I
SINT JOZEF
KATHOLIEK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD
Tweede Zondag id den Vasten.
Napoleon's Veldtocht
Zondag 19 Haart 1916
5 centiemen het nummer
70'" Jaar IV0 4697
VAN DE PUTTE-GOOSSENS
♦©❖©❖©❖©❖©❖©❖©❖©❖©❖©❖©❖Q*G*©*Ó
Week-Ka lender.
in Rusland, in 1812.
Opvoedkunde
en Onderwijs
DE DENDERBODE
Abonnementsprijs 3 trank 's jaars
Men schrijft in te Aalst
31. KORTE ZOUTSTRAAT, 31
DRUKKER UITGEVER
AANKONDIGINGEN
Kleine één maal 0,75 fr.twee maal 1,25 tr.
Gewone annoncen 0,15 fr. de regel.
Vonnissen, sterfgevallen, enz. 0,50 fr. de regel.
Dikwijls te herhalen volgens akkoord.
Needrig stille timmerman,
Zoo klein in 's werelds oogen,
Jozef, wie mocht ooit als Gij
Op heiige schatten bogen
In uw kleine woning
Bezat Gij 's hemels Koning,
Was uw Gezellin
De Englen-koningin
II.
Neen geen kranke menschentaal,
Noch stem van hemelingen,
Kon, o Jozef, schoon genoeg
Uw zaligheid bezingen,
Als Gij, liefde-dronken,
In hoogste vreugd verzonken,
Dan de zoete Maagd,
Dan weer 't Kind bezaagt
III
Wil, o Jozef, aan uw Bruid
En aan Heur Zone vragen,
Dat wij, door ootmoedigheid,
Aan Hem en Haar behagen
Hoor ons kinderbede...
Bekom ons Reinheid, Vrede
Liefde, vrome deugd...
En des Hemels vreugd...
A Cuppens.
G
Q
ö1
(De Verheerlijking Christi).
Heer Jezus bracht Zijn vrienden
Naar Thabors hoogsten top,
Daar ging Hij vóór hunne oogen
In heerlijkheden op.
Hoe heilig hemelsch blij,
Hoe zalig waren zij
Des Heilands aanschijn straalde
Als middag-zonne klaar.
En Mozes en Elias
Verschenen beiden daar.
Zij daalden zichtbaar neer...
Zij spraken met den Heer
Heer. laai hier tenten bouwen
Zei Petrus, maar toen sprak
Des Eeuwgeu Vaders stemme
Die door de wolken brak
Dit is mijn lieve Zoon...
Gehoorzaamt Zijn geboón...
A. Cuppens.
(Uit den pr&chtigen Liederen-Jaarkrans van
Lod. de Vocht).
Aalst, den 18 Maart 1916.
MAART.
Evangelie van den Zondag Gedaante
verandering van Jesus. Matth. XVII.
19 Zondag, 2de Zondag van den Vasten.
Reminiscere. H Landoaldus.
II Mengelwerk. Nadruk verboden.
Groot Historisch Verhaal.
(Getrokken uit het vermaard boek van
Graaf Philiep de Ségur, Generaal, die
den veldtocht meegemaakt heeft
Alzoo kwam het dat Davoust vruch
teloos op Bagration wachtte te Glusk.
Deze veldmaarschalk, niet langer den
druk van het leger van Westialieën
ondergaande, kon een omweg maken
naar net zuiden, Bobruisk bereiken
en, na den overtocht der Berezina,
aankomen aan de Borysthena-rivier
nabij Bickof. Daar nogmaals, indien
het westfalisch leger niet beroofd ge
weestware van zijn aanvoerder, en
den vijand op de hielen hadde kunnen
zitten, is het zeker dat Bagration,
gevangen tusschen de beide leger
machten van Westfalieën en Davoust,
alsook ingesloten tusschen de Borys
thena- en Berezina-rivieren van twee
partijen één zou moeten kiezen heb
ben te vechten en te overwinnen,
ofwel de wapens neer te leggen en
zich over te leveren in de handen van
den vijand. Inderdaad, zooals wij ko
men te zien, kon hij slechts nabij No-
voï-Bickof de Borysthena bereiken,
'tis te zeggen op zestig mijlen af
stand van de stad Witepsk, waarheen
hij zich moest begeven.
Toen hij zich zoo ver van zijn doel
verwijderd wist, vaarde hij spoedig
de Borysthena terug op tot aan Mo
hilef. Doch hier weerom stootte hij
op Davoust die hem andermaal voor
gegaan was.
Deze fransche maarschalk had Ba
gration hier niet verwacht Hij waande
hem reeds op den linkeroever der
Borysthena. Hun beider verrassing
20 Maandag, H. Jozef bruidegom der H.
Maagd Maria.
21 Dijnsdag, H. Benediktus, Abt.
22 Woensdag, H. Catharina v. Zweden mgd.
H. Basilius, mart
23 Donderdag, H. Victorianus, martelaar. H.
Benediktus mon.
24 Vrijdag, H. Simeon, martelaar.
25 Zaterdag, O. L. V. Boodschap.
was eerst voordeelig aan de Russen
die hem een gansch regiment lichte
ruiterij ontnamen. Bagration telde vijf
en dertig duizend man onder zijn
kommando Davoust had er slechts
twaalf duizend. Deze laatste koos,
den 23 Juli. als vechtterrein eene
hoogte, beschut door een ravijn en
ingesloten tusschen twee bosschen
De Russen konden daar onmogelijk
hunne strijdkracht ontplooien niet
temin aanvaardden zij den slag. Zij
vielen aan met die vermetelheid van
mannen die zeker zijn van de zege
praal, zij dachten er niet eens aan
profijt te trekken uit die wouden en
den linkervleugel van Davoust te
omsingelen.
Deze Russen hebben naderhand
verklaard dat zij, te midden van het
gevecht, verschrikt werden door het
denken aan Napoleon's tegenwoor
digheid, Ieder vijandelijk generaal
vreesde den keizer vóór hem te zien
verschijnen Bagration waande hem
aanwezig te Mohilef, en Barclay te
Drissa. Aldus geloofde men hem
overal terzelfvertijd te zien een be
wijs te meer hoe de vermaardheid de
grootheid van een genie-mensch nog
doet groeien, en er als het ware héél
den wereld mee vult.
Van wege de Russen was de aanval
geweld en hardnekkig, maar hij ge
schiedde zonder krijgskunst. Bagra
tion werd door Davoust krachtdadig
teruggeslagen, en hij moest nogmaals
op zijn stappen terugkeeren. Hij stak
te Novoï-Bickof de Borysthena over,
waar hij terug in den schoot van
Rusland trad, en kon eindelijk, boven
de stad Smolensk, in verbinding
komen met Barclay.
Hij was uit de klem ontsnapt
Napoleon wilde dit gelukkig ma-
noeuver niet toeschrijven aan ae be
hendigheid van den vijandelijken gene-
Theoretische en Praktische
Beschouwingen.
V.
Het werk der opvoeding is het
werk van vader en moeder.
In dezelfde verhouding als de
man staat tot de vrouw.
Het werk der opvoeding, is het werk
van vader en moederniet van vader of
moeder alleen, maar van hen beiden.
De woorden van volksdichter Reué de
Clercq in zijn a Lied van den Boer .-
Ik kreeg van mijn ouders
Van beiden mijn part
Van vader mijn schouders
Van moeder mijn hart
teekenen hier goed ons gedacht.
Vader is de sterkte, de man die met
het werk van zijn geest of zijn handen
het brood wint voor 't gezin, en bij wien
de slem van 't gezond vorstand, van
kracht en natuurlijke rede het luidst
spreken.
raai, wiens kennissen hij minachte
hij rekende het als een fout toe aan
zijne eigene generalen. Reeds onder
vond hij dat zijne tegenwoordigheid
overal vereischt was, hetgeen haar
overal onmogelijk miek. De ring
zijner operatieën was zoo wijd ge
worden dat hij, gedwongen in het
midden te blijven, op gansch den
omtrek van dien ring gemist werd.
Zijne generalen, vermoeid evenals hij,
te weinig afhankelijk van elkander, te
ver van elkander verwijderd, en tevens
te zeer van hem afhangend, durfden
minder op eigen hand te werk gaan
en wachtten soms te slaafs zijne
bevelen af. In zulk een uitgestrekte
ruimte verzwakte zijn invloed. Er was
eene te groote ziel van noode voor
zulk een kolossaal lichaam de ziel
van Napoleon, hoe groot zij ook was,
schoot er nog te kort voor.
Hoofdstuk V.
De strijd om en rond Witepsk.
Intusschen werden zijne bevelen
uitgevoerd Hij verneemt dat al zijne
legers vereenigd zijn en dat men
handgemeen gaat worden met den
vijand. Hij vertrekt eindelijk uit
Wilna (waar hij twintig dagen had
vertoefd) den i6eJuli, om half twaalf
van den nacht. Hij houdt halt den 17"
te Swentziani waar de zon dien dag
geweldig schroeit en brandt den 18®
is hij te Klubokoë en verblijft er in
een klooster. Het gehucht dat door
dit klooster wordt beheerscht, schijnt
hem veeleer een troep wilde hutten
dan een europeesch dorp te zijn.
Een open brief van de Russen aan
de Franschen kwam onder zijne sol
daten verspreid te worden. Hij stond
vol nuttelooze scheldewoorden. en
wakkerde de manschappen op een
slinksche wijze tot desertie aan. Het
lezen van dezen brief maakte den kei-
Moeder is de zachtheid en de liefde,
't is do vrouw die zich laat beheerschen
door-het gevoel van haar fljner-besnaard
zenuwgestel, die behoefte heeft zich aan
iets toe te wijden, zich aan iets vast te
hechten, en de schatten barer genegenheid
uitstort over den man en de kinderen.
Vader is het hoofd van 't gezin, moeder
is er het hart van.
Welnu, evenals in den mensch geest
en hart, rede en gevoel dienen samen te
werken en te versmelten om eenen har
monisch ontwikkelden mensch te vor
men, zoo moeten ook vader en moeder
elk hun aandeel hebben in de taak. der
opvoeding. Wordt die voorwaarde niet
vervuld, dan ligt het evenwicht, het
akkoord tusschen geest en hart verbro
ken, en negenmaal op tien gevallen zal
de opvoeding dan deerlijk bankroot gaan.
Want 't lag in 't plan van den Schep
per, en 't is overigens gansch volgens de
wetten der natuur dat vader en moeder,
uit wier beider vleesch en bloed het kind
werd geboren, gezamentlyk werken om
dit kind naar lichaam en ziel -groot te
kweeken.
De rol dor moeder zal dan vooral hierin
bestaan, de kracht en het geweld van
den man door haren vrouwelijken in
vloed te temperen en te verweeken, ter
wijl de vader van zijn kant zal moeten
bijspringen daar waar het de vrouw aan
geestesontwikkeling, aan breeder, dieper
levensinzicht te kort schiet.
Immers, voor liet mecrendeel der vrou
wen blijft de steer van het. hooger ge-
dachtenleven gesloten. Zij zijn kortzichtig
van aard.
De wijsgeer Schopenhauer zegt dit
heel raak waar hij schrijft
De vrouw lijdt aan eene geestelijke
bijziendheid welke haar in staat stelt,
als door onmiddellijk bewustzijn, de
nabij-zijnde dingen in een hel daglicht
te aanschouwen. Bij ons, integendeel,
gaat onze blik veel verder zoeken, en
hij snelt die dingen voorbij welke ons
de oogen uitsteken zonder er stil bij
te staan wij hebben er behoefte aan
teruggeleid te worden tot een eenvou
diger en vluggere wijze van zien.
En de gekende paedagoog Jules
Payot, werkt dit gedacht verder uit
Slechts heel zelden bereikt men
bij hen [bij de vrouwen) de persoon
lijkheid En overigens, spijts al hun-
zer woedend. In zijne opwinding dik-
teert hij een antwoord dat hij ver
scheurt, daarna een tweede dat het
zelfde lot ondergaat, eindelijk een
derde waarover hij tevreden is. Het
was deze brief dien de dagbladen
destijds mededeelden, als uitgaande
van een franschen grenadier Aldus
dikteerde Napoleon het minste dat
door zijn kabinet of zijn algemeenen
staf verzonden werd. Zijne ministers
waren niets anders dan zijne geheim
schrijvers. In zijn vermoeid en ver
zwaard lichaam bleef zijn geest onver
moeibaar werken, maar het akkoord
tusschen beiden was gebroken en dat
zou een der oorzaken van onze ellen
den worden.
Terwijl dit alles hem bezig houdt,
krijgt hij bericht dat Barclay den i8e
zijn legerkamp te Drissa komt te ver
laten, en naar Witepsk opmarcheert.
Die krijgsbeweging is hem een open
baring tot nog toe opgehpuden door
de tegenkans van sommigen zijner
generalen, en vooral door de stort
regens en den slechten toestand der
wegen, ziet de keizer thans in dat het
bezit der stad Witepsk dringend en
beslissend zijn moet, vermits deze
stad, die de beide legers en rivieren
scheidt, uiterst aanvallend is gelegen.
Eens van haar meester, zal hij het
verbrokkelde leger van den vijand in
een netelige positie kunnen brengen,
Moet men den schrijver gelooven, dan zou
de reuzige worsteling in de pleinen van de
Moskowa, spijts al het genie van Napoleon, met
den gewenschten uitslag niet bekroond zijn
geweest omdat, up dit beslissend oogenblik, de
slechte gezondheid van den keizer voor eenige
uren zijn krachten verlamd had. Hij was weerom
ongewoon diklijvig geworden, hij leed veel van
de hitte en aangetast door eene pijnlijke en
geheime kwaal moeilijke waterontlasting
moest hij aanhouden baden nemen. Dit alles,
volgens het schrijven van generaal de Ségur,
zou veel tot den uitslag van hooger vermelde
worsteling bijgedragen hebben. Wij zullen er
weldra getuigen van zijn.
ne sta die's, hebben wij toch nog, wan-
heerwij met hen in 'l huwelijk treden
zooveel op hen voor dat zij aan hun
nen man, vooral wanneer d*e man
een werker en een denker is, nooit
meer dan middelmatige leerlingen
zullen toeschijnen. Maar zelfs zonder
hoogere opvoedingis een vrouw met
een schrander verstand, met een ge
zond oordeel en een fijne gave van
opvatting, een zeer kostelijke aan
winst voor den geestes-werker. Deze
inderdaad leeft boven het alledaag-
sche. Hij zweeft aanhoudend in hel
rijk der gedachten, en Scheurt zich
van zijne omgeving los. De vrouw in
tegendeel leeft heelemaal in die om-
geving. Zij kan er een rijken oogst van
waarnemingen opdoen welke aan den
mandie het kleine minacht, zouden
ontgaan zijn zij is er de verbin-
dingstreep tu<schen den man en zijne
omgeving.
Wat dus oen gebrek en een zwakheid
was, wordt bij de vrouw in een zekeren
zin een kracht en een hoedanigheid zij
heeft den ruimen blik niet van den man,
maar juist daardoor ziet zij fijner en
scherper de onmiddellijke dingen, en
merkt beter op.
Dit, gepaard gaande met haar brozer-
bezenuwd gestel, waar de indrukken van
buiten zachtere trillingen wekken dan
bij den man, maakt dat de vrouw, de
moeder, natuurlijk is aangewezen om
vooral het gevoelsleven, het hart van
haar kind te vormen 00 te beschutten.
Met haar praktischen, fijn-speurenden
zin zal zij veel eerder bemerken dan den
vader als er wat hapert aan het gemoed
van haar kind, als het eenige onrust,
kwelling of gewetensbezwaar verbergt,
ovenals zij het lichamelijk weet op te
kweeken en te omringen met die hon
derden zorgen waar de mannen niet eens
het besef van hebben.
Vronwenoogen, moederoogen zien zoo
scherp juist cmdat hunnen gezichtseinder
beperkter is.
Dit is wellicht een der oorzaken waar
om het kind zich nauwer en inniger
vastklampt aan de moeder, omdat het
gewaar wordt dat het daar een veiligen
steun vindt voor zijne weerloosheid, om-
Uit het prachtig werk L' Education de
la Volonti door Jules Payot. Bij: Félix Alcan,
Parijs. 1912. 38s uitgaaf.
hel den weg naar het zuiden afsnijden
en het wellicht gansch verpletteren.
En indien Barclay vóórhem te Witepsk
aankomt, zal hij ongetwijfeld deze
hoofdstad willen verdedigen daar
wachtte hem dan misschien die lang
gewenschte zegepraal, welke hem aan
de Wilia-rivier was ontsnapt.
Aldus redeneerde Napoleon, en
aanstonds stuurt hij al zijne korpsen
af op Beszenkowiczi, waarheen hij
ook de generalen Murat en Ney ont
biedt. Hij zelf, uit Klubokoë waar hij
zich bevond met zijne garde, met het
leger van Italieën en drie divisie's
van Davoust, trekt voort naar Kamen.
Maar hij begeeft er zich heen in een
rijtuig, en des nachts, gewis omdat
de soldaten niet weten zouden dat
hun keizer al hunne vermoeienissen
niet meer kon deelen.
Tot hier toe marcheerde het groot
ste gedeelte van het leger in voort
durende verbazing omdat er nergens
eenen vijand te bespeuren was. De
manschappen waren er ten langen
laatste aan gewoon geworden. In den
dag, was het de nieuwigheid dier onbe
kende streken, en vooral het ongeduld
om ievers halt te maken, dat hunnen
géést onledig hield des avonds had
men dan te zorgen voor een schuil
oord, voor vuur en eten dit alles
deed hen allengs in den waan ver-
keeren dat men eer een lastige reis
aflegde, dan jacht miek op eenen
vijand. Maar indien de vijanden en
de gevechten hen altijd ontvluchtten,
hoe lang zou dat spelletje dan nog
wel duren
Eindelijk, dan 25e bromde het kanon
en het leger evenals den keizer hoopte
dat men nu ging zegepralen en vrede
maken.
('t Vervolgt;.