Zondag 23 Juni 1912.
5 centiemen het nummer.
65ste Jaar 4500.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan
GODSDIENST, HUISGEZIN. EIGENDOM,
van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
VR0UWENSTEIV1RECHT
GELOOF EN LIEFDE
Zondagi'ust.
28 jaar geleden !..-
Uit mijn Congoleescli
dagboek
DIT JUS en DAT JUS.
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagteekoning van
den volgenden dag. I)e prijs ervan is tweemaal Ier week voor do Stad 5 frank met
den Post verzonde n frank 's jaars, fr. 3,25 voor zes maanden fr..i,75 voor drij maanden,
voorop te betalen inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwit-
iantiëirdoo de IN.st omvangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schri.dt in bij G. VAN DE PUTTE-GOOSSENS Korte Zoutstraat, nr 31, en in alle
Postkantoren des Lands.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op 3Je bladzijde
50centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen
handschriften worden niet teruggestuurd. Heercn Notarissen moeten hunne inzendingen
doen, uiterlijk tegen den Dijnsdag en Vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van dit blad.
OIJIQt. l«; SLUJ!
Aalst, 22 Juni 1912
In den ouden tijd, bij de Grieken en de
Romeinen was de vrouw cene ware
slavin. Zij werd nioi veel beter behandeld
als de dieren, als een os of een peerd.
Alseen trekdier zijnen meester niet meer
dienen kan. of oud en versleten is, dan
wordt het aan kant gezet of naar 't. slacht
hui- gebracht.
Welnu, zoo werd daaromtrent de
vrouw ook behandeld vóór hel christen
dom.
Nu.'l is maar sedert de Godmcnseh zijne
li melsche leering in de wereld heeft ver
kondigd, dal de vrouw de rang en dk
WRKRDiGiiRii) lieel'l bekomen,die zij heden
in onze samenleving geniet.
In de R.K. Kerk wordt er geen onder
scheid gemaakt lusschen man en vrouw;
als kristenen slaan zij op den zelfden
voet en hebben dezelfde rechten, doch
hunne roeping ei: beslemming verschillen
merkelijk.
De man is bet hoofd van 't huisgezin;
't is zijne plicht van vrouw en kinderen
die zwakker zijn dan hij,te verdedigen en
en te beschermen, en daarom wordt hij
mei 't gezag en de overheid bekleedt.
De vrouw heeft de zorg en den last van
't huishouden zij moet alles lief, net en
aangenaam maken voor echtgenoot en
"kinderen.. Haar kenmerk is liefde en zelf
opoffering. Zij moet haar eigen vergeten,
om zoo Ie zeggen, en slechts schijnen te
leven om anderen gelukkig te maken.
Sedert eenige jaren spreekt men veel
in tie lolilieke wereld ovér de rechten
der vrouw. Sommigen zotten vooruit dat
de vrouw niet alleenlijk huismoeder moet
zijn, maar dal zij geioepen is even als de
man om alle burgerlijke ambten Ie be-
kleeden en zich ook met bestuurzaken en
de kiezingen te bemoeien.
En waarom zou de vrouw geen advo-
kaal, geen geneesvrouw, geen apotheker
kunnen zijn, volksvertegenwoordiger,
provinciaal raadslid en gemeenteraadslid
mogen worden
Wat het stemrecht betreft, waarom
zou de vrouw liet niet mogen uitoefenen?
Heeft de vrouw dan zooveel belang niet
als de man in 't goed bestuur des lands,
der provincie, van de stad of gemeente?
Heeft de vrouw dan zoo veel belang
niet als de man in 't behoud van rust en
vrede en der algemeene wel waart?
Heeft.de vrouw dan zooveel belang
niet als de man in 't behoud onzer katho
lieke vrijheden, onzer nationaliteit, onaf
hankelijkheid en 't koningdom
Waarom haar dan lvT stemrecht ont
zeggen
In 1900 verklaarde onze achtbare
Volksvertegenwoordiger, M. WOESTE,
nagenoeg 't volgende
Het is mogelijk dat we zekeren dag
lid zuiver algemeen stemrecht zullen
aannemen doch deze hei-vorming zal
gepaard gaan met het vcrleenen van
liet stemrecht aan de vrouwen.-
Geschiedkundige ridderroman uit den
eersten kruistocht
door Petrus Van Nuffel.
3e Vervolg
Gansc.h de stad was verlicht door de
klaarte van het alverdelgend element de
lucht kaatste in rooden sclijjn de slechting
der stad af. Zwarte, vuile rookwolken
klommen langzaam omhoog vuurschich-
ten, stralen en sprankels, sissend en knet
terend, schoten uiteenspattend vuurwerk
ten hemel, nu eens bloedrood,geel, en dan
weèr pikzwart. In de nog rechtstaande
geraamten der uitgebrande woonsten vielen
zware balken, met donderend gei ucht,
krakend naar beneden.
Uit alle vensters, likten; als gapende
monsters, lange tongen en wanden, ver
wrongen er staven, stoepen en gaanderijen.
Een vuurklomp was het, éen enkele, die
zich tot in het oneindige scheen uit te
strekken Niets bleef gespaard, zoo min
de woonst des armen als het onwaardeer
baar paleis, in pracht en rijkdom alles
overtreffend. Vele Turken lagen neergeveld
en doorkorven...
Dat was des kruisvaarders wraak Zoo
boetten de Mahomedanen hunne lage laf-
Als men liet stemrecht alseen natuur
lijk refill aanschouwt, dan kan men er
de vrouw niet van berooven.
De socialisten zelfs erkennen die waar
heid en schreven des tijds hel stemrecht
der vrouw 111 hun programma. Nu lieden
laten zij hel op 't achterplan.
En waarom
Vooruit van Gent zegde het ons «Ze-
kerlijk is het waar dat de inmenging
der vrouw in de politiek vroeg of laat
de verplettering der reactie, den val
der geestelijkheid moet voor gevolg
- hebben, maar voor 'L oogenblik is dat
- nog l geval nieten voor den vooruit-
- gang der democratie ware liet dus vven-
sebelijk dat men van het stemrecht voor
de vrouwen tijdelijk afzag totdat ze
in de politiek min of meer zijn inge
- leid. -
Meest al de hoofdleiders der revolu-
tionnaire roode partij zijn legen het stem
recht der vrouw gekant, niet omdat het
zou onrechtvaardig zijn maar wel uit po
litieke berekening.
- Reliecrscht door de priester, zegde
Louis Bcrlrand, zouden do vrouwen
stemmen voor de katholieken en wij
zouden eene halve eeuw achteruit ge-
n slagen worden.
Gezel De Winne, een andere roode
hoofdleider, schreef
De zegepraal van het algemeen slem-
rcclit voor de vrouwen zou een ramp
zijn voor ons ideaal er zou ons niets
kunnen overkomen dat slechter is. Be-
n ter are bet behoud van bet meen ou-
dig'stemrecht.
Dus 't is geeno kwestie van recht welke
de roode hoofdleiders iDroopen om het
stemrecht, aan de vrouwen Ie weigeren,
maar enkel partij- en politieke lieroke
ningen.
De socialisten hebben in deze kwestie
aan de liberalen toegegeven immers met
het vrouw jnsleinrecht zouden deze laat
sten voor eeuwig v 11'L politiek loonei 1
weggevaagd worden.
En T programma der socialisten
Wel daar bekommeren de meeste hoofd
leiders zich bitter weinig meé. Dit pro
gramma wordt gewijzigd naar T belang
van liumie politieke berekeningen.
Heden wit, morgen zwart
ONDERHOUUINGSBEWERKINGEN
EN
BEMESTING
GRDURENDE DEN
wasdom der groenten.
In eenige vroegere artikels hebben wij
de teeltwijze van eenige voorname groen
ten besproken. Wij hopen daarmede
voort Ie gaan naarmate de omstandig
heden zich daartoe leenen.
't Is echter niet voldoende le zaaien en
te planten mei 1 moet er dan verder de
noodige onderhoudszorgen aan besteden,
wil men de gewensehle vruchten van
zijnen arbeid plukken. E11 onder deze
zorgen sl ippen wij aan wieden, uitdun
heiil machteloos en verbolgen, het schuim
der razerny op den mond, waren zij ge-
dwongen, ten trots van hunne woede,
in afgelegene schuilhoeken verstoken te
blyven. Zij moesten, tegen wil en dank,
de zegezangen hooren dor suldaten, die nog
altijd rondliepen en op de puinhoopon het.
kiuis van den Zaligmaker hadden geplant,
liet kruis, dat immer de strijdende Kerk zal
ter overwinning brengen
III.
Nog hielden christeno wakers wacht bij
de gespaarde stadspoorten. Geer. sterveling
inocht de muren verlaten, zoo luidde het
bevel. Met rechtzinnig medelijden aanzagen
de kruisvaarders een roerend tooneelman
nen, vrouwen, kinderen en gr jsaards
poogden, in de vesting, de steile muren te
beklimmen om de stad te ontvluchten.
IJdele poging vergeefsche moeite Ter
nauwernood eenige voeten hoog gestegen,
deed oene verkeerde, onhandige beweging
hen terug op den grond vallen, waar zij
zich vaak bezeerden. Zelfs waren er, die,
eene aanzienlijke hoogte bereikt hebbende,
plotseling neerploften en zielloos bleven
liggen. Hoe zou, nu recht was geschied,
het christen hart niet vermurwd worden,
aan geen gevoel van deelneming toegeven?
Alles wendden de soldaten aan, om de
Mahomedanen van hun roekeloos voorne
men te doen afzien. Het gevolg hunner be
wijzen van deelneming en bezorgdheid was,
dat men alsdan, op zielroerenden toon, hun
nen, ophakken, aanbinden en bemesten.
Wieden is van eerste noodzakelijkheid
en dal zoo vroeg mogelijk, want eens de
groenten overweldigd, gaat dal niet
meer zoo gemakkelijk en heeft liet
onkruid reeds veel schade aan do groen
ten berokkend. Inderdaad, hel onkruid
groeit gewoonlijk felsthet beneemt
lucht en licht aan de geteelde groenten
011 ontneemt toch altijd een deel der hun
bestemde meststoffen. Hel kwaad moet
in den wortel uitgerukt worden, zegt
liet spreekwoord, dus zoo spoedig moge
lijk. En voor deze die onzen raad gevolgd
bobben wij bedoelen op rijen gezaaid
hebben, zal dat niet veel tijd vragen.
Men heeft maar met de hare of beier met
eenp kleine hark die elk met drie, vier
groolo nagels in een blokje hout kan
vervaardigen, bij droog werler den grond
lusschen de rijen en ook lusschen de
groenten op te werken en al het opschie
tende onkruid is vernietigd.
Het UITDUNNEN of op afstand zetten
der groentenals salade, wortels, ajuin,
zomerspinagie, enz. moet in tijds geschie
den. Dit doel men best bij vochtig weder
of na eene besproeiing.
Den grond lusschen de rijen en lusschen
de groenten ophakken is ook een werk
dat de heilzaamste gevolgen heeft, vooral
bij droog weder. Inderdaad, het ophak-]
ken belet het uitdrogen en laat de luchtj
in den nroiul dringen, waardoor de1
nilriflcatie of omzetting der meststoffon f
in opneem]} re bestanddeelen ten zeerste]
bevorderd wordt.
PrineessoRj erwten, tomatlen, kom
kommers, moeten i tijds geleid óf aan
gebonden worden.
Het zal wellicht ook nöodig zijn som
mige groenten binst don wasdom nog
wal meststoffen toe te dienen. Beir kan
daartoe in sommige gevallen dienen.
Doch bij heeft het nad< el aan zekere
groenten die men aan 't plukken is of
korts nadien moet eten, eenen onaange
namen reuk mele te deden. Daarom
hebben wij steeds cene kuip kunstmaligcn
heir, zoo men dit zoo noemen mag en die
wij zelfs vervaardigen, iu gereedheid.
Daartoe nemen wij per 100 liters water
400 grammen zwavelzuur ammoniak,
5''0 grammen superfosfaat en 300 gram
men chioorpotasch en daarmede begieten
wij op lijd en stond onze groenten. Als
de kuip ledig is, maken wij eene andere
gereed. Behalve dat' wij alzoo den was
dom ten zeerste bevorderen, is die begie
ting een beste middel om wormen en
nadeelige insekten te vernietigen, die
soms aan de wortels knagen.
Bij droog weder en lievige zonneschijn
kan liet soms aan te prijzen zijn, de
teedere groenten, na deze begieting, eens'
le besprenkelen met zuiver water, ten
einde liet verbranden le voorkomen.
WILLIAM.
Van s middags lot middernacht, eenige
dienstdoende Apotheker, op Zondag 23
Juni 1912, M. Gliysselinckx. Molenstraat.
poogde tot hot openen der poorten over
te halen. Zooverre echter strekte de macht
der krijgers niet onkel de aanleider bez it
de bevoegdheid dergelijk en wenscli in te
willigen hij alleen had de sleutels der
stad.
Wat voerde Wilfried in het schild Zou
hij de vernielde vesting langer in bedwang,
in onderpand bonden Neen toch Voort
111 >cst liet leger, zonder dralen, zonder
oponthoud, liet einddoel van lijden en strij
den bereikt. Eene bekommernis beving mg
den jeugdigen bevelhebber Hoeverre
w as hij met zijne legerschaar van liet H.
Land verwijderd En onophoudend
opperde hij zich die vraag zy liet hem
rust nog duur. Vandaar het besluit van.
zoodra mogelijk, de Turken den rug te
koeren en de reis voort te zetten.
Slechts een poos van acht uren werd
gegund.
Wilfried drentelde in de stad tusschen
puiiilioopen, krijgstuig,geslechte woningen
en gevelde soldaten op en neer. Met blijden
lach groette hij zijne medegezellen vol
teederheid stuurde hij de gekwetsten woor
den toe van opbeuring en vertrouwen
vuurvol stortte hij den lauwmoedigen een
vorkwikkenden balsem van vernieuwde
krachten in bet hart. Aan de ridders schil
derde hij, in heerlijke kleuren, de roem
rijkste zegepraal af, die hen, kortelings, by
de inneming van Jeruzalem, zou te oeurt
vallen. Hij ontwikkelde grooiscbe plannen
van reizen, aanvallen en stormloopen,
Wie zou 'L kunnen poizeii
fond.ig II was T juist 28 jaar geleden
dat de samenstelling-vèn het Katholiek
Ministerie, opvolgend aan de liberale
regeering die door de kiezers kwam afge
dankt te worden, in den - Monileur ver
scheen
28 jaar Eu hel liberaal ministerie
had het, met moeite, 8 jaar uitgehouden,
dank aan zes partijdige kieswetten, waar
mee het gedurig liet getal algemeene
kiezers verminderde, 't Eu hielp nog
niet
E11 als, in hel begin van Juni 1881, liet
ministerie zijn kassaart kreeg, was het
eene algemeene verlichting oen steen
die van iedereens hert viel.
't Was een liberaal blad, rindépen-
dance beige die het schreef. En M.
Picarl voegde erbij - 't zijn de kiezin
gen van liet misprijzen
Wat verschil met nu Hoe langer
het Katholiek Ministerie aanblijft, hoe
meer net vertrouwen van de klaarziende
bevolking in hem aangroeit.
Maar ook, wat verschil van handel
wijze 11 u vrede, en gecnc vervolging,
vooruitgang op alle gebi- d. Vergelijkt
ne keer wat Belgie dan was op bandels
nyveiheids-, landbouwgebied, met het
geen nubesiaat. Kn de volkswelgeving
Dal bestond niet in 1884. Nu hebben wij
eene geheele reeks volkswetten, en
met Gods gratie zullen er nog bijkomen,
want de Katholieken zijn mannen van
NÖoruilgang.
Wat zou er van België geworden zijn,
indien de Katholieke l'artij, brood en
volksgezind, vooruitstrevend en geinalig,
niet bestaan had
28jaar!... En het kiezerskorps, met
eene verbazende kracht, komt oenen
hieuwen en langen pacht met de Katho
lieke Regeering le teeltenen
Dat is de belooning van eene politiek
die niemand vervolgt, Lis te zeggen,
de tegenstelling van de politiek die hel
liberaal ministerie van 18:8 tot 1884
voerde, onder den invloed der verderft:
lijko vrijmetselarij.
door I'kthu»
Stichting van den landbouwpost
van Kitunguru.
XII.
Ik zie hel dorpsplein van Buist vóór
de kerk. 'Lis St Pieleravoml. De theater
is opgericht en de ganscbe jeugd van li«-t
dorp is vereonigd op liet kermisplein en
speelt op den wankelbaren planken
vloer-, rustend op tonnen, omzet met
sparren d'eeno hemelhoog, d'ander lioo-
ger en lager zonder regelmaat noch orde,
en aan welk onooglijk gevaarte men
berekende den afstand van dorp tot dorp,
van stad tot stad, met eene klaarheid en
juistheid, welke hem hoe langs hoe meer
deed stijgen in de achting en eerbiedige
bewondering der edellieden. In éen woord,
gansch zijne omgeving wist hij zóo pal aan
zijnen persoon vast te kluisteren, to paren
aan zijnen krijgslast en zijne heilige over
tuiging, dat alles rondom hem ademde van
verknochtheid, liefde, hoop in de toekomst.
In hem stelden allen, lijfknechten en rid
ders. limine hoop, hun vertrouwen; in hem
begroetten zij de zege
Arme jongeling Niemand hunner
was bewust van zijn leed Wio zou ooit
durven vermoeden hebben, dat, onder dien
sluier van opgeruimdheid, een verleden
verborgen lag vol tranen en zuchten Wat
moest bij niet lijden Altoos ged rongen
zijn cene bron van zalvende, lmelende
woorden te wezen, met den dood in bet
hart Wat al folterende gepeinzen deden
hem bet bloed naar 't hoofd stroomen,
prangden hem den boezem te plette Voor
alles bleef hij koud en ongevoelig immer
kwelde hem het denkbeeld u Alleen op de
wereld 0 Hoe dikwerf poogde bij den
naam zijner beminde, het gevoel der ouder
liefde te smoren in drukke bezigheid of
uitspanning hoe veelvuldig trachtte hij
uit den geest te dry van Maria's engelen
beeld, dat hem telkens, als eene hemelsche
verschijning, overal volgde Onmogelijk
Altijd zag hij baren betooverenden glim
lach, steeds de fijngesneden lippen, die
den grooten titel van theater heeft gege
ven Vrolijk zwieren de klokken in den
klokketoren on zenden hunne feestelijke
tonen over dorp en omtrek, de kanonnen
donderen en verkondigen wijd en zijd
dal het morgen SL Pietersfeest is te
Bur.-t vroolijk knettert en vlamt het
St-Pielersvuur op de hoeken der stralen,
de knapen op liet dorpsplein en ik het
eerst klauteren op den theater en op de
masten Porre komt builengesprongen
en met. een «venterdeksche deugnieten ik
zal ii allen iu het kot steken- verjaagt
hij ons van ons geliefd spel en stuiven wij
weg als eene kende musschen,doch straks
keeren wij terug en begaan dezelfde
baldadigheden, doch nu zendt men uit
hel gemeentehuis den «garde champetter-
op ons af, hals over kop tuimelen wij
van masten en theater en verbergen ons
onder den theater of achter den kerkhof
muur (waarom me*i ons dit spel verbood
is mij nog een raadsel, immers wij
konden den theater niet vuil maken want
hij was overal over vuil) en dit spel duurt
zoo gansch den avond tot wij opeens een
klik klak klik klak, op de kasseisteenen
hooren en rapit - gezeten op zijnen
-herreman» stilhoudt voor 't gemeente-
buis. Er komen nog andere paardemans
toe en nu beginnen ze te loeren ringste
ken voor de ringsleking van morgen. Of
ze nu leerd'-n om in de ringen of er onder
of er boven te steken weet ik niet, maar
't was wonder, al die s avonds kwamen
leeren hadden 's anderendaags geenën
prys.
Seffens hebben wij ons ook eenen
«priem- gemaakt en nu aan t ringsteken
tot dat óp eens "VsMer Bakkers ChaFuk
ken» zooals de andere knapen riepen van
achter den boek van den roernloozcn
theater te voorschijn komt en mij meteen
-lie" jongen zon liet haast.gaan tijd
worden - naar huis en 't bed in jaagt
waarin ik gansch den nacht droom van
kermisplezier en jongensleute. t) guldon
knapentijd keer toch nog eens weer
O jammer, de kennistliealer de knapen-
vrn-nd a en de knapentijd zijn voor im
mer, immer verdwenen en keeren nooit
meer terug. Alles wal verzwindt in den
kolk der eeuwen ziet men nooit meer
weer.
29 October. Weder al Zondag? Nog
maals een week vervlogen in den muil
der eeuwigheid, die zooals ik gisteren
zegde niets terug geeft van al wat haar
eenmaal in de handen viel. Dezen mor
gein! blijf ik als een groote gepatenteerde
luiaard in liet bed liggen tot dat de zon'
reeds een bedenkelijk langen weg dooi
de hemelruimten heeft afgelegd. Eindelijk
moede van liggen en niet meer wetende
op welke zijde mij keeren. tuimel ik mij
er uit, zooals tante Stienckeu zegde en
maak zondagtoilet.
Mijn boy heeft mij een ferraen eier
kassaart gereed gemaakt, die ik maar
vlug binnenspeel met 2 boterhammen en
vier tassen thé. Zoo, nu ben ik gezet als
een graver, zooals ze te Burst zeggen en
ik begin dus... ja wat, ik weet liet waar
lijk zelf niet, schrijven voor onzen gelief
den 'I lender bode. Er is geen nieuws en
kersroode wangen, blauwe oogen, heldere
ziele6piegels 0 Liefste Maria, zuchtte
hij meermaals Waar, waar. vertoeft ge
thans Denkt ge nog wel aan mij, uw
ougclukkigen vriend O, gewis Hoe zou
het anders Of lijdt ge niet wat ik lijd?
Zoudtgij niet verduren wat deze, wi°n ge
onwrikbare trouw, eeuwige liefde zwoert,
onderstaat E11 toeli - en toen keek
de overste met verdwaalden blik somber
voor zich uit, kromp krampachtig ineen
Indien zij meineedig geweest ware,
haren duren eed verbroken had. hart en
hand eenen anderen geschonken Dit
vermoeden stortte den jongen christene in
eenen afgrond van radeloosheid en wanhoop;
liet bloed kookte hem in de aderen hij
scheen krankzinnig te zullen worden....
Drie uren rustens waren verstreken.
Wilfried verzamelde zijne onderhoorigen.
In zijnen oogopslag las men verkropt spijt,
zijne bewegingen waren zenuwachtig en
onrustig. Teen de schaar hem wachtend
aankeek verhief hij de stem en zei
Wapenbroeders, wij moeten van
hier vertrekken.
Onze vijanden nog sterk in getal
smeden heimelijk plannen om ons te ver
rassen. Het verraad verwint den stryd in
vlakke veld, met open vizier bet treft don
onverschrokkenste bet kruipt, sluipt en
dïingt, onder allo gedaanten, als eene
slang, overal door; baar venijn en walgelijk
spog bezoedelt de onschuld,doodt den dap
perste. Roekeloos en mogen wij ons niet
met leugens uit te donken houd ik mij
niet bezig,ik heb waarachtig ander werk
te doen en er valt mij niets in. Dit komt
zeker omdat ik gisteren lot 12 ure des
nachts geschreven hel) 'k Ontsteek eene
pijp, neem mijnen stok en ga eene wan
deling doen, misschien vind ik zoo nieuws
voor dezen namiddag.
Ik heb gewandeld door heerlijke
lommerrijke eeuwenoude wouden, door
uitgestrekte weiden, wel 3 uren lang en
2 breed en zoo effen en plat als de groote
markt te Aalst, zij schonen mij een reus
achtig donzig groen tapijt met miilioencn
en millioenen wille en gele bloemen juist
als de weiden bij ons, maar in 't groot;
in de verte zag ik kudden antilopen gra
zen die bij mijne nadering, als de wind
zoo snel heenvloden, do apen scholden en
tierden in de boomkruinen boven mijn
hoofd en 's namiddags was ik terug. Zie
daar ai liet nieuws dat ik bij mijne wan
deling opdeed, doch ge moet niet denken
dat ik die weiden in lmnne ganscbe uitge
strektheid doorloopen heb, volstrekt niet.
Zoover ben ik reeds wanneer mijn kok
komt zeggen «Bwana kulia ichia» het
eten is gereed. Daarna zet ik mij op mijn
gemak onder de verandah van mijn huis
eene pijp le smoren.'t Is daar goed om
zitten, dooreen dicht dak beschut tegen
de warme stralen der middagzon, en de
wind kussend mijn voorhoofd, spelend
0111 mijn ooren en taterend en zuchtend
tusschen de duizenden slaken van mijn
huis.
De Katholieke Matigheids
bonden Het Verbond der Katho
lieke Matigheidsbonden van België heeft
het volgende schrijven aan Z. E. den
Kardinaal van Mechelen gezonden
- Eminentie, met oprecht kinderlijke
vreugde hebben wij, door tusschenkomst
van Uwen Vriend M. Gh. Ruys van Bee
renbrouck, Voorzitter van den Wedcr-
landschen Katholieken Bond tegen het
Alcoolisme, vernomen dat het Z. H. Pïus
X behaagd heeft, genoemden Bond te
stellen ouder de hoóge bescherming van
Uwe Eminentie.
Alle Belgen zijn fier over de keuze
van Z. H., maar als drankbestrijders
zijn wij vooral gelukkig, daar wij over
tuigd zijn dat onder Uwe bescherming en
wijze leiding het werk der Katholieke
Drankbestrijding over gansch de wereld
nieuwen vooruitgang zal maken.
Wij nemen deze gelegenheid te baat,.
Eminentie, om U do heilige verzekering
1c geven dat de Bonden onzer federatie,
gansch fier iu liet vervolg onder Uwe
hooge bescherming te mogen strijden,
en steeds gelukkig van uwe wijze raad
gevingen gebruik te mogen maken, meer
dan ooit zullen strijden om ons beniii d
Belgisch volk le bevrijden van de slaver
van het alcoolisme.
Geen troonrede. Uit goede
bron verneemt inen' dat er nooit spraak
is geweest van eene troonrede bij de her
opening der Kamers.,
in het verderf storten, noch al te vermond
onze legerbende bloot stellen aan een ver
raderlijken aanslag. Dralen wij dus niet
langer op te rukken en te vluchten
Het bevel werd op staanden voet ui'ge-
v< erd. Geen half uur verliep, of niet 0311
enkele Christene bezette nog de stad. Te
laat bemerkten deSarazenen de ontdekking
hunner voornemens en moesten zij, werke
loos, de karavaan kruisvaarders achter een
groote bocht, in de verte zien verdwijnen.
Bij de eerste avondschemering geraakte
het leger in een klein dorpje, alwaar het
zich onbeschroomd neervlijde Des morgens
alweder op weg. Voort, immer voort
Gcene klacht werd geuit, het voedsel uit
de hand, gaande gegeten. Steeds bleef
Wilfried aan hot hoofd van do karavaan.
Zoo ging liet vier volle dagen, zonder dat
de minste merkwaardige tegenslag hunne
reis dwarsboomde. Ten laatste bracht do
verschijning van een versterkt kasteel
eenige afwisseling iu den eentoonigen tocht.
Zonder argwaan bleef men or, op eenige
stappen afstands, stil houden en besloot
men. op de plaats te blijven uitrusten en
het opkomen van den dag af te wachten,
alvorens den weg te vervolgen. Volkomen
onbevreesd, plaatste men desniettemin, aan
de vier hoeken van het legerkamp, kloek»'
wachters, die hen voor alle ongeval zouden
beschutten, en des noods, wekken.
Wordt voortgezet.
