DE
Napoleons Veldtocht
Yan Beroemde Bekeerlingen.
pndag I '2 November 1916 5 centiemen het nummer
71s* Jaar N° 4730
Dood van Z. H. Monseigneur Stillemans
W eek-Kalender.
Denderbode
Katholiek Nieuws- en Aankondigingsblad.
[Abonnementsprijs 3 irank 'sjaars. DRUKKER-UITGEVER I AANKONDIGINGEN:
M^n «rhriiff in te Afliet Kleine één maal 0,75 tr twee maal 1,25 fr. Gewone
iVien sennju rn te Aaist Uan Hé» Pllffa.^nnCQPnQ annoncen o,i5 de regel. Vonnissen, sterfgevallen, enz.
31, KORTE ZOUTSTRAAT, 31 van öe ruue-uoossens 0,50 de regel. Dikwijls te herhalen volgen! akkoord.
BISSCHOP VAN GENT.
Geboren te St. Nikolaas, den 10 Dec. 1832. Doctor in Godsgeleerdheid, Wijsbe
geerte en Letteren, Huisprelaat van Zijne Heiligheid den Paus, enz. Werd tot bisschop
uitgeroepen in het Consistorie van 30 Dec. 1889, en te Gent gezalfd en plechtiglijk
ingehuldigd den 27 Januari 1890.
Maandag 11. verspreidde zich eene treu
rige mare over Vlaanderen
Mgr. Stillemans over wier zestigjarig pries
terjubileum nog onlangs zoovele Te Deum-
zangen hadden weerklonken in onze kerken,
kwam in den nacht te overlijden.
Kalm en rustig had hij zijne schoone ziel
overgegeven in de handen van den Heer, en
voor de duizenden geloovigen die hem op
zijn praal-sterfbed eenen laatsten groet kwa
men brengen, was de glans van vrede en
zaligheid waarmede zijn edel gelaat de don
kere Dood scheen uitte tarten, niets anders
dan de weerspiegeling der verheven deugden
welke aan zijne lange en zoo verdienstvolle
loopbaan schittering en vruchtbaarheid gaven.
Ja vol glorie en majesteit gelijk de zon
die in den zomeravond ondergaat, zoo is het
glansvol leven van den grooten Bisschop ge
ëindigd. En evenals de zon is dat leven ook
èl licht en al warmte geweest licht van het
verstand, warmte van het hart, waarmede
hij zich van hoog tot laag wist te doen be
minnen en te waardeeren, en overal, in de
geesten en in de zielen, weldaden strooide
zonder tal.
Het onderwijs dreef hij met krachtige stoo-
ten vooruit. Naar het voorbeeld van Christus,
was hij de groote vriend en weldoener van
armen en onterfden, en in die roerige tijden,
toen op het onsterfelijk woord van Paus Leo
XIII, de Katholieke Sociale Actie zich baan
brak door héél de wereld, toonde hij de volle
maat van zijne toewijding en verkleefdheid
aan de werkende standen.
Mengelwerk.
Nadruk verboden.
in Rusland, in 1812.
Groot Historisch Verhaal.
(Getrokken uit het vermaard boek van Graaf
Philiep de Ségur. Generaal, die den veldtocht
meegemaakt heeft).
Doch veldmaarschalk Bessières was terug-
ekeerd van de hoogten, waarheen Napoleon
em gestuurd had om de houding der russen
iverkennen. Hij verzekerde aat de vijand,
erre van in wanorde te zijn, zich terugge-
okken had in eene tweede positie, waar hij
anstalten scheen te maken om een nieu-
'en aanval in te zetten. keizer zegde
•en aan Belliard - daar is nog niets beslist,
vorens ik mijne reserven in den strijd werp,
loet ik eerst eenen klaarderen kijk op mijn
:haakbord hebben. - Hij herhaalde deze
tdrukking dikwerf, terwijl hij de oude baan
iar Moscou aanwees waarvan Poniatowsky
ch nog geen meester had kunnen maken, en
de andere richting eenen vijandelijken rui-
irij-aanval achter onzen linkervleugel aan-
londe hij wees ook op de groote wijkschans
eertegen prins Eugeen nog immer vruch-
loos storm liep.
Belliard keert gansch mistroostig tot Murat
In de heet-hoofdige stad Gent, de woelige
bakermat van Vlaanderen, waar steeds, door
den loop der tijden, de eerste vonken van
alle maatschappelijke omwentelingen aan
't knetteren gingen, is hij immer met tact en
wijs beleid, doch ook met gloeienden aposto-
lischen ijver opgetreden, om de werklieden
te verbroederen, hunne ware belangen te
verdedigen, en het zonnige vaandel van Ge-
loof en Godsdienst boven hunne grauwe ran
gen te doen wapperen.
En dit blijft een der schoonste perelen aan
zijne kroon.
Donderdag 11. in de hoofdkerk van Sint
Bavo, heeft de plechtige lijkdienst plaats
gehad, gecelebreerd door Z. Em. Kardinaal
Mercier, aartsbisschop van Mechelen.
Geestelijke en wereldlijke bekleeders van
allen rang en waardigheid, en een stroom
van geloovigen, woonden deze indrukwek
kende plechtigheid bij.
Vlaanderens geliefde Bisschop is verdwe
nen 1
Doch, wij zijn er van overtuigd, zijn
aardsch leven dat rein en grootsch eindigde
als een zonsondergang, is reeds daarboven
verrezen tot een eeuwige gelukszon.
En gelijk de Romeinen, aanstonds na den
dood van den Volkspaus Pius X, hem aan
roepen gingen als een heilige in den
hemel, zoo zal thans ook uit menig hart de
stille,vurige bede opgestegen zijn
Heilige Bisschop, bid voor Vlaanderen en
België 1
terug, hij deelt hem mede dat er niets te ver
krijgen is van den keizer die geheel moede
loos te midden van al die verschrikkelijke
strijdgeruchten neerzit.
Als Ney dit hoort, valt hij met zijn hevig
en geen maat-houdend karakter in bittere
klachten en verwijtingen uit.
Murat gingzoo heftig niette werk. Hij wist
dat de keizer lijdend was, en den vorigen dag,
toen hij het front van den vijand doorliep,
had hij hem herhaalde malen van zijn paard
zien afspringen, en met het voorhoofd tegen
zijne kanonnen aanleunen, met eene uitdruk
king van pijn.
Nochtans kwam de eene vraag na de andere
bij den keizer toe. Na Belliard, was het
Daru die, aangemoedigd door Dumas en
inzonder door Berthier, hem in het oor blies
dat men overal riep dat het nu het oogen-
blik was de garde te laten meevechten.
Maar Napoleon antwoordde En als er
morgen een tweede veldslag ontbrandt, met
welke soldaten zal ik hem dan aangaan De
minister drong niet langer aan, maar het ver
baasde hem ten zeerste dat Napoleon, voor
de eerste maal zijns levens, den dag van mor
gen inriep terwijl de fortuin hem vandaag
gunstig was.
Intusschentijd bleef Barclay met den rech
tervleugel hardnekkig kampen tegen prins
Eugeen. Deze was aanstonds na de verove-
Aalst, den 11 November 1916.
NOVEMBER.
Ev. ngelie van den Zondag
Geeft den Keizer wat den Keizer en God wat Ood
toekomt. Matth. XXII.
12 Zondag, 22 na Sinksen. H.Livinus, H. Stanislas
Kostka, bel.
13 Maandag, H Didacus. B.
14 Dijnsdag, H. Josaphat, Mr.
15 Woensdag, H. Gertrudis, Mgd.
16 Donderdag, H. Edmondus, bis.
17 Vrijdag. H. Gregorius Thaumaturgus.
18 Zaterdag, Kerkwijding v. HH. Petrus en Paulw
te Rome.
1
Johannes Jörgensen.
(7° Vervolg)
Johannes Jörgensen, de moedige student, die zoo
kranig kwam te spreken in de vergadering van den
Kopenhaagschen Studentenbond die zijn jaarfeest
vierde, was er uitgejouwd en uitgefloten geweest.
En nochtans in zijn schokkende rede, had hij
slechts zijn grooten hartstocht voor het licht en de
waarheid lucht gegeven, en tot hen die hem onder
braken en begekten, had hij geroepen
Ha 1 gij lacht mij uit En toch zijn er zoovelen
hier in de zaal die voelen als ik. Hoe dikwijls heb-
ben wij niet met elkaar daarover gesproken en
elkaar ons leed toevertrouwd, wanneer wij laat in
dén avond de straten op- en afgingen en geen lust
hadden om goeden nacht te zeggen en naar
huis te gaan, ieder naar zijn droeve eenzaamheid.
Ja, daar zaten er velen die het met hem eens waren,
en die onder den zweepslag van zijn manhaftig woord
een bitter gevoel van wee en walging over hun slem
persleven in den krop kregen, en misschien lust had
den hem toe te juichen. Doch, het waren kleinharti-
gen, gebonden en gekneveld door het menschelijk
opzicht en in bedwang gehouden door de spotters en
de dwazen die gedurig weten te schermen met ledige,
ring van Borodino,de Kalougha overgesteken
vóór. de groote vijandelijke verschansing.
Daar vooral hadden de russen gerekend op
de weerstandskracht der steile hoogten, om
geven van diepe en modderige waters op
onze uitputting en hunne reusachtige batte
rijen welke die versterkte heuvelkammen
deden gelijken op eene helDoch de zoo be
roemde dapperheid onzer troepen wist in
eenen onstuimigen stormloop al deze hinder
palen te boven te komen, en toen de russen
de soldaten van Morand eensklaps in hun
midden zagen sloegen zij op de vlucht. Acht
tien honderd man van het 3oe regiment, met
generaal Bonnamy aan het hoofd, kwamen
die heldendaad te plegen.
Daar onderscheidde zich vooral Fabvier,
adjudant van Marmont, pas uit den krijg in
Spanje teruggekeerd. Hij was als vrijwilliger
aan de spits der scherpschutters opgerukt,
en viel gekwetst neer op de verschansing.
Onze zegepraal was van korten duur er was
geen eenheid en orde genoeg in onzen aanval.
Men moest eene ravijn overschrijden, wier
diepe ligging tegen het vuur der russen be
schutte naar men verzekert bleven daar velen
der onzen verborgen liggen, zoodat generaal
Morand met zijn handvol soldaten zich alleen
zag staan tegenover verscheidene russische
lijnen. Het was toen nog maar tien uren van
den morgen. (Wordt vortg.)
