Donderdag 9 November 1911 5 centiemen per nummer 65s,e Jaar 4415
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan
van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
BERICHT.
Leesl en verspreidtDe Denderbode
De Vrijmetselarij
en de Politiek.
Christene(?!j")Democraten
EEN EN ANDEli.
NDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
eniag van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
Je Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop ce betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men Schrijft in bij C. Van de Putte-Goouens, Korte Zoutstraat, N* 31
en in alle Postkantoren des Lands.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1-00 Vonnissen op
3d* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herbalen bekendmakingen bij accoord
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heereu Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele va»
dit blad.
C UlQL'i: aUUM.
Velsf, 8 November H>11.
De personen welke een abonnement
nemen aan do De Denderbode voor
het jaar 1912 zullen het blad van heden
af ontvangen tot Nieuwjaar
KOSTELOOS.
Men kan zich abonneeren aan De
Denderbode» op ons bureel 31, Korts
Zoutstraat 31, en ten Postbureel door
't welk men bediend wordt.
PRIJZEN DER ABONNEMENTEN
Voorde stad tweemaal ter week fr. 5,00
Voor den buiten 6,00
id. eenmaal 4,00
De abonnementsprijs moet vooraf betaald
worden
De Vrijmetselarij beweert alle dagen
dat zij zich niet met politiek bemoeit.
Wij hebben reeds meermalen |het
tegendeel bewezen.
Het Antivrijmetselaarstijdscbrift deelt
eene photographische afbeelding meê
van een oorspronkelijk document het
welk bewijst, dat al degenen die een
openbaar mandaat van het kiezerskorps
ontvangen, dit mandaat niet kunnen
uitvoeren, als zij deel maken van do
Vrijmetselarij, dan in den zin en het
doel van de belangen der Orde.
Alzoo moet een vrijmetselaar, 't zij
minister, senateur, volksvertegenwoor
diger, provinciale of gemeenteraadsheer
vóór alles het oog hebben op de voor-
deelen der geheime maatschappij waar
hij deel van maakt.
Voor de Loges komen de belangen
van bet land maar op den achtergrond
en die belangen, welke nochtans het
eenigo richtsnoer van alle personen met
een openbaar mandaat bekleed moet
wezen, worden ongenadig geslachtof
ferd, in bet voorkomend geval door de
Vrijmetselaars, ten voordecle hunner
orde.
Het is een allerafdoenlijkste bewijs
het bestatigt dat het liberalismus, welke
maar eene uiting der Loge is, het land
niet bestuurt dan ten nutte eener gehei
me instelliug en niet met het oog op het
algemeen belang.
Zal het land eindelijk het groot gevaar
begrijpen van een zulkdanige wandaad
te laten voortduren
En ziedaar de party die zich liberaal
noemt. Liberaal wil zeggen vriend
van de vrijheid voor de anderen en voor
zich zeiven. Welnu, al degenen die zoo
veel met dit woord schermen, stellen
zich niet alleenlijk tevreden met hunne
tegeDStrevc-rs van de vrijheid te beroo-
ven, maar trachten nog ze bij hun eigen
zeiven te versmachten. Alleenheerschiug
in den persoon der oversten, dienstbaar-
beid bij de onderhoorigen, dit zijn de
twee termen der liberale vrijheid.
Na dit document gelezen te hebben,
vraagt men zich af hoe het mogelijk is
dat do liberalen kunnen beweoren dat de
linkerzijde geen ordewoord ontvangt
en dat zij zich geen enkel bevel laat
opdringen.
Wal men elders denkt
Welk eene schoone benaming schrijft
onze Confrater De Maas en Kempenbo-
ben van Maeseyck< en boe menig edel
moedig hart heeft zij doen popelen van
hoop en herstolling van gekrenkte rech
ten hoe menig katholieke strijder zag
daar de toekomst in onzer partij. En
wel met reden want eeno partij die
geene volkspartij is kan niet langer meer
bestaan in de huidige politieke toestan-
don.
Doch eenige heethoofden meenden
eene christene volkspartij te moeten in
leven roepen, die geheel op haar zelve
zou slaan, buiten en soms tegen de oude
katholieke partij. Deze opvatting werd
algemeen afgekeurd door onze Bisschop'
pen zoowel als door de voornaamste
politieke leidersook vindt zij geene
verdedigers meer dan bij sommige ver
waanden of verdwaalden, in de Vlaanders
bijzonder.
Die christene volkspartij in Vlaande
ren wordt van dag tot dag minder chris
telijk dit werd bewezen in de gemeen-
tekiezingen.
In Brugge, met eeno door en door
brave bevolking, hebben de socialisten
geoDen aanhang. Hoe hebben de katho
lieken dan dit jaar zooveel stemmen en
verscheidene zetels verloren in de ge-
meentekiozing Alleen door de werking
van de christene democraten of daensis-
ten, gelijk zij daar genoemd worden.
Een door zijnen Bisschop afgezet pries
ter, Fonteyne, heeft het volk opgeruid
hij doet zich doorgaan als een tweede
Christus, vervolgd door de Hoogepries-
ters hij belooft hemel en aarde aan die
onwetende snullen, zoodat eone vrouw
79e Vervolg,
na de kiezing van Fonteyne uitriep
«nu krijgen wij de boter voor halfprijs
men Kocht de kiezers om mot de tien-
duizonden welke de liberaal Marquet
ter hand stelde, Marquet die zijne milli-
oenen heeft bijeen gescharreld met het
houden van speelholen.
De stad Aalst is een der bijzonderste
brandpunten van het daensismus. Daar
speelt Pieter Daens de hoofdrol. Uit haat
tegen de katholieken heeft hij zich aan
gesloten met de liberalen, en zoo zijn zij
er helaas in gelukt drie liberalen en
dacnsisten in den gemeenteraad te krij
gen. Wie zou zulks verwacht hebben
van Daens die nog onlangs zoo krachtig
de christene scholen verdedigde in de
Kamers
Men ziet het de daensisten, de christe
ne democraten van Vlaanderen worden
echte schismocraten of scheurmakers
zij zonderen zich geheel af van de katho
lieken en werken reeds meê met de
godsdiensthatende liberaleD. Binnen kort
zullen zij het christelijke uit hunne bena
ming laten, en worden zij gewoon socia-
list.
Dat is het gevolg van hunne hardnek
kigheid. Zij hadden moeten moêgaan met
de katholieke partij, gelijk elders het
geval is geweest, en door broederlijk
samenwerken wetten en instellingen tot
stand brengen, zooals onze ministers
reeds veel gedaan hebben, en nog blijven
doen, tot nut van 't volk en tot eer der
katholieke gezindheid, wier zaakgelas
tigden zij zijn.
Militaristische buitensporigheden.
—Herhaaldelijk werd er gewaarschuwd
en met reden tegen de nieuwe buiten
sporigheden, waaraan de Belgische mi
litaristen zich zouden willen over leve
ren, onder voorwendsel dat er gevaar
bestaat voor een oorlog tusschen Frank
rijk en Duischland. Daar zij met hunne
eischen in België niet goed voor den
dag durven komeD, trachten zij deze
door vreemde bladen te doen aanbevelen.
Zoo deelt, LeTemps van Parijs nu
een brief meê over België's verdedi
ging geschreven door een officier,
doch hij zegt niet of het oen Belgisch of
een Fransch officier is.
Dat is overigens volkomen gelijk. Die
brief is ingegeven door de militaristische
kringen van België, eu er wordt in
gezegd dat, om ons land tegen een
Duitschen inval te verdedigen, wij een
leger van 300.000 manschappen noodig
hebben, te weten 50,000 soldaten voor
de forten van Antwerpen, 50.000 voor
Zij lachte luid, tusschen de dikke lippen
bare tanden vertoonend, en dat gelach,
uitdagend,brutaal,medelijdend, deed Alice's
bloed koken. Nauwelijks wetend, wat ze
deed, nauwelijks iets begrypend, behalve
dat deze vrouw tusschen haar en Lord Croft
stond, omklemde ze krachtig het kleine
pistool en hief het op.
Gedurende een kort oogenblik heigde de
vrouw ontsteld naar adem. Gedurende een
ondeelbaar oogenblik staarden de vrouwen
elkander aan.
Toen ging plotseling het pistool af.
Alice liet het wapen vallen terwijl de
«vrouw wankelend achteruit deinsde en in
een stoel viel. Ze keek zwijgend naar haar,
toon ze neerzonk, en uitte geen enkel
woord.
De vrouw had de hand naar hare keel
gebracht, on Alice wachtte Doch ze gaf
geen onkel geluid, doch haalde slechts
schokkend en eigend adem.
Toen zonk zo plotseling met gesloten
oogen achterover, en richtte Alice zich
verschrikt op.
Wat had zo gedaan Wat had ze gedaan?
Woest keek ze om zich heen. De kamer
lag stil in het afschuwelijk gele licht.
Ze hield met een soort van snik den adem
in, en luisterde naar eenig geluid in het
huis. Er werd niets hoorbaar Alles was
stil, en do vrouw, akelig zwijgend, lag
hulpeloos op haar stoel.
Alice boog zich heigend voorover om
naar haar te kijken, zich radeloos aan de
tafel vast klemmend. Bijna onder hare
.handen lag het portret van Lord Croft. Zijn
verbleekt gelaat keek vanaf het gele tafel
blad tot haar op, en een meter verder lag
zijne vrouw Zijne vrouw, stervend of dood
wellicht zijne vrouw neergeschoten
door de hand van het meisje dat hij lief
had.
Alice rilde plotseling, en verborg het
gelaat in de handen. Wat had ze gedaan
Nu keek ze weer op en richtte hare oogen
op de vrouw.Dezc lag doodstil, terwijl haar
gelaat langzamerhand een zonderling lood
kleurige tint aannam. Deze aanblik deed
Alice's hart een oogenblik stil staan en het
bloed in hare aderen stollen. De vrouw was
dood of stervend, en zij, Alice, was eene
moordenares.
Ze keerde zich vol afgrijzen en ontstelte
nis af.
Zij moest hier weg zo moest weg.
Woest keek ze om zich heen, en het op
tafel liggende portret trok hare aandacht.
Met een snik nam ze het op. Hem had ze
ten minste van die slechte vrouw gored.
Dat had ze hem bespaard ze had hem
die van Luik, Hoei'en Namen, een veld
leger van 150,000 en nog 50,000 solda
ten in de depots. Het jaarlijksch contig-
nent, dat nu, met de nieuwe miliciewet,
reeds boven de 16,000 manschappon
geklommon i3, zou op 25000 moeten
gebracht worden, 't Zou dan niet meer
één soldaat, maar twee, of zelfs drie per
familie zijn, en men zou alzoo tot het
alleman-soldaat geraken.
Daar mag men zich, in alle geval,aan
verwachten, indien ooit de liberaleD
met de socialisten aan het bewind moes
ten komen. Maar zelfs nu dient er een
oog in 't zeil gehouden te worden, want
de militaristen zijn niet te betrouwen
zij hebben nooit genoeg en vragen
steeds meer.
Tegen de burgerij. De
droogte heeft in Frankrijk dezelfde ge
volgen gehad als in België en overal
elders de opslag van alle eetwaren.
In Frankrijk, dat bestuurd wordt door
de blok-meerderheid, dat is door eeoe
meerderheid van allerlei geuzen, radi-
kalen, vrijmetselaars en socialisten,
heeft liet gouvernement nu een wetsont
werp op het bureel der Kamer neerge
legd, volgens hetwelk het aan de ge
meentebesturen zou toegelaten worden,
gemeentelijke winkels in te richten van
alle slach.
Op die wijze, zou men trachten de
waren zoo goedkoop mogelijk af te
leveren.
Indien die gemeentewiDkels zouden
lukken, wat te betwijfelen valt, dan
zouden zij natuurlijk de winkels van
bijzonderen groote konkurrencie aan
doen en dooden.
Indien ze niet lukken dan zullen de
lastenbetalers de gebroken potten moe
ten betalen onder die lastenbetalers
zijn eerst en vooral de neringdoeners,
die door die winkels zullen benadeeld
worden.
Dus in beide gevallen zullen de oeriog-
doeners bet schaap zijn.
Dat is wellicht het praktisch begin
van het uitroeien van den middenstand.
Nu, de Fransche neringdoeners en
kleine burgers stemmen voor de socialis
ten en kartellisten.
Ze hebben gezocht wat ze nu vinden.
De ondergang der familie in Frank
rijk. In eene studie van de Libre Pa
role wordt klaar bewezen hoe de familie
door de Fransche logebestuurders ten
onder gebracht wordt.
Hoe dat
Onder anderen door bet vergemakke
lijken der echtscheidingen.
Volgens de oflcieele cijfers, door de
Fransche rechtbanken opgegeven, was
het getal echtscheidiogen van 1901 tot
1908 30 echtscheidingen per 1000 hu
welijken
Verschrikkelijk
Ja, zoodanig verschrikkelijk dat som
mige wetgevers die eertijds voor 't ver
gemakkelijken der echtscheiding waren,
nu verveerd achteruitdeinzen voor den
schrikkelijken uitslag, 't Is 't geval voor
M. de Marcère, die openlijk zegt dat hij
verplicht is zijne eigene handelwijze af
te keuren tijdens de bespreking der wet
van 1884 (over de echtscheidingen).
En niettegenstaande gaan de godde-
looze Fransche wetgevers maar voort
met de echtscheidingen te vergemakke
lijken.
Zoo brengen zij 't familieleven in gevaar
en verdelgen het
Maar 't en kan niet anders Een god
deloos bestuur is een zedeloos bestuur, en
dat loopt recht naar 't beestensysteem der
vrije liefde.
Het geneeskundig tijdschrift The
Lancet deelt eene statistiek mede, vol
gens dewelke er in de gansclie wereld
228,234 goneesheeren zouden zijn.
Europa alleen telt er 162,333. In
Europa komt Engeland op den eersten
rang met 35,000 dokters in Duitschland
zijn er 22,518 en in Frankrijk 20,348.
In de hoofdsteden zijn er per 100,000
inwoners: 241 in Brussel, 132 te Berlyn,
128 te Londen, 74 te New-York, en 51
te Parijs.
De Graanoogst. Het Bul
letin de Statistique agricole uitgegeven
door het internationaal landbouw-msti-
stuut, bevat de volgende jongste officieele
opgaven van den graanoogst van het
noordelijk halfrond
De tarwe-opbrengst van dit jaar, der
landen welke aanzien worden als voort
brengende het 4/5 der totale voortbrengst
van de wereld, bedraagt 782,823 kwin
talen, tegen 825,959,642 kwintalen in
1910. De opbrengst is echter hooger in
Spanje, Frankrijk, Engeland, Ierland,
Hongarië, Italië, Kanada en Indiëde
oogst in lager in Pruisen, Rumenië,
Europeesch Rusland en Amerika.
De algemeene opbrengst der andere
graangewassen is als volgtrogge 96,4
tegen 100 van verleden jaar gerst 99,5;
haver 88.9 maïs 86,6. Het is vooral de
oogst in Rusland eu in Amerika welke
mislakt is.
In 1910 bracht Hongarië 47,686, 289
kwintalen maïs voortdit jaar vermoe
delijk slechts 33,220,000 kwintalen.
van haar bevrijd,en zijne toekomst zou niet
bedreigd worden en indien ze ongemerkt
van hier weg kon komen, zou niemand
weten, dat zij het gedaan had. Het meisje,
dat de deur geopend had, was blijkbaar
niet meerin de nabijheid, en zou niet weten,
wie zij was.
Snel sloop zo het vertrek door en luister
de weer. In huis weerklonk nog altijd geen
geluid, en langzaam opende ze de kamer
deur en gluurde naar buiten.
De gang was geheel verlaten. Een flik
kerend gasvlammetje verspreidde een ge
dempt licht. Alice streek mot de hand langs
do oogen en keek toen weer. Gedurende
een oogenblik ging voor haar blik alles op
en neer, en toen omklemde zij de deurstijl,
wankelde door den gang. opendo zacht de
voordeur en sloop do straat op.
Een kwartier daarna weerklonk er eenig
geluid in het stille huis. Iemand liep in eene
achterkamer op en noer.
Eensklaps bleef hij staan, opende de
kamerdeur en keek den gang in. Zijn blik
doorzocht denzelfden gailg, waar Alice een
tijdje geleden door heen geslopen was. Hij
was nu weer leeg en, de deur geheel
openend, verliet de man het vertrek.
Ileidaar 1 riep hy.
Hij kreeg echter geen antwoord en begaf
zich naar de voorkamer. Do deur van dit
vertrek stond op een kier. Hij duwde haar
open en keek naar binnen.
Het gele gaslicht bescheen nog altijd de
kamer en het bleeke gelaat van de vrouw
op den stoel. Het bescheen nog altijd den
openstaanden lessenaar. Het bestraalde
helder hare armoedige gestalte, en oen
oogenblik bleef hij verstaafd staan. Toen
verscheen er eensklaps eene zonderlinge
uitdrukking in zijne oogen, en snel door
kruiste hij het vertrek.
Hy wondde zijn blik van de vrouw af,
begaf zich regelrecht naar den openstaan
den lessenaar en begon de papieren te
doorzoeken. Zijn gelaat verbleekte bij deze
bezigheid een weinig, cn nu en dan keek
hij vlug, onrustig naar de stille, hulpeloozo
vrouw op den stoel. Een dun straaltje rood
bloed liep langs haar hals, doch hij gaf zich
de moeite niet dit verder te onderzoeken.
Hij scheen bang voor haar te zijn. Zijn blik
dwaalde van de papieren naar haar, alsof
hij zenuwachtig was door iets, dat hij niet
voorzien had.
Hij zocht haastig verder, doch vond
blijkbaar niet hetgeen hij begeerde, want
zijne handen begonnen koortsachtig
tusschen de massa papieren te woelen, en
plotseling stond het zweetopzyn voorhoofd.
Hij haalde met moeite adem en verhaastte
zijne bewegingen.
Binnen weinige oogenblikken had hij
den lessenaar van boven tot onder door
zocht, en toch was hetgeen hij behoefde nog
niet te voorschijn gekomen. Hij vloekte
binnensmonds en klemde de tanden opeen.
Het volgende oogenblik keek hij onwille
keurig om, en ontstelde hevig.
Do vrouw zat met do hand aan de keel
rechtop, en keek met een spottend lachje
om hare dikke lippen naar hem.
Een oogenblik bleef hij stil staan, toen
trad hij plotseling op haar toe.
Gij begon hij, en zweeg toen, af
geleid door iets glinsterends op den vloer.
Snel keek hij scherper toe. Het was het
pistool dat eenigen tijd geleden aan Alice's
bevende vingors ontglipt was. Hij raapte
het op.
HOOFDSTUK XXXVI.
De verschrikkingen van den nacht.
Het was nu middernacht, Queen's Gate
was voor het grootste gedeelte in duisternis
gehuld, doch in de gangen der meeste
huizen brandde nog licht, en in sommige
huizen waren achter allo vensters de lampen
aan. Gedurende het laatste uur was het
weer levendig in de straat geworden, en
zelfs nu kwamen eenige rijtuigen van de
theaters en bals terug.
Deze waren nog lang niet geëindigd, en
in Mevrouw Nethercombe's salon wachtte
Alice rusteloos op het geluid van voor het
huis stilhoudende wielen, en op den klank
van de stemmen harer tante en van Marga-
refcha.
(Wordt voortgezet)
