De flfM van mosBOli
Van Beroemde
Bekeerlingen
Amerika in den oorlog
De Revolutie in Rusland.
KATHOLIEK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD
Zondag' 20 Mei 1917
5 centiemen het nummer
71 «"Jaar IV 4756
Week-Ka lender.
Kinder-Gedichten
GEBED VOOR DEN/REDE.
0 TOEN ALS KNAAP...
DE DENDERBODE
Abonnementsprijs 3 irank 'sjaars.
Men schrijft in te Aalst
31, KORTE ZOUTSTRAAT, 31
DRUKKER-UITGEVER
Van de Putte-Goossens
AANKONDIGINGEN
Kleine één maal 0,75 fr. twee maal 1,05 Ir.
Gewone annoncen ofi5 de regel.
Vonnissen, sterfgevallen, enz. 0,50 d# regel.
Dikwijls te herhalen volgens akkoord.
Aalst, den 19 Mei 1917.
MEI
Evangelie van den Zondag
Jesus voorzegt de vervolging zijner leer
lingen. Joann. XV.
20 Zondag. 6. na Paschen. Exaudi. H. Ber
nard van Senen, bel.
21 Maandag, H. Valens, bel.
22 Dinsdag, H. Julia, m
23 Woensdag, H. Joannes Baptista de Rossi,
bel.
24 Donderdag, O. L. V. Hulp d. Christenen.
25 Vrijdag, H. Gregorius VII, paus.
2G Zaterdag, Vigilie van Sinksen. H Philip-
pus Nerius, bel.
Aan Jesus.
Kleine'Jesus,'lieve Kind,
Door ons allen zoo bemind,
Neem ons zielkeu als uw woon
En ons hartjen voor uw troon
Gij daar wonen,
Gij daar tronen,
En daar binnen'zal er zijn
Immer vreugd en zonneschijn
G. P.
iï.
Henri Lacordaire.
3e Vervolg.
Het werk der onzijdige school. Gezag
hebbende stemmen. Een schitterend stu
dent. Een prachtige pleidooi voor het
godsdienstig onderwijs.
De jonge student met zijn vurig en
hartstochtelijk gemoed, geworpen in de
branding eener verderfzwangere omge
ving, waar de driften overal gelijk
wakke en giftige paddestoelen woekerden
en do godsdienst geen enkele lichtstraal
liet doorschemeren, was dus evenals al
de anderen ten prooi gévallen aan het
ongeloof. Christus, de groote Vriend der
jeugd, in wiens schaduw alleen alles
bloeit en geurt, was gebannen buiten de
wereldlijke onzijdigo scholen, en de jeug
dige zielen voelden er zich wegkwijnen
en verdorren in een lucht zonder licht
noch warmte. Lacordaire proefde van
dit alles zijn edele en fijn besnaarde ziel
rilde van weemoed en onvoldaanheid, en j
lator zou hij des te krachtdadiger op de
bres staan voor de weldaad van het gods-
dienstig onderwijs, dewijl hij zelf er van
verstoken bleef in zijn jeugd en er schro
melijk onder geleden had.
Graaf Montalembert, met wien hij eer
lang ten kruistocht trekken zou voor
godsdiensten vrijheidgeoselde mot strie
mende woorden de zielendoodende atmos
feer der onzydige school van dien tijd
toen hij uitriep voor de Leden der eerste
Kamer van Frankrijk
- Zijn al die jeugdige zielen welke
de hoocjeschool beweert te onderwij-
zen, met aangetast door besmettelij-
ken twijfel, door koud en koppig
ongeloof Zijn zij allen niet bezoe-
- deld of verweekt of versteend
- Heerscht de meest schaamtelooze en
monsterachtige onzedigheid niet in
ieder collegiè, en in de herinnevin-
gen van ieder kind dat er slechts
acht dagen op de banken heeft ge-
zeten
In denzelfden zin schrijft de groote
dichter Lamartine over het wereldlijk
collegie van Lyou, waar hij 111 zijn - Con
fidences zegt
Uit het warm en mollig liefdenest
- eener toewijdingsvolle familie, viel
ik op den houden en harden grond
eener woelige school, bevolkt met
twee honderd vreemde, spotzieke
boosgezinde en bedorven kinderen
bestuurd door opbruisende en baat-
zuchtige meesters, die te vergeefs
hunne harteloosheid trachtten, weg
te stoppen achter de huichelende
zoetheid van hun woord.
En de Musset, de droeve kunstenaar
wiens leven een snijdende kreet was van
smart en twijfel, hangt ons insgelijks een
welsprekend tafereel op van den collegie-
geest dier tijden
Wie zal ooit'durven vertellen wat
er jtoen op de cóllegieèn omging De
mannen twijfelden aan alles de
jeugd verloochende allesDe dichters
bezongen de wanhoop de jongelin-
gen verlieten de scholen met een
frisch en vroolijh gelaat en met de
godslastering op de. lippen. De har-
- ten, te zwak om te strijden en te
lijden, verslensten gelijk gebroken
bloemen. Aldus, na den geest, werd
y> de ziel halm en koud vermoord.
Gelukkig diegenen welke aan
dezen tijdsgeest ontsnapten Geluk-
kig diegenen welke over de afgron-
den honden heenstapgen en naar
n den hemel blikken Zulken zijn er
wellicht geweest, en zij zullen ons
beklagen.
Ziedaar genoeg gezaghebbende stem
men om een zelfden wantoestand aan te
69 Mengelwerk. Nadruk verboden
In 1812.
Groot Historisch Verhaal.
(Getrokken uit het vermaard boek van
Graaf Philiep de Ségur, Generaal, die
den veldtocht meegemaakt heeft).
Napoleon was onrustig en bekom
merd, omdat hij de positie en de getal
sterkte van den aanvallenden vijand
niet kende, en zijn ruiterij was te
zwak om op verkenning uit te gaan,
buiten het bereik van den grooten
weg. Hij deed Mortier met de jonge
garde een halve mijl achterblijven,
aldus een te verre en te zwakke hand
reikend aan het leger dat volgde. Hij
besloot de zijnen hier af te wachten.
De doortocht der keizerlijke kolom,
'onder het schroot van den vijand,
was niet bloedig geweest, maar de
moeilijke heuvelingen en zonken van
het terrein deden veel kanonnen en
bagage verloren gaan.
Miloradowitsch en zijn mannen, op
de hoogten gelegerd, hielden zich te
vreden met van daar beleedigend neer
te zien op den doortocht van Napo
leon en zijne oude garde die sinds
zoolang den schrik van Europa uit
maakte. Doch wanneer deze ontzag
wekkende kolom voorbij was, werd
hij stoutmoedig, en met al zijn strijd
krachten naar het plein afdalend,
vatte hij daar met twintigduizend sol
daten krachtdadig post dwars over de
groote baandoor deze beweging
scheidde hij den keizer van de leger-
Goddank, de jong® Lacordaire behoor
de tot het klein getal diergenen welke
over de afgronden konden heenstappen
en naar den hemel blikken gelijk de
dichter zich uitdrukt.
Zijn geloofjging tijdelijk onder in den
algemeenen storm die alsdan over de
jonge geesten woedde, doch met zijn hart
en zijn verbeelding bleef hij zich vast
klampen aan de hoogten der poësic en
der letterkunde, terwijl zoovele anderen
in de vlakte afdaalden en bloemen gingen
zoeken aan den boord van slijkpoelen.
Lacordaire was een schitterend stu
dent. Na de-eersto mishandelingen waar
aan hij als knaap blootgesteld stond, deed
hij zich weldra op het lyceum van Dijon
gelden en bewonderen. Zijn ernstig ka
rakter, zijn'fijn en geestvol gelaat, zijn
breed denkersvoorhoofd, zijn groote en
vurige oogen riepen de aandacht op hem
in doch 't was vooral door de verba
zende studielau'weren welke hy plukte,
dat hij met zijn jeugdige persoonlijkheid
op het voorplan trad en ontzag wekte in
korpsen van Eugeen, Davoust en
Ney, en hij sloot aan deze drie maar
schalken den weg naar Europa.
HOOFDSTUK VIII.
Prins Eugeen in de klem.
Terwijl de russische generaal al die
toebereidsels miek, trachtte prins
Eugeen in Smolensk zijn verstrooide
benden te verzamelen met moeite
kon hij de soldaten aan de plundering
der magazijnen onttrekken, en slechts
toen de dag van den i5 November
reeds ver was gevorderd, gelukte hij
er in zich met een achtduizendtal
mannen op weg te zetten. Hij moest
hen allerlei levensmiddelen beloven,
en hen de lokkende streek van Lit-
tauwen aanwijzen om hen te bewe
gen den aftocht voort te zetten. De
nacht hield hem tegen drie mijlen bui
ten Smolensk reeds had de helft der
soldaten de rangen verlaten. Des
morgens vervolgde hij zijn weg met
dezen die van de nachtkoude niet be
zweken waren rond hunne bivakvuren.
Het kanon dat men den dag te
voren gehoord had, zweeg nu. Aan
het hoofd der pijnlijk voortsukkelende
kolom reed de prins met zijnen stal,
gedompeld in neerslachtige gepein
zen, en zij lieten hunne paarden ach
teloos voortstappen. Allengskens
dwaalden zij van de kolom af zonder
het te bemerken, want de baan was
bedekt met achterblijvers en ordeloos
marcheerende mannen.
Aldus kwamen zij tot op twee mij
len afstand van Krasnoë maar dan
werd hun aandacht getrokken door
het zonderling schouwspel dat zich
zijn midden. Hij verslond do boeken, en
las zonder ophouden, want zijn vinnig en
uitgelezen verstand wilde alles omvat
ten. In sommige uren werd hij ook dich
ter, en hij zette zich aan 't rijmen van
een treurspel dat nooit verscheen. Op
zeven tien jarigen ouderdom verliet hij de
school, beladen met lauweren, door allen
geprezen en geroemd als iemand die een
schitterende toekomst inging. Hoofd en
hart vol droomen en plannen, maar de
ziel eilaas ledig.
Luisteren wij hoe hy met een heerlijke
ruimte van gedacht en blik, in zijne
«Herinneringen» ovor deze jaren spreekt:
Ik verliet het collegio op zevenlien-
jarigen ouderdom, met verwoesten
godsdienst en ongebonden zeden, doch
«eerlijk, openhartig-, geestdriftig, eer-
- zuchtig, minnaar van de schoone let-
teren en van al wat mooi was. Vóór
mij zag ik als de fakkel mijns levens,
het menschelyk ideaal dor glorie op-
flakkeren. Dit laat zich gemakkelijk
uitleggen. Ons gelooi' had nergens
steun noch stut gevonden in eene op-
voeding die het goddelijk woord
- slechts dof en koud tot ons liet komen,
terwijl wij dag aan dag in bewonde-
ring ontvlamden voor de meesterstuk-
ken en de heldendaden der oudheid. De
oude wereld, met zijn schoonste licht-
kanten voor onze oogen afgebeeld, had
ons met zijn deugden doen ontgloeien
de nieuwe wereld, in 't leven geroepen
door het evangelio, bleef ons onbe-
kend. Zijne groote mannen, zijne heili-
gen, zijne beschaving, zijn zedelijk en
sociaal overwicht, heel de vooruitgang
der menschheid onder hot teeken van
het kruis, bleven ons totaal,vreemd. Ik
wil nochtans hiermede mijn stem niet
voegen bij dezen die de studie der klas-
sioke werken in deze laatste tijden be-
kampten. Aan die studie hadden wij te
danken den smaak van het schoone,
den zuiveren uitgroei van den geest,
kostbare natuurlijke deugden, groote
herinneringen, de kennismaking met
gedenkwaardige eeuwen en karakters;
doch wij waren niet hoog genoeg ge-
klommen cm het '«engste van het ge-
bouw te bereiken, vertegenwoordigd
- door Jesus Christus, en de friezen van
y> het Parthenon hielden ons den koepel
van St Pieters te Rome vorborgou. -
('t Vervolgt).
Muziek van Jef Cammaert.
Aan O. L. Vrouw ter Druiven.
O Koningin der Aalstenaren,
Die steeds hun lijden hebt verlicht,
Hen nooit verliet, sinds duizend jaren,
Dat hier Uw, woonplaats werd gesticht.
Ge zijt onz' Hoop Aanhoor onz' beden,
O Maagd, schoon als der sterren pracht;
Help 't weenend Vlaandren, onze steden
Diep zucht Uw volk in donkren nacht.
1
Bescherm, gun ons Uw' veilge hoede,
O Wonderbeeld - In dollen vloed
Stort zich de wereldzee met woede
In eenen stroom van inenschenbloed
O'Maagd ter Druiven, wil bewaren
Ons dierbaar Aalst, Uw vriendenschaar I
Staak deze ramptocht van gevaren
En breng ons Vrede'nog dit jaar
Petrus Van Nuffel.
eensklaps aan hun blikken voordeed.
Verscheidene mannen stonden daar
plotselings stil. Dezen die volgden
bleven ook staan, men schaarde zich
bijeen, er werd gedrumd en geroepen.
Wat is er gebeurd De prins beseft
aanstonds zijnen toestand. Rondkij
kend bemerkt hij dat hij ongeveer een
uur vooruit is op zijn korps, en dat
hij rond zich slechts een vijftienhon
derdtal soldaten heelt van allen graad
en landaard, zonder leiding en wa
pens. Het is aan dit handvol lieden
dat de vijand een bevel tot overgaaf
komt te geven, en dit bevel werd door
de onzen met een algemeenen kreet
van verontwaardiging beantwoord.
Doch de russische onderhandelaar
dringt aan.
Hij zegt dat Napoleon en de garde
verslagen zijn. dat twintig duizend
russen hen omringen, en dat hun geen
ander redmiddel meer overblylt dan
een eervolle overgaaf welke hen door
Miloradowitch voorgesteld wordt.
Alsdan is een generaal, wiens sol
daten allen gedood of verstrooid wa
ren, uit de groep gesprongen, en met
forsche stem riep hij uit Keert
gauw terug daarheen van waar gij
gekomen zijt, en zeg aan deze die u
stuurde, dat tegenover zijn twintig
duizend russen tachtig duizend fran-
schen staan
Hierop trok de onthutste onderhan
delaar zich terug, en aanstonds daar
na begonnen de heuvelen links van
den weg kanonbliksems en rookwol
ken te spuwen; een hagel van schroot
en obussen vaagde de groote baan
leeg, en de vijandelijke kolommen
De Papiernood
In Spanje.
Uit Madrid wordt gemeld dat een
dekreet verschenen is waarbij de uitvoer
Yan papier verboden wordt. De voor
handen zijnde voorraad papier zal to
nauwernood voldoende zijn tot de maand
Juli de grondstoffen ontbreken vol
komen en er valt niet aan te denken
grondstoffen in te voeren. Gebeurlijk zal
de regeering bevelen dat er in de be
sturen min papier gebruikt worde. De
grootste zuinigheid wordt van heden af
reeds aanbevolen.
In Duitschland.
De Koln. Volkszeitung schrijft
In de - Vossische Zeitung van 10 Mei
wordt beweerd dat een deel van hot
gebrek aan dagbladendrukpapier moet
geweten worden aan den bovenmatigen
uitvoer.
In den Rijksdag is door eenen ver
tegenwoordiger dor regeering verklaard
dat doze bewering niet gegrond is.
De uitvoer van drukpapier, die naar de
bezette gebieden, de verbondene en de
onzijdige landen gaat, is sedert langen
tijd op het minimum boporkt geworden.
Voor zooveel mij Yan bevoegde bron
bericht is, worden alle voorstellen tot
uitvoer niet alleen van dagbladenpapier,
maar ook van ander papier dat tot
drukken van boeken en tijdschriften
verbruikt wordt, voorgelegd aan de
Kriegswirsschaftsstelle voor de Duitsche
dagbladenkommissie in Berlijn.
Hierin zou reeds een gevaar liggen dat
Diet meer drukpapier voor den uitvoer
vrijgegeven wordt, als in het inter
nationaal belang zonder tegenspraak ge-
wenscht is.
Vari don uitvoer van drukpapier kan
om nabijliggende redenen niet afgezien
worden.
Het moet daarbij als vaststaande be
schouwd worden dat het Rijksbestuur
den uitvoer enkel dan toelaat, als even
waardige leveringen van de belangheb
bende landen plaats hebben.
In alle gevallen echter zal daarmede
moeten gerekend worden dat in den
eerstkomenden tijd, bij gebrek aan vol
doenden kolentoevoer bij de papierfabri
kanten liet dagbladenpapier scbaarsch
zal worden.
Het gevolg moet zijn dat de grootte
der dagbladen zich in matige grenzen
houdt.
Wij verzoeken vriendelijk onze lezers
ert' inzenders van mededeelingen het
laatste in acht te nemen.
De wil van Wilson.
De Petit Journal meldt dat een bijzon
der gezantschap van wege president Wilson,
aan de neutrale regeeringen van Europa,
onderwege is. Wilson zou besloten zijn door
alle middelen den oorlog binnen den kortst
mogelijken termijn te beëindigen.
De vrijheidsleening.
Volgens een bericht van Le Journal
van Parijs uit Washington, is de vrijheids-
leening voor de helft onderschreven.
daagden met hun blinkende bajonet
ten op.
Dit deed prins Eugeen een oogen-
blik aarzelen hij liet met spijt deze
ordelooze menigte aan de woede der
russen blootgesteld, doch het was
noodig dat hij in galop tot zijn achter
gebleven korps rende om het in het
vuur te voeren en den tegenstand van
den vijand te breken alvorens hij te
sterk zou geworden zijn. Hij laat dus
zijnen staf ter plaats en rijdt terug
naar zijn soldaten.
In dezen akeiigen toestand treedt
generaal. Guilleminot als aanvoerder
op, hij doet een beroep op de overige
generalen en officieren die zich om
hem heen komen scharen en hem als
hunnen hoofdman uitroepen. Zij rang
schikken de bijeengetroppelde man
schappen in pelotons en brengen aldus
eenige orde in de havelooze massa.
Dit geschiedt onder het hevig vuur
van den vijand. Al deze dappere lie
den, op die wijze gerangschikt, zetten
hunnen weg naar Krasnoë voort, en
reeds waren zij de batterijen van Mi
loradowitch voorbijgegaan, toen deze
zijn kolommen in hun flank wierp en
hen tot weerstand verplichtte. Het
moet gezegd zijn tot eeuwigen roem
dier strijders gedurende een uur
hielden deze vijftien honderd fran-
schen en italianen den overmachtigen
vijand in bedwang.
Maar de prins en zijn korps daag
den niet op. Het werd onmogelijk
langer stand te houden. Aan alle kan
ten riep men hen toe de wapens neer
te leggen. Tijdens deze korte tus-
schenpoozen hoorde men het kanon
Geen afzonderlijke vrede.
De Baseier Nachrichten verneemt uit
New-York De New-York Times kon
digt eene officieuse nota af, waarin, in naam
der hoogste autoriteiten van het land, de
verzekering wordt gegeven dat de Ameri-
kaansche regeering nooit eenen afzonderlij-
ken vrede met Duitschland sluiten zal, voora
leer de grondbeginselen, die in de boodschap
van president Wilson geproklameerd werden,
tot bepaalde uitvoering zijn gekomen.
O toen als knaap ik door de weiden speelde,
en kronklend als de dartle watervliet
in wilden ren door 't bonte blomgebied
mij repte, rood van uitgelaten weelde.
Of liggend, waar een halm mijn bloswang
[streelde,
- zoo argloos om wat opdaagde in't verschiet -
de jool uitjuichte van een jeugdig lied
zoo vol van borst als ooit een vogel kweelde
Toen lagen gouden luchten eindloos diep
en rondom mij in laaie lichtzee deinde
één zee van groen, en die geen kim omlijnde.
Doch was mijn jeugd één zang van nachtegalen,
één blanke droom van heerlijke idealen.
Dra klonk de stem die mij ten strijde riep.
1 Mei '17. Gust Van Pamel.
De werklieden eischen rust.
Bazel, 13 Mei. Zooals de Baseier
Blatter uit Londen meldt, deelt de Daily
Mail uit St-Petersburg mede, dat de
werklieden eene algemeene rust op het front
hebben gevorderd tot aan de volksstemming.
Levensmiddelen-nood.
Keulen, 12 Mei. Volgens telegrafische
berichten langs Kopenhagen, aan de Köl-
nische Zeitung uit St-Petersburg toegeko
men is de toestand aldaar, tengevolge van
het volslagen gebrek aan brood en andere
levensmiddelen, buitengewoon ernstig.
De oorlogsminister had eene bespreking
met den Werklieden- en soldatenraad, waar
bij de mogelijkheid van eene ontruiming van
St-Petersburg tengevolge der schaarschheid
aan levensmiddelen in aanmerking genomen
werd, waardoor namelijk de werkliedenkrin
gen zouden getroffen worden.
In Moskou is de toestand insgelijks uiterst
moeilijk.
De hongerlijdende bevolking richt dage
lijks straatbetoogingen in en eischt het aftre
den der regeering.
De Finsche pers richt de dringendste vra
gen tot de Russen, niet naar Finland te gaan
om den moeilijken ekonomischen toestand
van het land niet te verslechten het land
staat reeds dicht bij den hongersnood, daar
het in de beide laatste maanden geen uit
Rusland meer heeft gekregen.
Russische Vredesdoeleinden.
Amsterdam, 12 Mei. Volgens het Han
delsblad meldt de Daily Chronicle dat
de Raad van werklieden en soldaten besloot
het initiatief te nemen tot bijeenroeping van
een internationale socialistische vredeskon-
ferentie. De vertegenwoordigers der socialis
tische partijen van alle landen werden ver
zocht aan deze konferencie deel te nemen.
in de verte brommen, vóór en achter
zich. Alsdan doet Guilleminot het
volgende leeuwenvoorstel in storm
loop door de rangen van den vijand
dringen om prins Eugeen te gaan ver
voegen, en dan met hem Milorado
witch te verslaan die hen den weg
naar Krasnoë verspert.
Dit voorstel wordt algemeen aan
vaard en met luid geroep begroet.
Aanstonds storten zich allen in een
vermetelen stormloop te midden van
den vijand. Eerst openen de russen
hunne rangen, door verstomming aan
gegrepen, en zij laten dit klein getal
strijders dat bijna geen wapens bezit,
een eind doorbreken. Dan, wanneer
zij hun doelwit begrijpen, aangezet
door bewondering of medelijden,
schreeuwen de russische soldaten tot
de onzen om niet verder te gaan zij
bidden en bezweren hen zich over te
geven. Maar de heldhaftige troep
blijft beslist en onwrikbaar vooruit
rukken eensklaps donderen al de
vijandelijke batterijen weerom los en
de helft dezer dapperen ploft gedood
of geWond neer.
De overigen stormden voort, en
weinigen onder hen zagen het korps
van prins Eugeen terug dat hen tege
moet kwam.
Reeds sedert meer dan een uur
werd dit korps insgelijks door het
vuur van den vijand geteisterd. Ter
wijl Guilleminot met de zijnen het
hoofd bood aan de troepen van Milo
radowitch, had deze zich met het
overig gedeelte zijner strijdmacht
tegen Eugeen gekant en hem den
weg afgesneden. ('t Vervolgt).
