Van Beroemde
Bekeerlingen
Letterkundige Kronijk
TU ES PETRUS
'Week - Kalender.
KATHOLIEK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD
Aalst, den 4 Mei 1918.
Zondag 5 Mei 1918.
5 centiemen het nummer
72* Jaar Nr 4804
MEI.
Evangelie van den Zondag
Jesus leert hoe men moet bidden. Joan. XVI.
5 Zondag, 5. na Paschen. H. Pius V.,
Paus.
G Maandag, H. Joannes in d'olie, apost.
Kruisdag.
7 Dinsdag, H. Stanislaus. Bmr. Kruisdag.
8 Woensdag, Versch. v. d. H. Michael,
Kruisdag,
9 Donderdag, O. H. Hemelvaart.
10 Vrijdag, H. Antonius, bl.
11 Zaterdag, H. Franciscus deHieronymusb.
De Denderhode
Mei
Ik dank U, Gotl omdat zoo de dag.
Zóó roei de zon is en teergroen liet loover
En dat de bloei der kruinen is, of over
Do gaarde bloenten wolk te glanzen lag.
En dat ik nogmaals vogels hooren mag,
Ik dank U, God en dat de bloemen zóó ver-
I.eidend lief, met lijn- en kleurgetoovor,
Mijn wuigren mond vermilden tot een lach.
Ik dank IJ zoo En dal ik moet gaiooven,
Dat Oij voor mij de Mei zondt in de hoven.
En alle uw werken zijn uit liefde alléén.
Ik dauk U, God zielsinuig... Aeb waarheen
Ik wende ol' keer mij. staan uw milde dadnn
Als gouden xonneval op al mijn paden
P. Hh.ariox ThanS 0. F. M,
ii.
Henri Lacordaire.
35e Vervolg
1848. Nieuwe revolutie. De tijdsgeest
van Frankrijk en Europa. Anarchisme en
Socialisme-
Van 1844 tot 1848 gaat liet leven van
Lacordaire een effen kalmen gang hij zet
zijne conferencieën voort in de hoofdkerk, (1)
en beijvert zich om den werkkring der Domi-
nikanen in Frankrijk van langs hoe meer te
verruimen. Hij koopt een oud klooster te
Chalais, prachtig gelegen op de hoogten, en
dit wordt de hoofdzetel van zijne orde. Deze
abdij, gelijk een arendsnest op de bergen
gebouwd, is zijne geliefkoosde verblijfplaats.
Later, in zijne Herinneringen zou hij er
nog met dichterlijke ontroering over schrij
ven
Des avonds, in de halveling herstelde
kapel, hieven wij den Salve Regina aan,
volgens de gewoonte onzer orde, en het
was ons een groot geluk op deze bergvlak-
te, midden de ruischende winden, de
psalmodie te hooren die tot de engelen een
echo hunner eigen stem stijgen doet.
Terwijl hierboven alles gebed en vrede
was, rumoerde daar beneden de dreiging van
een naderend onweder Mea schreef 1848.
Een nieuwe
Revolutie
brak los over Frankrijk en wierp andermaal
een koning van zijn troon 1 Boven de puinen
der monarchie ging weer de bloedige repu-
blikeinsvlag wapperen Alvorens Lacordaire
in die alles meesleurende strooming te vol
gen, gaan wij even de gordijn wegschuiven
vóór het historische volkerendrama dat zich
in 1848 te Parijs afspeelde.Hier zien wij van
her de botsing ontstaan waaruit gewoonlijk
de vonk van eiken oproer ontspringt bot
sing t 'sschen de oude en de nieuwe gedach
ten.
Abonnementsprijs 3 frank 's jaars.
Men schrijft in te Aalst
31, KORTE ZOUTSTRAAT, 31.
DRI'KKBR-UITGEVER
VAN DE PUTTE-GOOSSENS
Het ministerie Quizot bevond zich sinds
lang op een
vulkaan.
Het klampte zich hardnekkig vast aan verou
derde regeeringsvormen, en wilde niets hoo
ren van de vrijheid van ouderwijs, noch van
eene uitbreiding van het kiesrecht, noch van
andere nuttige en breed opgevatte hervor
mingen. In een woord, zijn politiek was een
bewaarderspolitiek die zich l$>ppig kantte
tegen alle volksgezinde strevingen. De vrien
den der kroon, de mannen van het oud sys
teem steunden het ministerie, maar de
massa der natie, al diege ien welke een
meer uitgebreide vrijheid aankleefden,enz.,
betreurden bitter het ontstaan van het
nieuwe ministerie dat zij aanzagen als een
ramp voor Frankrijk, als een kleineering
zijner politieke grootheid. fFélix Wou
ters. (2).
Ten andere, het was in 1848 geen gemak
kelijk werk om de leidszeelen van het bewind
in handen te honden Heel Europa door
waaide en stormde het. De geest van afbre
ken en vernieuwen die het geslacht van 1789
aangegrepen had, tastte opnieuw de volkeren
aan die geen vrede meer hadden met wat
bestond. Sinds den val van den grooten
Napoleon,
waren de teugels van het gezag in wankele
handen overgegaan. De beurtelings regee-
rende vorsten Lodewijk XVIII, Edward X en
Lodewijk-Philippus mieken slechts een klein
en triestig figuur op den troon waar eens de
geweldige veroveraar gezeten had, en zij
pasten niet in den reuzigen kader van het
fransche rijk dat tot een groote geestelijke'en
stoffelijke macht gestegen was ln plaats van
zelf de gebeurtenissen met ijzeren hand te
kunnen leiden, lieten zij zich maar al te vaak
door de gebeurtenissen beheerschen, ofwel
boden zij een blinden wederstand gelijk een
drenkeling die wanhopig worstelt om kop
boven water te houden. Vooral de thans
regeerende Lodewijk-Philippus, met zijn eng-
geestig bewaardersprogram en schoorvoeten
de politiek, in een tijdperk toen alle krachten
in gisting kwamen en energieke maatregelen
vereischt werden, bracht het prestige van het
koningdom onder nul en was den man niet
om den machtigen stroom der
volksmacht
te richten of te dammen.
Mistevredenheid, oproerigheid, anarchis
me,ziedaar de gevaarlijke kiemen welke rond
1848 terug in Frankrijk's lucht hingen, en
ook daarbuiten, de onrustige naburige landen
met een nieuwe catastroof bedreigden.
Fierens-Gevaert zegt het met scherpte en
nadruk
Van 1838 tot 1848, beroofd van allen
politieken of godsdiensttgen leiddraad, nog
gansch geschokt door de beroerten van het
begin der eeuw, gaat de mcnschetijke geest
aan 'tïdolen langs twintig verschillende
Rond SONNETTEN van Jozef Crick.
De dag vergrauwt... geluiden licht ver
sterven... grijze nevelwolken hangen laag,
heel lag en dik, onberoerd-eentonig in de
windeloos-zoele lucht... Schichtig schiet 'n
late vogel vleugelwippend voorbij... Boven
bruin berookte daken krommen, knoestig
zwart, de dooreengestrengelde takken van
wit en roze bloeiende boomen... 'n karre rolt
schokkend ver-weg in ijl-leege straat., en
vredig-kalm spreidt devochtigen lenteavond
z'n week-zoete melancholie over de stil in
sluimerende stad.
Vóór mij, op m'n stil duisterend kamertje,
ligt, overwelfd door gouden weelde van ver-
sche sleutelbloemen, het bundeltje Sonnetten
uitgelezen toegevouwd in z'n kunstig rank
gelijnde kleedje...
En zooals ik dikwijls in de passielooze
berusting die met den avend dauwt herdenk
en herleef schemerend-verre, lang doode
dagen, zoo wil ik nu napeinzen en weerge-
nieten het daareven gelezene...
Als ik den gevoelsdrang die me tot spreken
er over drijft onderdrukken wou een stond,
en alleen m'n zakelijk stielkennend verstand
wou laten spreken, dan kon ik, heel bedaard
kalm, ze wikken en wegen, schiften en
ordenen. Met pedanteske maniak-manieren
kon ik ze nummeren en kwoteeren... er
enkele uit oppikken waar 'n gedokuinenteerd
muggeziftend professor met spitse fijn proe
vende lippen een trés bien zou bij
prevelen en die ik kortwegprachtig noen
Enkele der Bijbel-beelden, der Moederge
dichten, der Liefde-gedichten vooral kon ik
heel gerust, met strenge vooraf-zekere-zake-
lijkheid, wel eens triomfecrend toetsen aan
't goedgewone werk der beste Nederlandsche
Son net-meesters.
En hier en daar, uit de hoogere achteraf-
nummers, zou ik met 'n toet-mondje in m'n
over en weer schuddend hoofd, er aanwijzen
kunnen waar vage en zwakke woorden nog
in troebelen, waar zinnen niet klinkend-
klaar genoeg doorhamerd werden, waar beel
den staan niet fijn en scherp genoeg gesneden
en gebeeldhouwd, waar on vol ledig-uitgediept
gevoel nog zwak klaagt...
Maar ja. dat alles wil ik nu eens niet doen,
nu eens niet zeggen. Het droogpreciese
machinale werk wil ik smalend van der hand
wijzen, de doi-koude stofferige nuchterheid
overlaten aan meer kennende, gewichtig-
doende, fijn ontledende doktorale autoritei
ten... Hen gun ik graag 't genoegen van hun
groote cirkelbrillen achter de mager-bleeke
ooren vast te haken en met hun vlijmende
pen-scalpelletjes te peuteren en te punten
te prutselen in de breed gelijnde levende
rythmen tot, volgens hunne stijf geclicheerde
letterkenderij, fout en hoedanigheid pas-klaar
en ordentelijk regelmatig zijn neven elkaar
gelegd...
Och Heere 1 't Is lente 't is liefde, 't is
leven nu in dc lauwe weekheid der
avendzoelte, in het fluweelige mauve half
duister wil ik sluiten m'n oogen... niet zien
en niet denken, enkel genieten wil ik.... En
als bloemen zie ik ze rijzen de ranke sonnet
ten, als lentebloemen der van sappig leven
doorzinderde boomen, als de bloeisels der
perzikken en perelaren die roze en wit boven
de zwarte daken zingen. Bloem voor bloem
'n zie ik niet, onvolwassene, oncn'plooidc
botten duiken weg in de dikke tuilen, in de
heele globen van blinkend bloeiende frisch-
heid die ik zie en welke morgen de zonne
goudend aaien en streelen zal..
Stil voor me zelf, heel eentonig-traag, wil
ik ze neuren nu de bloemen-woorden, zoetjes
■oemend ze ruischen laten van tusschen m'n
AANKONDIGINGEN
Kleine één maal i,5o fr twee maal 3,50 Ir.
Gewone annoncen 0,30 de regel.
Vonnissen, sterfgevallen, enz. 0.50 de regel.
Dikwijls te herhalen volgens akkoord.
wegen. De godsdienstige, wijsgeerige, poli
tieke en economische ideeën schieten op als
paddestoelen tijdens het rijk van Lodewijk-
Philippus. Elke gedachte wordt tot haar
uiterste gevolgtrekkingen gedreven, en in
zekere mate mag Guizot terecht voor de eerste
maal hel woord INTELLECTUEEL ANAR
CHISME laten hooren.
Het volkmistevreden over zijne regeerders,
wilde bij iedere gelegenheid het grootsch
avontuur van 1789 hernieuwen. Doch, terwijl
men alzoo meermalen het gezag van het gou
vernement fnuikte, knakte men ook onherstel
baar de kracht en de eenheid van het land.
Van af dit oogenblik wordt het onmogelijk
de
democratische strooming
te stremmen die de massa rneesluwt. Beroofd
van allen godsdiensttroost, richt de mensch
zijn denken naar dit schitterend politlsch J
ideaal van gelijkheid en allesomvattende
rechtvaardigheid waarmede men zijn blikken
bekoort en zijn ikzucht wenscht uit te buiten
Hierdoor worden woelingen en opstand dage-
lijkschc gebeurtenissen en elk oogenblik staal
Parijs bedekt met barrikaden. (La Tristesse
Contemporaine).
Het was nog immer de geest van Rous
seau met zijn droom; van sociale vrijheid en
gelijkheid, waaruit '89 geboren werd, die
boven de druischende menigte zweefde, en
dat geweldig organismus der toekomende
tijden in 'Heven riep: hetsociaIisme(3:.Onder
de beukende vuist des volks ging de politiek
van Lodewijk-Philippus en zijn c-erste minis
ter Guizot gelijk een kaartenhuis ineenstor
ten, en zou het koningdom zelf den genade
slag krijgen, om na. een viertal jaren terug
te verrijzen met do pseudo-verovcraarsfiguur
van een Napoleon lil.
('t Vervolgt.)
(1) Rond dit tijdstip predikte Lacordaire in de
St. Paulus'kerk te I nik De bijval welke hij hier
in ons land oogstte grenst aan hel fabelachtige.
Aan wat de Heer ;I de Haulleville, oud
hoofdopsteller der dc Brilxtllcs
daarover schreef in zijn Portraits et Sil
houettes ontleenen wij het volgende
Hij was van middelbare, eerder kleine ge
stalte men zsc. omlaag, waar wij raten,enkel
rijn fraai hoold en het bovenstuk van rijn
breedc horst. Allengs werd rijn woord, in den
aanvang een weinig dof, krachtiger, en de
zinnen kwamen uit rijn fijnbesneden mond
met een ongemeen keurige juistheid De ora
torische perioden, kort ceisl, zwollen aan, en
vielen dan op ons neer met majestueus ge-
druisch, ais een geestelijke regen.
Dc beelden van den stijl waren levendig en
aangrijpend. Dan kreeg zijn stem een omvang,
wonder welluidend. Dc ongen van den predi-
kant schoten vonken. Zijn afgemeten hand
gebaar, waardig en bedwongen straks, verle
vendigde zich met de 'stem Ten laatste be-
reikten dc betooverende welsprekendheid en
de verheven ideeën van deren man Gods zulk
een hoogte,dat zij een lichamelijke uitwerking
op mij hadden gelijk ik nooit meer heb onder-
vonden. Hijgend volgden wij den gedachten-
vlucht van den monnik en. op de hoogtepun-
ten van de verschillende declen der conferen-
cie, werden wij als opgetild van onze zetels en
smekkende lippen en droomend genieten van
hun zalven balsemend reukwerk. Beluisteren
wil ik in het duister der afzondering het beko
rend en bedwelmend weemoedslied dat her-
zingt van m'n eigen jeugd. m'n blijheid
m'n liefde... m'11 weedom
Nu rusten de drukkend doovende beslom
meringen van het harde lichamelijke proza-
leven, en ik voel slaan in de trillende woord
slag snokken den polsslag van m'n eigen
hart, ik voel openvouwen en opstijgen m'n
eigen ziel... Hoog stijgt ze... ver boven den
conventioneelen sleur van het dagelijksch
gehuichel... Als olie vloeit over m'n koord-
zenuwen, loom rustige, ontspannend willoos
heid zijgt bevredigend, zoenend neer en in
blanke visioenen zie ik dagen aan verre
licht kimmen de vrede kusten der Schoon
heid. Als 'n oneindig breede zee ligt de
Schoonheid ginds, ongenaakbaar ver. majes-
tatisch grootsch en kalm te deinen blauw en
roze in 'n aureool van goud laaiende zon
Over heel de wijde wereld heen zie 'k
kronkeldrijven de ontelbaarheid der stroo-
meu, der rivieren, der beken die spoeden
naar haar om ontlasten te gaan in haar
oneindigheid van de deelen der schoonheid
die xe gaarden in hun gang door de zwarte
landen, om nieuw begeesterd zich te laven
aan de onuitputbaarheid der gelukzalig-zon-
dronkene waarheid vrede zingende zee...
O de kunst die is als 't blinkende net
der weidsch wemelende waterwegen. De
kunst is de waarheid in het leven,... den
stuwetiden drang om uit te zeggon 't genot
van 't heerlijke leven... den striemenden
passie-drift van tc scheppen het leven... de
verterende heet schroeiende koorts om te
genaken het volmaakte leven...den^jeveuden
krampgreep naar het oneindige geheim van
het zijn naar de oneindigheid van
waarheid zelf...
En de schoonheid die glorieënd straalt uit
ala geneigd om, zelfs lichamelijk, met den
redenaar te stijgen naar hoogere sferen.
Bijwijlen verloren wij den adem. De rilling
van den geestdrift doorsidderde ons wezen, en
was bij alle toehoorders zóó machtig, dat men
als een dof geruisch hoorde onder de menigte,
die wezenlijk aan de lippen hing van dien
weldoener onzer zielen.
(2) Redt dc la Revolution dc Paris par Féux
YVouteus, uit de HISTOIRE PARLLMEN-
TAIRE DE 'ASSEMBI.ÉK NATIONALE
I848.
(31 Van af de eerste uur heeft het socialis-
me zich veropenbaard te midden al de
geweldige omweutelingen die het ontstaan
o van het revolutionnair tijdvak kenmerkten.
Aanstonds gedempt door het machtig genie
van Napoleon, daarna ingetoomd maar niet
lam gelegd door dc bcwaardershesturen, er.
telkens terug opduikend wannegr het gezag
hen ontgleed, zien wij het thans, gegroeid tot
een forsch lichaam, eeduldig gerijpt, weten-
tchappelijk onderlegd en zwanger van allen
vooruitgang, open bloeien in de democratie
gelijk een stroom, aangezwollen van steeds
nieuwe hulprivicren, zijn dijken doorbreekt
na langen arbeid.
Dit is hel kapitaal feit dat dc geschiedenis
der sociale kwestie in de XIX® eeuw samen-
vat Tegenover het socialisme, tronend op de
puinen van het liberaal systeem, is slechts hel
Katholicisme blijven rechtstaan en er tegen
opgewassen.
Graaf ADe Mun, in Un Siècle, mouvement
au monde de 1800 d 1000.
De Duitsch Nederlandsche
on ierhandelingen.
Het verschil van incening, ontstaan tus
schen de Duitsche en de Nederlandsche
Regeeringen, is te wijten aan de volgende
punten
Doorvoer van zand en grint aanvoer van
verschillige benoodigdheden, niet voor mili
taire doeleinden bestemd, langs een spoor
weg door Limburg en regeling van de vaart
der Rijnschepen.
Berlijn, 29 April. Nopens de Duitsch-
Hollandsche onderhandelingen kan medege
deeld worden dat er thans meer schijn
bestaat van door de moeilijkheden heen ie
geraken, dan er tot hiertoe vooruitzicht be
stond.
Er is thans uitzicht op goede overeenkomst
en het is niet onmogelijk dat reeds in den
loop der eerstkomende dagen de besprekin
gen tot eenen gunstigen uitslag geraken.
Naar de Norddeutsche Allgemeine Zeitung
meldt is de Hollandsche gezant baron Gevers
weer te Berlijn aangekomen en had Maandag
besprekingen in het ministerie van binnen-
landsche zaken.
Holland en de Entente.
Den Haag, 27 April. De Nederlandsche
regeering heeft, volgens Het Vaderland
bericht, besloten een konvooi naar Neder-
landsch Oost Indië te laten gaan. Het Neder-
landsch pantserschip Hertog Hendrik en
de hulpkruiser Tabanen zullen de bege
leiding op zich nemen en de hulpkruiser
Tabanen krijgt uitsluitelijk eene militaire
bemanning aan boord Ook moeten kolen
schepen den konvooi begeleiden om de
de Al-zee, ze lacht en schilfert in de golven-
klotsende stroomen die dragen dc rijke over
vloed-vrachten van menschen-genot... Ze
glimt in de schamele beken die murmel-
vloeien door groene weiden, onder 'trilde
boomgerank van koele bosschen die er op
drijven doen hun brooze vlotten van groen
en gele bIAren..\
De Schoonheid is overal. uit alles straalt
ze uit een trilling der oneindigheid door-
beeft de bloem van 't schamel-vertreden mos l
De schoonheid troont op de blind-zilve
rende hemelbergen, op de malsche plooien
der heuveiruggende landouwenin het
kleine vierkantje van 't vlakke werkmans
tuintje. Ze balsemt uit de zwoele rozen en
de ongeziene veldbloeisels aromen ze in den
morgenstond...
En de kunst is de godsdienst der schoon
heid. De kunstenaar is de priester die uit het
Niet der stof 't bezielde leven te schep
pen poogt zooals ten blanken outer brood en
wijn ter Godverwording worden opgeheven.
Het kunstenaarshart is de groote smeltkroes
waar den overmachtigen, doof-daverenden
wanklankeriger. chaos van 't wereldgeluid in
echoot, waar hij in z'n essenties wordt afge
scheiden en in het paroxysme van zelfzuchtig
scheppend-genot tot intens levensgevoel ver
groeit, tot schoonheid kristalliseert.
En nu wil ik niet aan t onderscheiden
gaan tusschen onontbeerlijke, nuttige of
luxe-artikel kunst 'k wil alleen denken aan
de schoonheid die ze tot voorwerp heeft.
De lyriek der sonnetten is geen sociale
opbouwende kunst... graniet-blokken en ijzer
poetrellen levert ze niet tot den bouw var.
't menschdompaleis. Maar bloemfestoenen
slingert ze er rond die streelend cmwuiven
de rechtlijnige brute hardheid van 't groot-
massale gebouw.
Breede stroomen kunnen bij 't schoone
het nuttige paren maar bij de stille beken
PETRUS VAN NUFFEL
13* Vervolg.
Wie onzer heeft ooit, zonder aandoe
ning, de aanval von Monte Libretti hoo
ren vertellen 1... Monte Libretti, waar
de dood zijne akeligheid aflegde en groot
en sehoon werd waar de dood al de
bloemen der dichterlijkheid strooide en
de palmen der martel ie legde op eene
schaar van gesneuvelde heilige jonge
lingen (1) Den 13 October 1867 ontving
Arthur Guillemin, luitenant van de 5*
compagnie, in garnizoen te Monte Ro-
tondo, hevel de Garibaldisten van Nerola
ti' bewaken, en hen den doordocht te
beletten, indien zij wilden vooruitkomen.
Zijne compagnie bestond uit 80 man, o.
w. de onderluitenant graaf Urbaan de
Quélin, een jonge Bretoen, die in zijn
veelkleurig wapenschild de spreuk droeg:
bh' zijn altijd da Quélin's In Monte
Libretti lagen 1200 Garibaldisten, het
geen deZouaven niet wisten.Onverwachts
onder vuur genomen, hadden zij zich
hopeloos te verdedigen. Aan do zijde van
Guillemin wordt de 15jarige Romeiu-
sche klaroenblazer Mimmrde rechter
hand afgeschoten 't Is niets roept
Guillemin, vooruit En Mimmi grijpt
met de linkerhand den klaroen en blaast
den aanval. Eilaas op hetzelfde oogen
blik treft een kogel den edelen luitenant
in volle borst en hij stort stervend en
zuchtend, roepende: «LevePiusIX Voor
uil te gronde. De sergeant-major Baeh
neemt het bevel over weldra heerscht
er een schrikkelijke verwarring. Pause
lijken en Roodhemden, lijf tegen lijf,
brengen elkander doodelijke slagen toe.
Tegen eenen muur staat hijgend, met
bloed overdekt, de reusachtige gestalte
van den Hollander Pieter Jong reeds 14
vijanden verbrijzelde hij met den kolf
van het geweer, hetwelk hij als een knots
rond zich zwaait, den schedel te pletter
eindelijk uitgeput, en door talrijke bajo
netsteken doorboord, zijgt hij "zieltogend
op de knieën, stenend Leve Pius IX
Patis en Koning Thans verschijnt de
Quélin op het terrein van den dood hij
ook is weldra ten gronde geworpen,
doodelijk getroffen en terwijl Cappe dc
Bailon, de laatste der Gallen ge
noemd, hem vervangt, fluistert hij dezen
nog toe CourageBailon!Sergeant
Raphael de la Begassière, alhoewel met
wonden overdekt, gelukt er in, de ovcr-
blijvonden der compagnie te redden en
met hen naar Monte Maggiore te trek
ken, drie gevangenen met zich voerende.
De Zouaven betreurden 17 makkers en
18 gekwetsten de Roodhemden verloren
61 dooden en lieten 110 gewonden ter
plaatse..., O dood, onvermoeibare maaier
en dief 1 roept Louis Veuillot uit gij die
hel kind zijne speelpop uit de handjes
rukt, den schilder zijne penseeion ont
steelt, de jeugdige moeder van haar pas
geboren wicht rukt, don rijke zijne schat
ten ontneemt, hier, te Monte Libretti,
wordt gij roemrijk en dierbaar!.... En
zeggen, dat dom vandalisme de naam
van dergelijke heldenschaar wil uitwis-
schen Maar daartegen verzet zich de
geschiedenis De naam van Monte Li
bretti dwingt al de veteranen der veld
slagen voor 't Vaderland geleverd, hem
te groeten, omdat geen politieke haat,
geen partijdriften bij machte zyn van te
laken deze die voor hunne princiepen al
gaven wat hun dierbaarst was het
leven. Dit ontkennen is waardig van hen
die geen greintje moed bezitten (2).
De bestorming van Nerola, waar de
vijand eene sterke bezetting gelaten had.
geschiedde op 18 October 1867. Major
de Troussures en luitenant-kolonel de
Charette zwoeren de stad te veroveren.
Met 1600 Zouaven vielen zij het 3000
man sterk garnizoen aan. Na een ver
woed gevecht, lussehen hetwelk het
paard van de Charette onder hem werd
doodgeschoten, veroverde men den vij
and en fladderde weldra de Pauselijke
tweekleur boven de stad. De zogepraal
had voor gevolg het gevangnemen der
bezet ling.
Luitenant Emmanuel Dufournel stierf
de heldendood te Farneso, den 19 October
1867 kapitein de Coucssin, hem met 120
strijders ter hulp gezonden, verjoeg er
den vijand, die 27 gesneuvelden naliet.
Volgden dan de zegepralon der Pause
lijken te Viterbo, I'rosinone, Valle Corso
en Monte Rotondo, alle op 25 October.
Deze herhaalde overwinningen brach
ten de woede der Carbonari tot hot top
punt. Niets winnende met open vizier,
zochten zij heil in de sluipmoord, in het
oproer, in de lafhartigslo middelen, die
do geschiedenis ooit heeft geboekt.
('t Vervolgt.)
(ii Baron Kervyn de Volkaersbeke L'Assaut
de Monte Libretti.
2) Avvenire d'Italiavan Bologna.
drooinen de eenzaam dweepende verliefden.
M'n bloem besneeuwde boomen die nu weg
gedoken zitten in den nevelsluier van den
neergezegen nacht heb ik meer lief dan de
hout leverende tropenwouden der nieuwe
wereld... Meer lief heb ik de bevend tengere
knopje» der sleutelbloemen die lente-aromen
wasemen rond m'n hoofd dan de naakte rot-
senribben die verwaand punten en lichten
bliksemen door de grijze lucht van verre
•tranden
Verax.
