EENDRACHT.
Internationale Politiek
VOOR STAD EN ARRONDISSEMENT AALST
r
Een en ander
Abonnementsprijs:
KATHOLIEK WEEKBLAD
tot veredeling van Volk en Land.
BEHEER EN REDACTIE 29, Korte Zoutstraat, AALST
De Schuimloopers
-
Voor alle advertentiën buiten het Arrondissement Aalst wende men zich naar OFFICE DE PUBLICITÉ 36, Nieuwstraat, Brussel.
iS DAGWIJZER
Steeds reden...
Katholieken van stad en bui
ten schrijft in op het weekblad van
uw gewest. DE DENDERBODE,,.
rr
"O"
«Liuiiuafi
tv l CUI Udl I A *7 JlHP*
Binnenland
Buitenland
Amerika
8.50
15.00
2 doll.
ADVERTENTIËN
volgens akkoord.
Postcheckrekening
44024
DE DENDERBODE
WERKEN VAN
Df R. SNIEDERS
PRIJS FR. 3.50
Franco per Post fr. 4.50
VERKRIJGBAAR
TEN BUREELE DEZER.
Postcheckrekening
44024
k,
ZATERDAG 9 FEBRUARI 1924.
Februari of Sprokkelmaand.
'm Zondag, 5e Zondag na drie Koningen.
""^H. Scholastica, zuster van den H. Be-
nediktus.
Maandag, Verschijning van O. L. Vr.
te Lourdes.
H. Adolphus, Bisschop, Belijder.
Dinsdag, H. Zeven Stichter van het
Orde der dienaars van Maria.
H. Alexis, Aartsbisschop, Belijder.
Heden 2e verjaardag der verheffing
van Paus Pius XI.
Woensdag, H Catharina van Bicci,
van het Orde van den H. Domini-
cus, Maagd, Kloostermoeder.
H. Castor, Priester, Belijder.
Donderdag, H. Valentinus, Priester,
Martelaar.
H. Auxentius, Hermijt.
i Vrijdag, H. Faustirtus en Jovita, ge
broeders, Martelaars.
i Zaterdag, H. Onesimus. discipel van
den H. Paulus, Martelaar.
H. Elias en gezellen, Martelaars.
Wij hooren, links en rechts, over
ïndracht spreken en zien de een
dacht verwezentlijkt op verschei-
ene plaatsen.
Zulk algemeen verschijnsel be-
AÜjst dat de eensgezindheid in de
Satholieke partij volstrekt noodza-
:lijk wordt en bovendien dat er
:n weg openligt en dat het de ge-
aste stond is om dien weg op te
aan.
Volstrekt noodzakelijk
Al dat getwist en gekijf tusschen
atholieken heeft voor eerste ge-
olg de partij te verzwakken, de
erkkracht te ontnemen aan velen,
s het nog geen ergere verbrok-
ïling teweegbrengt.
In de tweede plaats hindert dit
p uitwerking van een katholiek
rogram, de verwezentlijking van
e algemeen verlangde ontwerpen
ït gezamentlijk optreden, niet en-
i ïl in betoogingen, maar ook in
'erkdadige propaganda.
Wanneer men het goed nagaat
3ft de scheiding gewoonlijk niet
iep, dikwijls enkel in een persoon-
ke voorkeur.
Het wordt de algeheele strek
ing onzer partijgenooten om de
tndracht te betrachten, maar dan
omt de natuurlijke vraag hoe ge
lken wij daar toe
Het Christen Werkers verbond
er provincie Namen hield een paar
■eken geléden een Gouwcongres
i nam een eenparig besluit van
alle vertrouwen in de Katholieke
Inie met den wensch dat deze
veral, in heel de provincie, de
eldige organisatie van de katho-
tke partij zou wezen.
Ook uit verschillende plaatsen
an t Land, komen berichten toe
at de katholieke zich vereenigen
nder de vlag en de leiding der
atholieke Unie.
De verschijnselen zijn kenmer-
tnd en geven duidelijk te verstaan
at er een drang bestaat om de
atholieken eendrachtig te scharen
ader de leiding der Katholieke
Inie, wier organisatie reeds vroe
de uitgelegd is en wier vaste en
vens breede standregelen vol-
«Dening kunnen geven aan al de
Atholieken.
Het blijkt wel duidelijk dat, voor
de verkiezingen van 1925, de Ka-
tholiekeUnie de eenigepartijorga-
ganisatie zal geworden zijn, met
gezag en invloed bekleed.
G. v. L.
Heeft Jan verdriet
Dan laat hij niet
Een druppel te gaan pakken
Dit doet hem deugd,
Wil al zijn vreugd
Niet in zijn schoenen zakken
Doch, is hij blij,
Dan hoort 't er bij
Alweer een te gaan drinken
Des, licht van zin
Hij d'herberg in
Om lachend te staan klinken.
Heeft Jantje kou
Dan trekt hij gauw
De krocht in van de bazen,
En neemt van 't vat
Een vuurke, dat
Hij niet hoeft aan te i blazen
En heeft hij 't heet
Hij 's weer gereed
In koele kroeg te kruipen
Aldus heeft Jan
De drinkeman
Steeds reden om te zuipen
Fons Van de Male.
Erembodegem, 14-1-24.
Sinds wij laatst hier over de Interna
tionale politiek repten, zijn twee repre
sentatieve figuren van het wereldtooneel
verdwenen, twee fel kontrasteerende figu
ren, die elk in hunne sfeers, een grooten
invloed hebben uitgeoefend
Lenin en Wilson.
In dit nummer wenschen wij even een
woord te wijden aan de groote
Wilson-figuur.
Het is nog niet zoo lang geleden dat wij
er te dezer plaats op wezen hoe Wilson,
een tijd lang, de hoop en het vertrouwen
heeft uitgemaakt van al dezen, die als
basis van een nieuw Europa, breed men-
schelijke princiepen van rechtvaardigheid
aankleefden.
Rechtvaardigheid is echter maar moge
lijk, wanneer de mensch zich ontdoen wil
van het gewaad van egoïsme. Omdat hij
zijne veertien punten te edel had op
gevat, omdat hij te veel verwachtte van
het idealisme der menschen, kortom, om
dat hij te weinig politieker was, daarom
werd Wilson zoo vroeg van het Staats-
tooneel gestooten. Dit schreven wij vroe
ger, zonder te vermoeden dat de dood
ons zoo spoedig gelijk geven zou. Want,
met het afsterven van den ex-president
der Vereenigde Staten, en uit de hulde-
telegrammen hem uit alle landen gestuurd,
evenals uit de lofartikels welke bijna een
parig door de wereldpers aan zijn betee-
kenis werden gewijd, blijkt nu zonneklaar
dat de groote man inderdaad zijne prach
tige, menschlievende plannen niet heeft
zien gedijen, omdat hij te idealist was.
Amerika, het land der dollars, kon moei
lijk gehoor verleenen aan de stem van een
staatsman die blijkbaar weinig om het
geld bekommerd was, en zulk een verhe
ven vorm van zijn gedachten en theoriën
wist te geven. Amerika vond het niet
raadzaam het doodskranke Europa, waar,
midden ellenden van allen aard, nog aan
houden^ getwist en gékrakeeld werd, en
de vrede voor goed verbannen scheen, uit
den afgrond op te helpen. Die taak hadde
wellicht te veel dollars gevergd... Meteen
verdwenen de Veertien Punten welke
een tijd lang als een verblijdende star aan
den horizont geflikkerd hadden, en het
werd er nog wat donkerder en droever
om in het stuiptrekkende Europa. Men
weet genoeg wat er sedertdien almaal
gebeurd is, en de levensduurte is daar om
aan te toonen hoe benard de economische
toestand ten onzent en elders nog immer
blijft.
Deze laatste tijden scheen het dat men
in Europa, en ook in Amerika, al meer en
meer terugdenken ging aan de Veertien
Punten van den wijzen man, die Wilson
heette. Want, wanneer eenmaal een
schoone goede gedachte in de wereld is
geworpen, baant zij daar toch haar weg,
al duurt dat soms jaren en nog jaren.
Wilson had veel mooie gedachten over
het ontredderde Europa gestrooid. Zij
schenen weggewaaid te zijn als onvrucht
bare zaadkorrels, doch God alleen weet
waar zij gevallen zijn, waar zij kiemen,
en wat er nog eens uit groeien kan ten
bate der menschheid.
Laten wij hopen.,.
Wilson was dus geen politieker, en dat
maakt zijn nagedachtenis zoo rein. Dat hij,
om wille van zijn idealisme gevallen is,
in de schaduw gesteld werd, door som
migen zelfs bespot, doet zijn faam van
geleerd en onbaatzuchtig staatsman thans
nog schitterender stralen.
Hij heeft dan ten slotte het lot gedeeld
van alle die groote denkersen weldoeners
der menschheid, die, tijdens hun leven,
dooir het oordeel der wereld te licht be
vonden werden, omdat hun gédachten en
verzuchtingen veel hooger reikten dan de
politieke hansworsterij en het egoïstisch
gebazel van hun tijd.
Na hun dood echter is gebleken dat hun
werking en hun invloed een Iichtfakkel
werd voor de volgende geslachten.
Ex-president Wilson is verdwenen.
Zijn arbeid voor vrede en rechtvaardig
heid zal, vroeg of laat, vruchten dragen.
Groote gedachten vergaan niet.
Dr Elm.
Huiveringwekkende bijzonderheden
over het einde van Lenine, deelt de brief
wisselaar uit Rusland van den Daily Mail
ons mede:
't Is schrikkelijk, hoe de meester der
duisternis gelijk de briefwisselaar hem
noemt, gestorven is.
Van zijn verstand maar niet van zijn
bewustzijn beroofd en aangetast door een
afschuwelijke ziekte bracht de eens al
machtige dictator van Rusland zijn laatste
levensdagen door, als een beest op han
den en voeten rondkruipend door het
vertrek, in zijn zorgvuldig bewaakt ver
blijf te Gorky voor hem voorbehouden.
Tegenover de meubels en de andere
doode dingen, die hem omringden, hield
hij wanhopige angst-pleidooien ter ver
dediging van zijn misdaden, waarvan de
herinneringen te midden van de ruïnen van
zijn verward en verwoest verstand, nog
levend overeind stonden...
Dat doet ons eens te meer denken aan
't rampzalig einde der kerkvervolgers.
Eene stommiteit
die iedereen overtuigen moet van de ver
regaande dweepzucht der voormannen
van de socialistische partij is 't volgende
Onder de bespreking van 't vraagstuk
der scholen in den Senaat, dezer dagen
had Senator Pater Rutten het woord ge
vraagd en zegevierend beantwoordde hij
de drogredenen van de liberale en socia
listische senators. Op zeker óogenblik
wierp de volksgezinde senator volgende
vraag op
Houdt ge staande, dat men voor de
Eerste Communie kinderen moet aan-
nemen die geen Catechismussen lessen
gevolgd hebben
En aan de uiterste linkerzijde werd
door een tiental socialistische senators
met klem geantwoord Ja Ja
Zoodus, volgens die schoone, groote
heeren zou de priester de kinderen tot de
Eerste Communie moeten toelaten die
geen Catechismusles hebben gevolgd en
dus van den godsdienst niets afweten.
Nooit, zelfs in Rusland niet, onder
Lenine, zijn zulke dwaasheden uitgedacht.
De strijd tegen de ontucht
is meer dan ooit dringend noodzakelijk.
Verleden Maandag werd te Brussel een
vergadering gehouden, welke de middelen
besprak om de ontucht te keer te gaan en
de ontuchthuizen te doen verdwijnen.
Verschillende organisaties, o. w. de
Bond der Groote Gezinnen, de Vrouwen
verenigingen, de Bond van Familie-Op
voeding waren op de bijeenkomst verte
genwoordigd.
Het besluit van de vergadering was dat
een doeltreffende propaganda moet wor
den gemaakt bij de openbare opinie, ten
einde deze in te lichten over de groote
gevaren van de ontucht en de ontucht
vrouwen.
Nadien zou de openbare opinie de
noodige maatregelen kunnen afdwingen
van de openbare machten, die daardoor
nieuwe sterkte om te handelen zullen heb
ben.
Een verschil
Het schijnt dat de heer Minister Nolf
niet goed weet wat eigenlijk eene katho
lieke school onderscheidt van eene onzij
dige school.
Het eenig verschil dat tusschen
de officieele en de vrije scholen te vinden
is, bestaat in het minder of meerder be
lang, welk aan het godsdienstig onder
richt gehecht wordt. Geheel het land
door, blijft hetzelfde programma aan al de
scholen, zonder eenig onderscheid opge
legd. Zoo sprak de heer Minister, doch
dat is niet juist. Neen het verschil,waar
van er spraak is in de redevoering van
den Minister, is hét eenige niet, en zelfs
niet het gewichtigste. In een katholieke
school wordt alles doordrongen met de
christene waarheid, en de godsdienstige
princiepen zijn de vaste grondslag waarop
alles wordt opgebouwd. Daar ligt hare
eigenaardigheid. En dat is eene der
voornaamste oorzaken van de snelle vor
deringen die de leerlingen er maken in
de wetenschappen.
Van een hondenongeluk.
'Nen hond werd dooreen dwazen auto
mobielrijder 't achterwerk aan stukken
gereden.
Deernis hebbende toeschouwers vroe
gen aan iemand uit de buurt even te tele-
foneeren naar het politiebureel om iemand
te zenden om het arme beest op te rapen
en uit de miserie te helpen, en weet ge
wat men 't eerst vroeg van het politiebu
reel
Ligt hem in 't Gasthuis
Verblijdende omkeer in Frankrijk
Het gedacht van vrijdenker Hervé
In Frankrijk schijnen de mannen die
eertijds zoo gruwelijk de Kerk vervolgden,
tot groote verdraagzaamheid gekomen.
Zelfs de meest radikalen streven nu naar
godsdienstvrede en besluiten dat deze niet
in Frankrijk duurzaam zal gevestigd zijnf
zoolang het land er niet toe besluit voor
al zijn kinderen Vrijheid, Gelijkheid en
BrQederlijkheid in te voeren.
Dienaangaande schrijft een vrijdenker,
M. Hervé, bestuurder van de Guerre So
ciale, thans verschijnend onder den titel
van La Victoire.
Om den rechtvaardigen wrevel van
de katholieken weg te nemen moet men,
gelijkvormig de wet op de Vereenigingen,
gestemd onder Waldeck-Rousseau in 1901
en onder de voeten getreden door de Com
bisten in 1903 en in 1904, toelaten dat de
Congregaties in Frankrijk terugkeeren en
leven, mits zij zich onderwerpen aan de
wet en het burgerlijk gezag eerbiedigen.
Maar de vrede, de ware vrede, de be
trouwende en hartelijke vrede tusschen
de Kerk en de Republiek zal enkel tot
stand komen op den dag dat de Republiek
er zal in toestemmen hare opvatting over
de onzijdigheid van het onderwijs te ver
anderen. Men weet dat de onzijdigheid tot
hiertoe enkel en alleen bestond in het
onderhoud van openbare scholen in
dewelke stelselmatig elk godsdienstig ge
loof bij de kinderen in de kiem werd ver
smacht. Die scholen zijn openlijk ongods
dienstig. Die scholen hebben het land
ontchristend op veertig jaar tijd en heb
ben over Frankrijk alle kwade driften
ontketend. Zij hebben het bestaan zelf van
het land bedreigd, omdat zij propaganda-
scholen voör dé geboortebeperking waren.
Wanneer de Republiek zal beseffen
dat de onzijdige school bezig is met
Frankrijk te vermoorden, dan zal zij er
misschien toe besluiten, nevens de scholen
zonder God, ook vrije christelijke scholen
te onderhouden.
Moest ik te kiezen hebben tusschen
deze drie zaken onmiddellijke regeling
der herstellingen, den linker Rijnoever of
de volledige verzoening tusschen Kerk en
de Republiek, dan zou ik het laatste kie
zen, zulks zonder de minste aarzeling en
ofschoon ik vrijdenker ben.
Al lezende leert men,
zei onze gebuur, en luidop las hij ons het
volgende
Kerven, snijden, neerstig sproeien,
Doet zeer wel den lusthof bloeien
En zijn vruchten schoone staan.
Zoo moet m' ook zich zelv' bewerken,
Wil men met de kroon der sterken,
Eens den hemel binnengaan,
Eene moeder, of een vader, die durft
verzuimen op Zon- en Hoogdag de H.
Mis te gaan hooren, geeft daardoor een
slecht voorbeeld aan hunne kinders, dat
later in de kinders zal gevolgen dragen,
die vader en moeder bitter zullen te bezu
ren en te beklagen hebben.... Want het
staat vastDie zoekt, die vindt.
Aan de mane kent men 't weder,
't Weder dat op handen is
'k Schrijf hier dan een versje neder,
Tot eikeens geheugenis
Is 't maantje bleek, 't voorspelt ons regen
Als 't maantje rood is, daarentegen,
Zal 't windig en onstuimig zijn.
Is 't maantje blank en zilverachtig,
Dan krijgen wij van God almachtig
Lief weer en helder zonneschijn.
Beloften zijn goedkoop, maar de dierte
ligt in 't volbrengen. Die suikerwafels
beloofd hebben, meenen dikwijls veel te
doen als zij heetekoeken bakken. Men be-
looft-met den mond, en men betaalt met
den voet.
En breek geen nisch ei, of maak dat uw
brood te voren gereed zij I
Draad uw naaide, aleer gij naait
Kook niet, eer het vuurke laait 1
