Van Beroemde Bekeerlingen. Napoleons Veldtocht Be Jesuït-Scliilder KATHOLIEK MEOWS* EN AANKONDIGINGSBLAD Zondag' 14 Januari 1917 5 centiemen het numnier 71« Jaar IV0 4759 Week-K a lender. Kinder-Gedichten DE DENDERBODE Abonnementsprijs 3 irank 's jaars. Men schrijft in te Aalst 31, KORTE ZOUTSTRAAT, 31 DRUKKER- UITGEVER Van de Putte-Goossens AANKONDIGINGEN Kleine één maal 0,75 fr twee maal 1,35 tr. Gewone annoncen o,i5 de regel. Vonnissen, sterfgevallen, enz. 0,50 de régel. Dikwijls te herhalen volgens akkoord.- Aalst, den 13 Januari 1917. JANUARI. Jesus onderwijst in den tempel. Luc. II. 14 Zondag, 2 na HH. 3 Kon. H. Maurus, abt. 15 Maandag, H. Pauius, 1" Eremijt. 16 Dijnsdag, H. Marcellus, Paus en Mart. 17 Woensdag, H. Antonius, abt. 18 Donderdag, St-Pieters-Stoel te Rome. 19 Vrijdag, H. Gudula, maagd. 20 Zaterdag. HH. Fabianus en Sebastianus, martelaren. VIII. Zoolang... Hipp'lende, tripp'lende dingentjes toch, Zingende, springende kinderkens, och Ik wete geen schoonere woorden te vinden Die beter vertolken hoe leutig gij zijt, Hoe zeer gij toch allen mij troost en verblijdt Al komen soms tranen mijn oogcn verblinden Blozende, kozende, lievekens mijn Om u zijn voor vader de zorgen niet klein, Wat heb ik in stilte al niet moeten ontberen Aan 't werk, voor de zon op ons huizeken schijnt, Tot na ze weer *s avonds in 't westen verdwijnt Waar werken voor u, o dat doe ik zoo geren Zoolang in mijn huisjen uw liedeken zingt, Zoolang er uw lach on uw stappeken klinkt, Zoolang op mijn borst gij uw hoofdjes komt vlijen. Zoolang zal er zegen en zon zijn bij mij, Al dringt er ook de armoe den rijkdom op zij Zoolang mag eenieder mijn heil mij benijen 1 Fons Van de Mable. i Johannes Jörgensen. (16® Vervolg). Op dit oogenblik van zijn leven miek Jörgensen kennis met de zeer uitecnloo- pende werken van twee verschillende denkers, die handwijzers waren op den weg zijner bekeering de duitsche som bere wijsgeer Arthur Schopenhauer, en Ernest Hello, de katholieke filosoof uit Bretanje. Hot zal niet zonder nut zijn voor den lezer die onze artikelen met belangstel ling volgt, voorafgaandelijk wat nader in voeling gebracht te worden met deze wijsgeeren wier invloed groot is geweest en wier persoonlijkheid alleszins ontzag wekkend is. Daar onze plaatsruimte echter beperkt is, wenschen wij klaar en bondig te zijn. 53 Mengelwerk. Nadruk verboden. in Rusland, in 1812. Groot Historisch Verhaal. (Getrokken uit het vermaard boek van Graaf Philiep de Ségur, Generaal, die den veldtocht meegemaakt heeft). Sedert den laatsten veldslag der Moscowa liepen de veldmaarschalken misnoegd, zij schenen te pruilen en spraken weinig met den keizer maar thans, op het zicht van Moscou dat weldra in hunne handen ging vallen, en toen zij vernamen dat de vijand eenen onderhandelaar tot ons gezon den had, lieten zij zich ook door den algemeenen glorie-roes bedwelmen en al de oude veeten geraakten in het vergeetboek. Zij verdrongen zich allen rond den keizer om hulde te brengen aan zijne fortuin, doch bij Napoleon maakte de eerste opwelling van begeestering weldra plaats voor ernstige gepeinzen. Zijn eerste uitroep was Daar is zij dus eindelijk die fameuze stad En onmiddellijk daarop zegde hijHet wierd tijd Reeds stonden zijne oogen met een ongeduldig verlangen op de liooid- stad gevestigd hij dacht dat zij heel het russisch keizerrijk inhield. Binnen hare muren zou hij alles vinden vrede, oorlogsschatting en onsterfe- lijken roem.Ook richt hij zijn gretigen blik op al hare uitgangen, want Wij reppen dus heden eerf woord over Arthur Schopenhauer. Hij werd geboren te Dantzig in 1788, toen de Fransche Revolutie vóór de dour stond die héél de maatschappij ging om- keerep, zooals eene ploeg de aarde om woelt, en die vooral voortsproot uit diep ingekankerd bederf en geestes-bande- loosheid op alle gebied. Bederf dat hot hof van Lodewijk XV in een poel van wulpschheid had her schapen, en zich van daaruit als een stinkenden wasem over al de standen der samenleving verspreidde geestesbande- loosheid waarmede de goddelooze den kers van dien tijd, Voltaire, Rousseau en anderen, de morrende en mistevre dene raenschheid tot de uitzinnigste da den dreven. Schopenhauer ademde dus eene lucht in die als het ware door drenkt hing van oproer, van vlam-heoten haat tegen al wat nog goed en schoon was gebleven, van ongeloof en zonde, van razigen genotsdrift en reuzig we reld-wee. Werd niet de achttiende eeuw in bloed en jammer gebaard Het valt dan licht te begrijpen hoe er uit hem dien zwaarmoedigen en zwart- galligen wijsgeer is gegroeid die dweept met het lijden. Toeschouwer van dn dra matische gebeurtenissen zijner eeuw, en tevens slachtoffer er van. heeft hij al die smart in zijn geest en in zijn werk opge vangen, zooals Byron. de Musset, Heine en de andere droefheidszangers van dien tijd, ze in hun liederen hebben gelucht. Doch Schopenhauer, als denker en wijsgeer,zette het ontleedmes in de won den zijner eeuw, en op de basis zijner persoonlijke bevindingen bouwde hij zijne fllosophische stelsels welke ontzet tend veel ophef maakten. Hij trekt te velde tegen al de politieke en zedelijke stroomingen die de samen leving doorroeren, omdat zij, volgens hem, al het wee in de wereld verwok ken. Van dit standpunt uitgaande, ver oordeelt hy de democratie, het huwelijk en al de grondleggende instellingen der huidige maatschappij. Deze gedachten alsook zijne zienswijze over de onuitroei baarheid van het lijden, en zijne opvat ting van een radikaal malthusianisme (kinderbeperking), hebben eenen ras- schen en noodlotligen ingang gevonden bij de massa. Intusschen spijts zijn volslagen afkeer van alle kerk en dogma, hecht hij toch Terecht doet Fierens-Gevaert hier opmer ken De man die geene kinderen heeft zal noodzakelijker wijze veel meer dan anderen proeven van het lijden en de verveling, die twee onvernielbare elementen van ons bestaan (Schopenhauer) («La Tristesse Contemporaine» hlz. 8i) elk oogenblik verwacht hij eene de putatie welk al den rijkdom, de be volking, den senaat en de bijzonderste edellieden van Moscou onder zijne macht zal stellen. Aldus gaat deze dag voor hem eene buitengewone be- teekenis krijgen, alles wat vroeger hem ten ondergang meende te slepen, helpt nu mede tot zijne glorie heden zal er beslist worden of hij inderdaad de grootste man der wereld ol slechts een uitzinnige fortuinzoeker is, of hij zich hier een voetstuk komt oprichten of een graf delven. En zie, de onrust maakt zich be reids van hem meester. Aan zijnen linker- en rechterkant hadden prins Eugeen en Poniatowsky reeds eene omtrekkende beweging omheen de vijandelijke stad uitgevoerd en vóór hem, bereikte Murat, temidden zijner verkenners, den ingang der voor wij ken, en daar was nog nergens eene deputatie verschenen. Alleen een ofheier van den russischen generaal Miloradowitch was komen verklaren dat hij het vuur aan de stad zou ste ken, indien men aan zijne achterhoede den tijd niet gunde haar te ontruimen. Napoleon stond alles toe, en de voorposten van beide legers kwamen een oogenblik met elkaar in gemeen schap. Murat werd door de kozakken erkend zij verdrongen zich rondom hem, en door hunne gebaren en uit roepingen verheerlijkten zij zijne dap perheid, en maakten hem dronken met hunne bewonderende loftuitingen. Hij nam de uurwerken zijner officie - een stellig geloof aan de motaphysica, 't is te zeggen aan het bovennatuurlijke in den mensch, en 't is zelfs van daar dat hij alle heil en redding verwacht. Ver mits de maatschappij enkel op valscke denkbeelden berust, waar de eenen moeten pijnen en worstelen om te kun nen leven, en de anderen slechts geluk kig zijn door de uitbuiting der algemeeno zwakheid komt hij tot deze slotsom de eenige redding is hierin gelegen dat wij ons vrij maken van het juk der ge- slachtsinstinkten, van den drang tot levcnsvoortzetting die in elk onzer gist, en door onthouding en kuischheid den loop van het algemeen bestaan tegen houden. Hij erkent liet bestaan van het. mede lijden, maar dit gevoel kan, volgens zijne opvatting, niets uitwerken tot het geiuk der volkeren, vermits' de natuur steeds en overal het rijk van het gewold en den ikzucht vestigt. Wat dan gedaan Hij predikt ons een boeddhistisch ascetisme aan, dat hierin kan samengevat worden Het leven heeft onvermijdelijk het lijden lol gevolg De zinnelijke begeerte in ons, die het leven schept, schept het lijden De illusie van het leven en de smart der begeerte kunnen beiden in ons vernietigd worden door kei nirvana Tiet nirvana hunnen wij berei ken door volstrekte zelfverlooching- Dus versmachten wij in ons den wil tot leven die enkel lijden baart, laat ons uit al onze krachten weerstand bie den aan den voortplantingsdrift, houden wij op de menschelijke miserieën en kwellingen voort te zetten aan andoren.- Schopenhauer zelf heeft dit wijsgeorig «ideaal» niet verwezenlijkt in zijn leven ten andere, zijne zedeleer berust op eene pliysiologische onmogelijkheid en eeno fllosophische stelling. (Fierens- Gevaert.) Hij blijft niettemin een stoute en for- scho denker hij heeft liet groote vraag stuk dor menschensmart verkeerd opge lost, maar in zijn strevingen naar heil on loutering voor den mensch, heeft hij met nadruk erkend dat er in ieder van ons een bovennatuurlijk leven sluimert... Men hoeft slechts enkele stappen verder te doen om te komen tot do leer van het christendom, dat alleon een redding brengend licht doet opgaan over liet groote sociale vraagstuk van het lijden en liet geluk. Aldus zou deze machtige maar onge loovigo wijsgeer voor Jörgensen een handwijzer worden op den weg zijner bekeering. ('t Vervolgt). i**) Volgens de verklaring van Fierens-Ge vaert, ligt gansch de leer van den duitschen wijsgeer hierin besloten. ren en deelde ze aan die nog onbe schaafde krijgsmannen uit. Geloofde hij hiermede hen gewonnen te heb ben Wat er ook van zij, deze wapen stilstand welke ten gepasten tijde kwam, behaagde aan Napoleon die hierdoor zijne hoop zag bestendigen en er zich een paar uren door begoo chelen liet. Nochtans, intusschen geraakt de dag ten einde en Moscou blijft stil en doodsch als een graf. De keizer wordt weerom ongerust het ongeduld der soldaten groeit van minuut tot minuut. Eenige officieren zijn binnen de om heining der stad gedrongen, en zij brengen de Jobstijding aan Mos cou is verlaten Bij dit nieuws dat hem met ver ontwaardiging vervult, daalt Napo leon ongeloovig van den Heilsberg en nadert tot een der poorten der voorwijken. Hij blijft hier nog een wijl toeven, steeds met dezelfde hoop bezield, maar het is al vruchteloos, en Murat zet hem aan verder door te dringen. Welaan, treedt dan binnen, vermits zij het willen antwoordt hij, en hij raadt hem de grootste tucht aan. Hij hoopt nog altijd. Mis schien, zegt hij, weten deze inwoners nog zelfs niet op welke manier eene stad zich overgeeft, en is dit alles nieuw voor hen. -• Maar dan komt het eene rapport achter het andere toe, en allen beves tigen hef; nieuws dat de stad ledig is. Fransche inwoners van Moscou wa gen het hunne schuilplaatsen te ver- Pater Lod. Taeymans. Ik geloof dat het Juul Persijn was die ergens heeft geschreven De blijvende zegepraal is nooit voor 't zwakke. Steeds komt weer tot zijn groote j recht het sterke, het gezonde, het eenvoudig klare, het eerlijk ware met den drang steeds omhoog. Deze woorden kwamen ons te binnen bij het bezichtigen en genieten van het veertien tal doeken, welke Pater Lod. Taeymans dezer dagen ten toon stelde in het St. Jozef- collegic. Ziehier kunst die sterk en gezond aandoet, die eenvoudig-kiaar is, eerlijk-waar, en dan ook aanspraak maken mag op duurzaamheid, juist omdat ze zoo diep ingrijpt in het echte, mooie, harmonische schoonheidsleven der natuur, en dit leven in de taal der kleuren vertolkt op klassieke wijze, 't is te zeggen direkt-weg, met eenvoud en soberheid. En ik meen dat van dezen eenvoud ook mag gezegd worden dat hij beteugelde kracht is. Alvorens een landschap of eene rivier te schilderen, met daarboven dit grootsch be weeg van licht en wolken dat hem bijzonder aanlokt, heeft deze kunstenaar zich eerst heelemaal laten doordringen van de diepe, rustige schoonheid welke er van uitging. Hij heeft er zijn oogen en zijn ziel aan verzadigd. Hij heeft die schoonheid dagen lang in hein omgedragen ze daar laten[bezinken en kris- talliseeren, tot ze naar buiten wilde en op doek gebracht worden. En zoo is zij gewor den zuivere, gedegen kunst, welkenergens een spoor van moeite of inspanning achter laat, dewijl de schilder zich zoo weet te vereen zelvigen met zijn onderwerp en een volkomen meesterschap bezit over de techniek. AI deze schilderijen, mannen van 't vak kunnen daar nog veel beter over oordeelen dan wij, schijnen geborsteld te zijn door eene hand die met de technische moeilijkheden speelt en deze overal kan doen vergeten, zoodat ieder doek den indruk geeft alsof het penseel daar nergens één stond heeft gefaald of stil gestaan Dit toont aan hoe Pater Taeymans al de zwarigheid van het métier met zijn ijzervaste vuisten bedwingt en bemeestert Raak en kloek, en toch zoo fijn en teer meteen, is daar alles geborsteld, en daar is niks zenuwachtigs, ziekelijks of sentimenteels in die kunst tc bespeuren. Alles breed en grootsch gezien, gezond en rustig doorvoeld, kalm en kloek weergegeven. Geen hartstocht die verschroeiend uitslaat als een vlam, en er behoefte aan heeft zijn vreugden of smar- laten, en zij ook bevestigen de droeve mare. De keizer doet Daru roepen Moscou zou verlaten zijn zegt hij gansch opgewonden.Welk eene onge looflijke gebeurtenis Wij moeten er dus binnendringen. Ga er heen en breng de bojaren hier. Hij denkt dat die menschen. door overmaat van hoogmoed of schrik, den eersten stap tot hem niet willen of kunnen doen, en hij zal dus zeil tot hen gaan en hun vertrouwen uitlokken. Daru dringt daarop Moscou bin nen, maar nergens ziet hij een levend wezen al die schitterende paleizen en tempels staan daar stom overal is het stil als in de woestijn En nochtans Napoleon wilde nog steeds blijven wachten, tot eindelijk een officier hem een vijftal vagebon den aanbracht welke hij vóór zijn paard vooruitdreel. Van al het eerste antwoord dier ellendige lui begreep hij dat hij slechts ongelukkige dag werkers vóór zich had. Alleen dan hechtte hij geloof aan de volledige ontruiming van Moscou, en hij zag al zijne hoop in duigen storten. Hij schokschouderde, en met dien glimlach van verachting welke hij steeds op de lippen had voor alles wat zijn verlangen tegenwerkte, verklaar de hij Ha de russen beseflen nog niet clat de verovering hunner hoofd stad indruk gaat maken als een don derslag Naam waarmede men de russische edel lieden betitelt. ten uit te schateren maar een beteugeld en gebreideld gevoel, dat rustig stemt, en het gemoed van den toeschouwer met vredige rimpelingen beroert. Het breed-ademend ge voel van een natuurmensch die houdt van zon, van machtige wolken-hemels, van open horizonten, van forsige boomen welke luid te waaien staan in den wind. En toch die zelfde mensch heeft ook heel innige en breek- fijne stemmingen hij kan ook droomerig zijn en een atmosfeer van mysticisme om u heen tooveren als bijv. in zijn doek Inge togenheid maar bij dit alles blijft hij toch sterk en krachtig, evenwichtig en gezond, en zijne persoonlijkheid, die noodzakelijk door haar religieus midden besnoeid werd, spreekt er zich ten volle in uit. Daar waait ons een lucht van frischheid en poësie tegen uit Lente eene schilderij die ons de verzen van Cuppens te binnen brengt 't Regent bloemen in de wei 't Regent groen op al de boomen Jeugdig zonnelicht bij stroomen met de tintelende muziek welke de Vocht daar voor componeerde. In Landgewin een zicht boven Leuven, waar de kim in eindelooze wijdte opendiept en de wolken in zilverblonde en violetten massa's gestapeld hangen boven het grootsch- deinende land, viert hij den vollen teugel aan zijn liefde voor overweldigende ruimten en diepten. In het begijnhof zicht daarentegen, broos en teer ais een kantwerk, speelt het licht een allerzoetste spel van gedempte kleur-harmonie Dit is ook een kenmerk van dezen schilder in al zijne doeken heerscht er eene harmonische tonaliteit, grondig en gewetensvol uitgewerkt. Wat ons ook treft in hem, dat is de meesterlijke knapheid waar mede hij de lfcht-effekten weergeeft en de wolken beeldt. Pater Taeymans heeft blijk baar eene voorliefde tot de wolken in pak kende en zuiver-gestijleerde vormen doet hij ze boven zijne landschappen drijven. In sommige zijner schilderijen spelen de wolken een hoofdzakelijke rol, in dien zin dat zij het landschap indrukwekkend en fantastisch maken, zonder daarom de werkelijkheid te buiten te gaan. Om saam te vatten een landschapschilder van 't echte ras, een bedreven kolorist die met simpele middelen machtige indrukken wekt, en wiens kunst degelijk, hecht en ge zond is als het leven zelf. Jef CRICK. Verkrijgbaar ten bureele van De Denderbode en bij onze ver- koopers 1° Wenken over den Konijnen kweek ten dienste van Vereenigingen en Werklieden. Prijs 0,25. 2° De Konijnenkweek, prachtig ge ïllustreerd handboek, 140 bladzijden. Prijs 1,60 fr. Reeds sedert een uur reed Murat met de lange en opeengedrongen ko lom zijner ruiterij Moscou binnen de stad stond daar nog gaaf en onge schonden, maar zielloos en somber. Met verbazing geslagen bij den aan blik dezer groote verlatenheid, be waren onze soldaten ook een plechtig stilzwijgen. Met eene geheime huive ring hooren zij den stap hunner paar den te midden dezer ledig-staande paleizen opklinken. Het verwonderde hen dat zij slechts het geluid van hun eigen marsch hoorden terwijl zij van zoovele woningen omgeven waren. Niemand dacht er aan halt te maken of te plunderen. Eensklaps, terwijl onze ruiters ern stig en droomerig door de prachtstad trokken, lieten er zich geweerknallen hooren de kolom staat stil. De ach terhoede bevindt zich nog in het veld; het centrum heeft zich juist ontplooid door een der langste straten van Moscou de spits der kolom reikt aan het Kremlin. Het schijnt dat de poorten dezer citadel gesloten zijn. Men hoort een wild geschreeuw uit hare omheining opgaan, en boven hare muren vertoonen er zich enkele gewapende mannen en vrouwen, wier uitzicht walgen doet. Zij stinken van den sterken drank en brullen allerlei bedreigingen. Mu rat laat hen vrede-woorden geworden, maar het baat niet, en hij is genood zaakt de poorten met kanonvuur te openen. ('t Vervolgt.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1917 | | pagina 1