Een allerbeste vriend
Internationale Politiek
VOOR STAD EN ARRONDISSEMENT AALST
Een en ander
Abonnementsprijs:
KATHOLIEK WEEKBLAD
tot veredeling van Volk en Land.
BEHEER EN REDACTIE 29, Korte Zoutstraat, AALST
NANDSNOECK
De Boerenzoon
Voor alle advertentiën buiten het Arrondissement Aalst wende men zich naar OFFICE DE PUBLICITÉ 36, Nieuwstraat, Brussel.
DAGWIJZER
Ik ben
De achturen Arbeidsdag en
het Wetsvoorstel Moyersoen
Katholieken van stad en bui'
Binnenland
Buitenland
Amerika
8.50
15.00
2 doll.
ADVERTENTIËN
volgens akkoord.
Postcheckrekening
44024
DE DENDERBODE
PRIJS FR. 5.00
Franco per Post fr. 5.50
VERKRIJGBAAR
TEN BUREELE DEZER.
Postcheckrekening
44024
ZATERDAG 1 MAART 1924.
Maart of Lentemaand.
i]2 Zondag, Quinquagesima, 5e Zondag
voor den Zondag van 't lijden of
Passie-Zondag.
Heden, morgen en Dinsdag in Sint Mar*-
tenskerk en op vele plaatsen,
XL-uren gebed, ingesteld tot her
stelling en uittboeting der balda
digheden waaraan de vastenavond
gelegenheid geeft.
Gelukzalige Karei de Goede, Graaf van
Vlaanderen.
H. Simpficius, Paus, Belijder.
3 Maandag, H. Cunegonda, Keizerin.
H. Maximus en Ostère, Martelaars.
■4 Dinsdag, H. Casemier, Prins van Polen.
H. Lucius, Paus, Martelaar.
5 Woensdag, le dag van den grooten
Vasten. Aschdag of Assche-Woens-
dag, zoo genaamd om de asch die
gewijd en uitgedeeld wordt. In het
uitdeelen zegt de priesterWees
gedachtig, o mensch dat gij stof
en asch zijt, en gij in stof en asch
zult vergaan.
H. Theophiel, Bisschop, Belijder.
6 Donderdag, H. Coleta, hervormster der
Arme Claren. Geboren uit eene
zestigjarige moeder, wordt zij bij
zonderlijk vereerd en aanroepen
door de vrouwen die in barensnood
verkeeren. Gestorven te Gent,
worden diens gevolge het grootste
deel van hare gebeenderen aldaar
bewaard in de Cathedralekerk van
St. Baafs.
'7 Vrijdag, le Vrijdag der Maand.
H. Thomas van Aquinen, kerkleeraar.
H. Perpetua en Filicitas, Martelaressen.
8 Zaterdag, H Joannes de Deo, insteller
der Broeders van Liefde tot ver
zorging der kranken.
H. Rosa van Viterbe, Maagd.
Daarwij staan met onzen
eersten stap in de maand Maart.
Het is de maand van onzen al-
lerbesten Vriend, de maand van
den H. Jozef, den Voedstervader
van den Goddelijken Zaligmaker,
die door zijne machtige voorspraak
bij dien Goddelijken Pleegzoon,
alles bekomt in den hemel.
Geen enkelen dag van de heele
maand mogen wij dat vergeten.
Neengeen enkelen dag van
Maart mag voorbijgaan, zonder
dat wij iets bijzonders doen ter
eere van onzen allerbesten Vriend,
den Heiligen Jozef.
Is hij niet de Patroon, 't is te
zeggen, de Beschermer van de
Heilige Kerk, het rijk van Onzen
Lieven Heer op aarde, en hebben
wij niet het geluk burgers van dat
rijk zijn
Is hij niet de Patroon van ons
dierbare Belgenland, dat hem is
toegewijd en dat hem zoovele
verkleefdheid bewijst
Is hij niet aangesteld als de
Patroon der christen huisgezinnen,
hij, die het hoofd was van het
Heilig Huisgezin van Nazareth en
die in die hoedanigheid de be
schermer was van de Allerhei
ligste Maagd en die het Goddelijk
Kind uit de grootste levensgeva
ren wist te redden
Is hij niet de Patroon der kui-
sche zielen, hij de allerzuiverste
Bruidegom van de Heilige Moe
dermaagd
Is hij niet de Patroon der werk
lieden, hij die als ambachtsman
werkte en zwoegde
Is hij niet de Patroon der goede
dood hij die 't geluk genoot te
mogen den geest geven in de te
genwoordigheid van Jezus en
Maria
Ja, volop verdient de Heilige
Jozef onze hulde.
En wij, zwakke menschenkinde-
ren, wij hebben er alle belang bij,
dat wij hem die godvruchtig be
wijzen.
Hetgene wij ter eere van dien
grooten en goeden Beschermer
zullen doen, zal ons overvloedig
geloond worden.
Welaan, dat niet vergeten
Lds.
Ik ben een jonge Vlaming
En heb mijn tale lief,
Waarin de vaadren schreven
D'alouden vrijheidsbrief
Waarin ik zing mijn lustig lied,
En Gode dank en hulde bied.
Ik ben een jonge Vlaming
En heb mijn tale lief.
WILLEMS.
(Tweede artikel).
Wij hebben in ons eerste artikel de
dagorde besproken der Christene Arbei
ders van uit politiek standpunt bezien.
Nu willen wij handelen over het mede
zeggenschap dier arbeidersorganisaties bij
de regeling van den arbeidsduur, 't welke
voorzeker een groot maatschappelijk
vraagstuk aanraakt. Wij bekennen zeer
gaarne en het is zelfs eene noodzakelijk
heid; dat de heer Minister hier hoege
naamd geene rekening heeft gehouden
met de tijdsomstandigheden en het alge
meen belang.
Het wetsvoorstel Moyersoen was op
dit gebied een zeer groote stap achter
waarts en kon door geen enkele arbei
dersorganisatie als dusdanig aangenomen
worden. Dergelijke opvattingen worden
niet gediskuteerd, moeten onvoorwaarde
lijk verworpen worden en 'tis zeer te be
treuren dat de heer Minister,die nochtans
niet blind is tegenover de maatschappe
lijke evolutie, dergelijke houding heeft
aangenomen.
Men kan verschillen van meening, of
het de organisaties zijn, ofwel de arbei
ders zetelende in fabrieksraden welke
daarover medezeggenschap moeten heb
ben, doch het staat buiten kijf, dat de
Katholieke demokratie wil, dat de arbei
ders hun woordje mede spreken over
hunne belangen. De arbeid is volgens de
princiepen van die demokratie geen koop
waar, waar men naar goeddunken over
beschikt. De arbeid behoort den arbeider,
is zijn persoonlijke rijkdom; zijn eenigste
middel om de strijd om het leven te vech
ten en wel zoodanig dat hij zich een eerlijk
bestaan veroverd. De arbeider is een God
delijk Schepsel 't welke daardoor de
plicht heeft zijn eerlijke rechten te doen
gelden en te verdedigen. Tot die eerlijke
en rechtvaardige rechten behoort in de
eerste plaats de meezegging over arbeids
duur en arbeidsloon.
Dit thema zullen wij in andere artikelen
behandelen, maar het moet hun toch wel
gezegd worden dat over de medezegging
schap er meening verschil bestaat en er
zich twee strekkingen voordoen welke
streven om dit te verwezentlijken.
De eerste willen de medezeggingschap
laten rusten op de persoonlijkheid van den
arbeider zelve; dat wil zeggen dat de
arbeiders eener fabriek, onder elkander,
werkmakkers aanduiden die dan in geza-
mentlijk overleg met vertegenwoordigers
der leiding en aandeelhouders, de vraag
stukkeneigen aan de inrichting zelve,
instudeeren er de|| noodige oplossing
trachten aan te geven tot groot voordeel
van het personneel en der inrichting. Deze
willen er zooveel mógelijk de vakbond
leiders buiten houden; die strekking werd
voorgestaan en verdedigd door Katholieke
en andere sociologerf welke vrij en onaf-
hakelijk zijn in hunbesturen, tegenover
de vakorganisaties, f
De tweede willen de medezeggingschap
laten rusten op de massa der arbeiders
dit wil zeggen dat de vakbondleiders in
naam hunner leden, handelend zouden
optreden en de belangen der massa,al zijn
zij soms overdreven zouden verdedigen.
Deze strekking wordt door alle vakbond
leiders voorgestaan alsook door andere,
die het recht doen steunen op de macht
der massa en daardoor eene betere posi
tie willen schenken aan den arbeider, de
onrechtvaardigheid tegen den vierde stand
bedreven willen doen ophouden.
Wij spreken ons voor dit oogenblik
over dit punt niet uit, omdat beide stelsels,
voor en nadeëlen bevatten, wij blijven
bij ons dagorde en stellen daarom de vol
gende opwerpingen naar voren.
De arbeidersorganisaties willen mede
zeggingschap in het vaststellen van den
arbeidsduur; dat is hun recht en zeer
rechtvaardig. Maar door dezen wil,zijn ze
ook verplicht eene verantwoordelijkheid
te dragen zijn zij ook verplicht te zorgen,
dat de wet op de arbeidsduur zeer streng
toegepast en nageleefd wordt door hunne
leden zijn ze ook verplicht eene kontrole
in te richten, zoodanig dat achturen ar
beidsdag niet gesaboteerd wordt door de
reaktie, en niet naar de dieperik wordt
geholpen door de georganiseerde zelf.
Ik begrijp het niet, hoe de heer Moyer
soen deze stelling niet heeft ingenomen,
alswanneer hij de ondervinding opdeed
de christene of katholieke demokraten
niet achter hem te vinden om zijn voorstel
te verdedigen. De arbeidersorganisaties
willen medezeggingschap, dat is Hun
recht volgens de katholieke princiepen
en leer, maar gij heer minister had het
recht hun te wijzen op hunne verant
woordelijkheid als organisatie. Wanneer
het dan in de toekomst zal verkeerd loo-
pen, dan stonden de leiders der organisa
ties met hunne verantwoordelijkheid te
genover hunne leden en als het in de
toekomst zou vastgesteld zijn door de
leiders, dat het eene noodzakelijkheid is
ten voordeele der werkende klasse meer
te produceeren of dat we naar de onder
gang gaan, dan zou het niet de reaktie
gedaan hebben maar de organisaties zelf.
De verantwoordelijkheid vastleggen der
leiders is wel de eerste vereischte eener
gezonde demokratiedaarom zou een
Katholiek minister de eerste moeten zijn
om dit princiep in de wet vast te leggen
Hij zou er een grooten dienst aan de ge
meenschap mede bewijzen.
Aimilius.
Het Handelsverdrag. De buiteling
van onzen frank, en nog wat.
Op het oogenblik dat wij deze regelen
hier neerschrijven, wordt wellicht het Han
delsverdrag in de Kamer ter stemming
gelegd, en zal dit wellicht ook gestemd
worden. zoo als wij een veertiental dagen
Intusschen is het Belgisch-Fransch Handelsver
drag Woensdag 1.1. in de Kamer met 95 stemmen tegen
85 en 7 onthoudingen verworpen. Het ministerie dat de
vertrouwenskwestie had gesteld heeft aan den Koning
zijn ontslag aangeboden.
geleden voorspelden. Wij hebben, tijdens
den loop der besprekingen, het karakte
ristieke feit zien gebeuren dat katholieke
vrienden en geleerden zich tijdelijk van
elkaar afscheidden, en stelling tegen
mekaar namen.
Inderdaad, ernstige mannen als Van de
VyvereHelleputte, Poulet, spraken zich
ten voordeele van het Handelsverdrag uit,
wijl aan den anderen kant, even ernstige
en bevoegde mannen als Renkin, Van
Cauwelaert, hoogleeraar Sap, e. a. het
Handelsverdrag bekampen. De vader
landsliefde en de goede intentie, gepaard
met schranderheid en voorzichtigheid,
wegen hier dus, in beide kampen, tegen
mekaar op. Wat moeten wij daaruit be
sluiten Dat het hier een zeer ingewik
kelde kwestie geldt, 'en dat het moeilijk is,
in dit geval, tot een duidelijk inzicht te
geraken, vermits aan de eene zijde wit
en aan de andere zwart gezegd wordt,
met evenveel klem en overtuiging.
Wanneer deze regelen verschijnen, zal
dus het Handelsverdrag waarschijnlijk
reeds gestemd zijn. Met eene kleine meer
derheid Met eene groote meerderheid
Om het even. Wat er ook intusschentijd
gebeuren moge, gestemd of niet gestemd,
ministercrisis of geen crisis, wij wenschen
hier de aandacht te vestigen op de ver
vaarlijke buiteling van onzen frank, en
daaraan eenige beschouwingen vast te
knoopen.
Die arme frank
Wal een avontuurlijk leventje heeft hij
reeds achter den rug Aanhoudend wordt
zijne positie bestookt. Aanhoudend is hij
het mikpunt van eene menigte manceuvers
welke niet altijd eerlijk zijn. Thans weer
werd hij met razenden ijver naar omlaag
geduwd, en weldra heeft hij niets meer' te
benijden aan het lot van den Mark. Zijn
dit dan de wrange vruchten der Ruhrbe-
zetting geweest
Het index-cijfer in plaats van te dalen,
steigerde weerom onrustbarend de hoogte
in, en meteen spoelt en stijgt, vinniger dan
ooit, de golf slag der levensduurte over het
land.
Dan vinden dadelijk een aantal hande
laars daarin een goede gelegenheid om
hunne waren bovenmatig in prijs op te
jagen, zooals o. a. met de suiker gebeurde.
Alles vormt hier schakel. De eene prijs
jaagt den anderen op, en het wordt de
eeuwige Cercle vicieux waarin ons
deerlijk ontredderd economisch leven reeds
sinds zoovele jaren ligt te spartelen.
Ondertusschen stellen de gulden, het
pond, de dollar het opperbest, en zien
meelijdend, of misschien.... verblijd neer
op hun ellendig broertjen, den Frank
Dat met dit alles het pauperisme steeds
een scherp eren vorm aanneemt ten onzent,
spreekt van zelf. En dit pauperisme wordt
soms verborgen onder een bedriegelijken,
kortstondigen schijn van welvaart. Inder
daad. De buitengewoon lage stand van
onzen frank is oorzaak dat de buitenlan
ders hier, met hun voordeeligen wissel
koers, thans alles komen opkoopen en
groote bestellingen doen. Dit brengt tijde
lijk veel geld in de lade onzer fabrikanten
en handelaars, maar dan De Belgen
moeten hun eigen waren des te duurder
betalen en kunnen met hunnen frank steeds
minder proviandartikelen bemachtigen.
De waarheid is dus dat de levensduurte
immer aanhoudt, het land verarmt, en het
volk teistert.
Tegen deze schrikkelijke plaag hoeven
onze regeerders zonder poozen te kampen.
Zoolang deze plaag niet overwonnen is,
gaat België, met of zonder Handelsver
drag, met of zonder minister crisis, steeds
meer en meer den dieperik in
Dr Elm.
ten schrijft in op het weekblad van
uw gewest. DE DENDERBODE
De Duitsche wreedheden
te Permasens, eenige dagen geleden, de
den ons nogmaals denken aan de Duit
sche gruwelen te Dendermonde in 1914.
Daar had elke bende plunderaars haar be
paald werk te verrichten;de eersten hak
ten met bijlslagen deuren, vensterramen
en meubels aan stukken;zij, die volgden,
overgoten alles met petrolium en benzine:
de laatsten staken alles in brand.
In enkele uren stond de helft van de
stad in vlammen. De barbaren spaarden
niet eens het burgerlijk hospitaal. Op de
smeekingen van de moeder overste die de
zieken in den hof had moeten brengen
werd door een officier ruw geantwoord
Ik heb mijn bevelen gekregen en moet
ze uitvoeren Veel zieken lieten er het
leven... En volgens de socialistische chefs
zouden die lieve Duitschers geen cen
tiemeken schadeloosstelling mogen te be
talen hebben!!!
Een keten voor de honden,
Een muilband voor de beren,
Een hoefstal voor de peerden.
En 't huwelijk voor de menschen.
Daarmee temt men z' altegader
De belooning
die van een ezel te verwachten valt, is
bekend. Frankrijk heeft het dezer dagen
ondervonden. De Turken genoten naden
oorlog maar al te veel de bescherming en
verdediging van Frankrijk. En wilt ge
weten, wat zij nu uitrichten Al de
Fransche scholen te Andrianopol hebben
zij doen sluiten.
Kristenen
Wilt gij grootelijks tot de economische
herstelling van het land bijdragen Ver
spilt het brood niet, dat gij dagelijks in
uw gebeden vraagt.
De inzinking van den frank
brengt den koophandel van Engeland in
groot gevaar, schrijven ze nu,!... Alia
vriendjes van overzee, dat zal u leeren de
kleine Belgen helpen den duivel aan
doen. Alles komt op zijnen tijd, gelijk de
braambeziën
Wilt ge in rusten vrede sterven,
Laat uw goed die 't naaste is, erven.
Ha neen
men moet er niet vies of kwaad om zijn,
want
Recht is recht,
en
Krom is krom.
t zij bij vriend of bij vijand, 't zij bij
vreemd voik, of bij eigen huisgenooten
Dansfeesten geven, dat past niet aan
al wie den eerenaam van katholiek dra
gen wil. Niets kan eene reden roeren om
ons daarin te verontschuldigen. Wij we
reldlijken, moeten luisteren naar het woord
dat onze geestelijke herders prediken,
't Is plicht.
Een goeden raad,
en ditmaal per express, vraagt mij een
dierbare vriend. Wie zou 't toch durven
veronderstellen ?Dië vraagt ons nu, niet
min or meer dan 't volgende Wat is er
van noode om lang te leven Zie
Zulke vraag haddeonze vriend toch beter
aan een of anderen grijsaard gedaan, die
zou ten minste zijne ondervinding kun
nen raadplegen hebben in 't geven van
zijn antwoord. Maar dat vragen aan
iemand van enkel viermaal zeven, zie dat
is wat te erg Algelijk mag ik het ant-
