De HM! van M
Van Beroemde
Bekeerlingen
IN RUSLAND.
KATHOLIEK NIEUWS" EN AANKONDIGINGSBLAD
Zondag 10 Juni 1917
5 centiemen hel nummer
71 "«Jaar Ne 4759
Van de Putte-Goossens
Week-Kalender.
Henri Lacordaire.
in 1812.
DE DENDERBODE
Abonnementsprijs 3 irank 's jaars.
Men schrijft in te Aalst
31, KORTE ZOUTSTRAAT, 31
DRUKKERUITGEVER
AANKONDIGINGEN
Kleine één maal 0,75 fr twee maal 1^5 Ir.
Gewone annoncen o,i5 de regel.
Vonnissen, aterfgevallen, enr. 0,30 de ragal.
Dikwijls te herhalen volgens akkoord.
Aalstden 9 Juni 1917.
JUNI
Evangelie van den Zondag
De genoodigden weigeren tot het avond
maal te komen. LUC XIV.
10 Zondag, Plechtigheid v. h. H. Sacrament.
11 Maandag, H. Barnabas, Apostel.
12 Dinsdag, H. Joannes a S. Facundo bis.
13 Woensdag, H. Antonius van Padua.
14 Donderdag, H. Basilius, b. en kerkl.
15 Vrijdag, H. Hart van Jcsus,
16 Zaterdag, H. Ludgardis, maagd
11.
5e Vervolg.
In Parijs. Studieën voor advokaat.
Een stem van hooger. Een diepere kijk
in zijn ziel. Zijn eerste pleidooien.
In de u Herinneringen lezen wij ver
der
Na mijn studies in de rechten, dacht
mijne moeder er aan mij, niettegen-
staande haren hekrompen fortuintoe-
stand, mijn proeftijd van advokaat te
laten doen aan de balie van Parijs. Zij
werd daartoe aangespoord door de
- moederlijke hoop die zij in mij geplaatst
had, doch Gods inzichten verschilden
gansch van de hare, en zonder het te
weten stuurde zij mij aan den ingang
der eeuwigheid. Parijs verblindde mij
niet. Gewend aan een werkzaam, regel-
matig en eerlijk leven, bracht ik er
mijn tijd door evenals te Dijon, met dit
x droevig onderscheid echter, dat ik nu
geen enkelen makker of vriend meer
tolde rondom mij, maar dat hier alles
een eindolooze eenzaamheid was waarin
mijn ziel zich op haar zelf neerplooide
zonder God te vinden, alleen belooverd
door hetideaalder menschelijkeglorie.»
De jonge, toekomstige advokaat be
trok een kleine dakkamer in de rue
Mont-Thabor, en daar, boven het wild
uitspattend vreugden-loven der roerige
hoofdstad, leefde hij als een kluizenaar,
studeerend, peinzend, lijdend.Wij hebben
reeds gezien dat hij de eenzaamheid ^lief
had. Ik heb steeds de eenzaamheid
noodig gehad om te kunnen zeggen hoe
zeer ik beminde zou hij later schrijven.
Doch hier was het de verlatenheid welke
hij leerde kennen de verlatenheid die
zoo bitter en droef zijn kan in de ure van
het zielslijden, wanneer men snakt naar j
eon lichtstraal die den nacht rondom ons
komt openscheurennaar een goed woord,
een vriendelijken blik, een beschermend
gebaar te midden van den angst en den
71 Mengelwerk. Nadruk verboden
Groot Historisch Verhaal.
(Getrokken uit het vermaard boek van
Graaf Philiep de Ségur, Generaal, die
den veldtocht meegemaakt heeft).
HOOFDSTUK IX.
Napoleon keert terug
op zijne stappen.
Rondom ons bood het kamp der
russen hetzelfde schouwspel aan als
te Winkowo, te Malo-Jaroslavetz en
te Viazma. lederen avond werden de
relikwieën der russische heiligen,
nabij de tent van den generaal, ter
vereering van de soldaten uitgesteld,
omgeven van een eindeloos getal bran
dende kaarsen. En altijd aan hitsten
de fanatieke popen (russische pries
ters) de manschappen aan die door
honderden kniebuigingen en kruis-
teekens den vollen teugel vierden aan
hunne godsvrucht.
Wat deed intusschen hun opperbe
velhebber, de oude Kutusof Hij had
van ver, gelijk een kalme toeschou
wer, den verwoeden strijd bijgewoond
dien Miloradowitch, tegen prins Eu-
geen leverde, zonder een hand toe te
steken. Tevergeefs wakkeren zijn ge-
neralen hem aan om toch een beslis-
senden aanval tegen ons uitgeput
leger te wagen al hunne pogingen
schampen af tegen zijn stalen stijfhoof
digheid. Tevergeefs dringt Wilson, de
engelsche agent, er op aan om slechts
met hem een oogenblik op de nabu
rige hoogten te komen en van daar
een blik te werpen op onze ellendige
troepen het laatste uur van Napo
leon is geslagen, een enkele charge
van de ruiterij, en binnen twee uren
is heel de oorlogskaart van Europa
veranderd Of gaat hij hem de grens
van het oude Rusland ongehinderd
twijfel waarmede wij worstelen moeten.
Deze ure die voor zoovolen de gezegende
levensure wordt, ure waarin de Heer
bij den profeet zegt Ik wil uwen weg
bestrooion met doornen l waarin
eene geheimzinnige hand woorden van
dood en vergaan schrijft op den wand
van de feestzaal 0 (Jörgensen) gaf ook
aan Lacordaire den lijdenskroes te drin
ken die loutert en versterkt. De konink
lijke weg van liet lijden zou ook hem
voeren naar de heerlijkheid van het kruis.
Met zijn jong en diep gemoed, waarin
eon schat van liefde gist en gloeit, bevind
hij zich moederziel-alleen het genols-
leven van Parijs vermag hem niet te ver
lokken dezen die op zijn weg verschij
nen begrijpen hem niet en kunnen den
weemoedigen rimpel niet doen verdwij
nen die in zijn droomend voorhoofd ligt.
Ziehier een uitverkorene dien de Heer
heeft bestemd om groote dingen uit te
werken, en die een rijke stroom van
krachten in zich voelt woelen en bruisen,
maar noch niet weet tot waartoe die aan
te wonden of welke richting in te slaan.
Terecht doet Pater Chocarne. een der
bijzonderste biografen van Lacordaire,
hier opmerken
Indien men den mensch wil leeren
kennen in Pater Lacordairedan is
het hier, in zijn kamertje van stage-
doenend advokaat, dal men hem moet
gadeslaan en beluisteren. Nooil mis
schien heeft hij zulke echte en welspre
kende kreten laten hoor en, die ons zijn
wonderbaar gemoed beter ontsluieren.
Hel is eene ziel aan 'l worstelen
mei haar zelf en met God eene ziel
die zich verscheurt en naakt uil de
branding komteene ziel die zich
verweert aan den ingang der eeu
wigheid. Hel is de ure der roeping
ure vol ernst en plechtigheid waarin
de mensch een stem van hooger ver
neemt die hem beveelt zijn levensbaan
te kiezen ure nog ernstiger en plech
tiger voor dezen welke God tot groote
dingen voor-bestemt.
In de menigvuldige brieven welke hij
rond dit tgdstip schrijft, eu waarin hij
den vollen teugel laat aan zijn rijk en
edel gevoel, hooren wij hem klagen van
onvoldaanheid en zieleleegheid, terwijl
nochtans het leven hem tegenlacht en
niets dan bloemen biedt. Brieven van
dezen aard
Ik ben van alles verzadigd zonder
er van geproefd te hebben. Indien men
wist hoe ik droef word Ik bemin de
droefheid, ik leef veel met haar. Men
spreekt mij van schrijversroem, van
openbare ambten ik voel mij daartoe
wel getrokken, maar waarachtig, ik
heb medelijden met de glorio en ik
begrijp bijna niet meer hoe men zich
zoo voel moeite aandoet om die dwaze
na te snellen. Rustig leven in oen hoek
van deu haard; zonder eerbejag of
lawaaierig vertoon, is veel yooter dan
zijn rust ten prooi te werpen aan de
laten overschrijden
Doch al de drift van den engelschen
agent is niet bij machte Kutusof te
bewegen. De oude rus verklaart dat
hij zijn soldaten niet nutteloos wil in
't gevecht jagen, vermits Napoleon
hem toch niet meer kan ontsnappen
het meer van Berezina zal de ver
vallen oorlogsreus met al de zijnen
omkomen, en daar zullen al de rus
sische legers zijnen doodstrijd bijwo
nen. Waarom zich dan overhaasten en
de lortuin geweld aandoen
Beningsen, de stafoverste der rus
sen, is van een ander gedacht. De
nood van ons leger moedigt hem aan,
en hij hitst de overige generalen op,
Strojonof, Gallitzinen Miloradowitch,
om met meer dan vijftig duizend man
en honderd kanonnen,veertien duizend
uitgehongerde franschen en italianen
te durven komen aanvallen
Napoleon begreep heel goed het
gevaar dat hem dreigde, en hij had
nog den tijd het te vermijden hij kon
met prins Eugeen en zijn garde spoe
dig Orcha en Borizof bereiken, van
daar in verbinding komen met zijne
voorraadplaatsen, en het volgende
jaar terugkeeren met een nieuwe en
ontzagwekkende strijdmacht. Den 17*
December, vóór den dag, stuurt hij
zijne bevelen rond hij wapent zich,
treedt buiten en zet zich aan het hoofd
der oude garde welke hij zelf in be
weging brengt. Doch, het is niet naar
het bevriende Polen dat hij oprukt,
noch naar Frankrijk waarvan de weg
nog openstaat, en waar alles hem
wacht. Hij heelt zijn zwaard genomen
en gezegd Ik heb nu lang genoeg
keizer geweest, het wordt tijd dat ik
generaal speel, n Hij keert dus op
zijn stappen terug, en 't is te midden
van tachtig duizend russen dat hij zich
gaat werpen, ten einde al hunne
krachten tegen hem te doen samen
trekken en alzoo de maarschalken
Davoust en Ney te redden die nog
faam opdat deze u, in ruiling daarvan,
met goudschilfers zou bedekken...
Steads verlangt hij dus naar eenzaam
heid en stilte, een verlangen dat eigen is
aan alle diope zielen die zich op hun zei-
ven kunnen naerplooien en inwendig
leven.
In een langen brief, dien hij in datum
van 10 November 1823, aan een zijner
jeugdige konfraters in Parijs stuurt, zegt
hij 0. m.
Ik heb begropen hoe in deze wereld
alles een spel is van stoffelijke belang-
zucht, en zonder ooit veel meegedaan
te hebben aan do vreugden en de be-
dwelmingen welke zij schenkt, ben ik
overtuigd dat alles ijdel is onder de
zon dit komt voort uit mijn verbeel-
ding die zich door niots laat begrenzen
dan door hot oneindige, en uit mijn
vorstand dat alios ontleedt wat onder
zijn beroik valt. Mijn ziel is zeer gods-
dienstig en mijn geest zeer ongeloovig,
doch daar de geost zich gewoonlijk
door de ziel laat beheerschen, is het
mogelijk dat ik eenmaal christen zijn
zal.
Een hart van vuur, een verbeelding
vol dichterlijken gloed en scheppings
drang, een scherp 011 wijsgeerig verstand
dat koel en bezadigd alles peilen en ont
leden wil, en boven dit alles een stalen
wilskracht die den wilden stroom van
het gevoel voortdurend binnen zijne
oevers houdtziedaar hoe de natuur van
dozen twintigjarige reeds is gegroeid tot
een schoon en kloek geheel, stevig en
mannelijk van lijn. Het is bijna nog een
kind, en liet is reeds een man. Man door
zijn diep levensinzicht, door den ernst en
de rijpheid van zijn gepeins, door zijn
zoeken en streven naar waarheid, door
zijn ijzeren wil vooral die zeggen kan aan
don drift van hot onstuimig hart tot
hier en niet verder Wie'op zulk 0011
leeftijd zulk een zelfbeheersching bezit
zal ver gaan in het leven.
Treffend vinden we het zielebeeld van
dezen wonderbaren jongeling in de vol
gende verzen geteekend
Ter Waarheid streeft mijr. twijfelend gedacht.
Ter Waarheid streeft mijn ruslelooze ziel,
Ter Waarheid wille ik steeds met al mijn
[krachten,
Ter Waarheid, bron van balsemende vrede.
Zoo leef dan, Jongeling, en onweerstaanbaar
Vervoere u Drift tot levenswerkzaamheid.
Door lenteweder, zomergloed en winterstorm,
Door zonnewonnemaneschingen duisternisse,
Ter rustelooze werkzaamheid. Maar steeds
Beheer sche Waarheid, in het vroedend voorhoofd
Gerust en kalm gedragen, Drift en Daad.
Geen valsche zuchten en geen valsche tranen,
Geen nietig speeltuig van uw ziel gemaakt
Dat lacht of jankt naar men de wrange draait;
Maar lijk gij 't leven in u leven voelt
En rond u, dwing het in uw lied te leven.
(A. Rodenbacii).
Teekenen deze verzen inderdaad niet
raak het beeld van hem die zich zelf eens
noemen zou teederder dan een moe
der en sterk als diamant
Intusschen tijd, terwijl de weemoed en
de bitterheid van het ongeloof nog als
eon donkere wolk over hem hangen, ter
wijl hij roerende lijdenskreten hooren
laat die kreten zijn van echte en diope
menschelijkheid, studeert en werkt hij
met 0 n nooit vorzadigden lust en het
regent lauweren op al zijn stappen. Niet
tegenstaande zijn ontoereifcendon ouder
dom begiut hij te pleiten en de jonge
advokaat trekt aanstonds aller aandacht
op zich. Ik heb mij dezon morgen ver-
maakt met te pleiten, schrijft hij fijn-
spottend aan een zijnor vrienden. Do
zaak was erbarmelijk, maar ik wildo
mij verzokeren dat ik zonder vaar noch
vrees spreken zou vóór een tribunaal,
en dat mijn stom krachtig genoeg zou
klinken. Na deze proef ben ik er van
overtuigd dat zelfs de romeinsche
senaat mijniel zou kunnen afschrik-
ken.
Zijne eorste pleidooien maken ophef.
De beroemde advokaat Berryer voorspelt
hem dat hij zich aan het hoofd der balie
zal kunnen plaatsen, indien hij zijn al te
weelderig redenaarstalent wil besnoeien.
E11 Séguier, do eerste president, roept na
een zijner pleitreden uil - Mijnheeren,
dit herinnert niet aan Patru maar wel
aan Bossuet
('t Vervolgt).
Een andere vermaarde advokaat.
In afwachting van het Russisch
offensief.
Berlijn, 1 Juni. Luitenant-generaal
Ardenne schrijft in het Tageblatt Het is
duidelijk, dat de Westersche mogendheden
hun ganschen invloed moeten en zullen aan
wenden, om Rusland en in de eerste plaats
zijn legers aan het front tot een nieuwen
aanval op de Duitschers en Oostenrijkers
geestdriftig mee te slepen.
Een overvloed van feiten bewijst, dat de
tegenwoordige Russische machthebbers voor
dit plan gewonnen zijn Een bewijs daarvoor
zijn ook in de eerste plaats de manifesten
van de Russische ministers van buiten-
Iandsche zaken en oorlog. Daarin wordt wel
van verweer gesproken maar hetzelve is
offensief bedoeld.
Dat bewijst de houding van de troepen aan
het front. Hunne pogingen om zich met hun
vijand te verbroederen hebben voorde herope
ning van de vuuraktie op bijna het geheele
front plaats gemaakt. In Oostelijk Gailcië en
de Karpathen zijn daar vrij groote infanterie-
aanvallen op gevolgd. In Wolhynië, bij Luck,
bij Zloczow en Brzezany, verder bij Smorgon
en Bodanow hebben de patrouille-, dat wil
zeggen de verkenningsgevechten, een ern
stiger aanzien gekregen.
Rotterdam, 3 Juni. De briefwisselaar
van de Times in St-Petersburg meldt
Ten allen kante vermeerderen de voorteekens,
achter waren, omringd van vijanden.
De dag verscheen en toen zag men
dit wonder schouwspel rechts, vóór,
en achter ons, de russische bataljons
en batterijen die tegen den horizont
boven dé sneeuwvlakten opgesteld
stonden en Napoleon en zijn zes dui
zend garden, met vastberaden stap
vooruittredend, en zich te midden
dezer verschrikkelijke omheining van
ijzeren staal plaatsend Terzelvertijd,
op eenige stappen vóór den keizer,
ontplooit maarschalk Mortier, in het
aanschijn van gansch het russisch
leger, de vijl duizend man welke hij
nog bezit.
Hun doel was den rechterflank van
den grooten weg te verdedigen, van al
Krasnoë'tot aan de groote ravijn, in
de richting van Stochowa. Een batal
jon van de jagers der oude garde, in
vierkant geschaard gelijk eeneforteres
nabij de groote baan, diende tot steun
aan den linkervleugel der jonge ghrde.
Rechts, in de sneeuwpleinen die
Krasnoë omgeven, hadden er nog
eenige overblijlsels van de ruiterij der
garde post gevat, benevens eenige
kanonnen en de vier honderd paarden
van Latour-Maubourg. De artillerie
van Mortier werd versterkt door eene
batterij aangevoerd door Drouaut,
een dier vastberaden mannen die voor
de zwaarste opofieringen niet terug
deinzen.
Generaal Claparède blijft in Kras
noë hij moet er met een handvol
soldaten de gevtondén en het reisgoed
verdedigen, alsook onzen aftocht be
schermen. Intusschen zet prins
Eugeen zijnen weg voort naar Lyadi.
Het gevecht van den vorigen dag en
de gevaarvolle nachtelijke marsch
hadden zijn legerkorps totaal uitge
put zijne soldaten bezaten nog
slechts de noodige kracht om zich
voort te sleuren, om te sterven, en
niet om te strijden.
Generaal Roguet was van Maliewo
op het slagveld teruggeroepen. De
vijand rukte met zijn kolommen door
dit dorp, en breidde zich meer en
meer aan onzen rechterkant uit met
het inzicht ons te omsingelen. Alsdan
vangt de strijd aan. Doch welk een
strijd Thans lag het geweldig genie
van Napoleon aan boeien, en net kon
niet meer van die verrassende,vernie
tigende slagen toebrengen die vroe
ger onze arenden met lauweren
kroonden ons leger was gesmolten,
al onze bewegingen waren belemmerd
en gebonden, en wij die altijd als aan
vallers optraden, moesten nu de rol
van verdedigers vervullen.
En toch heeft men hier dan gezien
dat de faam geen ijdele schim is,doch
eene werkelijke en geduchte kracht,
die hare aanranders verlamt en uit
het veld slaat. De russen behoefden
maar vooruit te snellen, zonder te
vechten of te vuren, hunne massa
alleen ware voldoende geweest om
Napoleon te verpletteren, en toch
clurfden zij hem niet naderen Zij
werden in bedwang gehouden bij het
zicht van hem die Egypten en Europa
veroverde. De veldslagen der Pyra-
miden, van Marengo, Austerlitz,
Friedland, een gansch leger van vic-
torieën scheen tusschen iiem en zijne
vijanden op te rijzen, en het was alsof
de bijgeloovige russen in den waan
verkeerden dat zij tegenover zulk een
bovenmenschelijke faam niets ver
mochten. Ten andere zij werden ook
op afstand gehouden door de oude
garde, die levende forteres, die kolom
van graniet gelijk de keizer haar
noemde, en het was slechts met hun
kanonnen dat zij haar van ver durfden
aanvallen.
Zij sloegen daarmede diepe en
breede bressen in de rangen van
Roguet eu van de jonge garde, doch
zij doodden nutteloos. Deze moedige
mannen, waarvan de helft nog niet
gevochten had, lieten zich gedurende
die laten besluiten dat Rusland de noodwen
digheid inziet aanstonds tot een algemeen
offensief over te gaan.
Er bestaat echter nog geene volkomene
overeenstemming.
Invloedrijke socialistische bladen verde
digen het standpunt dat tot geen offensief
zou overgegaan worden vooraleer dat de
regeeringen der Bondgenooten de formuul
geene aanhechtingen noch schadevergoedin
gen bijgetreden zijn.
De N'arodna, de tolk der revolution-
naire socialisten, meent dat enkel twee
mogelijkheden bestaan een afzonderlijke
vrede of de herstelling der eenheid aan het
front.
Daar de revoiutionnaire demokratie eenen
afzonderlijken vrede verworpen heeft, blijft
nog enkel de herstelling der politisclie en
strategische eenheid over, waardoor het motto
vrede zonder aanhechting gegeven is.
Maxim Gorki's orgaan verklaar! zich be
slist tegen aanhechtingen en schadevergoe
ding.
Lenins orgaan is tegen een offensief.
De Wolja Norodna die het gematigde
deel vertegenwoordigt der Russische socialis
tische pers, waarschuwt er voor de huidige
inwendige krisis, nog door eene krisis aan
het front te verscherpen, wat het land naar
den ondergang zou drijven.
De stakingen.
Stockholm, 5 Juni. Volgens de «Roess-
kija Wjedomosti» zijn de werklieden der
belangrijke munitiefabriek le Blagowjest-
sjensk in staking gegaan en willen zelf de
leiding der fabriek in handen nemen. De
plaatselijke raad van arbeiders heeft eene
onderzoekingskommissie ingesteld.
De stakingen te Sint-Petersburg.
De Temps verneemt uit St-Petersburg.
dat op den avond van 30 Mei 85,000 werk
lieden en bedienden te St-Petersburg de
staking hebben uitgeroepen.
Rusland voor een nieuwe krisis
Rotterdam, 4 Juni. Volgens de «Nieuwe
Rotterdamsche Courant» verneemt de Daily
News uit St-Petersburg, dat de werking der
opwekkende redevoeringen die Kerenski vóór
de Russische soldaten hield, door andere
redenaars wederom werd vernield. De tegen
standers van Kerenski zeggen dat er geene
gemeenschappelijke verklaring der Alliees
over de oorlogsdoeleinden bestaat en dat
Kerenski het leger opwekt het offensief te
beginnen, vooraleer hij verzekerd is dat
Duitschland tot rede kan gebracht worden.
Het orgaan van de arbeiders- en soldaten-
kommissie verlangt opnieuw etn overeen
komst der Alliees over de oorlogsdoeleinden
en andere extremisten vragen wat de nieuwe
koalitieregeering eigenlijk voor den vrede
gedaan heeft. De korrespondent van de
Daily News gelooft, dat een nieuwe krisis
voorde deur staat.
Geheime verdragen verdwenen.
Hamburg, 5 Juni. Het Hamburger
Fremdenblattverneemt uit Stockholm
Volgens een bericht dat in Russische kringen
zijn ronde doet, zijn de oorspronkelijke
drie uren kapot schieten zonder een
stap te wijken, en zonder zich te kun
nen verdedigen want hunne batterijen
waren verbrijzeld en de russen hiel
den zich buiten schot.
Nochtans ieder oogenblik dat ver
liep vergrootte het gevaar waarin
Napoleon zich had geworpen. Achter
hem hoorde hij het kanon van gene
raal Claparède, waaruit hij opmaakte
dat de vijand zich daar meester
maakte van de baan van Lyadi en
hem aldus den terugtocht afsneed.
Het oosten, het zuiden en het westen
spuwden aanhoudende kanonbliksems
waarmede de russen hem en zijn afge-
beuldè troepen bestookten. Aan één
enkele zijde was er nog mogelijkheid
om te ontsnappen, en dit was aan
den noorderkant, waar de Dnieper
stroomde, nabij eene hoogte die
grensde aan de groote baan waar de
keizer zich bevond. Op zeker oogen
blik meende men te bemerken dat die
hoogte bezet werd met zwarte vuur-
muilen zij stonden boven het hoofd
van Napoleon en konden hem rake
lings dooden. Men verwittigde hem
hij sloeg er een stond den blik op, en
zei alleen Welaan dat een batal
jon mijner jagers die batterij vcro-
vere - En zonder er zich verder om
te bekommeren, leende hij weerom
al zijn aandacht aan het gevaar dat
Mortier toen leed.
Alsdan verscheen eindelijk de ver
miste maarschalk Davoust Hij
moest zich een weg banen door een
drom van lastige kozakken, welke hij
deed uiteenstuiven. Op het zicht van
Krasnoë waren al zijne troepen uit-
eengeloopen, dwars door de velden,
om den rechtervleugel van den vijand
te vermijden, achter denwelke zij onze
rangen bereikten. Het was slechts te
Krasnoë dat Davoust en zijne gene
generalen er in slaagden de verstrooi
de soldaten terug te ordenen.
('t Vervolgt.)