Kortelings verschijnt £)g DENDERBODE 'n een gansch
Nieuw Kleed en met nieuwe medewerkers.
HU DE 6R0EHE TAFEL.
De Viaamsclie Kwestie.
SOCIALE BELANGEN
De Middenstanders
Brief uit Engeland.
Zondag 9 Maart 1919.
Voorloopig 10 centieirfon het nummer.
75* Jaar Nr 4845.
SOCIAAL WEEKBLAD VOOR HET VLAAMSCHE VOLK
Week - Kalender.
Twee Muschjes.
Toekomende week
Iersche toestanden
fli| DE DENDERBODE
E W
<X> Abonnementsprijs5 irank'sjaars voor de stad. r r-- aankondigingen:
5 6 frank voor den buiten ürj I tLLtKo Beine éên maal I,5o fr.twee maal a,50 ir.
SR fö l 0 vuui uen uuiLCii. Gewone annoncen0,30 de regel.
73 Men schrijft in bij VAN DE PUTTE GOOSSENS, PrJrV pn Tr\rïc Van Af* Putto Von^tasen,sterfgevallen,enz. 0,50deregel.
3,, Korte Zoutstraat. Aalst en op alle postkantoren. J C' l^1Ck e11 J QnS V an ae 1 UttePlaste herhalen ,o.gen, akkoord.
MAART.
Evangelie van den Zondag
Jesus door den duivel bekoord. Matth. IV.
9 Zondag, 1 v. d. Vasten. Quadragesima,
H. Francisca, wed.
10 Maandag, H.H.40 Martelaren v. Sebasta.
11 Dijnsdag, H. Vindicianus, biss.
12 Woensdag, Quatertemper, H. Gregorius,
Bbl.
13 Donderdag, H. Euphrasia, mgd.
14 Vrijdag Quatertemper, H. Mathildis, K.
15 Zaterdag, Quatertemper, H. Longinus,
Krijgsman.
Hippe, trippe, trappe.
Op de takjes rappe
Springt een musschenpaar,
In de hage daar.
Den avond komt zoo zachte
Slapen voor de nachte
Zoeken alle bei...
Kijk, daar zitten zij
Sainen op een stokje I
In hun pluimen rokje
Warm hun kopje dook,
Bei hun pootjes ook I
't Moge donker wezen,
Zonder zorg of vreeze.
Slapen doen ze zoet...
Mensch, slaapt gij zoo goed
Fons Van de Maele.
EEN POLITIEK PRAATJE
(Van onzen bij zonderen medewerker).
Brussel, 6 Maart 1919.
De dagen van gejuich liggen ver
achter den rug. Reeds weken aan we
ken zijn ginds op het
Vredescongres '--é
de staatkundige politiekers rond de
diplomatentafel, alias grpene tafel,
vereenigd. De pers bazuint hunne
woorden uit over de wereld, en de
wereld verwacht in spanning het op
richten van den Volkerenbpnd. Com
missies en onder-commissies worden
gesticht, en op het groene tapijt duikt
het eene vraagstuk na het andere op,
maar al wat daar is gesproken heeft
tot nog toe geen zier veranderd aan
den gang van onzen aardbol. Zou aan
dit vredescongres, zoo kolossaal
grootsch ingezet, hetzelfde lot be
schoren zijn als aan den
Babel-toren
die tot aan de wolken wilde reiken en
daar halverwegen ellendig is blijven
staan als een beeld van der menschen
beschamende onmacht en nietigen
trots' Wij, katholieken, vreezen soms
daarvoor, en niet zonder reden.
Reeds een heel tijdje geleden merkte
president Wilson op: Mijne Heer en,
hier is een groot staatsman vergeten
GodGod is niet alleen de Heer der
heirscharen, Hij is ook de Vorst van
den Vrede
God werd op het vredescongres
buitengecijferd, en dit heeft daar eene
leemte nagelaten welke met geen
staatskundig verstand^ of politieke
wijsheid aan te vullen is. De Paus
werd moedwillig van kant gelaten
daar waar zijn woord met zooveel ge
zag zou geklonken hebben, en dit
weerom schept een tekort dat de
handigste diplomatie niet vergoeden
kan.
Laten we nu de godsdienst terzij en
plaatsen wij ons op zuiver politisch
terrein, dan nog kunnen we den toe
stand lang niet rooskleurig noemen.
Terwijl het bolsjevism in Duitschland
andermaal aan 't laaien staat, terwijl
in 't Zuiden ook de donkere dreiging
van het spartakismus gromt, worden
we hier in België en dit ligt ons het
nauwst aan de ziel, nog immer
scherp al de ellende van den oorlog
aan den lijve gewaar. Onze geldelijke
toestand is hachelijk. De nijverheid
sluimert aldoor. De levensduurte
blijft verbitterden en mistevredenen j
maken. In een woord, de heropbouw
van ons land vordert geen stap. i
Thans is er hier in de parlemen- i
taire middens in den laatsten tijd fel
gepraat en geredekaveld geweest
over het zoo genaamde
Belgisch-Hollandsch geschil.
Wat is de meening van ons, Vla
mingen, hierover In twee woorden
clat het Schelde-vraagstuk grondig
dient herzien en, op een rechtvaar
dige wijze, in ons rechtmatig belang
opgelost, doch dat we voor 't overige
ons hoegenaamd niet mogen laten
sturen in het vaarwater van gevaar
lijke heethoofden die uitpakken met
aanhechtingsplannen
Juist op het oogenblik dat we dit
hier neerpennen, valt ons een tele
gram in handen dat veelzeggend is.
Lloyd George heeft het hierin over de
kleine naties. (Geen twijfel of België
wordt er hoofdzakelijk in bedoeld).
Ziehier een bondige samenvatting
zijner verklaringen
De kleine naties moeten zich
wel wachten hetzelfde te doen
als de grootmachten die, ten
onrechte, terrein inpalmden
waar volkeren op woonden van
anderen landaard, anderen
godsdienst, andere taal, andere
zeden, enz.
De macht der kleine naties
moet hoofdzakelijk hierin bestaan
dat zij hunne vrijheid weten te
doen waarborgen.
De geschiedenis leert ons dat
volkeren van kleine landeu den
diepsten invloed nalieten.
Ik min die kleine naties, (lees
België) en moet hun op het nart
drukken dat zij zouden dwalen
moesten zij in den waan verkee-
ren hunne macht en hunnen in
vloed te kunnen doen aangroeien
met een bloote aanwinst van
grondgebied.
Dit heeft geen uitleg noodig. Wie
lezen kan zal het gedacht van Lloyd
George begrijpen. Wat hij daar voor-
I opzet, steunt en sterkt ons, Vlamin
gen, ten volle in onzen strijd voor het
heroveren van
Vlaanderens rechten.
Wij herhalen met den grooten en-
gelschen Staatsman een volk, om
groot te zijn, moet zich niet noodza
kelijk kunnen bewegen op een uitge-
N' 14 QUO VAD1S 53
En nu bezwoer hem Lucanus in den naam van de kunst en liet mensch-
dom. Iedereen wist dat de-goddelijke dichter, de zanger, die zijns gelijke
niet had een nieuw lofdicht maakte, Venus ter eer, waarbij dat van Lucre
tius nog amper geleek aan het schamel schreeuwen van een wolvejong. Dat
hij dit festijn verandere in een waar festijn 1 Vaderlijke heerscher, mocht hij
zijn onderdanen niet berooven van den klank zijner stem.
Zij niet onvermurwbaar, Cesar I
Zij niet ontoegevend I herhaalde de heele vergadering.
Nero stak de handen uit, getuigen dat men hem geweld deed en dat hij
toegaf. Al de aangezichten blonken opeens van dankbaarheid en al de oogen
keerden naar hem. Maar hij gaf bevel, dat men aan Poppea zeggen zou
dat hij wilde zingen.
Eene onpasselijkheid had Augusta belet het festijn bij te wonen, en zeker
zou er geen middel zoo krachtig zijn voor hare genezing als de zang van
Cesar...
Poppea kwam onmiddelijk. Zij heerschte nog heel alleen over het hart
van Nero, maar 't was immer gevaarlijk Cesar te vergrammen, wanneer zijn
eigenliefde op 't spel stond, zijn eigenliefde en trots van zanger, wagen
menner of van dichter.
Zij. kwam, blond en gekleed, zij ook, met een paarse tunica, den hals
lichtend van wondergroote parelen, die een deel waren van den buit ge
maakt op Massinissa. Uitroepingen en gelukwenschen begroetten hare in
trede, en boven al het stemmengerucht weergalmde meest van al
Goddelijke Augusta 1
Van heel haar leven zag Lygia zulke schoonheid niet. Zij kon hare oogen
nietgelooven.
Was dat nu de schaamtelooze Poppea, die Cesar aanzette tot de dood
van zijne moeder en zijne echtgenoote Poppea, wier beelden men
neerwierp bij nachttijd, overal in de stad, en die beschimpt en beleedigd
werd door tal van opschriften, gegrift in de muren
Lygia schouwde haar verwonderd en verrast aan.
Ah I Marcus, is het mogelijk
Ja, ze Is schoon, maar gij zijt honderdmaal schooner.
Reeds stond Cesar recht. De zanger Diodorus reikte hem een delta-luit
•en de zanger Terpnos nam een nablium om hem te begeleiden.
strekt grondgebied, en zijn grootheid
vermeerdert of vermindert niet alnaar
gelang het eenige hectaren min of
meer grond kan aanhechten.
De grootheid, de macht van een
Volk, inzonderheid van een volk dat
binnen geen wijde grenzen leeft, ligt
in zijn
Vrijheid,
dat wil zeggen in zijn ongeschonden en
volledige persoonlijkheid. Hoe v rijheid
anders uitgelegd Vrijheid zonder
zelfstandigheid is niet denkbaar.
België heeft zich niet in dezen hel-
schen krijg geworpen, met het baat
zuchtig en kleinmenschelijk doel van
eenige hectaren grond te veroveren.
En daarvoor ook zijn onze jóngens
niet gesneuveld. Maar in ruil van hun
bloed vraagt Vlaanderen zijn vrijheid.
Vrijheid door rechtvaardigheid,
door gelijkheid, doof zelfstandigheid.
Aan een vrij volk is niet de uitgestrekt
heid van grondgebied noodig om
groot te zijn. Dat ziet men in de ge
schiedenis waarin het Vlaa®leren der
vroegere eeuwen zoo'n grooten naam
heeft
Daarom zijn wij Vlamingen, uit
princiep tegen al de drijverijen van
onbezonnen
nationale politiekers
en tutti quanti die met zotte aanhech
tingsplannen in het hoofd loopen en
het vlaamsch volk den doodsteek
willen geven, want Vlaanderen ver-
gete niet dat het in dit uur om zijn
levensbelangen gaat
vervolg onzer artikelen over
SOCIALE STUDIE
DOOR
Notaris LEO HERSSENS.
Vertaald door Christ.
(Verboden nadruk'.
De Middenstanden
INLEIDING.
Soldaat in oorlogstijd, een frontblad
stichten en uitgeven, zijne strijdmak
kers stoffelijk, verstandelijk en zede
lijk steunen en dan nog tijd vinden
om een degelijk werk over de sociale
toekomst van België te schrijven,
welk stevig bewijs van stoere wils
kracht en van ijzeren wil. Moet het
ons verwonderen dat de Heer Notaris
Herssens hij is de soldaat-schrij
ver grooten invloed op de man
nen uitoefent en van hen zeer ver
eerd en innig bemind wordt
Om zijn boek in breederen kring te
doen lezen en ook om hen, die over
Vlaamsche beweging nog immer
dwaalbegrippen blijven hebben, een
klaren en juisten kijk op de sociale
toekomst van België te geven, schreef
hij het in 't Fransch. Gebrek aan tijd
belet hem zi.in werk in 't Vlaamsch om
te zetten die gunst en die eer valt mij
ten deel en ik dank den Heer Notaris
omdat ik, door dit vertalen, de belan
gen van de kleine burgerij en mijn
heilig Vlaamsch ideaal kan verdedi
gen. Christ.
De Middenstanden.
De burgers, die niet tot de hoogere
standen noch tot de werkende klas
behooren, noemt men de midden
standers
u Elke maatschappijzegt de Ame-
rikaansche schrijver Barnett Wendell
tot normale beschaving gekomen,
bevat noodzakelijk verschillende soor
ten burgers».
In de meeste landen zijn min of
meer erkende leidende standen gods
dienstige, krijgskundige, bestuurlijke,
edele en andere.
In alle maatschappijen zijn arbei
dende klassen.
In alle voorspoedige maatschap
pijen vindt men tusschenklassen
De tusschenklassen, in Frankrijk,
de burgerij in Engeland, Neder
land, Duitschland de middenstan
ders genoemd, verschillen volgens
de onderscheidene groepen die ze sa
menstellen finantiemannen, groot-
nijveraars, groot-handelaars, kleine
winkeliers en kleine bedienden.
Belachelijk en kleingeestig ware 't,
de maatschappelijke kwestie te bepa
len bij de vraagstukken enkel de werk
lieden aanbelangend.
De economische moeilijkheden (I)
waartegen vele middenstanders wor
stelen, zijn belangrijk genoeg om ern
stig overwogen te worden door allen
(1) en het maatschappelijk belang (de v
talerj.
cT:e het algemeen sociaal welzijn be
hartigen.
Een der voornaamste sociale ver
schijnselen van onzen tijds is de geest
van verceniging welke zich de wereld
door doet gevoelen. De noodlottige
alzondering,waarin het individualisme
van de Fransche republiek de ver
schillende beroepen had geworpen,
wordt vervangen door'een sterke soli
dariteit de zelfde of zich gelijkende
en aanvullende bedieningen, vormen
bonden.
Samenstelling.
De bedienden, de handelsreizigers,
de gewone fonctionarissen, de kleine
handelaars en de kleine ambachten,
(men verééne de twee laatste catego-
riën niet) vormen den kern der mid
denstanders goed ingericht zijn het
ware steunpilaren der maatschappij.
Vijanden.
Vóór het ontstaan der coöperatie
ven, eer de verbruikers zich vereenig-
den naar het voorbeeld dér kapitalis
ten,die hunne fondsen bijeenbrachten,
en der werklieden, die tegenover het
kapitaal hunne getalsterkte stelden,
leefden de neringdoeners in welstand.
De concentratie, zoo schadelijk, ja
noodlottig aan de ldein-winkeliers,
doch aan de belanghebbenden zeer
voordeelig vereemgde de verbrui
kers, die de groote nieuwigheids -
magazijnen de bazars de Bon
Marchés de a Innovations sticht
ten.
Deze verschillende inrichtingen, on
telbaar geworden, bieden aan hunne
talrijke klanten allerhande waren aan
de bestkoopste prijzen en bedreigen
den kleinhandel met ondergang.
Veel, zeer veel heeft men ten voor-
deele der kleine burgerij geroepen,
doch weinig, veel te weinig gedaan.
X-.r wo.o en er is enkel ééne onlossinc
de vereeniging der neringdoeners.
De winkeliers werden erg beklaagd
en met hen al de kleine burgers De
kleine burgerij lijdt, de kleine burgerij
sterft.» Dat is onlogisch.
Waar is tiet, dat een deel, immer in
aantal afnemend, zwaar beproefd
wordt: deklein-handelaars.Misschien
zal dat deel verdwijnen, slachtoffer
der concentratie.
Is het eene weldaad of een nadeel
't Is een maatschappelijk feit dat wij
niet beoordeelen willen.
Doorworstelt het vervoer bedrijf
niet dergelijke crisis Zal ook deze
nijverheid niet verdwijnen tengevolge
der gemakkelijke vervoermiddelen en
der menigvuldige verbindingswegen
Goedkoop verkoopen
om veel te verkoopen deed een
Gentsch groepten en fruitkoopman op
den voorgevel van zijn huis schilde
ren. Onbewust stelde deze handelaar
de onbetwistbare economische wet,
die de coöperatieven, groot-magazij
nen en bazars rijk maakt, in praktijk.
De groote keus aan waren brengt een
talrijk clienteel bij, waardoor de ver
koopprijzen veel kunnen verminderd
worden. Een deel der algemeene kos
ten vallen weg, meer koopwaren wor
den verkocht, zijn immer naar de
«mode» en, door den grooten afzet,
kan men met'kleine winst verkoopen.
De overvloedige en snelle voort-
brengst der nijverheidsprodukten ver
minderde de aankoop- en verkoopprij
zen. Het aantal klanten is evenredig
met het aantal te koop geboden waren.
Hoe meer klanten, hoe kleiner de
verkoopprijs, hoe meer voortbrengst.
Dit was de grondslag van de winsten
der groot-magazijnen. Het verbruik
bracht voordeel én aan den verbrui
ker én aan den nijveraar én aan den
werkman.
Velen klampen zich aan de oude
gewoonten wier verdwijnen zij be
treuren, vast, niettegenstaande de
groote concurrentie. Nuttelooze strijd
waarvan de overwonnene op voorhand
gekend is. ('t Vervolgt).
Indien er ooit in de wereld, een
strijd is geleverd geworden voor
volksbestaan, en vooral kenschetsend
is onder dat opzicht dan hoeven we
wel aan de Iersche beweging er de
eerste plaats te geven. Sinds het
groene Eiland door Englands leger
benden veroverd werd, heeft het nooit
nagelaten door bloedige zelfoffering
verschillige malen per eeuw pogingen
te maken om verloren vrijheid en
eigen zelfstandigheid te herhoveren.
En ten huidige oogenblik, is door den
loop der laatste eeuwen de verhou
ding tusschen beide kampen dusdanig
geworden dat een oplossing van het
voorhanden zijnde vraagstuk niet lan
ger meer kan uitblijven. Daarbij de
twee laatste jaren hebben maar al te
wel bewezen dat de huidige Iersche
toestanden doodzwaar wegen op het
Engelsch politiek leven, en zelf het
aan zekere versmachting doen lijden.
Bij het uitbreken van den oorlog in
1914bestonden in I er landt wee gr oote
wel afgeteekende politieke partijen,
de Nationalisten aan wiens hoofd de
beroemde en over enkele maanden
overleden Iersche kamper Redmond
stond en de Ulstergroepeering met
de leidende persoonlijkheid van sir
Edward Carscn. Een korte uitleg
over beide schakeeringen is hier tot
opheldering der voorkomende toe
standen noodig. In zijn zoolangen
strijd heeft het Iersche volk grooten-
deels de moreele kracht tot weerstand
aan de Engelsche verdrukkingspoli-
tiek geput uit zijn diepe godsdienstige
overtuiging en het onverzet werken
tot het behouden zijner katholieke
princiepen tegenover het officieele
protestantisme der Londensche re
geering. Daar heeft dan ook altijd de
kern gelegen van de gansche Iersche
beweging en de wieg van het nu zoo
bloeiend Iersch nationaal gevoelen.
Een zeer klein gedeelte dér bevolking
was enkel tot de hervormde kerk en
leer overgegaan en bij deze hadden
zich gevoegd een nog al merkelijk
aantal Engelsche colonisatiefamilien.
Dat al was gevestigd in de noorder
Industriestreek met Belfast als het
centrum, en nu onder den algemee-
nen naam van Ulsterprovincie bekend
staat. Daar zal men ook de groote
stronkeisteen vinden die de volledige
oplossing van het Iersche vraagstuk
belemmeren en uit die gouwen zal in
enkele maanden tijd de meest volle
dige obstructie opgroeien tegen de
aanpassing van het Iersche zelfbe
stuur over gansch het eiland.
Evenals elk klein verdrukte volk
was de algemeene vraag van bijna
gansch de Iersche bevolking eigen
regeering vrije zelfstandige kultu-
Dat was dan ook het programma der
Iersche nationalisten en hun kracht
was dusdanig dat van 1905 ze in het
Engelsche parlement een der meest
homogeene groepeeringen vormden.
Reeds onder Gladstone's regeering
werd een eerste voorstel tot Home
Rule (Eigen Regeering) aan de En
gelsche wetgevende machten voorge
legd maar het wierd onverbiddelijk
verworpen door het veto van het hoo
gere Huis. Enkel weinige maanden
voor het uitbreken van den algemee-
nen Europeeschen oorlog zou onder
den onbuigbaren wil van den Engel-
schen eerste minister Asquith het
Home-Rule voorstel wet worden na
dat deze voor goed het overmachtig
Huis der Lords het veto-recht ont
nomen had. Voor de verwezenlijking
van de zelfbestuur wensch had de
Iersche werking zich enkel op parle
mentair grondgebied bewogen van
de vroegere Iersche onwentelings-
clubbenhad men geen woord meer
gehoord, de Feniansbeweging was
schijn dood en zou slechts volledig
teeken van leven geven met Paschen
1916, om dit maal krachtiger dan ooit
weder op te komen onder den alge-
meenen naam van Sinn-Feinisme.
Door het welgelukte doordrijven
van het Home-Rule had Ierland nu
wel voldoening gekregen in woorden,
maar deze moest nu tot daden omge
werkt worden. Waar zich tot nu toe
het beperkt had door een tegenover
elkander staande streven óp parle
mentair gebied, ging het zich nu ver
plaatsen tot een gansch ander terrein;
de straat.
Nauwelijks heeft de afkondiging
van de nieuwe politieke Iersche toe
stand plaats gehad, of door al de
Ulsterstreek worden Volunteer's
battalions (vrijwilligers eenheden) op
gericht, onder den gezamenlijken
naam van Ulster army (Ulster leger),,
met het doel de blijvende aanhechting
onder Engelsch parlementgebied te
verzekeren, endoor gewapende tegen
stand de toepassing van het Home-
Rule, over de Belfast gewesten
onmogelijk te maken. Hun leider
Carson, verklaart het op openbare
meetingen en in verschillige redevoe
ringen door hem in het Engelsch
lagerhuis uitgesproken dat de Ulster
streek zich nooit zal onderwerpen en
nooit beheerd zal worden door de
toekomende Iersche wetgevende
Kamers.
Tegenover die wel te voorzienen
tegenstand waren de Nationalisten
die meer dan de drie vierden van het
Iersche volk vertegenwoordigden ook
niet werkeloos gebleven en hadden
de jonge Iersche jongelingschap onder
den naam van Iersche militie gedrild
en gewapend ter verdediging van het
onlangs bekomene zelfbestuur. Men
hield wapenschouw, langs beide kan
ten werden gemoederen opgehitst en
bloedige botsingen waren onvermij
delijk. Toen op einde Juli de oorlog
uitbrak, en daar men de algemeene
aandacht vestigde op het Europeesch
continent
Wordt vervolgd. Marten.
Belangrijk
Bericht.
Verkleefde Lezers en Lezeressen
We z(jn bezig met belangrijke ver
anderingen toe te brengen aan ons
weekblad. Binnen kort zal
DE DENDERBODE
heelemaal van uitzicht veranderen.
Het zal eene verrassing zijn voor allen
die ons lezen. DE DENDERBODE
moet worden het schoonste, het de-
gelijkste, het meest gelezen volksblad
onzer geliefde Denderstreek
Daaraan willen we al onze krachten
w(jden.
Vlamingen, helpt onsLeest en
Verspreidt De Denderbode.
Eene waarschuwing
Bij besluit van den minister van
oorlog werd volgend bericht uitge-
plakt m de door de troepen bezette
lokalen
Er wordt mij aangebracht dat
handelaars zekere artikelen te koop
stellen voortkomende van de troepen
magazijnen en legerkantienen.
Ik herinner aan al de ledeh van
het leger, dat deze handelwijze onge
oorloofd is en dat overeenkomstig het
Besluit-Wet van i5 November 1917
i° Zal gestraft worden met eene
gevangzitting van 8 dagen tot 3 maan
den en eene boete van 26 tot 1000 fr.
of met eene enkele dezer straften, al
wie gemachtigd zijnde zijne aankoo-
pen te doen in de magazijnen of kan
tienen van het Belgisch leger of van
de legers der Bondgenooten, een om
't even welk door hem in de magazij
nen aangekocht voorwerp zal ver
kocht hebben, aan personen niet
gemachtigd er hunne aankoopen te
2° Zal met dezelfde straften of met
ééne enkele dezer gestraft worden,
eenieder welke niet gemachtigd zijnde
zijne aankoooen te doen in de maga
zijnen of kantienen van het Belgisch
leger of legers der Bondgenooten,
koopwaren zal gekocht hebben, welke
hij wist uit deze inrichtingen voort te
komen.
Birmingham28 Februari 19I9.
Wat 'n genoegen nu en dan eenig
nieuws uit het vaderland te ontvan
gen en te vernemen hoe alles daar
nog waait en draait. Zoo wordt me
nu ook regelmatig De Denderbode»
besteld, die me waarlijk verrast heeft.
Wat 'n schoon, degelijk Vlaamsch
weekblad is hij geworden En ik lees
dat er nog al verbeteringen op de
dagorde staan, 't Doet zoo 'n deugd
aan 't harte, ook van hier de Vlaam
sche beweging te kunnen volgen en
in den geest meêleven; en wanneer ik
De Denderbode daar voor me op
tafel zie liggen, krijg ik zoo'n gevoel
om me heen van thuis, van onze dier
bare moederstad, van ons schoon,
verjongd en herwordend Vlaanderen
Ik had in zoo langen tijd geen de
gelijk Vlaamsch blad meer gezien.
Wel is hier in dit laatste jaar een
bladje verspreid geworden, dat ech
ter niet dikwijls terecht kwam, en dan
nog hoofdzakelijk gewijd was aan de
verkondiging van t Evangelie en re-
claam voor paardenvleesch en sau-
cisses de Boulogne Ware 't niet dat
men zijn Vlaamsch-zijn als een heilig
pand diep in zich draagt, men zou
ten slotte, midden al dit Engelsch ge
roezemoes, haast zijn Vlaamsche
sprake nog verleeren.
Met genoegen stel ik vast, dat dus
ook in België, het Syndicalisme zich
tot 'n geduchte^ macht schijnt te wil
len opwerken. Zoo moet het zijn. En
dat ook de Nijverheids- en Handels
bedienden niet ten achter blijven, laat
veronderstellen dat ze zich eindelijk
van hunne waardigheid en kracht
bewust geworden zijn. Al te lang zijn
hunne rechten verwaarloosd geweest,
ae droegen er wel eenigszins de
schuld v£n maar eene goed georga
niseerde bcroepsvereeniging, waar
van de soldariteitsgedachte de grond
slag dient te vormen, zal een mach
tige heiboom zijn tot herstelling en
verbetering van hunnen stoffelijken
toestand.
Hier is dergelijke werking, onder
de bedienden, ook maar nauwelijks
ontstaan doch deze hebben zich
rechtstreeks aangesloten bij de andere
trade-unions ten einde aldus eene
gezamenlijke macht te vormen. Het is
immer mijn persoonlijk gedacht ge
weest en velen mijner dagelijksche
omgeving herhalen het met mij dat
voor klerken, reizigers, enz,, een
beter levensbestaan zou weggelegd
zijn, indien ze zich soms niet zoo ver
boven den gewonen arbeider achtten,
maar met hem hand aan hand gingen
