IN RUSLAND.
Tü ES PETRUS
KATHOLIEK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAI)
Kunstnieuws
DE FRANSCHE KAAVER
De drooglegging der Zuiderzee.
I Week - Kalender.
'1 Vrije Tribuun
d Wie helpt er mee
SINT FRANCISCUS m ASSISI
door Pater Valerius fllatiy 0. F. [tl.
Zondag 7 Juli 1918.
5 centiemen het nummer
72' Jaar N' 4813
De Denderbode
Abonnementsprijs 3 frank 's jaars.
Men schrijft in te Aalst
31, KORTE ZOUTSTRAAT, 31.
DRUKKER-UITGEVER
VAM DE PUTTE-GOOSSENS
AANKONDIGINGEN
Kleine één maal i,5o fir.twee maal 2,50 Ir.
Gewone annoncen 0,30 de regel.
Vonnissen, sterfgevallen, enz. 0.50 de regel.
Dikwijls te herhalen volgens akkoord.
J te verdienen, 't is te zeggen, te smokkelen
en zoo te worderi de alhoewel onbewuste
toch werktuigelijke raderen van het misbruik.
Doch iets blijft zeker dat het algemeen bedril
len van 't vervoer naar den verbruiker gewe
tensvol opgenomen en nagekomen een
algemeen verstrekkend nut oplevert.
Zijn verbruik ware zoo toe te passen dat
ieder in de mate van het noodige en in zulke
hoedanigheid en hoeveelheid als mogelijk
het tot zijn voedsel bestemde zoo toegedeeld
worden. Kan dit verwerkstelligd worden, ik
vraag anderen het antwoord. Doch iets is
zeker, en dit kan verholpen worden dat
nadat aan de bezetting het opgeeischte is
afgeleverd wat niet te ontkomen is, het
overige zou blijven ter beschikking der bevol
king, van allen, en rechtmatig aan allen in
eerlijkheid uitgedeeld met inachtneming
eener verhouding in getal en noodwendig
heid.
Nemen wij die grondpunten aan, wat staat
er ons te doen Daar ligt de zaak welke
ik tot verdere instudeering aan iedereen
bied, ten einde uit hare bespreking wat
algemeen goed te wekken want anders is
het te verwachten dat de meesten onder ons,
ir.dlen het zoo voortgaat, allen staan tusschcn
plichten die elkander zullen te pletter drui-
schen ik spreke vooralsnu maar enkel van
huisvadersplicht zijn kroost eten te verschaf
fen, 't verbod hun gezondheid te krenken en
tevens 't gebod steelt niet grimmend
op het kwijnend zelfbehoud, van vaderlands
plicht den algemeenen welstand te beharti
gen en de gevoelsleus verraadt uw land-
genooten niet van burgersplicht klaagt
de misdadigers aan en het tegen 't hart
stootend hulp bij-vreemden zoeken. Ik kon
verder gaan, doch dit weze voldoende.
Om'die misselijke toestand te keer te gaan,
waren, me dunkens, de volgende gedachten
te werkdadigen.
De smokkelhandel vernietigen.
Men roepe niet 't is waanzin onder ver
scheidene geef ik één middel op den stads
wachten toekennen, zoo genomen het vierde
deel der aangeslagen waren in specie of in
dien zij het verkiezen in hunne evengcraamde
geldwaarde, het vijfde voor grootere hoe
veelheden enz., dit ware de eenige voordee-
ligeén uitslagopbrengende aansporing.
II. De Woeker ij aanklagen.
Die landbouwers betrappen die aan onre
delijke prijzen verkoopen en hen der bevoeg
de overheid en gerecht tot bestraffing aan
wijzen, door bemiddeling van een naamlooze
bondvereeniging van burgers en werklieden
aan elkaar aangesloten en tot bewaking uit-
verspreid.
III. Het regelmatig uitdeelen op gepasten
tijd en in evenredig gelijke mate.
Het bestuur der bevoorrading make zijn
opslag van aardappels en dezer uitreiking tot
in de kleinste indeeling bekend, en legt ze
tot inzage voor, onder andere aan de boven
genoemde bondvereeniging.
IV. Wat bevoordeeling der landbouwers-
vruchtbezitters ware wenschelljk.
Het doel dat ik beoogde met het neerpen
nen van die voorstellen in hunne rechtvaar
diging is een meer uitgebreid en gestaafd
oordeel van meer bekwame uit te lokken,
wat, naar ik opheb, ten minste toch de stij
ging der woekerprijzen belemmeren, ja zelfs
doen slinken zal.
Derhalve, aan anderen het woord en de
daad. Een stemme uit het volk.
Is verschenen en te verkrijgen
op ons bureel
SON NETTEN
van JOZEF CRICK, een bundel
prachtige verzen, met puiken
kunstomslag van J. V. Malderen.
Prijs 4,30 fr.
Van denzelfden schrijver is nog té
verkrijgen ten bureele van De Den
derbode
MONDSCHEIN-SONATE 2'druk,
aan 0,50 fr.
PAX (Lyrisch Tooneelspel) aan
1,25 fr.
Bij de bespreking der voorloopige
begrootingstwaalfden in de Kamer be
toonde de financieminister Klotz dat.
tengevolge van het immer toenemende
aankomen van Araerikaansche troepen
in Frankrijk, de kredieten der regeering
bij de Bank van Frankrijk moesten ver
hoogd worden.
De ofiderstaatssekretaris Ignace be
toonde dat de censuur in de departemen
ten bij oorlogszone ingelijfd niet kon
afgeschaft noch verzacht worden.
Ten. slotte deed Mistral namens de
socialisten de volgende verklaring Wij
willen de stemming der begrooting niet
vertragen, en zullen derhalve geen debat
inleiden over de buitenlandsche politiek;
wy behouden dat tot later voor.
Mistral las vervolgens een manifest
der Confederation Générale du Tra
vail, en was nadrukkelijk op den eisch
der bekendmaking der krijgsdoeleinden,
waarbij hij ook zegde dat weldra in de
Kamer het initiatief zou genomen wor
den der bespreking van het manifest.
Ilij oogstte bijval links, terwijl er
rechts verzet werd aangeteekend. Ver
volgens werden de begrootingstwaalfdon
door 481 stemmen tegen 3 aangenomen.
In een gevecht bij de statie van Reger-
lin werden de aanhangers der tegeore-
volutie geslagen. In Westelijk Oeral zijn
de Tscheko-Slovakken, nadat zij erge
verliezen geleden hadden in de bergen
gevlucht.
De Tscheken hebben de Sowjet van
Vladivostock ontbonden.
Een Russisch verbond met
Duitschland
Volgons een bericht uit Stockholm aan
de Frankfurter Zoitung - bespreken dc
Russische bladen ernstig de noodzakelijk-"
lieid de hondsverdragen te herzien, in
den zin van een bondgenootschap met
Duitschland.
Fransche kooplieden en nijveraars die
reeds lang in Rusland verblijven, ver
klaarden dat de Duilsehcrs de eenigen
zijn, in staat om in Rusland weer de orde
en regel ma ligo toestanden te herstellen.
Dat wordt van toongevende Entente zijde
in Stockholm verteld.
De Roode Garde
tegen de Tscheko-Slovakken.
St. Petersburg, 2 Juli. Volgens be
richten alhier van hot gevechtsterrein
aangekomen, hebben de troepen der
Roode Wachten zich aan het Ouralfront
samengetrokken en het offensief geno
men tegen de Tscheko-Slovakken.
Na langdurige onderhandelingen en over
wegingen heeft de Nederlandsche Tweede
Kamer het wetsontwerp nopens de droogleg
ging der Zuiderzee aangenomen. Tegen dit
plan werden ook vele bezwaren ingebracht,
voornamelijk met het oog op de visscherijen
en schipvaartbelangen. Het genomen besluit
is voornamelijk te wijten aan de oorlogsom
standigheden, die Nederland doen inzien
hebben dat de uitbreiding van akkerland van
het grootste belang is. Het besluit der droog
legging is zeker van de allerhoogste beduide-
nis, want daardoor verkrijgt Nederland eene
gansche nieuwe provincie, in staat eene
talrijke bevolking te spijzen. Reeds in 1850
werd de gedachte der drooglegging vooruit
gezet, doch immer afgewezen daar men
vreesde dc schipvaart en de visscherij te
benadeelen.
Volgens het gestemde wetsontwerp zullen
de werken beginnen met het bouwen van een
dijk meer dan 29 kilometer lang, loopende
van het eiland Wieringen naar Friesland en
waardoor men de Noordzee zal afdijken. De
dijkbouwkosten worcfen op ongeveer 20 mil-
lioen gulden geschat, hierdoor dat sommige
plaatsen door zeer diep water loopen. Slechts
een stuk van de Zuiderzee zal buiten den
dijk blijven. Van het overige gedeelte, dat
binnen den dijk zal liggen is men zinnens
iets meer dan de helft droog te leggen en het
midden gedeelte onder de benaming Yselzee
te laten bestaan. Langs eene vaartgeul van
meerdere kilometer lang zal Amsterdam niet
de open zee verbonden blijven eene andere
vaartgeul zal naar de monding van de Ysel
loopen. Men «chat dat d* werken, waardoor
viergroote poldergebieden ter beschikking
van den Nederlandschen landbouw zullen
gesteld worden, 30 jaar zullen duren en eene
uitgave van 200 millioen Nederlandsche
gulden (iets meer dan twee frank^ zullen
vergen.
DOOR
PETRUS VAN NUFFEL.
22* Vervolg.
Is dc rol der Pauselijke Zouavcn uil-
gespeeld
Nog eens niemand weet hel. Doch
het regiment beslaat altijd Kardinaal
Pecci zegde tot eene afvaardiging Pause
lijke. Zouaven, met generaal de Gharette
aan haar hoofd Blijf getrouw aan de
verbintenis, die gij jegens den II. Stoel
aangegaan hebt. Ik weet dat ik op u
rekenen mag, en waarschijnlijk zal ik
eens op uw verkleefdheid moeten beroep
doen. v Den 27 December 1890 drukte
Leo XIII zich uit in de volgende bewoor-
- Aalst, den 6 Juli 1918.
jo JULI
'd Evangelie van den Zondag
Men kent den boom aan zijne vruchten,
el Matth. VII.
7 Zondag, 7. na Sinksen. HH. Cyrillus en
;j Methodius, biss.
rc] 9 Maandag, H. Landrada. mg.
9 Dinsdag. HH. Leonardus en gezellen,
c mart. v. Gorcum.
II 10 Woensdag, H. Amelberga, mg.
11 Donderdag, H. Godelieve, m. en mart.
*is 12 Vrijdag, H. Joannes-Gualbertus, abb.
13 Zaterdag, H. Anacletus, p. en mr.
NOTA DER REDACTIE. - Onder dezen
L titel deelen wij hier het volgend artikel mede
lc dat ons werd ingezonden. De opname beteekent
niet dat wij er mede instemmen of de verant-
woordelijkheid van dragenAVij roepen er noch-
tans de aandacht op in van alle belanghebbenden
ct Buiten de eetwaren aan de bevolking door
I algemeen-aangepaste tusschenkomst der na-
II tionale bestuursvereeniging C. R. B. ver-
01 schaft, bestaat er ééne die nog immer als
grondslag van zijn voeding door den mensch
betracht wordt en tot hier toe door eenieder
als onontbeerlijk erkend. Doch voor het
e' oogenblik rijst de vraag op of het volk nu
;f nog zich in de mogelijkheid bevindt deze
K aan te werven en indien er onmogelijkheid
it bestaat, of er kans is die onmogelijkheid in
mogelijkheid om te scheppen of althans haar
fe brengen tot een weinig min-onmogelijkheid.
Onloochenbaar is het vastgesteld door
dagelijksche ondervinding der toestanden en
,o waargenomen uit bloote bestatigingen in de
geestes- en gewetensopvattingen dat er ware
,'n en wondere goocheltoeren gebeuren in het
aanzien van wat recht is of enkel maar recht-
oi veerdig, en tevens ook dat waar er sprake is
fe bij den eenen van plicht, er alleenlijk volko-
men vrijheid voorkomt in d'oogen van andere
s die op een andersgelegen standpunt zich
m stellen en vandaar uit oordeelen. Daarom is
het wijselijk in zijne overtuiging en voorna-
P melijk in hare uiting niet al te overdreven te
[r schijnen. Dit zij mijne inleiding vorschen
A wij nu wat er het meest billijk blijkt in de
kwestie die ons aanbelangt de aardappel-
oogst, zijn vervoer en zijn verbruik.
Het ware de grens die ons uitdrukkings
vermogen ombakent overschrijden, het ware
al te ver gaan, zeg ik, te beweren dat de
aardappeloogst in afgezonderd recht aan al
de inenschen in gelijke hoeveelheid toekomt
1 en dat daarover voor zekere personen geen
si voorrecht haar zegwoord heeft. Doch iets is
zeker, dat er hier in de lande geen macht
bestaat die haar uitwerking rechtmatig en
gevolgrijk kan aanpassen, dit is eene macht
waarlijk wettelijk gegrondvest, algemeen
gelijk uitgevoerd, zedelijk door elk erkend en
krachtdadige middels bezittend die den uit
voer barer bevelen niet alleen opleggen maar
er toe verplichten. Daaruit spruit liet mis
bruik voort, bijzonderlijk veroorzaakt' en
bewilligd door hen die steeds eigenbelang
zonder eenig zielsdoel in 't oog houden.
Wat zijn verkoop aangaat, onbetwistbaar
<s de gerechtigde waarde, degene die de
iar in normale tijden bezat in vergelijking
et andere soortgelijke en tegenverwissel-
e er komt dus in beschouwing wat er
T,; grondstof lag tot hare voortbrengingen
,tv men met de bij haar tot geldmaking
-gehoopte koopkracht zich kan aanmachti-
..n, immer inde beperking blijvende van
X redelijk noodig erkende en toegeloofde.
rüoch iets is zeker, dat er hedendaags eene
som geld gevergd wordt voor een hoeveelheid
aardappels waartegenover geen vergelijk
mogelijk is ik zeg^evergd en niet gevraagd,
want gewoonlijk naar"het huichelend spreken
der belanghebbenden, is het aangeboden
maar eigenlijk verplicht aangeboden, omdat
ze anders niet te verkrijgen zijn en desvol
gens schuilt en duikt onzielige en gewetens-
looze hardvochtigheid achter speculatie van
laffe schijnheiligheid.
Alet het vervoer is 't volk bereid zich zelf
te gelasten, omdat, zoo gewaagt het. voor
't grootste deel, het over tijd beschikkend is,
maar meest vooral om te verdienen en veel
Letterkundig Mengelwerk
Verboden nadruk.
ALS DICHTER
(Uit de onuitgegeven kopij van Excelsior).
(10e Vervolg).
Mevrouwen en mijne Heeren, me dunkt,
ik hoor iemand denken hoe buitensporig
overdreven, die Franciscus
Zeker, zeker 1 voor ons, koele, berekenen
de verstandsmenschen van de twintigste
eeuw, schijnt dat werkelijk overdreven, zoo
als trouwens schier alle heiligen ons toeschij
nen, want overdreven is zeer dikwijls een
voudig synoniem met niet van alle gewone
dagen
Maar dees is de kwestie was Franciscus
daar bezield met schoone, verhevene gevoe
lens En heeft hij die uitgedrukt in een oor
spronkelijk, treffend beeld Zoo ja, dan
mag ik beweren hij leefde, leefde poëzie
Zijn daden waren niet enkel goddelijk schoon
zooals alle heiligheid, maar ook hoog-men-
schelijk schoon zooals alle kunst. Uit wat
voorgaat mocht blijken dat Franciscus voor
zijn duurbaren vader niet veel overhad I
Toch was het anders hij feed verschrikke
lijk om de vermaledijding door Bernardone
tegen hem uitgesproken. Hij trachtte troost
te vinden in de overtuiging dat de behoeftige
menschen, de armen Christi. dat zij ten
minste hem zegenden omdat hij hun mispre
zen stand weer veredeld had door zijne vrij
willige onthechting. Maar van dien zegen
had hij weerom geen uiterlijk teeken, geen
sprekende verbeelding, en onvoldaan bleef
hij tot hij op de gedachte kwam zich te
wenden tot een ouden afgeleefden bedelaar,
die sedert jaren van deur tot deur ging in de
stad. Die moest hem bij iedere ontmoeting,
in plaats van vader, een zegen op het voor
hoofd prenten als zijn vader in de armoede!..
Zou ik de eenige zijn, Mevrouwen en
mijne Heeren, om die feitjes roerend te vin
den En zoo tref ik er bij tientallen aan in
Franciscus' leven, allen spruitend uit zijn
ingeschapen drang naar verbeelding van zijn
gevoel.
Doch er moet een einde aan komen. Nog
enkel dit. Franciscus was afwezig geweest,
twee jaar lang, op missie bij den sultan van
Egypte. Bij zijn terugkomst, bracht hij een
bezoek in 't kloosterke van San Damiano
waar Clara zijn geestelijke dochter boete deed
en bad. Och hoe blij dan moeder Clara
was Ze straalde, kon een vreugderoep niet
inhouden, bij 't plotse wederzien van haar
heiligen Vader in Christus, en belde aanstonds
al hare zusters bijeen. Zoo groote blijdschap
om hém, stoorde erg den ootmoed van den
heilige. Geen woord sprak hij, maar ging,
ernstig als een beeld, naar de kleine kapel,
en knielde voor het altaar. Na een poos aan-
biddens vroeg hij assche- Men bracht hem
die. Dan strooide hij een dichten grauwen
kring op 't plaveisel van den vloer, knielde
er midden in, en bad weer langen vurig. En
zóo, zonder een enkel woord, trok hij zwij
gend van San Damiano en zijn beminde
Zusters heen. o Ja woorden waren hier wel
overbodig I Clara verstond zoo goed de dich
terlijke taal van zijn symbolische handeling
o Zuster Clara, zuster Clara moest ge
daarom uw grafelijk paleis ontvluchten en u
aan de omhelzing van uw moeder onttrek
ken daarom den stralenden morgen van uw
jeugd, den rijken pracht van uw lokken laten
afscheren en u opsluiten in een voor altijd
gesloten gevang, om thans u te verblijden in
den zoon van Piedro Bernardone, in een
hoopken dorre assche. Verblijd u niet in mij,
o Zuster, maar in Hem die onsterfelijk bij u
blijft op het altaar
Nu heb ik nog niet gewaagd van die
hemelsche opvatting die, alléén, op zich zel
ve, Franciscus heele leven heeft bestempeld
tot poëzie, zijn verhouding tot mevronw
d' Armoe Wat overheerlijk poëem hij daar
geleefd en gezongen heeft
Ge weet dat elke ridder, uit Franciscus
ridder-tijd, zich eene dame had verkoren die
hij eerde, die hij minde, voor wie hij streed,
voor wie hij sterven kon Begrijpt geen
spraak- iiier van lage zinnenliefde, wor
telend in een bodem van vleesch en bloed.
Neen, die liefde was eigenlijk een eeredienst,
een cultus, en de uitverkoren Dame kwam
hen voor als hun Ideaal I Franciscus
kende zeer wel de wetten van het ridderle
ven, daar hij zelf, vroeger, eens den ridder
slag had gewenscht te ontvangen. En nu hij
als ridder van God als heraut van den
grooten Koning nu moest hij ook, om geen
pseudo-ridder te wezen, zich een zoete Dame
kiezen.
Gij kent zijne keuze.
Voor de ridders was hun Dame een ideaal;
voor Franciscus, werd zijn ideaal een levende
Dame, de koninklijke, hoogstgebenedijde
mevrouwe d' Armoe Hij zag haar gaan langs
de wegen, slank en edel van gestalte, doch
in arme gescheurde kleedijmet fijne voet
jes, doch naakt en bloedend van de* scherpe
straatsteenen.
(Slot volgt).
dingen Houdt in hooge vereering de
vlag, die gy zoo manmoedig hebt ver
dedigd de tijden zijn droef voor Kerk
en Pausdom, maar dit zal niet blijven
duren zij zullen vrijheid en onafhan
kelijkheid berkrijgen, omdat de Paus
geen onderdaan mag noch kan zijn. Om
geen onderdaan te zijn, moet de Paus
Koning wezen om Koning te zijn, moet
men hem het Patrimonium van Petrus
weersehenken, en moet hij een leger
hebben, een klein leger, ongetwijfeld,
niet met het inzicht van verovering of
internationale drukking, hetgeen tegen
strijdig zijn zou aan de zending der Kerk,
maar met het doel het gezag der
Souvereiniteit te omringen en te bewa
ren (1).
En daarop hebben de Zouaven, by
monde van den bevelhebber d'Albiousse
geantwoord Wij moeten de Pauselijke
vlag hoog houden en verdedigen zij
lijdt door de beleedigingen, door haar
vijanden, door schijn-katholieken, door
de verderfelijkste leerstelsels, die van
's morgens tot 's avonds tussehen het
christen volk sluipen, om de grondbe
ginsels der Waarheid en der Rechtvaar
digheid te vernietigen. Wij voelen ons
wèl aan de zijde van Zijne Heiligheid en
willen onze plaats niet afstaan. Of wij
met den Paus vallen of overwinnen,
onverschillig wy hebben onzen plicht
vervuld en God zal ons zegenen... Wan
neer het uur zal aanbreken en het zal
komen - zullen we de voorwacht vor
men door ons bloed zullen wij de Rots
van Petrus terugnemen wij zullen eene
lijfwacht vormen, die bij den Paus zal
blijven tot op den dag dat de Koning der
Koningen ons in den Hemel zal kronen.
Niets wat voor den Paus gedaan wordt,
blijft onbeloond. De dood komt niet als
vijand tot degenen die den Meester heb
ben gediend, die de gezworen Trouw
bewaarden, die den goeden Strijd hebben
gestreden
Alhanaas de Gharette riep in gloed-
vollen geestdrift uitWij hebben niets
vergeten Wij hebben al onzen moed
bewaard voor de Heiligste der zaken.
Herinnert ti de triomfkreten op de heu
velen van Mentana 1... Indien echter op
het appel ae kracht onzer armen niet
meer beantwoordde aan de sterkte onzer
zielen, welnu, onze zonen zijn daar,
achter ons, onze kinderen, erfgenamen
van ons hart en van ons bloed, om ons
te vervangen Zulke vaders, zulke
zonen Zij zullen de leemten aanvullen,
en liet regiment zal blijven bestaan.
Hetgeen de Zouaven gedaan hebben,
hetgeen wij betrachtten, andere zullen
hel, met hetzelfde brandend Geloof, in
onze plaats doen zij zullen den droom
uitvoeren, die het leven van drie geslach
ten verlichtte. Wij werpen in hunne
harten hot onsterfelijk zaad onzer hoop
wij laten hen als erfdeel de overlevering
mot haren sloet van veldslagen en wor
stelingen. de offerande der heldhaftig
heid. Zij zullen hunne ouders waardig
zijn... Rn indien morgen de Aartsengel,
die troont op den beroemden Engelen
burcht van Rome, in zijne bronzen ziel
eene trilling voelt indien hij naar het
zwaard grijpt; indien de klaroen van den
oproep schalt, allen, allen als één man,
zullen onze kinderen zich scharen onder-
de wit-gele banier, die wij zoo hartstoch
telijk beminnen leven het leven van
soldaatsterven de dood van het marte
laarschap
De zaak van den Paus zal gewonnen
zijn, den dag dat de Rechtvaardigheid op
de aarde zal heerschen.
Alles is niet gedaan te Rome.
Tegen Jezus-Christus bestaal geen
wijsheid, geen voorzichtigheid, geen
raad, geen macht! (Prov. XXI, 3). Super
qttern ceciderit contereturHot. is veel
gemakkelijker de zon uitdooven, zegt
Sint Jan Chrysostomus, dan de H. Kerk
vernietigen. Gods adem zal de vlammen
verdeelen en de asch der aardsche glorie
neerwerpen in het slijk het nageslacht
zal de puinen der vernedering voorbij
gaan met den vloek op dc lippen. Geduld
De Rots is hard, hard gelijk een grond
beginsel Tu es Petrus et super ham-
Pet rant tvdificabo Ecclesia m meam.
Jongelingen, hoop der toekomst, offert
uw edel bloed de martelaar sterft niet
die God zijn leven geeft, zal leven zonder
einde helder in den hemel glanst het
licht Lumen in ccelo daar prijkt het
gouden kruis Christus imperatVer
dedigt den wettigen Koning door het
woord, door de pen, en indien het moet,
door bet zwaard ondersteunt hem dooi
den Sint Pieterspenning, door de Nieuw
jaarsgiften en andere middelen, hij die
zooveel lasten te dragen, zooveel smar
ten te beien heeft'; vertroost hem door
een blinde gehoorzaamheid
O Heer, die van op Uwen homelschon
troon, alles met wijsheid bestuurt, wij
bidden vurig, dat het Recht, de Onschuld
niet zouden bezwijken. Wat ons betreft,
wij vreezen niets wij zouden graag
sterven voor den zegepraal van den
Paus Wij zweren trouw op het Graf
van Petrus, trouw aan Benedictus XV,
trouw aan dc Kerk wij buigen den
knie, ondor den standaard van het Kruis.
Eu indien wij in den strijd bezwijken,
dan weze onze laatste zucht Leve de
Paus-Koning
EINDE.
[ij La FedeltA, 31 December 1890.
