ïmrat raoseou
Van Beroemde
Bekeerlingen
DE
VBEDESKWESTIE.
KHTH0UEK NIEUWS- EN
ANK0NDIGINGSBLHO
In Duitschland
Zondag 38 October 1917
5 centiemen het nummer
72ste Jaar N° 4779
VVeek-Ka lender.
HM, venaal uw norpKe piel
Jozef Crick.
DE DEN DERBODE
Abonnementsprijs 3 frank 's jaars.
Men schrijft in te Aalst
31. KORTE ZOUTSTRAAT, 31
t t MirrvurninTMcn
Aalst, den 27 October 1017.
OCTOBER.
Evangelie van den Zondag
Geeft den Keizer wat den Keizer en God
wat God toekomt. Matth. XXII.
28 Zondag, 22. na Sinksen. HH. Simon en
Judas, apost.
29 Maandag, H. Ermelindis, maagd.
30 Dinsdag, H. Germamis, bisschop.
31 Woensdag, Vastendag. H. Wolfgangus,
bisschop.
NOVEMBER.
1 Donderdag, ALLERHEILIGEN.
2 Vrijdag, Allerzielen.
3 Zaterdag, H. Hubertus, b. en b.
0, gij die woont in uw zonnige dorpen
Waar de toren zoo helder zingt.
Waar de morgen met liedren en bloemen.
Stralend, zeegnend tot u dringt
Vlucht ze de dompige woelige stede,
Vlucht haar lokkende pracht, mijn kind,
Zoolang ge den lach van zuivere lippen,
Zoolang ge den vrede mint.
Want, ach, van zoovelen die henengingen
Zingt nu de toren een droevig lied
Verwelkte bloemen, bezoedelde zielen...
Kind, verlaat uw dorpke niet
Henri Lacordaire.
18e Vervolg.
Reis naar Rome.Ontvangsten en indruk
ken onderweg. Redetwisten. Aan
komst te Rome. Doodsche stilte.
Laat ods met de drie reizigers in den
postwagen stappen die ons in hotsende
Taart, weken lang, door steden dorpen
en valleien naar het verre Rome zal voe
ren. Afdalend langs de hoorden van den
Rhone wordt het landschap grootsch en
«reed van lijn. Weldra zegt Lacordaire,
•wijkende bergen, de horizont wordt
wijder, de lucht reiner, destreek mooier
en de wind zachter het is Provence.
Te Aix wordt de postkoets door een
.uestdriftige menigte omringd die de
Jgrims tot aan hun gasthof uitgeleide
toet. Des anderdaags wil gansch de gees-
olijkheid de mis van Lamennais bijwo
nen. In tegenstrijd met de handelwijze
ijner meeste collega's ontvangt de aarts
bisschop de redacteurs van L'Avenir in
'jn paleis, en stelt hen het puik der
eestelijkheid voor. Hetzelfde gebeurt te
larseille alwaar de bisschop hen zijne
ympathiebctuigingen niet spaart. Daar
egeven zij zich naar eene beroemde
pevaartplaats en Montalembert dient
de mis van Lacordaire.
Van Antiben naar Genua is de natuur
errukkelijk schoon en de drie reizigers,
nnstenaars in de ziel, vergeten een wijl
et gewichtige van hun doel, om met
olie teugen, de poëzie dezer streken in
[drinken. In zijn hoek Affaires de
ome heeft de meester er een prachtige
ladzijde aan toegewyd. Deze baan,
DRUKKER-UITGE VER
Van de Putte-GoOssens
AANKONDIGINGEN
Kleine één maal 0,75 (r twee maal 1,25 Ir.
Gewone annoncen o,i5 de regel.
Vonnissen, sterfgevallen, enz. 0,50 de regel.
Dikwijls te herhalen volgens akkoord.
fog' JUJ» 1J°°Pt bijna gedurig langs de
noorden der zee die zich gaandeweg
"J? fr,IIlg gelijnde vormen en bochten
af teekenen, evenais onze kortstondige
- levens hun broze kringon uitlijnen in
- den emdeloozen eeuwigheidsduur.Geen
0 1 yoord ^an de verrukkelijke
Drac,bt 'lezer stranden weergeven waar
- steeds de weeke adem van den lente-
wind overwaait. Aan den eenen kant
is het de zee, terzeivertijd vol leven en
- eentonigheid, waar hier en daar enkele
- blanke zeilen opduiken die haar in ver-
- schillende richtingen doorkruisen. Aan
den anderen kant zijn het de bergen
wegslinkend tot vele valleien of diepe
- ravijnen, al de onuitputtelijke schatten
oener natuur die zich beurtelings over-
weldigend of aanvallig voordoet, die
de ziel aangrijpt, er de stormige go-
«achten, de hittere heriimeringon, de
- beangstigende vooruitzichten tot vre
dige stilte brengt, en haar langzamer-
- hand doet rusten in de droomerige he-
schouwing van iets onvatbaars zooals
d? vluchtige klank, van iets hoimzin-
nigs gelijk het heelal en oneindigs als
zijn maker. Nochtans, zoo sterk zijn
«d® eerste indrukken onzer jeugd, dat
mets voor mij de schoonheid kon
- evenaren van de beelden die hier mijn
kinderblikken bekoorden de barre en
naakte kusten van mijn oud Armorika
mot zijn tempeesten, zijn granieten
rotsen gebeukt door groenachtige gol-
- ven, zijn klippen bespat met de witheid
van hun schuim, zijn lange eenzame
zandoevers waar het oor alleen de
doffe bruising hoort der baar, den
schrillen kreet der wentelende wolken-
meeuw en de zoete weeïge stem der
zee-zwaluw.
1 Mengelwerk. Nadruk verboden
in 1812.
Groot Historisch Verhaal.
(Getrokken uit het vermaard boek van
Graal" Philiep de Ségur, Generaal, die
den veldtocht meegemaakt heeft).
Gedurende gansch dezen dag was
oositie van het negende korps des
Jachelijker dat slechts een enge
'bouwvallige brug zijn eenig mid-
el tot aftocht bleef, en dan was de
reg nog versperd door allerhande
'gage en den hotsenden drom der
öchtelingen. Naarmate het gevecht
woede steeg, groeide ook dc ont-
"twg en het gewoel dier ongelukki-
;n. Eerst werden zij opgeschrikt
oor het geluid der kanonnen, weldra
'gen zij de soldaten gekwetst uit de
orsteling komen, en de obussen der
issische batterijen, links opgesteld,
oegen te midden hunner drummende
1 stampende massa.
Alsdan gebeurden er schrikkelijke
'ogen en vóór den ingang der brug-
:n vvas het een afgrijselijk gewoel
|n rijtuigen, paarden en menschen
isdan, zooals het immer in zulke
[nstandigheden voorvalt, toonde
enieder zijn ware inborst en men zag
Niet altijd is het gemoed van
Lamennais
zoo stil-beschouwend gestemd, en do drift
zijner politieke en sociale hervormings
ideeën speelt hem weldra terug de baas.
Aan de gfens worden zijn papioren gevat
en aan den bisschop voorgelegd hetgeen
hem in scherpe verwijten doet uitvallen
tegen de bisschoppen die den rol van tol
beambten vervullen In de gasthoven
moet de logisthouder vijf rapporten por
dag bij hel gouvernement indienen
Denkt ge wel, zoo vraagt Lamen
nais, dat een patiënt die dagelijks vijf be
zoeken van den geneesheer noodig hoeft,
gezond kan zijn
Terwijl Lacordaire en Montalembort
in bewondering opgaan voor de marme
ren en gouden paleizen van Genua, ont
valt het bitter aan zijne lippen En
zeggen dal de meesters dezer heerlijke
woningen misschien een glas water aan
de armen weigeren
Dc reis duurt lang. Terwijl de wagen
van de eene stad naar de andere over do
eenzame baneD voortschokt wordt er
daarbinnen druk gekout en geredeneerd,
en hier teekenen zich langzaam do schei
dingslijnen af tusschen de verschillende
karakters. Men kan van nu af aan de
breuk voorzien welke eerlang tusschen
Lamennais en Lacordaire ontstaan zal.
Daar word gesproken over de houding
dien de Paus aannemen zou. Niemand
geloofde aan eene veroordeeling. Niette
min deed Lacordaire opmerken
Indien Rome niet goedkeurt, dan
moeten wij ons aanstonds en volkomen
onderwerpen.
Wat mij aangaat, antwoordde
Lamennais, ik ben vast besloten geheel
onafhankelijk te blijven op politiek en
sociaal terrein.
Waarom komen wij dan een oordeel
vragen indien wij het niet willen aan
vaarden wedervoer Lacordaire.
Dit M as het delicate punt, en de rede
twist tusschen die twee steeg soms heel
vinnig en geweldig. Het ging zoo ver dat
Lacordaire later aan zijn vriend schrijven
zou
Eenmaal op den weg naar Rome
mijn gevoelsverschil met M. de
- Lamennais volledig geweest, en sinds-
dien heb ik nog slechts met groote
- smart de gelegenheid gezocht om alle
solidariteit met hem te verbreken.
(Brief aan Lamennais, 17 Oogst 1833)
Tegenover den koppigen genialen man,
met zijn opbruisend en trotsch gemoed,
stond de niet min wilskrachtige natuur
van Lacordaire. Reiden priesters, heiden
afhankelijk van Rome, doch zoo ver
schillend van aard. De eorste, verblind
door de stralen zplf van zijn genie, en
zoodanig inedogesleopt door zijne her
vormingsplannen dat alle tegenkanting
van liooger zijn ijver stijven zou tot
halsstarrigheid en opstand. De tweede
even hartstochtelijk, even dorstig naar
vrijheid en volkereoredding, doch pries
ter vooral, nederig van geest en hart,
kalme en klare denkerskop, wars van
ieder gebaar of iedere daad die eene
scheuring met Rome konden verwekken.
En tusschen die beiden zat de jonge
Montalembert, onervaren, vurig en
geestdriftig zonder maat, rechts gebon
den door bewondering en dankbaar
heid links aangelokt door de rein-
stralende liefde van een onschatbaar
priesterhar t.
Den 30 December 1831, na een reis van
25 dagen, deden de drie pelgrims hun
intrede te
Rome.
De winter woedde volop en de sneeuw
bedekte de Romeinsche velden. - Wij
lijden veel aan koude en vochtigheid,
schrijft Lamennais gelukkiglijk be-
looft, men ons dat wiot - lang rlunm
vergoeding
-ationaal
liet zou niet beteren, en in liet be
sneeuwde Rome overviel hen weldra een
andere koude, de gemoedskoude. Zij
waren van zoover hierheen gekomen om
een oordeel af te dwingen aan de lippen
van den Paus, doch het vatikaan hulde
zich in een raajostalisch zwijgen en niets
verbrak die verpletterende stilte welke
woog als lood op de ziel van den onge-
durigen Lamennais.
('t Vervolgt)
Zegde hij niet van Lamennais Hij
heeft mij lot het waarachtig geestelijk leven
doen geboren worden
Lamennais was afkomstig uit Armorika:
Dit waren weleer de Iransche kustlanden aan
den Atlantischen oceaan, inzondcr Bretagnc.
schandige en heldhaftigde daden ple
gen. De eenen, woedend en vastbera
den, baanden zich met den blooten
sabel een alschuwelijken weg. Ande
ren gingen met hunne rijtuigen nog
vreeselijker te werk zij deden ze
ongenadig tusschen de menigte rijden
en verpletterden een aantal dier ramp-
zaligen. Anderen nog, overmand door
een lafhertigen schrik, vielen aan
't weenen, aan 't huilen en 't smeeken,
en lieten zich, ten einde krachten,
onder dé voeten stampen en vertrap
pen. Men zag er, en dit waren vooral
de gewonden en de zieken, die zich
lijvelijk buiten liet gedrang gingen
neerzetten en starlings de sneeuw be
keken welke weldra hun graf zou
worden.
Velen die het eerst de bruggen be
stormden en den ingang niet bereikt
hadden, wilden 1111 langs de zijkanten
opklauteren, doch de meesten werden
in den stroom teruggestooten. Daar
zag men het tragisch schouwspel der
schreeuwende vrouwen die tusschen
de ijsblokken lagen te spartelen, met
hunne kinderen in de armen welke
zij wanhopig in de hoogte hieven, en
toen zij reeds ondergedompeld waren,
tilden hunne versteven armen nog
steeds de kleinen boven het water.
Terwijl dit alles geschiedde, kraak
te opeens de brug der artillerie en
Vredesvoorstellen.
St. Petersburg, 22 October. - - De uitvoe
rende hoofdkommissie van den Arbeiders- en
Soldatenraad, heeft, na liet kiezen van den
vroegeren minister van arbeid, Skobelow, tot
vertegenwoordiger der Russische demokratie
op de konferentie der Verbondenen te Parijs,
de volgende aanwijzingen gegeven, om door
dezen vertegenwoordiger te verdedigen op de
Vredeskonferencie
1° Ontruimen van Rusland, door de Duit-
sche troepen en zelfstandigheid voor Polen,
Litauen en Lethische provinciën.
2° Zelfstandigheid voor Turksch-Armenië.
3° Oplossing der Elzas-Lotharingsche
kwestie, door eene volksstemming, onder
stortte in. De kolom welke er zich
reeds op bevond trachtte tevergeefs
terug te keeren. de stroom van men
schen achter hen drong blindelings
vooruit in een verwoed geworstel en
ten slotte ploften allen te saam in den
vloed.
Dan ijlden de overigen allen tegelijk
naar de andere brug. Een menigte
van groote caissons, zware rijtuigen
en kanonnen kwamen er van overal
toegerold. Geleid door hunne voer
mannen en snel medegesleept door
de scherpe helling der baan, werpen
zij heele rijen menschen omver welke
zij onverbiddelijk vermorzelen onder
hunne wielen dan, tegen elkaar bot
send vallen zij op hunne beurt omver,
en sleuren al dezen mede die zich iii
hunne omgeving bevinden. Aldus
tuimelt dc eene schaar over de andere
en iedereen die ten gronde geraakt
wordt reddeloos onder de voeten
vertreden.
Men hoorde niets anders dan kre
ten van smart ol razernij. Diegenen
welke neergesmeten werden, verweer
den zich wanhopig onder de voeten
hunner makkers en hechtten zich aan
hen vast met hunne nagels en hunne
tanden, en dezen duwden hen ruw
terug alsof het hunne vijanden waren.
Onder hen waren er vrouwen en
moeders die met een hartverscheu-
voorwaarde van volledig
ming.
4° Herstelling van België ei.
voor degeleden schade uit een infen.
fonds.
5° Herstelling van Servië en Montenegro,
met vergoedingen, op te brengen door een
internationaal fonds. Servië ontvangt eenen
toegang tot de Adriatische Zee. Bosnia en
Herzegowina worden zelfstandig.
6° De bestreden gebieden op den Balkan
bekomen voorloopige zelfstandigheid, tot bij
eene volksstemming.
7° Roemenië, in de vroegere grenzen her
steld, geeft de verzekering de Dobroedscha
zelfstandigheid te vrijwaren en belooft plech
tig het artikel 3 van het verdrag van Berlijn
over de gelijkheid der rechten van de Joden
toe te passen.
8° Zelfstandigheid voor de Italiaansche
provinciën van Oostenrijk, tot bij eene volks
stemming.
9° Teruggave van alle koloniën aan
Duitschland.
10° Herstelling van Perzië en Griekenland.
11° Neutraliseeren vïtn alle zee-engten,
die tot de binnenzee leiden, zooals de kanalen
van Suez en Panama, vrijheid der handels-
scheepvaart en afschaffing van het recht tot
aanslaan en torpedeeren van handelsschepen.
I21 Alle oorlogvoerenden zien af van ver
goeding of schadeloosstelling, onder welken
vorm ook. Alle tijdens den oorlog opgelegde
vergoedingen zijn terug te betalen.
13° Ieder land is onafhankelijk betrekkelijk
zijne handelspolitiek, maar alle landen ver
plichten zich af te zien van eene handelsblok
kade na den oorlog en geene bijzondere tol-
overeenkomsten te sluiten.
14° Deze vredesvoorwaarden zullen op het
vredeskongres vastgesteld worden door ver
tegenwoordigers die gekozen worden door de
nationale vertegenwoordigingen. Deze voor
waarden worden door de regeeringen be
krachtigd.
De diplomaten verplichten zich geene ge-
heime overeenkomstendie tegen het volkeren
recht strijdig zijn, te sluiten.
15° Trapsgewijze ontwapening te water
en fe lande en daaropvolgend invoeren van
hef- -fltffitiesteisel.
Deze aanwijzingen sluiten met de aanbe
veling te trachten alle hindernissen die bij
de Konferencie van Stockholm in den weg
stonden, uit den weg te ruimen en de
uitleveringen van paspoorten voor de partijen
te verlangen, die daaraan wenschen deel te
nemen.
Nog een Vredesmanifest.
e vrijheid der stem- het zelfbestuur der joodsche en andere min
derheden territoriale onafhankelijkheid der
nationaliteiten in Rusland in de lijst der fede
ratieve republiek met waarborg der rechten
van de minderheid. Onafhankelijkheid van
Finland dat met de Russische republiek moet
•«reenigd worden oplossing van het vraag-
v *an Bohemen in dien zin dat Bohemen
v - - o*aat moet worden opgericht
stuK *Okcieu^ verhouding
tot een.
die metOos». A,
van bondsstaat z 4S an Vr'endsc''appe//.^e
oplossing der kwesi es van Noütf-Sleeswijk
door eene overeenkom. tusschen de staten
die er in betrokken zijn o,** £r°ndslag van een
grensregeling die zou do^gevoerd worden
met instemming der bewonei*# herttelling
van Turksch Armenië en waarborgen voor
eene verdere ontwikkeling; internationale
oplossing der Joodsche kwestie, verzoenende
zelfstandigheid der Joden in Rusland, in
Oostenrijk, Roemenië en Polen waar
Joden in dichte massa wonen - onder dc
bescherming van de Joodsche kolonisten in
Pelestina.
Het manifest is gericht tot de socialisten
van alle landen.
Eene rede van Lloyd George over
de Pauzelijke nota.
- Petit Journal verneemt uit Londen
dat op 28 Oktober, Lloyd George voor de
eerste maal na het ontvangen der pauselijke
nota eene openbare rede zal houden te Lon
den, waarin hij de houding zal uiteenzetten
ooor Engeland aangenomen tegenover den
stap van den Paus.
Een manifest der socialistische konferencie
van Stockholm, onderteekend door al de leden
van het Nederlandsch-Skandinaafsch komiteit
Stelt de volgende vredesvoorwaarden voor
Volstrekte politieke en ekonomische herstelling
van België en kblturcele zelfstandigheid voor
Vlaanderen en Wallonië.
Dc oplossing der kwestie van Elzas-
Lotharingen kan bekomen worden door eene
volksstemming waarin de kiezers zullen deel
nemen die bestendig in dat land woonden of
die gedurende den oorlog deze streken heb
ben moeten verlaten en die verlangen er
terug te keeren. Voor de vrije stemming moe
ten waarborgen worden gegeven. Verder de
herstelling van de onafhankelijkheid van
Servië dat zich moet vereenigen met Monte
negro. Servië moet met Bulgarië en Grieken
land een vrijen toegang tot de zee bekomen
de Zuid-Slavische volkeren moeten beschik
ken over volledige vrijheid onder een ekono
misch toezicht, en moeten vereenigd worden
onder een zelfde beschut onder oogpunt van
bestuur en van staatshuishoudkunde.
Verder vereeniging van alle Bulgaarsche
elementen met het moederland, oprichting
van een vrij onafhankelijk Polen met waar
borg voor de economische ontwikkeling en
rende stem tevergeefs op hun mannen
en kinderen riepen waarvan zij, in
een oogwenk tijds, voor goed geschei
den werden zij strekten de armen
naar hen uit, zij baden en smeekten
om hen door te laten, maar in die zee
van menschen, waarvan de baren
linksen rechts sloegen, werden zij
weerloos meegeslingerd en niemand
gaf acht op hen. In dit schrikwekkend
orkaan van kanonslagen, van schuife
lende bommen en ontploffende obus
sen. van oorverdoovend weegejam-
mer en snijdend gekerm of gevloek,
werd het smartgeroep der slachtoffers
niet-gehoord.
I>e gelukkigsten bereikten de brug,
doch zij moesten daarvoor over
hoopen gekwetsten, half versmachte
vrouwen en kinderen terden, welke
zij m hun, drift naar zelfbehoud nog
meer vertrapten. Toen zij dan einde
lijk aan den engen uitgang gekomen
waren waanden zij zich gered, maar
elk oogenblik kwam een vallend
paard of een gebroken plank terug
hunnen vlucht stuiten.
Aan den uitgang der brug, op den
anderen oever, lag er tot overmaat
van rampen nog een moeras waarin
reeds veel rijtuigen en paarden ver
zonken waren, en dit hield den aftocht
weerom tegen. Alsdan ontstond er in
de kolom van ongelukkigen, opeenge-
De Rijkskanselier en de
Meerderheidsblok.
Herlijn, 52 October. De B Zn
Mitlag - schrijftHeden Maandag' raór-
goim zijn de vertegenwoordigers van den
meorderheidsblok de sociaal-dcmokra-
lon, de vooruitstrevende volkspartij de
nationaal-liberaien en het Centrum' sa
men gekomen, voor de aangekondigde
interfraktioneelo bespreking. Het. voor
werp der bespreking was de regeerings-
krisis waarvan de oplossing, door dc reis
v.Tn den Keizer naar den Balkan ver
schoven werd, doch die nu kan en 'moet
opgelost worden. De rijkskanselier kent
den toestand. Deze is tiem, voor zijne
reis naar Koerland, duidelijk klaar ge-
maakr, door dc partijleiders, die hem ho-
zochton.
De sociaal-domokratische fraktie heeft
liet met noodig gooordeold hare raeening
aan den kanselier onder vieroogen mode
te deelen. doch ze in opene Rijksdagzit-
ting, in scherpen strijd geuit.
De uitstekende beambten, eigenschap,
pen van den kanselier, laten bij alle
meerderheidspartijen der. oprechten
wensch ontstaan dat deze op do gepaste
plaats,zouden ton dienste gesteld worden
van het vaderland. Do meerderheidspar
tijen zyn het gelukkig eens, dat het deze
maal met zal voldoende zyn, gelijk bij
het aftreden van von Betthmann-Holl-
weg, den rijkskanselier te wijzen op de
onhoudbaarheid zijner stelling en hun
nen invloed op rechtmatige en desgevol-
gendc wijze te laten gelden, maar dat de
krisis hen bepaalde werken zou geven.
Wij golooven te mogen aannemen dat
ook deze politieke werken het voorwerp
zullen zijn van interfraktioneelo bespre
kingen. 1
Wijziging in de Rijksdagsambten.
Berlijn, 23 October. Ambtelijk.
Keizer Wilhelm heeft in eon dekreet, ge
richt aan den Rijkskanselier, bevolen dat
do sociale en economisch-politieke wer-
tast op die cenige reddingsplank bo-
ven den stroom, een helsche worste
ling waarin de zwakstê'n en de
ongunstigst geplaatsten het onderspit
moesten delven en tusschen de ijs
blokken werden gegooid door de
sterksten. Dezen, zonder het lioold
om te wenden, voortgestuwd door
eenzelfde instinkt, drongen als razend
vooruit naar hun doel, onverschillig
voor de woedende of wanhopige
kreten hunner wapenbroeders en
hoofdmannen welke zij verpletterden
Akelig schouwspel van den men-
schelijken ikzucht
'Doch anderzijds werden er ook
schoone en grootsche daden van
zeltopouenng gepleegd, en 't is jam
mer dat men ze niet allen beschrijven
kan! Daarzagmen soldaten, officie
ren zelfs, de sleden voortslepen hun
ner zieke of gewonde kameraden ten
einde hen aan dien oever der dood
te ontrukken. Verder, buiten de
vechtende menigte, stonden er solda
ten roerloos te waken bij hunne ster
vende officieren die aan hun zorg
werden toevertrouwd, en liever dan
hen te verlaten, wachtten zij de dood
oi de slavernij af.
('t Vervolgt)
