Pondérdag 22 September 1910 5 centiemen per nummer 64,te Jaar 4295
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan
van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
XVI* Congres vai) den
Belgischen Volksbond,
Katholieke Liefdezusters.
Het Beiaardfeest
te Audenaerde.
De duurte van het vleesch.
Uit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
ieaing van den volgenden dag. De prys ervan is tweemaal ter week voor
Je Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschryving
eiudigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
gingen ayn ten laste van den schuldenaar.
Mea Scliryft in bij O. V«i» l'uiie-GoogttenH, Korte Zoutstraat, Nr 31
a in alle Postkantoren des Lands.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1-00 Vonnissen op
3d* bladzyde 50 centiemen. Dikwyls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
CUIQUK «UUM.
AuIhI,21 Seplomb. I91C).
Op Zondag 11 September werd dit
congres te Nyvel geopend. Z. E. de
Kardinaal-Aartsbisschop van Mechelen
sprak daar eene redevoering uit waarop
wij de ernstige aandacht van al onze
lezers vestigen.
Ik breng u den vaderlijken en ker-
kelyken groet van den bisschop tot de
christen bevolking Pax vobis
Pax vobis De vrede is met u, als een
bevestiging de vrede zy met u, als oen
wensch.
De vrede is met u Zeker,wij smaken
alle dezelfde gerustheid van ziel in het
geloof en dezelfde liefde tot God en tot
onze broeders.
Deze gemeenschap van geloof en ge
voelens belet geenszins de mogelijke
achakeering van denken, het mogelijke
verschil van overtuiging ,- zy belet
geenszins, dat men soms moet samenko
men om verschillende stemmen te hoo-
ren in eene eerlijke bespreking.
Dat kan zijn, omdat wij, katholieken,
de vaste overtuiging hebben, dat,welke
ook de wisselvalligheden der reis wezen,
wij in de Rust zullen aanlanden.
Wy weten, dat, ofschoon het schip
door de golven bestookt wordt, wij in
de haven zullen komen, indien wij tot
het einde toe gehoorzamen aan Petrus,
die het roer bestuurd. Blijven or som
migen onderwege, zoo zijn het onge-
hoorzaraen, die twijfelen aan de beloof
de hulp van God.
Deze zekerheid is geen kleine steun,
en vol betrouwen zeg ik De vrode is
met u
Ik voeg er dadelijk bij De vrede zij
met u
Heel de vervlogen en het begin der
loopende eeuw lijden aan wijsgeerige
droomerijen en aan de onmenschelijke
eigenzucht,die de middeleeuwsche broe
derlijkheid vervangen hebben.
Hedendaags verstaan wij allen de
noodwendigheid der samenwerking.
Gisteren nog zeide Pius X De be
schaving moet niet meer ontdekt wor
den. Het geheim der maatschappelijke
orde moet niet meer gezocht, maar toe
gepast worden.
Daarom zyn wij hier.
Werklieden, ik zou willen, dat gij
een oogenblik alle vreemde stemmen
19e Vervolg.
Zij hoorde hem reeds, nog voordat hy
den bovengang bereikte. In gespannen ver
wachting lette ze op ieder geluid en zat in
een oogenblik rechtop voor hare schrijfta
fel met een stuk papier voor zich en een
pen in de hand.
Een enkele snelle blik overtuigde Lord
Crowley, echter dat dit eene voorgewende
houding was, en hy glimlachte een weinig
en overhandigde den huisknecht zyn hoed.
Mevrouw Nethercombo trad vooruit om
hem te begroeten, hem bevend de hand
toestekend. Alle kleur was uit haar gelaat
geweken. Nu hy daar was, onder haar
dak, in hare kamer, maakte een akelig
gevoel van vrees en angst zich van haar
meester. Waarom had ze het gedaan Zij
had juist een gevoel als van een beest in
een val, juist alsof zy haar hoofd in do
muil van een leeuw stak en toch
waarom waarom
Zo keek naar zijn gelaat zyn gevoel
loos, kalm gelaat, en sloeg de oogen neer.
Ze trachtte kalm te spreken, doch plotse
ling maakte een grooto vrees, die ze vroe
ger nooit gekend had, zich van haar meester
doet zwijgen, om alleen naar uw gewe
ten te luisteren.
Eertijds waren er zelfs rechts, brave
lioden die u zegden Weest niet bezorgd
om uwe toekomstHebt betrouwen Ik
beu hier ik, uw afgevaardigde, uw pa
troon, uw pastoor misschion. Wij zul
len uwe belangen verdedigen. En wordt
gij soms teleurgesteld, vergeet niet dat
.er na dit leven een hemel is.
Zoo sprekende niet waar beant
woordde men de stem van uw geweten
niet.
Gij zegdet met Paulus
Ja, ik was eens een kind, en dan dacht
en sprak ik als een kind maar thans
ben ik man, en ik heb het recht te spre
ken als man, als burger. Ik beu ge
trouwd en zou eene talryke familie
willen stichten.
Maar het is mijn plicht myne kindo
ren waardig op te voeden en ik wil de
hand niet uitsteken om eene aalmoes
ten einde mijne familie te doen bloeien.
Wat den hemel betreft, ja, ik hoop
liem te verdienen maar ik heb ook het
woord van den Goeden Meester onthou
den, die eens zegde, dat ik kan zalig
worden na een weinig geluk op aarde
genoten te hebben.
Gy hadt gelijk alzoo te spreken.
Dan, er klinken andere stemmen
stemmen van oproer, stemmen van oor
log men wil den klassenstrijd, den
stryd van hen, die met de armen wer
ken, tegen hen, die met den geest wer
ken.
Keurt gij dien oorlogskreet goed
Neen, het is niet waar, dat de werk
lieden tegen het vernuft opstaan.
Zij weten, dat do bloei der nijvorheid
schatplichtig is aan eene verstandige
inrichting, aan de uivindingen, aan de
leiding. Zij weten, dat er een denkende
kop moet zijn om de werkende spieren
te richten.
De vrede is met u
De vredo zij met u
In het blad Americahet zeer aanbe
velenswaardig weekorgaan, dat gelijk
men weet door paters Jesuïeten wordt
opgesteld en een uitnemend overzicht
biedt van al wat er belangrijks inde
wereld gebeurt, vinden we een merk
waardige getuigenis afgedrukt omtrent
de waarde der katholieken ziekenver
pleging.
Het is afkomstig van een Joodschen
Waarom had Lord Nethercombe zoo
vreeselijk het land aan dezen man
Waarom werd hij gewantrouwd, verme
den en waarom had John gezegd, dat hy
hem nooit onder zyn dak wilde ontvangen
Ze rilde een weinig en keerde zich
zenuwachtig naar den haard.
We zullen hier thee drinken, Sims,
zei ze.
-- Ja, Mevrouw. De knecht aarzelde.
En Mej. Margaretha en Moj. Challoner
vroeg hij.
In het rooae salon als gewoonlijk,,
zei Mevrouw Nethercombe haastig. Een
plotselinge blos was haar naar het gelaat
gestegen. Waarom was Sims eensklaps zoo
dom geworden Waarom had hy die
vraag gedaan waarom had hij Marga-
retha's naam genoemd Margaretha moest
nooit met dezen man in aanraking komen.
Margaretha moch nooit iets van hare onge
lukkige schulden en hare speelwoede
weten. Niemand was bekend met deze
namiddagen achter geslotene deuren, waar
een twaalftal vrouwen zich aan den harts
tocht van het spel overgaven, en vooral
Margaretha mocht niet vernemen, op wel
ke manier hare moeder haar geld verloren
had indien degenen, die met haar gedrag
bekend waren, slechts de mond was ge
stopt zou John haar helpen om haar
geheim te bewaren. En onderwyl moest ze
onderhandelen met dezen hatelyken man,
die de eenige in geheel Londen was, bereid
om haar geld te leenen.
docter, dr Emil G. Hirsch, die een
artikel schreef in liet Quarterly Bul
letin of the Illinois Board of Charities
en daarin klaagt over de moeilijkheden,
die er bestaan om geschikte verplegers
en verpleegsters te vinden, over de
onkunde en de daaruit volgende onbe-
schaamheid van hen aan wie de zorg
voor ongelukkigen is toevertrouwd.
Daarby nu vindt hij gelegenheid een
vergelijking te maken tusschen de toe
standen in wereldlijke instellingen en
die welke door katholieke religieusen
worden geleid een vergelijking, die
vooral gelezen moet worden door hen,
die zich laten wijsmaken dat de laatsten
toch eigenlijk minderwaardig zyn.
Dr Hirsch dan schryft
Katholieke hospitalen hebben nimmer
moeilijkheid met de aanvulling van de
ryen mannen en vrouwen die geroepen
zijn om do zieken te dienen of zwakzin
nigen te bewaken. Godsdienstige wij
ding, de zelfvoldoening gratification
die voorkomt uit het zoete besef dat
men des Meesters werk doet, geeft,
om den last op te nemen van deze taak,
een kracht, als geldelijke vergoeding
nooit kan verwekken. Het bewustzijn
dat zij geroepen zijn, dat hun roeping
een heilige is, dat de doornen kroon, die
thans hun deel is, zal worden vervan
gen door een diadeem van glorie hier
namaals, vergezelt de Zusters van Liefde
in hun werk van barmhartigheid. Het
staalt haar om pest en verschrikking
zonder vrees te gemoet te treden.
Het verheft haar boven de kleine
moeilijkheden der dagelijksche routine.
Het doet haar vergeten de gevaren en de
eentonigheid der omgeving. Het brengt
een glimlach op haar lippen, zelfs wan
neer krankzinnigen rondom haar razen,
en haar lichaam folteren en haar zenu
wen tergen tot bezwijkens toe. Zij zullen
hun post niet verlaten, hoe onaange
naam en weerzienwekkend haar taak
ook is. Elke zuster heeft zichzelven aan
dit leven gewijd en zoolang zy leeft
volgt zij haar roeping.
De joodsche dokter gaat zelfs verder
en meent dat de groote ervaring aldus
verkregen opweegt tegen eenig gemis
aan theorische kennis, want - ervaring
is niet enkel de toetssteen, maar ook de
moeder der theorie...»
Men ziet, het woord van den jood
schen geneesheer is ook nog wel voor
sommigen onder ons de overdenking
waard, vooral voor die kleppers die de
nonnen uit de gasthuizen zouden willen
verjagen en deze door wereldlijke zie
kendiensters zouden willen vervangen.
Hy was haar, toen de deur dicht ging,
naar den haard gevolgd, en stond nu naast
haar, met het onveranderlijke glimlachje
om de lippen naar haar kijkend.
Ik heb woord gehouden.
Ja, antwoordde zo zenuwachtig, ja.
gij hebt woord gehouden. Ik ik heb
ontzettend veel schulden, Lord Crowley.
De woorden ontbraken haar. De vrees
keerde terug. Waarom had zij hem om dat
geld gevraagd Bleef er haar niets anders
over Had zy niet iemand anders kunnen
vinden
Hij tastte in zijn zak en haalde zijn zak
doek te voorschijn.
Werktuigelijk wees zo hem oen stoel
aan. Hy ging zitten en bleef naar hem
staan kijken. Hoe haatte en vreesde zij
hem. Maar ze moest het geld hebban. Wel
licht zou ze binnen kort in staat zyn, het
terug te betalen. Wellicht zou er het een
of ander gebeuren, dat haar uit hare
moeielijkheden zou kunnen redden.
By den aanblik van den wissel, welke
Lord Crowley uit zijn zakboek te voor
schijn haalde, slaakte Mevrouw Nether
combe een diepen zucht en keorde het licht
in hare oogen terug. Het was toch eigen
lijk maar voor korten tijd. Ongetwijfeld
zou er weldra verbetering in haren toestand
komen.
Doch plotseling hief zij bet hoofd op.
Het spijt mij, dat ik u niet de geheele
som verschaffen kan, welke gy gevraagd
hebt, zei lord Crowley. Hot was eene zeer
Wij knippen uit het schrijven van onzen
Confrater 't Land van Audenaerde
't volgende over het Beiaardfeest 't welk
aldaar op 11 September plaats greep.
Na de feestzitting der Studentengil-
de begon het beiaard-concert op den
toren van Sinte-Walburgakerk.
Eerst was het de beurt van den Leu-
venschen meester M. Jules Vandeplas
deels om 't gerucht der kermis te vlie
den, deels omdat de wind uit 't Oosten
blies, begaf een overgroot getal liefheb
bers zich ter Meerschpoort, om daar in
ingetogene stilzwijgendheid hel zwie
rige spel te bewonderen, de echte mu-
ziekalo vertolking van de Prélude de
Bach -, Fugue pour Carillon en
Les Cloches de Corneville te smaken
En het volk was door de uitvoeringen
van deu kunstenaar zoodanig begeesterd
dat het zyne toejuichingen niet kon
weerhouden, wanneer hy «L'Enclume»
weergaf.
M. Th. Vandeplas deed op zijne beurt
schoovcn toejuichingen op, vooral in
zijne meesterlijke opvoering van - Con
cert d'Oiseaux en Torreador twee
stukken die door tal van liefhebbers
bijzonder gesmaakt werden.
M. Demelte, de gevierde koninklyke
beiaardier van Aelst, spreidde alle de
krachten van zijn wondervol talent uit
in L'Air du Russingnol en Souve
nir do l'Opera Mignon maar vooral
in de Credo du Paysan welke hij
met het fijnste kunstgevoel in de zuiver
ste aaneenschakeling van lonen wist
weder to geven de menigte, verrukt en
vervoerd, scheen hem te smeeken zyn
spel niet te staken telken male eene uit
voering ten einde was.
Rondom den toren stegen onophou
dende toejuichingen en bravogeroep der
liefhebbers den kunstenaar te gemoet
M. Nauwelaerts, de jeugdige beiaar
dier van Diesl, verrast op zijne beurt
de toehoorders met zynen t Retour de
la Fauvette met twee volksliederen
van Van Duyse, en vooral met de
Rubensmarsch en al was het hem
opgelegd van na zijne meesiers te
spelen, toch word hij met dezelfde greti
ge ingetogenheid aanhoord, met dezelf
de geestdriftige toejuichingen onthaald.
M. Schynckel, sloot het concert met
eene prachtige uitvoering van vader-
landsche liederen.
Het concert van Zondag mag in de
Annalen der beiaardkunst geboekt staan
als een der schoonste welke men ooit
in ons land te hooren had zoo om de
medewerking der kunstenaars wier
faam 't gansche land door verspreid is,
als om de meesterlijke, onvergelijke
lijke schoone vertolking.
Alle muziekliefhebbers bekende Zon
dag een muzikaal verhoor zonder
weergd genoten te hebben, de heer
Burgemeester bedankte de kunstenaars
uit ganscher harte en zegde hen in de
naam der bevolking een welverdiend
Tot wederziens en tot laat in den
avond hoorde men de kunstminnaars
den lof uitspreken van hen die met ons
verleden Zondag hunne kuDst kwamen
deelen.
groote som om zoo terstond bij elkander
te hebben, vooral hij keek op vooral
daar cr geen onderpand is. Hy lachte een
weinig en keerde snel tot zijne papieren
terug. Maar ik heb een wissel van 37,500
franks meegebracht Dat zal voor eenige
weken voldoende zijn. Dan zal ik u meer
kunnen verstrekken.
Mevrouw Nethercombe stond doodstil.
De waarschuwende vrees maakte zich weer
van haar moester. Waarom trad ze toch
nog niet terug Een zeker iets drong haar
alle hulp van dozen man te weigeren, doch
de aanblik van den wissel, welke hy achte
loos op de tafel wierp, overweldigde haar.
Zy kon niet terug, zo was zooveel schuldig
En bovendien deed ze het allemaal voor
Margaretha, en ze moest dit geld nemen,
zelfs alhoowel het slechts voldoende zou
zijn om haren interest te betalen en haar
hoofd boven water te houden, totdat ze
meer van Lord Crowley zou kunnen krij
gen.
Hij was nu opgestaan en had oen pen in
de hand genomen.
Dit is de schuldbekentenis, mevrouw
Nethercombe, zei hij. Als gij dit ondertee
kent, zal alle formaliteit tusschen ons afge-
loopen zijn. De rest de leuning is
slechts een kwestie van vriendschap,
mevrouw Nethercombe.
Hare keel was droog.
Ja, dat hebt gij mij gisteren roeds
uitgelegd, zei ze onvast. Ik ik be
grijp liet, en natuurlijk is het heel welwil-
Onze huisvrouwen klagen over de
duurte vau het vleesch en niet zonder
reden.
Sommigen schrijven die duurte toe aan
de Tentoonstelling van Brussel on deze
kan daar wel voor iets tusschen zyn.
Doch het is niet alleen in België dat
het vleesch duur is het is ook duur in
Duitschland, in Oostenrijk eu Hongarië
en in alle andere landen.
Daar komt het natuurlijk niet by de
Tentoonstelling van Brussel.
In Duitschland begint men te vragen
dat het vee uit den vreemde zou mogen
binnenkomen.
Te Buda-Pesth en te Weenen is er
spraak dat de gemeentebesturen slach
terijen zouden oprichten om het vleesch
zoo goedkoop mogelijk te kunnen afle
veren.
Het gebrek aan vleesch is dus alge
meen.
Hier in België is het betrekkelijk nog
beterkoop dan in andere landen, juist
omdat het Hollandsch vee in Duitsch
land niet mag binnenkomen en in
België wel.
Moest Duitschland voorhet Hollandsch
ee opengestold worden,het is te denken
dat de beesten en dus ook het vleesch
41 België zouden opslaan.
Hoe komt het nu dat het vleesch zoo
duur is Wordt er zooveel méér geëten
dan voorheen.
We denken dat niet.
Er worden echter minder beesten ge
kweekt. De reden daarvan is de duurte
vau 't graan.
In België koopen de landbouwers ge
woonlijk graan bjj om beesten te vetten.
Maar als het graan duur is zooals nu,
lend van u.
Hy trok met denzelfden onveranderlyken
glimlach om de lippen de schouders op.
Dan zullen wij er niet verder over-
spreken, zei hy, totdat gy mij wenscht
terug te betalen,
Eene plotselinge ontroering deed haar
een oogenblik beven. Had zy hem toch nog
miskend Was hy zoo edelmoedig als hy
scheen f Hij had natuurlijk interest ge
vraagd. Zy had dit verwacht, en zou zonder
dat, dc leening niet hebben aangegaan
doch deze houding van hem deze vreem
de, onverschillige houding wat betee-
kende die
En de schuldbekentenis Hy had ze
opgevouwen on in zijn zak gestoken. Het
was eenvoudig een bewys van ontvangst
voorhet geld. Er stond geen woord over
den interest in, geen woord omtrent den
datum waarop het terug moest botaald
worden. En lord Crowley gaf door woord
noch blik to kennen, dat ze de eerste
schrede had gezet op den weg der vernieti
ging, welke zij trachtte af te wenden. Niets
op zijn gelaat verried, dat de ellendige ge
volgen van dezen eersten stap ook Marga
retha s mooi kopje tot in het stof zouden
doen buigen.
Toen hy eindelyk opstond om afscheid te
nemen, was hy er in geslaagd, al haro vage
vrees te ontzenuwen. Toen bij haar do hand
toestak, was ze weervortfouwvol, hoopvol,
koelbloedig.
Wordt voortgezet.
