De inch! van po SCO II Van Beroemde Bekeerlingen De Revolutie in Rusland. KATHOLIEK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD Zondag 15 Mei 1917 5 centiemen het nummer 71«' Jaar W 4755 W eek - Ka l e nder Uw Lied... DE DENDERBODE Abonnementsprijs 3 irank 's jaars. Men schrijft in te Aalst 31, KORTE ZOUTSTRAAT, 31 DRUKKER-UITGEVER Van de Putte-Goossens AANKONDIGINGEN Kleine één maal 0,75 fr.twee maal 1^5 tr. Gewone annoncen o,i5 de regel. Vonnissen, sterfgevallen, enz. 0,30 da regel. Dikwijls te herhalen volgens akkoord. Aalst, den 12 Mei 1917. MEI Evangelie van den Zondag Jesus leert hoe men moet bidden. Joann. XVI. 13 Zondag, 5. na Paschen. H. Servatius, bis. van Tongeren. 14 Maandag, Kruisdag, H. Bonifacius. 15 Dinsdag, Kruisdag, H. Joannes Baptista de la Salie, b. 16 Woensdag, Kruisdag. Vigilie. H. Ubal- dus, b. b. 17 Donderdag, O. H. Hemelvaart. 18 Vrijdag, H. Venantius. 19 Zaterdag, H. Petrus-Celestinus. Gelijk de vogel kreeg zijn vlerken om te vliegen Do visch zijn vinnen om te zwemmen in den vliet De zon haar gouden licht om 't heelal te bestralen Zoo kreegt tot zingen, dichter, gij uw heerlijk lied Waarom door weeke smart het in den boezem smoren Wanneer uw teere ziele staat in vlammcnglood Waarom uit schuchterheid het voorn zelve kweelen Waarom een schat van liedren bergen in 't gemoed Hef aan Hef aan Laat het dan galmen hoog en [blij,le God schonk de gaaf van 't lied God wil dat gij het [zingt En 't dringe lijk een lichtstraal in de harten binnen, Dan adelt het u zelf en 't zegent waar het klinkt Fons Van de Maelk. Henri Lacordaire. 2e Vervolg. Invloed van moeder. Persoonlijke herin neringen. Eerste studiejaren. Bitter heid en ongeloof. Zooals wij zegden, deed de moeder van Lacordaire een uiterst verzorgde geestes opvoeding aan hare zonen bezorgen. "Vrouw van groote verstandelijke ontwik keling, las zij hen zelf de werken voor van Corneille, Racine en andere beroem de klassieke schrijvers. Gelukkige kin deren die aldus de schoonheid van kunst en poësie, samen met de taal der waar heid en der liefde, van de moederlippen mochten hooren vloeien I In zijn prachtige herinneringen welke hij eenige dagen vóór zijn dood met een bewonderenswaardige helder heid van geest en ziel dicteerde, heeft Lacordaire ons de eerste indrukken zijner jeugd geschetst. In die bladzijden, waarin hij een krans van de zuiverste liefdeblom- men rond het beeld zijner moeder vlecht, vernemen wij de eerste roerende lijdens- klankon eener uitgelezen en fijnvoelige ziel, aan 't kampen met de bitterheid des 68 Mengelwerk. Nadruk verboden in 1812. Groot Historisch Verhaal. (Getrokken uit het vermaard boek van Graaf Philiep de Ségur, Generaal, die den veldtocht meegemaakt heeft). Het was slechts den 14 November dat het groote leger dat nog alleen uit zes en dertig duizend strijders be stond, Smolensk verliet om den af tocht voort te zetten. De oude en de nieuwe garde telden toen nog nauwelijks negen a tien dui zend bajonnetten en twee duizend ruiters Davoust en het eerste korps, acht a negen duizend Ney en het derde korps, vijf a zes duizend prins Eugeen en het leger van Italieën, vijf duizend Poniatowski, acht honderd; Junot, de Westfalieërs, zeven hon derd Latour-Maubourg en de rest der ruiterij, vijftien honderd de lich te ruiterij bedroeg nog duizend man- nan, en men was er in gelukt nog vijf honderd ontzadelde ruiters te verza melen. Toen. dit leger uit Moscou terug keerde, had het nog een sterkte van honderd duizend man gedurende de tijdsruimte van vijf en twintig dagen was het geslonken tot zes en dertig duizend man. Reeds had de artillerie drie honderd en vijftig kanons verlo ren, en niettemin bleven deze over blijfselen nog steeds verdeeld in acht legers, beladen met den last van zes tig duizend achterblijvers zonder wapens, en een langen nasleep van kanons en reisgoed. Men weet niet wat er Napoleon toe besluiten deed een dag tusschenpoos te zetten tusschen het vertrek van iederen maarschalk. Wellicht was het een al te stout gevoel van veilig* levens on de kilheid van het droevig on geloof. Deze bladzijden werpen een te helder licht over do jeugdjaren van den ver maarden predikant, om er Kier niet eenige kenschetsende brokken van te vertalen. Rond den leeftijd van zeven jaren beginnen mijn persoonlijke herinnerin- gen zich te ontzwachtelen Twee feilen hebben dit tijdstip in mijn geheugen geprent. Mijn moeder bracht mij toen naar eene lagere school heen voor den aanvang mijnor klassieke studiën, en terzei vertijd leidde zij mij bij den pas- - toor barer parochie om mijn biecht te i) spreken. Ik doorkruiste het heiligdom, en in een ruime en mooie sacristij vond ik den eerbiedwaardigen grijsaard al- loen, zacht en lieftallig. Het was de eerste maal dat ik den*prioster naderde; tot nog toe had ik hem slechts aan het altaar gezien, omgeven van statigheid en wierook. Do man Gods hij heette Deschamps ging op een bank zitten en deed me naast hem knielen. Ik weet niet meer wat ik zegde en wal hij zelf me toen gezegd heeftdoch de herin- nering aan deze eerste ontmoeting tus- schen mijn ziel en den rertegenwoordi- ger van den Heer liet mij een reinen en diepen indruk na. Iedermaal dat ik na- derhand inde kerk van Sint Michael ji terugkeerde, en de lucht ervan inadem- d«, kwam die eerste biecht mij weerom - te binnen met het beeld van dien schoonen grijsaard en den eenvoud mijner kindsheid. Toen ik tien jaren lelde, bekwam mijn moeder voor mij een halve studie- beurs aan hot lyceum van Dijon. Ik trad er binnen drie maanden vóór het einde van het studiejaar. Daar, voor den eersten keer, pakte de groep van 't lijden mij aan, en wijl het zich aan mij openbaarde, richtte het mij naar God met een beweging van groolero liefde 011 rijperen ernst. Van af den eersten dag was ik als een speelbal in de handen mijner makkers. Ik kon geen stap zetten of hun plompheid wist mij te treffen. Zelfs zag ik mij gedu- rende verscheidene weken met geweld van al ander voedsel dan soep en brood beroofd. Om aan die mishandelingen te ontsnappen, trachtte ik onder den speeltijd de studiezaal binnen te sluipen. en daar, onder eon bank weggestopt, bleef ik voor meesters en leorlingen onvindbaar. Daar, "alleen, zonder be- scherming en gansch verlaten, stortte ik voor het aanschijn van den Heer godvruchtige tranen ik droeg hem mijn voorbarig lijden als een offerande op, en vereenigde mij zeer innig met het kruis van zijn Zoon Nederigheid en liefde tot den Gekruis te dit waren de twee deugden die hun schoonheid zouden uitstralen door het latere leven van den grooten man, en als door een wondere voorbeschikking wer- don zij zoo vroegtijdig door do smart aan hem geopenbaard. heid. Wat er ook ran zij, het was slechts beurtelings dat hij, prins Eugeen, Davoust en Ney de stad ver lieten. Ney zou slechts rond den 16 of den 17 uit Smolensk optrekken. Hij kreeg opdracht de kanons onbruik baar te maken, de munitie te vernie tigen, al de achterblijvers vóór hem uit te drijven en de vestingtorens der stad te doen springen. Intusschen wachtte de rus Ivutusof ons met gansch zijn strijdmacht op eenige mijlen buiten de stad, en al deze zwakke en verstrooide leger- deelen zou hij een voor een aanvallen en trachten te vernietigen. Het was dus den 14 November rond vijf uren van den morgen, dat de keizerlijke kolom eindelijk uit Smo lensk oprukte. Zij marcheerde nog vastberaden, doch somber en stilzwij gend gelijk de doodsche en barre natuur welke haar omringde. Dit stilzwijgen werd slechts onder broken door het geklets der zweep slagen waarmede men de houterige paardenrompen overlaadde door korte en heftige vermaledijdingen wanneer, in de duisternis, mannen paarden en kanons uitgleden op eene verraderlijke helling van ijs en op elkander vielen. Deze eerste dag- marsch reikte vijf mijlen ver. De artillerie der garde had twee en twin tig uren van noode om dien afstand al te leggen. Nochtnans geraakte de eerste ko lom, zonder al te groote verliezen on dergaan te hebben, tot aan Korythnia, en Junot met zijn westfaalsch korps dat op een dag honderd man min telde, ging nog verder. Een voorhoede drong zelfs tot aan Krasnoë door. Gewonden en verstrooide soldaten hadden bijna Liady bereikt. Koryth nia ligt vijl mijlen van Smolensk af Krasnoë ligt vijf mijlen van Korythnia, De schrijver gaat voort als volgt Groot gekweekt door eene christene en moedige moeder, was de godsdienst - uit haren boezom in den mijne 0 verge- vloeid als een reiieoii zoete melk. De mishandelingen waarvan ik het voorwerp was hulden op met het einde van het studiejaa.-, en rond ditzelfde tijdstip verscheeD er op het lyceum als leeraar eener lagere klas, een vijf en twintig jarige jongeling die uit de nor- maalschool afkomstig was. Alhoewel ik tot zijn leerlingen niet behoordo, kwam hij toch in aanraking met mij en vatte genegenheid voor mij op. Ge- - durende driejaren gaf hij mij kosteloos een reeks van letterkundige lessen. Hij hield veel van letterkunde en trachtte mij denzelfden smaak in te planten als een rechtschapen en eerlijk man legde hij er zich op toe mij zacht, kuisch, openhartig en edelmoedig te maken, on mijn onstuimig ey weerbarstig gemoed te breidelen. De godsdienst was hem vreemd hij sprak er mij nooit over en ik repte hem ook nimmer een woord desaaugaando. Indien hij die kostbare gaaf niet gemist hadde, dan zou hij den beschermer mijner ziel geweest zijn, evenals hij den goeden leidsman van mijn verstand w^s doch God die mij in hem een tweeden vader en een dege- lijken moester sc ,011k, liet in zijn won- derbare voorzienigheid toe dat ik naar den afgrond van iet ongeloof daalde, - om later des le Bi ter de schittering van het veroponbaarce licht te waardeeren. Ik gleed dus m%t mijn andere mede- leerlingen de behing af naar het onge- loof, doch mijn leidsman hield mij op - do toppen der letterkunde en van het eergevoel waarop hij zelf zijn leven gegrondvest hadi Ik deed mijn eerste communie in 1814, op twaalfjarigen ouderdom het was mijn laatste'godsdienstig geluk en de laatste lichtstraal die de ziel mijner moeder over de irijne afzond. Weldra verdikte do duisternis rondom mij een kille nacht omgU mij aan alle kanten en God wekte ge enkelen levensklank meer in mijn geweten. ('t Vervolgt.) Een der meest woeste veldsla gen van gansch den oorlog Basel, 7 Mei. Barzini telegrafeert uit Amiens De vierde slag bij Arras moet als een dei grootste, wildste en bloedigste veldslagen van gansch den oorlog betiteld worden. Van het slagfront, eener breedte van 25 kilometers, waren er 15 kilometers open vechtterrein zonder loopgrachten, met een onnoemlijk ge tal van machiengevveren. Vliegtuigen vielen onophoudend, van een hoogte van 400 meters de vooruitrukkende infanterie aan. De strijd leverde wisselvallig heden op van welke men zich geen denk beeld kan vormen. Men bemerkte groote Duitsche massas achter het front. De Engelsche oorlogskorrespondent in het en Liady vier mijlen van Krasnoë. Twee mijlen rechts van de groote baan, van Korythnia naar .Krasnoë, vloeit de Borysthena. Het is ter hoogte van Korythnia dat een andere weg, deze van Élnia naar Krasnoë, de groote baan nadert. Dienzellden dag bracht deze weg ons Kutusof aan hij bedekte hem heel en gansch met negentig duizend man. Napoleon was om zoo te zeggen heelemaal ingesloten, en langs ver schillende zijwegen zond de russische opperbevelhebber zijn voorhoeden uit om aan onze afgezonderde leger korpsen den aftocht af te snijden. Eene dezer voorhoeden verscheen terzelvertijd als den keizer nabij Ko rythnia, en werd teruggedreven Eene tweede ging post vatten, drie mijlen vóór ons, nabij Merlino en Nikoulina, achter eene ravijn die den linkerkant der groote baan zoomt en daar, in hinderlaag opgesteld, wachtte zij den doortocht onzer troepen het was Miloradowitch met twintig duizend man. Op hetzelfde oogenblik bereikte eene derde Krasnoë, waar zii des nachts binnendrong, doch waar 'gene raal Sebastiani haar terug uitjoeg. Eene vierde voorhoede eindelijk, was nog verder doorgedrongen tus schen Krasnoë en Liady, en maakte op de groote baan verscheidene gene- ralen en andere militairen gevangen die afzonderlijk marcheerden. Tezel vertijd vatte Kutusof met het gros van zijn leger achter deze voor hoeden post, in verbinding met hen allen. De oude rus juichte reeds om het welgelukken van zijn lang bestu deerd en stipt uitgevoerd manoeuver, en hij dacht nu terecht dat het met Napoleon gedaan was. Inderdaad onze toestand was akelig, doch de ouderdom van Kutusof die op het oogenblik der beslissende handeling hoofdkwartier, Giblos, -bericht onder andere De strijd in de streek van Drocourt en Que- ant is zoo vreeselijk dat de Engelsche sani- teitsmanschappen niet bij machte waren, al hunne gekwetsten te verplegen. Zoo lag een man sedert den 23 April, dus 10 dagen lang, op dezelfde plaats zonder hulp te krijgen. Een officier die aan den buik door granaat splinters was gekwetst, lag vijf dagen lang in denzelfden granaattrechter. De ie Meibetoogingen te Sint Petersburg. Stockholm, 6 Mei. De Djen beti telt de groote Eerste Meibetooging te Sint- Petersburg, als de meest beteekenisvolle uiting van den strijd van het Russische volk voor den vrede. De wijdste kringen hebben de proklainatie van den arbeidersraad, ten gunste van den vrede, aan alle volkeren gericht, aangeno men. De overgroote meerderheid van het Russische volk wenscht en verhoopt den vrede. Alle pogingen om dit feit te loochenen is niet slechts tot mislukken gedoemd, maar leidt zelfs tot het verkeerde uitwerksel wijl daardoor de vredesbeweging nog meer scher pe vormen aanneemt. Zonder twijfel maakt die beweging een kruis over al de krijgsdoeleinden, aan welker vervulling, zonder eenen langdurig voortge- zetten strijd niet te denken valt. Gelukkiglijk is er geen lange strijd meer van noode om aan Rusland zijn onverdeeld landbezit en zijne vrije ekonomische ontwik keling te verzekeren. De menschelijke zenuwen beginnen te ver lammen, de hartstochten beginnen te verkoe len en het gezond verstand herwint stilaan zijne vroegere heerschappij. Thans is het een zaak van eer voor de Demokratie in alle landen tot bemiddeling op te treden, en terwijl de diplomaten nog onder het gedonder der kanonnen hunne onderhan delingen aanvangen, al hare krachten in 't werk te stellen opdat de zin van het woord vrede zonder annexatieszich kunne doen gelden. Het inwendig konflikt. Hamburg, 9 Mei. Het Hamburger Fremdenblattverneemt onrechtstreeks uit Sint-Petersburg Miljoekof ontwikkelde gisteren in een nachtelijke zitting van den arbeidersraad de onmogelijkheid van zonder toestemming der Verbondenen de geheime Russische verdra gen bekend te maken. Ze beoogen Europee- sche grensregelingen volgens nationale ge zichtspunten en een demokratische organi seering, die den vrede verzekert; ze veron derstellen echter nog hevigen strijd. Miljoekof loochent de tegenspraak tusschen de verkla ringen en de nota's der voorloopige regeering. Aanvallen daarop zijn van boossaardigen Duitscben oorsprong. De arbeidersraad blijft echter bij een verstandhouding van alle Verbondenen over een vrede zonder verove ringen. Engelsche berichten voorzien daarom zijn fijn uitgesponnen plan gebrekkig uitvoerde, zou de balans nogmaals ten onzen gunste doen overhellen. Hoe gedroeg Napoleon zich intus schen Kalm en rustig geherbergd in een bouwvallig huis dat nog alleen in het dorp Korythina recht stond, scheen hij al deze bewegingen van vijandelijke troepen en ruiters die hem aan alle kanten omringden, niet te bemerken of te misprijzen hij zond geen enkel spoedbevel aan de drie korpsen welke nog te Smolensk verbleven, en hij zelf wachtte den volgenden dag af om zich op weg te zetten. Zijne kolom zette roekeloos den altocht voort zij was voorafgegaan door een menigte van zwervers en plunderaars die zich haastten om te Krasnoë aan te komen. In den beginne ging alles goed, maar op twee mijlen van deze stad, daagde er plots een lange rij van kozakken op, die van af de omliggende hoogten tot dwars over onze baan geplaatst stonden. Verrast en verstomd kijken de soldaten op, en blijven te midden der sneeuwvlakte staan. Eenigen, gansch verdierlijkt door het lijden en de ontberingen, luister den naar geen enkele vermaning en gingen als een hoop dwazen in de han den van den vijand vallen. De anderen schaarden zich bijeen, en de beide partijen beloerden elkander. Weldra komen er eenige officieren toegesneld, zij doen een aantal onzer schutters vooruitstormen en dit is voldoende om de zoo dreigende versperringslijn der kozakken door te breken. Onze mannen lachen in hun vuist om den goeden uitslag van zulk een vermetel optreden, als er plotselings, links van den weg. op ae naburige hoogten, een vijandelijke batterij m werking komt. De granaten plofien in onze rangen, en op hetzelfde oogen- het voortduren van het inwendig konflikt daar de regeering weigert met de verdragen af te breken. Volgens de United Press is de raad van arbeibers en soldaten ook ver bitterd over het opzenden der regeeringsnota's zonder er over aan het komiteit der afgevaar digden kennis te geven, die over den inhoud van de bondsverdragen medespreken en ze daarom kennen moet. Geen minister mag nog over verplettering van Duitschland en Oostenrijk spreken. De laatste beslissing over oorlog en vrede behoort aan de konsti- tuante. De gisting groeit standvastig aan. Vele mannen uit het volk gaan onlangs be wapend uit. Versterking van het Petersbursch garnizoen. Sint-Petersburg, 7 Mei. (Petersb. tel. ag.) Generaal Kornilof, opperbevelhebber van de troepen van het gebied van Sint-Pe tersburg, heeft een dagbevel bekendgemaakt, waarin gezegd wordt Om een nieuw machtig leger te vormen, dat onze hoofdstad tegen den buitenlandschen vijand verdedigen en de door Rusland's ver kregen vrijheid bevestigen kan, beveel ik de heroprichting der reservenverbonden van het gebied in overeenstemming met aanwijzingen die ik gegeven heb en beveel, zonder een oogenblik te verliezen met de belangrijkste inrichtingen van de bonden te beginnen. Deze heringerichte verbonden zullen te Sint- Petersburg blijven, moeten in overeenstem ming met de verklaring der voorloopige re geering en bereid zijn, de burgerlijke vrijheid te verdedigen en in geval van een beweging van den vijand tegen Sint-Petersburg tegen hem oprukken om hem van de hoofdstad verwijderd te houden. Naar de erkenning eener Joodsche natie. Amsterdam, 8 Mei. Het Joodsch Kor- respondentiebureau verneemt uit Sint-Pe tersburg, dat in den loop eener vergadering van afgevaardigden der verschillende Jood sche partijen, besloten werd van de nieuwe regeering de rechten eener natie voor de Joden te eischen. Buchanan gevlucht Keulen, 7 Mei. Naar uit Kopenhagen aan de Kölnische Zeitung gemeld wordt, geven de laatste berichten uit St-Petersburg geruchten op, dat de gezant Buchanan uit de Russische hoofdstad zou gevlucht zijn. Ter wijl eene ongehoorde volsmenigte, bestaande uit soldaten en burgers, voor het Engelscte, gezantschap tegen Engeland vijandelijke betoogingen op touw zetten, zou Buchanan volgens die geruchten heimelijk met een klein gevolg het gebouw langs eene achter deur verlaten en zijn reeds lang goed voor bereide vlucht uit St-Petersburg aangegaan hebben. Die geruchten schijnen bevestigd door een telegram, dat heden vroeg uit Bergen aange komen is. Volgens dit is Buchanan daar gister toegekomen, om zich met de eerste scheepsgelegenheid naar Engeland te be geven. De Petersburger bladen schijnen eveneens die melding te bevestigen, want zij berichten dat aan een vertegenwoordiger der voorloopige regeering, toen hij zich eenige blik vertoonen er zich in dezelfde richting een dertigtal russische eska- dronnen. Het westfaalsche korps werd er door bedreigd en was zijn ondergang nabij, toen het dank aan de heldhaf tigheid van een nederigen en gewon denofficier, die de aarzelende soldaten wist te begeesteren en mee te slepen, gered werd. De vijand, in bedwang gehouden door deze vastberadenheid en stout moedigheid, durfde het hoofd onzer kolom niet te lijve gaan, en hij hield zich te vreden met haar van ver te beschieten met zijn kanonnen. Wij lieten de obussen achteloos boven onze hoofden schuifelen. Wanneer het de beurt was aan de grenadiers der garde om door dit vuur te marchee- ren, verdrongen zij zich als een leven- de forteres rond den keizer, cn zij waren fier hem te mogen beschutten. Hunne fanfaar drukte deze fierheid uit. In het heetste van het gevaar liet zij dit welbekend aria hooren Waar kunnen wij toch beter zijn dan bij onze beste vrienden Doch de keizer die op alles lette riep tot de muzikanten dat zij een ander aria moesten spelen Waakt op voor het heil van het keizerrijk Dit was inderdaad beter bij de omstandighe den aangepast. Daar de kanonnen van den vijand op dit oogenblik te hinderlijk werden, deed hij ze tot zwijgen brengen. Alleen het zicht van Sebastiani en de eerste grenadiers die Napoleon voorafgingen gelukte er reeds in de russische infan terie achteruit te drijven. Twee uren later deed de keizer zijn intrede in Krasnoë. ('t Vervolgt), Men weet dat dit zoo volksch geworden lied afkomstig is uit een opera van den beroem den toondichter Grétry (1741-1813) te Luik, in België, geboren.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1917 | | pagina 1