De Ion van [QOSGOO Van Beroemde Bekeerlingen KATHOLIEK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD - Zondag 4 November 1917 5 centiemen het nummer 72sle Jaar N° 4780 Van de Putte-Goossens Week-Kalender. Aan onze Lezers. Henri Lacordaire. in 1812. De bladeren vallen... In Italië. DE DENDERBODE Abonnementsprijs 3 frank 's jaars. Men schrijft in te Aalst 31, KORTE ZOUTSTRAAT, 31 DRUKKER-UITGEVER AANKONDIGINGEN Kleine één maal 0,75 fr.twee maal 1,45 Ir. Gewone annoncen o,i5 de regel. Vonnissén, sterfgevallen, enz. 0,5e de regel. Dikwijls te herhalen volgens akkodrd. Aalst, den 3 November 1917. NOVEMBER. Evangelie van den Zondag i Jesus geneest de dochter van Jaïrus. Matth. IX. 4 Zondag, 23 naSinxen. H. Carolua-Borro- meus. 5 Maandag, H.H. Zacharius en Elisabeth. 6 Dijnsdag, H. Foillanus, biss. 7 Woensdag, H. Willibrordus, biss. 8 Donderdag, H.H. 4 Gekroonden Mrs. 9 Vrijdag, H. Theodorus, mart. 10 Zaterdag, H. Andreas Avellinus, b. Niettegenstaande het aanhou dend stijgen der prijzen van pa pier en andere voortbrengsels, benoodigd in onze nijverheid, hebben wij sedert meer dan 3 jaar, dan wanneer al de andere bladen reeds lang hunnen verkoopprijs hebben verdubbeld, onzen ouden prijs behouden. Het is ons thans niet meer mogelijk voortaan ons blad aan de oude conditiën te leveren. Om de reden hooger aangehaald, zijn wij verplicht ons blad 10 centiemen te vcrkoopen. Die prijsvermeerde- ring is voor ons maar eene kleine schadeloosstelling, zij ontlast ons slechts van eenige geringe onkos ten. Wij zijn overtuigd dat onze trouwe Lezers zich dien kleinen opslag zullen getroosten. De Re- daktie van De Denderbode heeft zich geene moeite gespaard om zijne gewaardeerde Lezers en Le zeressen week om "Week Accrzamrcr en boeiendelectuur te verschaffen. Dus van af Zondag 11 November wordt De Denderbode 10 ctm. verkocht. De Redaktie. 19* Vervolg. Lacordaire en Rome. Bitterheid van j Lainennais. Antwoord van den Paus. Hij ontvangt hen in verhoor. Ver trek van Lacordaire. De houding van den Paus is hier klaar afgeteekend daar hij niet goedkeuren kan, verkiest hij te zwijgen en aldus aau de drie reizigers eeu genadige vermaning te geven want hij is deze dappere doch roekelooze verdedigers der Kerk recht zinnig genegen. Lacordaire alleen begrijpt dit stilzwijgen cq vat er de volle draag wijdte van. Hij vooral met zijn gaaf en frisch priestergemoed begrijpt den geest van Rome. En Pater Ghocarne, zijn uit- muntendste biograaf, mag hier terecht schrijven De kalmte der waarheid die betrou wen heeft in zich zelfdie schijnbare slaap van Christus' stadhouder te 87 Mengelwerk. Nadruk verboden midden van het tempeestkortom die grootheid van het christelijke Rome waren een openbaring voor Lacor daire. Terwijl de verblinde en kop pige meester (Lamennais) zich door zijn hoogmoed liet ketenenwerd de ootmoedige leerling verlost van een der schrikkelijkste verdrukkings machten, deze van den geest. Iïij had gestreden met een genie dat hem overmande, en hij werd overwonnen doch hier was het niet met hel genie van den menschmaar met dat van God in zijn zichtbaren vertegenwoor diger dat hij in aanraking kwamen verheugd boog hij het hoofd voor deze vorstelijke en stille majesteit. Dit ging niet zonder strijd, noch zonder kennis gemaakt te hebben met de kwellingen van hel geweten dat legen het genie worstelt, zooals hij zich toen aan zijn vritrjd uitdrukte. Doch de macht van Rome welke hij thans beter besefte stond hem bij en verloste hem. Gansch anders was het gesteld met Lamennais. Schampere woorden die de stormen van zijn hart verraden ontsnap pen hem. - Ik weet wel, zegt hij tot P. - Ventura, dat ik in een hospitaal zal sterven on slechts na mijne dood begre- pen worden, doch elke groote zaak y eischt hare slachtoffers en ik ben bereid - mij voor de mijne te slachtofferen. - In zijn intieme briefwisseling laat hij zich onomwonden uit- De Paus is een - goede kloosterling die niets afweet van de zaken dezer wereld en hoegenaamd - geen besef heeft van den toestand der Kerk en der maatschappij, enz. Dergelijke en andere uitlatingen luiden als een dreigende wanklank aan het oor der beide discipelen, en vooral Lacordaire schrikt or van op. Later zal hij het aan zijn vriend herinneren Do gemoods- gesteltenis van M. de Lamennais uitte zich duidelijk in al zijno gesprekken, en scheen aan mij in het bijzonder zoo- danig zonder wijsheid, welvoeglijkheid dat een smartelijke verkoeling al het aangename van ons samenwonen kwam 4 Januari 1834). De bitterheid en het stijgend ongeduld van Lamennais bleven niet verborgen voor het vatikaan. Voor alle antwoord vraagt Gregorius XVI aan de drie pel grims een uitleggende nota over de leerstelsels van L'Avenir. Lacor daire gelast zich met het opstellen van dit wolsprekend stuk dat de Paus gedu rende verscheidene dagen met aandacht en genoegen las, indien men moet geloo- ven wat Montalembert toen in zijn dag boek aanstipte - De Paus houdt zich ernstig bezig met onze nota. Kardinaal - Bernelti heeft aan den abbé Martin de Noirlieu verklaard dat het voor hem een ware lekkernij is. (Dagboek, 16 Februari 1832.) Een tiental dagen later, don Zaterdag 25 Februari, brengt Kardi naal Paccii het pauselijk antwoord dat ongeveer het volgende bevatte De Heilige Vader, hulde brengend aan hunne goede inzichten en hun talent, zag niettemin met misnoegen dat zij eenige alleszins gevaarlijke strijdpunten ten berde gebracht hadden. Hunne .leerstelsels zouden onderzocht worden, doch dit onderzoek kon lang duren, en de Paus ried hen aan intus- schen naar Frankrijk terug te keeren - waar hij hen ten gepasten tijde zijne - beslissing zou laten weten. Dit schrijvon wekte bij don jongen Montalembert een groote ontgoocheling waarvan wij den echo in zijn dagboek terugvinden 't Is de vernietiging van Groot Historisch Verhaal. (Getrokken uit het vermaard boek van Graaf Philiep de Ségur. Generaal, die den veldtocht meegemaakt heeft). Boven de eerste brug was een broos bootje van berkenhout, beladen met eene moeder en hare twee kinderen, op het punt te verzinken tusschen het ijs een kanonnier die met anderen op de brug aan 't worstelen was om zich eenen uitweg te banen zag het drama gebeuren, en eensklaps, zich zelf ver getend springt hij in den stroom en gelukt er nog in een der slachtoffers te redden. Het was het jongste der twee kinderen, het arm bloedje riep op zijne moeder met schril ge schreeuw, en men hoorde de brave kanonnier zeggen terwijl hij het in zijne armen wegdroeg dat het niet meer moest weenen, dat hij er wel zou voor zorgen en het geen gebrek a laten lijden, dat hij nu zijn vader a zijn zou. De nacht tusschen den 28e en den 2Qe kwam de ellende nog vergrooten. al onze hoop, schrijft hy wij moeten ons nochtans onderwerpen en onze rechtvaardiging afwachten van God en van de gebeurtenissen welke Hij be- stuurt. Lacordaire. mot zijn-groote geest van geloof en onderdanigheid, is van oordeel dat dit antwoord zeer eerbied en gema tigd klinkt, en wanneer hij Lamennais met koele koppigheid 5 hoort verklaren dat hij Rome niet verlaten wil vooraleer de beslissing van den Paus te kennen, dan wendt hij al zijn hartstochtelijke welsprekendheid aan om dit noodlottig plan van den meester te bekampen. - In Rome langer verblijven, beweert hij, is - onze beloften van volkömeno onder- werping met do voeten treden, het is ongehoorzaam zijn aan den Paus en hem tot strenge maatregelen dwingen waaraan hij niet zou gedacht hebben. Nochtans de langmoedigheid van Gre gorius XVI is nog niet uitgeput, en den 13 Maart gewaardigt hij zich de drie reizigers in verhoor te ontvangen en be toont hen veel goedheid, maar niet één woord wordt er gerept éver hunne zen ding noch over L'Avenir. Na dit verhoor geeft Lacordaire plech tig te kennen dat hij geen stond langor in Rome wil vertoeven, en dit onwrik baar besluit doet een ware strijd ontbran den tusschen de heide npezemvrienden Gij brengt ons in terlegenheid, gij bewerkt onzen ondergang roept Mon talembert wanhopig uit., Ik red mijne ziel, antwoordt Lacor daire. Gij verlaat ons in .ien vollen strijd, gaat de opgewonden joijge man voort. Uw vlucht zal ze nu allén keeren tegen mij-en onzen goeden meffiter en aanvoor- der, den genialen priester grijs geworden in den strijd voor de kerk, bewonderd door gansch do katholieke wereld. Gij verlaat hem op het oogewlik dat hij zich zoo ongelukkig gevoelt eji zulk oen storm draagt in het hart Doch Locordaire verdedigt zich niet min heftig en welsprekend Denkt ge da» A-u :k dit alles niet weetT"vraagt lïïj, önn.7 daar komen oögenblikken waarin het geloof en de rede de bovenhand moeten hebben op ons hart. Manoelyko taal, waarin we den klank hooreu van een krachtig geloof en een groote ziel. Lacordaire lijdt geweldig onder zijn besluit, zijn hart scheurt or van thans zijn meester en vooral zijn innig geliefden vriend te moeten verlaten, maar de Paus heeft gesproken en een maal dat de plicht in de weegschaal ligt, dan is niets moer bij machte die aan een anderen kant todoen overhellen. In zijn brieven aan Montalembert zullen wij roerende kreten van lijden en liefde hooron opgaan, hij zal zijn hart daarin vrij laten uitbloeden, doch intusschen blijft hij de sterke man die zeggen kan ik ga, wanneer de plicht hem wenkt, en don rug toekeeren aan wat hem het liefst op aarde is. ('t Vervolgt). De duisternis onttrok de ongelukigen niet aan het vuur der russiscne kanon nen. Boven de blanke sneeuw bleef die zwarte massa van menschen, paarden en rijtuigen een goed mikpunt voor de artillerie van den vijand. Rond negen uren van den avond groeiden het rumoer en de wanhoop nog toen maarschalk Victor zijnen aftocht begon, en zijne divisies zich met den blanken sabel bij de bruggen aanboden om een schrikkelijke bres te maken in die drommen van onge- lukkigen welke zij tot nog toe ver dedigd hadden- Nochthans eene ach terhoede bleef te Studzianka. en de vluchtelingen, versteven van koude ofwel te zeer bezorgd met het redden vanhun reisgoed, lieten dezen nacht nogmaals verloren gaan. Men stak tevergeefs, het vuur aan de rijtuigen om hen er van te verwijderen. Alleen met het krieken van den dag kwamen zij terug allen aan den uitgang bijeen gestroomd, doch dan was het te laat. Het was acht uren van den morgen en generaal Eblé, de russen ziende naderen, deed de bruggen aan de vlammen overleveren. Het onheil had thans zijn toppunt bereikt. Eene menigte rijtuigen, drie kanonnen, verscheidene duizenden (Uit Sonnetten ter pers De bladeren vallen in 't nevelig licht Dat bevend-rood een wijl nog hangt te [doornen In 't bruine woud, en wentelend komen Ze ruischend gebezen ter lucht, zoo licht. Ze vallen zoo langzaam alsof zij schromen. Te gauw te sterven moeten. Vochtig ligt Hun krakend goud rond de stammen der boomen Waarop de zon haar laatste stralen richt. En weemoedsvol zweven thans al mijn droomen Naar verre dagen, toen schitterend blauw De zomer bloeide in de trotsche landouw, Toen 't leven bedwelmde met duizend aromen, En, ach, in der boomen geurende schaüw Uw zoenen mij zwoeren eeuwigen trouw October 1917. Jozef CrIck. Ontslag van het Kabinet. Uit Rome wordt gemeld Het Kabinet is afgetreden. Boselli verklaarde in de Kamer, dat het ministerie tengevolge der stemming afgetreden is. De ministers blijven voor- loopig op hun post, voor het regelen der loopende zaken en tot het handhaven der algemoene orde. Het ministerie zal intus schen van zijne volmachten gebruik maken en zoo noodig, de noodige verant woordelijkheid, met het oog op do oor logsvoering, op zich nemen. Hulp voor Italië. Zwitsersche bladen vernemen van de Fransche grens Reizigers die uit Italië te Lugano aaDgekomon zijn, melden dat sterke afdeelingen Engelsche en Fransche troepen, artillerie, luchteskaders, pant serwagens, enz., naar het Italiaansch front vertrokken zijn. Men gelooft dat deze troepen bestemd zijn om te helpen tegen het Duitsch-Oostenrijksch offensief. In talrijke steden bevinden zich troepen afdeelingen uit andere Ententelanden. Aan het Italiaansch front antwoorden 5000 kanonnen op het vuur van don vijand. Ongeveer 500 Engelsche en Fran sche vuurmondeu namen doel aan den slag. Havens gesloten. Zwitsersche bladen vernemen van de Fransche grens Sinds Dinsdag midder nacht zijn alle Italiaansche havens der Adriatische zee gesloten. De redevoering van Sonnino. Lugano, 27 Oktober. De katholieke pers valt Sonnino scherp aan, wegens zyne redevoering, Vrijdag in de Kamer tT^fP rr1' De Corrière dTtaiia - brengt een ergerlijk gecensureerd kommeutaar voor en de Osservatore Romano kondigt eene lange offleieuse wederlegging af. De Paus heeft geen gereedgemaakt vredesverdrag willen voorleggen en moest zich beperken bij aansporingen en voor stellen, welker praktische doorvoering aan de oorlogsvoerenden werd overge laten. Deze moeten zelf de middelen vinden om het algemeen gewenscht scheidsge recht en de ontwapening in wezenlijkheid to brengen. Voor de rechten van België heeft de Paus met opzet uitzonderingen voorzien aan de algemoene regelen. Ten slotte is do Paus opgetreden als bemiddelaar en niet als rechter, en heeft hij derhalve het binnenrukkenin België niet kunnen veroordeelen. De Belgische regeering overigens ver klaarde zich tevreden over de Pauzelijke nota. In de Kamer. Parijs, 28 Oktober. Over het aftre den van het kabinet meldt de Petit Journal - uit Rome Afgevaardigden van verschillende partijen hebben in de kamer het verrasend voorstel gedaan, dat de kamer zou besluiten, in geheime zitting niet alleen de oorlogsminister maar ook generaal Cadorua over den militairen toestand te doen spreken. De Kabinetskrisis in Italië. Rome, 29 Oktober. Gorriore della Serra zegt dat den koning op hot laatste oogenblik aan Orlando het samenstellen mannen, vrouwen en eenige kinderen werden op den vijandelijken oever achtergelaten. Men zag hen in jam merklagende groepen langs de boor den van den stroom dwalen. De eenen trachtten er over te zwemmen, ande ren waagden zich op de blokken ijs die het water voortstuwde in zijn bedding. Daar waren er die zich blindelings te midden de vlammen der brandende brug wierpen, en dan in den vloed ploffen waar zij, bedekt met brandwonden, weldra tot ijs be vroren, en aldus in twee tegenstrijdige tormenten den dood vonden. Weldra zag men een hoop lijken op het water drijven en tegen de stellingen der brug slaan. De overigen wachtten de komst der russen al. Wittgenstein verscheen slechts een uur later op de hoogten, en zonder de overwinning behaald te hebben oogstte hij er de vruchten van. Terwijl die catastroof volvoerd werd, vormden op den anderen oever, deoverblijtselen van het Groote Leger nog slechts een verwarde massa die in de volledigste wanorde naar Zembin aftrok. Gansch deze streek bestaat uit een uitgestrekte beboschte berg I vlakte waar de wateren, aarzelend van hot kabinet epgedragen heeftdeze wil geene nieuwe mannen in het kabinet, doch zou veeleer de samenstelling van het kabinet verdagen. De koning zou onmiddellyk terugkeeren naar het front. Lugano, 27 Oktober. De koning kwam zondagmorgen te Rome aan en begaf zich onmiddellijk naar Savoye, waar hy eerst Giardina den minisier van oorlog en dall'Olio den rmmitieminister en eindelijk den afgetreden ministervoor zitter Rosselli ontving, 's Namiddags ontving hij don voorzitter van het Senaat Manfredi en nogmaals Boselli. Om 6 uur begaf de koning zich naar het Parlement en later ging hij zelf bij Marcozu, voor zitter van bet Senaat, die thans aan influenza lijdt. Afstelling van Italiaansche generaals. De Roomsche bladen melden Gene- raal-luitonant Brusati, eerste veld-adju- dant van den Koning, en generaal-luile- nant Zupelli zijn van hunne kommandos ontheven. Brusati ging roeds voor den oorlog door als openlijk Duitsch-vriendelijk. De reden der afstelling van den vroe- geren minister van oorlog Zupelli is on bekend. Generaal-Majoor Zeltamini werd tot eersten Veld-adjudant van den Koning benoemd Verder treden nog 11 andere generaals uit den werkzamen dienst. Keulen, 29 October. Aan de Köl- nische Zeitung - wordt van de Italiaan sche grens gemeld: De Italiaansche grens is sedert Zondag avond om 10 ure ver sperd. Alle personen, post en spoorweg verkeer is volledig onderbroken. Berichten van over de grenzen inge komen spreken van eene algemeene groote terncergeslagonheid onder de Italiaansche bevolking tengevolge van het nieuws door de vluchtelingen uit de oorlogsstreek verspreid. De Italiaansche overheden hebben aan do burgerlijke bevolking van Udine be volen deze stad te ontruimen. Dat was reeds sedert eenige dagen geschied te ei«i.l-iln fffrinn'" fln Parijs, 29 October. De ministerraad is samengekomen onder voorzitterschap van Poincaré,om den militairen toestaud te bespreken en een besluit te nemen no pens de medewerking der Rondgenooten op het Italiaansche front. Berlijn, 29 October. Aan den Berli ner Lokal Anzeiger wordt uit Karlsruhe gemeld De Italiaansche regeering ver klaarde het Oostelijk gedeelte van boven Italië met inbegrip van de streek Trevisa en Venetië, gevaarlijk gebied. Het pri- vaat-spoorwegverkeer Trevisa-Udiue is geschorst. De eerste vluchtelingontreinen uit Fri- oul zijn reeds Donderdag en Vrijdag te Trevisa en Venetië aangekomen. Do vluchtelingen verhalen dat de overheden verrast werdon door het vooruitrukken van den vijand, en het dreigende gevaar veel te laat inzagen. Sedert Vrijdag mor- gend hoort men in gansch de vlakte van Frioul dreunend kanongebulder zooals men het sinds het begin van den oorlog nog niet vernam. Het komiteit der katholieke volksver- eeniging was samengeroepen om te pro testeeren tegen de redevoering van Son nino, edoch wegens den ernst van het oogenblik werd er van do vergadering afgezien. De indruk. Lugano, 28 Okt. Om den treurigon indruk te koer te gaan te weeg gebracht door het bericïit van Cadorna, dat het vloeiend tusschen twee hellingen, een wijd moeras uitmaken. Het leger schreed er over, met schrik en blijde verbazing tevens, langs drie achter eenvolgende bruggen van drie hon derd vademen lengte. Deze prachtige bruggen, vervaar digd uit nartachtig dennenhout, lagen eenige wersten ooven Studzianka. Tchoplitz had ze gedurende ver scheidene dagen bezet. Gevelde boo men en heele stapels brandhout aan hunnen ingang neergelegd, lieten ge noeg het inzicht van den rus ver moeden. Een vonk uit de pijp van een der kozakken hadde voldoende ge weest om deze bruggen door het vuur te vernielen. Alsdan zou gansch ons leger, met zijnen keizer aan het hoofd, hier tot een weerlooze en onontwijk bare overgaaf gedwongen geweest zijn. Doch de russen deden slechts alles ten halve in dezen verbitterden en ongenadigen reuzenstrijd waarin de ondergang van gansch Frankrijk ge zworen werd. Kutusof kwam slechts aan den Dnieper toen Napoleon reeds de Berezina bereikt had. Gedurende dien tijd liet Wittgenstein zich in de klem houden Tcnitchakof werd over wonnen, en Napoleon gelukte er in zestig duizend menschen op tachtig duizend te redden. Tot op het laatste oogenblik had hij stand gehouden op die akelige boor den der Berezina, nabij de puinen van Brilowa, aan het hoofd zijner garde waarvan er een derde ten onderging. In den dag nam zij de wapens op en stond slagvaardig des nachts biva keerde zij in een vierkant rond haren keizer. De oude grenadiers stookten gedurig hunne vuren aan, en men zag nen op hunne ransels zitten, de elle bogen op de knieën en het hoofd in de handen, dicht tegen elkander inslui merend om minder van de koude te lijden. Gedurende deze drie dagen en drie nachten, met den blik en het gedacht op drie plaatsen tegelijk, verbleef Napoleon aanhoudend in hun midden. Hij ondersteunde het tweede korps met zijne bevelen en zijne tegenwoor digheid, beschutte het negende korps en den overtocht met zijne artillerie, en hield generaal Eblé om zooveel mogelijk van den algemeenen onder gang te redden. Eindelijk geleidde hij zelf de overblijfselen van zijn leger naar Zembin waar, prins Eugeen hem voorafgegaan was. ('t Vervolgt).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1917 | | pagina 1