Donderdag 6 Februari 1913.
5 centiemen het nummer
66ste Jaar 4565.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan
GODSDIENST, HUISGEZIN EIGENDOM,
van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Schikkingen voor de Vasten,
De Orgeldraaister.
De eischen der socialisten
en den wil van hel land,
Land- en Tuinbouw.
De herberg
DE DEN DER BODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagteekening van
den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank met
den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden,
voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwit-
lantiën door de Post ontvangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij G. VAN DE PUTTE-GOOSSENS Korte Zoutstraat, nr 31, en in alle
Postkantoren des Lands.
CU IQ UK SU UI*1
Per drukregel Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op 3d# bladzijde
50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen
handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Notarissen moeten hunne inzendingen
doen, uiterlijk tegen den Dijnsdag en Vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich tewenden ten bureele van dit blad.
Aalst, den 5 Februari 1913
Ingevolge de bijzondere macht welke
Wij van den Heiligen Stoel ontvangen
hebben, vergunnen Wij, gedurende de
aanstaande Vasten, de volgende dispon-
satiën of toelatingen
I. Het is toegelaten boter en zuivel te
gebruiken alle dagen van de Vasten
II Het is toegelaten eieren te eten,
alle dagen, uitgenomen op Ascb-Woens-
dag en Góeden-Vrijdag. Degenen die ver
plicht zijn te vasten, mogen buiten do
Zondagen, maar eenmaals daags eieren
eten, te weten op de voornaamsten maal
tijd, en niet op de collatie en zulks
moeten zij ook onderhouden op de andere
vastendagen van het jaar. Op al de dagen
van de Vasten, is het toegelaten eieren te
gebruiken lot het bereiden van andere
spijzen.
III. Wij staan het gebruik van vleesch
toe op den Zondag, Maandag, Diijsdag,
Donderdag en Zaterdag van iedere week,
uitgenomen op den Zaterdag van Quater
temper (15 Februari) en den Zaterdag der
Goede-Week. Degenen die verplicht zijn
te vasten, mogen, buiten de Zondagen,
maar eenmaal daags vleesch eten, te
weten, op den voornaamsten maaltijd,
en niet op de collatie en dit geldt ook
voor de vleeschsoep en jeugd.
IV. Het is verboden, zelfs aan degenen
e mogen vleesch eten, vleesch en visch
te eten op één en denzelfden maaltijd,
niet alleen alle dagen van de veertig-
daagsche Vasten, de Zondagen inbegrepen
maar ook alle andere vastendagen van
het jaar.
V. Men is verplicht drijmaal te lezen
den Vaderons en den Weesgegroeten
eens de akten van Geloof, Hoop, Liefde
en berouw iederen dag dat men van
bovengemelde dispensatie van vleesch te
eten, gebruik zal maken.
Men zal zich nochtans van deze ver
plichting kunnen ontslaan, met eene
aalmoes, ieder volgens zij nepmiddelen en
godvruchtigheid, in den offerblok van de
Vasten te storten. Deze aalmoes, die ver
plichtend is voor allen die de voorge-
schrevene gebeden niet onderhouden, zal
30* Vervolg.
Gij hebt volkomen gelijk, mijnheer,
maar met de gedurige waakzaamheid, die
in de werkplaatsen uitgeoefend wordt, is
hier geen brand te vreozen.
Dat weet ik wel, maar het gevaar is
hiernaast, in de fabriek van verven eu ver
nissen, die vol brandstof is.
Het is juist dat gevaar, mijnheer, dat
de maatschappy der Assurances Générales
onderzoekt, om de gevaren vast te stellen,
dat het teekenen der polissen vertraagt.
Dat onderzoek zou spoediger moeten
gedaan worden.
Ik ben ook van die meening, mijn
heer, maar ik geloof toch, dat er geen
gevaar bij is... Zondag en Maandag wordt
er niet gewerkt, de verffabriek is ook ge
sloten, evenals de glasblazerij... Er is dus
niets te vreezen.
Men kan nooit te voorzichtig zyn...
Welnu, gij zult naar de maatschappij
schrijven, dat ik haar verzoek de poliseen
tegon Zaterdag in gereedheid te brengen,
en dat ik zelf naar Parijs zal komen om ze
te teekonen.
Het zal geschieden, mynheer.
Maak nu dat de rekeningen tegen
Zaterdag avond afgesloten zijn. Gij zult
mij het gold brengen met de balans der za
ken van hot jaar... Dat is alles wat ik u
seggen moet.
tot goede werken besteed worden volgens
Ons advies en de gebruiken van dit
Bisdom.
VI. Aan de militairen van allen graad,
aan hunne huisvrouwen, kinderen en
dienstboden, alsook aan de andere per
sonen die dadelijk in militairen dienst
zijn, staan Wij het gebruik van vleesch
toe op alle dagen van het jaar, uitgeno
men op Goed en-Vrijdag.
Het gebruik van eieren is hun toege
staan alle dagen zonder uitzondering.
Met de militairen stellen Wij gelijk de
gendarmen, de douaniers, de commissa
rissen en bedienden van politie die in
werkelijken dienst zijn, deboschwachters
en bedienden welke in werkeiijken dienst
zijn op de treinen van den ijzerenweg en
op de trams, de technische bedienden die
werkzaam zijn langs de baan aan tele
graaf en telefoonstelscl, alsmede de in
dienst zijnde postboden en bedienden der
accijnsen. de zeelieden, de schippers en
de haven en dokwerkers.
Wij vergunnen dezelfde toelating
A Aan degenen die, tijdens de krijgs
oefeningen of in andere gevallen van
dien aard, de soldaten herbergen of
voeden.
B. Aan de arbeiders die in ovens van
glasblazerijen, smeltovens, mijnen of
steengroeven werkzaam zijn.
VII. Aan alle pastoors en biechtvaders
staan Wij de macht toe, in bijzondere
gevallen, ten volle of ten deele, te ont
slaan van het vleeschderven. ofwel deze
verplichtingen in andere godsdienstige
werken te veranderen, op voorwaarde
dat de aanvraag op eene gegronde reden
steune eu niet enkel voortkomen uit
vrees der christelijke versterving. Deze
toelating kan slechts voor den termijn
van één jaar gegeven worden.
Zieke en weeke lieden zullen hunne
handelwijze schikken volgens de voor
schriften van een gewetensvollen genees
heer.
VIII. Wij meenen aan de geloovigen
van Ons Bisdom wederom te moeten her
inneren, dat de Vastendagen, buiten de
Veertigdaagsche Vasten zijn de Woens
dagen, Vrijdagen en Zaterdagen van
Quatertemper de Vigiliedagen vóór
Sinksen, vóór Onze Lieve Vrouw Hemel
vaart, Allerheiligen en Kerstmis en dan
nog, dat het al de Vrijdagen van het jaar
verboden is, vleesch te eten, behalve de
Vrydagen waarop Kerstmis, O.-L.-V.
Hemelvaart, Allerheiligen en de Besnij
denis zouden vallen.
IX. Ingezien de tijdsomstandigheden,
en ingevolge de bijzondere macht, Ons
verleend door Zijne Heiligheid den Paus
van Rome, laten Wij toe aan al Onze
diocesanen, dit jaar, vleesch te eten, zelfs
Na een buiging gemaakt te hebben,
keerde de kassier naar zijn kantoor terug,
langs den gang, die de kas in gemeenschap
stelde met het kabinet van Richard Vcr-
nière.
Deze laatste schreef haastig een brief,
en, nadat hij dien in een enveloppe gesto
ken had, bolde hij den bode.
Bij zyn verschijning zeide hij
Neem aanstonds den tram Jacques en
breng dien brief naar het bestuur van den
Noorderspoorweg geef hem aan den over
ste van het bureau van liet materieel. Het
is een inlichting,waarnaar hij mij gevraagd
heeft en die ik hem hier geef.
Nadat de bode vertrokken was om het
bevel zijns meesters uit te voeren, zette
deze zich weer aan den arbeid.
Na zyn kort. gesprek met Veronica, had
Robert Vernière Saint-Ouon niet verlaten.
Zijn broeder pessé willende spreken, en
om geen tweede maal vergeefsche moeite
aan de fabriek te doen, had hij een uur
langs de kade der Seine gewandeld. Zijn
gezicht was bijna geheel in een grooten
das verborgen.
Denkende, dat Richard nu wel terug
moest zijn, ging hy wederom naar de Rue
Hardoin en belde opnieuw aan, niet zonder
eenige ontroering die hy zooveel mogelijk
trachtte te verbergen.
Veronica deed open.
Nu zal mijnheer Vernière zeker wel
thuis zijn vroeg Robert.
Ja, Mijnheer.
meermalen daags op St-Marcusdag en op
de Kruisdagen.
Om dezelfde beweegredenen en inge
volge dezelfde macht vergunnen Wij ins
gelijks aan al Onze diocesanen, tot aan
de Vasten van het toekomend* jaar,
vleesch te eten, zelfs meermalen daags,
op al de Zaterdagen van het jaar die
geene vastendagen zijn.
Ten einde te voldoen aan het verlangen
van den H. Vader, moeten Wij de geloo
vigen die van deze toelating zouden ge
bruik maken, aanwakkeren om daarvoor
andere oede werken te doen, en bijzon
derlijk het gebod van liet Vasten en van
het vleeschderven sliptelijk te onderhou
den.
X. Wy laten toe, gebruik te n aken
van afgesmolten vet, in plaats van boter,
alle dagen van het jaar.
Deze Herderlijke Brief en Schikkingen
voor de Vasten zullen van den predik
stoel afgelezen worden in de kerken,
openbare kapellen, geestelijke gemeenten
en colleges van Ons bisdom, op den Zon
dag van Quinquagesima. Zij zullen daar
gedurende geheel de Vasten, volgens
gewoonte, te lozen hangen.
Gegeven to Gent, onder Onze handtee-
kening, Onzen zegel en de tegenteekening
van Onzen Secretaris, den 24 Januari
1913.
t ANTONIUS, Bisschop van Gent
Op bev-1 van Zijne Hoogweerdigheid
den Bisschop.
A. De Meester, kan. secret.
Plaats t des zegels.
Den avond van 2 Juni 1912, toen het
nieuws toekwam en het zeker was dat
het katholiek ministerie aanbleef en
veel versterkt uit de kiesstrijd kwam,
't was als een steen die van het licrtc
viel. Niet alleen van katholieken, maar
van anderen ook, die uit vrees dat het
kartel meester van het land zou gewor
den zijn, ditmaal voor de katholieken
gestemd hadden
Do algemeene kreet was -.
God dank Nu gaan we ten minste
rust hebben 1
Die verzuchting naar rust, 't was het
kenmerk dei kiezingen van 2 Juni.
En ziet
Van daags na de kiezingen, eischen de
socialisten, omdat zij geklopt werden,
nieuwe kiezingen. Want hun voorstel,
om de Grondwet te herzien, door de in
voering van het zuiver algemeen stem
recht, heeft geen ander doel dan nieuwe
kiezingen achtereen te verkrijgen.
Veronderstelt dat de Kamers het voor
stel tot Grondwetsherziening zouden in
aanmerking nemen. Seffens zouden de
Kamers moeten ontbonden worden
en zouden er nieuwe algemeene kiezingen
moeten geschieden.
Daarop zouden de Kamers bijeenko
men om over de nieuwe kieswet te rede
kavelen. te midden nieuw geharrewar
en nieuwe bedreigingen der socialisten.
1 Om de Grondwet te herzien, om eene
nieuwe kieswet voor de Kamers te ma
ken, moeten de TWEE DERDEN der
volksvertegenwoordigers en der senators
I tevreden zijn. 't En zou dus op geen
1 wieltjes loopen.
s Veronderstelt nog dat alles ten beste
zou uitvallen, en dat men, ten lange
laatste, tot de vereischte twee derden
zou geraken.
Pas zou de nieuwe kieswet er zijn, of
aanstonds zouden de Kamers nog een
keer ontbonden worden en zouden er,
opnieuw, algemeene kiezingen moeten
gehouden worden.
Dus, om 't kort te maken, een lang,
een zeer lang tijdstip van onrust.
Zeg, vriend lezer, is 't dat wat ae kie
zers wilden die den 2 Juni 1912 voor de
katholiekon stemden
Altijd nieuwe kiezingen, eenen langen
en bangen tijd van onraste
Neen, nietwaar
Wat ze, door hunnestemming eischton,
't was, integendeel ruste, en het stem
men van schoolwet, maatschappelijke
verzekeringen,maatregelen ten voordeele
der kleine burgerij en volk.
Dat wilde de meerderheid van het kie
zerskorps, en daarvan dient rekening
gehouden te worden, zelfs door de socia
listen.
Dat was. immers, de wettige uitspraak
van den wil van het land.
Zou ik hem kunnen spreken
Gelief mij uw naam te zeggen, myn
heer, en ik zal hem uw bezoek aankondi
gen.
Robert hield er juist niet aan zich te
doen kennen, want, wie weet, zoo zijn broe
der niet weigeren hem te ontvangen.
Hij wilde zijn broeder verrassen en dan
naar het verhaal, dat hij zou genieten, be
slissen, op welke wijze hij zou trachten
zyn gunst te verkrijgen.
Vast besloten om al het mogelijke te
doen om dat doel te bereiken en rekenende
op de banden des bloeds en het eerlyk hart
zijns broeders, had hij toch weinig vertrou
wen in het welgelukken zijner poging, en
was in den grond der zaak zeer ongerust.
Mynheer Vernière kent my niet, ant
woordde hij.
Dat is een reden te meer, opdat ik
hem kan zeggen, wie gij zyl, mynheer,
antwoordde Veronica droogjes.
Welnu, zeg hem dan dat ik een verte
genwoordiger ben van den ingenieur Da-
ricr, te Genève.
En uw naam vroeg de weduwe
Sollier.
Adriaan Dietrich.
Dat is in orde gelief nu een oogen-
blik te wachten
Veronica sloot de deur van hot portiers-
huisje en ging naar het woonhuis, waar
het kabinet van Richard Vernière zich
bevond.
Witloof. Dit mocsgewas, waarvan
wij Belgen, naar liet schijnt de eenige
voortbrengers zijn, zal, dank eene beslis
sing van minister Helleputte zijne offi-
cieele markt met prijszetting hebben.
Sedert een jaar of vier wordt het ook
naar Amerika verzonden. Uit Antwerpen
vertrekken er elke week 12 lot 1800
manden van 10 kilos, behalve de gróote
verzendingen naar Engeland en Hol
land.
De maatregel door den minister van
landbouw genomen, is het gevolg van
eenige moeilijkheden, verleden jaar on
dervonden bij het bepalen van de waarde
voor het vervullen van zekere formali
teiten bij aankomst in Amerika.
Haar naziende, bromde Robert, in zich-
zelven.
Gy, oude heks, bespiedster... Wacht
maar tot ik in dit huis i( ts te zeggen heb
gij zult hier niet lang aan do deur zitten
Na aan het kabinet des meesters geklopt
te hebben, trad Veronica binnen.
Mijnheer Vernière keok haar aan
met ondervragenden blik.
Mijnheer, zeide zij, er is een heer,
die u wenscht te spreken. In uw afwezig
heid is hij ook hier geweest hy drong
zeer aan om binnengelaten te worden.
Wat is dat voor een heer
Hij zegt vertegenwoordiger te zijn
van het huis Darier, to Genève, en Adriaan
Dietrich te heeten.
Met dat huis doe ik in 't geheel geen
zaken, maar dat is het minste. Laat dien
man binnen komen.
Naar de poort terugkeerende, zeide Ve
ronica tot den bezoeker
Mijnheer Vernière verwacht u..
Zyn kabinet is beneden, in het gebouw
links.
Zonder te antwoorden, richtte Robert
zich naar de aangeduide plaats.
De plaats overgaande, zag hy Claude
Ürivot, die wederom op hem wachtte, eu
met angst en ongeduld don terugkeer van
den broeder van zyn baas afwachtte.
Robert trad de gang binnen, die naar
het kabinet van den ny veraar leidde.
Wagen wij een ernstigen stap, dacht
hij, vooraleer aan do deur te kloppen. Ik
België is in evenredigheid zijner bevol
king, het land dat meest drankhuizen
telt. Mod vindt het grootste getal in de
provincie Henegouwen. In sommige ste
den dier provincie, telt men eene herberg
voor tien of twaalf huizen.
Daar is er niets eenvoudiger dan baas
te spelen de brouwer is zeer dikwijls
de eigenaar van het drankhuis; hij schenkt
toog en herberggerief en levert de eerste
tonnen op krediet.
De stiel moet niet aangeleerd worden
veel geld is er ook niet noodig in den
beginne zet de baas zijnen stiel voort en
de vrouw houdt koffiehuis tijdens zijne
afwezigheid. Met eene kleine klienteel
van vrienden en voorbijgangers, strijkt
men winsten op die niet te verachten
zijn.
Ziedaar wat men ziet. Ziedaar wat er
eene menigte van brave monschen aan
zet om herberg te houden.Ongelukkiglijk
heeft de inedalie een keerzijde. De werk
man-herbergier bezigt natuurlijk voor
zijne herberg de beste en schoonste plaats
van zijne woning. Hij slachtoffert zijne
rusturen, het stil leven, alsook dit zijner
vrouw en zeer dikwijls dit zijner kinde
ren. Hij brengt een groot deel van den
nacht door in verpestende lucht van al-
kohol cn tabak.Zij hooren er ongehoorde
gesprekken en wonen soms vechtparlyen
bij. Nu voor den vader en later voor de
kinderen staat het monster van 't alko-
lisme gereed, om zijn prooi, eene gansche
familie te verslinden.Er bestaan daarvoor
statieken die verschrikkelijk zijn.
Voor het oogenblik ontbreken de cij
fers voor wat België aangaat, maar wat
men weet over de sterften der kroeghou
ders in Frankrijk, Zwitserland, Enge
land, is genoeg om de haren ten berge te
doen rijzen.
In Frankrijk (Parijs) is de algemeene
mannelijke sterfte, tusschen 30 en 50
jaren ouderdom 36 per duizend. Voor de
herbergiers, gaat zij van 47 op 1000!
In Zwitserland, is de verhouding, voor
de mannen, van 25 per duizend voor de
bazen 42 per 1000. Van de 1000 manne
lijke volwassen die sterven, zijn er 7 on
derhevig aan de tering op 1000 herber
giers sterven er 14 tengevolge dér tering
dus het dubbel.
In Engeland staat het niet beter ge
steld
Uit de stertetabeilen, geklasseerd in 19
groote afdeelingen, blijkt dat de drank-
verkoopers aan den kop staan met 17 per
1000
Ziedaar anddre cijfers, van 1880 tot
1882 voor 1000 mannelijke, volwassene
overledenen tusschen 25 en 65 jaar, wa-
moet kalm blyven en bijzonder fijn spelen.
Vast besloten zijn rol tot het einde goed
vol te houden, klopte hy tweemaal zacht
op de deur.
De stem van Richard riep Binnen
Robert overschreed den drempel en sloot
de deur achter zich.
Terwijl hij dit deed stond hij met den
rug naar zijn broeder gekeerd. Deze had
hem nog niet herkend.
Daar Robert zich nu naar het schrijfbu-
reel richtte, was hij kenbaar, daar zijn
gezicht zich nu in het volle licht bevond.
Richard Vernière hief plotseling het
hoofd op. Doodsbleek werd zijn aangezicht,
zijn oogen flikkerden en zijn lichaam hoefde
zenuwachtig.
Hij wilde spreken, doch geen klank
kwam uit zyn mond.
De schrik verlamde hem en benam hem
het gebruik der spraak.
Robert kon zich do ontroering over zyn
tegenwoordigheid niet ontveinzen.
In Richard's oogen gloeide het sombere
vuur der gramschap.
IIy zou zijn broeder ruw ontvangen.
Robert moest hem trachten te winnen.
Hij nam een ootmoedige, smeekende hou
ding aan, en met een waar talent van too-
neelspeler, strekte hij de hand naar zijn
broeder uit, en murmelde met tranen in de
stein
O, Richard, mijn broeder...
(Wordt vervolgd.)
