Eene Onrechtveerdigheid.
Donderdag 14 November 1912.
5 centiemen het nummer
66ste Jaar 4540.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan
GODSDIENST, HUISGEZIN. EIGENDOM,
van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Weirie-boomgaardbemestine
De Orgeldraaister.
Toestand der Christenen
Eene nieuwe Pensioenwet.
DE DEN DER BODE
Dit blad verschijnt don Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagrekening van
den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank met
den Post verzonden 6 frank 'sjaars, fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor «1 rij maanden,
voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwit-
tantien door de Post ontvangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schri.ilt in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS Korte ZoutsLraal, nr 31, en in alle
Postkantoren des Lands.
CUIQL'K 8ULM.
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op 3de bladzijde
50'centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen
handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Notarissen moeten hunne inzendinge n
doen, uiterlijk tegen den Dijnsdag en Vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van dit blad.
Aalst, den 13 November 1912.
Zoo mag ze zekerlijk genoemd wor
den, do hedendaagsche schikking van de
wet volgens dewelke de katholieke Belg
tweemaal bel aalt éénmaal voor de
Staatsschool en éénmaal voor zijne vrije
school, terwijl de geuzen maar éénmaal,
le weten voor de offleieele school, moeten
betalen.
Katholieke lezers, hebt ge daar ai eens
ernstig op nagedacht, en zult ge niet
eischen met allen die't wel meenen, dat
daar eindelijk een einde aan gebracht
worde om dit schreeuwend onrecht te
doen ophouden
Daar, in uwe stad of in uwe gemeente,
staat eene offleieele school. Ge hebt er
geen trouw in, althans voor do toekomst
en inet reden want als ze mi goe.l is,
ze kan slecht worden, en een bestuur
van liberalen zou er 't onzijdig onderwijs
inbrengen dat uw geweten van katholiek
niet voldoet. Ge hebt dus, als huisvader,
hel recht van voor uw kind, de katho
lieke school te verkiezen, die er nevens
staat en ge doet liet.
Welnu, weet ge hoe het gaat Die
vrije school, kan maar reclit blijven,
door de milddadigheid van dim katholie
ken burger, door den schoolpenning en
de kleine slaalstoelaag die ge helpt be
talen maar ondertusschen moet ge ook
de andere, de slechte, ondersteunen,
want die wordt betaald door u we stad
of gemeente, dal is met 't geld van
iedereen.
Ge betaalt dus tweemaal. E11 hij inte
gendeel hij, uw gebuur, die geus is en dio
in de offleieele school zijn goesting vindt,
hij betaalt maar enkel en alleen voor
I deze. Buiten de openbare loelaag, waar
van hooger spraak is, geeft hij voor de
uwe geen cent
Is dat gelijkheid vragen we. Is dat
rechtveerdigheid
Maar ge moet gij geen vrije school
oprichten mauwen zij ons toe.
Wij antwoorden ge rnoet er ons dan
maar zelf eene goede, en eene christene
verschaffen
Maar we kunnen toch iedereen niet
dwingen voor uwe school te betalen,
werpen ze nog op -- Wel dwingt ons
dan niet te betalen voor de school van
anderen
Maar dal is de school van iedereen
En gij ook moogt er uwe kinderen naar
toe zenden Noen. dal is onze school
nietWe zijn christenen en wij eischen
eene school die christen is.
En als wij er zelf eene moeien oprich
ten, ge moet maken dat wij ze in stand
kunnen houden, ge moet aan haar even
veel geven als aan de gemeenteschool
De geuzen moeten maai- betalen voor de
onze evenals wij voor de hunne betalen
Onrechtveerdigheid, wij herhalen het,
schreeuwend onrecht is het, wat nu be
staal. En wij vragen met 't katholiek
gouvernement dal dit onrecht zou ophou
den we vragen voor alle scholen gelijk
heid van onderstand
Het jaar 1912 is een uitmuntend fruil-
jaar geweest de fruitopbrengst was
overvloedig. Hoe hooger do opbrengst,
hoogrooter de uitputting van den gromt.
Dus, wie zijne fruitboomen voor de vol
gende jaren vruchtbaar wensclit te be
waren, hoeft eene goede teruggaaf der
weggenornenc beslanddeelon te doen.
Zoo gaven de vooruitziende fruittelers
reeds eene eerste bemesting in Juli-
Augustus, als wanneer de bolvorming
plaats heeft.
Drie bestatiddeHen, we]ke-ongel«kk»ir-
lijk nog te weinig- gebruikt worden, zijn
de polascli, het fosfoorzuur en de kalk.
De potaseh werkt op den groei en de
hoedanigheid,geeft, vooral in verceniging
met kalk, de vastheid der geweefsels,
begunstigt do rijpwording van het hout,
de goede en regelmatige bolvorming,
vermeerdert den omvang der vrucht,
geeft haar eene rijke kleur en eenen fijnen
geur, en verhoogt het suikergehalte.
Hot fosfoorzuur bevordert den bloei,
de bevruchting der bloem, de voortzel
ling van hel geslacht, de hoedanigheid,
de kleur en de sappigheid der vrucht.
Gemis aan fosfoorzuur is eene hoofdoor
zaak van misbloei.
De kalk vormt, vooral iu vereenigiug
met de potaseh en het fosfoorzuur, vaste
en taaie houtvezels, en maakt zoo de
plant heler bestand tegen do aanvallen
van allerlei ziekten, woekerdieren en
woekerplanten. Evenals de potaseh, ver-
hoogen het fosfoorzuur en de kalk hel
suikergehalte dor vrucht.
Men stelle er dus niet langer aan uit
eene overvloedige potaseh-, fosfoorzuur-
cn kalkbemesling toe te passen, 't zij
1200 kgr kaïniet en 1200 kgr. fosfaat
Bernard per hectare. Beide meststoffen
18e vervolg.
Men heeft mij beloofd u te zullen be
schermen. Gij zult vrienden hebben, die
u zullen vertroosten en over u waken...
Bij deze woorden voelde Martha haar
hart ineenkrimpen.
O, mijn lieve moeder stamelde zy,
terwijl haar snikken, die zy niet meer kon
inhouden, onstuimig losbarstten. O, zeg
niet meer, dat gy my zult verlaten... Zeg
niet meer dat ik u weldra niet meer zal
zien...
Het is de wil des Heeren, mijn kind,
dat ik u verlaat.,, dat ik tot Hem ga Wij
kunnen niets tegen Zyn wil
O, myn God stamelde het kind.
Germaine ging voort
Binnen eenige uren, binnen weinige
oogenblikken misschien, zal ik niet meer
by u zijn. Welnu, luister wel Martha.
Do arme kleine stond op.
Gy zult voortaan alleen staan onder
vreemden, die liefdadig en goed voor u
zullen zyn, maar wier liefde, hoe groot zij
ook moge wezen, niet kan vergeleken wor
den met de liefde eener moeder... Dan zal
ik daar niet meer zyn om voor u te zor
gen. Beloof mij, dat gc altyd braaf zult
blijven, altijd... Beloof mij, dat gij nooit
zult te kort komen aan de plichten, die gij
later zult leeren kennen... Zweer my, dat
mogen met elkander gemengd en boven
op uitgestrooid worden, en, hoe eerder
nu n ze uitstrooit, hoe meerder kans zij
zullen hebben tegen jiel hernemen van
den groei in de lente eet vezel wortelnet
bereikt le hebben. Dejkaïniet brengt een
goeden voorraad potaseh, het fosfaat
Bernard eene belangrijke hoeveelheid
fosfoorzuur en kalk irf den grond, welke
niet alleen «ie fruitbo'flpen, maar nog do
gras zode nul lig wezen zal. Met de eigen
lijke stikstof bemesting wacht men tot in
de lente, doch in den jhop van den winter
mag men eens duchtig;beren.
in Europeescjh Turkije
Bij gelegenheid vaa den uitgebarsten
oorlog tusschen de fBalkaanstalen en
Turkije, oorlog die vréeselijk en zonder
genade is, omdat het een strijd is tusschen
christenen en mahomedanen, tusschen
eeuwenlang verdrukten en hunne dwin
gelanden, is het wel de moeite waard
eene ooggetuige téMoren over den toe
stand der christenen cinder de heerschap
pij der Turken.
Wij zijn dan ook gélukkig onze lezers
eenige uiltreksels te Uuftnen voorleggen
uit eenen brief, gestuwd aan bet katho
liek Engelsch dagbl idd 'abelet, door eene
«v s.'-vMD- Dmkam
welke vele jaren in Turkije verbleef.
Vooreerst bevestigt, zij, op bewijs
harer lange ondervinding, d$t eene vo
rige beschrijving door een andere persoon
gedaan, veel te rooskleurig was.
In het Noorden van Albanië, gaat. zij
verder, zijn de christenen in groot gevaar
ofwel van uitgedreven te worden, ofwel
gedood, ofwel gedwongen door den
uitersten nood ranhomedaan le worden.
Hun toestand was reeds lastig genoeg
vóór de Turksehe omwenteling (1908).
Sedert dien verslechtte hij nog telken
jare. Tegenover de katholieke Albanee-
zon gelijk tegenover de andere ongeluk
kig*; christene onderdanen van den Turk,
wordt eene politiek gevoerd die men mag
noemen het gedwongen inahomedaan
maken.
Dit heeft het wanhopig volk tol oproer
gedreven. Verleden Zomer (1911; streed
het dapper tegen de Turschc legers die
het omsingelden De drukking der groote
mogendheden deed de Albaneezen een
verdrag aannemen en voor de uitvoering
van dat verdrag stelden de mogendheden
niet den minsten waarborg.
Trouwens het onderteekenen van dit
enkel verdrag kon den vreden niet be
de gedachtenis uwer moeder, een moeder,
die u zoo teeder beminde, nooit uit uw
geheugen zal gewischt worden... Ja, dier
bare Martha, zweer my dit, opdat uw moe
der in vrede moge sterven.
Onze lezers weten reeds, dat Martha
zeer verstandig was voor haar jaren en
haar geest vroeg ontwikkeld.
Slechts zeven en half jaar oud zijnde,
bezat zy een even helder begrip als vele
oudere meisjes, terwijl haar hart en haar
gedachten zoo vlekkeloos gebleven waren
als bet zuiverste kristal.
Het was, alsof er in liet lichaam van dit
tenger kind een ziel huisde, die reeds het
volle bezit harer vermogens had, en levon
en lijden sedert lang kende.
Het kind besefto boe ijselijk liet was van
bare moeder losgerukt te worden en zich
alleen, zonder steun, in de wereld te be
vinden. Ja, de dood harer moeder ver
scheen voer haar oogen als do vreeselykste
aller rampen.
Martha drukte haar bevende lippen op
het gelaat harer moeder, overlaadde lut
met kussen en stamelde met bittere tranen:
Altijd zal ik braaf zijn, lieve moeder,
ik beloof het u. Nooit zal ik ophouden u
te beminnen en aan u te denken.., nooit,
nocit, nooit
Heviger en heviger werd liet gereutel,
dat uit do borst der stervende opsteeg.
I)e schrik van het kind groeide aan. Zij
hield op met kussen en riep
Moeder Lieve moeder
vestigen omdat, in alle omstandigheden
van het dagelijksch leven, de katholie
ken aanhoudend onrecht te verduren
hebben.
Turksehe gendarmen komen hunne
plantingen binnengevallen, roovon het
fruit, hakken de hoornen over tot brand
hout. Vragen voor schavergoeding wor
den met spotternijen beantwoord. Be
staal er een proces tusschen muzelman
en christen, bet is zeer zeldzaam dat de
muzelman verantwoordelijk wordt ge
steld. De kristenen integendeel worden
aangehouden en gekerkerd zonder von
nis onder de onbeduidendste voorwend
sels.
Wanneer de belastingen moeten geïnd
worden trachten de plaatselyke overhe
den om zeggens overal van de christenen
meer af te persen dan hun deel in de ge
vorderde sommen.
Indien al de inwoners zich wapens
konden aanschaffen dan zouden zij veel
kans hebben de bovenhand le krijgen.
Doch de groote mogendheden, die niet
omzien naar hunne bescherming, beletten
hen ook nog op alle mogelijke wijze
wapens binnen te smokkelen, en terzelf-
dertijd bezorgen zij er aan de Turken
en trekken hieruit veel geldelijk voor
deel.
Ik kan niet genoeg uwe aandacht trek
ken op 'ifd JaiJi (t3' le zooge^egde Christi
ne en beschaafde Staten van Europa te
genwoordig bezig zijn met het verzame
len var. fondsen voor don aankoop van
geweren die moeten dienen voor dezen
moord-oorlög. De christene bevolking
gevoelt dat zelf heel.goed en zij beschul
digt do mogendheden, van tegenwoordig
barbaarschei- te zijn dan de Turken. De
zen zullen met die geweren de muzel-
mansche bevolking wapenen en ze gebrui
ken als hacliiboezoeks. En tegelijk is hei
bezit van geweren verboden aan do
christenen.
Daarna verhaalt de protestantsclie da
me eenige onlangs gebeurde feiten in de
omstreken van Scutari hoe christene
dorpelingen steeds verontrust werden
door hunne mahomedaansche geburen,
hoe zij gerustgesteld door den Turkschen
overste Ali ellendi ongewapend naar
hunne velden gingen en daar lafhartig
door denzellMen overste aan het hoofd
van talrijke hacliiboezoeks werdén over
vallen, gebonden en gevangen genomen
hoe zij "later gedurende eenen opstand
gruwelijk verminkt en vermoord werden
door de soldaten. De bisschop en de ge
neesheer getuigden de waarheid dezer
gebeurtenissen.
Om te eindigen doet de dame eenen op-
Een uiterste poging doende om haar
bezwijkende krachten te verzamelen,
richtte de zieltogende zich op, en dwong
om zoo te zeggen door de kracht van haar
wil, den dood haar laatsten slag uit te stel
len. Zij stak den arm uit naar de kast, dio
rechtover het bed tegen den muur stond.
- Daar. in de... hovenste lade... sta
melde zy, een... notenhouten kistje...
Martha had haar begrepen.
Nog voor dat Germaine uitgesproken
had, snelde het kind naar de kast, opende
die en brac! t de stervende liet gevraagde
koffertje.
Germaine opende het met de hulp van
haar dochter, en met bevende hand haalde
zij er twee gezegelde papieren uit die vol
geschreven waren en een brief met half
verscheurden omslag. Den brief nemende,
ontvouwde zij hem, en baar doffe oogen,
die reeds verglaasd waren, vestigden zich
op hot geschrift. Als door een dikken nevel
heen, kon zij nog even de regels onder
scheitien.
Die brief was van Gabriel, en dat was
al wat zij van hem bezat. Hy was geschre
ven voor zy haar moeder verlaten had om
hem te volgen.
Het was de verklaring, die den laatsten
slag gegeven had om haar aan haar moeder
te ontrukken do verklaring zijner liefde,
waaraan het arme kind geen weerstand had
kunnen bieden.
Het waren de bedriegolyke beloften van
haar verleider. Het was de eenige gedach
tenis, die baar overbleef van den vader
van haar kind.
Voor haar stervende blikken verscheen
nu geheel het verleden, en een straal van
haat en gramschap flikkerde in haar oogen.
Maar aanstonds doofde die woeste straal
uit, en de zieke bleef eenige .^ogenblikken
in een soort van vervoering, als 111 een
droom levend-'. Een droom 1..,
Do laatste droom, die zy, helaas beleven
zou Opnieuw opende zy de oogen en
stamelde
Martha...,myn lief kind... dit is een
brief... van uw vader...
Van mijn vader... herhaalde het kind,
schielijk bevende.
Met nauwelyks hoorbare stem ging
Germaine voort
Misschien zult gij hem nooit kennen.
Om zijnentwille is het dat mijn moeder
my waarschijnlijk vervloekt heeft, want
hij is het. die van mij een hartelooze en
ondankbare dochter gemaakt heeft.. Ja,
door hem is het, dat ik zooveel geleden
heb... 't Is door hem, dat ik sterf.
O, moeder, stamelde Martha.
Ja, mijn kind, ging de stervende
voort, maar God gebiedt te vergeven... En
ik w il niet minder genadig zijn voor hem,
die mij zooveel kward deed, dan God het
was voor hem, die zoo dikwijls tegen hem
zondigde. Ik vergeef aan uw vader, Martha,
ik vergeef al het ongelijk, dat hy my heeft
aangedaan. En nu, lief kind, doe zooals ik,
1 draag geen haat tegen hem, die zich hier
roep tot hare lezers opdat er eenige of
minstens één, een Engelsche priester zegt
zij, een onderzoek zoude gaan doen op
de plaats zelve, om dien toestand bekend
te maken.
De groote mogendheden, uit schrik en
uit afgunst, do eene voorde andere, laten
maar geworden. Nu hebben de kleine
staten van het Balkangebergte de zaak
hunner ras- en geloofsgenooten in han
den genomen. Laten wij hopen dat zij
zegepralen, of tenminste de lotsverbete
ring «lier arme christenen bekomen.
De katholieken beloofden eene nieuwe
en vollediger pensioenwet. Al wat de
katholieken beloven, volbrengen zij het
zijn mannon van één woord.
Minister Hubert heeft de bijzonderste
bepalingen van de nieuwe pensioenwet
doen kennen, waarbij een pensioen van
1 frank per dag aan alle werklieden,
mannen en vrouwen, verzekerd wordt.
Daaruit blijkt dat
1° Alwie min dan 2400 fr. por jaar
wint en min dan 65 jaar oud is, verplicht
zal wezen zich bij eene pensioengilde
aan le sluiten
2* Ei kwwerkman zaï mini mum G frank
per jaar moeten storten, indien hij meer
dan, 15 fr. in de week wint
3° De patroon moet 6 fr. per jaar en
per werkman betalen. Na 1937 kan dat
verminderen, na 1942 wordt het op 3 fr.
gebracht
1° De Staat, Provincie- en Gemeente
besturen moeten tusschenkomen in het
vormen van 't werkerspensioen
5° De ouderlingen die te oud waren
om hun pensioen nog door eigene stor
tingen te kunnen vormen, zullen niet
meer 65 fr., maar 120 fr. ontvangen,
zulks zonder eenige storting voor dezen
welke voor 1843 tot 1848 geboren wer
den
6° De jongeren dan die van 1848, zul
len minder krijgen indien zij zelf geene
hoogere storting gedaan hebben de ver
mindering bedraagt 5fr. per jaar tot een
zeker getal jaren.
Het is te hopen dal de kartel kwasten,
die 111 do Kamer zetelen, Ihaus eens
hunne manieren zullen houden, opdat
hel gouvernement dit ontwerp wellicht
tol wet kunne maken.
zou moeten bevinden om over u te waken.
Vergeef hem, dat hij u noch naam noch
liefde geschonken heeft, en dat hy u alleen
laat op de wereld... Vergeef hem... lieve
Martha en... verbrand.dien brief...
Ik vergeet en vergeef, lieve moeder,
antwoordde hot kind, terwijl zij den brief
uit Germaine's handen nam.
Zy nam liet deksel van het stoofje op en
wi< rp den brief op de brandende kolen die
hem verteerden.
Het hoofd van Germaine Sollier viel
zwaar op liet kussen neder. Haar bleek
aangez ciit kreeg een loodkleurige tint,
en een lange zucht, zoo pynlijk als
scheurde haar borst open, steeg uit haar
keel op.
Moeder, lieve moeder kreet Martha
met ontzetting.
Met gebroken stom stamelde de ster
vende
Haast u, Martha., roep vrouw Aubin,
ga baar halen.
Geheel buiten zichzelf vloog liet kind de
kamer uit, stormde de trap af naar vrouw
Aubin, dio achter haar buffetstond en
greep haar hand vast, uitroepende
Madame Aubin kom toch... Moeder
sterft! snikte zy, en zy vraagt naar
u... Ach, kom, kom toch
Een doffen gil slakende, volgde de brave
vrouw het arme kind, dat haar vóórsleepte
In dc kamer der zieke komende, liep zij
direct haar het bed.
('t Vervolgd.)
