Donderdag I Februari 1912 5 centiemen per nummer ö58,e Jaar 4459
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan
de Stad on '1 Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Noord- en Zuider
broeders te Rome.
1)11
Veevoeding.
Zondagrust.
De Schoolwet.
Katholieke Vereeniging,
EEN EN \\1H:li.
DE DENDERBÖDE.
Dit blad verschgnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
ming van deo volgenden dag. De prys ervan is tweemaal ter week voor
Je Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen z\jn ten laste van den schuldenaar.
Men Schrijft in bij C. Van de Putte-Goouens, Korte Zoutstraat, Nr 31
n in alle Postkantoren des Lands.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1-00 Vonnissen op
3aa bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herbalen bekendmakingen bij accoord
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureelevan
lit blad.
CLiylit. MLIliM.
Aelst, 31 Januari 1912
Te Rome beslaat een Vlaamsche stu
diekring, Jan Van Ruysbroeck geheeten,
waartoe de Vlaamsclie Geestelijken en
de Nederlanders, le Rome verblijvende,
behooren.
De studiekring bood, over oen paar
weken, een feest aan Kardinaal Van
Rossem, een Nederlander, dio sinds
jaren onder de Italianen leeft. Op het
einde van bet feest bedankte Zijne
Eminentie, vooral voor de sclioone ge
dichten welke men voorgedragen bad,
en die bewijzen wat leven en kracht,
welke gezonde sappen er zitten in onze
schoone Nederlandsche taal.
Kardinaal Van Rossura besloot zijne
aanspraak aldus
De hulde, die u mij heden brengt,
Mijnheeren, neemt baren oorsprong in
het gevoel van gemeenschap van stam
en van eenheid van laai.
u De taal loch is oen van de schoonste,
is een van do kostbaarste gaven, die de
Schepper aan de menschen heeft ge
schonken. De Ouden zeiden het reeds
n Hoe maxime nos a feris distinguit,
quod exprimere dicendo sensa possu-
mus: daardoor vooral zyn wij onder
scheiden van het dier, dat wij onze
gevoelens door woorden kunnen uit-
drunken.
Hoe edeler een mensch gevoelt, hoe
waardiger hy deukt, des te edeler is
ook zijn taal maar van den andereu
kant heeft ook de taal een machtigeD
invloed op het denken en het gevoel
van den mensch. Daarom is het zoo noo-
dig, zijn eigen taal steeds hoog te hou-
deD, zijn eigen taal te beoefenen en te
bestudeeren. Een volk toch, dat zijn
taal niet kent, dat zijn taal niet spreekt,
dat van zijn taal niet op de hoogte is,
zal altijd minwaardig zijn, zal op alle
gebied dat gemis oudervinden tot zijn
eigen schade.
Daarom schat ik uweu schoonen
studiekring Jan Van Ruysbroeck
zoo hoog. Hier immers leert ge uwe
schoone moedertaal meer waardeeren,
beter spreken en schrijven hier leert
ge ze voegen en plooien en passen, om
uwe gedachten en gevoelens juist en
schoon uit te drukken. Gi| vooral, Pries
ters en Levieten, gij vindt in deze gave
Gods het middel om het edelste en
schoonste te dienen, om uw medemeu-
schen te overtuigen van de waarheid
9le Vervolg.
Eindelyk naderden er schreden, die voor
de deur stilhielden. Ze ging open, on She-
raingham trad binnen. Alice hield den adem
in en sprong op.
Alles is in orde, zei hy glimlachend.
Gaat ge mee Ze zullen hem by ons bren-
go".
Weer huiverde ze. Ze had tot nu toe nog
nooit gevoeld, wat vrijheid was. Ze zullen
hem brengen Opgewonden keek zij om
zich heen en legde toen hare hand op den
arm van den advokaat.
De kamer, waar hij haar nu hoen bracht,
was een der velen die op eene opene ruimte
uitkwamen. Een vleugeldeur scheidde dit
gedeelto van de rest van het gebouw, en
twee opzichters bewaakten deze deur. Een
hunner wees met zijn vinger, toen zij pas
seerden.
-— In kamer N. 2, mijnheer Seringham,
zei hy.
Alice's hart droigde stil te staan.
Het vertrek was door een houten wand
in tweeën gescheiden. Een smal venstertje
in dien tusschcnwand, van traliewerk voor
zien, diende gewoonlyk by gesprekken
tusschen bezoekers en gevangenen doch
van ons heilig Geloof, hunne zielestre-
vingen op le voeren naar het verlangen
der heraelsche goederen.
«Zoo herhaal ik nog eens mijn wensch,
die ik reeds als antwoord zond op uwe
gelukwenschen b'j mijne verheffing
tot Kardinaal moge de studiekring
De Gelukkige Joannes Van Ruys
broeck immer schooner bloeien en
opgroeien lot hoogor leven, opdat gij
hier leert uwe taal te gebruiken voor
het hoogste doel, waarvoor gij als
Priesters geroepen zijt.
De vrije invoer van het vee.
Met vrije invoer van vee en de duurte
der levensmiddelen hieldeu zich de wet
gevende Kamers in hunne jongste ver
gaderingen onledig. Verscheidene spre
kers behandelden dit onderwerp en de
achtbare Ministor legdo diensaangaande
belangrijke verklaringen neder. De
duurte der levensmiddelen Ja, dit is
wel eens eene bespreking weerd. De
veevoeders, vooral de krachtvoeders
van den handel, die reeds aan hooge
prijzen aangeteekend staan, zullen nog
zoo haast in prijs niet dalen. Granen,
melen en koeken van allen aard zyn
peperduur en de handelaar zoekt voor
deel uit don toestand te trekken. Verre
van ons 't gedacht den verkoopor in het
ongelijk te stellen... dat is de handel en
het staat de boer vry eene keus naar
goeddunken tusschen al de krachtvoe
ders te doen. Om den veehouder die
keus gemakkelijker te maken, weze het
hier gezegd, dat er nog altoos een
krachtvoeder bestaat, dat voor paarden
en runders een zeer gezocht voeder uit
maakt. Dit is het suikervooder, merk
Sücrema Een dagelijksch rantsoen,
samengesteld met 2 3 kilos van dit
voeder, geeft de beste opbrengsten en is
uiterst voordeelig, gezien zijne lage
prijzen en zijne samenstelling. Wat
meer is, het verschaft daarbij aan
koeiën, paarden en mestvee een uitmun
tenden staat van gezondheid daarover
kan iedereen zijnen veearts raadplegen.
Men neme wel in acht dat het wegens
zijne onovertrefbare hoedanigheid is,
dat dit gekend merk suikervoeder
onlangs in de tentoonstelling te Char
leroi, het eere-diploma bekomen heeft,
de hoogste onderscheiding. Lex.
Vau'smiddags tot middernacht, eenige
dienstdoende Apotheker, op Zondag
4 Februari 1912, M. Callebaut, Boter
markt.
een advokaat geniet bijzondere voorrechten,
en ze had het aan Seraingham te danken,
dat ze Gerald nu zonder houten tusschen
schot en zonder een bewaker als getuige
van het onderhoud spreken kon.
Een politieagent stond voor de deur. Hij
duwde haar open en Alice trad binnen.
Toen bleef ze plotselings staan.
Gerald was er reeds en stond tegenover
haar. Hij zag er bleek en ernstig uit. Zy
slaakte een kreet en liep op hem toe.
Do politieagent verliet de deur en begon
op en neer to loopen. Het geluid zijner
schreden klonk Alice dreigend, onheilspel
lend in de ooron, haar er aan herinnerend,
waar zo was en dat Gerald in gevaar ver
keerde.
Zij klampte zich hulpeloos aan hem vast,
en gedurende een oogenblik dacht hij ner
gens aan, dan aan haar. Hy hield haar tegen
zich aan gedrukt; toen hief hij eindelijk het
hoofd op en zag Seraingham, die met een
notitieboek in do hand, mot den rug naar
hen toe, op den drempel stond.
Alice lieveling, we hebben geen tijd
te verliezen, zei Lord Oroft. Ik heb u veel
te vertellen ik had u niet aan moeten
raken. Ik moet u dingen vertellen dingen
die ik u reeds veel vroeger had moeten ver
tellen. Laat Seraingham binnen treden. Als
ge alles weet, wat ik u te vertellen heb, zal
het geheel iets anders wezen. Alice ik heb
een groot onrecht aan u begaan. Ik geloof,
dat ik krankzinnig was van liefde tot u, ik
vergat, hetgeen ik niet had moeten verge-
Het geld van den Slaat komt zooveel
vau ons van de geuzen
Ons kind is zoo goed, ja heter dan het
hunne
Het onderwijs, door het geld van den
Staat gegeven, dat wil zeggen, door 't
geld van eenieder, moet voldoen aan den
wensch van eenieder.
Als er een burger is die zegtIk
vraag voor mijn kind wetenschappelijk
onderwijs die móet voldoening
krygen.
Is er een tw cede die zegt Ik vraag
voor mijn kind ook godsdienstig onder
wijs die moet eveneens voldaan
worden.
En hoe worden beiden voldaan
De eerste
Volop, in de geuzengemeenten.
Seffens in de katholieke gemeenten,
zoo gauw de vader voor zyn kind out-
slaging vraagt der godsdienstles waar
uit volgt dat de onderwijzer, eens de
kathechismusles uit, geen godsdienstig
ouderwijs meer mag geven-
Vijftig, zestig kinderen krijgen tegen
dank geen godsdienstig onderwijs, om
dat er voor éèu enl el kind slechts weten
schappelijk ouderwijs gevraagd wordt.
gelijkheid 20-30-40 moeten
onderdoen voor i
Hoe wordt de katholieke huisvader
voldaan, of liever, misdaan
Waar de geuzen baas zijn, worden er
schoolpaleizen gebouwd, worden er, als
meesters, de grootste haantjes vooruit
der vrijdeukery benoemd, worden er
kleederen, voedsel, buitenverblijf aan
de kinderen gegeven, soms opgestompt.
En de katholieke kinderen
Ja, die krijgen 't ook, zoo gauw
hunne ouders huune ziel en de ziel van
hunne kinderen verkoopen.
Zoo niet, dan zijn 't paria's, verstoo-
telingen, die niet zuur genoeg kunnen
uilboeten dat hunne ouders getrouw
blijven aan God.
Zoo dergelyk ongelijk aan geuzen
werd aangedaan, vuisten gingen er op,
slagen zouden er vallen
De huidige schoolwet dient dus volle-
digd.
We blijven geen tweemaal betalen,
eens om ons onderwijs op te bouwen, en
eens om het le laten afbreken met ons
eigen geld, om het onderwijs der geu-
zenkinderen te betalen.
Wij eisclien (gelijkheid
Wij eiechen vr«jheid
ten ik hield dingen achter, die ik u had
moeten zeggen ik de hemel weet Alice,
dat iku misleidde. Ik denk, dat ik krank
zinnig was.
Weer klemde ze zich aan hem vast.
Ik heb u lief, fluisterde ze. Het kan
me niet schelen wat ge deedt ik geef
nergens om. Maar er zijn ook dingen, die
ik u moet zeggen. Oh, Gerald, als ge wist..
Ze weeg met bevende stem en tranen in
de oogen.
Mynheer Sheringham, riep ze plotse
ling uit, wij zijn gereed.
Sheringham keerde zicli om en deed de
deur achter zich dicht. Er stonden drie stoe
len rondom de tafel. Alice ging zitten en
legde hare handen op het ruw houten tafel
blad, waarby Gerald's ring schitterde, liet
drietal spottend tegen glanzend.
Sheringham nam zijne tasch en legde die
op tafel. Mot doffen blik keek Alico naar
hem. Ze was koud en stijf, en Sheringham's
werktuigelyko bewegingen toen hij de pa
pieren uit de tach haalde, schenen haar te
bedwelmen. Doch eensklaps verlegde hy de
tasch en ging zitten met een hoopje wit
papier voor zich, terwijl hy pen en inkt
gereed hield. Ze schrok plotseling op. Het
berichtje in het morgendblad stond haar
weer voor den geest, en te gelykertyd was
de vraag weer bij haar opgerezen, die haar
achtervolgd had, sinds Mevrouw Nethor-
combe haar het bericht had voorgelezen.
Mynheer Sheringham, zei ze plotse-
ARRONDISSEMENT van AALST.
Poll op Zondag 4 Februari 1912.
KAMER VAN VOLKSVERTEGEN
WOORDIGERS. Het Middenkomiteit
stelt voor als Kandidaten MM. Woeste
Karei 1 Moyersoen Romaan 2, be;de
uittredende Volksvertegenwoordigers
Baron de Bét hune Lodewijk 3 Van der
Linden Arthur, 5.
Twee nieuwe Kandidaten werden door
de kiezers aangeboden MM. Len Cosyns,
Burgemeoster van Meerbeke en Jan Rol-
lier, Provinciaal Raadslid te Denderleeuw.
Deze twee heeren dingen naar de 4*
plaats.
VOOR HET SENAAT worden slechts
2 kandidaten voorgesteld MM Baron
Eug. de Kerchove, uittredend Lid en De
Sadeleer Lodewijk, uittredend Volksver
tegenwoordiger. Als plaatsvervanger M.
M.-L. Gheeraerdts, Burgemeester van
Aalst.
Wij roepen er de aandacht der heeren
Afgevaardigden op in dat de vergadering
zal aanvangen om twaalf ure zeer stipt.
Vooreerst do aanspraken der heeren Kandi
daten en dan, zoo men ons zegt, deeennaam-
lijke stemming. Ongetwijfeld zal de uit-
noodigingsbrief hierovor meer inlichtingen
verschaffen
Du» opgepast
Geene postzegels meer. Het ver-
vaardigeu van postzegels kost veel geld.
Het aaukoopen en gebruiken doet veel
tyd verliezen, zeggen de Engelsehen.
lu Londen is deze week een toestel in
gebruik gesteld om het gebruik der
postzegels te vermijden.
Men werpt in het toestel een penny en
duwt op eeDeu knop terzelfdertyd
wordt den brief mekauisch gestempeld.
De brief hl'jfl in 't toestel, dat juist
als do gewone brievenbussen gelicht
wordt.
Zou M. do Broqueville, die een prak
tisch man is, dat niet eens ter studie
willen leggen om ia België ook zulke
toestellen in te voeren
De liberale partij. Koning Leo
pold I, bijgenaamd de Wijze zegde
eens aan zijnen vertrouweling en vrieud
M. von Stockwar, het volgende
Bij ons in België is de Katholieke
Partij de eenige, die een stevig stand-
ling, waarom stond de de naam van dio
vrouw in de gazet als Fanny vermeld?
Beide raanneu keken verwonderd op. Ze
stak Gerald hare hand toe.
Ik weet meer dan ge denkt, zei ze met
vlugge bevende stem, nog voor dat een van
beiden een woord had kunnen spreken. Ik.,
ik heb die vrouw gesproken. Zij kwam by
me... ze zei, dat ze Charlotte Russell heet
te, en dat... ze... Gerald's vrouw was
Hare stem daalde, doch hare vingers,
Gerald's hand vindend, omklemden dio
krachtig.
Heeft ze u dat verteld riep Gerald
naar adem heigend uit. Alice lieveling
liocfd zij u dat verteld
Alice knikte.
Gisteren morgend, zei ze half binnen-
inonds. Ze kwam bjj me en beweerde, dat
ze uwe vrouw was.
Do advokaat boog zich naarvoron. Zijn
blik had Gerald onderzoekend opgenomen.
Het kan dezelfde niet geweest zijn,
zei hij.
Hoe zag ze or uit voegde hy er snel
bij.
Alice hief het hoofd op.
Hot was dezelfde, zei ze mot bleeke
lippen. Het was Charlotte Ruseill uwe
vrouw die tot mij kwam. Ik zag haar
naderhand er is goen vergissing moge
lijk.
Mijne vrouw Lord Croft was heigend
teruggedeinsd. Zijn gelaat was doodsbleek
en verwrongen van pijn. Eene licüte rilling
punt aanbiedt. De liberale party is een
wegziukende zandbank, gereed om zich
te ontbinden onder den immer klimmen-
den stroom der gedachten van opstand
en revolutie.
Zoo sprak'die wijze en verlichte vorst,
geëerd door gaiisch Europa om zyn
groot staalkundig doorzicht.
En wat zien wij op onze dagen
Die waggelende party, gansch ver
molmd en versleten, sluit zich in den
uitersten nood aan met de omverwerpers
onzer nationale instellingen, die den
hoogsteu trap van bloei en welvaart
hebben verworven met de socialisten.
Zoo is dus de voorzegging van Leo
pold I op dit oogenblik ten volle be
waarheid
Gelukkig dat het Belgisch volk de
verregaande lichtzinnigheid niet bezit
der Fransche natie.
Dit zal nog eens klaar en schitterend
bewezen worden in do aanstaande kie-
zingeu van Juni.
V rou wenstemreclit. Do
Koning van Zweden, in zyne troonrede
bij de opening der Kamers, spreekt al
dus
Nu de kieswet elk verschil van for
tuin en stand vernietigd heeft, is de tijd
gekomen om ook het verschil van ge
slacht te doen verdwijnen.
Diensgevolge zal er dees jaar een
wetsontwerp neergelegd worden om aan
iedereen, 't zij man of vrouw, hetzelfde
stemrecht toe te kennen.
Zoo verhalen ons de dagbladen.
Maar... als die juffers en damen ge.
heel en gansch dezelfde rechten genieten
als de mannen, zou men hun dan ook
dezelfde plichten niet mogen opleggen
Bijvoorbeeld, legerplicht ofte solda
tendienst
En waarom niet zoo lacht de spot
geest.
Zij zouden toch zoo goed als onze jon
gens de patatten kunnen jassen, het eten
toebereiden, de kleederen uitkloppen,
de kamers uitvagen, boodschappen doen
en zeker en vasi, veel beter nog dan
onze vroegere soldaten..., kindermeid
kunnen spelen.
Op de pijnbank. De socia
listen hebben Dinsdag in de Kamer
water en bloed gezweet.
De lieer Helleputie herinnerde dat
gezel Anseele en 1908 in de Kamer
bekend heeft dat de socialisten zich nooit
hebben beziggehouden met de kleine
landbouwers.
beving hem, alsof de een of ander eene
niet geheelde wonde aan had geraakt.
Mijne vrouw? herhaalde hy hulpeloos.
Weer knikte Alice. Ze haalde vlug en
onregelmatig adem, en hare vingers plukten
zenuwachtig aan de hoekon van het op tafel
liggende vloeipapier.
Ja, heigde ze. Zij... zy vertelde my
alles, maar ik kon het niet gelooven ik
weigerde oh, het was zoo hard te geloo
ven, en ik weigerdo totdat ik... totdat ik
dit zag....
Hare vingers staakten plotselings hunne
zenuwachtige bewegingen, en ze haalde uit
haren zak de verkreunkelde half gescheurde
trouw-actr te voorschyn, welke ze den rori-
gen avond uit het huis in Bayswater meê
had genomen.
Zelfs toen geloofde ik het nog niet,
voegde Alice er fluisterend by, doch zo
overhangdigdo mij ook dit nog.
Zo haalde ook het portret van Gerald te
voorschijn, dat de vrouw voor haar neer
geworpen had, en legde het naast de trouw-
aete op de tafel.
Toen moest ik het wel gelooven,
voegde zij er met een snik by, en toen....
en teen.... ik...
Ze zweeg plotseling en liet het hoofd op
de tafel zinken, eindelyk gebroken en ge
heel ontdaan.
Gerald sprong op.
Ik kan 't niet dragen, riep hy uit.
Alice liefste doe 't niet.
(Wordt Toortgwst.)
