Donderdag 21 September 1911
5 centiemen per nummer 65se Jaar 4599
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan
van da Stad en 't Arrondissement van Aalst.
Twee Congressen.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM,
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Drie Vraagskens,
Warmte en Droogte
EEN EX A X DE li.
DE DËNDERBÖDE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere weekronder dagtee-
ening van den volgenden dag. De prys ervan is: tweemaal ter week voor
ie Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor drijj maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
vimgen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men Schrijft in bij C. Van de Putte-Gooasenn, Korte Zoutstraat, N* 31
•n in alle Postkantoren des Lands.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1-00 Vonnissen oP
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herbalen bekendmakingen bij accoord
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heereo ota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele vaa
dit blad.
CUIQUE SUIJBft.
Aelst, SOSepl. 11)11.
Twee congressen van onderwijzers
werden gehouden.
De oflleieele onderwijzers, die liberaal
en socialist zijn, kwamen bijeen te Char
leroi en de christene onderwijzers, offi-
cieele aangenomene, aanneembare en
geheel vrije, hielden hun congres te
Borgerhout, bij Antwerpen.
Dit laatste congres werd vereerd door
de aanwezigheid van M. Poullet, minis
ter van kunsten en wetenschappen, die
er eene redevoering uitsprak in welke
hij nogmaals het schoolprogramma van
het katholiek gouvernement uiteenzette.
Ziehier een deel der redevoering
De minister heeft de vraag gesteld
Is hot ontwerp van M. Schollaert
ingetrokken, ja of neen
Hij heeft geantwoord
Het ontwerp bevat beginselen en
middelen van toepassing.
De beginselen blijven alle vier he
te staan verplichtend onderwijs verbe-
tering van den toestaud van hetonder-
wijzend personeelverbetering van
de opvoedkundige en vakeigene nood-
et zakelijkheid aan allen de weldaad van
t< het onderwijs te verzekeren onder
waarborg van den vrijen keus der
school.
Baron de Broqueville is natuurlijk,
evenals ik, van gevoelen dat geen en-
kei dezer vier beginselen kan ingo-
trokken worden.
e< Eindelijk is hot gouvernement, met
out' akkoord en ik zal meer zeggen,
het zal uwe wenken in acht nemen,
voor wat betreft liet aanwenden der
te middelen volgens de plaatselijke om-
standigheden om de bijwoning der
school op den huiten te verzekeren.
et Voor het overige willen wij den
(i Belgischen onderwijzer den toestand
verschaffen, welken hij verdient; we
te willen de jaarwedden verbeteren.
Wat de middeleu van toepassing
betreft, we verzaken geheel en al aan
«de schoolbon, die vroegertijd ook de
bijtreding van onze tegenstrevers had.
Noch rechtstreeks noch onrccht-
u streeks zullen wij op deze formuul te-
rugkomen. Maar wij zullen Dooit af-
zien van ons vast voornemen, eene
rechtveerdige wet te maken, welke
«de vrijheid van den huisvader waar-
borgt.
72e Vervolg.
Zij staarde hem onafgebroken., aan,
terwijl hare heldere oogen in het bewust
zijn van haren triomf straalden.
Oh, het is maar al te waar, zei ze
koel. Ge kunt u gemakkelijk genoeg zeker
heid verschaffen. Vraagt het Agnes kijk
wat zij zegt Agnes, die u alles wat u het
dierbaarst was, ontroofde Agnes uwe
vrouw.
Stil zei hij gebiedend.
Zij trok de schouders.
Vraag het haar slechts, herhaalde ze.
Vraag het haar, en kijk wat ze antwoordt,
en, zij boog zich zoover naar hem toe, dat
de rand van haren hoed zijne wang aan
raakte, vraag haar, vervolgde zij, u hot
pakje bankpapier te lnten zien, dat zij niet
uit durft geven. Vraag haar waarom.
Hij staarde haar nu scherp aan, in waar
heid een oud man ondanks zich zelf, on
danks zijno pogingen, geloovend, wat deze
vrouw zegde.
Zy zag de ontzetting op zijn gelaat toe
nemen, en glimlachte. Dadelijk zou de
uitdrukking van haat jegens zijne vrouw,
Zietdaar de kwestie klaar en duidelijk
uiteengedaan niemand kan er eenige
duisternis in vinden. De katholieken
weten wat zo willen en hunne tegen
strevers weten liet even goed.
Do cliristeno onderwijzers bobben dat
programma geestdriftig toegejuicht. Zij
hebben verder praktische middelen be
studeerd om het onderwijs te verbeteren.
-k
Op liet feestmaal dat het congres der
officieele liberale en socialistische on
derwijzers sloot, was ook M. Deslrée,
socialistische volkvertegenwoordiger
van Charleroi.
Deze heeft er eenen heildronk inge
steld welke als volgt begon
Het geestdriftig onthaal dat de
«Marseillaise» van uwentwege heeft
genoten heeft mij diep getroffen. Ik
b heb verstaan wat dat onthaal betee-
kende en wat het niet zegde.
«Ik heb verstaan dat het een hulde-
bewijs was aan Frankrijk eo eene hoop
voor België
Dat beteekent dat do officieele antika
tholieke onderwijzers hopen, eens, hoe
eerder hoe liever natuurlijk, de repu
bliek in België te zien invoeren.
M. Destrée heeft ook hulde gebracht
aan den geest van opstand welke liet
antikatholiek onderwi.jzersverbond be
zielt, en die, voegde hij erbij, do ziel
is van den bond en zijne macht uit-
maakt
Dus, de officieele antikatholieken on
derwijzers zijn revolutionnairen M.
Destrée stelt liet vast op hunne officieelo
bijeenkomst.
Dal is weinig geschikt om vertrou
wen in te boezemen aan do ouders.
Is alcohol een verwarmingsmiddel
Is alcohol een krachtbarend lichaam?
Is alcohol een behoedmiddel tegen be
smettelijke ziekten
Zoo leeren do geuevei'drinkers, maar
zo dolen.
I. Alcohol is geen warmtegever«Bit.,
wat is het koud laat ons een borrel
pakken om ons te verwarmen.» Zoo
spreekt de werkman bij guur winter
weer.
Na het inzwelgen van zijn borrel ge
voelt hij, ter maagstreek, eene hitte,
prikkelend uitwerksel van het geestrijk
nat op het maagvlies inwendig wordt
hij een w arm togo voel gewaar, gevolg
van do alcoholverbranding maar
waar ze zoo naar verlangde, er voor in de
plaats komen.
Ik zou wel eens willen weten hoo ge
met dit alles bekend geworden zijt vroeg
hij. Heeft mijne vrouw het u verteld.
Ze aarzelde en keek hem toen uitdagend
aan.
Dat komt er niet op aan,het is slechts
zaak dat ik hol weet, zei ze. Ik weet, dat
Agnes tot over de ooren in schulden steekt
en dat ze wcderrechterlijk Lord Crowley's
naam ondor een wissel heeft gezet en dat
dit hem bekend is.
Een kreet klonk van Lord Nothercom-
be's lippen.
Lord Crowley
Joanna's oogen waren op zijn gelaat go-
richt. Gedurende een oogenblik voelde zij
bijna angst. Toen herstelde zij zich lang
zaam.
Ge schijnt met de zaken tusschen
mijne vrousv cn... en... Lord Crowley ver
bazend goed op de hoogte te wezen, zei hij
somber. Ge schijnt veel te wetenveel.
Hij zweeg even, als niet by machte om
to spreken, met zich zelf worstelend, dezen
verschrikkelijke» toestand onder de oogen
zionde.
En al dien tijd keek Johanna hem strak
aan, terwijl een onveranderlijk glimlachje
om hare lippen speelde en hare oogen eene
harde, zegevierende, verwachtingsvolle
uitdrukking vertoonden.
Welnu zei ze ten laatste.
*t is zoo korlstondig, en de werkman
heeft meer koude nadien. Op de kort
stondige prikkeling volgt nederdruk-
king, temperatuurverlaging.
2. A Icohol is geen versterkende drank.
Zoo kortstondig i.3 zijne krachtsop-
wokking, zoo voortdurend de opvolgen
de verlammingdat men alcohol als een
beroover van spierkracht moet aanzien.
Alcohol is als do spoor en de zweep van
den ruiter. Des te meer afgemat is het
peerd, daar het hevig geprikkeld en ge-
zweeptwordt. In zekere gevallen kan
de zweepslag van nut zijn, om een peerd
over een hinderpaal te jagen doch
nooit of nooit werd de haver door de
zweep vervangen Evenzoo zal do
alcohol nooit de voedingsmiddelen ver
vangen. Het hier is de voedende voks-
drank Het lescht den dorst, prikkelt
zachtjes het zenuwstelsel, bevordert de
spijsverteering, vleit liet ong, verlustigt
het gehemelte en vervroolijkt den arbei
der,
3. Alcohol is geen behoedmiddel tegen
de ziekten.
Vroegertijde, ja, ten onrechte, werd
er dikwijls aanbevolen oenen grooten
borrel genever te drinken in tijd van be
smettelijke ziekten.
Alleen de voedstoffen kunnen dienen
als behoedmiddel tegen de besmetting.
Vleesch, melk, eieren, brood moeten
aan ons bloed de noodige kracht geven
om tegen de ziekte te weerstaan. Geno-
ver verkloekt den mensch niet, ver
zwakt hem in tegendeel en sleept hem
ten grave.
Geneverdrinkers, gij vergiftigt uw
lichaam, gij bezondigt uwe ziel, gij
verarmt uw huisgezin en gij verbastert
ons volk.
Amerika, in 't verre West,
Waar zooveel rijken wonen,
Daar slaat men met de dollars om
Als hier met koffieboonen.
Daar stroomen golven geld door 't land
Goudgele en zilverwitte,
Een golf is naar dit oord verdwaald
Maar't Is een golf van hitte
Nu zaten wij hier opgeschept
Met schroeiend heete dagen
Eu bij dat alles komt ons nog
De droogte vreeselijk plagen.
Geen water meer in sloot of beek,
Het vee moet honger lyden,
En, had de boor geen wintervoer,
We kregen bange tijden.
Welnu Wat valt er te zeggen
vroeg hij. Zijne stem was eindelijk weer
kool en vast, vast, hoewel de inspanning
daartoe hem scheen te dooden. Met de
uiterste moeite hield hij zich rechtop. Hij
was er zi.ffi op eene vage manier van be-
wust, dat hij tegenover deze vrouw ten
koste van alles zijno uiterlijke kalmte be
waren moest. Op eene vage manier her
kende hij eene vijandin, die hij niet ver
wacht had, en het was een gedeelte van de
taak, die hij zichzelf opgelegd had, slagen
zonder ineen to krimpen te ontvangen, de
wereld geeno ontroering to toonen en het
niemand te doen vermoeden, als hij doode-
lyk gewond was.
Dus zat hij nu rechtop, ernstig in Johan
na's spottend gelaat kijkend. Haar glimlach
gaf hem zijn verioron draad weer, hielp
hom aan eene verklaring. In den beginne
had hij niet begrepen, wat de woorden
valsch handtoeken beduidde.
Het eerste oogenblik was het hom ge
noeg, het te gelooven, en dadelijk daarop
kwamen er twijfel en verontwaardiging bij
hem boven ten opzichte van de persoon,
die hem de oogen geopend had. Waarom
had Johanna het hem verteld Waarom
had zij in plaats daarvan liaro zuster niet
geholpen Waarom glimlachte ze nu,
terwijl hij in zulk een verschrikkelijke»
toestand verkeerde Waarom had hij nooit
vroeger opgemerkt hoe wreed haar gelaat
er uit zag
Geen wonder, dat de boer soms klaagt,
Ik wil 't hem graag vergeven,
Want spurrie, nagras, knolgewas
't Is alles weggoblevon.
Maar hij, die alles koopen moet,
Verdient ook medelijden
Want alles wordt zoo razend duur
Als boerenknechts en meiden.
Do kippetjes doen ook al mee
Zij hebben dezer dagen,
Omdat geen worm meer boven kruipt,
De eitjes opgeslagen.
Do melk is duur, en erger nog
Je kunt je leelijk branden
Je krijgt drink je ze ongekookt,
Soms klauwzeer aan je handen.
Zet, burgers, maar geen boos gezicht
Naar al je overburen
Want als je pomp is uitgeput,
Dau moetje 't vast bezuren.
Dan krijg je haast geen koffie meer,
Geen soep, gelijk te voren,
Je kindertjes gaan dan naar school
Met vuil in hand en ooren.
Waar is de Mozes die ons helpt
Uit deze wreede plagen
Hij mag ons, is ze eenmaal droog,
De Noorderzee injagen.
Amerikaantjes, red ons toch
Zoo komen er nog zieken
Ons land wordt, blijft het nog lang
[dröog,
Een land van.... cfr-oo^-komieken.
J. A. v. d. SCHAAF.
Staaltjes van liberale
razernij. Het overheerlijke welge-
lukken der katholieke betooging to
Leuven, heeft sommige liberale heet
hoofden zoodanig razend gemaakt dat zij
schuimbekken als bezetenen.
Een der opstellers van de Brusselsche
Chronique.was van dit getal. Daags na
de betooging, niet wetende hoe zijne
woede en teleurstelling best lucht te
geven, schreef hij, doelende op de
katholieke betoogers
Wie heeft al dit ongediert toegela
ten voorbij te trekken Van waar komt
het Wie is in staat te zeggen vanwaar
de walluizen, de duizendpooters en de
kakenlakken komen
Zulke edele, deftige taal kan enkel
vloeien uit de pen van een dweeper, die
niet meer in 't bezit is van al zijne ver
standvermogens.
Geen wervers meer. M.
de minister van oorlog heeft thans de
agenten-aanwervers verwittigd, dat de
plaatsvervanging voor goed is afgeschaft.
Vrijwilligers met premie zullen dus
voortaan in het Belgisch leger niet meer
te vinden zijn.
Plotseling stond hij op.
Ge zult niet vergeten, zei hy, iedereen
die ge ontmoet raad to g9ven, dezedeze
leugen niet te herhalen Begrijpt ge Nie
mand mag het herhalen.
Ze trok hare schouders op.
Maar Lord Crowley heeft bewyzen
hij bezit don wissel hij draagt hen
bij zich, cn indien hij wilde...
Mij viel haar scherp in de rede.
Hij zal niet willen, zei hij. Indien hij
het mocht probeoren, zal ik met hem af
rekenen. En go zult niet vorgeten... dat
het eene vergissing is... eene vergissing.
Hij keerde zich plotseling om en verliet
haar, zonder haar nog met een blik te
verwaardigen.
Zij keek hem na. Hy liep zeer stijf en
langzaam. Eens verbeeldde zo zich dat hij
wankelde, doch was er niet zeker van, en
hij was dicht bij het hek, waar ecnigo wan
delaars hem gedeeltelijk aan haar oog
onttrokken, zoodat ze hot niet goed zien
kon.
Ze bleef, zelfs toen ze hom niet meer
zag, met eeno vreemde uitdrukking op het
gelaat staan, die noch haat noch liefde
was, maar oen mengsel van beiden. En
plotseling kwam er eene verandering over
haar. Vonken van toorn sprongen uit hare
oogen.
Ze had, na alles wat ze hem verteld had,
toch geen haat in zijn blik waar kunnen
nemen.
Blijft daar- uit!
Waar men denacht door tapt en schink t
En tot den morgend speelt en drinkt,
En niets dan slechte liederen zingt,
En op een orgel danst en springt,
Daar laat de jeugd haar beste goed
Geld, eer en deugd en blij gemoed
Daar haalt de jeugd haar ongeluk
Armoe, schande, hoon en druk.
P. POIRTERS.
Het beste middel om den
dorst t© lesschen beweert men
dat eenige flinke teugen zeer warme
thee zonder suiker zou zijn. Het uit werk
sel na het drinken van dezen niet lokke
ren drank doet zich onmiddellijk en blij
vend gevoelen en alle terugkeer van den
dorst is daardoor voor geruimen tyd
vermeden. In vele fabrieken waar dit
drankje, waarbij dan nog een beetje
rhum gevoegd wordt, aan de werklieden
wordt gegeven, verdragen deze gemak
kelijk de grootste warmte, want dit
drankje werkt lavend en opwekkend te
gelijk.
Als ge dus dorst hebt, drinkt weinig,
drinkt warme en drinkt bittere drank-
AI te grof. Een van onze le
zers, zegt een Vlaamseh blad van Brus
sel, zond een brief aan het volgende
adres
«Mijnheer de statieoverste, te Gou-
vin De brief kwam onbesteld terug,
met melding Inconnu d l'état-civil
(Onbekend op den burgerlijken stand)
Zoodat de heer statieoverste een onbe
kend persoon is te Couvin I
Moest het ooit gebeuren, dat een brief
voor een Chef de station van het
Vlaamseh land onbesteld bleef, ge zoudt
iets hooren
Maar tegenover de Vlamingen is alles
geoorloofd.
Alazelen. Le Journal de Liège
meldende dat het kartel gesloten is te
Luik, zegt dat het de kwestie nu zal
gerust laten. Het besluit zijn artikel als
volgt
De mazelen van bet kartel zullen
voorbijgaan gelijk de geelzucht, welke
na de kiezingen van 1894 zooveel libe-
rale kiezers, zelfs kartellisten van he-
«den,ertoo deed besluiten voor de ka-
tholieken te stemmen in de herstem-
mingen.
De on bereneerde bewegingen behoo-
ren tot de politiek der uitvluchten
zij zijn het kenmerk van ontmoediging,
«zenuwachtigheid, gemis aan vertrou-
HOOFDSTUK XXXIII.
De trouwacte.
Ontdaan, versuft en gebroken, bleef
Alice nog lang, nadat ze de vrouw wegge
zonden had lang nadat de deur achter
de armoedige gestalte dicht was gegaan,
zitten. Niemand kwam haar storen. Marga-
retha en Mevrouw Netercorabe waren
ongetwijfeld nog thuis, over het nieuws
redeneorend, dat Margaretha gisteren
avond als een bom tusschen hen geslingerd
had nog altijd over huwelijk en ten
huwelijk geven sprekend, terwijl zij
Ze rilde hevig, on keek als een aange
schoten hert om zich heen. Voor haar zou
er geen kwestie van een huwelijk moor
zijn, herhaalde ze met bloeke lippen. Lord
Croft was reeds getrouwd getrouwd met
de onbeschaafde, armoedige vrouw die
zoo even bij haar geweest was reeds
sinds jaren getrouwd, indien de vrouw, die
zich zelf Charlotte Russell noemt, ten
minste niet geloogen had.
Zij stond plotseling op en begon het
vertrek op en neer to loopon. Het was
natuurlijk een leugen het moest een
leugen zyn. Lord Croft zou het haar verteld
hebben of de een of ander zou het heb
ben geweten. Hot zou reeds lang geleden
uitgelekt zyn indien het waar was.
(Wordt voortgezet.)
