* XXXIIII, den XXVIII
dach in Maie.
Actum uit Collegie, den 29 Oct. 1774.
Verleent ordonnantie in proflyte van N.
Merrier van do somme van twee hondert
- sestigh guls. courant geit over restant
- ende volle voldoeningho verdient over de
tombe van Dierik Martens ter kereke van
Eerw. heeren Guillielmieten binnen dese
stadt. {Stadsordonnantieboeken).
Wanneer Jozef II, de kei:er-kostert ten
1784, de gemoenschap ontbond, verhaast
ten zich de Sterheeren het denkmaal naar
eene veilige plaats over te brongen do
grafzerk werd dan geplaatst tegen den
wand der kapel van den H. Sebastiaan
(heden toegewijdt aan het H. Hart van
Jesus), in de Sint-Martenskerk, waar hy
nu nog bowondord wordt. Het was de heer
doktoor Meert, Lid van den stedelijkon
Raad, die bezonder ijverde om dit te be«
werkstelligen.
Toen Erasinus van Rotterdam de dood
van Martens vernam, zond hy uit Zwitser
land een grafschrift, dat de Wilhemieten
op eene koperen plaat graveerden on aan
den muur hunner kerk hongon. Het luidde
in het Vlaamsch overgezet, nagenoeg a»J-
volgt
Ja, dan ware het spel verbruid, - knikte de smid.
Hebt maar goeden moed, vrienden. Dra kom ik weer, ten
einde u op de hoogte van den loop der gebeurtenissen te houden.
Weet gij niets meer vroeg Gilbert.
Neen.
Zijt ge in de woning van den eletto geweest
Zeker. Hij is verhuisd en woont in de Zoutstraat.
Nog geen spoor van Dirka
Helaas ik ben gedwongen ontkennend te antwoorden.
Eensklaps bracht de sergeant waarschuwend zijn vinger voor
den mond en suisde
Er komt volk... Hier, uwe hand, Gilbert, Bartel en
tot wederziens...
Jeroom sprong de smids in, juist te stade om twee zatte
soldeniers bij don kraag te vatten, buiten te brengen en hen
wat verder een huis aan te wijzen, waarover zij naar hartelust
mochten beschikken.
Naderhand ging hij slenterend marktwaarts. Reeds van verre
hoorde hij, uit eene taveerne, op de hoogte der Molenstraat,
ongemeen rumoer. De kroeg genaderd zijnde, bleef hij er weet
gierig voor stil. Boven de lage deur stak eene ijzeren staaf,
waaraan eene vergulde bierkan, omkranst van hoppebellen
daarboven tusschen twee boogvormige vensterkens, met luiken
gesloten, stonden, in een vooruitspringenden steen, de woorden
den Arend gegrift en op de spits van het trapgevelken zag
men den vogel van dien naam zoo getrouw mogelijk afgebeeld. (1)
Was het uitwendige alleszins geschikt, om, in vredestijd, den
Aalsterschen poorter tot het nemen van eene kan lekker ger-
stennat uit te lokken, zeker ook was het, dat een blik, heden
er binnengeworpen, volstond om met afkeer weg te deinzen.
Niettemin kropte het in de gelagkamer van vrouwen, soldaten
en schuimloopcrshet oorverdoovend getier, gekrieuw en gehaai
geleek niet slecht aan een brommend wespennest en het rin
kelen der schalen, het klinken der kannen, liet knetteren van
wapens en het ratelen der dobbelsteeneu getuigden, dat de
soldados zich goed vermaakten.
(I) Op dit tijdstip telde men drie herbergen in de Molenstraat, te weten
deze waarvan spraak, de Croont en de Biecorf. Lager af, eigenlijk op de Werf,
had men ook d* ZicXelt.
Door een onbegrijpelijk voorgevoel aangedreven, stapte Rey-
german over den dorpel. Slechts met groote moeite kon hij zich
tot den toog een doortocht banen, waarachter twee meisjes de
handen vol hadden om de verbruikers te gerieven. Geen een der
drinkebroers gebaarde zijn intreden te hebben opgemerkt; niemand
die hem met een teelcen van eerbied groette, of eenig bewijs
van ontzag verleende. Was hij, als sergeant, een zier beter dan
de laagstgezonken van heel dien boeventrocp Hoegenaamd niet.
Was hy «rijker» dan zij Integendeel. (1) Onverschillig lijk
anes wat hem omringde, nam hij op eene bank plaats. Seffens
kwam eene vrouw op hem toe en hij insgelijks bestelde eene
Kruik wijn en bracht die aan de lippen... Dan bleef hij met
onderdrukt misprijzen de woelige menschenzee aanstaren.
Stotterend stemgeluid, achter zijnen rug, door twee Span
jaards uiigestuwd, maakte inzonderheid zijne aandacht gaande.
Dat de muskettiers al te dapper van den edelen nectar hadden
geproefd, toonden genoeg hunne scliarlakenkleurige neustippen.
de bollige wangen, de wilddraaiendo oogappels, eindelijk, de
hooge toon, waarop zij het woord voerden. Elkander betich
tende van valsch te spelen, hadden zo werpkroes en teerlingen
weggeslingerd en ging de twist voorgoed zijn gang.
Neen, nooit donderde de eene - nooit ben ik voor
iets hang geweest -
Blufschreeuwde zyne maat. Ge beefdet toen Yolanda
in den put werd gelegd go vreesdet een oordcel, eene eeuwig
heid Ah ah all Wat snoefhaan
v. T,Dnrft„gldat zeggen, vlegel? Oordeel? Gekheid? Eeuwig
heid Prullen b
Gij waart benauwd voor eenen God
Er is geen God
(1) Er waren muiters, zegt Strada, die, bij de verwoesting van Antwerpen,
hun goud smolten en daarvan horstkurassen lieten inaken, welke zij dan zwart
vertden.
(Wordt voortgezet).
Vbrbodhn nadruk.
[geboren,
Dirk was mijn naam en 'k heette een prenter uit-
verkoren.
Vóór mij stierf vriend en broér, ook kind en echt
genoot
Maar 'k mocht ruim tachtig jaar my houden van
[de dood.
Myn anker blijft na mij, van 'tjong geslacht bc-
[rnind
Wees nu, o Heoren God, eeu anker voor uw kiud.
Het denkmaal, waarvan lange jaron, de
versieringen op 't zoldorke der sacristy ver
doken bleven, werd meermaals gekopieerd
en door den druk verspreidtGcteekont
- in de goesto van gravuer het Masoleum
van Dirk Martens on des zelfs grafstoon
door J.-B -F. Hoffmans. 6-6 0.- [Stads
rekening jaar XII) Jaak Van den Bos
sche, leverde er eene prachtige gravuur
van, tot opluistering van Recherches et cri
tiques sur la vie et les éditions de Thierru
Martens [1845).
Het Standbeeld. De Commissie tot
liet oprichten van een standbeeld had de
medewerking der Provincie ingeroepen.
Dit verzoek werd dan ook in zitting van 13
Juli 1849, tengevolge van liet beslu.t des
üemeentoraads (22 Mei 1849) voorgedra
gen. Het ontmoette in den boginno een
krachtig verzet, doch do heer Evit bood
moedig het hoofd aan al de tegenwerpin
gen der sprekers, waarvan sommigen zoo
ver gingen de echtheid van 's drukkers
invoering te betwyfelen. Heer doktoor Van
dor Donckt verklaarde daarbij, met uitge
stoken hand, - dat hy in 't algemeen do
standbeelden verfoeide, ten pry ze van
- additioneole centiemen opgericht, en
- als oud klassiek dichter, wou hij
dat de aarde licht blijve voor Dirk Mar-
tens - Kort, maar veel beteokenend,
was hot antwoord van den heer Gouver
neur De Jaegher, die bewees hoe noodig
het was, vernuft en talent aan te sporen
met deze op gedenktcekcns van groote
Vaderlanders te wijzen. M. Jacquemyns
voegde erby, dat hy geonszins den roem
van den Aalstcnaar betwijfelde, vermits
deze aan den schok van vier eeuwen had
kunnen wederstaan - daarenboven, ein
digde de spreker, do heer Van der Donckt
ontvango van mij de stellige verzekering,
dat de aarde Martens alleszins licht za! zyn
en blijven.
Den 14 Juni 1851 stemde de Gemeente
raad oen eerste hulpgeld voor de plaatsing
van liet standboeld. De E. H. Van Iseghem
(1799-1869), prefekt van liet collegie onzer
stad, om, na liet werk van Michiel De
C.aiid (14 Maart 1765 31 Juli 1802),een
doorslaand gewicht in de schaal der druk-
kunstcritiek te loggen, liet in 1852 ver
schijnen Biographie de Thierry Martens
d'Alost, premier imprimeur de la Belgi-
que, avec la bibliographie de ses éditions.
In vollo waarheid raag dus gezegd worden
De Gand bracht den eersten steen by voor
Dirk's gedunkteoken de advokaat F. J.
de Smet logde dien ter plaatse waar hy
moest liggen Van Iseghem heeft dien
steen niet alleen in cimont vastgelegd,
maar er nog menig stuk arduin bijgelegd.
Maakten deel van hot oprichtingscomi-
teit M.M. Bruneau cn Cuinont,Volksver
tegenwoordigers Ferdinand Evit, provin-
