Van Beroemde Bekeerlingen Tü ES PETRUS Week - Kalender. De Nachtegaal SINT FRANCISCUS vbk ASSISI door Pater Valerius jnaüy 0. F. IQ. KATHOLIEK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSIILAD MIJN HUWELIJKSDAG. Op 't Westerfront De Eogelsc&e Generaal piaurlte over Den toestand. Aalst, den 8 Juni 1918. JUNI. Evangelie van den Zondag Jesus ontvangt de zondaren. Luc. XV. 9 Zondag, 3 na Sinxen. H.H. Primus en Felicianus, mart. 10 Maandag, H. Margareta, Wed. 11 Dijnsdag, H. Barnabas Apost. 12 Woensdag, H Joannes a S Facundobel. 13 Donderdag, H. Antonius v. Padua, bel. 14 Vrijdag, H. Basilius BBI. 15 Zaterdag, Verheffing v. H. LandoaldusBbl. Tio tio tio Een droomerig gekweel... Dan komt het bont geborreld, Geklaterd en gekorreld Met klanken van fluweel. Tio tio tio Die toovert met zijn keel De tonen tintiend spatten Als goudfontein uiteen Daar stuiven heele schatten Van peerlen om mij heen Tio tio tio 't Is lach en 't is geween. Zijn lied wil 't al omvatten Gelijk een koortsig, brandend hart Dat open ligt in heerlijk laaiend smachten Onder de blauwe schemering der lentenachten. Tio I tio tio 0 goddelijke bard Gelijk een bloedstraal speerst en springt Het lied u gloeiend uit de ziel, en 't zingt Zoo vol, zoo boordevol van juichend driften- lieven Alsof er duizend vogels schaatren in de [dreven 31 - V-' 18. Troubadour. ii. Henri Lacordaire. 39e Vervolg Lacordaire als kloosterling. Zijn ware grootheid. Zijn liefde tot het kruis. Zijn boetplegingen. Heilig leven. En hiermede schuiven we voor goed de gordijn toe vóór het wereldtooneel, waarop we Lacordaire zulk een bewogene en vaak stormige levensrol hebben zien spelen, om thans ten slotte nog een kijk te werpen in zijn stille, eenzame kloostercel waar zijn echte grootheid ons gaat ontsluierd worden. Zijn echte grootheid, schrijven we, want Sint Franciscus van Assisi heeft eens gezegd: Een mensch is wat hij in Gods oogen is en niets meer. De mensch is groot alleen door zijn ziele- leven, en met dien maatstaf meet God. Een bedelaar die knielt onder het kruis kan grooter zijn in Zijn oogen dan een koning op zijn troon. Daar zijn twee levens het uitwendige en het inwendige. Het uitwendig leven beteekent niets zonder het inwendige. In dit inwendig leven alleen is geheel de waarde van den mensch gelegen. Een vorst, omhangen met zijn purpermantel, is soms niets meer dan een schurk, om- dat het inwendig gesprek dat hij met zich voert het gesprek is van een schurk en een bedelaar die, barvoets, in zijn pak van lompen, door de straat trekt, is misschien groot, omdat het woord dat hij inwendig spreekt, het woord is van een held of een heilige. Ten dage van het laatste oordeel, als al dit inwendige naar buiten zal komen en iedere mensch met zijn intiem gesprek gekend is, zal de Geschiedenis pas aan- vangen. Aldus Lacordaire in een zijner Conferencieën. Letterkundig Mengelwerk Verboden nadruk. ALS DICHTER (Uit de onuitgegeven kopij van Excelsior (6e Vervolg). Daar hebben we 't hij stapte heen door Assisi's dalen in het stralend zonnelicht van zijn illusies, zooals een gekroonde koning in zijn rijk. Maar, ge weet, de ziekte kwam en sloeg hem neer en hield hem opgesloten, weken lang onder vier^oogen met.... de oude prij van Vondel, de dood. Och I och I Wat had die weinig werk om den weidschen ko ningsmantel van zijn bedriegelijke waan aan flarden te scheuren, lijk een oud kleed waar de mot in zit. Franciscus herstelde, maar zijn hart was zonder dat hij het zelf wist, van al zijn ijdele gevoelens en verlangens leeggeloopen. En toen hij voor de eerste maal weer in den bui ten kwam in de vallei, mijn God 1 wat treu.- righeid, wattriestigheid, wat verlaten doodsch- heid overal. Hij zag niets meer dan wat gewone menschenoogen zien niet meer een mollig voettapijt, maar gras geen muzikan ten meer, maar stijfstaande boomen, niet meer, een perelval, maar water zich zeiven geen koning meer, maar eenen armen, zieke- Zondag 9 Juni 1918. 5 centiemen het nummer 72'Jaar Nr 4809 De Denderbelle Abonnementsprijs 3 frank 's jaars. Men schrijft in te Aalst 31, KORTE ZOUTSTRAAT, 31. DRUKKER-UITGEVER VAX DE PUTTE—GOOSSEXS Wij hebben hem zien staan op den kansel in al de glorie zijner redenaarstriomfen wij hebben genoten van zijn redenaarswoord dat bonst als een bruisende waterval, gelijk zijn boezemvriend Montalembert het ergens noemt. Laat ons thans in zijn monnikcel neerda len, en daar het woord beluisteren, het in wendig woord van zijn zieleleven. Dit woord is immer het woord geweest van een heilige. Een hartstocht, een liefde beheerscht zijn bestaan liefde tot het Kruis. Het kruis dat den Zanger van Assisi met zulk een vervaarlijke liefdemacht tot zich trok, en hem in het lichaam al zijn glorierij ke kwetsuren brandde, heeft ook een gewel digen pak op deze uitverkoren priesterziel gehad, en haar doen schroeien van lijdens- dorst en lijdensverlangen. Hoe treffend drukt Pater Chocarne zich hierover uit Een God en een kruis dit was metter- daad, midden al de dogma's van het christendom, datgene wat het raakst en het diepst deze fiere en mystieke ziel trof. Dit goddelijk kruis, bestraald van omhoog, was voor hem als eene veropenbaring. Zijn geest werd er door verbijsterd en zijn hart ten diepste verteederd. Uit de wonden van den Man van Smarten ging er voor hem een licht op hij begreep het mysterie van de kracht der liefde, hij vond een re medie voor al onze menschelijke krankhc- den in de vernedering en in het lijden, in de pijnen voor geest en lichaam. Heel zijn wezen werd door dit weldadig licht over- stroomd en nimmer verloor hij er den indruk van. Hij werd kloosterling om des te beter het voetspoor te kunnen drukken van den Meester dien hij in al zijn ver- guizingen aanbad hij koos een Orde uit waar de lichaamskastijdingen nog in 1 zwang waren, en God alleen weet hoe ver hij, gansch zijn leven, de heldhaftige navolging van de Passie Christi heeft doorgedreven. Hij had dus voor het kruis een uitslui- tende, hartstochtelijke liefde Heel zijn mystiek kwam op dit zeer eenvoudig prin- ciep neerlijden lijden uit rechtvaardig- heid, om te boeten lijden uit liefde, om getuigenis dier liefde af te leggen Die vereering van het kruis, die dorst naar lijden en vernederingen, zullen voor immer de schoonste kroon van den zoo geyierden redenaar blijven uitmaken. Heel Frankrijk door zijn er kreten van verwondering opgegaan toen dien intiemen kant van zijn ziel na zijn dood werd onthuld De grootste ziel dezer eeuw is er dus ook de heiligste van geweestmocht Monta lembert toen in waarheid verklaren. Elke morgen, toen hij met een stralend gelaat van het altaar terugkeerde, gir.g hij vóór een zijner medebroeders knielen en smeekte, In den naam van God, hem een kastijding te willen toedienen. Hij ontblootte meteen zijne schouders en hij was niet tevre den vooraleer hij met een doorstriemd en gebroken lichaam kon opstaan. Nog verder ging hij. In een zaal van het klooster te Flavigny verhief zich in het mid den een houten schraagkolom. Lacordaire miek er zijne lijken jongen die zijn schoone jaren had ver ijdeltuit. Dien dag deed de wereldsche Fran ciscus zijn laatste wandeling door de natuur. Na wat ik hooger gezegd heb, begrijpen we die verandering in de spraak der schep ping volkomen. Zijn ziel was ontstemd, zijn oude gevoelens waren dood, en zijn nieuwe nog veel te zwak om weer te kunnen klinken op den snaren-aanslag der natuur, om de natuur te kunnen herscheppen. Franciscus trad in zijn tijd van onvruchtbaarheid, van ziele-stomheid, dien haast elke dichter eens beleven moetbewijs Gezelle. Geruimen tijd moeten wij overspringen, tot zijn hart weerom met een machtige liefde is bevangen, tot den tijd dat hij geworden is de Heilige, de Serafijn, de minnezanger Gods. Al aanstonds moet ik eene opmerking maken ik zei dat men enkel dichter is bij poosjes en vlaagjes Franciscus alleen was dichter bij voortduring. Zijn hart herschiep de gansche schepping, en dag-in, dag-uit leefde hij voortaan in die goddelijk-schoone illusie. Gij weet, Franciscus, zag in ieder schepsel zijn broer of zijn zuster. O ja wij ook hebben dat wel eens gezegd Zeker met dit klein verschil wij zeggen het omdat Franciscus het ons heeft voorge zegd en dat het lief klinkt wij maken rhetoriek hij zegde 't omdat hij voelde hij maakte pofizie. En zoo hartgrondig-diep voelde hij dit, dat hij, oprecht als een waar dichter, geeselkolom van. Iedermaal dat de gelegenheid hem daar toe gunstig was, deed hij zich aan die kolom met naakte schouders vastbinden door twee jonge proefmoniken, de handen achter den rug. En dan moesten zij hem zonder mede- doogen geeselen. Dit alles was nog niet voldoende om zijn liefdedorst voor het kruis te lesschen. Onder de oude Karmelieten-kerk te Parijs, waar hij eens den vasten heeft gepredikt, bevond zich een geheimzinnige grafkelder. Daar daalde de predikant dikwerf in neder met een of twee vertrouwde medebroeders, en daar kon hij zich naar hartelust doen martelen en folteren. Op een Goeden Vrijdag vervaardigde hij zich zelf een kruis dat in dien grafkelder werd geplant. Hij deed er zich met koorden aanhechten en hing daar gedurende drie uren als een andere Christus... Is het dan te verwonderen dat, eenmaal in den kansel gestegen, de woorden hem als een lava over de lippen vloeiden toen hij prediken mocht van Jezus en zijn Kruis Geleerden en kunstenaars kwamen hem be wonderen zij roemden zijn machtigen geest, zijn koninklijk redenaarstalent. Doch geen enkel hunner vermoedde dat die gevierde man met zijn fier woord en beheerschend gebaar, eenige uren tevoren misschien zich gelijk een slaaf deed kastijden en gelijk een booswicht aan het kruis hing in een donkere kerkspelonk. Daar nochthans, in dien duiste ren grafkelder, was zijn hoofd omstraald met de schoonste der kronen de kroon van een heilige, van een groote in de oogen van God. ('f Vervolgt). Een ni«uwe <iag, een liclitdag is geltoren De hemel blauwt in oogTetblimlend gloren, De boomen schudden flu Kerend den kop, Bestrooid met goud en diamanten-drop. Een engel streelt hel hoofd van 't zingend koren. Zoet harpgespel rloeil streelend in mijn ooren. De wierook stijgt uit duizend vaten op En voert ons bêe, als liefdevlag in top. Mijn God I Mijn God wat zal mijn dank F geven Gij schonkt den liefde-droomendag het leven, Gij zijt de Vader vau mijn heiligen Huwelijksdag. Kom kom mijn Herteechat, mijn Nooit-volprezen, Mijn Jezus, kom kom mijn Getuige wezen, Ons zeegnen met Uw zoetsten gratie-lach. J. M. Kunstnieuws Is verschenen en te verkrijgen op ons bureel SO N N ETTEN ▼an JOZEp CRICK, een bundel prachtige verzen, met puiken kunstomslag van J. V. Malderen. Prijs 4,60 fr. Van denzelfden schrijver is nog te verkrijgen ten bureele van De Den- derbode MONDSCHEIN-SONATE 2* druk, aan 0,50 fr. PAX (Lyrisch Tooneelspel) aan 1,25 fr dit is oprecht als een kind, dit gevoel in zijn daden omzette. Wanneer hij op zijn weg bij geval een wormpje ontwaarde dat traag zaam, moeizaam voortkroop door het zand van de baan, dan boog hij broederlijk erover neer, nam het met voorzichtige vingertoppen op en droeg het in het gras om te voorkomen dat de zware voetzool van een mensch het verpletteren zou. Het is toegelaten, Dame» en Heeren, te glimlachen om zoo'n matelooze naïeveteit. Moest een onder ons zoo iets in zijn hoofd steken, ik was de eerste om te denken dat hoofd is rijp voor Geel ,of Zelzaete. Nochtans zou nog iemand kunnen lachen als hij Fran ciscus' uitroep hoort Mijn Broeder Worm, die kruipt in het stof, ik ben zoo klein en nietig als Gij voor den Orooten Vader die ons beiden geschapen heeft of, zooals L. De Koninck hem Iaat zingen in het oratorium van Tinei Heb meelij, Heer, met een wormke dezer [aarde, Dat uw gena van den ondergang spaarde. En wat eenvoudig subliem is de man die zich daar nu vernedert tot op den grond met een worroke, heft een oogenblik daarna zijn voorhoofd omhoog en roept tot de zon O Broeder Zonne wat straalt ge schoon van aangezicht. Doch niet zoo edel en zoo glans rijk als mijn ziel, o broeder, heeft onze Vader u gemaakt. Och help mij zijn goedheid AANKONDIGINGEN Kleine één maal i,5o fr twee maal a,5o fr. Gewone annoncen 0,30 de regel. Vonnissen, sterfgevallen, enz. 0,50 de regel. Dikwijls te herhalen volgens akkoord. Nieuwe Vliegeraanval op Parijs PARIJS, 3 Juni Ambtelijk. Gister nacht om 12,03 ure werd alarm gegeven. Verschillende afdeelingen vijandelijke vlieg tuigen vielen de omgeving van Parijs aan. Zij werden zeer levendig beschoten, door de afweerbatterijen en de verdedigingsmiddelen werden aan het werk gesteld. Bommen wer den afgeworpen, alleen een gekwetste wordt vermeld, Om 2 uur was het gevaar voorbij. Parijs, 3 Juni.De MatinmeldtOver de streek ontspon zich 's nachts een warme strijd tegen Duitsche vliegers-eskaders. Een enkel vliegtuig kon doorbreken het liet in der haast bommen vallen vier personen werden zwaar gekwetst. Fransche grenzen gesloten. Zwitsersche Grens, 3 Juni. Volgens het Zwitsersch Pers-telegraafbureel meldt zouden de Fransche grenzen heden avond om 6 uur gesloten worden en zulks zeer waarschijnlijk voor langen tjjd. Clemenceau verongelukt Zurich, 3 Juni. Het Zwitsersch pers- telegraafbureel meldt uit Parijs: Minister voorzitter Clemenceau had zich gister op nieuw naar het front begeven, waar hij eene samenkomst had met generaal Pétain. 'sAvonds keerde hij terug naar Parijs. Stockholm, 3 Juni. Svenska Dagbladt» verneemt van zijn briefwisselaar uit Geneve: Op reis naar het front kwam een ongeluk aan de auto waarin Clemenceau en minister Favre zaten. Beiden zijn zwaar gekwetst en eene heelkundige bewerking zal noodig zijn. (Van andere zijde wordt dit bericht niet bevestigd. Rotterdam 3 Juni. Volgens een bericht der Nieuwe Amsterdamsclie Courant uit Londen, schrijft generaal Maurice in den Daily Chronicle Nu de vijand, tüsschcn de Maas en Chateau-Thiery, de Marne bereikt heeft, is voor hem, door een verderen opmarch naar het Zuiden niets te winnen. De Marne maakt hier, daar zij in eene klove loopt, eene groote hinderpaal uit. Van den anderen kant, beschikt de vijand op de plaats waar hij nu aan de Marne Zie vervolg 2de bldz. PETRUS VAN NUFFEL. 18® Vervolg. De Zouaven hadden op hun vaandel geschreven Eer en Recht Weet gij, vroeg generaal de Charetle, wat het Regiment betcokent? Ken woord de Eer Ja, de eer aan de genomen ver bintenis. getrouw blijven in liet ongeluk gelijk in den voorspoed Wij, Pauselijke Zouaven, weten wij welke rol wij nog zullen te vervullen hebben t Neen. Maar ik vraag slechts van u éóne zaak trouw blijven aan de Eer Hertog Karei d'Ursel, die later gouverneur van West- prijzen. En zoo doorloopt op een zelfde uur zijn ziel de ladder van alle menschelijke gevoe lens want alle schepselen, van het blind wormke der aarde tot de stralende hemel- sterr'en zijn hem broeders van de hoogste tot de laagste, allen omsluit hij met de armen van zijn universeele liefde. Is het niet bewonderenswaardig, M. H., dat die simpele burgersjongen met zijn hart dieper dan eenig ander mensch den waren zin der natuur heeft begrepen en haar groote wet, die de wet der liefde is Zooals God zijne liefde over alle schepselen, hooge en lage, uitspant als Vader, zoo omvat Francis cus hen allen, met waarheid, als broeder. En hij die met zoo blijde onthechting alle wereldsch goed van zich weg achter zijn rug had geworpen, daar komt hij ons ten laatste nog voor, heel overwacht, als de rijkste man der aarde hij zelf zegt eenvoudiger rijker als de'koning van Frankrijk. Hoezoo De aarde met al wat er in it hoorde hem toe, op geestelijke wijze, door zijne genie tende bewondering en omvattende liefde, wat beter is dan al stond zij hem enkel toe geschreven op het dood cadasterhij smaakte er ten minste genot van. En welk een diep gevoelde liefde I ('t'Vervolgt). Vlaanderen werd, verliet, op 49jarigen ouderdom, de Hoogeschool van Leuven, om in October 1807, naar Rome te snel len I)e Rechten studeeren is schoon, zegde hij maar de Rechten verdedigen is veel bete)-. Noemen wij nog gene raal de la Moricière, die de eeredegen weigerde, hem door de katholieken van Frankrijk aangeboden die zijne verhef fing tot Romeinschen graaf van de hand wees, maar met dankbaarheidaanvaardde de kenteekens van het Ghristusorde, omdat het kruisbeeld de waardige beloo ning is van deze die vervolging lijden voor de Waarheid, voor de Eer en voor het Recht Edoch, geven wij nog eens het woord aan Le XX' Siècle Edelen en burgers, werklieden en landbouwers Leo de Sloovere, Bracke, Kervyn de Volkaersbeke, van der Strae- teu, della Faille, Leignel en anderen ver dedigden op dezelfde ridderlijke wijze Eer en Rechtvaardigheid. Deswege zijn deze jongelingen, zelfs in de oogen hunner vijanden, er toe gekomen den glans van hun blazoen te verjeugdigen, hunne namen te vereeuwigen zij verwekten rondom hen vruchtbare geestdrift en verspreidden dc grootmoedigste ontste king van de zuiverste opoffering. Deze, die op het veld van eer vielen, brachten nog meer luister aanhun ideaal. Pioter Jong, de flollandschc landbouwer van Lutjebroek, de held tezelfdertijd zacht on wreed, die zich een weg baande tusschen dc Garibaldisten van Monto Libretti, en die stierf, neergezonken in zijn bloed, wordt hij nu nog, in Holland, niet als een Heilige vereerd En blijft in FrankrijK de gedachtenis niet vereeu wigd van Arthur Guillemin, de Engelbe waarder zijner compagnie, die bad gelijk een engel en vocht gelijk een duivel En, om slechts een enkele Belg te noe men, wie heeft geen siddering van be wondering gevoeld bij het hooren uit spreken van den naam van Carlos d'Alcantara, doodelijk getroffen te Men- tana, aan wiens sterfbed zijn vader zegde Gij hebt eene groote gratie ontvangen, deze die gij het. meest ver- langdet. God zij gezegend Staat men niet diep getroffen de brieven lezende van Carlos aan zijne ouders, waarin hij vroeg om het soldatenleven te kiezen boven het gemakkelijk leven,dat hem thuis wachtte? Wandelen,te paardrijden, een lui leven leiden, en wellicht mijne ziel verliezen,» schrijft hij.... Bij dergelijke mededeeling verbleeken al de zegepralen van wed rennen, turnfeesten en schouwspelen zij toont in volle klaarheid hooger be stemming, waardiger doel Ja, de Zouaven waren de groote ver spreiders van hot idealisch-sehoon Met welk belang hoorden we, nog kind zijnde, de opbruischende geschiedenis van Athanaas de Gharette, de kleinneef van den beroemden Vendeeschen opstan deling, dc eerste Zouavenkapitein Iloe aangenaam te moede wordt men niet, bij het hooren spreken van zijne drie won den tc Castellidardo, zijne uitzinnige stoutmoedigheid te Nérola, zijn heldhaf tige stormloop in de Vigna Sanctucci, te Montana, waar hij zijne Zouaven be geesterde en naar den zege bracht met. den kreetVooruit of ik laat mij zonder u dooden Niets evenaarde de moed, de vroolijk- heid en de fierheid der Pauselijke solda ten. De oorlog is afgrijselijk, zegden zij, maar hij heeft het voorrecht van het onrecht on de eigenliefde te dooden en de verzaking te baren. Wanneer er een veldslag in het verschiet was, waren er altijd meer manschappen dan inge schreven soldatenop het eerste noodsein kwamen dc in verlof zijnde krijgers, in hun oud uniform, over de grens gesneld, zonder het aanwervingsbureel binnen te treden wat gaf het hen, afwezig te zijn op het appel het is de soldij niet, die den soldaat maakten indien de luite nant-betaalmeester hunne aanwezigheid niet bemerkte, de kameraden en de vijand gevoelden zooveel te beter dat ze daar waren Wilt ge ander hoofdtrekken van hun karakter Wanneer zij, na den val van Rome, krijgsgevangen genomen waren, en, door de heffe des volks, beleedigd en gesmaad werden, wilde men de ramp zalige bende van hen verwijderen. «Neen, sprak kapitein Raphael de la Begassière, laat ze naderen, de lafaards, dat wij hen een aalmoes toewerpen.Want is het eene eer door zijne vrienden geacht, te zijn, het is nog een grooter glorie door zijne vijanden beleedigd te worden Toen de verwonnen Roodhemden van Monte Rotondo vroegen om le mogen capilu- leercn on met wapens en krijgstuig op te trekken, klonk het antwoord van kolonel Allet, de bon-papa van 't Regi ment genoemd Neen, neen, ge zijt immers geen oorlogvoerende mogend heid, maar eene bende bandieten. Jules Desclée, van Doornijk, de dappere verdediger van Subiaco, uitte zich op deze karakteristieke wijze Wie zin nens is mij een hinderpaal in den weg te leggeD. zal wijs handelen, met gezonde ledematen, om doctor en priester te zen den. anders mochten beidon te laat komen. - ('t Vervolgt.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1918 | | pagina 1