De HM! van M Van Beroemde Bekeerlingen IN RUSLAND. KATHOLIEK NIEUWS" EN AANKONDIGINGSBLAD Zondag 10 Juni 1917 5 centiemen hel nummer 71 "«Jaar Ne 4759 Van de Putte-Goossens Week-Kalender. Henri Lacordaire. in 1812. DE DENDERBODE Abonnementsprijs 3 irank 's jaars. Men schrijft in te Aalst 31, KORTE ZOUTSTRAAT, 31 DRUKKERUITGEVER AANKONDIGINGEN Kleine één maal 0,75 fr twee maal 1^5 Ir. Gewone annoncen o,i5 de regel. Vonnissen, aterfgevallen, enr. 0,30 de ragal. Dikwijls te herhalen volgens akkoord. Aalstden 9 Juni 1917. JUNI Evangelie van den Zondag De genoodigden weigeren tot het avond maal te komen. LUC XIV. 10 Zondag, Plechtigheid v. h. H. Sacrament. 11 Maandag, H. Barnabas, Apostel. 12 Dinsdag, H. Joannes a S. Facundo bis. 13 Woensdag, H. Antonius van Padua. 14 Donderdag, H. Basilius, b. en kerkl. 15 Vrijdag, H. Hart van Jcsus, 16 Zaterdag, H. Ludgardis, maagd 11. 5e Vervolg. In Parijs. Studieën voor advokaat. Een stem van hooger. Een diepere kijk in zijn ziel. Zijn eerste pleidooien. In de u Herinneringen lezen wij ver der Na mijn studies in de rechten, dacht mijne moeder er aan mij, niettegen- staande haren hekrompen fortuintoe- stand, mijn proeftijd van advokaat te laten doen aan de balie van Parijs. Zij werd daartoe aangespoord door de - moederlijke hoop die zij in mij geplaatst had, doch Gods inzichten verschilden gansch van de hare, en zonder het te weten stuurde zij mij aan den ingang der eeuwigheid. Parijs verblindde mij niet. Gewend aan een werkzaam, regel- matig en eerlijk leven, bracht ik er mijn tijd door evenals te Dijon, met dit x droevig onderscheid echter, dat ik nu geen enkelen makker of vriend meer tolde rondom mij, maar dat hier alles een eindolooze eenzaamheid was waarin mijn ziel zich op haar zelf neerplooide zonder God te vinden, alleen belooverd door hetideaalder menschelijkeglorie.» De jonge, toekomstige advokaat be trok een kleine dakkamer in de rue Mont-Thabor, en daar, boven het wild uitspattend vreugden-loven der roerige hoofdstad, leefde hij als een kluizenaar, studeerend, peinzend, lijdend.Wij hebben reeds gezien dat hij de eenzaamheid ^lief had. Ik heb steeds de eenzaamheid noodig gehad om te kunnen zeggen hoe zeer ik beminde zou hij later schrijven. Doch hier was het de verlatenheid welke hij leerde kennen de verlatenheid die zoo bitter en droef zijn kan in de ure van het zielslijden, wanneer men snakt naar j eon lichtstraal die den nacht rondom ons komt openscheurennaar een goed woord, een vriendelijken blik, een beschermend gebaar te midden van den angst en den 71 Mengelwerk. Nadruk verboden Groot Historisch Verhaal. (Getrokken uit het vermaard boek van Graaf Philiep de Ségur, Generaal, die den veldtocht meegemaakt heeft). HOOFDSTUK IX. Napoleon keert terug op zijne stappen. Rondom ons bood het kamp der russen hetzelfde schouwspel aan als te Winkowo, te Malo-Jaroslavetz en te Viazma. lederen avond werden de relikwieën der russische heiligen, nabij de tent van den generaal, ter vereering van de soldaten uitgesteld, omgeven van een eindeloos getal bran dende kaarsen. En altijd aan hitsten de fanatieke popen (russische pries ters) de manschappen aan die door honderden kniebuigingen en kruis- teekens den vollen teugel vierden aan hunne godsvrucht. Wat deed intusschen hun opperbe velhebber, de oude Kutusof Hij had van ver, gelijk een kalme toeschou wer, den verwoeden strijd bijgewoond dien Miloradowitch, tegen prins Eu- geen leverde, zonder een hand toe te steken. Tevergeefs wakkeren zijn ge- neralen hem aan om toch een beslis- senden aanval tegen ons uitgeput leger te wagen al hunne pogingen schampen af tegen zijn stalen stijfhoof digheid. Tevergeefs dringt Wilson, de engelsche agent, er op aan om slechts met hem een oogenblik op de nabu rige hoogten te komen en van daar een blik te werpen op onze ellendige troepen het laatste uur van Napo leon is geslagen, een enkele charge van de ruiterij, en binnen twee uren is heel de oorlogskaart van Europa veranderd Of gaat hij hem de grens van het oude Rusland ongehinderd twijfel waarmede wij worstelen moeten. Deze ure die voor zoovolen de gezegende levensure wordt, ure waarin de Heer bij den profeet zegt Ik wil uwen weg bestrooion met doornen l waarin eene geheimzinnige hand woorden van dood en vergaan schrijft op den wand van de feestzaal 0 (Jörgensen) gaf ook aan Lacordaire den lijdenskroes te drin ken die loutert en versterkt. De konink lijke weg van liet lijden zou ook hem voeren naar de heerlijkheid van het kruis. Met zijn jong en diep gemoed, waarin eon schat van liefde gist en gloeit, bevind hij zich moederziel-alleen het genols- leven van Parijs vermag hem niet te ver lokken dezen die op zijn weg verschij nen begrijpen hem niet en kunnen den weemoedigen rimpel niet doen verdwij nen die in zijn droomend voorhoofd ligt. Ziehier een uitverkorene dien de Heer heeft bestemd om groote dingen uit te werken, en die een rijke stroom van krachten in zich voelt woelen en bruisen, maar noch niet weet tot waartoe die aan te wonden of welke richting in te slaan. Terecht doet Pater Chocarne. een der bijzonderste biografen van Lacordaire, hier opmerken Indien men den mensch wil leeren kennen in Pater Lacordairedan is het hier, in zijn kamertje van stage- doenend advokaat, dal men hem moet gadeslaan en beluisteren. Nooil mis schien heeft hij zulke echte en welspre kende kreten laten hoor en, die ons zijn wonderbaar gemoed beter ontsluieren. Hel is eene ziel aan 'l worstelen mei haar zelf en met God eene ziel die zich verscheurt en naakt uil de branding komteene ziel die zich verweert aan den ingang der eeu wigheid. Hel is de ure der roeping ure vol ernst en plechtigheid waarin de mensch een stem van hooger ver neemt die hem beveelt zijn levensbaan te kiezen ure nog ernstiger en plech tiger voor dezen welke God tot groote dingen voor-bestemt. In de menigvuldige brieven welke hij rond dit tgdstip schrijft, eu waarin hij den vollen teugel laat aan zijn rijk en edel gevoel, hooren wij hem klagen van onvoldaanheid en zieleleegheid, terwijl nochtans het leven hem tegenlacht en niets dan bloemen biedt. Brieven van dezen aard Ik ben van alles verzadigd zonder er van geproefd te hebben. Indien men wist hoe ik droef word Ik bemin de droefheid, ik leef veel met haar. Men spreekt mij van schrijversroem, van openbare ambten ik voel mij daartoe wel getrokken, maar waarachtig, ik heb medelijden met de glorio en ik begrijp bijna niet meer hoe men zich zoo voel moeite aandoet om die dwaze na te snellen. Rustig leven in oen hoek van deu haard; zonder eerbejag of lawaaierig vertoon, is veel yooter dan zijn rust ten prooi te werpen aan de laten overschrijden Doch al de drift van den engelschen agent is niet bij machte Kutusof te bewegen. De oude rus verklaart dat hij zijn soldaten niet nutteloos wil in 't gevecht jagen, vermits Napoleon hem toch niet meer kan ontsnappen het meer van Berezina zal de ver vallen oorlogsreus met al de zijnen omkomen, en daar zullen al de rus sische legers zijnen doodstrijd bijwo nen. Waarom zich dan overhaasten en de lortuin geweld aandoen Beningsen, de stafoverste der rus sen, is van een ander gedacht. De nood van ons leger moedigt hem aan, en hij hitst de overige generalen op, Strojonof, Gallitzinen Miloradowitch, om met meer dan vijftig duizend man en honderd kanonnen,veertien duizend uitgehongerde franschen en italianen te durven komen aanvallen Napoleon begreep heel goed het gevaar dat hem dreigde, en hij had nog den tijd het te vermijden hij kon met prins Eugeen en zijn garde spoe dig Orcha en Borizof bereiken, van daar in verbinding komen met zijne voorraadplaatsen, en het volgende jaar terugkeeren met een nieuwe en ontzagwekkende strijdmacht. Den 17* December, vóór den dag, stuurt hij zijne bevelen rond hij wapent zich, treedt buiten en zet zich aan het hoofd der oude garde welke hij zelf in be weging brengt. Doch, het is niet naar het bevriende Polen dat hij oprukt, noch naar Frankrijk waarvan de weg nog openstaat, en waar alles hem wacht. Hij heelt zijn zwaard genomen en gezegd Ik heb nu lang genoeg keizer geweest, het wordt tijd dat ik generaal speel, n Hij keert dus op zijn stappen terug, en 't is te midden van tachtig duizend russen dat hij zich gaat werpen, ten einde al hunne krachten tegen hem te doen samen trekken en alzoo de maarschalken Davoust en Ney te redden die nog faam opdat deze u, in ruiling daarvan, met goudschilfers zou bedekken... Steads verlangt hij dus naar eenzaam heid en stilte, een verlangen dat eigen is aan alle diope zielen die zich op hun zei- ven kunnen naerplooien en inwendig leven. In een langen brief, dien hij in datum van 10 November 1823, aan een zijner jeugdige konfraters in Parijs stuurt, zegt hij 0. m. Ik heb begropen hoe in deze wereld alles een spel is van stoffelijke belang- zucht, en zonder ooit veel meegedaan te hebben aan do vreugden en de be- dwelmingen welke zij schenkt, ben ik overtuigd dat alles ijdel is onder de zon dit komt voort uit mijn verbeel- ding die zich door niots laat begrenzen dan door hot oneindige, en uit mijn vorstand dat alios ontleedt wat onder zijn beroik valt. Mijn ziel is zeer gods- dienstig en mijn geest zeer ongeloovig, doch daar de geost zich gewoonlijk door de ziel laat beheerschen, is het mogelijk dat ik eenmaal christen zijn zal. Een hart van vuur, een verbeelding vol dichterlijken gloed en scheppings drang, een scherp 011 wijsgeerig verstand dat koel en bezadigd alles peilen en ont leden wil, en boven dit alles een stalen wilskracht die den wilden stroom van het gevoel voortdurend binnen zijne oevers houdtziedaar hoe de natuur van dozen twintigjarige reeds is gegroeid tot een schoon en kloek geheel, stevig en mannelijk van lijn. Het is bijna nog een kind, en liet is reeds een man. Man door zijn diep levensinzicht, door den ernst en de rijpheid van zijn gepeins, door zijn zoeken en streven naar waarheid, door zijn ijzeren wil vooral die zeggen kan aan don drift van hot onstuimig hart tot hier en niet verder Wie'op zulk 0011 leeftijd zulk een zelfbeheersching bezit zal ver gaan in het leven. Treffend vinden we het zielebeeld van dezen wonderbaren jongeling in de vol gende verzen geteekend Ter Waarheid streeft mijr. twijfelend gedacht. Ter Waarheid streeft mijn ruslelooze ziel, Ter Waarheid wille ik steeds met al mijn [krachten, Ter Waarheid, bron van balsemende vrede. Zoo leef dan, Jongeling, en onweerstaanbaar Vervoere u Drift tot levenswerkzaamheid. Door lenteweder, zomergloed en winterstorm, Door zonnewonnemaneschingen duisternisse, Ter rustelooze werkzaamheid. Maar steeds Beheer sche Waarheid, in het vroedend voorhoofd Gerust en kalm gedragen, Drift en Daad. Geen valsche zuchten en geen valsche tranen, Geen nietig speeltuig van uw ziel gemaakt Dat lacht of jankt naar men de wrange draait; Maar lijk gij 't leven in u leven voelt En rond u, dwing het in uw lied te leven. (A. Rodenbacii). Teekenen deze verzen inderdaad niet raak het beeld van hem die zich zelf eens noemen zou teederder dan een moe der en sterk als diamant Intusschen tijd, terwijl de weemoed en de bitterheid van het ongeloof nog als eon donkere wolk over hem hangen, ter wijl hij roerende lijdenskreten hooren laat die kreten zijn van echte en diope menschelijkheid, studeert en werkt hij met 0 n nooit vorzadigden lust en het regent lauweren op al zijn stappen. Niet tegenstaande zijn ontoereifcendon ouder dom begiut hij te pleiten en de jonge advokaat trekt aanstonds aller aandacht op zich. Ik heb mij dezon morgen ver- maakt met te pleiten, schrijft hij fijn- spottend aan een zijnor vrienden. Do zaak was erbarmelijk, maar ik wildo mij verzokeren dat ik zonder vaar noch vrees spreken zou vóór een tribunaal, en dat mijn stom krachtig genoeg zou klinken. Na deze proef ben ik er van overtuigd dat zelfs de romeinsche senaat mijniel zou kunnen afschrik- ken. Zijne eorste pleidooien maken ophef. De beroemde advokaat Berryer voorspelt hem dat hij zich aan het hoofd der balie zal kunnen plaatsen, indien hij zijn al te weelderig redenaarstalent wil besnoeien. E11 Séguier, do eerste president, roept na een zijner pleitreden uil - Mijnheeren, dit herinnert niet aan Patru maar wel aan Bossuet ('t Vervolgt). Een andere vermaarde advokaat. In afwachting van het Russisch offensief. Berlijn, 1 Juni. Luitenant-generaal Ardenne schrijft in het Tageblatt Het is duidelijk, dat de Westersche mogendheden hun ganschen invloed moeten en zullen aan wenden, om Rusland en in de eerste plaats zijn legers aan het front tot een nieuwen aanval op de Duitschers en Oostenrijkers geestdriftig mee te slepen. Een overvloed van feiten bewijst, dat de tegenwoordige Russische machthebbers voor dit plan gewonnen zijn Een bewijs daarvoor zijn ook in de eerste plaats de manifesten van de Russische ministers van buiten- Iandsche zaken en oorlog. Daarin wordt wel van verweer gesproken maar hetzelve is offensief bedoeld. Dat bewijst de houding van de troepen aan het front. Hunne pogingen om zich met hun vijand te verbroederen hebben voorde herope ning van de vuuraktie op bijna het geheele front plaats gemaakt. In Oostelijk Gailcië en de Karpathen zijn daar vrij groote infanterie- aanvallen op gevolgd. In Wolhynië, bij Luck, bij Zloczow en Brzezany, verder bij Smorgon en Bodanow hebben de patrouille-, dat wil zeggen de verkenningsgevechten, een ern stiger aanzien gekregen. Rotterdam, 3 Juni. De briefwisselaar van de Times in St-Petersburg meldt Ten allen kante vermeerderen de voorteekens, achter waren, omringd van vijanden. De dag verscheen en toen zag men dit wonder schouwspel rechts, vóór, en achter ons, de russische bataljons en batterijen die tegen den horizont boven dé sneeuwvlakten opgesteld stonden en Napoleon en zijn zes dui zend garden, met vastberaden stap vooruittredend, en zich te midden dezer verschrikkelijke omheining van ijzeren staal plaatsend Terzelvertijd, op eenige stappen vóór den keizer, ontplooit maarschalk Mortier, in het aanschijn van gansch het russisch leger, de vijl duizend man welke hij nog bezit. Hun doel was den rechterflank van den grooten weg te verdedigen, van al Krasnoë'tot aan de groote ravijn, in de richting van Stochowa. Een batal jon van de jagers der oude garde, in vierkant geschaard gelijk eeneforteres nabij de groote baan, diende tot steun aan den linkervleugel der jonge ghrde. Rechts, in de sneeuwpleinen die Krasnoë omgeven, hadden er nog eenige overblijlsels van de ruiterij der garde post gevat, benevens eenige kanonnen en de vier honderd paarden van Latour-Maubourg. De artillerie van Mortier werd versterkt door eene batterij aangevoerd door Drouaut, een dier vastberaden mannen die voor de zwaarste opofieringen niet terug deinzen. Generaal Claparède blijft in Kras noë hij moet er met een handvol soldaten de gevtondén en het reisgoed verdedigen, alsook onzen aftocht be schermen. Intusschen zet prins Eugeen zijnen weg voort naar Lyadi. Het gevecht van den vorigen dag en de gevaarvolle nachtelijke marsch hadden zijn legerkorps totaal uitge put zijne soldaten bezaten nog slechts de noodige kracht om zich voort te sleuren, om te sterven, en niet om te strijden. Generaal Roguet was van Maliewo op het slagveld teruggeroepen. De vijand rukte met zijn kolommen door dit dorp, en breidde zich meer en meer aan onzen rechterkant uit met het inzicht ons te omsingelen. Alsdan vangt de strijd aan. Doch welk een strijd Thans lag het geweldig genie van Napoleon aan boeien, en net kon niet meer van die verrassende,vernie tigende slagen toebrengen die vroe ger onze arenden met lauweren kroonden ons leger was gesmolten, al onze bewegingen waren belemmerd en gebonden, en wij die altijd als aan vallers optraden, moesten nu de rol van verdedigers vervullen. En toch heeft men hier dan gezien dat de faam geen ijdele schim is,doch eene werkelijke en geduchte kracht, die hare aanranders verlamt en uit het veld slaat. De russen behoefden maar vooruit te snellen, zonder te vechten of te vuren, hunne massa alleen ware voldoende geweest om Napoleon te verpletteren, en toch clurfden zij hem niet naderen Zij werden in bedwang gehouden bij het zicht van hem die Egypten en Europa veroverde. De veldslagen der Pyra- miden, van Marengo, Austerlitz, Friedland, een gansch leger van vic- torieën scheen tusschen iiem en zijne vijanden op te rijzen, en het was alsof de bijgeloovige russen in den waan verkeerden dat zij tegenover zulk een bovenmenschelijke faam niets ver mochten. Ten andere zij werden ook op afstand gehouden door de oude garde, die levende forteres, die kolom van graniet gelijk de keizer haar noemde, en het was slechts met hun kanonnen dat zij haar van ver durfden aanvallen. Zij sloegen daarmede diepe en breede bressen in de rangen van Roguet eu van de jonge garde, doch zij doodden nutteloos. Deze moedige mannen, waarvan de helft nog niet gevochten had, lieten zich gedurende die laten besluiten dat Rusland de noodwen digheid inziet aanstonds tot een algemeen offensief over te gaan. Er bestaat echter nog geene volkomene overeenstemming. Invloedrijke socialistische bladen verde digen het standpunt dat tot geen offensief zou overgegaan worden vooraleer dat de regeeringen der Bondgenooten de formuul geene aanhechtingen noch schadevergoedin gen bijgetreden zijn. De N'arodna, de tolk der revolution- naire socialisten, meent dat enkel twee mogelijkheden bestaan een afzonderlijke vrede of de herstelling der eenheid aan het front. Daar de revoiutionnaire demokratie eenen afzonderlijken vrede verworpen heeft, blijft nog enkel de herstelling der politisclie en strategische eenheid over, waardoor het motto vrede zonder aanhechting gegeven is. Maxim Gorki's orgaan verklaar! zich be slist tegen aanhechtingen en schadevergoe ding. Lenins orgaan is tegen een offensief. De Wolja Norodna die het gematigde deel vertegenwoordigt der Russische socialis tische pers, waarschuwt er voor de huidige inwendige krisis, nog door eene krisis aan het front te verscherpen, wat het land naar den ondergang zou drijven. De stakingen. Stockholm, 5 Juni. Volgens de «Roess- kija Wjedomosti» zijn de werklieden der belangrijke munitiefabriek le Blagowjest- sjensk in staking gegaan en willen zelf de leiding der fabriek in handen nemen. De plaatselijke raad van arbeiders heeft eene onderzoekingskommissie ingesteld. De stakingen te Sint-Petersburg. De Temps verneemt uit St-Petersburg. dat op den avond van 30 Mei 85,000 werk lieden en bedienden te St-Petersburg de staking hebben uitgeroepen. Rusland voor een nieuwe krisis Rotterdam, 4 Juni. Volgens de «Nieuwe Rotterdamsche Courant» verneemt de Daily News uit St-Petersburg, dat de werking der opwekkende redevoeringen die Kerenski vóór de Russische soldaten hield, door andere redenaars wederom werd vernield. De tegen standers van Kerenski zeggen dat er geene gemeenschappelijke verklaring der Alliees over de oorlogsdoeleinden bestaat en dat Kerenski het leger opwekt het offensief te beginnen, vooraleer hij verzekerd is dat Duitschland tot rede kan gebracht worden. Het orgaan van de arbeiders- en soldaten- kommissie verlangt opnieuw etn overeen komst der Alliees over de oorlogsdoeleinden en andere extremisten vragen wat de nieuwe koalitieregeering eigenlijk voor den vrede gedaan heeft. De korrespondent van de Daily News gelooft, dat een nieuwe krisis voorde deur staat. Geheime verdragen verdwenen. Hamburg, 5 Juni. Het Hamburger Fremdenblattverneemt uit Stockholm Volgens een bericht dat in Russische kringen zijn ronde doet, zijn de oorspronkelijke drie uren kapot schieten zonder een stap te wijken, en zonder zich te kun nen verdedigen want hunne batterijen waren verbrijzeld en de russen hiel den zich buiten schot. Nochtans ieder oogenblik dat ver liep vergrootte het gevaar waarin Napoleon zich had geworpen. Achter hem hoorde hij het kanon van gene raal Claparède, waaruit hij opmaakte dat de vijand zich daar meester maakte van de baan van Lyadi en hem aldus den terugtocht afsneed. Het oosten, het zuiden en het westen spuwden aanhoudende kanonbliksems waarmede de russen hem en zijn afge- beuldè troepen bestookten. Aan één enkele zijde was er nog mogelijkheid om te ontsnappen, en dit was aan den noorderkant, waar de Dnieper stroomde, nabij eene hoogte die grensde aan de groote baan waar de keizer zich bevond. Op zeker oogen blik meende men te bemerken dat die hoogte bezet werd met zwarte vuur- muilen zij stonden boven het hoofd van Napoleon en konden hem rake lings dooden. Men verwittigde hem hij sloeg er een stond den blik op, en zei alleen Welaan dat een batal jon mijner jagers die batterij vcro- vere - En zonder er zich verder om te bekommeren, leende hij weerom al zijn aandacht aan het gevaar dat Mortier toen leed. Alsdan verscheen eindelijk de ver miste maarschalk Davoust Hij moest zich een weg banen door een drom van lastige kozakken, welke hij deed uiteenstuiven. Op het zicht van Krasnoë waren al zijne troepen uit- eengeloopen, dwars door de velden, om den rechtervleugel van den vijand te vermijden, achter denwelke zij onze rangen bereikten. Het was slechts te Krasnoë dat Davoust en zijne gene generalen er in slaagden de verstrooi de soldaten terug te ordenen. ('t Vervolgt.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1917 | | pagina 1