I SINT JOZEF KATHOLIEK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD Tweede Zondag id den Vasten. Napoleon's Veldtocht Zondag 19 Haart 1916 5 centiemen het nummer 70'" Jaar IV0 4697 VAN DE PUTTE-GOOSSENS ♦©❖©❖©❖©❖©❖©❖©❖©❖©❖©❖©❖Q*G*©*Ó Week-Ka lender. in Rusland, in 1812. Opvoedkunde en Onderwijs DE DENDERBODE Abonnementsprijs 3 trank 's jaars Men schrijft in te Aalst 31. KORTE ZOUTSTRAAT, 31 DRUKKER UITGEVER AANKONDIGINGEN Kleine één maal 0,75 fr.twee maal 1,25 tr. Gewone annoncen 0,15 fr. de regel. Vonnissen, sterfgevallen, enz. 0,50 fr. de regel. Dikwijls te herhalen volgens akkoord. Needrig stille timmerman, Zoo klein in 's werelds oogen, Jozef, wie mocht ooit als Gij Op heiige schatten bogen In uw kleine woning Bezat Gij 's hemels Koning, Was uw Gezellin De Englen-koningin II. Neen geen kranke menschentaal, Noch stem van hemelingen, Kon, o Jozef, schoon genoeg Uw zaligheid bezingen, Als Gij, liefde-dronken, In hoogste vreugd verzonken, Dan de zoete Maagd, Dan weer 't Kind bezaagt III Wil, o Jozef, aan uw Bruid En aan Heur Zone vragen, Dat wij, door ootmoedigheid, Aan Hem en Haar behagen Hoor ons kinderbede... Bekom ons Reinheid, Vrede Liefde, vrome deugd... En des Hemels vreugd... A Cuppens. G Q ö1 (De Verheerlijking Christi). Heer Jezus bracht Zijn vrienden Naar Thabors hoogsten top, Daar ging Hij vóór hunne oogen In heerlijkheden op. Hoe heilig hemelsch blij, Hoe zalig waren zij Des Heilands aanschijn straalde Als middag-zonne klaar. En Mozes en Elias Verschenen beiden daar. Zij daalden zichtbaar neer... Zij spraken met den Heer Heer. laai hier tenten bouwen Zei Petrus, maar toen sprak Des Eeuwgeu Vaders stemme Die door de wolken brak Dit is mijn lieve Zoon... Gehoorzaamt Zijn geboón... A. Cuppens. (Uit den pr&chtigen Liederen-Jaarkrans van Lod. de Vocht). Aalst, den 18 Maart 1916. MAART. Evangelie van den Zondag Gedaante verandering van Jesus. Matth. XVII. 19 Zondag, 2de Zondag van den Vasten. Reminiscere. H Landoaldus. II Mengelwerk. Nadruk verboden. Groot Historisch Verhaal. (Getrokken uit het vermaard boek van Graaf Philiep de Ségur, Generaal, die den veldtocht meegemaakt heeft Alzoo kwam het dat Davoust vruch teloos op Bagration wachtte te Glusk. Deze veldmaarschalk, niet langer den druk van het leger van Westialieën ondergaande, kon een omweg maken naar net zuiden, Bobruisk bereiken en, na den overtocht der Berezina, aankomen aan de Borysthena-rivier nabij Bickof. Daar nogmaals, indien het westfalisch leger niet beroofd ge weestware van zijn aanvoerder, en den vijand op de hielen hadde kunnen zitten, is het zeker dat Bagration, gevangen tusschen de beide leger machten van Westfalieën en Davoust, alsook ingesloten tusschen de Borys thena- en Berezina-rivieren van twee partijen één zou moeten kiezen heb ben te vechten en te overwinnen, ofwel de wapens neer te leggen en zich over te leveren in de handen van den vijand. Inderdaad, zooals wij ko men te zien, kon hij slechts nabij No- voï-Bickof de Borysthena bereiken, 'tis te zeggen op zestig mijlen af stand van de stad Witepsk, waarheen hij zich moest begeven. Toen hij zich zoo ver van zijn doel verwijderd wist, vaarde hij spoedig de Borysthena terug op tot aan Mo hilef. Doch hier weerom stootte hij op Davoust die hem andermaal voor gegaan was. Deze fransche maarschalk had Ba gration hier niet verwacht Hij waande hem reeds op den linkeroever der Borysthena. Hun beider verrassing 20 Maandag, H. Jozef bruidegom der H. Maagd Maria. 21 Dijnsdag, H. Benediktus, Abt. 22 Woensdag, H. Catharina v. Zweden mgd. H. Basilius, mart 23 Donderdag, H. Victorianus, martelaar. H. Benediktus mon. 24 Vrijdag, H. Simeon, martelaar. 25 Zaterdag, O. L. V. Boodschap. was eerst voordeelig aan de Russen die hem een gansch regiment lichte ruiterij ontnamen. Bagration telde vijf en dertig duizend man onder zijn kommando Davoust had er slechts twaalf duizend. Deze laatste koos, den 23 Juli. als vechtterrein eene hoogte, beschut door een ravijn en ingesloten tusschen twee bosschen De Russen konden daar onmogelijk hunne strijdkracht ontplooien niet temin aanvaardden zij den slag. Zij vielen aan met die vermetelheid van mannen die zeker zijn van de zege praal, zij dachten er niet eens aan profijt te trekken uit die wouden en den linkervleugel van Davoust te omsingelen. Deze Russen hebben naderhand verklaard dat zij, te midden van het gevecht, verschrikt werden door het denken aan Napoleon's tegenwoor digheid, Ieder vijandelijk generaal vreesde den keizer vóór hem te zien verschijnen Bagration waande hem aanwezig te Mohilef, en Barclay te Drissa. Aldus geloofde men hem overal terzelfvertijd te zien een be wijs te meer hoe de vermaardheid de grootheid van een genie-mensch nog doet groeien, en er als het ware héél den wereld mee vult. Van wege de Russen was de aanval geweld en hardnekkig, maar hij ge schiedde zonder krijgskunst. Bagra tion werd door Davoust krachtdadig teruggeslagen, en hij moest nogmaals op zijn stappen terugkeeren. Hij stak te Novoï-Bickof de Borysthena over, waar hij terug in den schoot van Rusland trad, en kon eindelijk, boven de stad Smolensk, in verbinding komen met Barclay. Hij was uit de klem ontsnapt Napoleon wilde dit gelukkig ma- noeuver niet toeschrijven aan ae be hendigheid van den vijandelijken gene- Theoretische en Praktische Beschouwingen. V. Het werk der opvoeding is het werk van vader en moeder. In dezelfde verhouding als de man staat tot de vrouw. Het werk der opvoeding, is het werk van vader en moederniet van vader of moeder alleen, maar van hen beiden. De woorden van volksdichter Reué de Clercq in zijn a Lied van den Boer .- Ik kreeg van mijn ouders Van beiden mijn part Van vader mijn schouders Van moeder mijn hart teekenen hier goed ons gedacht. Vader is de sterkte, de man die met het werk van zijn geest of zijn handen het brood wint voor 't gezin, en bij wien de slem van 't gezond vorstand, van kracht en natuurlijke rede het luidst spreken. raai, wiens kennissen hij minachte hij rekende het als een fout toe aan zijne eigene generalen. Reeds onder vond hij dat zijne tegenwoordigheid overal vereischt was, hetgeen haar overal onmogelijk miek. De ring zijner operatieën was zoo wijd ge worden dat hij, gedwongen in het midden te blijven, op gansch den omtrek van dien ring gemist werd. Zijne generalen, vermoeid evenals hij, te weinig afhankelijk van elkander, te ver van elkander verwijderd, en tevens te zeer van hem afhangend, durfden minder op eigen hand te werk gaan en wachtten soms te slaafs zijne bevelen af. In zulk een uitgestrekte ruimte verzwakte zijn invloed. Er was eene te groote ziel van noode voor zulk een kolossaal lichaam de ziel van Napoleon, hoe groot zij ook was, schoot er nog te kort voor. Hoofdstuk V. De strijd om en rond Witepsk. Intusschen werden zijne bevelen uitgevoerd Hij verneemt dat al zijne legers vereenigd zijn en dat men handgemeen gaat worden met den vijand. Hij vertrekt eindelijk uit Wilna (waar hij twintig dagen had vertoefd) den i6eJuli, om half twaalf van den nacht. Hij houdt halt den 17" te Swentziani waar de zon dien dag geweldig schroeit en brandt den 18® is hij te Klubokoë en verblijft er in een klooster. Het gehucht dat door dit klooster wordt beheerscht, schijnt hem veeleer een troep wilde hutten dan een europeesch dorp te zijn. Een open brief van de Russen aan de Franschen kwam onder zijne sol daten verspreid te worden. Hij stond vol nuttelooze scheldewoorden. en wakkerde de manschappen op een slinksche wijze tot desertie aan. Het lezen van dezen brief maakte den kei- Moeder is de zachtheid en de liefde, 't is do vrouw die zich laat beheerschen door-het gevoel van haar fljner-besnaard zenuwgestel, die behoefte heeft zich aan iets toe te wijden, zich aan iets vast te hechten, en de schatten barer genegenheid uitstort over den man en de kinderen. Vader is het hoofd van 't gezin, moeder is er het hart van. Welnu, evenals in den mensch geest en hart, rede en gevoel dienen samen te werken en te versmelten om eenen har monisch ontwikkelden mensch te vor men, zoo moeten ook vader en moeder elk hun aandeel hebben in de taak. der opvoeding. Wordt die voorwaarde niet vervuld, dan ligt het evenwicht, het akkoord tusschen geest en hart verbro ken, en negenmaal op tien gevallen zal de opvoeding dan deerlijk bankroot gaan. Want 't lag in 't plan van den Schep per, en 't is overigens gansch volgens de wetten der natuur dat vader en moeder, uit wier beider vleesch en bloed het kind werd geboren, gezamentlyk werken om dit kind naar lichaam en ziel -groot te kweeken. De rol dor moeder zal dan vooral hierin bestaan, de kracht en het geweld van den man door haren vrouwelijken in vloed te temperen en te verweeken, ter wijl de vader van zijn kant zal moeten bijspringen daar waar het de vrouw aan geestesontwikkeling, aan breeder, dieper levensinzicht te kort schiet. Immers, voor liet mecrendeel der vrou wen blijft de steer van het. hooger ge- dachtenleven gesloten. Zij zijn kortzichtig van aard. De wijsgeer Schopenhauer zegt dit heel raak waar hij schrijft De vrouw lijdt aan eene geestelijke bijziendheid welke haar in staat stelt, als door onmiddellijk bewustzijn, de nabij-zijnde dingen in een hel daglicht te aanschouwen. Bij ons, integendeel, gaat onze blik veel verder zoeken, en hij snelt die dingen voorbij welke ons de oogen uitsteken zonder er stil bij te staan wij hebben er behoefte aan teruggeleid te worden tot een eenvou diger en vluggere wijze van zien. En de gekende paedagoog Jules Payot, werkt dit gedacht verder uit Slechts heel zelden bereikt men bij hen [bij de vrouwen) de persoon lijkheid En overigens, spijts al hun- zer woedend. In zijne opwinding dik- teert hij een antwoord dat hij ver scheurt, daarna een tweede dat het zelfde lot ondergaat, eindelijk een derde waarover hij tevreden is. Het was deze brief dien de dagbladen destijds mededeelden, als uitgaande van een franschen grenadier Aldus dikteerde Napoleon het minste dat door zijn kabinet of zijn algemeenen staf verzonden werd. Zijne ministers waren niets anders dan zijne geheim schrijvers. In zijn vermoeid en ver zwaard lichaam bleef zijn geest onver moeibaar werken, maar het akkoord tusschen beiden was gebroken en dat zou een der oorzaken van onze ellen den worden. Terwijl dit alles hem bezig houdt, krijgt hij bericht dat Barclay den i8e zijn legerkamp te Drissa komt te ver laten, en naar Witepsk opmarcheert. Die krijgsbeweging is hem een open baring tot nog toe opgehpuden door de tegenkans van sommigen zijner generalen, en vooral door de stort regens en den slechten toestand der wegen, ziet de keizer thans in dat het bezit der stad Witepsk dringend en beslissend zijn moet, vermits deze stad, die de beide legers en rivieren scheidt, uiterst aanvallend is gelegen. Eens van haar meester, zal hij het verbrokkelde leger van den vijand in een netelige positie kunnen brengen, Moet men den schrijver gelooven, dan zou de reuzige worsteling in de pleinen van de Moskowa, spijts al het genie van Napoleon, met den gewenschten uitslag niet bekroond zijn geweest omdat, up dit beslissend oogenblik, de slechte gezondheid van den keizer voor eenige uren zijn krachten verlamd had. Hij was weerom ongewoon diklijvig geworden, hij leed veel van de hitte en aangetast door eene pijnlijke en geheime kwaal moeilijke waterontlasting moest hij aanhouden baden nemen. Dit alles, volgens het schrijven van generaal de Ségur, zou veel tot den uitslag van hooger vermelde worsteling bijgedragen hebben. Wij zullen er weldra getuigen van zijn. ne sta die's, hebben wij toch nog, wan- heerwij met hen in 'l huwelijk treden zooveel op hen voor dat zij aan hun nen man, vooral wanneer d*e man een werker en een denker is, nooit meer dan middelmatige leerlingen zullen toeschijnen. Maar zelfs zonder hoogere opvoedingis een vrouw met een schrander verstand, met een ge zond oordeel en een fijne gave van opvatting, een zeer kostelijke aan winst voor den geestes-werker. Deze inderdaad leeft boven het alledaag- sche. Hij zweeft aanhoudend in hel rijk der gedachten, en Scheurt zich van zijne omgeving los. De vrouw in tegendeel leeft heelemaal in die om- geving. Zij kan er een rijken oogst van waarnemingen opdoen welke aan den mandie het kleine minacht, zouden ontgaan zijn zij is er de verbin- dingstreep tu<schen den man en zijne omgeving. Wat dus oen gebrek en een zwakheid was, wordt bij de vrouw in een zekeren zin een kracht en een hoedanigheid zij heeft den ruimen blik niet van den man, maar juist daardoor ziet zij fijner en scherper de onmiddellijke dingen, en merkt beter op. Dit, gepaard gaande met haar brozer- bezenuwd gestel, waar de indrukken van buiten zachtere trillingen wekken dan bij den man, maakt dat de vrouw, de moeder, natuurlijk is aangewezen om vooral het gevoelsleven, het hart van haar kind te vormen 00 te beschutten. Met haar praktischen, fijn-speurenden zin zal zij veel eerder bemerken dan den vader als er wat hapert aan het gemoed van haar kind, als het eenige onrust, kwelling of gewetensbezwaar verbergt, ovenals zij het lichamelijk weet op te kweeken en te omringen met die hon derden zorgen waar de mannen niet eens het besef van hebben. Vronwenoogen, moederoogen zien zoo scherp juist cmdat hunnen gezichtseinder beperkter is. Dit is wellicht een der oorzaken waar om het kind zich nauwer en inniger vastklampt aan de moeder, omdat het gewaar wordt dat het daar een veiligen steun vindt voor zijne weerloosheid, om- Uit het prachtig werk L' Education de la Volonti door Jules Payot. Bij: Félix Alcan, Parijs. 1912. 38s uitgaaf. hel den weg naar het zuiden afsnijden en het wellicht gansch verpletteren. En indien Barclay vóórhem te Witepsk aankomt, zal hij ongetwijfeld deze hoofdstad willen verdedigen daar wachtte hem dan misschien die lang gewenschte zegepraal, welke hem aan de Wilia-rivier was ontsnapt. Aldus redeneerde Napoleon, en aanstonds stuurt hij al zijne korpsen af op Beszenkowiczi, waarheen hij ook de generalen Murat en Ney ont biedt. Hij zelf, uit Klubokoë waar hij zich bevond met zijne garde, met het leger van Italieën en drie divisie's van Davoust, trekt voort naar Kamen. Maar hij begeeft er zich heen in een rijtuig, en des nachts, gewis omdat de soldaten niet weten zouden dat hun keizer al hunne vermoeienissen niet meer kon deelen. Tot hier toe marcheerde het groot ste gedeelte van het leger in voort durende verbazing omdat er nergens eenen vijand te bespeuren was. De manschappen waren er ten langen laatste aan gewoon geworden. In den dag, was het de nieuwigheid dier onbe kende streken, en vooral het ongeduld om ievers halt te maken, dat hunnen géést onledig hield des avonds had men dan te zorgen voor een schuil oord, voor vuur en eten dit alles deed hen allengs in den waan ver- keeren dat men eer een lastige reis aflegde, dan jacht miek op eenen vijand. Maar indien de vijanden en de gevechten hen altijd ontvluchtten, hoe lang zou dat spelletje dan nog wel duren Eindelijk, dan 25e bromde het kanon en het leger evenals den keizer hoopte dat men nu ging zegepralen en vrede maken. ('t Vervolgt;.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1916 | | pagina 1