ALLERZIELEN.
Allerheiligen-Hoogdag.
Donderdag 30 October 1912.
5 centiemen het nummer
66ste Jaar 4536.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan
GODSDIENST, HUISGEZIN. EIGENDOM,
van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
De Orgeldraaister.
Land-en Tuinbouw.
Over trouwen
VERKEERDE BELOONING.
DE DENDERBÖDE
Dit blad verschijnt don Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagteekening van
den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank met
den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden,
voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwit-
tantiën door de Post ontvangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij G. VAN DE PUTTE-GOOSSENS Korte Zoutstraat, nr 31, en in alle
Postkantoren des Lands.
CIJIQL'R SUUM.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op 3d* bladzijde
50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen
handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Notarissen moeten hunne inzendinger
doen, uiterlijk tegen den Dijnsdag en Vrijdag in den voormiddag.
Voor de ad ver ten tien uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van dit blad.
Aalst, den 3O October 1912.
Een dag van vreugd voor de Heilige
Kerk en voor ieder barer oprecht geloo-
vige kinderen.
Het is l:ct feest van de blijde herinne
ring aan den standvastigen heldenmoed
der Apostelen, die vreugdecol gingen
om voor Oir is lus'Naam smaad en
vervolging te lijden van de dui
zenden en nogmaals duizenden Martela
ren, die door hunne tormenten en onbe
schrijfelijke pijnigingen door het wreed
vernuft der romeinsche keizers en hunne
volgelingen uitgedacht, palm> n der eeu
wige victorie behaalden over de hel en
het rijk der zonde op deze wereld. De
Heilige Kerk vertoont op dien Hoogdag
die tallooze scharen van onschuldigon,
van reine Maagden, die het Lam volg
den in witte kleedeven en mei palmen
in de hand, overal waar het henen-
gaat -
Welk een heerlijk schouwspel doet zich
bij deze gedachte aan onzen geest voor
Wij gevoelen ons als verplaatst ver van
deze aarde in eene andere wereld in die
andere waar geen lijden meer is, geen
pijnen meer gevoeld worden, waar geene
tranen meer vloeien. Alles is blijdschap
om ons heen. Eene ongekende schittering
straalt naar alle zijden uit van degenen,
die in niet uit te drukken schooneakkoor
den eer, en glorie, en lof en mac-hl
zingen aan het Lam dat ter overwinning
hem geleid heeft
Ën hoevelen zijn dezen
De heilige Kerk om ons eenigszins ten
minste een flauw gedacht te geven van
de talrijkheid van de reien der zaligen en
heiligen, noemt in de heilige Mis achter
eenvolgens de stammen op der twaalf
zonen van Jacob twaalf duizend gc-
teekenden uil den stam van Juda, uit
den slam van Ruben enz. En daaraan
laat zij \olgen, uit het Boek der Veropen
baring van den H. Joannes Daarna
zag ik eene groole schare, welke nie
mand lellen liondeuit alle volkeren
en stammen,
En luisteren wij naar den heerlijken
zang, diedezei: allen slaande voor den
Iroon en in het aanschijn van hel Lam
aanheffen, roepende met machtig groot
stemgeluid Heil aan onzen God, die
zetelt op den troon en aan hel Lam
welk gevoel van ontzag maakt zich dan
niet van ons meesters? Dan gevoelen wij
onze grootheid van uilverkoren te zijn,
met dien God te kennen en te dienen en
geroepen ie zijn eenmaal ook onze slem
mei die dezer millioenen zaligen te mogen
16e vervolg.
Hij kon uil zijn geest de gedachte niet
verjagen, dat de reis, welke hij ging on
dernemen de laatste zou zijn dat de dood
hem wachtte, dat hij nooit zijn vaderland
meer zou terugzien.
Met bloedend hart en benepen ziel, hot
hoofd vol droevige gedachten voor de toe
komst, duchtte hij, als hy zyn zoon en zijn
broeder zou omhelzen, zijn gevoelens den
vrijen loop te zullen laten, en liet geheim,
dat hij zorgzuldig bewaarde, door zijn tra
nen te verraden, of ten minste achterdocht
op te wekken.
Noen, zeker wilde hy hun zyn misstap
niet kenbaar maken een onschuldig kind
aan hare moeder ontrukt en bedrogen to
hebben. Wie weet lag de arme vrcuw met
haar dochter niet in gebrek 011 ellende weg
te teren.
Ja, zou men misschien op zyn onrustig
aangezicht de schande en wroeging niet
kunnen lezen
Alvorens zyn geweten gerustgesteld te
hebben, zou hij zijn familie en vrienden
niet bezoeken, daartoe was by nu vast be
sloten.
Hij wilde de toekomst van Germaine en
haar kind verzekeren indien zij nog leefden,
door een deel van zyn fortuin ter barer be
schikking te stellen.
vereenigen in die schittering, in dat ge
luk, in die zaligheid te mogen deelen.
Hoe klein wordt bij deze aanschouwing
de wereld waarin wij leven hoe nietlig
hare genoegens, hoe dof haar goud, hoe
ijdel bare beloften en hoe verachtelijk
hare slaven
E11 Iegelijk hoe heerlijk vertoont zich
op dezen hoogdag de beoefening der ware
deugd
Waarlijk, het zyn geene kleine zielen
die het aardsche beneden de hemelsche
dingen achten, en die tegen moeielijk-
heden gedurende het sterfelijk leven
kampen om trouw te blijven aan hun
plicht, en als loon daarvoor het eeuwige
leven te winnen
Welk eene belooning voor een zoo
korlstondigen strijd
Dit gedacht moet den mensch ten zeer
ste bemoedigen.
Sursum corda Het hart omhoog
Niet dan op de gelukkige toekomst het
oog geslagen
Dan zal liet lijden van hierbeneden ons
gering voorkomen, en de arbeid en de
strijd edel.
Een grooter kracht zal onzen arm ster
ker en nieuwe moed onzen ijver aanvu
ren en tot volharding steunen.
Gelukkig hij die op dezen dag zich weel
te verheffen boven liet slof en met do
oogen des geloofs zijn toestand, zijn per
soon, zijn heden en zijn toekomst be
schouwt. Gewis do hoogdag van Aller
heiligen zal hem een dag van zegening
zijn
Wie in den volste» zin des woords hel
hart omhoog geslagen houden, zijn de
genen. welke ons zijn voorgegaan naai
de andere zijde des grafs. Deze welke
niet den eeuwigen doodslaap zijn inge
gaan, 'maar dewelke wij aan de boorden
des grafs het droevig vaarwel, lot we
der ziens hebben toegeroepen.
De Heilige Kerk wijdt na den dag van
vreugdevol verheffen van hel onnoeme
lijk groot getal heiligen en zaligen, be
woners der hemelzalen, een anderen dag
aan de gedachtenis der overledenen.
Dit tweede gedeelte der gausche Kerk
verdient alleszins onze aandacht zoo wel
0111 de malelooze grootheid en bitterheid
van liet lijdon, waardoor overblijfsels
van tijdelijke zondeschuld uitgeboet wor
den alsook om de waarschuwing die de
slrijdilende ledematen hier op aarde van
uil de folterplaats des vngovuiirs out
vangen.
Wy hebben gezien welke zyn eerste
stappen waren om dit doel te bereiken.
Ducli hetgeen het reeds gedaan had was
nog niets, ui vergelijking met hetgeen hij
nog doen moc-st. De st ppen,die hy nu ging
doen, waren wel de moeilykste, wel de
vernederendste. Hy zou zijn misdaad gaan
bekennen aan zijn vriend Richard Ver-
nière, aan wien hy zyn geheim wilde toe
vertrouwen en dien hy wilde belasten met
het geld, dat hy voor moeder en dochter
bestemd had.
Buiten weten van zijn broeder cn zijn
zoon. moest hij het noodigc geld in handen
weten te krijgen, alvorens Richard te
spreken.
Den dag na zijn bezoek bij Nestor Fau-
vette, den gewezen agent der veiligheids-
policie, gidg hy reeds zeer vroeg naar de
Rue de Richelieu, naar 't kantoor van M.
Robinct, zijn notaris.
Juist was de notaris in zijn kabinet, toen
zijn eerste klerk hem het bezoek van den
kapitein ter zee kwam aankondigen.
Aanstonds werd Gabriël Savanne binnen
gelaten en de twee mannen drukten elkan
der vriendelijk de hand.
Eindelijk zijt gij teruggekomen I riep
do notaris uit. H«t is bijna acht jaar gele
den, dat wij elkander gezien hebben.
Dat is inderdaad zoo, doch myn ver
blijf alhier zal zeer kort zijn, daar ik bin
nen eenige dagen weder moet vertrek
ken
Zoo moet gy weder vertrekken
De leering van onzen heiligen Gods
dienst deed ons kennen het dogma of
geloofspuntde Gemeenschap der Hei
ligen.
Even gelijk er een band bestaat tus
schen de levende strijdende geloovigen en
de reeds zegevierer.de hemelingen, door
de vereering van $iizc-n en de bescher
ming en voorspraak van hunnen kant,
zoo blijft er ook eene gemeenschap be
staan tusschen de ledematen der lijdende
kerk en ons, tusschen de zielen dos vage-
vuurs en de zaligen des hemels.
De gefolterde zielen kunnen slechls
door ons geholpen worden, nu voor haai
de tijd van zich te zaligen voorbij, de
nacht waarin niemand meer werken
kan ingevallen is.
Wie zal ons zeggen wat onze overle
dene vrienden en betrekkingen,misschien
teroorzake van ons zelf te lijden hebben?
En welk recht hebben zij niet om van onze
genegenheid, van onze liefde de hulp te
verwachten, die zij zich z<-lvcn niet meer
kunnen verschaffen Wie zou kunnen
doof blijven voor de slem van medelijden
en dankbaarheid die in liet binnenste des
harten vernomen wordt, op dezen dag,
djo zoo rijk is aan de heilzame herinne
ringen
Vergeten wij do geloovige zielen toch
nietBedenken vii dal het gebod dei-
liefde tut der. ovc.MT. i.scl: die wij moeten
beminnen als ons zei ven om God, zich
niet tot de levenden alleen bepaalt, maar
zich uitstrekt ook lot hen die eenmaal
met ons mede zullen aanzitten aan den
bruiloftsdisch van het goddelijk Lam in
hemel.
Van uil liet vagevuur klinkt ons eene
waarschuwing legen. Het is dezege
bruikt wel uwen tijd en voldoet, doet
boete over uwe zonden en misslagen voor
dat de dood u den draad uws levens door
knipt Leeft rein en 111 nauwgezette
plichtvervulling want wee uwer, zoo 11
als ons de wrekende hand des Heeren
zal raken. Gelukkig dat wij in de be
oefening der noodzakelijke boelveevdig-
heid tevens oen middel vinden om de zie
len des vagevuurs te helpen. Versmaden
wij het niet
Denke ieder, aan 's Heeren belofte
Zalig de ba' m hartig en, want zij zul
len barmhartigheid verwerven
Proef op weiden.
Hoe heilzaam eene jaarlijksche bemes
ting van kaïniet in samenwerking van
scories hare werkzaamheid op weiden
doet gevoelen, bewijst onze proef, met
dit doel reeds gedurende 2 jaren op een
zelfde weiland aangelegd
Op 2 Januari moet ik mij te Toulon
inschepen.
E11 gij zijt nauwelijks aan wal?
Het is waarlijk niet aangenaam, maar
ik ben nicl mijn eigen meester.
Een soldaat moet gehoorzamen... dat
is waar. Maar sedert wanneer zijt go tc
Parijs
Sedert gisterenavond eerst.
Hebt gij uw zoon en uw broeder al
gezien
Nog niet.
De notaris maakte een gebaar en ver
wondering.
Dat moet u niet verwonderen, ging de
zeeofficier voort. Om te handelen zooals ik
gedaan iieb, had ik mijn reden. Morgen zal
ik Daniël cn myn zoon zien.
Ge hebt toch zeker mijn-brieven ont
vangen
Te Hanoi, in het hoofdkwartier van
generaal Brière de l'lsle, heb ik ze ontvan
gen, evenals die van Daniël.
Maar den brief dien ik u voor drie
jaar schreef
Juist een jaar nadat hij uit Parijs ver
zonden was. ontving ik dien in Cambodja.
Wij bevonden ons nu eens hier, dan daar,
zonder vast verblyf, varende in de-Chinee-
sclie zeeën. In den Indischcn Oceaan is uw
brief mij eindelyk besteld, evenals die
van mijn zoon en van Daniël...In dit schry-
ven gaaft gij mij eenige inlichtingen over
den toestand mijner gelden.
Ziehier hoe wij handelen
Op een perceel (5 aren groot) gaven
wij in Februari 1911 20 kgr. kaïniet
4- 20 kgr. scories. Op een 2® perceel,
van dezelfde grootte, gaven wij 60 kgr.
van elks dezer meststoffen, en perceel
11. 3, tot getuige dienende, ontving niets.
Welnu, perceel I ontvangt jaarlijks
dezelfde bemesting weder, terwijl perceel
II met de eenige bemesting gedurende
drij achtereenvolgende jaren moet te
vreden zijn. Het komt er hier slechts op
aan tc weten, welke bemestingswijze de
beste is ofwel eene jaarlijksche van
4 kgr. kaïniet en scories per are. ofwel
eene enkele bemesting van 12 kgr. der
zelfde meststoffen, die dan drij jaren lang
de weide te voeden hebben.
En de uitslag
Het eerste jaar (19tl) gaven de ver-
schillige perceelen per Ha. berekend.
1 7250 kgr. hooi
II 8960 kgr. hooi
111 .- 3600 kgr. hooi
Hel 2® jaar (1912) was de uilslag als
volgt
I 7325 kgr. hooi
II 7200 kgr. hooi
III 3150 kgr. hooi
Zoodat het reeds van nu af te zien is,
dat eene jaarlijksche bemesting van
kaïniet en scories de bovenhand krijgen
moet. Wij wachten hu op den 3en uit
slag (1913) en zullen die ook aan onze
lezers meedeelen. Cultura.
't Is hoog tijd dat de aandacht, der kris-
tene huisgezinnen voor goed worde wak
ker geschud en met ernst gevestigd op
het huwelijk hunner dochters.
Door hare» heimelijke» schijn van on
zijdigheid is de hedendaagsche antikleri
kale bevolking honderdvoud slechter dan
onder het vorig uoslachten het opkomend
geslacht dreigt nog erger te worden.
Het getal van degenen, die builen allen
godsdienst leven en sterven en enkel den
priester toenaderen om hem uit te schel
den, aan te vallen en te moorden, stijgt
van dag tot dag.
De vrouw die kristelyk is opgevoed en
zicli verbind aan eenen vrijdenker, draagt
bij !ot liet stichten van eenen ongotls-
dienstigen baard.
Veronderstel nog dat zij haar geloof
ongeschonden bewaartin haren man,
in hare kinderen, haar eigen bloed, vindt
zij gestadig de afbrekers en schenders
van haren godsdiest, van de krislene ze-
deleer.
Katholieke ouders, 't komt er op aan
uwe kinderen tegen dat ongeluk te vrij
waren
In korte woerden antwoordde ik op
uw vraag. Hadt gij Daniël Savanne gezien
en gesproken, hij zou u zeker geheel inge
licht hebben over hetgeen wy te zamen be
sloten en gedaan hebben, 0111 zoo goed
mogelijk voor uw belangen te zorgen...
Ik ben eerst bij u gekomen, omdat
gij mij dat even goed als mijn broeder
kunt uitleggen.
Daar gij getrouwd waart in gemeen
schap van goederen en daarbij elkander al
uw goed opgedragen hadt, was de zaak
heel eenvoudig. Krachtens dio akte zijt gy
alleen moester gebleven van it gemeen-
schappclyk fortuin.
Kunt jgij mij zeggen hoeveel dit kapi
taal beloopt
Op een cent na.
Gy zoudt mij een dienst bewijzen met
liet my te zeggen.
Zijn eersten klerk roepende, gelastte
mijnheer Robinet hem de rekening Gabriël
Savanne te vragen.
Na eenige minuten word de rekening
aan den notaris voorgelegd en dQze deelde
zo zijn cliënt mede.
Met een vreugde, welke hy niet zocht te
verbergen, riep hij uit
Een millioen en vier honderd duizend
frank.
Die geplaatst zijn in allerzekerste
waarden, die men altyd op staat den voet
ten gelde kan maken, zeide de notaris. Wist
gij niet zoo rijk te zijn
In het geheel niet.
Prent uwe zonen en vooral uwe
dochters eene stevige en verlichte gods
vrucht in,opdat zij er krachten putten en
beschutting vinden tegen de verderfelijke
en aanstekelijke medesleping.
De jonge dochter, die de verantwoor
delijkheid van huismoeder bevroedt, zal
of kan geen huwelijk aangaan, dat voor
haar als het de kristene opvoeding
barer kinderen gelden zal onvermijde
lijk een tijdstip van verdeeldheid en hui
selijk krakeel openen moet.
Zij zal zich niet laten beet nemen door
de beloften met dewelke deze of gene
vrijdenker suiker en honing zoolang
als't nog op 't verkeeren uitkomt
haar iD bare geweten zal zoeken gerust
te stellen.
Zij weet dat de gemengde huwelijken
na de onzijdige school altijd de
voornaamste baanbrekers^ der ontkriste-
ning, del- vergoddeloozing* geweest zijn.
Wij lezen in do Nieuwe Gazet, onder
den titel «Een Smetziekte van Eerlijkheid
het volgende
Verleden week vond een soldaat op
den koer van de kazerne een geldbeugel,
welken hij aan den officier overhandigde.
Deze bracht het feit 'ter kennis van den
kolonel, die aan den eerlijken vinder een
nacht vrijaf gaf.
De soldaten vernamen wat er ge
beurd was en anderensdaags waren er
elf geldbeugels verloren, gevonden en
weergegeven.
- Dal kreeg zoo een schijn van smet
ziekte. De kolonel daarover ingelicht,
verzon een list. Hij verleende zonder te
genspraak de elf verwachte vrijafs voor
denzelfden avond maar 's anderendaags
werd liet volgende bericht luidop gelezen
en dan aangeplakt in de zalen
- Elk soldaat, die een geldbeugel
vindt en weergeeft, zal gedurende een
nacht mogen uitblijven, maar de soldaat,
die den geldbeugel verloor, zal gestraft
worden met vier en twintig uien polieie-
kamer...
De uilslag was prachtig. De smet
ziekte was dadelijk uitgeroeid.
Als een almanakvertelseltjo kan dit
historieke den oppervlakkigen lezer doen
lachen, maar ouders, die zonen in de
kazerne hebben, moeten toch wel een
oogenblik nadenken en zich afvragen,
wat zonderling stelsel van helooning die
kolonel er op nahoudt.
Een deftige, eerlijke jongen mag, om
dat bij een gevonden porte-raonnaie terug
geefl, een nacht buiten de kazerne door
brengen.
Waar
Gij zijt dus tevreden beste kapitein,
over de wijze, waarop uw notaris uw geld
beheerd heeft
Gabriël antwoordde glimlachend
Mijnheer Robinet, ik ben u daarvoor
zoowel dankbaar als tevreden.,. Echter was
ik cr ver van af zulk een cijfer te verwach
ten.
Daar ik er alleen het noodige van ge
nomen heb tot onderhoud en opvoeding van
uw zoon Henri, kunt go wel denken, dat in
een tijdruimte van aciit jaar uw kapitaal
goede interesten opgebracht heeft...
Ik ben er blij om. O, Henri zal later
rijk zijn. Ook mijn broeder spreekt in zyn
brieven met den meesten lof van hom.
De jongen verdient het, bevestigde de
notaris. Ik had hot genoegen uw zoon ver
scheidene malen te ontmoeten, en kan u de
verzekering geven, dat hij in alle opzichten
een uitmuntende jongeling is. Ook meen ik
liet niet mis te hebben, als ik voorzie dat
hij eens een uitstekend geleerde zal zijn.
Ik heb Daniël toegestaan hem te leiden
gelijk hij liet best oordeele doch ik had
hem liever zeeman zien worden. Het schoo
ne cijfer der rekening, welke gy my voor
legt, maakt mij om twee redenen gelukkig;
de eerste is, dat ik nu do zekerheid zal bob
ben, dat Iienri de plaats in de wereld zal
innemen,die hy verdient, en de tweede, dat
ik een goed werk zal kunnen doen.
Waai'schijnlyk een vriend een dienst
bewijzen vroeg de notaris met eer. glim
lach. (Wordt vervolgd.)
l
