DE Zondag 5 September 19 lö In oorlogstijd 5 centiemen het nummer 68sle Jaar X°46fi9 KATHOL1LK VILLUS- E.\ AANKOMHG1NGSBLAD VAK DE PU I I E-GOOSSE\S I)e Heldendaden van een Loopjongen. EEN BEETJE WETENSCHAP VOOR IEDEREEN. Kronyke VAN ALLES WAT. DENDERBODE Abonnementsprijs 3 frank 's jaars Men schrijft in te Aalst 31, KORTE ZOUTSTRAAT, 31 DRUKKERUITGEVER AANKONDIGINGEN Kleine één maal 0, -5 fr.twee maal 1,25 fr. Gewone annoneen 0.15 fr. de regel. Vonnissen, sterfgevallen, enz. 0,50 fr. de regel. Dikwijls te herhalen volgens akkoord. Aalst, den 4 September 1915. Amerikaansch verhaal). (9e Vervolg en slot). De hoofdopsteller van het dagblad X nam de spreekbuis van den telefoon, en riep Nog altijd niets - als antwoord op eene vraag welke do vormopmaker hem minstens reeds vijfmaal had gestold tijdens de laatste twintig minuten. Met een ongeduldig gebaar haakto hij de buis weer aan en klom don trap op. Toen hij do Jiedactie-zaal ([voorbij ging, bemerkte hij dat de reporters daar nog waren, op stoelen en op tafels gezeten. Zij wierpen hem eenen ondervragenden blik toe; en de chef van den inlichtings dienst vroeg hem Nog geen nieuws De hoofdopsteller schudde bet hoofd. Irr hun werkhuis stonden du letterzet ters met gekruiste armen Hu wel vroeg de vormopmnker. llewel, zei de hoofdopsteller, ik denk niet dat wij langer mogen talmen, niet waar Wij hebben reeds een halve uur vertraging, wedervoer de andere; indien wij nu niet ter pers gaan zullen wij met de uildeeling der gazetten voor de buiten wijken te laat komen. Het ware dwaas van onzentwogo langer ter/toeven alles laat vermoeden dat de - boksmatch niet heeft plaats gehad, ofwel dat Hade niet aangehouden werd E11 noclilhans misschien, indien.., bracht de chef nog in. Maar ik denk niet dat zulks nog mogelijk is. Indien er eenig nieuws was, .Man zou Dwyer liet ons reeds aangebracht bobben. En zijn blik bleef ten gronde gericht. Welnu! zei hij ineens en hij zuchtte even. Laat ons niet langer wachten. Gaat ter pers. De vormopmaker gaf de noodige be- velen. Op dit oogenblik steeg er van benedon een dof rumoer op. Verscheidene stem men lieten zichhooren. Men onderscheidde daaronder de slem van don chef van den inlichtingsdienst, die aan iemand bevool - van aanstonds een beetje brandy 1*j te gaan halen bij M.adden. In het werkhuis werd alles stil. Maar instiuktmatig begonnen de letterzetters die reeds vortrekkensvaardig waren, hunne overjassen weer af te leggen. Aller oogen waren op de deur gevestigd. Deze werd dojr een schop van builen geopend en men zag eenen huurkoetsier verschijnen, en den chef van don inlich tingsdienst. Zij ondersteunden eenen knaapde arme kleine was doortrokken van 't nat en zager zeer ellendig uit. Do gesmolten sneeuw druppelde af van zijn kleudingen vloeide te saam tot kleine waterplasjes op den ingelegden vloer. Maar, liet is Gallecher riep de hoofdopsteller op den toon der grootste ontgoocheling uit. Gallecher liet dezen die hem onder steunden slaan, en trad met wankelen den tred vooruit, terwijl zijne verkleum de vingers pijnlijk worstelden 0111 de knoppen van zijn ondervest los te maken. Mijnheer, zeido hij met zwakke stem en eenen vreosachtigeu blik tot don hoofdopsteller opslaande, M. Dwyer is aangehouden; en ik heb niet eerder kun nen aankomen omdat zij mij gedurig wilden tegenhouden., en daarbij, zij Brandewijn. hebben mijn rijtuig genomen... maar... en hij haalde het notaboekje te voor schijn waarvan de omslag heolemaal doorweekt was van den regen, en hij reikte het aan den hoofdopsteller - wij hebben Hado gevangen genomen, en zie llier de kopij van M. Dwyer. En dan. meteen vreemde stem, waarin tevens angsl en hoop trilde, vroeg hij Kom ik intijds, mijnbeer De hoofdopsteller nam het notaboekje en wierp het aan den vormopmaker die or do bladen uitscheurde, en ze aan zijne mannen uitdeelde met al de vlugheid van eenen kaartcn-gever. Dan neigde hij zich over Gallecher, nam hem op in zijne armen, zette zich neer, en begon de kleine doornatte en beslijkte bottienen los te maken. Gallecher deed eeno zwakko poging om zooveel eer af te wren, eene zeer zwakke poging, want zijn hoofd viel van lier zwaar neer op don schouder van zijn meester. Hel selicen hem dat do lichten om hem heen draaiden en met allerlei kleuren brandden de gezichlen der reporters welke voor hem ncergozeton waren en hem handen en voelen verwarmden, nevelden weg in een wolk en ver vreem den hcelemaal. E11 het gedruisch der groote persen onder hem, kwam als van héél ver, gelijk goruisch van do zee... Dan, ocnklaps, begreep bij weer helder waar bij zich bevond en wal er omge gaan was. Flauwtjes glimlachend verhief hij zijn oogen tol li» t gelaat van don hoofdopstel ler. Gij dankt mij niet meer af fluister de hij. De hoofdopsteller antwoordde niet aanstonds Met gebogen hoofd bleef bij nadenken, en hij wist niel te zeer waar om, aan eenen anderen kleinen jongen, aan zijnen jongen die op «lil uur in zijn bed sliep. Dan zeide bij met kalme slem a Neen; ditmaal niel Gallecher. - Gallecher vleide zijn hoofd weer lek ker neer op den schouder van zijn mees ter. En met zijnen slimmen lach bekeek hij do gezichten der omstanders. Dat ware thans niet.mogelijk ook, zei hij mot een likje van zijn stoutmoedi ge vrankhoid van voorheen, want wij gaan héél do stad van ons doen spreken. - Vrij naar Engelsch van Richard Harding Davis. EINDE Bliksem en Onweders. (le Veryolg.) Proeve van Franklin Eene maand later, ging de Amerikaan Franklin, reeds bekend door zijne schil terende uitvindingen op hel gebied der oloctrieiteit, eene andere proef op touw zetten welke nog heel wat meer afdoende zou zijn. Ilij waclillo toen, om te gelukken, naar de voltooiing van den opbouw van eenen hoogen toren welke men le Phila delphia bad opgericht, toen een geniaal idee door zijn kop ging. Inderdaad, vermits het er ten slotte toch maar hier op aankwam een voor werp in de luchtstreek van den donder te brengen, 'l is le zoggen, liet eene tamelijk groote hoogte le doen bereiken, dacht Franklin dat de draak, waarmede de kindors spelen, hem oven goed kon dienst doen als een toren, al ware die nog zoo hoog. Hij maakte dus twee slokken gereed welke bij kruisgewijs plaatste, eenen zijden neusdoek, eene voldoende lange koorde, en, van het eerste 011 weder partij trekkend, ging bij in hel veld zijne proef doen. Een enkele persoon vergezelde hem zijn zoon. Uit vrees voor de lachers welke niet nalaten met de mislukte proeven den draak - te steken, zooals hij liet eenvoudig zegt, had hij aan niemand een woord van zijn plan willen reppen. De draak werd dus uitgeworpen. Kcne veelbelovende onweerswolk werkte nochtans niets uit. Doch weldra daagden er andere orkaanbuien op, en ditmaal kon Franklin uit bet uiteinde der koorde, reeksen van vonken trekken. Voor de eerste maal, speelde liet genie van den mensch met den bliksem, deed bet vuur des hemels naar beneden komen en verraste het verholen geheim van zijn bestaan. Deze vermaarde proef werd in al de geleerde landen nagedaan en overal met denzelfden bijval. Een Iransch magistraat, de Romas, zonder kennis to hebben der werken van Franklin, had ook don draak verzonnen in plaats van de ijzeren staven, en later (1757) bekwam hij tijdens een onweder wonder-grooto vonken. Het was een gevaat lijk spel en professor Richinann van St. PehTsburg ondervond het op eene maar al le noodloltige wijze. Door eene. betreurenswaardige ver strooiing werd hij morsdood gebliksemd tijdens oen zijner onvoorzichtige proeven. (T Vervolgt) ofte Merckweerdige geschiedenissen 't sedert het jaar 1780 inhoudende het bezonderste voorgevallen ten tijde der Brabantsche en Fransche Revolutiën. etc (2C Vervolg.) 2'le Edikt van Jozef II nopens de kerkhoven 3de Edikt over het huwelijk. e-1784. Den 26 Juny is van wegens den voorschreven Kysor een edict uit gegeven waorvan ik eeirige besonderste artikels zal schrijven (*i Art. 1 Niemand van welcken staal, conditie, rang of weonligheyd het zoude mogen wezen, 't zij weiieldlijcke of geestelijcke, seculiere of reguliere, van het oen of het ander geslacht, on zal in t toekomende meer mogen bograeven worden in eene kerclt, capeile, bidplaets of ander bedeckt geitouw, 't zij in do sleden of daer buyten. Art. 2. Wij verklaeren bovendien dat men nae den eersten November van bel tegenwoordig jaer, niet meer en zal mogen begraevon in de kerekhoven ofte andere plaelsen, al waeren die zelfs open en onbedeckt. gelogen in do sleden, vlecken ofte borgten. - Art. 3. Daer zullen buyten den omtrek der steden kerekhoven opgericht worden, in dewelcke alleen liet zal ge oorloofd wezen te bograeven. Tot dien eynde moesten de parochiöns ieder een erf buyten de stad koopen, lot liet maekon van nieuwe kerekhoven. E11 welcke plaelsen daertoe gewijd wier den alsoock moesten zij doen maeken dood-waogens oin de lijeken uaor buyten te voeren. Benige maenden daernae zag men binnen Brussel afbreken hot kerekhof van den H. Gaugericus, 0111 de doods beenderen naer buyten Le voeren, alwaer nog lagen lieele geraamten, lielgone akelig was om zien. Diu m.iutre^el aangaande de kerkhoven was eeu goede en nuttige maatregel. Voltaire van wiens philosophic Keizer Jozel' II heelemaal doordrongen was, had er Ie dien tijde reeds meermaals de aan dacht op ingeroepen. Den 28 September gaf denselven Kijser een edict uyt in helwelck waeren 58 artiekels, den eersten aldus luydende het huwelijk beschouwd wordende als oen civiel contract, teenemael houdende van de civiele oppermacht, diensvolgens do decisie en kennis der geschillen too- behoorondo aen de wereldlijcke tribu- naelen diensvolgcns verbiedende (is het dusvolgcns verboden) aen alle geeste- lijcken rechters van eenige keunis te ne men Ier qnestie van validiteyt of nulli teit (geldigheid of ongeldigheid) van liet huwelijk, op pene van absoluete nul- li ley t. 1 ('t Vervolgt) Over de Starren De Zon De snel heid van 't licht, enz. Zijn de starren bewoond De beroemde Italiaansche sterrekun- digo, de Jezuïet P. Secchi (1818-1878) beantwoordt die vraag niet anders dan bevestigend, waar hij zegt Eindelijk wat moeten wij denken van die starren welke ongetwijfeld, evenals onze zon, centrums zijn van licht, van warmte, van bedrijvigheid, en ge roepen om evenals zij, het leven van eene menigte van allerhande schepselen 'te onderhouden Wat ons aangaat, wij zouden het als aartsdom aanzien die uitgestrekte streken te beschouwen als onbewoonde woestijnen. Zij moeten be volkt zijn met verstandige en denkende wezens, bekwaam 0111 bunnen schepper te kennen, Ie huldigen.cn te beminnen en misschien zijn die starren-bewoners getrouwer dan wij aan den plicht welke do dankbaarheid hen oplegt jegens Hem die hen uil den niet heeft getrokken. Wij durven verliopon dat er zicli onder hen geeno van die rampzalige schepsels bevinden die hunne fierheid plaatsen in de verloochening van het bestaan en de macht van Deze, aan wien zij hun eigen bestaan 0:1 hun besef van al die won deren te danken hebben. Hoe ver staat de zon van ons af Do zon, die rondo warme schijf waar van do mcnschen zoo naïef zeggen dat zij opslaat en - slapen gaat, - is 200,000 maal dichter lot ons geplaatst dan elke andere star. Zij is nog de bagatel van 150 millioen kilometers van ens verwijderd. Hare oppervlakte bedraagt 12000 maal dio van onzen aardbol. Haar gewicht 324,000 maal. Moest men dit gewicht in kilogrammen willen uitdrukken, dan heeft men het cijfer 2, gevolgd van dertig zero's 2000000enz. enz.l Ziehier nog eenige andere beschou wingen daarover 1) Een reiziger die 8 mijlen por dag aflegt, zou 10 000 jaren van noode heb ben om do zon te bereiken 2) een trein die 100 khn. doet in het uur, 170 jaren 3' een kogel, die 1 kim. per sekond doet, 5 jaren. Nochtans komt hel licht der zon in ruim <9 minuien tot ons, doch men moet welen dat liet licht met eene ongelooflijke snelheid van 300,000 kim. per sekond gaat. Om de grootheid der zon in tegenstel ling met onzen aardbol te iloon uitkomen, halen de geleerden nog de volgende ver gelijking van plaatst één enkele graankorrel naast een zak graan van 100 kilogrammen. Die graankorrel verbeeldt onze aarde, en die zak de zon

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1915 | | pagina 1