ie gfiocni van iddsgoii Van Beroemde Bekeerlingen KHTH0LIEK NIEUWS- EN MNK0NDIGINGSBLHD IN RUSLAND. -Zondag 18 November 1917 10 centiemen hel nummer Week-Kalender. 7Jaar N" 4782 DE DENDERBODE Abonnementsprijs 5 trank 's jaars. Men schrijft in te Aalst 31, KORTE ZOUTSTRAAT, 31 Aalst, den 17 November 1917. NOVEMBER. Evangelie van den Zondag Gelijkenis van het mostaardzaad. Matth. XIII. 18 Zondag, 25. na Sinksen. H. Romanus, mart. 19 Maandag, H. Elisabeth, wed. 2U Dinsdag, H. Felix van Valois, b. 21 Woensdag, Opdracht van Maria. 22 Donderdag, H. Cecilia, m. en m. 23 Vrijdag, H. Clemens, p. en mr. 24 Zaterdag, H. Joannes a Cruce. Naglans W.mneer, in 't dalen, nog de zonne draalde en [beidde En als een stervend hart in t kwijnend Westen [bing, ft as 't dan haar bloed dat vloeide, ol was het de [aard die schreide, De troostelooze, daar heur glorie henengiug Zie-! langzaam krimpt de gloed die laaiend zich [verbreidde. ïn sinelt allengskens tot een bleeken, bleeken kring, Diu, lang nog scheemreud aan den verren rand der [heide De insltiimrende aarde omwaastals een herinnering. 0! toen ik bij uw droel' vertrek te sterven meende... - Ik weet niet ol'gij minde, ik weet nirt of gij I weende, (aar innig brandend als mijn lifefde was miju [smart Iio. li 1 indlijk week de pijn die diep en vlijmend [griefde, R'ijl niet mijn liefde, maar 't berdenken aan mijn [liefde .VI» zoete weemoed glimt om 't ingetogen hart. Prosi'KR. Van Lanoendonck. Henri Lacordaire. 21e Vervolg. Wonderbaar ontpoeten te Munich. De encycliek Mirari vos. Onderdanigheid van Lamennais Nieuwe strijd. La cordaire vlucht van hem weg. Lamennais wilde dus ten allen prijze ilen Paus doen spreken, doch deze zweeg. Zes maanden verliepen alzoo. Dan kon de koppige man zijn ougeduld en zijne mislevredeDheid niet langer breidelen, en hij kondigde in het openbaar aan dat hij terug naar Frankrijk keerde en het 'lagblad V Avenir weerom ging doen verschijnen. Toen Lacordaire dit nieuws Ie Parijs vernam, raiek hij aanstonds het besluit zich voor eenigen tijd af te zon deren in Duitschland om aldus een klare scheidingslijn te trekken tusschen zijne zaak en die van Lamennais welke hij voortaan niet meer wilde dienen. Met dit doel vertrekt hij naar Munich, en daar wordt hij door een wonderlijk toe val gebracht in het gezelschap van La mennais en Montalembert die uit Rome afreisden. Alzoo was hot drietal terug vereenigd, op een plechtig oogenblik, toen de encycliek - Mirari vos hen ging treffen. Ziehier wal Lacordaire zelf ons daar over mededeelt in zijne «Herinneringen»: Ik was pas in mijn hotel gevestigd toen de deur openging en ik M. de Montalembert bij mij zag instappen. Het was de gewoonte der duitsche dag bladen eiken dag den naam en de 89 Mengelwerk. Nadruk verboden in 1812. Groot Historisch Verhaal. (Getrokken uit het vermaard boek van Graal Philiep de Ségur, Generaal, die den veldtocht meegemaakt heeft). Doch op het oogenblik dat Napo leon zijn vertrek besloten had, heet schte er een schrikkelijke koude alsof de russische winter thans in woede verdubbelde om zijn prooi niet te laten ontsnappen Het was zes en twintig graden koud toen wij den 4e December Bienitza bereikten. De keizer had graaf Lobau en ver scheidene honderden mannen zijner oude garde te Malodec.zno achterge laten. Het was daar dat de baan van Zembin zich met den weg van Minsk naar Wilna aansluit. Het was noodig die vertakking van wegen te bewaken tot aan de komst van Victor, die haar op zijne beurt verdedigen moest totdat Ney zou aangekomen zijn. Want het was nogmaals aan dezen maarschalk en aan het tweede korps, aangevoerd door Maison, dat dc ach terho Ie toevertrouwd werd. In den avond van 29 November, dag waarop DRUKKER-UITGEVER Van de Putte-Goossens AANKONDIGINGEN Kleine één maal 0,75 fr. twee reaal 1,35 lr. Gewone annoncen o,i5 de regel. Vonnissen, sterfgevallen, enr. 0,50 de regel. Dikwijls te herhalen volgens akkoord. woonst dor vreemdelingen op te geven. Het was met hen te doorloopen dat M. de Montalembert kennis kroeg van mijne aankomst en mijn logement. Hij geleidde me bij M. de Lamennais die mij met een zichtbaar gevoel van mis- tevredenheid ontving. Nochlhans de bijeenkomst was plechtig er werd gekout en ge- durende twee uren beijverde ik mij 0111 - hem te bewijzen hoe ijdel zijn hoop was terug de publicatie van V Avenir y> aan te pakken, en hoe bij daarmede oen grooteri slag toebrengen ging aan zijne wijsheid, aan zijn geloof en zijn eer. Ten slotte, hetzij dat hij getroffen werd door mijne woorden of aauge- daan was door mijne meer op 't oog springende scheiding, zegdo hij mij 't volgende Ja, het is juist, gij hebt de zaak goed ingezien. Des ander- daags gaven de bijzonderste schrijvers en kunstenaars van Munich ons een banket aan de poorten der stad. Aan het einde van den maaltijd kwam men M. de Lamennais bidden een oogenblik buiten te gaan, en een gezant van den pauzelijken nuntius overhandigde hem een brief die den stempel der nuntiatuur - droeg. Hij wierp er een blik in en zag - dat het een encycliek was van Paus Gregorius XVI, gedagleekend van 15 Oogst 1832. Een vluchtige lezing deel- de hem weldra mede dat de stelsels van - L'Avenir daarin veroordeeld wer- - den. Zijn besluit was aanstonds geno- men en zonder verder na te gaan hoe ver de draagwijdte van het pauzelijk schrijven strekte, fluisterde hij ons bij het uitgaan toe Ik kom een ency- cliek van den Paus te ontvangen die tegen ons is wij moeten niet aarzelen ons te onderwerpen. Teruggekeerd ten zijnent, stelde hij onmiddellijk in oenige rake bewoordingen een akt van gehoorzaamheid op waarover de - paus te vreden was. Men zegt dat Lamennais dien avond veel langer dan gewoonlijk bad. Wat ging er toen om tusschen die woelige, groote ziel en haren Schepper Niemand die het ooit weten zal, doch wellicht werd er toen in dat hart een schrikkelijken tweestrijd geleverd die een gansch mensclienleven omvat... Ouderwijlen heerscht er een onge mengde vreugde in het gemoed van Lacordaire over de onderdanigheid van den meester. Zijn priesterhart jubelt om dien grootschen uitslag die hen nu alle drie veredeld en gelouterd, zooals het goud, uit den vuuroven der beproeving laat treden. In do hoop van het lijdend hart van den diep getroffen Lamennais met zijn bijzijn te lenigen en te zalven, vergezelt hij hem naar zijn buitongoed la Ches- Het schijnt dat Lamennais in deze om standigheden een buitenwonc koelbloedigheid aan den dag legde. Beroemde duitsche wijsgee- ren zooals Schelling en Baader, leeraren als Döllinger, kunstschilders als Hess Schnorr en Cornelius zaten er met hemen zijn vrienden aan de bankettafel. Aan het einde liet de jonge kunstenaar Schottlauer de nationale bergen- liederen uit Beieren hooren De geestdrift was algemeen. Het was, zegt Montalembert, een dier oogenblikken van blind geluk die den val In den afgrond voorafgaan. Toen trad Lamen nais opeens zoo stil naar buiten dat niemand het opmerkte en de zanger voortging met zin gen. Een weinig later kwam hij terug binnen, kalm, bijna glimlachend, geheel meester van zich zelf. En nochtans hij kwam een nieuws te ontvangen dat zijn ziel deed bloeden. Hij vroeg minzaam aan den artiest om de koepletten te hernemen tijdens zijne afwezigheid gezongen... Het was dan slechts bij het uitgaan dat hij Lacordaire zacht bij den arm nam en hem met stille stem de verpletterende tijding mededeelde. (Uit Montalembert door Pater Lecanuet.) naie - in Brelagne. Montalembert blijft in Parijs. Hij ontvangt droeve brieven van den meester in dezen aard - Wij hebben allen als het ware een gewaarwording van leegte om t>ns heen. Wij zyn nrrrje vogels onder een pneumatische raacnien gevangen gozet. «Wat gedaan Gedold hebben vermits God ons dit aandoet, en trachten in een - andere bezigheid, in da atmosfeer der wetenschap de lucht te vinden die ons ontbreekt. (Lamennais aan Montalem bert, 14 October 183? De storm waa niet gestild in hel hart van den meester, en de eenzaamheid noch de tegenwoordigheid van Lacor daire konden zijn donkere melancolie verdrijven. Het gistte daarbinnen, daar lag nog opstand en bitterheid te smeulen. Lacordaire teekont ons in een krachtige bladzijde het somber schoon portret van den ge- kwollen meester Toen ik voor de l woede maal in het eenzaam kasteel vq» La Chesnaie bin- nentrad, dacht ikj daar een schoon genie mede heen te voeren, van de schipbreuk gered een meester moer dan ooit vereerd, oen ongelukkige vor- reind door een dier tegenspoeden die de ziel boven zich zelf verheffen, ter- - wijl zij op liet voorhoofd van den mensch den stempel drukken van iets - meer volmaakts dat het ongeluk aan een groote deugd toevoegt, zooals Bossuet zich uitdrukt. Mijne begoo cheling was groot. Woldra kwamen enkel* jonge discipelen don gevallen meester vervoegen te La Chesnaie. Het huis kreeg zijn vorig karakter' terug, een mengsel van eenzaamheid en be- - drijvigheid edoch, wijl de wouden hun zelfde rust en hun zelfde stormen hadden, wijl de hpjóel van Armorica onverhandord bleef, was het gansch anders gesteld mot hel hart van den meester. Do wondo/ schrijnde er nog - scherp. Schrikkelijke wolken dreven heen en weer over dit voorhoofd on- terfd van den vrede.'Verwarde en drei- gende woorden kw.'.men- uit den mond die het zoete woord van het Evangelie gesproken had ik meende soms Saul - vóór mij te zien, doelt niemand van ons bezat Davids harp om die schielijke uitbarstingen van den boozen geest te bedaren, en de angst der akeligste vooruitzichten steeg van dag tot dag in - mijn neerslachtig gemoed. - Eindelijk kan Lacordaire het daar niet langer meer uithouden. De toekomst schrikt hem af, en den 4 December 1832, na een langen brief van afscheid aan den meester, verlaat hij in 't geheim het bui tengoed. Hot is een ware vlucht Ik verliet alleen La Chesnaie, te voel, terwijl M. de .Lamennais na het inid- dagmaal do gebruikelijke wandeling met zijne jonge leerlingen deed. Op zeker oogenblik, aan den draai van de baan, ontwaarde ik hom door het struikgewas ik hield stil, en na een laatsten blik op dien ongeluklugen - groote, zette ik mijn vlucht voort zon- der te weten wat ik ging geworden of hoe God oordeelen zou over de daad welke ik pleegde. - ('t Vervolgt) Hoe de omkeering geschiedde. Dc beweging begon 's avonds van den November, heel voorzichtig, met 't bezetten van eenige steunpunten,zooals het Peterbuig- sclie telegraafagentschap. In den loop van den nacht, daar er schier geen tegenstand Napoleon de boorden der Berezina verliet, hadden Ney en het tweede en derde korps, vervallen tot drie dui zend soldaten, de lange bruggen van Zembin overgestoken, waar Maison met eenige honderden soldaten ach terbleef om ze te verdedigen en daar na in brand tc steken. Tchitchakoi ging laattijdig tot den aanval over, doch deze deed zich ge weldig voor en niet alleen met het geweer maar ook met de bajonet de vijand werd echter teruggeslagen. Terzeivertijd deed Maison de lange bruggen beladen met de tassen bi and hout. enkele dagen te voren door Tchaplitz achtergelaten. Van zoodra alles gereed was, de vijand gansch vermoeid van den strijd, en de nacht- vuren geheel in orde. marcheerde hij snel over de bruggen en deed er de vlam aansteken. In weinig tijds stort ten deze ineen in de moerassen waar van het ijs nog niet begaanbaar was. Daardoor werd de vijand tegenge houden en tot den terugkeer gedwon gen. Ook konden Ney en Maison tijdens den volgenden' «lag hunnen marsch ongestoord voortzetten. Des anderdaags echter, den 1 December, toen zij Pleszczénitzy naderden, be- I merkten zij eensklaps gansch de vijan- deiijke ruiierij die op hen alstormde en links Doumerc met zijne kurassiers op de hielen zat. In een oogwenk worden zij aan alle kanten overrom peld en aangevallen. Meteen ziet Maison het dorp waar langs hij zich terugtrekken moet, gansch gevuld met achterblijvers. Hij doet hen toeroepen dat zij ijlings moeten vluchten doch die ongeluk ldgen, uitgehonderd, niets hooiende of ziende, willen hunne pas begonnen maaitijden niet verlaten, en weldra werd Maison op hen teruggedreven in Pleszczénitzy. Alsdan alleen, op het zicht van den vijand en op het geluid der obussen, willen zi j allen te gelijk vluchten en verdringen zich van overal, in de groote straat Maison en zijne soldaten zagen zich opeens als verloren te midden dier woelige menigte die hen aan alle zij den omringde, hen stootte en stampte, en tot zelfs het gebruik hunner wapens belette. Alsdan beveelt de generaal aan de zijnen zich roerloos en aaneen gesloten te houden, en te wachten totdat de stroom voorbij is. Ivort daarop kwam de vijandelijke ruiterij in botsing met die vluchtende massa, waarin zij slechts langzaam al doo- ilend en moordend kon binnendringen. Eindelijk toen het gedrang ophield en die slachting gedaan was, ontdek- was, werden de banken «n staties veroverd, 's Morgens van den 7 November was de be zetting reeds zoover doorgevoerd dat het revolutionnair militair komiteit eene prokla- matie kon afkondigen, aan de bevolking mei dende dat decudc regeeriag niet meer be stond en de macht in de handen van den Arbeiders en Soldatenraad overgegaan was. Te 7 ure van den zelfden morgend was Ke renski in 't Winterpaleis zetelend gebleven. Van dan af is men zijn spoor kwijt geraakt. Nadat eenc afdeeiing zeesoldaten de kruiser Aurora en twee torpedobooten te Sint- Petersburg aangekomen waren, begoo men rond 5 ure van den namiddag het Winterpa leis, waar bijna al de ministers nog bijeen waren, omsingelen. Door de aankomst van nieuwe strijdkrachten konden de soldaten van den Arbeiders- en Soldatenraad rond 2 ure 's nachts het paleis bemachtigen en hadden aldus gansch Sint-Petersburg in hun bezit. Het programma van Lenin. Daily News brengt het volgende uit eene rede van Lenin op 8 November in de Soviet gehouden, De tweede omwenteling is volbracht. Wij zullen een vrede aanbie den, die voor het proletariaat van alle lan den aanneembaar is wij zullen het land der eigenaars voor ons nemen en een komiteit opstellen uit werklieden om toezicht uit te oefenen over de nijverheid. Vrede of oorlog Louden, 11 November. Central News meldt uit St Petersburg De Russische regee ring kondigde de samenroeping aan eener Russissche volksvergadering, waarop zal be slist worden over den vrede en den oorlog. Stockholm, II November. Volgens be richten van Zweedsche bladen doet de zucht naar vrede zich in Rusland algemeen voor Het leger is onvoldoende bevoorraad. Bij de heviger wordende koude kunnen de soldaten liet thans aan het front niet uithouden. De noodwendigheid van eenen onverwijl- den vrede wordt bij alle troepen onderzocht. Het opperkommando van het Noordelijk front is afgetreden. 25,000 mannen worden naar St Petersburg gezonden, ter ondersteu ning van den Arbeiders- en Soldatenraad. Het grootste deel van het Tiflisleger heeft zich ook voor den arbeiders en soldatenraad verklaard, daarentegen houdt 't Westelijk leger dog immer vast aan de partij der voor- loopige regeering. Lenin en Buchanan. Berlijn, 12 November. Volgens de Berlijner Lokal-Anzeigermeldt, deed Le nin aan Buchanan mededeelen dat hij hem in zijn eigen belang aanraadt, zich teonthou den van elke inmenging in de inlandsche Russische politiek. Lenin hecht zooveel te meer belang aan de aanhouding van Kerenski, daar zich tal rijke gewichtige dokumenten, waaronder ver dragen met de bondgenooten, in het persoon lijk bezit van Kerenski zijn. Naar allen schijn zal in en rond Sint-Pe tersburg tusschen de partijgangers van beide partijen bloedig gevochten worden. De Rus sische marine staat geheel en gansch, van het landfront verre het grootste deel op zijde der" Bolschewiki. De tegenstrooming. Amsterdam, 12 November. Uit Hapa- randa wordt gemeld Kerenski zegt dat hij beschikt over een leger van meer dan 200000 man. dat volkomen zijne zaak genegen is; mogelijks zal de opmarsch naar Sint Peters- bnrg niet noodig zijn, daar hij bericht heeft ontvangen dat er in St-Petersburg een- straatgevecht heeft plaats gehad dat volledig teu nadeele der Maximalisten schijnt uitge vallen te zijn de kozakken zouden zich tegen dc Maximalisten gekeerd hebben. De Daily Telegraph meldt dat Kerenski met zijn leger zich bevindt nabij Catschina teil de russen Maison en zijn soldaten die hen vastberaden afwachtten. Doch een deel der onzen waren door de strooiuing meegesleurd geworden, en toen Maison zich slechts met zeven a acht honderd mannen tegenover dui zelden vijanden zag, verloor hij alle hoop op redding zelfs meende hij reeds naar een naburig bosch af te trekken om daar zijn leven des te hardnekkiger te verdedigen, wanneer hij er een irissche troep van achttien honderd Polen zag uitkomen. Ney had hen ontmoet en voerde hen nu aandeze versterking stuitte de kracht van tien vijand en verzekerde onzen aftocht tot aan Malodec.zno. Den 4C December rond vier uren des avonds, ontwaarden Ney en Mai son dezen burcht waaruit Napoleon denzelfden morgen was vertrokken. Tchaplitz volgde hen dicht op de hie len. Ney bezat nog slechts zes hon derd man. De zwakte dier achter hoede. dc nadering van den nacht en het zicht van een schuiloord hitsten den russischen genei aal op die heftig aanviel. Ney en Maison verdedigden zich lot het uiterste, want zij wisten dat dood en koude hen op de groote baan gingen tegemoet koinen indien zij dit kantonnement lieten ontsnap pen. 30 mijlen van St-Petersburg. Het garnizoen van Luga weigert hulp aan de Bolschewiki. Andere garnizoenen van gewichtige plaatsen houden het met voornoemde partij. Amsterdam, 12 November Volgens een bericht van het Handelsblad uit Londen be gint het garnizoen van Sint Petersburg dat eerst volkomen voor de Bolschewiki genegen was. daar georganiseerde strijdkrachten van Kerenski St-Petersburg naderen,te wankelen. Volgens berichten uit de Donstreek heeft Kaledin, tot allen tijd het beheer in de kozak- kenstreek in handen genomen, totdat d* regeeringskwestie g*regeld is. Volgens een bericht der Daily Chronicle is St-Peters burg kalm, edoch de bevoorrading gaat zeer slecht er is slechts voorraad voor handen voor twee dagen. Te Kopenhagen. De leden van het Russisch gezantschap alhier hebben besloten het gezag der Maxi malisten niet te erkennen. Kornilow vrij Het Algemeen Handelsblad meldt uit Lon den in datum 12 November Men zegt dat Kornilow zich te Moskow bevindt. Kozakken hielpen hem ontvluchten uit Bykow, waar hij gevangen zat. Kornilow had eene bespreking met Rodzianko, Miljukow en Kaledin over de samenstelling eener nieuwe regeering te Moskow. Volgens dat bericht zouden die mannen bereid zijn zich bij Kerenski aan te slniten. Een onzijdig oordeel. Berne, 9 November Nopens de laatste berichten der Russische revolutie, schrijft de Neue Zlircher Zeitung Op den oorlog zal de nieuwe Russische opstand geen niet te grooten invloed uitoefenen. Het Russische leger heeft nu reeds zoo vol komen allen strijdlust en tucht verloren dat een welgelukte Staatsaanslag der Bolsche wiki hier niets meer kan te weeg brengen. Of Kerenski overwint of Lenin, het leger zal wel in beide gevallen weigeren tegen den vijand op te rukken Eerder zou het te denken zijn dat eene uiterst pacifistische houding der zegepralende Maximalisten eene reaktie onder de troepen zou doen ontstaan cn aanleiding zou kunnen geven tot een heropleven van den strijdlust. Vredesvoorstellen. St-Petersburg. 9 November. De eerste berichten over het in handen nemen van het beheer door Lenin, voegden er nadrukkelijk aan toe dat de nieuwe regeering op het stand punt van den onmiddellijke vrede stond. Nopens.de vredekwestie heeft het kongres van den Arbeider-en Soldatenraad te St-Pe- tersburg de volgende beslissingen openbaar gemaakt, welke wij samenvatten De regeering van werklieden en boeren die door de revolutie van den 6-7 November 1.1. tot stand kwam, en die zich op den Ar beiders- en Soldatenraad ateunt, stelt alle regeeringen der oorlogvoerende landen voor, de besprekingen over een rechtvaardigen, volksgezinde» vrede zonder uitstel te begin nen. De regeering is van meening dat het een vrede dientte zijn,zonder aanhechtingen, dit wil zeggen, zonder wederrechtelijke aan hechtingen van vreemde gebieden, zonder gewelddadige veroveringen van vreemde na tionaliteiten, een vrede zonder schadevergoe dingen. Onder aanhechtingen of wederrechtelijke gebiedsveroveringen verstaat de regeering in het algemeen de inlijving van kleine, zwakke volkeren door een grooten machtigen staat zonder de toestemming dezer kleine natiën, onafhankelijk van hunnen graad van bescha ving en hunne geografische ligging in Europa of aan de andere zijde van den Oceaan. Zulks niet in acht nemen is aanhechten of wedei'- rechterlijk inlijven. De oorlog voortzetten met inlijvingsbedoe- lingtui is een groote aanslag tegen de ntensch- Zij hi«lden halt bij den inkom van het dorp, en daar hunne artillerie- paarden het bezwijken nabij waren, dachten zij er niet meer aan hunne kanons te redden, doch zij wilden daarmede een laatste maal de vijand verpletteren daarom verschoten zij al hun poer en mieken er een schrik kelijk geschutvuur mede. De aanvals- kolom van Tchaplitz werd er gansch door gebroken en bleef staan. Doch de rus, zijne meerderheid bemerkend, deed een deel zijner strijdkrachten naar een anderen ingang van het dorp oprukken, en reeds hadden zijne eerste troepen de omheining van Malodeezno overschreden, toen zij daar schielijk een nieuwen tegenstand ontmoetten. De kans wilde dat Victor met onge veer vier duizend soldaten, overblijf selen van het negende korps, dit dorp nog bezette. Het ging er geweldig toe. Van beider kanten werden de eerste huizen beurtelings veroverd en dan weerom ontnomen men vocht minder om de eer dan wel om een schuiloord voor den narht tegen den moorddadigen koude te bemachtigen. Slechts om elf uren des avonds gaven de russen het op. en half vervroren, gingen zij in de omliggende dorpen een onderkomen zoeken, ('t VervolgtL

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1917 | | pagina 1